uṟumu (p. 68) கிறேன், உறுமினேன், வே ன், உறும, v. n. To growl, grumble, &c., முறுமுறுக்க. 2. To growl--as a bear, tiger, dog or monkey in rut; to gnarl--as a cat, முறுக. 3. To grunt--as a pig, பன்றியுறும. 4. To thunder with a growling noise, மே கமுழங்க. 5. To sound as the உறுமி drum. 6. To show anger, சினக்க. 7. To rise, be stirred up, எழும்ப. முகிலுறுமுகிறது. The clouds emit a growling noise. உறுமிப்பார்க்க, inf. To look grimly with a growling noise. உறுமி, s. A kind of drum that causes a murmuring sound, a tabor, தண்ணுமை. 7)

uttaram (p. 60) s. Answer, reply, rejoinder, response, எதிர்மொழி. 2. (p.) The north, வடக்கு. 3. Subsequence, posteriority, futurity, அபரம். 4. Height, eminence, உயர்ச் சி. Wils. p. 141. UTTARA. 5. The final deluge of fire, ஊழித்தீ. உத்தரகாலம், s. The next minute, the time immediately succeeding, அடுத்த காலம். 2. The future, future time, வருங் காலம். 3. Time reckoned from one full moon to the next, பௌரணமியாதியானசாந் திரமாதம். Wils. p. 141. UTTARAKALA. 4. The time last mentioned. உத்தரகிராந்தம், s. The transit of a planetary body from one zodiacal sign to another, மேற்செல்லுகை; [ex கிராந்தம், going over.] உத்தரகுரு--உத்தரகுருவம், s. One of the six portions of the earth in which, free from sorrow, the soul enjoys the fruits of former virtuous deeds. See போகபூமி. Wils. p. 141. UTTARAKURU. உத்தரகோளார்த்தம், s. Northern hemisphere, கோளத்தின்வடபாதி. உத்தரகிரியை, s. Obsequies, last or funeral rites, கருமாந்தரம். Wils. p. 141. UTTARAKRYA. உத்தரதுருவம், s. The north pole, வடதுருவம். உத்தரதேசம், s. The northern countries, வடதேசம். உத்தரபாகம், s. The latter part or section. உத்தரபூமி, s. The north part or division of the central continent, வடபூமி. உத்தரபோசனம், s. A second meal immediately after eating and washing, deemed wrong by the shasters, புசித்துக் கையலம்பினபின்னுண்கை. உத்தரமத்திமபூமி, s. North temperate zone, சீதளோஷ்ணசமத்துவபூமி; [ex மத்திமபூமி, temperate zone.] உத்தரமந்தோச்சம், s. Aphelion, கிரகங்கள்சூரியனுக்குத்தூரத்திற்செல்லுமெல்லை. உத்தரமீமாஞ்சை, s. One of the six shasters, the latter மீமாஞ்சை, சாஸ்திரமா றிலொன்று. உத்தரவாதம், s. Defence, replication, rejoinder, பிரதிவாதம். 2. (fig.) Responsibility, obligation, security, பிணை. 3. Indemnification, satisfaction, expiation, atonement, compensation, ஈடு. உத்தரவாதம்பண்ண, inf. To answer in law, பிரதிவாதஞ்செய்ய. 2. To guarantee, warrant, உத்தரிக்க. 3. To indemnify, make satisfaction, to atone for ஈடுபண்ண. உத்தரவாதி, s. A defendant, a respondent, பிரதிவாதி. Wils. p. 142. UTTARAVADIN. 2. A responsible person, he on whom the duty devolves to make satisfaction, ஈடுசெலுத்துவோன். 3. A bail, a security, a surety, a guarantee, bondsman, பிணையாளி. உத்தராசங்கம், s. A garment worn loosely over the shoulders, உத்தரீயம். Wils. p. 142. UTTARASANGA. உத்தராசாடம்--உத்தராஷாடம், s. The twenty-first lunar asterism, உத்திரா டம்; [ex ஆஷாடம், constellation.] Wils. p. 142. UTTARASHAD'HA.. உத்தராட்சம், s. North latitude, பூ கோளத்தின்வடபாகம். உத்தராதி, s. (Tel. உத்தராி.) North, வடக்கு. உத்தராயணம், s. The northern solstice. See அயனம். Wils. p. 142. UTTARAYAN'A. உத்தரோத்தரம், [a reduplication of உத்தரம்.] Higher and higher, more and more, further and further, மேலுமேலும். 2. s. A rejoinder, மறுமொழிக்கெதிர்மொழி. Wils. p. 142. UTTAROTTARA. பிரதியுத்தரம்--மறுவுத்தரம்--மாறுத் தரம், s. An answer. 33)

