akāraṇam (p. 2) s. [priv. அ et காரணம், cause.] Accident, casualty, the state of being uncaused, absence or non-existense of a cause, தற்செயல். Wils. p. 2. AKARANA. (p.) அகாரணன், s. The Deity, கடவுள். 61)

aṉiccai (p. 33) s. [priv. அந், et இச் சா, desire.] Want or absence of desire, aversion, indifference, suppression or extinction of the sensual or earthly desires, இச்சையின்மை. Wils. p. 29. ANICHCHHA. (p.) 97) *

aṉupavatti (p. 33) -அனுபவத்தியேது, s. [in logic.] The absence of the cause inferred from the absence of the effect-as, the absence of cold shows that there is no dew falling, காரியமின்மை காரணமின்மை யைக்காட்டல். 117)

apāvam (p. 16) s. [priv. அ.] Nonexistence, absence of a quality or thing, nonentity, இன்மை. 2. [in Rhetoric and Logic.] Negation, absence or destitution, நியாயநூலினோரளவை. 3. Annihilation, நிருமூலம். Wils. p. 52. AB'HAVA. ex பா வம், being.] சம்சர்காபாவம். Universal negation. அன்னியோன்னியா பாவமுண்டு. There is mutual negation. அபாவஅளவை--அபாவப்பிரமா ணம், s. One of the eight laws of evidence of non-existence, the certainty of the non-existence of a thing, இல்லாததற் குவமை. 32) *

apūtam (p. 17) s. [priv. அ, et பூத, been.] Non-existence, absence, இன்மை. Wils. p. 57. AB'HUTA. அபூதவுவமை, s. A rhetorical figure, இல்பொருளுவமம். 36) *

appirakācam (p. 18) s. [priv. அ.] Darkness, absence of light, இருள். Wils. p. 49. APRAKASHA. 26) *

iṭngkrm (p. 45) s. Defilement from menses or otherwise, any impurity that causes temporary absence from society, மகளிர்சூதகம். 59)

iṉmai (p. 57) s. Destitution, absence of a quality or thing, non-existence, extinction, absolute negation, nothingness, இல்லாமை. 2. Poverty, adversity, வறுமை; [ex இல், not.] உட்களவின்மையினால். Because it is free from guile. (வைராக்கியசதகம்-v. 13.) 57)

ilmpāṭu (p. 53) . s. Poverty, தரித்திரம். 2. Want, destitution, the absence of a thing, இன்மை. (p.) இலம்பாட்டார், s. The poor, தரித்திரர். இலம்பாட்டார்கல்வி. The learning of the poor. (நீதிநெறி.) 34) *

il (p. 55) s. A place, இடம். 2. A house, home, வீடு. 3. (fig.) Domestic life. (See இல்லறம் and இல்வாழ்க்கை.) 4. Constellation or zodiacal sign, இராசி. 5. A wife, மனைவி. 6. A lady, தலைவி. (p.) 7. A form of the seventh case, or local ablative, ஏழ னுருபு--as வீட்டிலிருந்தான், he was at home. இல்லடை, s. Any thing lodged in a house for security, அடைக்கலப்பொ ருள். 2. (p.) A deposit, பண்டகசாலை. இல்லடைகொடுத்தல், v. noun. Entrusting a thing to the custody of another. இல்லடைக்கலம், s. The act of depositing, taking refuge in a house, வீட்டிலடைக்கலமாகவைக்கை. 2. A refugee, அடைக்கலமடைந்தவன். 3. [prov.] A deposit, பண்டகசாலை. இல்லவன்--இல்லான்--இல்லோ ன், s. (fem. இல்லவள்--இல்லாள்.) A husband, கணவன். 2. The head of a house, தலைவன். (p.) இல்லறம், s. Domestic life, domesticity. 2. Duties of the householder. 3. Conjugal virtues and deeds of hospitality performed by the householder. 4. The state and rules of domestic order --as distinguished from the other three conditions of man, viz.: 1. The bachelor or student. 2. The anchorite. 3. The mendicant. See ஆச்சிரமம், அறம், and துற வறம். இல்லாச்சிரமம், s. The second of the four orders. See ஆச்சிரமம். இல்லாண்முல்லை, s. [in love poetry.] The lament of a warrior's mistress on account of his absence in the camp, புறப் பொருட்டறையுளொன்று. (p.) இல்லிடம், s. Dwelling, abode, வீடு. 2. Breadth, அகலம். இல்லுனர், s. Friends, மேவினர். (p.) இல்லொழுக்கம், s. The practice of the household duties, or the duties of the householder. 2. The state of the second order or householder. See ஆச் சிரமம். இல்வாழ்க்கை, s. Domestic life, household enjoyment, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the duties of the householder, or second order. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்பேய், s. A wife who neglects domestic duties, துஷ்டமனைவி. இல்வாழ்வான், s. A man who practises the duties of the second order --the householder. See ஆச்சிரமம். இல்வாழ்வு, s. Household life, domestic felicity, மனைவாழ்க்கை. 2. The practice of the household duties. See ஆச்சிரமம். இற்செறித்தல்--இற்செறிப்பு--இற் செறிவுறுத்தல், v. noun. [in love poetry.] Confining a young woman at home, not suffering her to frequent the corn-field as before, அகப்பொருட்டுறையிலொன்று. (p.) இற்பிறப்பு, s. Descent from a good family, noble extraction, illustrious birth, குடிப்பிறப்பு. (p.) இற்புலி, s. A cat, பூனை. (p.) இல்லல், v. noun. The act of frequenting a house or place. 22)

