angkārakam (p. 5) --அங்காரம், s. Charcoal, burning or not, கரி. Wils. p. 1. ANGARACA. (p.) 21) *

aṉl (p. 33) s. Heat as of fever, warmth, a glow, உட்டணம். 2. (p.) Fire, தீ. 3. One of the twelve afflictions which a living body suffers, உயிர்வேதனையினொன்று. அனலசனபட்சி, s. A bird said to devour burning coals, &c., the ostrich, தழல்விழுங்கி. (p.) அனலி, s. The sun, சூரியன். (p.) அனலேறு, s. [ex ஏறு, entering.] The thunderbolt. (p.) அனலோடுவேந்தன், s. A kind of native arsenic. அனல்வீச, inf. To flame, be heated by taking spices, &c. அனற்பொறி, s. A spark of fire. (p.) வடவனல், s. The submarine fire, ஊழித்தீ. (p.) 86) *

aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

aẕl (p. 32) s. Fire, நெருப்பு. 2. Heat, உட்டணம். 3. The eighteenth lunar mansion, கேட்டை. 4. The planet Mars. செவ் வாய். 5. Hell, நரகம். 6. Pungency of heat upon the tongue from acrimonious plants, &c., எரிவு. 7. Envy, jealousy, rage, கோபம். 8. Smarting of a wound, கொதிப்பு. 9. The burning of a fever, சுரச்சூடு. 1. The heat or burning of poison in the system, விடத்தெரிவு. அழலவன்--அழலோன், s. The sun, ஆதித்தன். 2. Mars the planet, செவ் வாய். 3. God of fire, அக்கினிதேவன். அழலாடி--அழலேந்தி, s. Siva, சிவன். அழல்விரியன், s. A poisonous snake, as எரிவிரியன். அழற்கண்ணன், s. Siva, சிவன். அழற்கண்வந்தோன், s. Veerapattra, வீரபத்திரன். அழற்பித்தம், s. A kind of bilious disease. அழற்பிரவை, s. One of the seven hells in which fire is the instrument of punishment, தீநரகு. அழனாசம், s. A species of snake, the bite of which causes insufferable burning. ஓர்பாம்பு. 2)

aẕl (p. 32) --அழலு, கிறேன், அழன்றே ன், வேன், அழல. v. n. To burn, be hot, glow as coals on fire, கனல. 2. To be impatient, irritable; to burn with envy, jealousy, rage, கோபிக்க. 3. To smart as a wound, be inflamed as the body when poisoned with the bite of a snake, &c., to smart as the mouth after eating pungent spices, &c. எரிய. அழலிக்கை, v. noun. A burning, smart pang. அழற்சி, v. noun. Burning, heating, smarting, raging, &c. 2. s. Envy, jealousy, irritation, irritability, கோபம். 3)

