amr (p. 19) --அமரு, கிறேன், அமர்ந் தேன், வேன், அமர, v. n. To be or become still, tranquil, settled, quiet, hushed, calm, serene; to become pacified, appeased, obedient, submissive, அமைய. 2. To rest, repose, enjoy repose, இளைப்பாற. 3. To settle, sink, be deposited as a sediment; to subside, become close and hard as sand by rain. அடங்க. 4. To agree, பொருந்த. 5. To become compressed, condensed, படிய. 6. To abide, dwell, remain, இருக்க. (திருவிளை.) 7. To rejoice, be placid, cheerful, களிக்க. 8. To abound, be abundant, பொலிய. 9. To be magnanimous, பெருமையாக. 1. To wish, desire, விரும்ப. (குறள்.) 11. [vul.] To be obtained, வாய்க்க. (p.)--Note. This verb forms a past. part. அமரிய, as well as the usual, அமர்ந்த; as, அமரியசேனை, the army which fought. காற்றமர்ந்துவிட்டது, The wind has subsided. புழுதியமர்ந்தது. The dust is settled. குலத்துக்கமர்ந்ததொழில். Office agreeing with his rank. அகனமர்ந்து. Rejoicing in heart. முகனமர்ந்தீதல். Giving with a shining face. அவனுக்குச்சேவகமமர்ந்தது, He has obtained service. அமரார், s. Foes, enemies, the insubordinate, பகைவர். (p.) 22)

uḷppṭutl (p. 67) v. noun. Being agreeable, சம்மதித்தல். 2. Being included. See உட்படல். உளப்பாடு, v. noun. Being included, comprehended, உட்படுகை. உளப்பாட்டுத்தன்மைப்பன்மை, s. Verbs agreeing with nouns of the first and second persons, or with the three persons. உளப்பாட்டுமுன்னிலை, s. Verbs agreeing with nouns of the second and third persons. உளப்பாட்டுவினை, s. verbs embracing or agreeing with any two, or all the three persons, பிறவிடத்தாரைத்தன்னோ ட்டுபடுத்துவினை. 33)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

cammati (p. 165) s. Consent, agreement, approval, compliance, அங்கீகரிப்பு; [ex மதி, mind.] W. p. 95. SAMMATI. (c.) சம்மதிபண்ண--சம்மதிப்படுத்த, inf. To induce consent. 2. To satisfy, make good. சம்மதியானவன், s. One agreeing or consenting. சம்மதியானமாப்பிள்ளை, s. A suitor whom a girl or her friends like. சம்மதியானவேளையில். At any time you like. சம்மதிபோலே. As you think; just as you like, or please. 9)

cmmti (p. 165) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To agree, cousent, acquiesce, comply, concur, உடன்பட. சம்மதித்துநடக்க, inf. To act by mutual consent. சம்மதிப்பு, v. noun. Consenting, agreeing, agreement. (Little used.) சம்மதிப்பிக்க, inf. [prov.] To cause to consent, to induce consent. 10)

