aṉṉam (p. 34) s. Boiled rice, food in general, சோறு. Wils. p. 4. ANNA. அன்னக்களை, s. Faintness through hunger; languor on eating too much food when weak. அன்னக்காவடி, s. Boiled rice carried with ceremony under a canopy, &c. to be presented to the idol. 2. Boiled rice begged from house to house, to be distributed to mendicants. அன்னக்கொடி, s. A flag hoisted on a choultry to give notice that rice is distributed gratuitously. அன்னக்கொடை, s. Liberality in giving boiled rice. அன்னசத்திரம்--அன்னசாலை, s. A choultry where boiled rice is distributed gratuitously. அன்னசாரம்--அன்னரசம், s. The essence of food, chyle. Wils. p. 4. ANNARASA. 2. Conjee, rice-gruel, கஞ்சி. அன்னசுத்தி, s. Ghee, நெய். அன்னதாதா--அன்னதாதிரு, s. One who gives food, a charitable person. Wils. p. 4. ANNADATRU. அன்னதானம், s. The giving of boiled rice as alms; [ex தானம்.] Wils. p. 4. ANNADANA. அன்னதானப்பிரபு, s. A very liberal man who gives boiled rice daily, &c. அன்னபானம், s. Food and drink. அன்னபானாதிகள், s. Food, drink, &c. அன்னப்பாகு, s. (Anat.) Chyme. அன்னப்பால், s. The water strained from boiled rice, conjee. அன்னப்பிராசனம், s. The ceremony of feeding a child with rice for the first time--if a boy, on the sixth or any other even month afterwards, as the eighth, tenth, &c.--if a daughter, on any odd month after the sixth. The direction is given in காசிகாண்டம், and is regularly practised by Brahmans, குழ ந்தைக்குமுன்னர்ச்சோறூட்டல். Wils. p. 4. ANNAPRASHANA. அன்னமயகோசம், s. The gross material body, sustained by food--as one of the investitures or supports of any soul, சரீரம். See கோசம். Wils. p. 4. ANNAMAYAKOSHA. அன்னரேகை, s. [in palmistry.] A line on the hand indicating abundance of the means of support to him who has it, கையிரேகையினொன்று. அன்னவஸ்திரம், s. Food and clothing. அன்னவூறல், s. Rice-gruel, or water in which rice has been boiled, கஞ்சி. அன்னாபிடேகம்--அன்னாபிஷேகம், s. Anointing an idol with boiled rice. அன்னாலாத்தி, s. Lamps of boiled rice before an idol, or a new married couple, to dispel the fascination of unlucky eyes. See ஆலாத்தி. 9)

aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

āḷ (p. 43) --ஆளு, கிறேன், ஆண்டேன், வேன், ஆள, v. a. To rule, reign, exercise royal power, whether supreme or delegated, அரசுசெய்ய. 2. To possess and employ slaves, அடிமையாள. 3. To possess and enjoy the produce of land, the use of a house, &c., ஆட்சிசெய்ய. 4. To govern a wife, household, &c., குடும்பத்தையாள. 5. To accept, adopt--as a servant, slave, &c., receive into protection, ஆட்கொள்ள. 6. To use, establish usage--as in language, மொ ழியாட்சிசெய்ய. 7. To cherish, maintain, cultivate, exercise, ஓம்ப. 8. To manage, direct, கையாள. (c.)--Note. An appellative affix is formed from ஆள் by adding அன், for the singular, and அர் for the plural-as பகையாளன், a foe; பகையாளர், foes. ஆளமாட்டாதவனுக்குப்பெண்டேன்? What does he want with a wife, who cannot govern her? எடுத்தாளாதபொருளுதவாது. A thing not used becomes useless. என்னைமகிழ்வாலிசைந்தாளில். If thou receivest me with cheerfulness into thy protection. நட்பாள்பவர். Those sincerely united in friendship. யாமத்துமாளுந்தொழில். Employed even by night. (குறள்.) சான்றோராலாளப்பட்டசொல். A word used by the learned ancients. மன்னுயிரோம்பியருளாள்வார். They who cherish and exercise charity toward all living. அல்லலருளாள்வார்க்கில்லை. Evil cannot assail the charitable. ஆண்டவன்--ஆண்டான், appel. noun. A ruler, governor, lord, master, ஆள்வோன். ஆண்டி, s. [fem. ஆண்டிச்சி.] A religious mendicant of the Siva sect, a devotee, சிவனடியான். 