āṇi (p. 38) s. Excellence, principal or transcendent qualities, மேன்மை. 2. (c.) A kind of corn on the feet, supposed to be caused by the prick of a thorn, &c., காலி லுண்டாகுமணி. 3. A kind of block set into the mortar, when that is worn too low, உரலாணி. ஆணிக்குருத்து, s. The heart, or prime part of a palmyra shoot. ஆணிச்சிதல், s. [vul.] The core of a suppuration. ஆணித்தங்கம்--ஆணிப்பொன், s. The best kind of gold. ஆணித்தரம், s. First quality, மு தற்றரம். 2. [in pearls.] Superior pearl, நல்லமுத்து. 3. (fig.) Firmness, உறுதி. ஆணித்தரமானவன், s. An excellent man, one of first rate accomplishments. ஆணிப்பூ, s. A disease of the eye --a kind of cataract. ஆணிமுத்து, s. A very superior pearl. ஆணிவேர், s. The principal root of a tree, as உச்சிவேர். மார்பாணி, s. A kind of venereal disease, an eruption upon the breast. குதியாணி, s. A corn in the heel. காலாணி, s. A corn on the toes, or sole of the foot. உரலாணி, s. A pestle. 2. A kind of block set into the mortar. 22)

iṟngku (p. 57) கிறேன், இறங்கினேன், வேன், இறங்க, v. n. To descend, pass down a declivity or ladder, sink lower; to get down a tree, a precipice, &c.; to step down, alight from a horse, &c.; to crawl down, சரிய. 2. To descend voluntarily--as a bird, தாழலிறங்க. 3. To descend by degrees through air, water, or any other resisting medium--as leaves or other light substances; to fall or sink gradually or slowly; to fall--as rain; to flow down--as a torrent; to fall--as grain from the ear, மழைமுதலிய வையிறங்க. 4. To disembark, get out of a boat, or from one boat into another of smaller size, கப்பலினின்றிறங்க. 5. To be taken down, unladed, unladen, disburdened, சாமானிறங்க. 6. To fall or sink into the appropriate place--as a post into its hole, to be driven home--as a nail, உள்ளிறங்க. 7. To sink--as a denser body, to settle to the bottom--as earth in water, water in oil, &c., அமிழ. 8. To arrive at a place other than one's home, to pitch, alight, encamp --as an army. to halt, பாளயமிறங்க. 9. To get into the right road, நேர்வழியிலிறங்க. 1. To be brought down or reduced, தாழ்வடைய. 11. To abate--as fever commencing with the head and descending to the extremities, சுரமிறங்க. 12. To become reduced, or to descend--as bile in the system (which rising to the brain is supposed to cause mental derangement); hence to be cured of mental aberration, பித்தமிறங்க. 13. To subside--as animal poison in the system (which is supposed to descend from the head to the extremities), விடமிறங்க. கபாலநீர்கண்ணிலேயிறங்குகிறது. The humors of the head have descended into the eyes, causing cataract, depriving the person of sight, &c. ஒருதுறையிலிறங்கிவிட்டான். He has found a resting place; his mind is settled. இறங்காத்துறை, s. A place not convenient or proper for landing, or lodging. 2. (fig.) An improper marriage, connection, &c. இறங்குதுறை, s. A place of debarkation. 2. (fig.) Means, ways for effecting a thing, வழிவகை. இறங்குபொழுது, s. The time of sunset, சாய்பொழுது. இறங்குபொழுதிலேமருந்துகுடி. Take medicine when the sun declines; implying that the disease will thereby decline. இறங்குமிராசி, s. The six signs through which the sun passes in its southern course, சூரியனிறங்குமாறிராசிகள். இறக்கம், v. noun. Descending-as of food into the stomach; descent of a bird, a stream; debarkation from a boat, going down a ladder, &c., இறங்கு கை. 