antar (p. 14) s. The interior, inside-used only in combination, உள், Wils. p. 37. ANTAR. அந்தரங்கம், s. Privacy, secrecy, what is said in confidence, இரகசியம். (R. 91.) 2. The interior, the mind, உள்ளம். Wils. p. 38. ANTARANGA. 3. Separateness, ஏகாந்தம். அந்தரங்கஸ்தானம், s. The private parts. அந்தரங்கன், s. One who keeps a secret, one who may be trusted with secrets. அந்தரிந்திரியம், s. The internal senses, of which there are four, as specified under, அந்தக்கரணம். அந்தரியாகம், s. Internal or mental worship, உட்பூசை. (ஞா. 68, தத்வ. 144.) See பகிரியாகம். அந்தரியாமி, s. The deity, கடவுள். Wils. p. 38. ANTARYAMI. அந்தர்க்கதம், v. noun. Disappearing, becoming invisible, மறைந்திருக்கை. Wils. p. 38. ANTARGATA. அந்தர்த்தானம், s. A secret place, மறைவிடம். 2. The privy parts, அந்தரங்க ஸ்தானம். 3. Disappearance, concealment, மறைகை. Wils. p. 38. ANTARDD'HANA. அந்தர்ப்புரம், s. A place for kings' wives, the queen's apartments in a palace, zenana, seraglio, women's apartments, அரசன்றேவியிருக்கை. 60)

aṟai (p. 33) s. The sound of a letter, எழுத்தினோசை. 2. A word or sentence as uttered (not as written), சொல். 3. A rock, பாறை. 4. Peak of a mountain, மலையுச்சி. (p.) 5. A room, a chamber, cell, a separate apartment of a house, அறைவீடு. 6. (c.) Drawer of a box or otherwise, பெட்டிய றை. 7. (p.) The apartment in a chessboard, அரங்கு. 8. The cells in a bee-hive, தேன்கூட்டினறை. 9. Hanging ornaments, தூக்கங்கள். 1. A curtain, திரைச்சீலை. 11. An excavation, cavern, முழைஞ்சு. அறைகுறை, s. Wants, necessities, troubles. அறைகுறைபார்க்க, inf. To repair damages. அறைகூவ, inf. To challenge, summon to combat. (p.) அறைக்கட்டுக்கட்ட, inf. To build rooms and apartments in a house. 2. To construct a temporary temple on a certain festival. அறைபோக, inf. To undermine, make an underground passage, கீழறுக்க. 2. To desert to an enemy. அறைமுறையிட, inf. To complain, state one's wants and complaints. அறையுங்குறையுமான, rel. part. Incomplete, unfinished, half-done. 2. Injured, loose, defective, torn. அறைவீடு, s. A house with separate rooms or cells. 2. A room, chamber, room for security. நிலவறை, s. A cellar, a dungeon. 61)

irāciym (p. 50) s. A secret mystery, any thing hidden, recondite, மறைபொ ருள். 2. (p.) Pudendum muliebre, பெண் குறி. இராசியத்தானம்--இராசியஸ்தா னம், s. A secret place--as இரகசியத்தா னம். 2. The interior or secret place in the temple--the sanctum sanctorum, மூலஸ்தானம். 3. The women's apartments in the royal palace, the zenana, அந்தப் புரம். 4. The secret parts of men or women, மறைக்கப்படுமவயவஸ்தானம். (p.) 20) *

uṭkṭṭu (p. 59) s. Private apartments of a house, அந்தப்புரம். 2. A woman's necklace tied close to the neck, மாதர்கழுத்திற்கட்டு மோர்மணிவடம்; [ex உள், the inside.] All words from உள் having the ள் changed into ட் or ண் will be found under உள். 105)

