ayr (p. 22) கிறேன், ந்தேன், வேன், அயர, v. a. To do, perform, execute, discharge duties, rites, &c., exercise, practise, செய்ய. In this meaning it seems commonly, associated with pleasant and gratifying sensations, as, விருந்தயர, to perform the rites of hospitality. 2. v. n. To faint, swoon, languish, தளர. 3. To lose the power of consciousness, as in faintness, drowsiness, sleep, &c., சோர. 4. To become weary, droop, இளைக்க. விளையாட்டயர்ந்தான். He has played. அவன்கண்ணயர்ந்ததைப்பார்த்து. Seeing him drowsy. (பஞ். 8.) அயரப்போட--அயரவிட, inf. To let rest for a better opportunity, as thieves, till persons are less on their guard, or as persons in a law suit. அயர்ந்தநித்திரை, s. Deep sleep, profound sleep. அயர்ச்சி, v. noun. Forgetfulness, மறதி. 2. Languor, faintness, spiritlessness, உணர்வழிவு. 3. Laziness, drowsiness, சோம்பு. 4. Weakness, பலவீனம். 5. Distress, affliction, வருத்தம். 6. Disgust, வெறுப்பு. அயர்தி, v. noun. Fainting, swooning, languor, weariness, drowsiness, stupor, சோர்வு. 2. Forgetfulness, forgetting, liability to forget, மறதி. (c.) அயர்வு, v. noun. Fainting, languor, weariness, drowsiness, தளர்வு. 2. Affliction, distress, pain, வருத்தம். 3. (fig.) Disgust, hatred, வெறுப்பு. 4. Dulness, stupor, உன்மத்தம். 5. Laziness, சோம்பு. 6. Breadth, அகலம். அயர்வுயிர்த்தல், v. noun. Rousing from languor, stupor, distress, &c., வருத் தந்தீர்தல். 6)

aḷi (p. 33) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become over-ripe, mellow, mature, அறக் கனிய. 2. To be over-boiled as rice, become as pap, குழைய. அளிய இகழ்தலிற்கோறலினிது. It is better to suffer death than disgrace. சோறளிந்துபோயிற்று. The rice is over-boiled, or reduced to pap by over-boiling. அளிந்தபழம், s. A fruit well ripened or over ripened. 31)

aẕi (p. 32) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To blight, blast, ruin, கெடுக்க. 2. To waste, injure, damage, பாழாக்க. 3. To abolish, consume, annihilate, destroy. demolish, exterminate, சங்கரிக்க. 4. To efface, obliterate, குலைக்க. 5. To refute an argument. கண்டிக்க. தேடாதழிக்கிற்பாடாய்முடியும். If you spend what you have not earned, you will suffer. (ஔவை.) கருவழித்திடலுநன்றே. It would be better to destroy the foetus, (to cause abortion.) வறிதினழித்திடார். They will waste nothing in vain. (காசிகரண்டம்.) அழிகட்டு, s. A fabrication either varbal or written to deprive another of his right, a forgery, (a law term), பொ ய்ச்சீட்டு. 2. An excuse, pretence, subterfuge, வீண்போக்கு. 3. Obstacle, impediment, hinderance, தடை. 4. Means used for counteracting magic, poison, &c. மாற்று. அழிச்சாட்டியம், s. Improper treatment, an unlawful or wicked proceeding. வாங்கின கடனைக்கொடாம லழிச்சாட்டியம் பண் ணிவருகிறான். He gives much trouble by delaying to pay the debt. அழிச்சாட்டியக்காரன், s. A turbulent fellow, a bully. அழிப்பு, v. noun. Destroying, ruining, wasting, consuming in an active sense, அழிக்கை. அழிப்பாளி, s. A spendthrift, squanderer, prodigal, profligate, ஊதாரி. 8)

kcṭṭai (p. 85) s. [prov.] Astringency as of some unripe fruits, astringent matter, bitterness, துவர்ப்பு. கசட்டைத்தயிர், s. Curds from which the better part has been removed. கசட்டைப்பிஞ்சு, s. Astringent unripe fruits. 40)

