akkcālai (p. 3) s. A mint, கம்பட்ட சாலை. 2. A jeweller's shop, அணிகலன் செய் யுமிடம். 3. A mechanic's or smith's shop, கம்மாலை. (p.) அக்கசாலையர், s. Smiths, workers in metals. 2. Jewellers, goldsmiths. 32)

angkiṭuttti (p. 5) --அங்கிடுதுடுப்பன், s. One who frequently changes his party or place, நாடோடி. 2. One of fickle or vagrant habits, as to dwelling or otherwise, நிலைகெட்டவன். (c.) 30) *

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

atulitam (p. 12) s. [priv. அ, et துலிதம், weighed, equalled.] Unchangeableness, மா றாமை. 2. State of being unequalled, ஒப்பின் மை. (p.) 8) *

attiyantam (p. 13) s. Much, excessiveness boundlessness, unchangeableness, அ நந்தம். Wils. p. 18. ATYANTA. 2. A number, ten thousand quintillions, ஓரெண்; ex அதி, beyond, et அந்தம், boundary. (p.) அத்தியந்தபணிவு, s. Profound humility. அத்தியந்தபிரியமானபிராணன். The inestimably precious life. (பஞ்.) அத்தியந்தாபாவம், s. [in logic.] Absolute negation or non-existence, முழு துமின்மை. 13) *

anutāttam (p. 14) s. [priv. அந்.] The grave accent in chanting the vedas, வே தசுரத்திலொன்று. Wils. p. 32. ANUDATA. 45) *

aṉṉiyam (p. 34) s. That which is other, different, heterogeneous, வேறு. 2. That which is strange, foreign, another's, alien, exotic, புறத்தேயத்துள்ளது. 3. [in logic.] That which is of a different species, வித்தியாசமான வருக்கம். Wils. p. 4. ANYA. 4. The Indian cuckoo, குயில். அன்னியகுலம், s. A different tribe. அன்னியசாதி, s. A strange caste. 2. A low caste. அன்னியதாகர்த்தத்துவம், s. Government through subordinate agencies --one of the three prerogatives of the Supreme Being. அன்னியபுட்டம், s. The cooil bird, or Indian cuckoo, குயில்; [ex புஷ்ட, nourished.] Wils. p. 4. ANYAPUSHTA. The crow is supposed to sit upon the eggs of the குயில். அன்னியர், s. Others, strangers, aliens, foreigners. அன்னியோன்னியம், s. Mutuality, reciprocity, interchange, union, friendship, intimacy, sociability, ஐக்கியம். Wils. p. 41. ANYONYA. அன்னியோன்னியாபாவம். [in logic.] Absence of mutual relation--as, குடத்திற்படமில்லை படத்திற்குடமில்லை. There is not the (substance of) cloth in the pot, nor the (substance of) pot in the cloth. Wils. p. 41. ANYONYAB'HAVA. 14) *

aṉṟu (p. 34) s. That day, then, any time but the present, அந்நாள். 2. (The third person masc. sing. of the defective verb, அல்.) It is not (that, but something else), அல்லது. 3. An expletive, அசைச் சொல்--as, ஆயதன்றே; for ஆயது, it happened. 4. [in poetry.] அன்று, is used for அன்றி--as, நாளன்றுபோகி, for நாளன்றிப்போகி. அன்றன்று. Daily, every day.-Note. In the high dialect, words which imply time and end in று or டு, are made adjectives by changing the preceding ன், or ண், into ற், or ட், and உ, into ஐ--as அன்று, is made அற்றை, இன்றுஇற்றை; also ஆண்டு-ஆட்டை, yearly. அன்றாடம், adv. Daily. (c.) அன்றினர், s. Foes, opponents, பகைவர்; [ex இனம்.] (பிரபுலிங்க.) அன்றுமுதல். From that day forward. அன்றெரிந்தான், s. A small shrub, ஓர்பூண்டு. அன்றே--அன்றைத்தினம்--அன் றையதினம், s. That very day. அன்றே. Not that, emphatically, or is it not that? 6)

apimantiraṇam (p. 17) s. Conjuration, enchantment, மந்திரவித்தை. 2. Consecration, பிரதிஷ்டை. Wils. p. 54. AB'HIMANTRANA. அபிமந்திரிக்க, inf. To conjure, enchant by means of incantation with sacred ashes, &c., held by a magician in his hand and afterwards thrown on the person to be enchanted and into his mouth; applied also to cure a disease, or to effect some specific object; to repeat incantations with the reception or administration of medicine, மந்திரவித்தை செய்ய. 2. To consecrate, பிரதிஷ்டை பண்ண. 14) *