ūki (p. 69) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To consider well, deliberate, discern clearly, reason well, நினைக்க. 2. To conjecture, guess, infer, உத்தேசிக்க. (p.) உன்மத்தர், s. Deranged persons, பித்தர். 2. Infatuated, or intoxicated persons, வெறியர். 3. Persons under the power of illusion, மயக்கமுடையோர். (தீ. 328.) Wils. p. 151. UNMUTTA. ஊமத்தம்பயன்றுய்த்தார்போலுன்மத்தனாகியுற்றான். He was as intoxicated as one who had eaten the fruit of the thorn-apple. (ஸ்காந்.) 15)

ucā (p. 59) --உசாதேவி, s. [prop. உஷா யாதேவி.] One of the consorts of the sun, சூரியன்மனைவி--the other is சாயாதேவி. 35)

urṟṟu (p. 64) கிறேன், உரற்றினேன், வேன், உரற்ற, v. n. To sound, resound, make a loud noise, ஒலிக்க. (p.) உரற்றியகன்மழையும்பர்சூழ்ந்தென. As if a heavy rattling shower of hall had filled the sky. (ஸ்காந்தம்.) உந்தினன்றிசைதொறுமுரற்றிவீழவே. He scattered the things which, when they fell, caused the whole hemisphere to resound. (ஸ்காந்தம்.) உரற்றல், v. noun. Loud noise, thundering sound, பேரொலி. 8)

ūñcl (p. 69) s. A swing, ஊசல். (c.) ஊஞ்சலாட, inf. to swing, to be swung. ஊஞ்சலாட்டு, v. noun. Swinging the images of the gods and goddesses-a ceremony at the close of the annual festival; also swinging the bridegroom and bride the day after the marriage. 39)

uẕṟṟu (p. 67) கிறேன், உழற்றினேன், வே ன், உழற்ற, v. a. To twist, whirl any thing about, சுழற்ற. 2. To move about the arms, or legs through pain, கைகாலுழற்ற. 3. [prov.] To pass time tediously, to get through an irksome duty, காலத்தைவருத்தத் தோடுகழிக்க. 4. v. n. To writhe through pain, வருந்திப்புரள. உழற்றிக்கழிக்க, inf. To pass in endurance. பூண்டவேலையையொருபடியுழற்றிக்கழித்துக்கொண் டேன். I have accomplished the unpleasant business in which I was engaged. சமுசாரத்தையுழற்றிக்கழிக்க. To sustain with reluctance the cares, duties, &c. of a family. உழற்றி, v. noun. Rolling, twisting, writhing with pain, distortion, சுழலுகை. 2. Great thirst, மிகுதாகம். கையுழற்றி, s. Spasms in the arms, contractions, waving, &c. காலுழற்றி, s. Spasms in the leg, waving, &c. நாவுழற்றி, s. Thirst. நாவுழற்றியெடுக்க, inf. To suffer great thirst. 18)

uṟumālā (p. 68) --உறுமாலை--உறுமால், s. (For.) A kind of large-cornered headdress of Hindus, தலைச்சாத்து. 2. Handkerchief, அஸ்தபாவாடை. உறுமாலைகட்ட, inf. To tie such a cloth round the head. சந்திரகாவியுறுமாலை, s. A handkerchief dyed red. பொன்னுறுமாலை, s. A handkerchief interwoven with gold. 6)

utai (p. 60) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kick, காலாலுதைக்க. 2. To discharge, (arrows, &c.), பிரயோகிக்க. 3. To reject advice, அலட்சியம்பண்ண. 4. v. n. To receive a counter impulse as a missile, weapon, or ball, to resile, தாக்க. இளவல்கார்முகமுதைக்கும்வாளிழை. The shower of arrows which the younger brother (of Vigneswera) discharged from his bow. (பாரதம்.) என்பேச்சையுதைத்துத்தள்ளிப்போட்டான். He spurned and rejected my advice. குதிரையுதைக்கிறது. The horse kicks. காலினாலுதைத்துருட்டினான். He kicked and rolled (him) with the foot. உதைத்திழுக்க, inf. To pull with all force. உதைத்துத்தள்ளிவிட, inf. To kick out, to spurn. உதைத்துவிழுத்த, inf. To cause to fall by a kick. குரங்குதேங்காய்க்குலையையுதைத்துவிழுத்தியது. The monkey kicked off the cluster of cocoanuts. உதை, v. noun. A kick, காலெறி. 2. Pressure of the foot--as of one pushing, a prop. &c., காலாலழுத்துகை. 3. A prop set obliquely, முட்டு. உதைகால், s. A prop set against a bending wall, a falling tree, &c., முட்டுக் கால். உதைகால்கொடுக்க, inf. To prop, to put a buttress, முட்டுக்கால்கொடுக்க. உதைகாற்பசு, s. A cow that kicks when she is milked. உதைகொடுக்க, inf. To give a kick, உதைக்க. 2. To set a prop slantingly against a wall, a tree, &c., முட்டுக்கொ டுக்க. 3. [prov.] To push and give impulse to a swing, ஊஞ்சலுதைக்க. உதைகொடுத்துக்கொண்டுநிற்க. To stand with the foot raised and supported on something. 2. (fig.) To resist advice, to be refractory. உதைசுவர், s. A buttress, முட்டுச் சுவர். உதைமானம், s. A prop, a support --as உதைகால். உதையுண்ண, inf. To be kicked. உதையுண்ணி, s. One who deserves to be kicked. உதைப்பு, v. noun. Kicking, striking, உதைக்கை. 2. Rebounding, recoiling, தாக் குகை. 3. Tremor, trepidation, பயம். 25) *

uyr (p. 63) s. A twining plant--as குன் றி, Abrus precatorius, L. (Rott.) 14)