2. A ruler, an appellative of the deity, transferred to the devotee. ஆண்டை, s. [fem. ஆண்டைச்சி.] A master, lord, landlord--as spoken by low castes, in reference to their feudal chief of superior caste, எசமானன். சத்தியமாய்்ச்சொல்லுகிறேனாண்டைகேளீர். My lord, listen to me; I will confess the truth. (ஞானவெட்.) ஆட்சி, v. noun. Possession, heritage, inheritance, title, உரிமை. 2. Government, domination, rule, reign, ஆளு கை. 3. Use, practice, occupancy, usage-especially in language by classical writers, வழக்கம். ஆட்சித்தானம்--ஆட்சிராசி, s. [in astrology.] One of the five situations in which a planet has government--that of its being in a sign deemed its own, during which it exerts special benignity --an occurrence favorable to the birth of a child, &c. ஆட்சிப்பட, inf. To become one's right by long possession, தற்கிழமை யாக. நெடுநாளாயவனுக்காட்சிப்பட்ட தெய்வம். A spirit or demon that has long been subject to him, or with which he has long been familiar. ஆட்சிப்படுத்த, inf. To secure a title by long possession, தற்கிழமையாக்க. ஆளுகை, v. noun. Rule, government, domination, authority. ஆளுகைசெய்ய, inf. To exercise government. ஆள்வாரில்லாமாடு, s. A cow or bull appropriated to a temple, which is left to stray as it likes; such are well received and fed. 59)

uñṟṟu (p. 59) கிறேன், உஞற்றினேன், வேன், உஞற்ற, v. a. To enterprise, act will energy, attend to with energy and perseverance, to perform, execute, முயற்சி செய்ய. 2. To institute a lawsuit, prosecute, வழக்கோத. (p.) உலைவின்றித்தாழாதுஞற்றுபவர். Those who persevere with untiring energy. பலதருமம்பதியபிமதமற்றுஞற்றினள். She performed various charitable acts without her husband's consent. (பாரதம்.) உஞற்று, v. noun. Energy, enterprise, exertion, ஊக்கம். 2. Unfailing application, untiring perseverance, முய ற்சி. 3. Prosecution at law, institution of a lawsuit, வழக்கோதுகை. (p.) 68)

ēkam (p. 76) s. Unit in arithmetic, ஒன்று. 2. That which is unique, absolute, ஒப்பற் றது. 3. Solitariness, தனிமை. 4. Union, unison, உடன்பாடு. 5. The total, the whole, good and bad--great and small, altogether, மொத்தம். In this meaning it seems limited to the oblique cases. Wils. p. 17. EKA. ஏககாலத்திலே. At once, in a single act. 2. Coeval, contemporary, together. ஏகத்துக்கிருட்டு. It is very dark. என்ன, inter. What? what kind? what manner? why? யாது. 2. Participle third person plural, irrational class of the symbolic verb என், but used in common for the singular, also instead of என்னது or எற்று, குறிப்புப்பெயரெச்சம். என்னத்துக்காக. [prop. என்னதற்காக.] On what account, why? என்னத்தைக்கண்டாய். [prop. என்னதை.] What did you see? என்னென்ன. What--distributively. அதென்னவோ. What can that be? 2. I know not what. பாடல்பெறானேபலர்மெச்சவாழானே--நாடறியநன் மணங்ககணாட்டானே, பேடி--இவன்வாழும்வாழ்க்கை யிருங்கடல்சூழபாரிற்--கவிழ்ந்தென்னமல்காந்தென்கா ண். Of what utility in this sea-girt land is an hermaphrodite, whom no panegyrist has ever celebrated, and who has not obtained the praises of the multitude, nor sought fame by charitably aiding the indigent to marry? ஏ ஏகத்துக்குமூந்நூறு. Altogether three hundred. ஏகசகடு. [vul.] Altogether, in the gross, in the lump, மொத்தம். 