2. A descent, declivity, slope, declination, சரிவு. 3. A ford, இறங்குதுறை. 4. The drying up of the pustules in the small pox, measles and other similar diseases--so applied because it is supposed to begin at the head and to descend, அம்மைமுதலியவிறக்கம். 5. Paths and tracks of beasts in a jungle, மிருகங்கள் செல்வழி. நோயாளிக்குச்சோற்றிறக்கமில்லை. The patient is unable to swallow his food. இறக்கத்திலிருக்க, inf. To be in a low place, to be below. அவன்காரியம்இறக்கத்திலிருக்கிறது. His business is on the decline. இறங்கல், v. noun. The swelling of the glandula by an excess of wind, &c., அண்டமிறங்கல். 2. The subsiding of swelling, &c. from the head to the extremities, விக்கமிறங்கல். இறவு, v. noun. Lapse, passage, a place of descent, செல்கை. 5)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kācam (p. 103) s. Phthisis, asthma, pulmonic affections, ஈளைநோய். 2. Phlegm, கோழை. Wils. p. 218. KASHA, or 22. KASA. 3. A disease of the eyes, a cataract affection of the optic nerve, or gutta serena, கண்ணினோர்நோய். Wils. p. 27. KACHA. 4. A country, ஓர்தேயம், 5. Gold, பொன். 6. An arsenic in its natural state, கற்பாஷா ணம். காசசுவாசம், s. The asthma, சுவா சகாசம். காசநீர், s. The humor in the head that causes the disease. (See காசம்.) The following are the principal kinds of காசம் --நீர்க்காசம், சுவாசகாசம், கண்கட்டிகாசம், வீரண காசம், பித்தகாசம், இரத்தகாசம், வாதகாசம்,கர்ப்பகா சம், சிலேட்டுமகாசம், மந்தாரகாசம்,நீலகாசம், பால காசம். கனகாசம், s. Inflammation of the eyes attended with great swellings. 44)

cōngku (p. 212) s. A heron, நாரை. 2. [prov.] A boat, a ship, a vessel, a dhoney or junk, மரக்கலம். (Compare சலங்கு.) 3. Forgetfulness, oblivion, மறதி. 4. [prov.] A gunstock, துப்பாக்கிக்கட்டை. 5. A place among hills thickly clustered with trees, and watered by streams or cataracts, மலையின் கண்சோலை. 6. [improp for கோங்கு.] The silk-cotton, இலவசம். சோங்குவெட்டு, v. noun. [prov.] Cutting in the rough, as rafters, &c., making a slant at the end, &c., சரிந்தவெட்டு. 36)

toku (p. 262) கிறது, தொக்கது, தொகும், தொக, v. a. To assemble, to collect, or be collected together, to accumulate, கூட. 2. lump, திரள. 3. To be summed up, to be brought into a total, தொகையாக. 4. To become concentrated, or united in one, to bre brought to a focus, to converge as rays, குவிய. 5. To be omitted, as a particle in the combination of words, வேற்று மையுருபுமுதலியமறைய. 6. To be contracted, as a word, to be omited, as a letter, or letters to the beginning or end of a word, சுருங்க. தொகப்படுவது, appel. n. Ellipsis or contraction. தொகல், v. noun. Collection, assemblage, joining, கூடல். தொகாநிலை--தொகாநிலைத்தொடர், s. [in gram.] The connexion of a word with its பயனிலை, or that with which it makes sense, without ellipsis, contraction, &c., வினை உருபுமுதலியவிரிந்துநிற்றல்--It embraces nine varieties; 1. முற்று. finite verbs with their nominatives, as வந் தான்சாத்தன். Sattan came. 2. பெயரெச்சம், relative participle, and its noun, as வந்தசாத்தன், Sattan who came. 3. வினை யெச்சம், verbal participle with their finite verb, &c., as வந்துபோனான், he came and returned. 