akppṭ (p. 2) inf. [ex அகம், inside, et. படு.] To be obtained, கிடைக்க. [with dat.] as அது எனக்ககப்படாது. 2. [with nom.] To be ensnared, entangled, உட்பட as தந்திரத்தில் நானகப்பட்டேன். 3. [with nom. and dat.] To be within one's power, influence, advice, &c., வசப்பட as ஒருவனுக்கும் நானகப்ப டேன். 4. To submit, become subordinate, கீழ்ப்பட as கட்டளைக்கவனகப்படான். (c.) அகப்படுத்த, inf. To entrap, ensnare, involve, உட்படுத்த. 11)

aṟu (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cut off, part asunder, cut or break off as a string, வெட்ட. 2. To reap, நென்முதலியனவரிய. 3. To disjoin by cutting or untying--as the marriage string, to separate, sever, நீக்க. 4. To extirpate, exterminate, வேரோடழிக்க. 5. To saw asunder, வாளாலறுக்க. 6. To kill by severing the wind-pipe of beasts, &c., to slay, கழுத் தறுக்க. 7. To burrow, excavate, form subterraneous passages, வளைதோண்ட. 8. To mould bricks, செங்கல்லறுக்க. 9. with கண க்கு.] To settle accounts, தீர்க்க. 1. [with வகை.] To explain, define things clearly, finish a dispute, தீர்மானிக்க. (c.) அறுத்தகோழி துடிக்குமாப்போல். Agitated (with sorrow, anxiety, &c.,) as a fowl with its throat cut. அறுத்தறுத்தப்பேசுகிறான். He speaks distinctly. 2. He speaks decisively. 3. He uses cutting words. தடையறுத்துக்கொடுப்பேன். I will remove the obstacles, obviate objections, break the enchantments which prevent success --as in fishing, &c. வீரனுமவன்றலையறுத்தான். And Veeran cut off his head. இருளறுத்தெழுங்கதிர். The rising sun which exterminates the darkness. அறுமணை, s. An instrument for cutting vegetables, fish, &c. 2. A slut, slatterer. 3. A woman ugly or deformed in features. (c.) அறுவடை, v. noun. The act of reaping the corn. அறுவரி, s. A tax paid at fixed times. அறுவிதி, s. Decision. வழக்கறுக்க, inf. To decide a case. ஆடறுக்க, inf. To slay sheep. அறுப்பு, v. noun. Sundering, separating, cutting a part, reaping, &c., அரிகை. 2. A piece, section, அறுத்ததுண்டு. 3. An imprecation of widowhood--in allusion to the sundering of the marriage ornament at the death of the husband, தாலியறுக்கை. 4. The opening of a wound, an open cut, &c., அறுவாய். 5. The opening made in sawing a piece of timber, மரமுதலியவையினறுவாய். 6. Confutation, refutation of another's arguments, ஆட்சேபிக்கை. அறுப்புக்காலம், s. The time of harvest. அறுப்புண்க, inf. To be cut asunder, to be divided, be severed by cutting. 56)

ātrvu (p. 38) s. [with dative of per.] Protection, support, patronage, defence, shelter, succour, உதவி. 2. Desire, love, affection, kindness, regard, அன்பு. 3. [with சொல்.] Comfort, consolation, தேற்றரவு. 4. A support, prop, stay, buttress, basis, &c., ஆதாரம். (c.) ஆதரவற்றவன், s. A destitute person, one without friends or property. 38)