uṟai (p. 68) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To abide, lodge, inhabit, sojourn, வாசஞ் செய்ய. 2. To be, or to dwell in a natural, appropriate place, or element--as men in houses, villages, &c.--fishes in water-birds in the sky, &c., இருக்க. 3. To haunt, frequent, infest, retire to--as birds to the grove--bees to their hive--snakes to their holes. &c., சஞ்சரிக்க. 4. To thicken, congeal, curdle, coagulate, freeze, இறுக. (c.) 5. (p.) To be close, thick or clustered-as trees in a forest, செறிய. உறைந்தபனி--உறைபனி, s. Hoar frost, ice. உறைந்தமழை--உறைமழை, s. Snow. உறைபதி, s. One's place of residence, வசிக்குமூர். உறையிடம்--உறைவிடம், s. A place of residence; an inner apartment. உறையுள், s. Abode, appropriate abiding place for human beings, or other creatures, தங்குமிடம். 2. A house, வீடு. 3. A village, town, ஊர். 4. A country, a district, நாடு. 5. A bed, a sleeping place, a dormitory, மக்கட்படுக்கை. 6. A village or town in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 7. Lifetime, ஆயுள். (p.) உறையூர், s. Villages, towns, &c., in cultivated districts, மருதநிலத்தூர். (p.) பேயுறைந்தகாடு, s. A jungle haunted by demons. மெய்யுறைகின்றநா, s. A truthful tongue. வௌவாலுறைந்தவீடு, s. A house frequented by bats. உறைவு, v. noun. Abiding, dwelling, தங்குகை. 2. Coagulation, இறுகுகை. 3. s. Natural situation for persons, animals, or things, இருக்குமிடம். 12)

kañcukam (p. 86) s. Bodice, jacket, மார்பு ச்சட்டை. 2. A tunic, சட்டை. 3. Cloth, பு டவை. 4. Snake's skin, பாம்புச்சட்டை. Wils. p. 18. KANCHUKA. (p.) கஞ்சுகர், s. Body-guards who wear jackets. கஞ்சுகன், s. The God வைரவன்-a form of Siva. 2. [as சட்டைநாதன்.] Another form of Siva. கஞ்சுகி, s. An attendant in the apartments of women. 2. One of the body-guard of a king, மெய்காப்பாளன். 3. A guardian, காலவன். 4. A snake, பாம்பு. 5. A jacket, சட்டை. 6. A curtain, திரை ச்சீலை. Wils. p. 18. KANCHUKI (p.) 30)

kntvārm (p. 93) s. The private apartments of women in a royal palace-Seraglio, அந்தப்புரம். (p.) 6)

kaṉakam (p. 102) s. Gold, பொன். Wils. p. 186, KANAKA.. (p.) கனகக்கொடியோன், s. A name of a king, having a golden banner, See கன்னன். (சது.) கனகசபை, s. The golden hall, one of the sacred apartments of Chithambram temple, பொன்னம்பலம். கனகதண்டிகை--கனகபல்லக்கு, s. A palankeen studded with gold, பொற் சிவிகை. கனகதண்டிகைவேந்தர்--கனகபல் லக்குத்துரை, s. A gentleman or king worthy to ride in a golden palankeen--used by Pariars in flattery. கனகபரிட்சை, s. Acquaintance with precious metals--one of the sixtyfour கலைஞானம். கனகமாரிபொழிய, inf. To bestow liberally, lit. to rain gold. கனகமாரிபொழிந்ததுபோலே. As bountiful as if it rained gold. கனகன், s. An Asoor, இரணியன். கனகாசலம், s. Mount Meru, மேரு மலை. Wils. p. 186. KANAKACHALA.. கனகாசனம், s. A golden seat, throne, &c., பொன்னாசனம். கனகாபிஷேகம், s. Pouring out gold on the head of an idol or otherwise, in imitation of anointing, சொர்னாபிஷேகம். இப்படிச்செய்தாற்கனகாபிஷேகம்பண்ணுவாரா. If I did so, would he shower gold on me? கனகாமிர்தம், s. Silver. 33)