2. Average, சரிசரிவிலை. ஏகசக்கரம், s. Sovereignty, monarchy exercised by a paramount king, ஓராழி. 2. Name of a city, ஏகச்சக்கரபுரம். Wils. p. 17. EKACHAKRA. ஏகசக்கரக்குடை, s. Independent sovereignty, monarchy, தனிக்குடை. ஏகசக்கரமாயாள, inf. To rule with supreme power. ஏகசக்கரவர்த்தி--ஏகசக்கராதிபதி, s. A paramount sovereign, a monarch, an emperor, இராசாதிராசன். 2. The Supreme Being, கடவுள். ஏகசக்கரவனம், s. A forest in which the Pandus retired for some time. ஏகசமன்--ஏகசமானம், s. Uniformity, likeness, smallness, ஒருநிகர். ஏகசரம், s. The rhinoceros, காண் டாமிருகம். Wils. p. 12. EKACHARA. ஏகசிந்தை, s. Unanimity, ஒரும னது. 2. Implicitness, singleness of purpose, undivided attention, ஒன்றிலேசெல் லுஞ்சிந்தை. ஏகசிந்தையாயிருக்க, inf. To be unanimous. 2. To be intent on, or wholly engaged in a thing. ஏகசுபாவம், s. Uniformity of disposition in a person, ஒரேதன்மை. 2. Similarity of nature in different persons, சமமானசுபாவம். ஏகதந்தன், s. Ganesa--the one tusked--the other having been broken off and cast at his foe கயமுகாசுரன் in combat, விநாயகன். Wils. p. 17. EKADANTA. (p.) ஏகதாளம், s. One of the seven kinds of தாளம், or modes of beating the drum, ஆதிதாளம். Wils. p. 17. EKATALA. எவனோவொருபேயனென்னவோபுலம்பிப்போனான். Some demoniac, who I cannot tell, has passed by, uttering his wailings--spoken in contempt; for என்னவோ, in colloquial style என்னமோ is sometimes used improperly. உனக்கவனென்னவேண்டும். How is he related to you? 6)

kṭiñai (p. 87) s. A religious mendicant's vessel, இரப்போர்கலம். (p.) தவசிகடிஞைபோற்பையநிறைத்துவிடும். As the alms-dish of a mendicant is gradually filled, so charitable acts will procure a rich reward. (நாலடி.) 54)

kṭṭḷai (p. 88) s. An order, a command, law, precept, direction, appointment, institute, denunciation, injunction, warrant, charge, கற்பனை. 2. A mould for making bricks, செங்கலச்சு. 3. A rule or measure temporarily constructed for cutting ola leaves, &c., so as to make them of the right width, அளவோலை. (c.) 4. (p.) Balance, scales, நிறையறிகருவி. 5. Libra of the zodiac, துலாவிராசி. 6. Weight, நிறை. 7. A touch-stone, உரைகல். (பெரிய.) 8. Similitude, likeness, simile, உவமை. 9. Regularity, order, rule, ஒழுங்கு. 1. Restraint, restriction, தடை. 11. The matrix in general in which any thing is cast, or receives its form, a model, a symbol, a cast, a form, உருவங்கள்வார்க்குங்கருவி. தெரிவைமாருக்கோர்கட்டளையெனச்செய்ததிருவே. Oh! Lukshmi, who art created as the model of women. கட்டளைகேட்க, inf. To obey an order, to execute a commission, to listen or to attend to the issuing of orders. கட்டளைகொடுக்க, inf. To give permission, to grant privileges, warrant. கட்டளைக்கல், s. A touchstone, உரைகல். 2. Weight, நிறைகல். கட்டளைக்குரு--கட்டளைச்சுவாமி, s. The principal priest for the time being--so used by the Romanists. கட்டளைசொல்ல, inf. To give or publish an order, to publish a notice. கட்டளைச்சட்டம், s. Regulations, enactments, edicts, statutes. கட்டளைத்தம்பிரான், s. One of a religious order who acts as an overseer or burser in a temple, or charitable institution, receiving the rents and dues, making disbursements and seeing that the services are properly conducted. வாரக்கட்டளைத்தம்பிரான், s. An overseer of a religious order who is gratuitously fed by the community, receiving food from the same family every seventh day. கட்டளைபண்ண, inf. To command, direct, order. கட்டளைபிடித்துவார, inf. [prov.] To cut ola by a rule. கட்டளைப்படிவர, inf. To come regularly. 