uṭai (p. 59) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become broken--as a vessel; to crack, burst, break in pieces, split, to be fractured--as the skull, &c.; to break with force suddenly, to break or burst open--as a bank or shore; to break open--as a letter or seal, &c.; to be broken--as the skin; to be hurt--as by a wound, தகர. 2. To become broken--as the ranks of an army, to be discomfited, to retreat before the foe, இரிய. 3. To become broken--as the heart with grief, to be disheartened, dispirited, dejected, alienated, &c., to be in despair, மனம்நெகிழ. 4. To fall below in competition, rivalry or comparison, தாழ. 5. To be reduced in circumstances, to become poor, குறைய. 6. To effloresce, open, burst--as a flower, to blossom, மலர. 7. To become untwisted, முறுக்கவிழ. 8. To be reduced in strength, to be debilitated, to be subdued or overcome by any thing, பலமுடைய. (குறள். 19. அதி. 8.) 9. To be divulged or become known as a secret, வெளிப்பட. 1. To be ruined, கெட. நெஞ்சுடைந்தவனாய்ப்போனான். He is dispirited, dejected, &c.; he is in despair. கொப்புளமுடைந்தது. The blister is broken. ஒன்னலருடைந்துபோனார். The enemy was discomfited. உடை, s. Clothes, garments, vesture, dress, வஸ்திரம். உடைநடைபாவனை, s. The mode of dress, the gait, the manner, external appearance. உடையல், s. Any thing broken, a breach, a fracture. உடையல்நெரியல், s. Things cracked and broken. உடைவாள், s. A short scimiter, an accoutrement or article of equipage, சுரிகை. உடைவு, v. noun. A breach, disruption, eruption, infraction, crack, fracture, தகர்வு. 2. Being routed, a discomfiture, defeat, இரிவு. 3. Debility, brokenness of constitution, தளர்வு. 4. [with appropriate words prefixed.] Dispiritedness, dejection, broken-heartedness, despair, மனநெகிழ்ச்சி. 5. Reduction of circumstances from wealth to poverty, கேடு. மனமுடைவானவன், s. A dejected or broken-hearted person. 101)

uruci (p. 65) s. Taste, good taste, relish, gustation, flavor, சுவை. 2. Being pleasant to the ear, that which is delicious, exquisite, சந்தவின்பம். 3. Attraction, taking, allurement, enticement, இன்பம். 4. Best relish, மிகுசுவை. Wils. p. 77. RUCHI. உருசிகரம், s. Pleasantness, tastefulness, deliciousness, மதுரம். 2. Dainties, இனிப்புள்ளவை. Wils. p. 77. RUCHIKARA. உருசிகரமாயிருக்க, inf. To be wellseasoned. உருசிகாட்ட, inf. To allure by baits, dainties, shows, &c.; to cause one to engage in or relish a pursuit, by giving a gratifying fore-taste, இனிப்புக்காட்ட. 3. To attract, entice, decoy, ஆசைபதங்கா ட்ட. உருசிகாண, inf. To be attracted, allured, decoyed by bait, a taste, experience, profit, &c., உருசியறிய. உருசிதட்ட, inf. To be sweet, pleasant, சுவைதோன்ற. உருசிபார்க்க, inf. To taste, prove, examine, or ascertain by tasting, சுவையறிய. உருசிப்பட, inf. [with dative.] To relish, be sweet, taste well, உருசியாயிருக்க. 2. [with dative of pers. or thing.] To like, be taken with, to have relish for, or to be fond of pursuit, employment, &c., பிரியமாயிருக்க. நாவுக்குஉருசிப்பட, inf. To have a special liking for any kind of food. நாவுக்குருசிபாவுக்குருசி. That which is agreeable t the tongue will be so to poetry. உருசிப்படுத்த, inf. To cause one to relish, like, &c.; to excite desires, உருசிக்கச்செய்ய. 2. To impart flavor, make relishable, to season, சுவைப்படுத்த. உருசிப்பேச்சு, s. An alluring discourse. உருசியறிந்தவன், s. One who has tasted any thing. உருசியானபாடல், s. A euphonious poem. உருசியானவுணவு, s. Delicious food. உருசிவருக்கங்கள், s. Dainties, delicacies. அதிகவுருசி, s. Daintiness, delicacy. 12)

uḷukku (p. 67) கிறது, உளுக்கினது, ம், உ ளுக்க, v. n. To be sprained, சுளுகக். 2. v. a. [with the personal terminations.] To polish, or streak metalic articles with the smith's tool called திண்ணகம், &c., உலோ கபாத்திரங்களுக்குமெருகிட. 45)