iṭu (p. 45) கிறேன், இட்டேன், வேன், இட, v. a. To set, put on as ornaments, தரிக்க. 2. To put in, deposit, keep, வைக்க. 3. To give, bestow, grant, devote, appropriate, ஈய. 4. To throw, case, poke out, poke or thrust into, எறிய. 5. To designate, appropriate, assign, allot, destine, dictate, விதிக்க. 6. To pour, shower, சொரிய.--As an expletive, it is joined to the gerunds of other verbs in which, it sometimes gives additional force or emphasis to the action expressed, or serves as a kind of finish, வினையெச்சத்தோடுசேர்ந்தோர்பகுதிநீர்மைத்தா ய்வருவது.--The gerund இட்டு is sometimes used to express cause, instrumentality, &c.--as, அவனையிட்டிந்தப்பழிவந்தது, this disgrace happened through him. மரத்தினிற்பறவைக்கிடுகலேபோலப்பாதகமனைத்துந் தொலைத்திடும். It will drive away every evil, as a stone thrown at birds in a tree puts them to flight. இடுகடை, s. A door or gate where much liberality is exercised, கொடுப்போனில்வாயில். (p.) இடுகறல், s. Fuel, விறகு. (நிக ண்டு.) (p.) இடுகாடு, s. A burying place, பிரே தம்புதைக்குமிடம். 2. A place for burning the dead, சுடுகாடு. இடுகுறி--இடுகுறிப்பெயர், s. Arbitrary names of things, primitive terms. இடுகுறிச்சிறப்புப்பெயர், s. [in grammar.] A specific term or primitive nouns not common to all--as தெ ங்கு, a cocoanut tree. இடுகுறிப்பொதுப்பெயர், s. [in grammar.] A generic term, or primitive common noun--as மரம், tree or trees. இடுதங்கம், s. Refined gold, gold of the best quality, புடமிடுதங்கம். 2. Gold inlaid, set, mounted, &c., கல்நகையிலுள் ளிடுதங்கம். இடுதண்டம், s. A penalty, விதிக் கப்பட்ட ஆக்கினை. 2. A penalty, fine, mulct, அநியாயதண்டம். இடுதிரை, s. A curtain, திரைச் சீலை. இடுமருந்து, s. A philter, வசமாக்க விடுமருந்து. இட்டறுதி, s. A fixed time or limit, நியமித்தவெல்லை. 2. A critical time, இரண்டுக்குற்றகாலம் 3. Destitution, extreme want, வறுமை. இட்டுக்கட்டிக்கொள்ள, inf. To disparage, asperse, to bring reproach upon. முன்னிட்டுப்போக, inf. To go forward. பின்னிட்டுப்போக, inf. To go backward. இடுகை, v. noun. Bestowing, ஈ கை. 2. s. Gift, கொடை. 93)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

iravi (p. 49) s. The sun, ஆதித்தன். 2. The right canal for the passage of the vital air, மூக்கின்வலத்துவாரம். Wils. p. 697. RAVI. 3. A hill, mountain, மலை. (p.) இரவிகன்னம், s. True distance of the sun from the earth, பூமிக்குஞ்சூரியனு க்குமுள்ளதூரம். இரவிகாந்தம், s. The sun-stone or burning glass, சூரியகாந்தக்கல். Wils. p. 697. RAVIKANTA. இரவிகுலம், s. The solar dynasty, சூரியவமிசம். இரவிகேந்திரம், s. Argument for the equation of the sun's place. இரவிநாள், s. The twenty-seventh or last lunar mansion, a contraction of இரேவதிநாள். இரவிபுடபுத்தி, s. True diurnal motion of the sun in his orbit, சூரியனது உத்தமபுடம். இரவிமத்திமபுத்தி, s. The mean daily motion of the sun, சூரியனதுமத்திம புடம். இரவிவிக்கேபம், s. In solar eclipses the sun's declination, கிரகணத்திற் சூரியன்கிராந்திமார்க்கத்திற்சாய்ந்திருக்கை. 32)

irai (p. 51) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To sound, make noise, ஒலிக்க. 2. To roar--as the sea, distant rain; to rush, roar or murmur--as water; to buzz--as the sound of a crowd; to make one of the sounds of snakes, to buzz--as white ants; to wamble--as the bowels; howl or whistle--as the wind; to fizz--as the burning rocket; to sound--as the flying of birds; to din--as frogs, grasshoppers, &c., after rain, to whiz, கடல்முதலி யனவொலிக்க. இரை, v. noun. Sound in general, roar, hum, &c., ஒலி. (p.) 28)

īmm (p. 58) s. A place for the cremation of the dead, சுடுகாடு. 2. Firewood, fuel, விறகு. (p.) ஈமத்தாடி, s. Siva, சிவன். (p.) ஈமவனம், s. A place for burning or burying the dead. ஈமவிறகு, s. A funeral pile. 14)