capai (p. 160) s. A hall of assembly, a public hall; especially the halls in the temple at Chillumbram (சிதம்பரம்), மண்டபம்,--Note. Five apartments are enumerated in which Siva is said to manifest himself--as கனக சபை, சித்திரசபை, சிற்சபை, தேவசபை, நிருத்தசபை, which see. 2. (c.) An assembly, a meeting, congregation, company, அவை. 3. Society, an association, a conclave, கூட்டம். 4. An assembly of the learned, the literati, புலவர் சபை. W. p. 893. SABHA'. 5. [in Christian usage.], a select society of believers--as திருச்சபை.--Note. This word retains its Sanscrit pronunciation in the Sanscrit compounds. சபாகம்பம், s. Diffidence as to appearing before an assembly. See கம்பம். சபாசனம், s. A stated assembly, சபை. (p.) 2. W. p. 893. SABHAJANA. Courtesy, politeness, civility, மரியாதை. சபாஸ்தம்பம், s. The pillar which supports the hall of an assembly. (R.) சபாபதி--சபாநாதன்--சபாநாயகன், s. The president of an assembly, சபைக்கிறை வன். 2. Siva--as god of the sacred halls at சிதம்பரம், சிவன். சபாமண்டபம், s. A public hall, assembly room. சாபாரஞ்சிதம், s. Pleasing manners, சபைக்கிதமானதன்மை; [ex இரஞ்சிதம், pleasantness.] சபைகூட, inf. To assemble, as a society or company. சபைக்கட்டு, s. [in Christian usage.] The established rules of the church. (c.) சபைக்கோழை, s. [com. சவைக்கோ ழை.] Bashfulness in company. See கோழை சபைச்சேகரத்தார், s. Parishioners. (R.) சபைப்பழக்கம், s. Acquaintance with society, etiquette, ceremony, &c. சபையார், s. The members of an assembly, society. 2. [among Christians.] Church-members, திருச்சபையார். சபையிருத்த, inf. To seat a company properly according to their respective rank, to keep them in order, &c. (Little used.) சபையிலிருந்துதள்ள--சபைக்குப்புறம் பாக்க, inf. To exclude or reject from society, to excommunicate. சபையேற, inf. To come before an assembly, to appear--as a performer, &c. 2. To join or mix in society. சபையேறினவன், s. A person accustomed to society. 2. A person of good manners, free from rusticity, &c. சபையுள்ளார், s. The chorus, or the chief singers, in a play, கூத்தாடிகட்கு உதவி யாய்ப்படிப்போர். (p.) சபைவளமை--சபைவண்மை, s. The authority or public acts of an assembly, சபையதிகாரம். (R.) சபையேற்ற, inf. To admit, or introduce one of low rank into society. 2. To indroduce one into an assembly, to overcome his bashfulness. (p.) நாட்டியச்சபை, s. An assembly as spectators of a play or ball, &c. 30)