uṟngku (p. 67) கிறேன், உறங்கினேன், வே ன், உறங்க, v. n. To sleep, slumber, நித் திரைசெய்ய. 2. To become closed--as flowers, leaves, &c., by the absence of the sun, ஒடுங்க. 3. To become reduced, sluggish, drowsy, &c.--as by a journey, disease, want of food, &c., சோர. தையுமாசியும்வையகத்துறங்கு. In the months of January and February sleep in a house thatched with straw. உறக்கம், v. noun. Sleep, slumber, drowsiness, நித்திரை. 2. Suspension of the faculties whether by sleep, fainting, or otherwise, ஒடுக்கம். 3. Death, மரணம். ஓயுமாலுடனுறங்குமுலகுதந்தவனுறக்கம். The fainting of Brahma through weariness and confusion of mind. உறக்கத்தைத்தள்ள, inf. To avoid sleep. பொய்யுறக்கம், s. Slight sleep, gentle slumber. சோற்றுறக்கம், s. Sleep not deep or sound, such as may be experienced after taking food. 66)

uṟuppu (p. 68) s. A limb, or member of the body, parts, features, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Part (of a whole) component part, member, subdivision, department, section, பங்கு. 4. Just proportion, symmetry, அங்கலட்சணம். 5. Abundance, மிகுதி. 6. Bough, மரக்கொம்பு. 7. Closeness, narrowness, நெருக்கம். 8. A copy of single letters set for a child to imitate, மேல்வரிச்ச ட்டம். 9. Title deed, registry, &c. of land, காணியாட்சிப்பத்திரம். அந்தக்காணிக்கோருறுப்புமில்லை. There is no security, title, &c. for that land. உறுப்படக்கி, s. A tortoise, a turtle --from the contraction of its limbs, ஆமை; [ex உறுப்பு, et அடக்கி, from அடங்கு contraction.] உறுப்பணங்கெட்டவன். [prop. உ றுப்பினங்கெட்டவன்.] An ill-shaped, maimed, ugly person. 2. (Rott.) உறுப்பினங் கெட்டவன், A foolish, a witless fellow. உறுப்பற்றவன்--உறுப்புக்குறைந்த வன். An ill-formed, or deformed person, அவயவவீனன். 2. An ill-bred person. ஒழுக்கமில்லான். உறுப்பில்பிண்டம், s. The embryo. See எச்சம. உறுப்புக்குறைவிசேடம், s. [in rhetoric.] A species of the figure called விசேடம். உறுப்புத்தோல், s. A species of deer-skin which, according to the shasters, the Brahman should fasten to his sacred cord, நூலிற்கட்டியமான்றோல். உறுப்புநலனழிதல், v. noun. Decaying or withering--as the beauty of a female, on account of the absence of her lover, அங்கத்தழகுகெடுதல். உறுப்புமயக்கம், s. A prodigy, a monster, one whose limbs are redundant, defective, &c. See எச்சம். உறுப்புள்ளவன், s. A vigorous, well-formed man, அங்கலட்சணமுடையவன். 2. A man of enterprising character, qualified for business, திறமையுடையான். 3. A man of good conduct, அறத்துறுப்புடை யான். 4. A man of good manners, ஒழுக்கமுள்ளவன். காணிக்குறுப்புப்பண்ண, inf. To get a title deed passed for land. அகத்துறுப்பு, s. The constituent parts of virtue; they are eight in number. 1. ஐயப்படாமை, Freedom from doubt and uncertainty. 2. விருப்பின்மை, Liberation from the desires of the senses. 3. வெ றுப்பின்மை, Freedom from antipathy, prejudice, &c. 4. Exemption from illusion, confusion of mind, error, ignorance, &c. 5. பழியைநீக்கல், Freedom from evils. 6. அழி ந்தோரைநிறுத்தல், Restoring the ruined or apostate. 7. அறம்விளக்கல், Expounding or elucidating the nature of virtue. 8. பேரன்புடைமை, Great kindness, or benevolence to all sentient creatures. நூலுறுப்பு, s. One of the members or component parts of a treatise. மதிலுறுப்பு, s. The component parts of a fortification. திருவுறுப்பு, s. A jewel worn by bridegrooms upon their foreheads--a sign of the goddess இலக்குமி. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts or elements of poetry, as given in காரிகை, they are six, viz.: 1. எழுத்து, Letters forming thirteen classes. 2. அசை, Metrical syllables of two kinds. 3. சீர், Metrical feet of thirty kinds. (See. சீர்.) 4. தளை, Combination of feet one with another, of seven kinds. 5. அடி, Metrical lines determined by the number of feet of which they are composed, five kinds are given. 6. தொடை, Rhyme, forty-three species are enumerated. சீட்டினுறுப்பு, s. The style or different parts of a writ, or deed, &c. 5)