kccvṭm (p. 85) s. Traffic, merchandise, commerce, especially in cloth, வியாபாரம். பிச்சைக்குமூத்ததுகச்சவடம். The business of a peddler is little better than begging. [prov.] கச்சவடக்காரன், s. A merchant, man of commerce. கச்சவடம்பண்ண, inf. To trade, to traffic in cloth. 62) *

kti (p. 91) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To go, move, proceed, நடக்க. 2. To rise, be high, grow high, எழ. 3. To be excessive, மிக. 4. To sound, ஒலிக்க. 5. To exceed in quality, weight, &c., to out-weigh, preponderate, surpass, predominate, augment in degree, quantity, price, &c.; to increase in learning, &c.; to be superior, be better, &c.; to outdo, outstrip, outmatch, கடக்க. இதுகதிக்கிறது. This is more, greater, heavier, &c., than that. அவர்கதித்துப்பேசுகிறார். He talks too much, above his rank, too assumingly. கதித்தபங்கு, s. A larger share. கதித்தபுகழ், s. High swelling praise. கதித்தவிலை, s. A high price. 2. A higher price. 3. An exorbitant price. கதித்தல், v. noun. An increase. 2. (p.) The act of sounding. (சது.) கதிப்பு, v. noun. Excess, increase, thickness, eminence, &c., augmentation, preponderance. கதிமை, v. noun. Largeness, greatness, ability, பருமை. 6)

kntu (p. 93) s. A joint of the body, யாக் கையின்மூட்டு. 2. The bottom of the neck, the nape, கழுத்தடி. 3. An axle-tree, பண்டி யுளிரும்பு. 4. A carriage, a vehicle, a waggon or cart, பண்டி. 5. A staff, a crutch, support, defence, பற்றுக்கோடு. 6. A post, pillar, தூண். 7. A post for tying elephants, யானையணைதறி. 8. [prov.] A rope for tying oxen together by the neck, மாடுபிணைக்குந் தும்பு. 9. [prop. கங்கு.] The heap of straw round the threshing floor, வைக்கோல்வரம்பு. 1. The heap of chaff which forms outside the threshing floor, பொலிப்புறத்தடையும் பதர். கந்துகட்ட, inf. To float or recede to the side of the vessel--as curry stuffs in boiling. 2. To arrange the heap of straw round the threshing floor. கந்துகளம், s. The bottom of the rice-heap after the better part has been taken away, also rice mixed with the chaff in the floor. கந்தடிக்க, inf. To thrash, or beat the straw after it has been trodden. கந்தடைக்க, inf. To form an enclosure with straw round the threshing floor. கந்துடைக்க, inf. [prov.] To unfasten the noose of the string tied to the ox's neck, தும்பவிழ்க்க. கந்துமாற, inf. [prov.] To change an ox of a pair tied together, ஏரில்மாறிக்கட்ட. கந்துமாறிக்கட்ட, inf. To shift, to change sides, to use chicanery, to scheme --as in paying debts by borrowing of others, &c. கந்துமுரிக்க, inf. [prov.] To turn out of the course--as oxen treading corn, breaking the bounds. It is deemed very unlucky for men or animals to pass from the enclosure of the threshing floor except at the proper entrance. கந்துமுரித்துப்போட்டுப்போகிறான். He has deserted his company. பொலிக்கந்து, s. Chaff in the threshing floor after winnowing, containing some grain. புறக்கந்து, s. The extremities of an axle-tree. 2. The chaff about a heap of winnowed corn. கருங்கந்து, s. The second range of chaff in a threshing floor next to the பொலிக்கந்து. 15)