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

puṟm (p. 328) s. Side, part, face, surface, பக் கம். 2. Outside, exterior--oppos. to அகம். 3. Backside, behind, back ground, rear, பின்புறம். 4. Back of the person, முதுகு. 5. Place, இடம். 6. Side, party, interest, பட்சம். 7. Region, point of compass, quarter, tract or part of a country; district, &c., திசை. 8. That which is foreign, extraneous, அந்நியம். 9. Backbiting, aspersion, calumny, புறங்கூற்று. 1. A surrounding wall or fortification, சுற்றுமதில். 11. A form of the seventh case, the ablative of place, ஏழனுருபு. 12. Valor, bravery, வீரம். அதைப்புறத்திலேவை. Put that separately. புறத்திலேசொல்லப்படாது. This is not to be spoken abroad. உள்ளும்புறமும்ஒத்தவன். A sincere and upright man. (lit.) alike within and without. புறக்கடல், s. [in puran. geogra.] The extreme circumambient sea. புறக்கட்டு, s. Exterior apartments of an edifice. புறக்கட்டுக்கட்ட, inf. To tie one's hands behind his back. (R.) புறக்கண், s. Exterior of the eye-lids. புறக்கதவு, s. The back door, பின்கதவு. புறக்கந்து, s. [prov.] The ends of an axle of a cart. See கந்து. புறக்காதுபடல், v. noun. [prov.] Being turned forward as the lobe of the ear by bad treatment after perforation. புறக்காவல், s. Exterior guard. 2. External or physical protection, as distinguished from self-government. புறக்காழ்--புறங்காழ், s. Hard timber in the outer part of a tree while the middle is soft, as the palmyra, வெளிவ யிரம். See காழ். புறக்கூரை, s. Back part of the roof, பின்கூரை. புறக்கை, s. Outwardness, turning outside, வெளிப்புறம். 2. The right side in turning, &c., வலப்புறம். 3. As புறங்கை. புறக்கோடி, s. Back yard, புறக்கடை. புறக்கோட்டை, s. An outer work of a castle, barbacan. புறங்கடை, s. Out-side, outer gate, outer court, வெளிவாசல். (p.) புறங்காடு, s. A place of cremation, சுடு காடு. (சது.) புறங்காட்ட, inf. To turn the back, in contempt, or through incivility, வெறுப் புக்காட்ட. 2. To turn the back when routed or defeated. புறங்காண, inf. To defeat, put to flight, முறியஅடிக்க. (p.) புறங்கால், s. Upper part of the foot. See கால். புறங்கான், s. Forest tract of country, முல்லைநிலம். (p.) புறங்கூற, inf. [v. noun புறங்கூற்று.] To expose secrets, இராசியம்வெளிப்படுத்த. 2. To back-bite, asperse, slander. புறங்கை, s. Back of the hand or arm. See கை. பறங்கொடுக்க, inf. To turn the back, as புறங்காட்ட, 2. புறச்சமயம், s. The six systems of religion regarded as heterodox by the Saiva sect. See சமயம். புறச்சாட்சி, s. External evidence, &c., See சாட்சி. புறச்சுட்டு, s. [in gram.] The demonstrative prefixes அ, இ, and உ, when not a part of the word.--oppos. to அகச்சுட்டு. புறச்சுவர்தீற்ற, inf. To plaster the outside wall. 2. [fig.] To aid strangers. See உட்சுவர். புறச்சுற்று, s. Parts about a country. as சுற்றுப்புறம். புறச்சேரி--புறஞ்சேரி, s. An outside village. புறத்தவன், s. A name of Aiyanar, ஐய னார். (சது.) புறத்தான், s. A foreigner, a stranger, one from without, அந்நியன். புறத்தி, s. That which is out-side, external, foreign, extrinsic, புறம்பு. (usage.) புறத்திக்கிடம்பண்ண, inf. To expose a friend to reproach. புறத்திணை, s. [as புறப்பொருள்.] Public or state affairs, reference to foreign powers as distinguished from அகத்திணை, domestic or love affairs. It is divided into eight branches: 1. பகைநிரைகவர்தல். 2. பகைவர்கவர்ந்ததன்னிரைமீட்டல். 3. பகைமேற் செல்லல். 4. வரும்பகைமுன்னெதிரூன்றல். 5. தன்னரண்காத்தல். 6. பொருதல். 7. போர்வெ ல்லல், which see. For the respective garlands worn by the soldiers in these different exercises, see வாகை. புறத்திணை, 3. Three kinds of rhetorical rules to be followed in explaining and proving a doctrine; 1. ஒழுக்கப் புறத்திணை, from the customs and manners of great men; 2. நூற்புறத்திணை, from the Vedas or law-books; 3. கரிப்புறத்திணை, or சாட்சிப்புறத்திணை, from the writings and testimonies of the learned. புறத்திண்ணை--புறந்திண்ணை, s. The outer திண்ணை. புறத்தியம், s. As புறத்தி. புறத்தியான்--புறத்திமனிதன், s. Another, a stranger. புறத்துறுப்பு--புறத்தங்கம், s. Externals--as horses, property, influence, &c. புறத்தே--புறத்தியிலே, adv. Outwardly, without, abroad. புறநானூறு, s. A poem. புறநிலை, s. An outer state or condition. 