2. To come according to order. கட்டளைமீற, inf. To break or violate an order. கட்டளையிட, inf. To order, command, direct, decree, prescribe, charge. 2. To grant, bestow. 3. To pass a law or edict, to utter a decision. நமக்கீசனிட்டகட்டளையிதுதான். This is just what God has allowed us. வாரக்கட்டளைமடம், s. An hotel where boiled rice is distributed weekly. 27)

kuṭṭāṉ (p. 117) s. [prov.] A little ola-case, basket or sheath, of various forms and uses, சிறுஓலைப்பெட்டி; [ex குட்டம், little.] குட்டான்கட்ட, inf. To tie a basket round a fruit to defend it from birds, &c. கிலுகிலுப்பைக்குட்டான், s. A basketrattle for children. சுண்ணாம்புக்குட்டான், s. A toddy-man's chunam-basket. பனங்கட்டிக்குட்டான், s. A small jaggery-basket. பிடியரிசிக்குட்டான், s. A deep, little ola-basket in which handfuls of rice are daily deposited for the temple, or for other charitable purposes. பூக்குட்டான், s. A small kind of cocoa-leaf flower-basket. 23)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

caṟ (p. 173) adj. [A sanscrit prefix.] Good, right, excellent, virtuous, &c., நல்ல, உச்சித. W. p. 884. SAT. சற்கருமம்--சற்கன்மம், s. Good deeds, charitable or meritorious acts. See கரு மம். சற்கன்மபரிபாகம், s. The maturing of works of merit performed in previous births, supposed to promote the illumination of the soul, and to lead to the use of means for its deliverance from transmigrations. (p.) சற்கரிக்க, inf. To treat hospitably, to entertain, உபசரிக்க. 2. To be kind, polite, civil, obliging; [ex சற்காரம்.] சற்காரம், s. Kindness, beneficence, hospitality, civility, உபசாரம். W. p. 884. SATKARA. (p.) சற்காரியம், s. Good things, virtuous deeds, pursuits, &c., meritorious actions. சற்காரியவித்தை, s. The four incidents connected with births as necessary for the performance of actions, namely. 1. தனு, body for the performance of actions. 2. கரணம், intellectual faculties, the senses, &c. 3. புவனம், word, locality--as the theatre of actions. 4. போகம், suffering and enjoyment. (p.) சற்குணம், s. An obliging disposition, amiableness, good nature, benevolence, religion. (c.) சற்குணன், appel. n. An amiable, virtuous, obliging person. சற்குரு, s. A guru who seeks the good of his disciples, நற்குரு. 2. The deity--as the teacher of souls, according to their various states. (c.) சற்சங்கம், s. Good society. (p.) சர்சனர், s. [prop. சச்சனர்.] Good or pious men. (c.) சற்சலம், s. Good, pure water, நல்ல சலம். (p.) (சது.) சற்சூத்திரர், s. Superior sudras who have advanced to the கிரியை, or second degree in the Saiva religion; also called சைவர். (p.) சற்பாத்திரம், s. A good vessel, i.e. a worthy, pious, virtuous man, ஒழுக்க முடையோன். W. p. 885. SATPATRA. சற்பிரசாதம், s. A divine gift, a boon, தேவப்பிரசாதம். 2. A sacred offering, நிவே தனம். 3. [in Christ. usage.] Sacrament of the Lord's supper, நற்கருணை. See பிரசா தம். (c.) சற்புத்தி, s. Virtuous propensity, good disposition, நல்லறிவு. சற்புத்திரன், s. A dutiful son, நற்புதல் வன். (c.) 2. (fig.) A disciple dutiful to his Guru, சீஷன். 3. One of the second or கிரியை degree in the Saiva religion, or one faithful to his duties in the degree, கிரியையினிற்போன். சற்புத்திரமார்க்கம், s. Religious course of the second or கிரியை class in the Saiva system. See மார்க்கம். சற்புருடன், s. A moral, virtuous, good man, நல்லவன். 46)