kẕl (p. 98) --கழலு, கிறது, கழன்றது, கழ லும், கழல, v. n. To become loose--as a fastening, a nail, a shoe, a handle, a lock, a leaf, hair, knot, a part of any mechanism; to be unhinged, to slip off, slough off-as a snake's skin; to become extricated, disentangled, நெகிழ்ந்துபோக. 2. To be put out of joint, be dislocated, பொருத்துவிலது (c.) எண்ணெய்மயிரைவிட்டுக்கழன்றது. The oil has come off the hair. தலைச்சாத்துக்கழன்றது. The head-dress is untied. நின்றவன்மெல்லக்கழன்றுவிட்டான். The person who stood here has slipped away. கழலக்குத்த, inf. [prov.] To let a thing lie in order that it may pass over and be done better another time, &c. கழலப்போட, inf. [prov.] To let a thing lie in order that it may pass over and be done better another time, &c. கழலவிட, inf. To connive at, to let a thing pass or escape without notice through leniency, partiality, &c. நஞ்சுகழலல், v. noun. Exuding as the poison of a snake from its fangs. ஊத்தைக்கழலல், v. noun. Coming off-as dirt from a cloth, a vessel, &c. கழல்வு--கழலுதல்--கழறல், v. noun Getting loose, கழல்கை. கழற்சி, v. noun. Getting loose, extrication, கழல்வு. 61)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kulam (p. 127) s. [in poet. குலன்.] Tribe, family, lineage, race; caste, nation, people, சாதி. 2. Herd, flock, shoal, assemblage, collection, கூட்டம். 3. Kind, class, species, sort, genus, இனம். 4. House, abode, மனை. 5. Royal palace, அரமனை. Wils. p. 233. KULA. 6. Family, rank, respectability or eminence of descent, உயர்குலம். 7. (Rott.) An inhabited country, குடி. 8. (பிங்.) The twentyseventh lunar asterism, or nacshatra; also, the time the moon accupies in traversing the nacshatra, இரேவதி. குரங்கானாலுங்குலத்திலெடு. Though an ape, let a wife be from one's own family. குலங்குப்பையிலே பணம்பந்தியிலே. Rank or caste is on the dung-hill, while wealth sits in state; i. e. the wealthy are honored. கோடாலிக்காம்பு குலத்துக்கீனம். The axehandle brings ruin to its race (by assisting to cut down trees)--spoken of a person who brings disgrace and ruin to his family. குலகன்மம், s. Customs attaching to a family, through successive generations, குலாசாரம். Wils. p. 233. KULAKARMMA. குலகாயம், s. The rules or regulations of caste, குலவொழுக்கம். இதுனக்குக்குலகாயமாயிருக்கிறது. This is the custom of your family or tribe. குலகூடஸ்தன், s. The first ancestor of a race or lineage. குலக்கொடி--குலஸ்திரீ--குலபத்தினி --குலாங்கனை, s. The lawful wife. 2. A woman reputed for chastity. 3. A woman of good family and caste, and of repute for chastity. குலக்கொழுந்து, s. A rare son, the sprout or hope of the family. குலவிளக்கு, s. A light to the family or caste-spoken of a chaste matron. குலங்கெட்டவன், s. One who has lost his caste; an object, low-caste fellow. குலசிரேட்டன்--குலஸ்தன்--குலத்தன்-குலமான், s. One born of a good family. குலட்சயம், s. The ruin or decay of a family or tribe. wills. p. 233. KULAKSHAYA. குலதருமம், s. The customs, duties, offices, &c., peculiar to, or proper for, a caste, &c. Wils. 233. KULAD'HARMMA. குலதிலகம்--குலதிலதம், s. One who is an honor to his family; the respectable head of a family. 