oṭungku (p. 81) கிறேன், ஒடுங்கினேன், வே ன், ஒடுங்க, v. n. To shrink, become reduced, compressed, closed, contracted, narrow, to lessen, to abate, crouch, lie within a small compass, diminish, grow less--as a globe from the centre to the poles, அடங்க. 2. To be restrained--as the senses, desires, &c., புலனொங்க. 3. To give place, recede, pass on one side--as in meeting a superior; to shrink within one's self, showing reverence, taking off the mantle, turban, sandals, &c.; to creep along sideways, ஒதுங்க. 4. To be reduced in circumstances, power, prosperity, in show, in expenditure, in the mental or bodily faculties, energies, &c., to grow lean, be reduced in size, whether by disease, want of food, or otherwise, குறைய. 5. To cease-as noise, bustle, stir, &c., அமைய. 6. To sink or retire--as the soul in sleep, fainting, or through the different stages at death, சோர. 7. To become dissolved or involved one within another--as the elements, worlds, &c., till all is absorbed in the deity, பூதங்களொடுங்க. 8. To end, terminate, cease, முடிய. 9. To obey, submit, கீழ்ப்படிய. 1. To be concealed, பதுங்க. 11. To be packed, stowed away, செறிய. 12. To be retrenched, சுருங்க. 13. To disappear, become absorbed, dissolved--as salt in water, &c., கரைய. 14. To grow dim-as a light, a heavenly body, &c., to become extinct--as light by passing into its previous elements or ether, ஒளிமழுங்க. மாடுநுகத்தைக்கண்டொடுங்குகிறது. The ox has assumed a sickly appearance; or it shrinks at the sight of the yoke. ஊணொடுங்கவீணொடுங்கும். If his food be reduced, his dissipation will cease. உலகுதோன்றினமுறையேயொடுங்கும். The world will be reduced to its primeval elements in the order in which it was educed. ஆளொடுங்கினவேளைபார்த்துவந்தான். He watched for an opportunity and came when all was still (for plunder, &c.). கலிமுதிரமுதிரப்பெரியவர்களொடுங்கிவிட்டார்கள்... As the iron age advances, the great are reduced. ஒடுங்கலில்பல்கலை. The various sciences which are unlimited. குளிராலொடுங்க, inf. To shrink with cold. ஒடுங்கி, s. A tortoise, ஆமை. ஒடுக்கம், v. noun. Narrowness, straitness, closeness, வழியொடுக்கம். 2. Contraction into itself--as the tortoise, an elastic substance, &c., சுருங்குகை. 3. Retirement within doors, abatement, concealment by stooping and creeping along--as a man to shoot, or a tiger to spring on its prey, &c., பதுங்குகை. 4. Suppression, contraction, reduction, நெருக்கம். 5. Reverence, self-restraint, modesty, அ டக்கம். 6. Involution--as of the elements one into another, absorption, dissolution, disappearance--as of salt in water, ஒன்றிலொன்றடங்குகை. 7. Cessation (of noise, bustle, stir--as by night in time of epidemics, &c.), quietude, calmness, stillness, அமைவு. 8. Sinking as the soul through its different stages at death, gradual reduction--as of circumstances, the powers of the body by age, &c., பலமுதலியவொடுங்குகை. 9. s. End, close, termination, முடிவு. ஒடுக்கத்திலேயொன்றுமில்லை. At the end nothing (of earth) will accompany us, remain, avail, &c. அவனுக்குச்சாப்பாடொடுக்கமாய்ப்போயிற்று. His food is diminished in quantity. காரியமொடுக்கத்தில்வந்தது. The matter has resolved itself into a narrow compass. காரியமொடுக்கமாயிருக்கின்றது. The business, provision, ceremony, &c., is on a small scale. ஒடுக்கநாள், s. A day of distress. ஒடுக்கமில்லாதவன், s. One who does not restrain himself, his passions, desires, &c. 2. One who does not pay proper respect to his superiors. ஒடுக்கம்பார்த்துவர, inf. To attack a house, a city, when in a defenceless state, or by night when all are asleep. ஒடுக்கவணக்கம், s. Modest deportment, reverence, veneration. பனியொடுக்கம், s. The fall of heavy dew when all is still. காற்றொடுக்கம், s. A calm, a lull, absence of wind. புலனொடுக்கம், s. Restraint of the senses. 2. Absorption of the senses by sleep, syncope, the approach of death, &c., unconsciousness, stupor. 49)