celvu (p. 205) v. noun. (used substantively.) Expenses, charges, cost; expenditure of money, time, life, &c., disbursement, பண முதலியவற்றின்செலவு. 2. Consumption of stores, &c., materials used, consumed, worked up, செலவழிகை. 3. Provisions, &c., given out or purchased for daily consumption. சாமக்கிரியை. (c.) 4. [loc] Permission, leave, license, விடை. 5. Way, passage, route, வழி. 6. (p.) Conduct, behavior, நடக்கை. 7. Lapse of time, காலக் கழிவு. 8. Current, issue of a stream, &c., discharge from a sore, &c., நீர்பரவுகை. 9. Removal, detachment, separation, departure, movement, நீங்குகை. (தீ 358.) 1. Going, passing, progress, procedure, procession, course, career, journey, செல் லுகை; [ex செல், to go.] செலவோடுசெலவாய். Together with other expenses. செலவாய்ப்போனான். He has passed away, is dead. செலவுக்கில்லை. I have no money for my expenses. எனக்குஅதுசெலவில்லை. I have no call for it. எச்செலவுந்தள்ளி--எல்லாச்செலவுந்தள்ளி.... Clearing all expenses. செலவழிக்க, inf. v. a. To spend, to consume, to use up--as stores. 2. To give out, give away, to sell off, dispose of, விற்றுப்போட. நான் இந்தப்பல்லக்கைச் செலவழித்துப்போட வேண்டும். I wish to dispose of this palankeen. செலவழிய, inf. v. n. To be spent, exausted, used or worked up, consumed; to be all gone. 2. To be squandered, wasted, lavished, சீரழிய. செலவழிவு, v. noun. Disbursements and expenditures. 2. Loss and gain. செலவுகொடுக்க, inf. To give out stores for consumption. 2. To bear, or pay expenses. 3. [loc.] To give leave, விடைதர. செலவாக--செலவாய்ப்போக, inf. To be spent, exhausted, &c.--as செலவ ழிய, 1. செலவுபெற, inf. [loc.] To take leave. செலவுவாங்க, inf. To buy curry stuffs, &c., for consumption. 2. [loc.] To take leave, to get leave, விடைபெற. செலவாளி--செலவுக்காரன், s. An extravagant man, மிதமிஞ்சிச்செலவுபண்ணு கிறவன். செலவிட--செலவுபண்ண, inf. To expend. 2. To sell off, dispose of, give out--as செலவழிக்க. 3. To give out stores, money, &c., for expenditure. செலவுகிற்றாயம், s. Provisions, &c., as செலவு, 3. (c.) செலவுசொல்ல, inf. To account for sum received by enumerating the expenses. 2. To give directions for the expenditure of a sum. செலவுநடக்க, inf. To be expended, be incurred, as expenditure. (Rare.) செலவையொடுக்க, inf. To curtail expenses. See ஒடுக்கு, v. செலவெடுக்க, inf. [prov.]. To take out provisions, &c., for one day or for some days from a store. செலவோட, inf. [loc.] To run deep, as an ulcer. Compare சிலையோடல். கைச்செலவு. Expense from one's own pocket. சாச்செலவு. Funeral expenses. வீட்டுச்செலவு. House expenses. பணச்செலவு. Expense of money. கலியாணச்செலவு. Wedding expenses. தருமச்செலவு. Expenditure for charitable purposes. வழிச்செலவு. Travelling expenses for provisions. 2 Stores, supplies, or money for a journey. அன்றன்றைச்செலவு--அன்றாடசெலவு. Daily expenses. சில்லறைச்செலவு. Sunday expenses. நாட்செலவு. Daily expenses. 2. (p.) Lapse of days, time, &c. பொருட்செலவு. Expenditure of property. வீண்செலவு. Useless expenses. வரவுசெலவு. Income and expenditure, receipts and disbursements. 2. Debt and credit, in accounts. இதெல்லாம்அவனுக்கொருவரவுசெலவா. Does he care about the receipts and expenditures? சொற்செலவு. The expense of a word, speaking for one, &c, ஒருவருக்காகப் பேசுதல். 8)