uẕu (p. 67) கிறேன், தேன், வேன், உழ, v. a. To plough, ஏருழ. 2. [with the impersonal terminations.] To root up--as pigs, நிலத்தைக்கிளைக்க. பன்றிநிலத்தையெல்லாமுழுதுபோட்டது. The hogs have ploughed up all the field. உழக்கோல், s. A goad used to drive oxen when ploughing. உழத்தி, s. (plu. உழத்தியர்.) A female of the ploughman caste. See உழவர். உழத்திப்பாட்டு, s. A kind of poem. See பள்ளு. உழுதகாடு, s. A ploughed highland. உழுதநிலம், s. Ploughed land. உழுதுண்போர், s. Those who cultivate fields belonging to others and subsist upon a share of the produce. 2. The fourth or Vellale caste, வேளாளர். உழுதுண்டுவாழ்வாரேவாழ்வார்மற்றெல்லாந்தொ ழுதுண்டுபின்செல்பவர். Those who till the ground enjoy plenty and happiness, the rest being followers and servants of the great depend on their assistance. (குறள்.) தொழுதூண்சுவையிலுழுதூணினிது. To cultivate ground and live by it is more satisfactory than to procure maintenance from others by serving them. உழுதுபுழுதியாக்க, inf. To plough and harrow, to waste. உழுபடை, s. A plough, கலப்பை; [ex படை, implements.] உழுவளைப்பு, s. The turnings in ploughing, தொழுப்பு. உழவு, v. noun. Ploughing, உழு கை. 2. (fig.) (p.) Agriculture, husbandry, tillage, பயிர்செய்யுந்தொழில். உழவின்மிகுத்தஊதியமில்லை. There is no occupation which yields greater profit than agriculture. உழவடைக்க, inf. To make over to another a piece of land for purposes of cultivation. உழவர்--உழவோர், s. Ploughmen, cultivators, agriculturists, husbandmen, inhabitants of agricultural districts, மருதநிலமாக்கள். 2. The fourth or Vellale caste, வேளாளர். 3. (p.) [ex உழப்பு.] Warriors, heroes, படைவீரர். உழவிடை, s. Cessation from ploughing. உழவீரம், s. Condition of the ground when it is sufficiently moist to be ploughed. உழவுகட்ட, inf. [prov.] To take the lead--as the first of several teams in ploughing, to mark the course, &c., முதற்சால்போக. உழவுகட்டி, s. Clods in a ploughed field, உழும்பொழுதுபெயருமண்கட்டி. உழவுகாலம், s. Ploughing season. உழவுகுண்டை--உழவுமாடு--உழ வெருது. Oxen trained to the plough. உழவுகோல், s. A ploughman's rod or staff, an ox goad, தாற்றுக்கோல். 2. A horse whip, குதிரைச்சம்மட்டி. உழவுகோல்கொண்டூர்ந்தனன். He drove (the horse) with a whip. உழவுசால், s. A furrow, படைச் சால். உழவுசெய்ய, inf. To plough, practise agriculture, உழ. உழவுத்தொழில், s. Ploughing, tillage, husbandry, பயிர்செய்யுந்தொழில். உழவுபொறுத்தமாடு, s. A powerful, well trained ox that works easily. உழவுமழை, s. Rain that falls in the ploughing and sowing season. உழுகை, v. noun. Ploughing, agriculture. உழுநர், s. Ploughmen, உழவர். 23)

uvr (p. 66) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To taste salt or brackish, உப்புக்கரிக்க. 2. To taste harsh, astringent, &c.--as any of the mineral salts, துவர்க்க. 3. To be unpleasant, disagreeable, &c., அரோசிக்க. 4. v. a. [with personal terminations.] To dislike, abhor, feel aversion to, வெறுக்க. உவர், v. noun. Dislike, loathing, வெறுப்பு. உவர்ப்பு, v. noun. Saltishness, brackishness, உப்புக்கரிப்பு. 2. Harshness (of taste), astringency, துவர்ப்பு. 3. (p.) Aversion, disgust, abhorrence, dislike, வெறுப்பு. 4. Insult, contempt, நிந்தை.-Note. உவர்ப்பு, 6. There are six unpleasant dispositions of men, viz.: 1. ஆசியம் or அவமதிச்சிரிப்பு, derision. 2. இரதி or பேரா சை, vehement desire. 3. அரதி or வெறுப்பு, dislike. 4. சோகம் or சோர்வு, swoon, deliquium. 5. பயம் or அச்சம், fear. 6. குற்சை or அருவருப்பு, abhorrence. 80)