īm (p. 58) s. A place for the cremation of the dead, சுடுகாடு. This word is often followed by உ as a சாரியை--as ஈமு. (p.) ஈமுக்கடிது. The burning place is very hot. ஈமக்கடுமை--ஈமுக்கடுமை, s. The heat of a burning place. 15)

uṭl (p. 59) s. Body--human or brute, bodily constitution--one of the three obstacles to piety, சரீரம். 2. (p.) A consonant, மெய்யெழுத்து. 3. Gold, பொன். மறுப்படாவுடலேழுபொதிதந்துநீவாழியே. Do thou prosper giving (me) seven bags of gold. உடலிரண்டுயிரொன்று. A shellfish, கிளிஞ்சில். 2. Intimate friendship-two bodies but one life, சிநேகம். உடலிலான், s. Kama, the Hindu cupid, காமன். (p.) உடலெடுக்க, inf. To take a body, to be born. 2. [prov.] To fatten, become fat or fleshy--as cows. உடலெரிவு, s. Smarting or burning sensation all over the body. உடலெழுத்து, s. An inanimate letter, a consonant. உடல்வாசகம், s. The body of a writing in bonds, &c., exclusive of signatures and of a letter exclusive of salutation, &c., நெட்டெழுத்துவாசகம். உடல்வேலை, s. Body of a work, chiefly applied to painting or other ornamental work, பரும்படியானவேலை. உடற்கருவி, s. Body armor. உடற்குறை, s. A headless body, முண்டம். 2. Any blemish in the body, உறுப்புக்குறை. உடற்கூறு, s. Anatomy, the component parts of the human system, சரீ ரக்கூறு. உடற்கூற்றுத்தத்துவம், s. The principles of anatomy or the description of the component parts of the body. உடற்கொழுப்பு, s. A disease which creates a dislike to food. உடற்றழும்பு, s. A scar, a cicatrice, the mark of a stroke or blow, உடலின்மறு. குதிரையுடலன், s. [prov.] A bull having his belly straight and narrow as that of a horse. 84)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

eri (p. 73) s. Fire, burning flame, நெ ருப்பு. 2. Hell, or one of the hells of Hindu mythology, நரகம். 3. Glowing, light, brightness, பிரகாசம். 4. The eighteenth lunar mansion, கேட்டை. 5. The seventh asterism, புநர்பூசம். (p.) எரிகுஞ்சி, s. Red, or fiery hair-spoken of the Ratchatas, &c., செம்மயிர். (p.) எரிசனம், s. The inhabitants of hell, நரகர். (p.) எரிநாள், s. The third lunar mansion, கார்த்திகைநாள். (p.) எரிபொழுது, s. The setting sun with a red appearance, செவ்வானப்பொழுது. (p.) எரிப்புறம், s. Hell, நரகம். (p.) எரியிட, inf. To set on fire, நெ ரப்புப்போட. (p.) 2. To calcine medicine, மருந்தெரிக்க. எரிவட்டம், s. One of the Hindu hells, ஓர்நரகம். (p.) 86)