taṉmaṇi (p. 231) s. A charitable person, தருமஞ்செய்வோன். (Sa. Dharmminee.) உலகத்தன்மணி, s. One accustomed to alms-giving. சிவதன்மணி, s. One religiously charitable. 53) *

trumm (p. 225) --தர்மம்--தன்மம், s. Justice, right, equity, law, நீதி. 2. Virtue, moral and religious merit according to the Shastras, ஒழுக்கம். 3. Charity, any charitable or meritorious act from which future good is expected --as alms-giving; building or endowing temples, contributing to the support of life, human or brute, or the maintenance of religion, or religious establishments. (See அறம்) (c.) 4. Peculiar or prescribed duty, occupation, &c., according to the different ranks and classes in society--as giving alms, &c., by the house-holder; administering justice, by kings; piety and performing rites by brahmans; courage, bravery in the solider; shaving in the barber, சாதிக்குரிய கருமம். 5. Nature, instinct, characteristic, property or action in animals--as humming in bees, barking in dogs, இயல்பு. 6. Inherent and peculiar qualities in plants, as fragrance in flowers; flavors in fruits, குணம். W. p. 439. DHARMMA.--Note. The negative of the above is அதர்மம், injustice, &c. தருமந்தலைகாக்கும். Uprightness will preserve the head; i. e. the life. தருமகர்த்தா, s. Wardens of a heathen temple. 2. Arbitrators, judges, jurymen. தருமகாரியம், s. A charitable act, subject, affair, &c. 2. (fig.) Marriage by charity. தருமகேத்திரம்--தருமக்ஷேத்திரம், s. A place near Delhi, where the Kurus and Pandavas fought. See குருசேத்திரம். தருமக்கட்டை, s. An orphan, supported by strangers, அநாதப்பிள்ளை. (c.) 2. A rubbing post for cattle, ஆவுரிஞ்சுதறி. தருமக்கிழவர், s. Traders of three kinds, the வைசியர் caste; (lit.) guardians of justice. See வைசியர், 3. தருமக்கொடை, s. A donation for a charitable purpose. தருமக்கொள்ளி, appel. n. One who lights a funeral pile in charity. தருமக்கோள்--தருமசாடி, s. Indirect information as to any secret crime. தருமங்களைப்போதிக்க, inf. To teach religious duties. தருமசங்கடம், s. [in casuistry.] Difficulty of distinguishing between two duties, காரியமுட்டுப்பாடு. தருமசங்கிதை, s. Some specific book of the law, ஒர்தருமநூல். தருமசத்திரம், s. A rest-house for travellers. தருமசபை, s. Council of arbitrators. தருமசமுஸ்காரம், s. Burying, or burning the deceased poor, அறவைப்பிணஞ்சுடு தல். தருமசாட்சி, s. King's evidence, witnesses cited by the king. தருமசாதனப்பட்டையம்--தருமசாத னம், s. A deed of endowment inscribed on copper. See சாதனம். தருமசாது, s. A very mild, patient and benevolent person, தருமிஷ்டி. தருமசாத்திரம், s. Code of laws, especially the Smriti; rules of justice; ethics, moral philosophy; jurisprudence, ஸ்மிருதி. See கலைஞானம். தருமசாலி, s. A person famed for charity; [ex சாலி.] தருமசாலை, s. An almonry, or place, where any, or all, of the thirty-two charitable acts are performed. தருமசிந்தை--தருமசிந்தனம், s. A charitable or virtuous disposition, motive, intention, object, &c. தருமசிவாசாரி, s. A name of the gurus of the mercantile caste. தருமசீலன், s. (fem. தருமசீலி.) A charitable person piously disposed. தருமசூட்சுமம், s. A nice and difficult point in pleading. தருமஞ்செய்ய, inf. To do charitable and virtuous acts. தருமதானம், s. Beneficence, charitable gifts. தருமதேவதை, s. The goddess of virtue born from the right breast of Brahma, அம்பாலிகை. 