2. Very pure lineage; eminence of caste. Wils. p. 233. KULATILAKA. குலதம்பிரான்--குலகுரு, s. A family guru, the guru of a race or tribe. குலதெய்வம், s. The family, tutelary deity. 2. The deity of the tribe. குலத்துக்குத்தக்ககுணம், s. Disposition, habits, or propensities peculiar to a caste. குலத்துக்குத்தக்கநடை, s. Behaviour suitable to one's caste. குலந்தெரிக்க, inf. To dwell on another's parentage--commonly in ridicule. குலபதி, s. The head of a caste or tribe. Wils. p. 233. KULAPATI. குலப்பகை, s. Natural antagonism between different species--as between cats and dogs. 2. In-bred malice, hatred, &c., between tribes, perpetuated from generation to generation. குலப்பழி, s. Offence or malice, perpetuated from generation to generation. குலப்பழுது--குலவடு, s. Stigma on a family. 2. Meanness of caste. குலப்பரத்தை, s. A courtezan by birth, or ancestry. 2. A courtezan, not common but kept by one man; a kept mistress. குலமகள்--குலப்பெண், s. THe lawful wife. 2. A woman of good caste, reputed for chastity. குலமக்கட்கழகுதன்கொழுநனைப்பேணுதல். It is becoming in a lawful and virtuous wife to cherish and honor her husband. குலமகன், s. A man of respectable caste. 2. A legitimate son. குலமங்குதல், v. noun. Being reduced in respectability, circumstances, &c. குலமணி, s. A genuine gem; (fig.) one of an illustrious birth. குலமிலான்--குலவீனன், s. A man of low caste. குலமுறைகிளத்த--குலஞ்செப்ப, inf. To give the genealogy of a family. குலங்கூற--குலம்பேச, inf. To twit one of low parentage. 2. To boast or talk of one's own or another's high birth. குலம்புகுந்தவன், s. One who has mingled with persons of a strange caste, a term of reproach. குலம்பெயர, inf. [prov.] To be changed for the better or worse--as a tree by transplanting; to improve or degenerate. குலவித்தை, s. The arts, duties, or employments peculiar to a family or caste. குலவிருது, s. The standard or banner peculiar to a family. 2. A peculiarity or propensity in an individual, common to his family. குலாசாரம், s. The custom, usage, duties, rites, &c., of a caste or tribe. Wils. p. 234. KULACHARA. குலாசாரங்காட்டுகிறான். He betrays his family or caste propensities. குலாசாரியன், s. The family priest-as குலகுரு. Wils. p. 234. KULACHARYYA. குலாதிக்கன், s. One of high caste or family, குலசிரேட்டன். குலாபிமானம், s. Family pride, pride of birth. 2. Respectability of caste, family, &c., சாதிமானம். Wils. p. 234. KULAB'HIMANA. குலிஞன்--குலிஞ்சன், s. A person of a high family, of honorable descent, &c., குலமுள்ளோன். குலீனன், s. One of a high family, &c. Wils. p. 234. KULEENA. குலோத்துங்கன், s. The respectable chief of a family. 2. The name of an illustrious prince of the Chola dynasty. குலடன், s. An adopted son, a foster child, சுவீகாரபுத்திரன். Wils. p. 233. KULAT'A. குலகிரி--குலபர்வதம்--குலாசலம், s. The eight mountains in Jambu Dwipa, (See கிரி.) 2. Seven mountain which are supposed to be in each of the seven Dwipas. 3. The circular mountains which are fancied to surround the annular seas respectively, together with the one which sorrounds the Pushkara Dwipa. (காந்.) நற்குலம், s. A good caste or tribe. 2. An excellent kind. இதுநற்குலதீவிதிராட்சச்செடி. This is a very choice vine. இவன்நற்குலத்தான்--நற்குலத்தோன். He is a man of a high caste, or family. 20)