nūl (p. 279) s. Thread, yarn, string, line, இழை. 2. A literary or scientific treatise, கல்விநூல். 3. Science, system, literature, சாஸ்திரம். 4. Deliberation, counsel, mature consideration, எண்ணம். (சது.) 5. The badge-string of the sacerdotal, the royal and of some mechanical tribes, பூணூல். 6. A string tied round an image in a Roman Catholic Church, in token of a vow, பொருத்தனைநூல். 7. A wedding-badge, தாலிநூல். 8. Carpenter's or mason's line, எற்றுநூல்.--In combination it takes grammatical changes like நால். Of நூல் or sacred learning there are நூ three: 1. முதனூல், an original scientific work regarded as divine, the Vedas; 2. வழிநூல், a work derived from and agreeing with the original, being an enlargement, as the Vedanta; 3. சார்புநூல், a work following the original, secondary, but differing in some particulars; collateral writings, as the Adwitta. நூற்பலகல். Study many books. (Avv.) நூலில்லாமல்மாலைகோத்தல். Stringing flowers without a thread; i. e. fabricating. நூற்மறைதெரிந்துசீலத்தொழுகு. Search the Shastras, and lead a regular life. (Avv.) நூலச்சு, s. A weaver's reed, நெசவச்சு. 2. [prov.] A goldsmith's mould for drawing wire, கம்பியச்சு. நூலடி, s. [prov.] A line or membrane passing from the privy parts to the anus. 2. A mark made with the carpenter's line, நூற்குறி. நூலட்டவணை, s. Contents of a book. நூலரங்கேற்ற, inf. See அரங்கேற்ற. நூலறிவு, s. Knowledge of science. நூலாசிரியன், s. The author of a work. நூலாதாரம், s. A primer or first book; the alphabet; [ex ஆதாரம்.] நூலாமாலை, s. Craft, artifice, devices. (R.) நூலாய்வோர், appel. n. [pl.] Critics, reviewers, revisers. நூலான்புடை, s. A spider's web. [Madura usage.] See ஒட்டடை. நூலான்பூச்சி, s. The spider, சிலந்திப் பூச்சி. (Beschi.) நூலியற்கை, s. Moral of legal rules. நூலியாப்பு, s. The composition of a work, being of four kinds: 1. தொகுத்தல், substance in brief, compendium, synopsis; 2. விரித்தல், detail, amplification; 3. தொகைவிரி, compendium and detail; 4. மொழிபெயர்ப்பு, translation. நூலிழந்தவள், appel. n. A widow; a woman divested of her wedding-badge, தாலியறுத்தவன். நூலிழை, s. A single thread. நூலிழைக்க, inf. To reel yarn, to disentangle yarn from the skein and wind it on the reel, to unwind yarn. நூலுண்டை, s. A ball of thread, yarn, cotton, &c., நூலுருண்டை. 2. A weaver's bobbin with the yarn, தார்க்கெண்டை. நூலுத்தி, s. The proper arrangement of words, as தந்திரவுத்தி. நூலுந்தாலியும். The wedding string and badge. நூலுரைப்போன், appel. n. A teacher. நூலுரையுணர்வோர், appel. n. [pl.] Learned men, கற்றோர். நூலுறிஞ்சி, appel. n. A weaver. (in contempt.) நூலுறுப்பு, s. The component parts of a treatise. See உறுப்பு. நூலெடுக்க, inf. To buy thread as a weaver. 2. See எடு, v. நூலேணி, s. A rope-ladder, கயிற்றேணி. 2. [in mythol.] Fancied threads or strings, as a guide, by which to pass and repass through the sky, to and from the world of the celestials. 3. [prov.] The shrouds of a vessel, பாய்மரத்தேணி. நூலோடுதல், v. noun. Warping for the loom, பாவோடுதல். நூலோட்ட, inf. To sew or stitch loosely, to haste. நூலோர், s. [pl.] Brahmans as wearing the sacred thread, பார்ப்பார். 2. The learned, the literati, அறிவுடையோர். 3. Ministers of state, மந்திரியர். (சது.) நூல்கேட்க, inf. To learn a science under a teacher. See கேள், v. நூல்சுற்றுதல், v. noun. Rolling or winding yarn, thread, &c., on a ball, skein, &c., 2. Winding thread round a sacrificial pot. See கும்பகலசம். நூல்செய்வித்தோன், appel. n. The patron of a work, or a person who moves the author to write a book. நூல்திரிக்க--நூல்முறுக்க, inf. To twist yarn. நூல்நிமிண்டுதல், v. noun. Twisting broken threads together. நூல்நிமிண்டுகிறபேச்சு. Unconnected talk. நூல்போடுதல், v. noun. Marking with a thread, as a carpenter, &c., குறிபோடு தல். 2. Putting on the thread of the Brahman or other caste, பூணூல்போடுதல். நூல்போட்டுப்பிளத்தல், v. noun. Marking and cleaving, as timber. 2. Making an exact division, commonly into halves. 3. [in irony.]Administering strict or rigid justice. நூல்வலை, s. A fisherman's net. நூல்வல்லோர், s. [pl.] The learned, the literati, கல்விமான்கள். 2. Ministers of state, மந்திரியர். நூல்வழக்கு, s. The sentiments or theory of a work, நூலினேற்பாடு. நூல்வழிநிற்றல், v. noun. Acting up to the moral precepts of a book. நூல்விடுதல், v. noun. Spinning a thread and letting itself down, as a spider, or caterpillars. நூல்விதி, s. Injunction, prescription or rule laid down in books. நூல்விரிவு, s. Amplification or detail of a work. நூற்கயிறு, s. String made of thread. நூற்கருத்து, s. The sentiments of an author. See கருத்து. 2. The author's meaning of any given passage. நூற்சுழி, s. A skein of thread. நூற்குச்சு, s. A tassel of cotton thread. நூற்குஞ்சம், s. A number of threads composing the warp in a loom. See குஞ்சம். 2. A skein. நூற்குற்றம், s. The ten faults or defects in a literary composition. See under குற்றம். நூற்சரடு, s. Cotton thread for stringing beads. நூற்சார்பு, s. Sentiments inculated in a work, &c. See சார்பு. நூற்சுருள்--நூற்சுருணை, s. A skein or clew of thread. நூற்பகந்திரம், s. A venereal ulcer on the peritoneum. See பகந்திரம். நூற்படுகு, s. A weaver's warp. நூற்பந்து, s. A ball of thread. நூற்பயன், s. The general ends or objects of literature. See நாற்பொருள். நூற்பழக்கம், v. noun. Acquaintance with science, literature, &c. நூற்பா, s. A kind of அகவல் verse, commonly employed by lexicographers, சூத்திரப்பா. 2. Warp in weaving, தறியிற் பிணைக்கும்பா. நூற்பாவகவல், s. The நூற்பா verse. நூர்புலவர், s. [pl.] Persons of accomplished or distinguished learning. நூற்புறத்திணை, s. Proof from established authority; a term used by Beschi in Tonnool. நூற்புறனடை, s. Notes of an explanatory character given at the end of a work. See புறனடை. நூற்பொருள், s. Subjects treated of or inculcated in a book. 2. Contents of a book, நூலட்டவணை. நூற்றீட்சை, s. Spiritual illumination by the Shastras. See தீட்சை. நூற்றார், s. A weaver's bobbin; [ex தார்.] நூனயம், s. Advantage or pleasure of learning, கல்விநயம். 2. Superiority of one work over another, on the same subject, நூலின்மேன்மை. நூனாழி--நூல்நாழி, s. A weaver's shuttle. See நாடா. நெ. A letter compounded of ந் and எ. 12)