2. The vehicle of Siva in the form of a bull, நந்தி. 3. (fig.) A good woman, உத்தமி.--Note. The goddess is described as placing four feet on the earth in the golden age; three in the next, or silver age; two in the brazen; and only one in the iron age. தருமநடை, s. Moral, religious, virtuous conduct; observing prescribed duties according to one's caste. தருமநாள், s. The third lunar asterism --as பரணி. தருமநியாயம்--தருமநீதி, s. Impartial discussion as given in the code of laws. (c.) தருமநூல், s. Works on law, ethics and jurisprudence, called Smriti; eighteen are in repute (though the சதுரகராதி makes nineteen), named for the most part after their authors. 1. மனு. 2. அத் திரி. 3. ஔரிதம். 4. விட்டுணு. 5. யாஞ்ஞவற் கியம். 6. உசனம். 7. ஆங்கீரசம். 8. யமம். 9. ஆபஸ்தம்பம். 1. சம்வர்த்தம். 11. காத்தி யாயனம். 12. பிரகஸ்பதி. 13. பராசரம். 14. வியாசம். 15. சங்கலிதம். 16. தக்கம். 17. கௌதமம். 18. சாதான்மம். 19. வசிட்டம். Of these, மனு is peculiar to the first age of the world, கிரேதாயுகம்; கௌதமம், to the second, திரேதாயுகம்; சங்கலிதம், to the third, துவாபாயுகம், as well as common to them all; and பராசரம் to the கலியுகம். தருமபத்தினி, s. A virtuous wife, கற் புள்ளமனைவி. தருமபுத்திரன், s. As தருமநந்தனன். See under தருமன். தருமபுருஷன், s. A charitable and pious man. தருமப்பள்ளி, s. A charity school. தருமப்பிணம், s. A corpse buried by public charity. தருமப்பிரபு, s. A man eminent for equity and benevolence. தருமப்பிள்ளை, s. One brought up by public charity, as a mountebank to exhibit before the tribe in which he was reared. (Used at the South. In Madras, நோக்கர்.) தருமப்பெட்டி, s. A charity box. தருமப்போர், s. Combat between two champions of equal powers, with the same kind of weapons, and taking no improper advantage. தருமவட்டி, s. Lawful interest. (c.) தருமவாடி, s. An enclosure from which alms are given. தருமவாட்டி--தருமவதி, s. A charitable female. தருமவாளி--தருமவான்--தருமவந்தன், s. A charitable and pious man. (c.) தருமாசனத்தார், s. Judges. தருமாசனம், s. Seat of Justice. 2. prov. also தருமாசனபூமி.] An endowment of land to a temple. (c.) தருமாதருமம், s. Justice and injustice, virtue and vice, அறமும்மறமும். (c.) தருமாத்துமா, s. As தருமி. தருமி, s. A virtuous man or woman. 2. (திருவிளை.) A celebrated brahman. தருமிஷ்டன்--தருமிஷ்டி, s. A charitable, righteous person. தருமிஷ்டர், s. (Hon.) As தருமிஷ்டன். 2. (R. C. usage.) (plu.) The fathers of the church, patriarchs. 57) *

