aṉiccai (p. 33) s. [priv. அந், et இச் சா, desire.] Want or absence of desire, aversion, indifference, suppression or extinction of the sensual or earthly desires, இச்சையின்மை. Wils. p. 29. ANICHCHHA. (p.) 97) *

arōcakam (p. 27) --அரோசம், s. Loathing of food, loss of appetite, போசன வெறுப்பு. Wils. p. 68. AROCHAKA. 2. (fig.) Disgust, aversion, வெறுப்பு. 9)

arōci (p. 27) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To loathe food, abhor, dislike, feel aversion to, அருவருக்க. அதெனக்கரோசித்துப்போயிற்று. I have taken a disgust at it. அரோசிப்பு, v. noun. Loathing of food, dislike, aversion, அருவருப்பு. 10) *

arōcikam (p. 27) s. Disgust, nausea, aversion, ஓக்காளம். 11)

iṭumpai (p. 45) s. Suffering, affliction, distress, calamity, துன்பம். 2. Evil, தீமை. 3. Fear, அச்சம். 4. Poverty, வறுமை. 5. Pride--as one of the eight evil dispositions, விகாரமெட்டிலொன்று. வேண்டுதல்வேண்டாமையிலானடி சேர்ந்தார்க்கியா ண்டுமிடும்பையில. To those who have adored, at the feet of him who is without desire or aversion, there shall be no suffering for eternity. 101) *

uvr (p. 66) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To taste salt or brackish, உப்புக்கரிக்க. 2. To taste harsh, astringent, &c.--as any of the mineral salts, துவர்க்க. 3. To be unpleasant, disagreeable, &c., அரோசிக்க. 4. v. a. [with personal terminations.] To dislike, abhor, feel aversion to, வெறுக்க. உவர், v. noun. Dislike, loathing, வெறுப்பு. உவர்ப்பு, v. noun. Saltishness, brackishness, உப்புக்கரிப்பு. 2. Harshness (of taste), astringency, துவர்ப்பு. 3. (p.) Aversion, disgust, abhorrence, dislike, வெறுப்பு. 4. Insult, contempt, நிந்தை.-Note. உவர்ப்பு, 6. There are six unpleasant dispositions of men, viz.: 1. ஆசியம் or அவமதிச்சிரிப்பு, derision. 2. இரதி or பேரா சை, vehement desire. 3. அரதி or வெறுப்பு, dislike. 4. சோகம் or சோர்வு, swoon, deliquium. 5. பயம் or அச்சம், fear. 6. குற்சை or அருவருப்பு, abhorrence. 80)

kuruku (p. 125) s. That which is young and tender, இளமை. 2. Whiteness, வெண்மை. 3. A bird in general, பறவைப்பொது. 4. A water-bird, the heron or crane, நாரை. 5. The gallinacious fowl, கோழி. 6. An arm-ring, bracelet, கைவளை. 7. The nineteenth lunar asterism, (nacshatra) or the time during which the moon is traversing it, மூலநாள். 8. Aspecies of tree, குருக்கத்தி, G&oe;rtnera racemosa. 9. Hole in the centre of the smith's forge, for the nozzle of the bellows, உலைமூக்கு. 1. One of the fifty-six countries of India, ஓர்தேசம். குருகுக்கிழங்கு, s. Very young yams, or other edible roots. குருகுமணல், s. Fine, white sand, பொ டிமணல். குருகுமண், s. White earth, வெள்ளைமண். குருக்கு, s. [prov.] A plantation thick with young palm-trees, வடலிமுதலி யன நெருங்கியதோப்பு. See குருக்கு. 26)

kulam (p. 127) s. [in poet. குலன்.] Tribe, family, lineage, race; caste, nation, people, சாதி. 2. Herd, flock, shoal, assemblage, collection, கூட்டம். 3. Kind, class, species, sort, genus, இனம். 4. House, abode, மனை. 5. Royal palace, அரமனை. Wils. p. 233. KULA. 6. Family, rank, respectability or eminence of descent, உயர்குலம். 7. (Rott.) An inhabited country, குடி. 8. (பிங்.) The twentyseventh lunar asterism, or nacshatra; also, the time the moon accupies in traversing the nacshatra, இரேவதி. குரங்கானாலுங்குலத்திலெடு. Though an ape, let a wife be from one's own family. குலங்குப்பையிலே பணம்பந்தியிலே. Rank or caste is on the dung-hill, while wealth sits in state; i. e. the wealthy are honored. கோடாலிக்காம்பு குலத்துக்கீனம். The axehandle brings ruin to its race (by assisting to cut down trees)--spoken of a person who brings disgrace and ruin to his family. குலகன்மம், s. Customs attaching to a family, through successive generations, குலாசாரம். Wils. p. 233. KULAKARMMA. குலகாயம், s. The rules or regulations of caste, குலவொழுக்கம். இதுனக்குக்குலகாயமாயிருக்கிறது. This is the custom of your family or tribe. குலகூடஸ்தன், s. The first ancestor of a race or lineage. குலக்கொடி--குலஸ்திரீ--குலபத்தினி --குலாங்கனை, s. The lawful wife. 2. A woman reputed for chastity. 3. A woman of good family and caste, and of repute for chastity. குலக்கொழுந்து, s. A rare son, the sprout or hope of the family. குலவிளக்கு, s. A light to the family or caste-spoken of a chaste matron. குலங்கெட்டவன், s. One who has lost his caste; an object, low-caste fellow. குலசிரேட்டன்--குலஸ்தன்--குலத்தன்-குலமான், s. One born of a good family. குலட்சயம், s. The ruin or decay of a family or tribe. wills. p. 233. KULAKSHAYA. குலதருமம், s. The customs, duties, offices, &c., peculiar to, or proper for, a caste, &c. Wils. 233. KULAD'HARMMA. குலதிலகம்--குலதிலதம், s. One who is an honor to his family; the respectable head of a family. 2. Very pure lineage; eminence of caste. Wils. p. 233. KULATILAKA. குலதம்பிரான்--குலகுரு, s. A family guru, the guru of a race or tribe. குலதெய்வம், s. The family, tutelary deity. 2. The deity of the tribe. குலத்துக்குத்தக்ககுணம், s. Disposition, habits, or propensities peculiar to a caste. குலத்துக்குத்தக்கநடை, s. Behaviour suitable to one's caste. குலந்தெரிக்க, inf. To dwell on another's parentage--commonly in ridicule. குலபதி, s. The head of a caste or tribe. Wils. p. 233. KULAPATI. குலப்பகை, s. Natural antagonism between different species--as between cats and dogs. 2. In-bred malice, hatred, &c., between tribes, perpetuated from generation to generation. குலப்பழி, s. Offence or malice, perpetuated from generation to generation. குலப்பழுது--குலவடு, s. Stigma on a family. 2. Meanness of caste. குலப்பரத்தை, s. A courtezan by birth, or ancestry. 2. A courtezan, not common but kept by one man; a kept mistress. குலமகள்--குலப்பெண், s. THe lawful wife. 2. A woman of good caste, reputed for chastity. குலமக்கட்கழகுதன்கொழுநனைப்பேணுதல். It is becoming in a lawful and virtuous wife to cherish and honor her husband. குலமகன், s. A man of respectable caste. 2. A legitimate son. குலமங்குதல், v. noun. Being reduced in respectability, circumstances, &c. குலமணி, s. A genuine gem; (fig.) one of an illustrious birth. குலமிலான்--குலவீனன், s. A man of low caste. குலமுறைகிளத்த--குலஞ்செப்ப, inf. To give the genealogy of a family. குலங்கூற--குலம்பேச, inf. To twit one of low parentage. 2. To boast or talk of one's own or another's high birth. குலம்புகுந்தவன், s. One who has mingled with persons of a strange caste, a term of reproach. குலம்பெயர, inf. [prov.] To be changed for the better or worse--as a tree by transplanting; to improve or degenerate. குலவித்தை, s. The arts, duties, or employments peculiar to a family or caste. குலவிருது, s. The standard or banner peculiar to a family. 2. A peculiarity or propensity in an individual, common to his family. குலாசாரம், s. The custom, usage, duties, rites, &c., of a caste or tribe. Wils. p. 234. KULACHARA. குலாசாரங்காட்டுகிறான். He betrays his family or caste propensities. குலாசாரியன், s. The family priest-as குலகுரு. Wils. p. 234. KULACHARYYA. குலாதிக்கன், s. One of high caste or family, குலசிரேட்டன். குலாபிமானம், s. Family pride, pride of birth. 2. Respectability of caste, family, &c., சாதிமானம். Wils. p. 234. KULAB'HIMANA. குலிஞன்--குலிஞ்சன், s. A person of a high family, of honorable descent, &c., குலமுள்ளோன். குலீனன், s. One of a high family, &c. Wils. p. 234. KULEENA. குலோத்துங்கன், s. The respectable chief of a family. 2. The name of an illustrious prince of the Chola dynasty. குலடன், s. An adopted son, a foster child, சுவீகாரபுத்திரன். Wils. p. 233. KULAT'A. குலகிரி--குலபர்வதம்--குலாசலம், s. The eight mountains in Jambu Dwipa, (See கிரி.) 2. Seven mountain which are supposed to be in each of the seven Dwipas. 3. The circular mountains which are fancied to surround the annular seas respectively, together with the one which sorrounds the Pushkara Dwipa. (காந்.) நற்குலம், s. A good caste or tribe. 2. An excellent kind. இதுநற்குலதீவிதிராட்சச்செடி. This is a very choice vine. இவன்நற்குலத்தான்--நற்குலத்தோன். He is a man of a high caste, or family. 20)

