upvm (p. 62) s. The சீந்தில் creeper, Menispermum cordifolium, L. 33) *

uṟuvai (p. 68) s. A Tamil authoress. See ஔவை. (p.) 10)

uttmcttu (p. 60) s. A kind of arsenic, அவுபலபாஷாணம். 28)

ūṟṟāl (p. 72) s. The fourth lunar mansion, உரோகணிநாள். (p.) 2. A wicker basket for catching fish, or covering chickens, ஓர்கூடு. ஊற்றால்கவித்தல், v. noun. Setting a wicker basket for catching fish. 4)

urāyñcu (p. 64) கிறேன், உராய்ஞ்சினே ன், வேன், உராய்ஞ்ச, v. a. [vul.] To rub, உரைக்க. 11)

uvr (p. 66) s. Saltishness, brackishness, harshness, astringency, the taste of any kind of salt, acid, or alkaline substance, உவர்ப்பு. Sea, ocean, கடல். 3. Salt, உப்பு. உவராயிருக்க, inf. To be saltish, brackish. உவர்க்கடல், s. Sea of salt-water. உவர்க்களம், s. Salt-pans, land where salt is formed, உப்பளம். 2. Brackish land, உவர்நிலம். உவர்க்காரம், s. Soap, சவுக்காரம். உவர்த்தரை--உவர்நிலம், s. Brackish, sterile land, உப்புநிலம். 2. Land where salt forms either naturally or by art, உப்புவிளையுநிலம். உவர்நீர், s. Salt-water, sea-water, brackish water, brine, &c., உப்புச்சலம். உவர்மண், s. Brackish soil, உவர் நிலம். 2. Fuller's earth, an impure carbonate of soda, the nitre of the Bible, உழமண். 79)

ulāvu (p. 66) கிறேன், உலாவினேன், வேன், உலாவ, v. n. To move about, walk or ride for recreation, exercise, &c., to pass to and fro, walk at leisure, take a jaunt, an excursion, a stroll, a ramble, சாரிபோக. 2. To go in procession, to parade the streets--as festal processions, ஊர்வலம்வர. உலாயதுகலாபமஞ்ஞை. The long tailed peacock gently moved along. காருலாவுசோலை. A forest of trees so lofty that the passing clouds move in their tops. நின்கோலுலாவுநிலத்து. In the country over which thy sceptre is wielded-- (தண்டி.) திரைசென்றுலாஞ்சேர்ப்ப. O! ruler of the coasts on which the waves sport. (உலரம் for உலாவும்.) காதளவுசென்றுலாவுங்கண். An eye that looks every where, (lit.) the eye that passes to the ear. உலாவித்திரிய, inf. To walk about idly, or at leisure. உலா, v. noun. Procession, moving about for recreation or exercise, a ramble, a jaunt, an excursion, a stroll, an airing, சாரிவருதல். 2. A species of poem in the நேரிசைக்கலிவெண்பா, in which the praises of a hero are sung by women of the seven different ages, ஓர்பிரபந்தம். உலாப்போதல், v. noun. Rambling, strolling, taking an excursion, a jaunt. 17)

uvṭṭi (p. 66) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. [prov. improp. உவட்டு.] To nauseate, loathe. உவட்டி--உவட்டிப்பு, v. noun. Nauseating, loathing, heaving. 63)

uṇ (p. 59) --உண்ணு, கிறேன், உண்டே ன், உண்பேன் or உண்ணுவேன், உண்ண, v. a. To eat, drink, suck--as a child; to take food, whether solids, liquids or other kinds, to taste, அருந்த. 2. To feed, make a full meal --as a dinner, &c., புசிக்க. 3. To enjoy, suffer, experience, or receive the fruits of actions performed in former births, or in future the actions of the present, அனுபவிக்க. 4. To imbibe, absorb, விழுங்க.--Note. With verbal roots and sometimes with verbal nouns it forms a passive--as அடியுண்ண, to be beaten; அலையுண்ண, to be distressed. உண்டசுற்றமுருகும். Relations or friends who have eaten together will cherish towards each other kindly feelings. உண்டசோற்றுக்கிரண்டகம்பண்ணப்படாது. One ought not to be ungrateful to his benefactor. உண்டார்மேனிகண்டாற்றெரியும். A person's diet may be known by his appearance. உண்ணக்கைசலிக்க. To be so delicate as to tire by eating--as a dainty child, &c. 2. To be wearied, cloyed, sated, &c. by too profuse a supply of food. உய்யாவினைப்பயனுண்ணுங்காலை. While experiencing the inevitable fruits of former births. உண்கலம், s. A plate or dish to cat from, a porringer, commonly brass, தாலம். உண்டாட்டு, s. Play of females, மகளிர்விளையாட்டு. 2. Play, sport, விளையாட்டு. 3. Festivity, drinking, joviality, மதுவுண் டாடுகை. உண்ணி, s. An appellative termination often contracted to உணி--as தூக்குணி, &c., one who eats, an eater. உண்ணீர், s. Water to drink. உண்பிக்க, inf. To cause to eat, drink, &c., feed one, உண்ணுவிக்க. தூக்குணி, s. One so vile and daring as not to fear hanging. 2. A malefactor who is hanged. 3. One who hangs about to get food. அழுகுணி, s. One who is always weeping; also one who is disposed to weep. அடியுணி--குட்டுணி, s. One who is beaten. குத்துணி, s. One who is stabbed. 2. A dastard, mean spirited person. இரப்புணி, s. A beggar, one who eats what he begs. அடையுணி, s. One dependent for food. கட்டுண்ண, inf. To be tied up. வெட்டுண்ண, inf. To be cut down. தடையுண்ண, inf. To be hindered. மையுண்கண்ணி, s. A woman with painted eyes, (lit.) she whose eyes have absorbed paint. முலையுண்ணுங்குழந்தை, s. An infant at the breast. நீலுண்டுகிலிலை. The pencil which has imbibed blue paint. (நன்னூலுரை.) கள்ளுண்ணி, s. A drunkard. தள்ளுண்ண, inf. To be rejected. வீண்சோறுண்ணி, s. A rice consumer, a worthless person. உண்டல். A past verbal form of உண்ணல், eating. 119)

upamāṉam (p. 62) s. Object of comparison or that with which any thing is compared, (the opp. of உபமேயம்), உவமிக்கும் பொருள். Wils. p. 156. UPAMA or UPAMANA. உபமானரகிதம், s. Matchlessness, incomparableness, being unparalleled. 15) *