piri (p. 317) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To part from; to diverge, நீங்க. 2. To become disjoined or parted, கட்டுவிட. 3. To leave, to quit, depart, recede, விட்டுவிலக. 4. To disagree, as persons, வேறுபட. 5. To secede, அகல. 6. To be untwisted, as a rope; to be ripped or loosened as a seam, or texture, முறுக்கவிழ. 7. To be analyzed, to be decomposed, கூறுபாடாக. 8. To be understood, விள ங்க. (c.)--Note. This word is often improperly pronounced and written, பிறி. பிரிந்துபோனபால். Turned milk. (R.) பிரிநிலை,s. [in gram.] Distinction as indicated by certain particles, வேறுபடுக்கு நிலை. See ஏ 1. பிரிநிலையுயர்புநவிற்சியணி, s. A rhetorical expression or figure, ஓரலங்காரம். பிரிநிலையெச்சம், s. A form of speech by which a fact not expressed is implied--as அவனோகொண்டான், it is he who bought it, not others. பிரிந்திசைத்துள்ளல், s. One of the modes of கலிப்பா verse, கலிப்பாவினோசையி னொன்று. பிரிந்திசைத்தூங்கல், s. One of the characteristics of வஞ்சிப்பா verse, வஞ்சிப் பாவினோசையினொன்று. பிரிமொழிச்சிலேடை, s. A kind of சிலே டை verse in which the words convey different meanings as differently arranged, as மென்காமரமுழக்கும்வேங்கடமே, Vengadam where beetles sing soft tunes, or where elephants tread down the tender trees in the grove. பிரியலர், appel. n. [pl.] Friends, those who forsake not, சிநேகிதர். (p.) பிரியாவிடை, s. A dieu, farewell, a respectful form at parting, implying that the heart does not leave. (c.) பிரிவினை, s. Division, separation, பிரிவு. 2. Disunion, disagreement, ஒவ்வாமை. 3. Sehism as to religion, சமயபேதம். Sometimes பிரிவனை. பிரிவினைக்காலமோதெரியாது. I know not whether the time of separation has come. பிரிவு, v. noun. [used substantively.] Separation, division, disjunction, பிரிவினை. 2. Section, chapter or paragraph of a book, புஸ்தகப்பகுப்பு. 3. Parted, ripped-as a seam loosened, or as a yarn from the cloth தையற்பிரிவு. 4. Disunion, disagreement, dissension, ஒவ்வாமை. 5. Secession, segregation, schism, மதபேதம். 6. Distinction, difference, வேறுபாடு. 7. [in arith.] Division; also பிரிவுக்கணக்கு. (c.) பிரிவாற்றாமை, s. Impatience of sepation-- lovers' language when they separate, பிரிவைச்சகியாமை. (குறள்.) பிரிவுகாலம்--பிரிவினைக்காலம், s. The time of separation. பிரிவுகாட்டுதல், v. noun. Appearing strikingly different. பிரிவுசெய்தல். Dividing, separating, distinguishing. பிரிவுபடுதல். Being separated, or divided. 2. Becoming discordant, disagreeing as former friends. 67)

poruttm (p. 337) s. Agreement, bargain, engagement, covenant, சம்மதம். 2. Joining, fitting, agreeing, adaptation, தகுதி. 3. Concord, harmony, agreement, இணக் கம். 4. Satisfaction, approbation, pleasure, திருத்தி. 5. Compact, treaty, confederacy, சபதம்; [ex பொருந்து.] (c.) பொருத்தக்கடிதாசி--பொருத்தவோலை, s. A written contract for marriage, &c. பொருத்தச்சக்கரம், s. [in astrol.] A diagram to ascertain the benign influence of the respective asterisms of the bride and bridegroom. பொருத்தம்பண்ண, inf. To bargain, to stipulate, to covenant. பொருத்தம்பார்க்க, inf. To examine astrologically, by சக்கரம், whether persons, between whom a marriage is proposed, are adapted to each other. பொருத்தமில்லாமற்போயிற்று. There was want of agreement. 36)