4. எழுவாய், the nominative and its verb, as சாத்தன்வந்தான். Sattan came. 5. விளி, the vocative and its verb, as சாத்தாவா, came Satta. 6. இரண்டாவதுமுதலிய ஆறுவேற்றுமையின் உருபு. the six oblique cases (the vocative excepted), with their பயனிலை, as சோற்றை யுண்டான், he ate the rice; மகனோடு சென் றான், he went with his son; சாத்தற்குமகன், son to Sattan; மலையின்வீழருவி, cataract falling form the hills; சாத்தனதுகை, Sattan's hand; குன்றத்தின்கட்கூகை, owl in a hill. 7. இடை, particles with their nouns, or verbs, as பொன்னன்னகுதிரை, A horse like gold. 8. உரி, adjectives or adverbs with their nouns or verbs, as மாயிருஞாலம், very glorious world, சரலப்பகை, great enmity. 9. அடுக்கு, the repetition of the same word for emphasis, &c., as பாம்பு பாம்பு, snake, snake; தீத்தீ, fire, fire, &c., 5)

paṭalam (p. 291) s. Assemblage, collection, multitude, கூட்டம். W. p. 495. PAT'ALA. 2. An expansion of clouds, smoke, fog, &c., அதிகரிப்பு. 3. Lamina, layer, scale, cuticle, exfoliation, desquamation, அடுக்கு. 4. Film or cataract on the eye, நேத்திரப்படலம். 5. Flaw, obscurity, dimness or opaque spot in a gem, அரதனக்குற்றம். 6. A drift of dust, தூசியின்மிகுதி. 7. Chapter in an epic poem, or other writings, embracing a variety of subjects, நூலிற்பிரிவு. (c.) படலம்உரிக்க, inf. To take off a film from the eye, to couch. படலம்நீக்குதல், v. noun. Dispersing as an expanse of fog or clouds. 2. Clearing away or being removed as a cataract. படலம்படலமாய்ப்பெயர்தல், v. noun. Peeling off in laminated scales, from a wall, floor, &c. மேகப்படலம், s. Venereal sores. 2. An accumulation of clouds. See மேகம். 45)

pṭu (p. 291) கிறேன், பட்டேன், வேன், பட, v. n. To come into existence, to occur, to happen, ஆக. 2. To suffer, to be acted upon, to be affected by suffering, வருத்தம்அடைய 3. To hit or strike against, தட்ட. 4. To touch, to come in contact with, as air, oil, or water, தொட. 5. To perish, to die as a tree or other vegetable, கெட. 6. To die a violent death, as in battle, to be killed, சாக. 7. To set, as the sun or moon, அஸ்தமிக்க. 8. To be caught, as fishes, birds or other game; to be entrapped, as rats, &c., அகப் பட. 9. To be impressed on the mind, மன திலுறுதியாக. 1. To form as concretions, salt, or rust; concreting, as a cataract in the eye, சேர. 11. To be contracted, as debts, பொருத்த. 12. To be produced, as flowers, to blossom, பூக்க. 13. To be healed or cured as an eruption, or boil; to be counteracted as poison; (lit.) to die away, மாற. 14. To sound, roar, ring, ஒலிக்க. 15. [in combin.] To be allowable, admissible proper, lawful, practicable, தகுதியாக. 16. To be exposed to, in danger of, on the point of &c., when joined to other verbs; commonly in the past tense with போட or விட, as படப்போக, to hit; படப்போட, to strike. --Note. This word is joined to the infinitive of active verbs forming a passive, செயப்பாட்டுவினை; also of neuter verbs, in the sense of the substantive verb. It is also joined to nouns, forming compound verbs as கடன்பட, கட்டிபட, கண் பட, சினைப்பட, சேறுபட, நஷ்டப்பட, தனிப்பட, பொ துப்பட, &c., which see. உடுத்துப்படுத்துவந்தார். He dressed himself and