tolai (p. 262) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To be exhausted, terminated, expended, expiated, liquidated, முடிய. 2. To become extinct, to perish, to die, to expire, as a term of time, ஒழிய. 3. To leave, be freed; implying aversion, நீங்க. 4. To be defeated, to fail in comparison or competition, to be outrivalled, தோற்க. (c.) என்னைவிட்டுத்தொலைந்தான். He has left me. எண்ணத்தொலையாதது. That which is countless, innumerable, inconceivable. பாவந்தொலைந்தது. The sin is removed. அனுபோகம்தொலைந்தால்ஔஷதம்பலிக்கும். When former evil deeds are expiated by suffering (under the disease), medicine will avail. கதைபேசிக்கொண்டுபோகவழிதொலையும். By relating stories, the way is soon passed. தொலையாதது, appel. n. That which is interminable, inexhaustible, unexpiable. தொலைவு, v. noun. A great distance, தூரம். (c.) 2. Extinction, defeat, failure, &c., as the verb. 99)

pittam (p. 315) Bile, gall, bilious humor, முப்பிணியிலொன்று W. p. 356. PITTA. 2. Aberration of the senses, bewilderment, delirium, மயக்கம். 3. A variety of dance, கூத்தின்விகற்பம்.-- Of bile are அருசிப்பித்தம், aversion to food, &c.; இரத்தபித்தம், that which causes the spitting of blood; வறட் சிப்பித்தம், dryness of humors; கரும்பித்தம், black bile. பித்தஉபரி, s. As பித்தாதிகாரம்; used in the south. பித்தகாங்கை--பித்தகாரகம்--பித்தச்சூடு, s. Heat caused by bile. பித்தகாசம், s. A kind of bilious disease, causing great irritation. See காசம். பித்தகாமாலை, s. Jaundice from excess of bile. பித்தகாலம், s. The middle stage of life, when the bilious humor is supposed to be predominant from the age of 33 1/3 to 66 2/3. 2. The second and third of the twelve hours, both by day and night. பித்தகுணம், s. Delirium, slight derangement. பித்தகுன்மம், s. Dispepsia, disease in the stomach from excess of bile. See குன்மம். பித்தக்காய்ச்சல், s. As பித்தசுரம். பித்தக்கிராணி--பித்தகிராணி, s. A looseness of the bowels. See under கிரணி. பித்தக்கிறுகிறுப்பு--பித்தகிறுகிறுப்பு. v. noun. Giddiness in the head, from bilious affections. பித்தக்கொதி, s. [prov.] Feverish state of the system from derangement of the bilious humor. பித்தசரீரம், s. An emaciated body from excess of bile, a bilious temperament. See சரீரம். பித்தசிலேட்டுமம்--பித்தசிலேற்பனம், s. A temperament of body in which bilious and phlegmatic humors prevail. பித்தசுரம், s. Bilious fever. பித்தசூலை, s. Arthritic diseases from bilious humors. See சூலை. பித்தசோகை, s. A bilious heat, Leucophlegmatis, a kind of jaundice. பித்தச்சுழற்சி, s. As பித்தக்கிறுகிறுப்பு. பித்தச்சூடு, s. As பித்தகாங்கை. பித்ததிகாரம்--பித்தாதிகாரம்-பித்தாதிக் கம், s. Preponderance of bile in the system, பித்தஅதிகரிப்பு. பித்தத்தின்வீடு, s. The stomach. (R.) பித்தநாடி, s. The bilious pulse, as felt by the middle finger. See நாடி. பித்தநீர், s. Bilious humor. பித்தபாண்டு--பித்தபாண்டுரு, s. A sallow kind of jaundice, inducing great languor. பித்தமயக்கம், s. Delirium. 2. Giddiness, dizziness. பித்தமிறக்க, inf. [intrans. பித்தமிறங்க.] To reduce bile in the system. See இறக்கு. பித்தமெடுக்க, inf. To cast up bile. பித்தம்பிடித்தவன், appel. n. A deranged person, as பித்தன். பித்தரோகம், s. Bilious disease. பித்தவாயு, s. Wind in the body from heat. பித்தவெடிப்பு, v. noun. A chapping of the hands and feet. பித்தவெறி, s. Intoxication, phrensy. பித்தன், s. [fem. பித்தி, pl. பித்தர், பித்தர்கள்.] a crazy man, a mad man, an idiot. See திரவியம். 2. Siva, as eating intoxicating drugs and dancing with devils, சிவன். 3. Bhairava, வயிரவன். 4. A thief, rogue, robber, கள்ளன். (சது.) பித்தனுக்குத்தன்குணநூலிலுஞ்செம்மை. Even to the mad man, his own wisdom is straighter than a line. பித்தாதிசாரம், s. Vomiting and purging; [ex அதிகாரம்.] 49) *