eri (p. 73) கிறது, ந்தது, யும், எரிய, v. n. To glow, shine, give light, பிரகாசிக்க. 2. To burn, ignite; to be injured, or consumed by fire, to be scorched, to flame, அழல. 3. To burn--as a sore, or fever; to smart, to be inflamed, புண்முதலியவெரிய. 4. To be envious, jealous, to fret, be peevish, பொறா மைகொள்ள. 6. To burn as the stomach with hunger, வயிறெரிய. 7. To suffer pain --as from a heavy load on the head, &c., தலைமுதலியனவெரிய. (c.) அடுப்பெரிகிறது. The fire upon the hearth burns. மந்தமெரிந்துபோனது. The indigestion has ceased, lit. is burnt up. நட்சத்திரமெரிந்துவிழுகின்றது. A star glows and falls. நான்தின்றதெல்லாமெரிந்துபோயிற்று. The food I took has digested. 2. I am so pained by what you said that the food I have eaten seems as nothing. 3. The food I took has digested by means of enchantment, medicines, &c. வயிறெரிகின்றது. My bowels are inflamed for food. 2. I am in distress, yearning, &c. அவன்பட்டதை நினைக்கிறபொழுது என்வயிறெரிகிற து. My bowels are inflamed when I think of what he suffered. கணகணென்றெரிகிறது. It burns with excessive heat. அவனெரிபொரியென்றுவிழுகிறான். He breaks out with rage and fury, lit. saying, Burn him, fry him. எரிகரும்பு, s. Fagots, விறகு. (c.) எரிகுடல், s. A canine appetite, எரிவயிறு. (c.) எரிகுடலன், s. One who is always craving for food, தீபனமுள்ளவன். எரிகுன்மம், s. A stomachic disease, excessive heat, head-ache, &c., ஓர்நோய். எரிகொள்ளி, s. A fire-brand, கொள்ளிக்கட்டை. எரிசினம், s. Burning anger, கடுங் கோபம். எரிநரகம், s. The burning hell, ஓர்நரகம்--in distinction from others. எரிபடுவன், s. A burning ulcer or cancer, பிளவை. எரிபந்தம், s. A burning torch, a flambeau, தீவர்த்தி. 2. A kind of burning sensation all over the system from disease, எரிச்சல். எரிபிடாரி, s. An enraged or furious demoness, எரிதுர்க்கை. 2. A peevish, or fretful person-spoken disparagingly, எரிச்சலுடையவள். எரிபுழு, s. A kind of brownish, yellow caterpillar, the sight of which on leaving home, &c., is regarded as propitious, கம்பளப்பூச்சியினோர்வகை. எரிபூச்சி, s. A flying insect which, on contact, emits moisture that causes a burning smart and a discoloring of the skin, ஓர்பூச்சி. எரிமணி, s. Sparkling jewels, bright gems, பிரகாசமுள்ளமணி. எரிமுகி, s. A tree, the milk of whose seeds is pungent and caustic, and being indelible, is used in marking, சேங் கொட்டைமரம், Semicarpus anacardium. எரியவிழிக்க, inf. To look fiercely having the eyes flaming with rage, கோ பத்தோடுபார்க்க. எரிவண்டு, s. The Mylabris or blistering beetle, ஓர்வகைவண்டு. 2. An insect which strikes against the eye-ball inducing severe smarting, கண்ணிலடிக்கும் வண்டு. எரிவந்தம், s. A burning sensation in the body, எரிபந்தம். 2. (Met.) Anger, wrath, எரிச்சல். எரிவனம், s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. எரிவரியன், s. A snake of the viper kind. பற்றியெரிய, inf. To take fire. எரிப்பு, v. noun. Burning, ignition, எரிவு. 2. s. Envy, jealousy, peevishness, malice, rancor, பொறாமை. 3. Satiety, nausea, நெஞ்செரிப்பு. எரிப்புக்காரன்--எரிப்புள்ளவன், s. An envious, impatient, peevish, or irritable person, பொறாமையுடையவன். எரிப்பெடுக்க, inf. To be peevish, cynical, querulous, எரிப்புண்டாக. ஓரெரிப்பாயெரிக்க, inf. To keep a fire burning, to heat continually--as in preparing medicines. ஓரெரிப்பாயெரித்துப்போட்டான்... He consumed it at one burning. 2. He has utterly destroyed (the family, town, &c., by injustice, oppression, &c.). எரியல், v. noun. Burning, எரிவு. 2. [prov.] That which is burnt--as food, at the bottom of a vessel in cooking, எரிந்தது. எரிவு, v. noun. Burning, ignition, எரிகை. 2. s. Heat in the system, smarting, pungency, inflammation, உடலெரிவு 3. Envy, jealousy, resentment, பொறாமை. 4. Fretting, displeasure, anger, irritation of body and mind, கோபம். கண்ணெரிவு, s. Burning of the eyes. கையெரிவு, s. Burning of the hands. காலெரிவு, s. Burning of the feet. உடலெரிவு, s. Burning of the whole body. குடலெரிவு, s. Burning of the bowels. 87)