eḥku (p. 73) கிறது, எஃகினது, ம், எஃக, v. n. To be elastic, stretchable, நெகிழ. 2. To become stretched or drawn out, நீள. 3. To become unfastened, unclasped, unloosed, &c., அவிழ. 4. To spring back, rebound--as a bent bow, bamboo, &c., எதிர் தாக்க. 5. To be lifted, drawn, or carried-as by a well beam, தாழ்ந்தெழும்ப. 6. [with the personal terminations.] To reach up, stretch one's self in reaching for a thing, எட்ட. 7. To climb by starts, stretch one's self for climbing, உதைந்தேற. 8. v. a. To pick, card, or comb cotton, &c., to card with a bow, பஞ்சுமுதலியகொட்ட. எஃகிப்பிடி. Stretch up and reach it. எஃகியெஃகிநடக்க. To spring or toss one's self in walking. துலாஅவனைக்கொண்டெஃகிற்று. The wellsweep has taken him up. ஈளையெஃகியெஃகியிழுக்கின்றது. The asthma convulses him. வில்லெஃகிற்று. The bow started back, resiled. எஃகினபஞ்சி, s. Picked or carded cotton. எஃகுகோல், s. A bow for carding cotton, பஞ்சுகொட்டும்வில். 4)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

eṭṭu (p. 73) கிறேன், எட்டினேன், வேன், எட்ட, v. a. To stretch forth, to reach after, தாவ. 2. [with the dative.] To be obtained, be got, to be caught, அகப்பட. எட்டாதபூதேவனுக்கு. The flower that is out of reach is dedicated to God. [prov.] மனோவாக்குக்கெட்டாதது. What is incomprehensible or unutterable. கைக்கெட்டினதுவாய்க்கெட்டாமற்போயிற்று. The mouth did not get what the hand had reached--I almost got it, but it escaped my grasp. The fates were against me, &c. --spoken in cases of disappointment, &c. கண்ணுக்கெட்டினமட்டும். As far as the eye can see. எனக்கெட்டாது. I cannot reach it. 2. I cannot get it. 2. I cannot comprehend it. கிணற்றுக்கிந்தக்கயிறெட்டாது. This rope is not long enough for the well. எட்ட, inf. [used adverbially.] Far, far off, further, away, aloof, தூரமாக. எட்டநட. Step on, step out. எட்டப்போ--எட்டிப்போ. Go further. எட்டக்கட்ட, inf. To keep away, தூரமாக. மழையெட்டக்கட்டிவிட்டது. The rain has kept off a long time. எட்டவிட, inf. To communicate, inform. அவனுக்கிந்தச்சொல்லையெட்டவிடு. Communicate this news to him. எட்டாக்கை, s. A very distant place, not near enough to be serviceable. எட்டாதபொருள், s. Things incomprehensible--as the Divine being, mysteries, &c. எட்டுமட்டும்பார்க்க, inf. To endeavor as much as one can; to reach or attain a thing. எட்டிப்பறிக்க, inf. To reach and pluck. எட்டிப்பார்க்க, inf. To peep, look over a wall, &c. 2. To make an effort, to reach a point or thing. எட்டினர், s. Friends, adherents, partisans, சிநேகிதர். (p.) 37)