2. A poem invoking blessings on one's family, See பிரபந்தம். புறநிலையகத்திணை, s. One of the அகப் பாட்டுறுப்பு, Which see. புறநிலைவாழ்த்து, s. Blessing, with an invocation. 2. See பிரபந்தம். புறநீங்கல், v. noun. Being at liberty, தன்னிட்டமாய்ப்போதல். 2. Being separated from others, விலக்கப்படல். புறநீங்கலாக. [as adv.] Exclusively. புறநீர்மை, s. A song sung according to some metre. ஓர்பண். (சது.) புறந்தர, inf. To protect, maintain, cherish, ஓம்ப. 2. As புறங்காட்ட. (p.) புறந்தாள், s. Upper part of the foot, புறங்கால். புறப்பகை, s. Avowed hatred. புறப்பக்கம், s. [in log.] An inference regarding secular matters. See பக்கம். புறப்பத்தியம், s. Diet, or regimen, observed after a course of medicine, as மறுபத்தியம்--oppos. to அகப்பத்தியம். புறப்பற்று, s. External attachments, or connexions--oppos. to அகப்பற்று. புறப்பொருள், s. External or state affairs, especially such as relate to war, being a division of the subjects embraced in பொருள். See புறத்திணை. புறமடை, s. An out-side channel for water. 2. Outer oblations, as flesh and spirits, presented to ferocious deities out-side the temple. See உண்மடை. புறமட்டை, s. Out-side or back-side of a cocoa or palmyra branch. புறமயிர், s. The hairs of the body, not of the head. புறமறிவு, s. Regard for the welfare of others, benevolence, sympathy, பிறர்க்கு நன்மைநினைக்கை. புறம்பணை--புறவணி, s. A forest-tract of country, முல்லைநிலம். 2. A hilly or mountainous tract, as away from population, குறிஞ்சிநிலம். (சது.) புறம்பு, s. Exterior, out-side, abroad, புறம். 2. Exclusion, separation, நீக்கம். 3. That which is apart, detached, distinct, exclusive, separate, by itself, தனியானது. 4. What is outer, or other, மற்றை. (c.) புறம்பாக்க, inf. To exclude, excommunicate. புறம்பாய்--புறம்பே, adv. Outwardly. புறம்புக்குப்போக, inf. To go out to stool. புறம்புபண்ண, inf. To Set apart, தனி ப்புறவைக்க. 2. As புறம்பாக்க. புறம்புபுறம்பாய், adv. Distinctly, separately. புறம்போக்கு, s. Part of a corn-field not cultivated; also புறம்போக்குத்தரிசு. புறவடி, s. Upper part of the foot, as புறங்கால்; [ex அடி.] புறவடை, s. A field given to other people to till. புறவயிரம், s. Hard timber in the external part of a tree, வெளிவயிரம். புறவளையம், s. A medical application for sore eyes. &c., applied about the eye, கண்ணோவுமுதலியவற்றுக்குமருந்துபூசுகை. புறவாயில், s. An out-side door. புறவிசிவுச்சன்னி--புறவீச்சு--புறவீச் சுச்சன்னி, s. External convulsions, ஓர் சன்னி. புறவிதழ், s. External petals of flowers. புறவீதி, s. Outer court of a temple, &c. புறவுரை, s. Preface, as outside of the main work; [ex உரை.] புறவெட்டு, s. The outside slab in sawing timber. 2. Hewing the side of palmyra timber, மேல்வெட்டு. 3. Opposition contradiction, எதிர்ப்பேச்சு. (Jaff.) புறவெட்டானபேச்சு. Verbal opposition, contradiction. புறவெளி, s. That which is external-oppos. to உள்வெளி. ஒதுப்புறம், s. A solitary place. See ஒதுக்குப்புறம். For வலப்புறம், விலாப்புறம், முற் புறம், பிற்புறம், &c., look in their places. 23)

vācākāram (p. 383) s. Zenana; ladies' apartments in a house, அந்தப்புரம்; [ex வாசம், et ஆகாரம்.] W. p. 756. VASAGARA. 14)

viṭuti (p. 392) s. Lodging place, a temporary abode, தங்குமிடம். (c.) 2. A separate apartment, solitariness, வேறுபாடு. 3. Leave, permission to go, உத்தரவு. உனக்கெங்கேவிடுதி. Where is your lodging? இரண்டுஞ்சோடியல்ல, விடுதி. Two things not mated--as shoes. விடுதிமாடு, s. A spare bullock. விடுதியாள், s. Any one to be spared. 2. A single man. விடுதிவிட, inf. To give one a lodging. To lodge. 14)