tāṉam (p. 236) s. (Sa. Da'na.) Gift in charity, donation, grant, contribution--commonly with a religious motive, as a work of merit; meritorious alms being bestowed on special occasions, as at the birth of a child, at a funeral, at the last moment of life, &c., கொடை. 2. Liberality, munificence, bounty, ஈகை. 3. Benefit, succor, உதவி. 4. The rut of the elephant, யானைமதம். 5. (Sa. Ta'na.) A tune, இராகம். --Note. தானம், for the souls of deceased ancestors is made to some of the பிதிர் class of gods, regarded as representatives of those progenitors; பிதிர் gifts are called தியாகம். தானம், 3. Three kinds of gifts. 1. தலைப்படுதானம், this is to give what one has honestly acquired to such as are free from the three great vices, lust, anger and scepticism, and who addict themselves with cheerful submission to a virtuous life; and when giving, praying that the gift may be received, அறத்தா லீட்டியபொருளைமுக்குற்றமற்ற நற்றவத்தோரைக்கொ ள்கெனப்பணிந்து, குறையிரந்து, தம்முள்ளமுவந்தீ தல். 2. இடைப்படுதானம், bestowing through pity, &c. (See இடை.) 3. கடைப்படுதானம், the last and lowest kind of charity, is, bestowing alms from love of popularity or praise, the fear of losing favor, or mere kindness of disposition, சுயநலத்தைப் பற்றியீவது. தானம், 1. Ten kinds of gifts. See தசதானம். பசுவையடித்துப்புலிக்குத்தானங்கொடுக்கிறதா.... Would one kill a cow and make a present of it to a tiger? நீற்றுப்பூசணிக்காய்த்தானம், s. The gift of an ash-colored pumpkin, instead of the life of a sick person required by the configuration of the planets; also called, மிருத்துதானம், கூஷ்மாண்டதானம், and கூஷ்மாண்டம். This kind of pumpkin is never cut, it being supposed to possess life; when used for food, it is always broken. தானங்கொடுக்க, inf. To give alms. 2. To make donation, contributions, presents, &c. 3. To make donations to a guru or brahman in the last extremity. See தாசதானம். தானங்கொடுத்தபசு, s. A cow given to a brahman or to a temple, just before death. தானசீலன், s. A liberal, charitable man. தானதருமம்--தானதன்மம், s. Alms and presents. தானபத்திரம்--தானபத்திரிகை, s. A deed of gift. தானாதிகருமங்கள், s. Bestowing alms, and performing other religious rites and duties. 12) *

tuṟ (p. 251) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To leave, relinguish, desert, reject, discard, கைவிட. 2. To renounce matrimony, and secular things, for an ascetic life, இல்லறந்துறக்க. 3. To neglect, dispense with, omit, avoid, தவிர்க்க. (p.) தாய்சொற்றுறந்தால்வாசகமில்லை. There is no excuse for slighting a mother's word, (Avv.) அதைத்துறந்து, v. participle. Leaving this, besides this. துறந்துள்ள, inf. To renounce one's relations. துறந்தார்-துறந்தோர், s. (plu.) Ascetics, recluses, those that have renounced the world for an ascetic life, sannyasis, நீத் தோர். துறப்பு--துறவு, v. noun. Relinquishment, rejection, விடுகை. 2. Renunciation of matrimony and social life, for a life of austerities, of wandering and dependence an charitable gifts for support; or retirement to the desert, சன் னியாசம். 3. The principles of abstraction, or renunciation of secularities, as seated and operative in the mind of the devout ascetic, leading to corresponding actions. துறவர்--துறவோர், s. (plu.) Munis, asceties, recluses, முனிவர். துறவறம், s. Celibacy of the recluse, or of the strict devotee, in the வானப்பி ரஸ்தம். state--oppos. to இல்லறம். (See ஆச்சிரமம்.) 2. See அறம். துறவி, appel. n. An ascetic, a recluse, சன்னியாசி. துறவுநிலை, s. The standing, degree, profession or state of the ascetic. துறவுபூண, inf. To become an ascetic. துறவொழுக்கம், s. The proper course and rules of ascetic life. 14) *