kaipporuḷ (p. 142) --கைப்பண்டம், s. Property in hand. கைப்பொருடன்னின்மெய்பொருள்கல்வி..... Learning is better than money in hand. 4)

kōṇu (p. 150) கிறது, கோணினது, ம், கோண, v. n. (Sa. Kon'a, crooked.) To be crooked, bent, curved, angular, serpentine, வளைய. 2. To be or become awry, oblique, aslant, askant, கோணலாயிருக்க. (c.) 3. To deviate, diverge, or turn out of the proper course, நெறிபிறழ. 4. To be warped or discouraged in mind; to be changed--as circumstances, மாறுபட. முதற்கோணினால் முற்றுங்கோணும். If the beginning goes wrong, all will be wrong. This is superstitiously believed. கோணிக்கோணிகொடுப்பதிலுங் கோணாமற்காணி கொடுப்பதுஉத்தமம். It is better to give a little (காணி) with a good will than much (கோணி) with reluctance. கோணக்கோணஇழுக்க, inf. To distort the limbs, features, &c., as cramps, convulsion, &c. கோணிக்கொடுக்க, inf. To give unwillingly. (c.) முகத்தைக்கோணவைக்க, inf. To avert the countenance. 2. To make a wry face. முகங்கோண, inf. To look sour, harsh. கோணல், v. noun. Crookedness, wryness, obliquity, deviation, deffection, வளைவு. 2. A hump; a hump-backed person, கூன். 3. Obliquity of mind, deceit, guile, மாறுபாடு (சது.) கோணல்குணங்கல், v. noun. Uneasiness of mind. (c.) கோணல்வாசல்--கோணவாசல், s. A winding gate. (c.) கோணல்வாயன், s. (fem. கோணல்வாய் ச்சி.) A wry mouthed man. 24)

cakāyam (p. 153) s. Help, assistance, aid, succor, உதவி. 2. Relief, ease, or alleviation in distress, disease, or pain; improvement in health, amendment, சுகம். 3. Patronage, support, துணை. (Sa. Sahaya. 4. [vul.] Cheapness--as a low or moderate price, மலிவு. (c.) சகாயமாய்வாங்கினேன். I bought it at a cheap price. சகாயவுபாயம்--சகாயோபாயம், s. Helps and means. சகாயன்--சகாயி--சகாயக்காரன், s. An aider, a helper, an assistant, a companion--as in காற்றின்சகாயன். சகாயமாக, inf. To get better, to amend. 2. To become cheap. எனக்குக்கொஞ்சஞ்சகாயமாயிருக்கிறது. I am a little better now. சகாயமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak in favor of one. சகாயம்பண்ண, inf. To assist, help, alleviate, ease, relieve, &c. அர்த்தசகாயம், s. Pecuniary aid, பொ ருட்சகாயம். ஆத்துமசகாயம், s. Spiritual benefit-as pastoral instructions, &c. சரீரசகாயம், s. Help afforded by personal labor, &c. (Limited.) வாக்குச்சகாயம், s. Aid by words--as recommendation. 48) *

cṟṟu (p. 173) adv. and adj. [either a change of the Sa. Svalpa, or of சிற்று, from சிறு.] A little, somewhat, அற்பம். 2. A little time, சிறிதுநேரம். (c.) சற்றப்புறம். A little further, a little beyond. சற்றாகிலும்--சற்றேனும்--சற்றும். Ever so little, even a little; a mere trifle. சற்றுநேரம்--சற்றுவேளை. A little time. சற்றுங்கொடான். He will give nothing. சற்றுப்பாடும். Sing a little. சற்றுமில்லை. Not in the least, none at all. சற்றும்பொறான். He will not wait a moment. 2. He will not bear it in the least. சற்றுமுன்னே. A little before; a little above; a little forward. சற்றே சற்றே. Occasionally. சற்றே இலகுவு. He or she is a little better. சற்றேபொறு. Wait a little. சற்றுமிருதுவாயிருக்கிறது. It is rather soft. சற்றிடம்போனபின்பு. After going a little distance. சற்றிங்கேவாரும். Just come here. அவன்சற்றேபொய்யன். He is somewhat of a liar. 51)

cavaṭṭu (p. 171) கிறேன், சவட்டினேன், வேன், ச வட்ட, v. a. To destroy, subvert, அழிக்க. W. p. 833. S'ARVVA. (நிக.) 2. [a causative of சவள், v.] To bend, warp, make flexible; to distort, twist, sprain a limb, &c., வளைக்க. 3. W. p. 32. CHARVA. To chew, masticate, மெல்ல. 4. [in reproach.] To eat, munch, வாயைக்குதட்ட. 5. [prov.] To get the better of a thing, to swallow down, விழுங்க. 6. [loc.] To tread upon, மிதிக்க. (c.) அவன்காலைச்சவட்டிநடக்கிறான். He twists his leg in walking. சவட்டிப்பிடுங்கிப்போட்டார். [prov.] He has done cleverly. (Ironically.) 6)