kṭṭu (p. 88) கிறேன், கட்டினேன், வேன், கட்ட, v. a. To tie, bind, gird, confine, link, chain, hamper, trammel, shackle, pinion, fasten, brace, pack, put on clothes, to wear, பிணிக்க. 2. To build, construct, frame, erect, fix, arrange, வீடுமுதலியகட்ட. 3. To hug, embrace, தழுவ. 4. To marry, விவாகஞ் செய்ய. 5. To bind by spells, magic, &c., to conjure, தடைகட்ட. 6. To fabricate, contrive, invent, கதைகட்ட. 7. To harden, condense, consolidate mercury, vermilion, &c., by the admixture of certain ingredients, சரக்குக்கட்ட. 8. To subordinate, subdue, subject, அடக்க. 9. To suborn, to bribe, பரிதானத்தாற்கட்ட. 1. v. n. [with the impersonal terminations.] To harden, consolidate, form as concretions, to concrete, clot, congeal, இறுக. 11. To become bound or confined, constricted--as the throat; to overspread as clouds, to collect, மூட. 12. To form as a boil, tumor, &c., to imposthumate, to gather, கட்டிதிரள. அடிபட்டஇடத்திலேயிரத்தங்கட்டியிருக்கிறது.... The blood is clotted in the part which is bruised. இப்படியிட்டேற்றம்பேசினாலுனக்குத்தொண்டையி லேகட்டும். If you persist in thus traducing me, you will have a boil in your throat; i. e. you will be seriously distressed--a curse. கட்டாக்காலி, s. An ox or cow suffered to run wild, or not folded by night. கட்டாணி, s. a fastening for a female ear-ring, கடைப்பூட்டாணி. கட்டிக்காக்க, inf. To preserve, guard, to protect. கட்டிக்கொடுக்க, inf. To give a daughter in marriage. 2. To make, build, construct, &c., and give one. கட்டிக்கொள்ள, inf. To take in marriage. 2. To hug, to embrace. 3. To contract, to lay up, to accumulate as moral deeds, virtue or vice, for future retribution. 4. To secure as an object, to turn a thing or person to one's own account, to conciliate favor, to bring within one's own power or influence. 5. To suborn, to bribe. 6. To make up a difference, a quarrel, &c., to become reconciled, to settle amicably, to compromise. தேசத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To conquer a country. புண்ணியத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To do a good action. பாவத்தைக்கட்டிக்கொள்ள. To contract guilt, to commit a sin. மாங்காய்ப்புளிதொண்டையைக்கட்டிக்கொண்ட து. The acid of the mango has caused a constriction in my throat. என்னபலனைக்கட்டிக்கொண்டாய். What hast thou obtained? கட்டிப்பிடிக்க, inf. To throw the arms round a person, to hug, to embrace, to grasp, to seize. கட்டிப்புகுந்தவள், s. A widow that has married again. கட்டியடிக்க, inf. To tie and flog, whip, &c., கட்டுகரை, s. A mole, a pier to defend shipping in a harbor. கட்டுசரக்கு, s. Mercury, &c., consolidated. கட்டுத்தாலிகட்ட, inf. To marry a widow. 2. To take a woman to wife-this may be done, if the man has no child by his first wife, with her consent, who acknowledges its validity by tying the marriage symbol round the neck of the new bride. தன்னைக்கட்ட, inf. To protect one's self by the use of magical incantations. 2. To have sufficient for one's support. 3. To be economical, frugal, to live within one's income. கவிகட்ட, inf. To compose a verse. கட்டு, v. noun. Binding, bonds, linking, connecting, கட்டுகை. 2. Hardening, consolidating, &c. இலிங்கக்கட்டு, s. Consolidated vermilion. தாளக்கட்டு--அரிதாரக்கட்டு, s. Consolidated orpiment. இரசக்கட்டு, s. Consolidated mercury. பாஷாணக்கட்டு, s. White arsenic. நவச்சாரக்கட்டு, s. Consolidated sal ammoniac. 38)

kṟ (p. 101) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன் க்க, v. a. To extract milk, to milk, பால்கறக்க. 2. (fig.) To appropriate another's property, to extort, engross, கவர. 3. v. n. [with impers. terminations.] To give milk--as a cow, பசுப்பால்கொடுக்க. கறந்தமேனியாயிருப்பது. That which is pure, unadulterated. அவன்ஊரிலேகறந்துபோடுவான். He will extort from the country. இந்தமாடுமூன்றுபடிபால்கறக்கும். This cow will give three measures of milk. கறத்தல்--கறப்பு, v. noun. Act of milking. கறவை--கறவைப்பசு--கறவை யான், s. A milch cow. பாற்பசு. 12)

koḷuttu (p. 147) கிறேன், கொளுத்தினேன், வேன், கொளுத்த, v. a. To kindle a light; to set on fire; to inflame, ignite. தீப்பற்றுவிக்க. 2. To instigate quarrels; to enkindle strife, சண்டைமூட்ட. 3. To play the lute or other stringed instrument, வீணைமுதலியன வாசிக்க. (p.) 4. To impart, instil, or infuse knowledge, to form the mind, அறிவுகொ ளுத்த. (p.) 5. To light or fire a rocket, பாணங்கொளுத்த. 6. To spread a rumor, தூற்ற. 7. To reprove sharply, கண்டிக்க. 8. v. n. (fig.) To burn, to scorch--as the sun, வெயிற்கொளுத்த. வெயிற்கொளுத்துகிறது. The sun is scorching. பாணத்தைக்கொளுத்தினான். He has lighted [fired] a rocket. அவன் என்னுடைய குற்றத்தையெல்லாங் கொளுத்தி விட்டான். He has blazed abroad my faults. என்மனமெரியும்படிகொளுத்திவிட்டான்..... He made my mind to burn [with anger.] நான்அவனைநன்றாய்க்கொளுத்திவிட்டேன். I gave him a sharp, severe reprimand. கொளுத்திவைக்க, inf. To light, kindle, set on fire. நரம்புக்கருவியைக்கொளுத்த, inf. To play on stringed instruments. (p.) விளக்குக்கொளுத்த, inf. To kindle a light. வீடுகொளுத்த, inf. To set a house on fire. 11)