poccṭi (p. 336) v. noun. [prov.] Smacking the lips, in eating, or as a token of aversion or contempt, வெறுநாக்கடித்தல். 82)

mckkai (p. 338) s. Longings, aversions, &c., of a pregnant woman, கருப்பமசக்கு. (c.) மசக்கைக்காரி, s. A pregnant woman. 116)

maṉam (p. 346) s. Mind, will, the reasoning faculty, நெஞ்சு. 2. Purpose, intention, sentiment, desire, as மனசு. 3. [in comb.] Memory, ஞாபகம்; [from Sa. Mna. W. p. 676.] மனம்போனபடிநடவாதே. Do not follow your own will [obstinately]. மனங்கொண்டதுமாளிகை. What the mind accepts becomes a palace. மனக்கசப்பு, s. Rancor, hatred, bitterness of mind. மனக்கடினம், s. Sternness, hardness of heart. மனக்கண், s. [com. மனசின்கண்.] The eye of the mind, mental sight. மனக்கலக்கம், s. Perturbation of mind, agitation. மனக்கவலை, s. Anxiety, care, restlessness of mind. மனக்கவலைபலக்குறைவு. Anxiety of mind enfeebles. மனக்களிப்பு, s. Elation of spirits, joy. See களிப்பு. மனக்கள்ளம், s. [com. மனசிற்கள்ளம்.] Guile. மனக்காட்சி, s. Perception by the senses. See மானதக்காட்சி. மனக்கிடக்கை, s. One's own feeling, &c. See கிட, v. (p.) மனக்கிடை, s. Inmost thought. (p.) மனக்கிலேசம், s. Sorrow of heart. மனங்குத்துதல், v. noun. Sting of conscience, compunction, remorse. மனக்குருடு, s. Mental blindness, illusion. மனக்குழப்பம், s. Agitation of mind. மனக்குறிப்பு, s. Aim of the mind. 2. Guess. மனக்குறை, s. Dissatisfaction, discontent, umbrage. மனக்குறைதீர்க்கிறது. Relieving a dissatisfied mind, as by granting favors. 2. Revenging injuries. மனக்கூர்மை, s. Sagacity, acumen. மனக்கோட்டம்--மனத்தழுக்கம், s. Envy, dislike. (p.) மனக்கோட்டரவு, v. noun. Lowness of spirits. மனங்கசிய, inf. To melt as the heart, to be tender. See கசி. மனங்கரைய, inf. To relent. 2. To be sorry. மனங்கலக்குவிப்போன், appel. n. An epithet of Kama; (lit.) one who confuses the mind. See மன்மதன். மனங்கனிய, inf. To be tender in mind. See கனி, v. மனங்கருக, inf. To be displeased. See கருகு, v. மனங்குறாவ, inf. To be piqued, dissatisfied; to take umbrage. மனங்கூச, inf. To be shy, diffident, &c. See கூசு, v. மனங்கூம்ப, inf. To close the mind, excluding earthly objects. (p.) மனங்கொதிக்க, inf. To grieve. 2. To yearn. 3. To rage with anger. மனங்கொள்ள, inf. To will. 2. To desire. மனங்கோட, inf. To be envious, displeased, &c. (p.) மனங்கோண, inf. To be offended, discontented; to be cross, தவறிச்சாய. மனச்சஞ்சலம், s. Grief of mind. மனச்சம்பூரணம், s. Satisfaction of mind. மனச்சலிப்பு, v. noun. Grief, aversion, displeasure. மனச்சாட்சி, s. Testimony of the mind. conscience, as மனோசாட்சி. மனச்சாய்ப்பு--மனச்சாய்வு, v. noun. Inclination of the mind, propensity. 2. Partiality, prejudice, பட்சபாதம். மனச்சார்பு. Tendency of the mind, as மனப்போக்கு. மனஞ்சலித்தல். Being troubled in mind; wearied in spirit. மனத்தாராளம், s. Generosity, openheartedness; frankness. மனத்தாழ்மை, s. Humility, lowliness of mind. மனத்திடம், s. Firmness of mind, resolution, energy. மனத்திட்டம்--மனநிதானம், s. Estimate in the mind of another's abilities, or of any quantity, quality, or distance. 2. As மனநேர்மை. மனத்தியானம், s. Meditation, reflection. மனத்திருத்தி, s. Contentment, satisfaction of mind. மனத்தீமை, s. Depravity of heart. மனத்துக்கம்--மனத்துயரம், s. Grief of mind, sorrow of heart. மனத்துப்புரவு--மனத்தூய்மை, s. Purity of mind, sincerity. மனத்தெளிவு--மனத்தேற்றம், v. noun. Clearness of mind. மனநிதானம்--மனோநிதானம், s. Determination of mind, resolution. மனநிலை, s. Steadiness of mind, firmness of will. மனநிறை, s. Purity of heart, as மனத் தூய்மை. 2. Contentment, as மனத்திருத்தி. 3. Impartiality. மனநெருடு, s. Crabbedness, moroseness, sullenness, வெடுவெடுப்பு. மனநேர்மை, s. Sincerity, truth. மனநோ--மனநோவு, s. Regret, remorse; (lit.) pain of mind. மனநோக்கம், s. Aim, intention. மனநோக, inf. To regret; to feel remorse. 2. To be discontented, to repine. என்னைமனநோகச்செய்தான். He grieved me. மனந்தளம்ப, inf. To vacillate, be unstable in mind. 2. To be distressed with cares. மனந்தளர, inf. To grow discouraged or dispirited. மனந்திரித்தல்--மனந்திருப்பல், v. noun. Turning the mind, changing one's purpose. மனந்திருந்துதல். Change of mind, reformation of character. மனந்திரும்புதல். Turning of the mind. 2. [Chris. usage.] Conversion. மனப்படுத்தல், Causing to agree, persuading. (p.) மனப்பதைப்பு. Agonizing pain of mind, intense anxiety. 2. As மனோ வாஞ்சை. மனப்பற்று. Emotion. மனப்பாடம், s. A lesson learned by heart. See பாடம். மனப்பால்குடித்தல், v. noun. Indulging the imagination, fancying, (lit.) drinking the mind's milk. மனப்பிரமை--மனமருள், s. Distraction of mind, derangement. மனப்பீடை, s. Distress of mind. See பீடை. மனப்பூரணம், s. Contentment, as மன த்திருத்தி. 2. Exquisite joy, hilarity, உள் ளக்களிப்பு. 3. Ingenuousness, as மனநேர்மை. மனப்பூரிப்பு, v. noun. [inf. மனம்பூரி க்க.] Fulness of heart, excessive joy, மிகு களிப்பு. 2. Contentment, as மனப்பூரணம். மனப்பொறுப்பு. Forbearance, patience, பொறுமை. மனமகிழ்ச்சி--மனமலர்ச்சி, v. noun. [inf. மனமகிழ--மனமலர.] Cheerfulness, joy, hilarity. மனமடிவு, [inf. மனமடிக்க, com. மன மடிவாக்க.] Pain of mind, mortification, great disgust. 2. Discouragement, dispiritedness, depression, தைரியமின்மை. மனமுறிய, inf. [v. noun மனமுறிவு, aversion; sometimes மனமுறிச்சல்.] To be broken-hearted, dispirited, discouraged. அவன்என்னைமனமுறியப்பேசினான். He spoke so as to wound my feelings. மனமுறுத்த, inf. [com. மனதையுறுத்த.] To pain the mind as a sarcasm, &c. மனமேட்டிமை, s. Haughtiness of mind. மனம்பிடிக்க, inf. To be pleasing to the mind, to suit one's fancy. மனம்பேதிக்க, inf. To be at variance, to disagree in opinion. 2. To be distracted in mind, as மனங்கலங்க. மனம்பொங்குதல், v. noun. Excitement of the mind from joy, sorrow, or anger. 2. Being enraged. மனம்பொருந்த, inf. [v. noun மனப்பொ ருத்தம்.] To consent to, சம்மதிக்க. 2. To approve, to like, அங்கீகரிக்க. 3. To be in accordance with one's mind. மனம்பொறுக்க, inf. To forbear, to have patience--For the negat. see under பொறு. மனம்போனபோக்கு, v. noun. A wilful or head-strong course. மனரம்மியம், s. Contentment, as மனோ ரம்மியம். மனராசி, s. Consent of will, as மனோராசி. மனவருத்தி, s. Desire of mind, as மனவி ருப்பம். (p.) மனவலி--மனவூக்கம், s. Strength of mind; mental energy. மனவாக்குக்காயம்--மனோவாக்குக்காய ம், s. The three instruments of good or evil in man--the mind, or thoughts; organs of speech, or words; and the body, or actions. மனவிகாரம்--மனோவிகாரம், s. Aberration of mind. மனவிசனம், s. Displeasure, dissatisfaction. மனவிருப்பம்--மனோவாஞ்சை, s. The desire of the mind. 2. Choice. மனவுறுதி, s. Resolution, as மனத்திடம். மனவெரிச்சல், s. Envy, jealousy. மனவெழுச்சி, v. noun. Excitement, energy, ambition; [ex எழுச்சி.] மனவேகம்--மனோவேகம், s. Activity or quickness of mind, as மனோகதி. மனவொருமிப்பு--மனவொன்றிப்பு, v. noun. Union, harmony, concord. மனாகுலம்--மனோகுலம்--மனவியாகுலம் --மனோவியாகுலம், s. Grief; [ex ஆகுலம்.] மனோகதி, s. Quickness of mind, acuteness of perception. மனோகரம்--மனோக்கியம், s. Beautifulness, pleasingness. 2. Desirableness. மனோசலம்--மனோசலனம், s. Emotions of mind. மனோசன்--மனோபவன்--மனோபு--மனோ யோனி--மனோற்பவன், s. Kama, the Hindu Cupid; (lit.) the mind-born. மனோசாட்சி, s. Conscience, சீவசாட்சி. மனோச்சாகம்--மனோற்சாகம், s. Freedom of mind, தன்னிஷ்டம். 2. As மனவூக் கம்; [ex உச்சாகம்.] மனோதண்டம், s. Restraint of one's passions or lustful desires. மனோதத்தம், s. A vow, &c. See தத்தம். மனோதைரியம்--மனோபலம்--மனத் தைரியம், s. Fortitude, good courage. மனோநிச்சயம்--மனோநிதானம், s. As மனநிதானம். மனோபதி, s. ??rahma's city, பிரமன் நகரம். (ஸ்காந்தம்.) மனோபவம், s. The thought of the mind; (lit.) what is born in the mind, மனசிலேபிறந்தது. மனோபாவம்--மனோபாவனை, s. Imagination, fancy, மனதாற்பாவிக்கை. 2. [usage.] The real state of the mind. மனோபிஷ்டம்--மனோபீஷ்டம், s. Pleasure. See அபீஷ்டம். மனோபூசை, s. An ejaculation, a mystical form of prayer, மானதபூசை. மனோமயம்--மனோமயகோசம், s. One of the five investitures of the soul. See கோசம். மனோரஞ்சிதம், s. That which delights the mind, இன்பமானது. See இரஞ்சிதம். மனோரதம், s. Desire, pleasure, சந்தோ ஷம். (பஞ்சதந்.) மனோரமை, s. The daughter of Mount Meru and wife of Mount Hymalaya. மனோரம்மியம், s. Satisfaction, contentment; [ex இரம்மியம்.] மனோராசி, s. Agreement, consent, as மனராசி. மனோராச்சியம், s. Idle fancy, reverie, chimera, வீணெண்ணம். மனோராச்சியம்பண்ண, inf. To build castles in the air; (lit.) a kingdom in the mind. மனோலயம், s. Extinction of will, மனவொடுக்கம். (நல, 36.) மனோலி, s. A wit, a joker, ஆசியக்காரன்; [from Sa. Manolowlya. W. p. 641.] மனோலித்தனம், s. Wit, pleasantry. மனோவியாபாரம், s. The operation of mind, மனதின்செல்லுகை. மனோவிருத்தி--மனோவிர்த்தி, s. The extension or improvement of mind. மனோற்பவன், s. Kama. See மனோசன். மனோன்மணி, s. Parvati, பார்வதி; [ex உன்மணி.] (சது.) 92)

mukam (p. 356) s. The mouth, வாய். 2. Face, countenance, visage, mien, வதனம். 3. Entrance to a house, a harbor or river, வாயில். 4. Commencement, தொடக்கம். 5. Aspect, look, appearance, தோற்றம். 6. Prospect--as the front of an army, படை முகம். 7. Head--as of a street, or point, முனை. 8. Design, object, purpose, நோக்கம். 9. Chief, முதன்மை. W. p. 663. MUK'HA. 1. Place, இடம். 11. State or condition, as காரியம்நல்லமுகத்தைக்கொள்ளுகிறது. (Beschi.) அபிமுகம். Presence. அதோமுகம். A down-cast look. அறிமுகம். Acquaintance. சிரீமுகம்--சீமுகம்--ஷ்ரீமுகம்--திருமுகம்..... A letter from a guru. புதுமுகம். An unknown person; (lit.) a new face. என்வீட்டுமுகமாய்த்திரும்பும். Please turn towards my house. அவர்கள் ஒரு முகமாய்நிற்கிறார்கள். They are all on one side. காற்றுமுகத்திலேதூற்றிவிடு. Winnow [the corn] before the wind. கிழக்குமுகமாயிரு. Sit towards the east. முகத்துக்குமுகங்கண்ணாடி. Personal inquiry is as a perspective. சுவாலாமுகம்--சுவாலாமுகி, s. A place, where subterraneous fires break forth, venerated by the Hindus.--Note. A celebrated Jvalamukhi exists in Lahore, to which pilgrimages are made. The soil abounds with carburetted hydrogen, which takes fire on coming in con tact with the external air, especially if a light be applied. Vents are made; and a light being brought near the orifice, a flame is kindled, which is fed by the escaping stream of gas. The tongue of Parvati is said to have fallen at this place, அக்கினிகக்குமிடம். W. p. 357. JVALAMUK'HEE. முகம், 2. Two aspects of Brahma as given in the Agamas: 1. அந்தர்முகம், knowing from within; 2. பாகிர்முகம், knowing from without. முகம். 14. Fourteen expressions of the face shewing various emotions and passions. They are: 1. அஞ்சிதமுகம். 2. அதோமுகம். 3. ஆகம்பிதமுகம். 4. பிரகம்பிதமுகம். 5. ஆலோலிதமுகம். 6. உலோலிதமுகம். 7. உத்து வாகிதமுகம். 8. கமமுகம். 9. சௌந்தரமுகம். 1. உத்துதமுகம். 11. விதுதமுகம். 12. பராவிருத்த முகம். 13. பரிவாகிதமுகம். 14. திரச்சீனமுகம், which see in their places. முகக்கடுப்பு, s. An austere or harsh countenance. முகக்கட்டை, s. [com. மோவாய்க்கட் டை.] The chin. முகக்களை, s. Shining of the countenance. முகக்கிளர்ச்சி, v. noun. Cheerfulness of the countenance, as முகமலர்ச்சி. முகக்குறி--முகக்குறிப்பு, s. [in medi.] A symptom expressed by the countenance. See குறி. 