came. என்மேல்வெயில்படுகிறது. The sun strikes me. கொஞ்சம்பட்டது. It injured slightly. மீன்படவில்லை. No fish are caught. ரகாரம்படஉச்சரி. Express the letter ர very distinctly. சந்தோஷப்பட்டேன். I obtained joy, rejoiced. வீடுநெருப்புப்பட்டது. The house took fire. வரப்பட்டதுன்பம். Suffering which ensued. பட்டகதையுற்றகதை. One's experience as related. பட்டபாடுங்கெட்டகேடுஞ்சொன்னான். He told all his sufferings and wrongs. பட்டுக்கிடப்பாய். May you be slain; an imprecation வருவதுசொன்னேன்படுவதுபடுவாய். I have told you what will come of it, you will be the sufferer. படுவதுபட்டும்பட்டத்துக்கிருக்கவேண்டும். To obtain office you must take great pains. பட்டாலறிவன் சண்டாளன். The base man feels only if he be punished. நான்விழுந்துபோகப்பட்டேன். I was just ready to fall. நாய்வாய்ப்பட்டதேன். Honey defiled by the mouth of a dog; i. e. a competent person rendered unfit by some misconduct. கால்படக்குற்றம்கைபடக்குற்றம். Displeased by the touch of a hand of foot. படாதபாடெல்லாம்பட்டேன். I bore indescribable suffering. படா--படாது--படாமல்--படாமே, [negatives.] Not convenient, that which does not hit, what is insufferable, &c. சிறுமீன்கள்பெருவலையிற்படா. Small fish are not caught in a large holed net. எனக்குமவனுக்கும்படாது. He and I do not agree. படாம். We will not suffer, as படமாட் டோம். படுகட்டை, s. A dead log, உலர்ந்த மரத்துண்டு. 2. [fig and prov.] A useless old person, who ought to die out of the way. படுகளம், s. Field of battle, அமர்க்க ளம். படுகளப்பட்டபன்னாடை. Like the web of the leaf-rib [of cocoa] trodden in the battle-field. படுகாடு, s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. படுகாயம், s. A mortal wound, சா வக்காயம். படுகாய்ச்சி, appel. n. [prov.] Tobacco growing on the old stumps, as an aftercrop, மறுதாம்புப்புகையிலை. 2. (fig.) An uncivil person, one of low extraction, உபசாரமறியாதவன். படுகிடங்கு--படுகுழி, s. A pit-fall. படுசூரணம், s. A compound medicinal powder, made by calcining some, and pulverizing other, ingredients, மருந்துத் தூள். 2. See படு, adj. படுஞாயிறு, s. The setting sun. 2. See படு, adj. படுதடி, s. [prov.] A dead stick, a black, &c., செத்தகொம்பு. இந்தப்படுதடியைநம்பிக்கடலிலேபோகிறோம்..... Confiding in this rotten bark, we are venturing out to sea. படுநிலம், s. Desert or barren ground, without water, நீரில்லாநிலம். 2. A burning or burying ground, மயானம். 3. As படுகளம். படுநெறி, s. A rough or rugged way. படுபொழுது, s. Sunset, மாலைப்பொழுது. படுமரம், s. A dead or dying tree, பட்டமரம். படுவதுபட்டவன், appel. n. One who has suffered much, been in low circumstances, is miserable. படுவான், appel. n. West, place of sunsetting, மேற்றிசை--Oppos. to எழுவான். 2. A mortal, அழிவான். படுவை, [2d per. sing. of படு, v.] Thou wilt suffer. பட்டமரம், s. A dead tree. பட்டம், [first person pl.] As பட்டோம், we suffered. பட்டனுபவித்தல்--பட்டுத்தரித்தல், v. noun.] suffering, experiencing, expiating. பட்டுங்கெட்டும்பார்த்தல், v. noun. Endeavoring amidst sufferings and losses. பட்டுத்தெளிய, inf. To learn by experience. பட்டுப்போக, inf. To set, to go down, 2. To be slain in battle. 3. To wither, fade, die. அவன்கவிபாடினால் பட்டுப்போனமரமும் துளிர்க் கும். If he chant, even he dead trees blossom. பட்டுமாய, inf. To suffer the consequences. பட்டுருவ, inf. To pass through, as a musket ball; also பட்டுருவிப்போக. 95)