cuyam (p. 194) s. (Sa. Svayam.) Self; being; selfexistence, தானாகுகை. 2. Peculiarity, identity, individuality, ஏகத்துவம். 4. Natural habits--as opposed to acquired; reality, originality, genuineness, சுபாவம். 5. Spontaneity, சுயபுத்தி. 6. [prov.] Continuity, perpetuity, constancy, நிதம். சுயகருமம், s. One's own ceremony. சுயகாறுபாறு, s. One's own authority. (R.) சுயகர்த்தன், s. An independent lord. சுயகாரியம், s. One's own affair, private duty. சுயகாரிய துரந்தரன் பரகாரிய பராமுகன். One zealous, in his own business, but neglectful in that of others. சுயகுணம், s. One's own peculiar nature, temper, disposition. 2. Being natural to one, not affected. சுயகுரு, s. One's own guru, the guru of the family or caste. 2. Siva--as the guru, or enlightener of souls. சுயசாதி, s. One's own tribe. சுயசாதிமானம், s. Partiality for persons of one's own caste. Seem சுயசாதியபிமானம். சுயசினேகம், s. Self love, தற்சினேகம். (R.) சுயஞ்சோதி, s. The deity as having light in himself and enlightening souls. சுயதன்மை, s. Own peculiar nature; 'sui-generis.' சுயதேசம், s. One's own country--as சுதேசம். சுயநீலம், s. A genuine sapphire. சுயபாஷை, s. One's own language. சுயபாரபத்தியம், s. Arbitrary power. சுயபுணர்ச்சி, s. Self-pollution, onanism. சுயபுத்தி, s. One's own sagacity, poliey, discretion. 2. A right mind, sobriety, as opposed to derangement, intoxication, fascination, passion, &c. See சுபாவம். சுயபோக்கு, v. noun. One's peculiar nature, temper, disposition. சுயமனுஷாள், s. [prop. சுயமனுஷர்கள்.] One's own relatives. (Colloq.) சுயமாயாடுஞ்சூத்திரம், s. An automaton or self-moving machine. சுயமானபால், s. Unadulterated milk. சுயமாமிசம், s. One's own flesh, kindred. (Christ. usage.) சுயமாய், adv. Of one's own accord, spontaneously. 2. [prov.] Constantly. சுயமானவிவேகம், s. Original genius. சுயம்பாகம், s. Cooking. 2. Cooking for one's self. 3. [with. ஒரு.] Provisions, stores for a meal for one person. சுயம்பாகங்கொடுக்க, inf. To give rice for cooking, in charity. சுயம்பாகம்பண்ண, inf. To cook. சுயம்பாகி, s. [vul. சோம்பாகி.] A cook, மடையன். சுயம்பாட, inf. To make poetry naturally, as one endowed with poetical genius. 2. To make original poetry. (c.) 3. To alter a tune by new composition, flourishes, &c. சுயம்பிரகாசம், s. Original light as in the deity. 2. Original radiance--as of gems, &c., மணியின்கண்ணொளி, (p.) சுயம்பிரகாசன், s. The possessor of light, as enlightener--as சுயஞ்சோதி. சுயவலது, [vul.] One's own capacity or power. (c.) சுயவிருப்பம், s. One's own liking, own choice. சுயாதிபதி, s. An independent sovereign; [ex அதிபதி.] சுயாதிபத்தியம், s. Independent sovereignty, தன்னிஷ்டஆளுகை. சுயாதீனம், s. (also சுவாதீனம்.) Freeagency, independence. 2. One's own right, one's own property. 3. Freedom, liberty, emancipation--opposite to பராதீ னம்; [ex ஆதீனம்.] சுயாதீனன், s. A free agent, one who is his own master. சுயேச்சை--சுவேச்சை, s. Free will, liberty of choice; [ex சுய, et இச்சை.]