2. See குறிப்பு. முகக்கோட்டம், v. noun. Expression of grief in the countenance; (lit.) crookedness of the face. See கோடு, v. முகங்கழுவுதல். Washing the face before eating. முகங்காட்டுதல். Shewing one's self for mere ceremony, as at a feast, &c., for a short time. 2. Shewing one's self in order to be known. 3. Shewing the face, as a person standing within doors and calling. 4. Shewing the face as a courtezan to allure paramours. முகங்குப்புற--முகங்கவிழ, inf. To incline the face towards the ground-used adverbially. Compare குப்புற. முகங்குறாவுதல், v. noun. Being of a sad countenance. முகங்கொடுத்தல். Granting a kind hearing. 2. Fondling or treating with great indulgence, பட்சங்காட்டல். பிள்ளைக்குமுகங்கொடாதே. Indulge not a child. முகங்கொள்ளல். Shooting forth, as a boil, &c., பருமுகங்காணல் முகங்கோடுதல்--முகங்கோணுதல். Being down-cast as the countenance. See கோடு, v. அவன்முகங்கோணிப்போனான். He went away dissatisfied. முகச்சரக்கு, s. Commodities for show. [limited.] முகச்சவரம்--முகச்சௌரம்--முக வேலை, s. Shaving the face. முகச்சாடை, s. A winking or slight notice. a pretended half notice, கண்டுங் காணாமை. 2. As முகச்சாயல். முகச்சாயல், s. One's features or likeness. See சாயல். அவனுடையமுகச்சாயலாயிருக்கிறான். This one is like the other. முகச்சாய்ப்பு, v. noun. A slight aversion, or half willingness, anger, விருப்பின்மை. முகச்செழிப்பம்--முகச்செழிப்பு, v. noun. Cheerfulness of countenance. முகஞ்சின்னம்போதல், v. noun. Being put out of countenance, or made ashamed, வெட்கப்படுதல். முகஞ்சுண்டுதல். Looking sullen. முகத்தைச்சுண்டிக்கொண்டிருக்கிறான். He has contracted his face; looks sullen. முகஞ்சுளித்தல், v. noun. Frowning, looking angry. முகஞ்சூம்பிப்போதல், v. noun. The face becoming wan. முகஞ்செத்துப்போகிறது. The countenance fades; (lit.) dies. முகஞ்செழித்தல், v. noun. Appearing with a cheerful countenance. முகதரிசனம், s. The propitious sight of a majestic countenance, or of one much loved. முகதலை, s. The first end of a cloth, that which was fastened to the weaver's beam--oppos. to சவதலை. 2. (R.) Confrontation. முகதலை, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To confront, to face. எங்களைமுகதலைத்துவிடும். Bring us face to face. முகதலைப்பு, v. noun. Confrontation, as முகதலை, 2. முகத்தழகு--முகவெட்டு, s. Beauty of countenance, comeliness, perfection. முகதாட்சிணியம்--முகதாட்சிணை--முக தாக்ஷிணை, s. [vul. முகத்தாச்சிணை.] Respect of persons, complaisance, as முகமாட்டம். முகத்தாராளம்--முகபூரணம், s. Cheerfulness, as முகச்செழிப்பு. முகத்தாலடிக்க, inf. To repulse by the countenance. முகத்திரியக்குநாடி, s. [in anat.] Transverse facial artery. முகத்திலரும்ப--முகத்திலரும்பிறங்க-முகத்திலரும்புபுறப்பட, inf. [com. முகத்திலருப்ப மிறங்க, அருப்பம்புறப்பட, sometimes முகத்தில்கரி க்கோடிட.] To sprout as the hair on the upper lip of a young man. முகத்திலிரத்தந்தெறிக்கப்பேசுகிறது. Speaking as one enraged, see தெறி, v. முகத்திலீயாடவில்லை. A fly will not touch [his] face; i. e. it is is distorted with anger, &c. முகத்தில்விட்டெறிந்துபோடுகிறது. Casting a reflection, (lit.) throwing in the face. முகத்திலேசீலைபோட்டுக்கொண்டழுகிறது. Covering the face with one's cloth, and weeping. முகத்துக்குமுன்னேசொல்லுகிறது. Speaking in one's presence. முகத்தைக்காட்டுகிறது. Pouting; being angry. முகத்தீடு, s. A cloth to cover the face of a dead person, மரித்தோர்முகமூடிச்சீலை. முகத்துதி--முகஸ்துதி, s. Flattery, (lit.) praise to the face. முகத்துவாரம், s. [loc.] The mouth of a frith, or arm of the sea, கழிமுகம். முகத்தெளிவு, v. noun. Placidity or serenity of countenance. 