pillam (p. 317) s. A disease of the eyes at the bottom of the inside of the lids; a film, or cataract, நேத்திரநோய். W. p. 537. PIL LAM. பில்லங்குத்த--பில்லமுரிக்க, inf. To remove the film. (R.) 126)

pū (p. 329) s. A flower, a blossom, மலர். 2. A leaf, இலை. 3. Beauty, fairness, அழகு. 4. Extent, expanse, greatness, dimension, பொலிவு. 5. Sharpness, keenness, point, கூர்மை. 6. Web, film or cataract on the eye, albugo, கண்ணில்விழும்பூ. See புஷ்பம். 7. The roughness on the wiry edge of a tool after grinding, ஆயுதப்பொருக்கு. 8. Fire spark, electrical spark, தீப்பொறி. 9. Flakes of scraped cocoa-nut, தேங்காய்ப்பூ. 1. Sparks from fireworks, வாணத்தில்விழும்பூ. 11. Concretions of fine powder or dust, நுண் பொடி. 12. Menstruation, catamenia, as in பூப்பகம். 13. The gills of a fish. (Beschi.) --Some of its compounds are as of புஷ்பம், which see. பூ, 4. Four kinds of flowers. They are: 1. கொடிப்பூ, flowers of runners, creepers; 2. கோட்டுப்பூ, flowers of branches, i. e. trees; 3. நீர்ப்பூ, water-flowers; 4. புதற்பூ, flowers of grasses and herbs. பூக்கஞ்சா, s. A species of narcotic. See கஞ்சா. பூக்கட்ட, inf. To make garlands. பூக்கந்தகம், s. Flowers of sulphur; sublimate of sulphur, புடமிட்டகந்தகம். பூக்காரர், s. [pl.] Flower-gatherers, garland-makers. பூக்காலம், s. The season of flowering. பூங்குஞ்சு--பூங்குஞ்சு, s. An unfledged chicken, pigeon, &c. பூக்குடலை, s. [prov. பூக்குட்டான்.] A flower-basket. See குடலை. பூக்குறடு, s. A raised place for garland-makers. (p.) பூக்கொய்ய, inf. To crop flowers, as girls for pastime. 2. As பூவெடுக்க. பூங்கதிர், s. Beautiful or great brightness. பூங்கரும்பு, s. A tender and red kind of sugar cane. பூங்கா--பூங்காவனம்--பூஞ்சோலை, s. A flower-garden, a pleasure-ground. பூங்காரை, s. A shrub. See காரை. பூங்காவி, s. A rose-like tings in cloth. See காவி. பூங்குறுநல்--பூங்குறுநொய்--பூநொய், s. Very fine grits. பூங்கொடி, s. A very young tendril. 2. (fig.) A woman. பூங்கொத்து, s. A bunch or cluster of flowers. பூங்கோரை, s. A grass, Cyperus geminatus. See கோரை. பூச்சட்டை, s. A garment of fine flowered muslin. 2. Ears of corn in blossom, குடலைக்கதிர். பூச்சல்லா, s. Fine flowered muslin. பூச்சாத்த, inf. To adorn an idol with flowers. பூச்சாரம், s. The essence of flowers, பூவினிரசம். 2. See பூ, Sa. பூ பூச்செண்டு--பூஞ்செண்டு, s. A nosegay of flowers strung together. See செண்டு. பூச்சேலை, s. A woman's cloth with flowers printed, or wrought, throughout. பூச்சொக்கா, s. A long jacket of fine flowered muslin. பூச்சட்டி--பூஞ்சட்டி, s. A flower-pot. பூஞ்சணற்பு, s. A thrifty kind of Indian hemp. பூஞ்சாட்டி, s. See சாட்டி. பூஞ்சாயம், s. Ruddy, dark color. பூஞ்சிட்டு, s. A kind of little bird. See சிட்டு. பூஞ்சுண்ணம், s. Farina of flowers, as பூந்தாது. பூஞ்சிறகு, s. Down of young birds. பூத்தட்டுதல், v. noun. Reducing melted wax to flakes by pouring it into water, in the process of whitening it, மெ ழுகைத்தகடாக்கல். (Jaff.) பூத்திரி--பூவர்த்தி, s. A kind of fireworks or rocket, held in the hand while discharged, from which flowers drop, ஓர்வகைவாணம். பூத்தொடுக்க, inf. To string flowers, commonly by tying them together, in making garlands. 