oṟṟu (p. 84) கிறேன், ஒற்றினேன், வேன், ஒற்ற, v. a. To bring into contact, join, unite, bring faces together in kissing, அ ணைக்க. 2. To touch. ply, apply--as clothes, with slight pressure and repetition, to foment, ஒற்றிடம்போட. 3. (p.) To dress another, to put on clothes, உடுத்த. (நிகண்டு.) 4. v. n. (c.) To give place to another (in sitting, meeting in the road, &c.), to recede, விலக. 5. [prov.] To move by leaps as a beast with its forelegs tied together, தத்த. 6. To tug as a beast in order to break its rope, தும்பையிழுக்க. ஒற்றிநட. Walk aside மாடொற்றியொற்றிப்போகின்றது. The cow goes by leaps. எருதுகயிற்றையொற்றியிழுக்கின்றது. The ox tugs and pulls its rope. அவர்சென்றநாளொற்றித்தேய்ந்தவிரல். My finger is worn away by touching (on the wall) the delineated days of his absence. (குறள்.) ஒற்றிக்கொள்ள, inf. To encroach on another's land. 2. To apply to, or bring in contact with one's person--as medicaments, flowers, &c. 3. To give way, to recede. ஒற்றிப்போக, inf. To give way, recede, give place to another, விலகிப்போக. ஒற்றியிருக்க, inf. To give place in sitting, to sit further, விலகியிருக்க. ஒற்றியெடுக்க, inf. To absorb or extract moisture by touching it with an absorbent. ஒற்றியொற்றிக்கூட்ட, inf. To encroach by little and litte on another's land. ஒற்றிவைக்க, inf. To set one aside, further off, out of the way, தூரவை க்க. பொட்டணமொற்ற, inf. To apply cloths--as in fomentations, &c. ஒற்று, v. noun. Application, touching repeatedly with cloths, the surface of the body with slight pressure--a kind of fomentation, ஒற்றல். ஒற்றிட--ஒற்றுப்பிடிக்க, inf. To apply cloths--as in fomentations. திருவொற்றாடை, s. Cloth for absorbing water from the body of an idol after bathing or anointing. 28)

ōmpṭai (p. 84) s. Protection, safeguard, security, காவல்; [ex ஓம்பு, et அடை.] (p.) ஓம்படைக்கிளவி, s. [in அகப்பொ ருள்.] Committing a lady to the care of her attendants by a gentleman, during his absence, கையடைகொடுக்கை. 2. Advice given to princes by sages, பெரி யோர்சொல்லும்புத்தி. 104)