2. A symptom of death. See தெளிவுகொடுக்க. முகத்தேங்காய், s. [prov.] Upper part of a cocoa-nut next the stem. (Jaff.) முகநட்பு, s. Appearance of friendship, simulation of kindness. முகநாடி, s. Appearance of the face, a symptom revealed by the countenance, முகக்குறி. முகபங்கம், s. Shame-facedness, இ லச்சை. முகபடாம், s. A cloth to cover the face of an elephant. முகபாடம், s. [com. வாய்ப்பாடம்.] That which one has memoriter, or knows by heart. முகப்பணி, s. Shaving the face, முக வேலை. (p.) முகபரிச்சயம்--முகப்பழக்கம், s. [com. முகப்பரிச்சை.] Acquaintance. முகப்பரு, s. A pimple on the face. முகப்பாக்கு, s. [prov.] The upper part of an areea-nut. முகப்பிரியம், s. Respect of persons, as முகமாட்டம். முகப்பூச்சு, v. noun. A kind of paint used by dancers. 2. [fig.] Ostentatious appearance, வெளித்தோற்றம். முகப்பொருத்தம், s. Outward agreeableness, as முகநட்பு. முகப்போதரவு, s. [vul.] Coaxing, flattery, இச்சகம். முகமண்டலம், s. The circumference or orb of the face, the face, முகவட்டம். முகமலர்ச்சி--முகமலர்தல், v. noun. Glow of countenance; cheerfulness. முகமதைத்தல். Swelling of the face. முகமறிதல். [neg. முகமறியாமை.] Knowing, being acquainted with a person. மகமறியாதவனிடத்தில்எப்படிப்பேச. How can I talk with a stranger? முகமறுத்தல். Speaking impartially, or accurately. முகமறுத்துறவாடு. Make friendship without partiality. முகமாட்டம். Shewing the face. 2. Partiality, respect of persons, பாரபட்சம். முகமாயம், s. Confusion of mind, in presence of a fascinating woman. முகமாயக்காரி. A fascinating, handsome woman. முகமுகமாய், adv. [com. முகாமுகமாய்.] Face to face, personally. முகமுறிக்க--முகத்தைமுறிக்க, inf. [intrans. முகமுறிய, v. noun முகமுறிவு.] To disoblige, speak or act so as to wound the feelings, break the heart, alienate, &c. ஒருவனைமுகமுறியப்பேசாதே. Don't speak so as to offend one. முகமுன்னிலை, s. One's presence. முகமூடி, appel. n. A coat or covering often found on the face of children when born, பிறக்கையில்முகமூடியிருக்கும்பை. முகமூடிவஸ்திரம், s. A cloth to cover the face, a veil, முக்காட்டுச்சீலை. முகமொட்டுதல், v. noun. [prov. in cockfight.] Shewing the face of one cock to another, to rouse them. முகம்பார்த்தல். Being kind, or gracious, (lit.) looking in the face. 2. Regarding persons. முகம்பார்த்துப்பேசு. Look [me] in the face, when you speak. அவருடையமுகத்தைப்பார்த்து. For his sake. முகரூபம், s. Features of countenance, likeness. முகவசிகரம், s. Bloom or beauty of the face. முகவசியம், s. Faseination of the countenance, as முகமாயம். முகவணை, s. A preface, as முகவுரை. (p.) முகவணைக்கல், s. A stone placed at top across the pillars of a gate, உத்திரம் படிகல். முகவாசல், s. The front-gate, as தலை வாசல். முகவாசை, s. Partiality, முகப்பிரியம். முகவாடல்--முகவாட்டம், v. noun. A sad countenance. முகவாதம்--முகவாதசன்னி, s. A kind of disease, ஓர்நோய். See சன்னி. முகவாத்தியம், s. Playing on the month, by striking it with the hand. 2. See முகவீணை. முகவிச்சகம், s. Adulation; [ex இச்ச கம்.] முகவிச்சை, s. Desire excited by the countenance; [ex இச்சை.] முகவிலாசம், s. Openness, fairness, brightness of countenance, முகத்தெளிவு. முகவீணை, s. A musical instrument played with the mouth. முகவுரை, s. Introduction. preliminary remarks, as பாயிரம்; [ex உரை.] முகவெள்ளைப்பருந்து, s. A species of white-faced kite, ஓர்பருந்து. முகவேலை, s. Shaving the face, as முகப்பணி. முகாமுகமாய். Personally. See முக முகமாய். துவாரமுகம், s. Entrance, door-way, வாசல். துறைமுகம், s. A haven. See துறை. நதிமுகம், s. Mouth of a river. 11)

muṉi (p. 359) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be angry, displeased, morose, petulant. cynical, கோபிக்க. 2. v. a. To dislike, வெ றுக்க; [prob, from Sa. Manyu, anger.] மோகத்தைமுனி. Abhor sensuality. (Avu.) முனிவு, v. noun. Anger, கோபம். 2. Wrath, சினம். 3. Dislike, aversion, வெ றுப்பு. முனிவறாமை, v. noun. neg. An angry temper, continued anger. (p.) முனிவுசெய்ய, inf. To exercise wrath towards one. 21)