2. [fig.] To put up things very loosely so as to make an appearance of bulkiness. 3. To fabricate, to make a false story. பூநீலம், s. A fine kind of Indigo, ஓர்நீலம். பூநொய், s. Fine grits. பூந்தட்டம்--பூந்தட்டு, s. A flowersalver. See தட்டு. பூந்தாது, s. Farina of flowers. 2. The filament of a flower. பூந்தார், s. Flower garlands, மலர்மாலை. பூந்துகள்--பூந்தூள், s. Pollen of flowers. பூந்துணர், s. A cluster of flowers, பூங் கொத்து. (p.) பூந்துளிர், s. Tender shoots. பூந்தேர், s. A car made of flowers. See புஷ்பவிமானம். பூந்தேன், s. Honey gathered from flowers. பூந்தோடு, s. Petal of a flower, மலரி தழ், மலரின்புறவிதழ். பூந்தோட்டம், s. A flower-garden. பூப்படர, inf. To spread, as a cataract in the eye. பூப்பந்தல், s. [poet. பூப்பந்தர்.] A shed adorned with flowers. பூப்பறக்க, inf. To fly, as fire-sparks. பூப்பறிக்க, inf. To pluck flowers, as பூக்கொய்ய, 1. பூப்பலகை, s. A tree, ஓர்மரம், Sassafras. பூப்போட, inf. To place flowers before an idol, or attach them to a garment. பூப்பொட்டணம், s. A bundle of flowers. பூமடல், s. Sheath or spathe of the plantain, areca, &c. பூமடி, s. A soft udder of a cow. பூமடிய, inf. To become wiry edged, as a razor. பூமடை, s. [with காய்மடை.] Offerings of flowers. பூமழை, s. Flowers strewed down, as said, by the gods. See புஷ்பமாரி. பூமாதளை, s. The male pomegranate, fruitless. பூமாலை, s. A flower-garland. பூமிசைநடந்தோன்--புஷ்பத்தின்மேல் நடந்தோன், appel. n. Argha. 2. Buddha. பூமுறிக்க, inf. To break the plantain blossom, that the fruit may grow larger. பூமுறை, s. The season of flowering, in a tree, &c., பூக்காலம். பூமொட்டு, s. A flower-bud. பூம்பட்டாடை, s. A fine silk-vestment. பூம்பட்டு, s. Fine soft silk. பூம்பந்து, s. [com. பூப்பந்து.] A ball of flowers. பூம்பனை, s. The male paln yra, which yields nothing but flowers, ஆண்பனை. பூம்பாளை, s. Tender spatha. பூம்பிஞ்சு, s. [com. பூப்பிஞ்சு.] Young fruit resembling a flower. பூம்பிடா, s. A flower basket, as பூக் குடலை. (Jaff.) பூம்புகை, s. Smelling smoke, as நறும் புகை. பூராசி, s. An abundance of flowers. பூவணை--பூவமளி, s. A bed or a cot on which flowers are thickly spread for a nuptial couch, as one of the eight sensual enjoyments. See போகம். பூவந்தி, s. [com. பூந்தி.] The நெய்க் கொட்டான் tree, notch-leaved soap-nut, Sapindus emarginatus. (Ains.) பூவம்பன், s. Kama as armed with flowers as his arrows, காமன்; [ex அம்பு.] பூவரசு, s. The portia or tulip tree. See அரசு. பூவாணம், s. A kind of rocket, that throws out flowers. பூவாழை, s. A plant, Canna Indica. (R.) பூவாளி, s. Kama, the Hindu cupid, மன்மதன். 2. One of the arrows of Kama, மன்மதபாணம்; [ex வாளி, arrow.] பூவிதழ், s. Flower-petals, மலரேடு. பூவில், s. The bow of Kama as adorned with flowers, மன்மதன்வில். பூவிழுதல், also பூவுதிர்தல், v. n. Clearing off, as roughness on an edge. 2. Forming of a speck in the eye. 3. Falling, in fire-works, like flowers. பூவுதிராப்பிஞ்சு, s. Very young fruit, to which the flower still adheres. பூவெடுக்க, inf. To crop flowers for the temple. பூவெண்ணெய், s. A scented oil, an ointment, ஓர்நறுந்தைலம். 3) *

vaṟcataram (p. 380) s. A steer, a young bullock, இளங்கன்று. W. p. 731. VATSASATARA. 30) *