appṟāttūṇi (p. 18) s. An unfailing quiver for arrows, அம்புக்கூடு; [ex அம்பு, arrow, the ம் changed to ப், et அறா, negative of அறு, to cease-unceasing, unfailing, et தூணி, arrow case.] 14)

arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

aṟu (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cut off, part asunder, cut or break off as a string, வெட்ட. 2. To reap, நென்முதலியனவரிய. 3. To disjoin by cutting or untying--as the marriage string, to separate, sever, நீக்க. 4. To extirpate, exterminate, வேரோடழிக்க. 5. To saw asunder, வாளாலறுக்க. 6. To kill by severing the wind-pipe of beasts, &c., to slay, கழுத் தறுக்க. 7. To burrow, excavate, form subterraneous passages, வளைதோண்ட. 8. To mould bricks, செங்கல்லறுக்க. 9. with கண க்கு.] To settle accounts, தீர்க்க. 1. [with வகை.] To explain, define things clearly, finish a dispute, தீர்மானிக்க. (c.) அறுத்தகோழி துடிக்குமாப்போல். Agitated (with sorrow, anxiety, &c.,) as a fowl with its throat cut. அறுத்தறுத்தப்பேசுகிறான். He speaks distinctly. 2. He speaks decisively. 3. He uses cutting words. தடையறுத்துக்கொடுப்பேன். I will remove the obstacles, obviate objections, break the enchantments which prevent success --as in fishing, &c. வீரனுமவன்றலையறுத்தான். And Veeran cut off his head. இருளறுத்தெழுங்கதிர். The rising sun which exterminates the darkness. அறுமணை, s. An instrument for cutting vegetables, fish, &c. 2. A slut, slatterer. 3. A woman ugly or deformed in features. (c.) அறுவடை, v. noun. The act of reaping the corn. அறுவரி, s. A tax paid at fixed times. அறுவிதி, s. Decision. வழக்கறுக்க, inf. To decide a case. ஆடறுக்க, inf. To slay sheep. அறுப்பு, v. noun. Sundering, separating, cutting a part, reaping, &c., அரிகை. 2. A piece, section, அறுத்ததுண்டு. 3. An imprecation of widowhood--in allusion to the sundering of the marriage ornament at the death of the husband, தாலியறுக்கை. 4. The opening of a wound, an open cut, &c., அறுவாய். 5. The opening made in sawing a piece of timber, மரமுதலியவையினறுவாய். 6. Confutation, refutation of another's arguments, ஆட்சேபிக்கை. அறுப்புக்காலம், s. The time of harvest. அறுப்புண்க, inf. To be cut asunder, to be divided, be severed by cutting. 56)

aṟputam (p. 33) s. Miracle, what excites wonder or astonishment, அதிசயம். Wils. p. 2. ADB'HUTA. 2. A hundred millions, ஓரெண். Wils. p. 72. ARBBUDA. 3. (p.) Beauty, அழகு. 4. Wisdom, ஞானம். அற்புதமூர்த்தி, s. The Deity or performer of miracles, the wonder-working or wisdom-embodied God. அற்புதர், s. Wise men, sages. 2. Smiths, artificers, mechanics of five kinds. அற்புதவாதம், s. A convulsive disease by which the body is distorted, ஓர்வாதநோய். அற்புதவுருவகம், s. A kind of mixed metaphor. அற்புதவுவமை, s. [in rhetoric.] A species of simile, a comparison of what cannot take place. அற்புதன், s. The Supreme Being, God the wonderful. 2. Vishnu. 3. Siva. 4. An artificer. அற்புதாகமம், s. The apocalypse. (Besch.) 72)

aṟṟai (p. 33) s. [ex அன்று.] That day, generally used adjectively, அன்றைத்தினம். 2. [prov.] Smallness, அற்பம்--as அற்றைக் கூலி, that day's hire, i. e. hire for the day, trifling wages. அற்றைவரைக்கும். Till that day. அற்றைக்காரியம், s. A little thing. அற்றைவாக்கியம், s. The moon's tabular longitude, two hundred and forty-eight of which, are registered in the Panchanka Vaikia--it is always to be added to (மதித்துருவம்.) Mathithuruvam. 75) *

alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *