utvi (p. 59) s. Aid, help, assistance, succor, சகாயம். 2. Bestowment, ஈகை. 3. A gift, a donation, a boon, a contribution, a benefit, உபகாரம். உதவிசெய்ய, inf. To aid, render assistance. சமயத்திற்கேற்றஉதவி, s. Seasonable aid. சமயத்திற்செய்தஉதவி, s. Aid rendered in season. தெய்வஉதவி, s. Divine aid. கைக்குதவி, s. Help to the hand --as a staff, a weapon, an instrument, another to assist in labor, to lean upon, &c. கையுதவி, s. Help by hand, help of an inferior kind and temporary--as of a servant or person at hand. ஊருதவி, s. The help of one's countrymen. உயிருதவி, s. The aid given by which a person is rescued in a fatal juncture. 2. Help rendered by giving up life for another. பேருதவி, s. Great help. போருதவி, s. Weapons, army, &c., auxiliary to a war. 2. Succor rendered to a war. அயலுதவி, s. The help of neighbors. சொல்லுதவி, s. Help by word, recommendation. ஆளுதவி, s. Personal help, help of a more general and important nature --as having servants or dependants at command. பொருளுதவி, s. Help by property.

kṭṉ (p. 87) s. Debt, loan of money or of goods on trust, இருணம். 2. Tribute, tax, குடியிறை. 3. Duty, obligation, what is proper to be done or what one is bound to do, that which is devolved on one, accountability, responsibility, கடமை. 4. Measurement, அளவு. 5. A dry measure--the மரக்கால். கடனுக்குப்பாதகனாய்ப்போனவன். One who is deeply in debt. காலைக்கடன்கழித்தல். Performing the morning devotional exercises. அதுன்மேல்விழுந்தகடன். It is your duty. பகைவரைமுதலாய்ப்பரிவதுகடன். Even enemies ought to be loved. யான்செய்யவேண்டியகடன். The duty which I ought to discharge. கடனடைக்க--கடனிறுக்க--கட ன்றீர்க்க, inf. To clear off a debt. 2. To perform an obligation, duty, &c., in general. புத்திரன்றன்கடன்றீர்த்துப்போட்டான். The child has done his duty--spoken in commendation, or with reference to the performance of some exploit, &c. கடனாக, inf. [used adverbially.] As a loan, in loan. கடனாளி, s. One who is obliged to do a thing. 2. A debtor. கடன்கட்டு--கடன்வழி, s. Doing a thing for form's sake, not cordially. கடன்கட்டாய்ப்பேச, inf. To speak roughly. கடன்கழிக்க, inf. To perform a duty, to return a kindness, &c., கடமை செய்ய. 2. To perform the last funeral rites for a deceased person, either by fire or water, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. 3. To perform private devotions as the repetitions of the மந்திரம், &c., நித்தியகருமஞ்செய்ய. 4. To do a service for one out of compliment, or for form's sake, மனமின்றிச்செய்ய. கடன்காரன், s. A debtor, கடன் பட்டவன். 2. sometimes a creditor, கடன் கொடுத்தவன். கடன்கேட்க, inf. To demand a debt. 2. To ask for a loan of money. கடன்கொடுத்தவன், s. A creditor, a loaner. கடன்சீட்டு--கடன்பத்திரம்--க டன்முறி, (s.) A bond of debt. கடன்செய்ய, inf. To do one's duty, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. கடன்திருநாள், s. A holy festival observed in fulfilment of a vow. (Besch.) கடன்பட, inf. To contract debt, be indebted, கடனுக்குள்ளாக. கடன்பற்ற, inf. To recover payment of a debt, கடனறவிட. கடன்வாங்க, inf. To borrow money, contract a debt. வாங்கினகடனைக்கொடாதவல்லாளகண்டன். . . . One who is too unyielding to pay off his debts. செய்கடன், s. A duty. 35)

kāntam (p. 104) s. The magnet, load-stone, magnetic iron-stone, அயக்காந்தம், அரக்குக்காந் தம், உருளைக்காந்தம் ஊசிக்காந்தம், பலகைக்காந்தம், கற்காந்தம், தகட்டுக்காந்தம், are different varieties of magnet. 2. A class of mineral stones--as the சூரியகாந்தம், சந்திரகாந்தம். 3. (p.) Beauty, loveliness, agreeableness, அழகு. Wils. p. 29. KANTA. 4. [in rhetoric.] eulogy, commendation or praise within proper bounds; one of the ten particulars of the வைதருப்பம் mode of description, வைதருப்பநெறியில் ஒன்று. (தண்டி.) காந்தமும் ஊசியும்போல். As closely united as the load-stone and the needle. காந்தக்கல், s. The magnet or loadstone, அயக்காந்தம். காந்தசத்துரு, s. That which counteracts the magnetic power--as bluevitriol, sal-ammoniac, salt-petre, காந் தத்தின் சத்துருச்சரக்கு. காந்தபஸ்மம், s. Medicinal powders made of load-stone by a chemical process. காந்தபாஷாணம், s. A kind of arsenic. காந்தப்பெட்டி, s. The mariner's or surveyor's compass, திசையறிகருவி. காந்தமணி, s. A magnetic stone, காந் தக்கல். காந்தமண், s. Red earth, செம்மண். காந்தமலை, s. A mountain or rock far north, regarded as the centre of attraction to the magnet; the magnetic pole, காந்தக்கன்மலை. காந்தம்பிடிக்க--காந்தம்வலிக்க inf. To attract--as the magnet. காந்தவூசி, s. The magnetic needle, the steel pointer of the compass, காந்தத்தி னாற் செய்த ஊசி. 37) *

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

cakāyam (p. 153) s. Help, assistance, aid, succor, உதவி. 2. Relief, ease, or alleviation in distress, disease, or pain; improvement in health, amendment, சுகம். 3. Patronage, support, துணை. (Sa. Sahaya. 4. [vul.] Cheapness--as a low or moderate price, மலிவு. (c.) சகாயமாய்வாங்கினேன். I bought it at a cheap price. சகாயவுபாயம்--சகாயோபாயம், s. Helps and means. சகாயன்--சகாயி--சகாயக்காரன், s. An aider, a helper, an assistant, a companion--as in காற்றின்சகாயன். சகாயமாக, inf. To get better, to amend. 2. To become cheap. எனக்குக்கொஞ்சஞ்சகாயமாயிருக்கிறது. I am a little better now. சகாயமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak in favor of one. சகாயம்பண்ண, inf. To assist, help, alleviate, ease, relieve, &c. அர்த்தசகாயம், s. Pecuniary aid, பொ ருட்சகாயம். ஆத்துமசகாயம், s. Spiritual benefit-as pastoral instructions, &c. சரீரசகாயம், s. Help afforded by personal labor, &c. (Limited.) வாக்குச்சகாயம், s. Aid by words--as recommendation. 48) *

cipāricu (p. 184) --சிவாரிசு, s. (Pers.) Recommendation, letter of recommendation, யோக்கியதாபத்திரம். சிபாரிசுக்குவர, inf. To plead in one's behalf. 11) *

col (p. 212) s. Word, term, vocable, மொழி. 2. Saying, sentence, phrase, expression, passage, maxim, proverb, வாக்கியம். 3. Declaration, promise, assertion, command, assurance, உறுதிச்சொல். 4. Praise, encomium, panegyric, புகழ். 5. [in gram.] Parts of speech, பெயர்ச்சொல்முதலியன. 6. Toddy, fermented liquor--as inducing garrulity, கள். 7. Rice, paddy, நெல். 8. Fine rice, செந்நெல். 9. Ears of fine rice. நெற்கதிர். --Note. The parts of speech are four, viz.; 1. பெயர்ச்சொல், nouns and pronouns. 2. வினைச்சொல், verbs of both kinds. 3. இடைச்சொல், particles, as connectives, expletives, interjections, &c. 4. உரிச்சொல், adjectives and adverbs. Other specifications are included, as இயற்சொல். common words; திரிசொல், learned words; திசைச்சொல், provincial words, or according to the நன்னூல், words peculiar to or derived from any of the Tamil provinces around the Madura district, or form any of the Indian cognate languages; வடசொல் or வடமொழி, words of Sanscrit origin. அவனுடையபேச்சு காற்சொல்லுமரைச்சொல்லும்..... He speaks broken language; (lit.) half and quarter words. அப்படிச்சொல்லு. Say so--as a command; or as meaning--that is right. ஒருசொல்லுள்ளமனிதன்--ஒருசொல் வாசகன், s. A man steadfast to his word. சொல்லிற்பிழைதேட, inf. To detect a fault in speech. சொல்லணி--சொல்லலங்காரம், s. [in Rhetoric.] Figures founded in words, as distinguished from figures of thought. (See மடக்கு, &c.) 2. Elegance of expression. 3. Correct pronunciation. 4. Empty politeness, mere professions of kindness, உபசாரவசனம். சொல்லழுத்தம், s. Emphasis,--Note. Strictly speaking there is no increased meaning given to a word in Tamil, by a stress laid upon it; this is done by intensitive particles. சொல்லறுதி, s. Decisiveness in selling, making an offer, striking a bargain, &c. சொல்லாட, inf. To utter words, speak, talk. (p.) (குறள். chap. 82.) சொல்லாதசொல், s. Improper, indecent, uncourteous, offensive language. 2. Things improper to be told, secrets, &c. சொல்லாளி, s. One faithful to his word. 2. An eloquent person. (c.) சொல்லானந்தம், s. Unlucky or inauspicious use of a word, as portending evil to the hero of the poem. சொல்லிணக்கணம், s. [in grammar.] The chapter on words; etymology. சொல்லின்முடிவினப்பொருள்முடித்தல், v. noun. Confining the author's meaning to the finishing word or phrase, one of the thirty-two உத்தி. (p.) சொல்லின்பம், s. Euphony. சொல்லுக்குச்சொல், s. Returning abusive language. (c.) சொல்லுதவி--சொற்சகாயம்--சொற்று ணை. s. Aid by words--as recommendation. சொல்லுறுதி, s. Certainty, positive declaration, a averment, &c., as to a fact, event, &c. 2. Keeping one's word, faithfulness to one's promise. சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic expression. சொல்லுரை, s. Explanation of a word --an adopted phrase. சொல்லேருழவர், s. (plu.) Poets, the powerful in language, புலவர். 2. King's ministers, மந்திரிகள்; (lit.) those who plough with words. சொல்வகை, s. Classification of the parts of speech. 2. Proper method of speaking, as of a teacher, barrister, &c., stating a question. சொல்வல்லபம், s. Power of language, ability of speech, eloquence. சொல்வழிகேட்க, inf. To be obedient. சொல்வளம், s. Fluency in words, readiness in speaking. 2. Copiousness of language. சொல்வண்மை, s. Eloquence, power of language. 2. Emphasis. 3. Distinctness of language. சொல்விளம்பி, appel. n. Toddy--as causing babbling, கள். சொற்கலகம், s. Dispute, controversy. சொற்காக்க, inf. To keep one's word. 2. To speak cautiously, so as not to commit one's self. சொற்குற்றம், s. Verbal mistake, etymological error. சொற்குற்றம்வாய்க்குற்றம், s. Trivial mistakes in words. சொற்கேட்க, inf. To wait or attend on one. 2. To be obedient, listen to, regard, obey. சொற்கேளாப்பிள்ளையினால்குலத்துக்கீனம். The disobedient child will bring disgrace on the family. சொற்சாதுரியம், s. Eloquence. சொற்சித்திரம், s. A quibble, pun, play on words. சொற்சிமிட்டு, s. [prov.] The use of a little word or particle, easily overlooked yet materially affecting the meaning. 2. Artfulness, dexterity or ingenuity in the use of words. சொற்சிறப்பு, s. Superiority of one word over another to convey the author's meaning, or to suit the connection 2. Verbosity, bombast. சொற்சுவை, s. Choice selection of words. சொற்சோர்வு, v. noun. Faltering in speech. 2. Fault or error in discourse, either inadvertently, or intentionally. சொற்பட, inf. To succeed; to increase or yield--as grain, வாய்க்க. (p.) சொற்படி, According to one's word, command, promise. சொற்பயன், s. Meaning of a word. சொற்பாடு, v. noun. (with நேர்பாடு.) Occurring, as predicted at random. சொற்பிழை, s. Verbal mistake, a slight verbal error, &c. 2. The wrong use of a word. சொற்புணர்ச்சி, v. noun. Combination of coalition of words. சொற்புணர்ச்சிஇலக்கணம், s. Syntax. சொற்புத்தி, s. Advice, admonition. சொற்பொருள், s. Meaning of words. சொற்பொருள்விரித்தல், v. noun. Employing such terms as may exactly convey the author's meaning one of the thirty-two உத்தி. சொற்றவறாமை, s. Keeping one's word. சொற்றிருத்தம், s. Correct orthography and pronanciation, distinct articulation. 2. The correction of a mistake in pronunciation. சொற்றிருந்த, inf. To reform in speech. as a child or foreigner, who had previously failed; to become correct in speech. சொற்றொடர்நிலைச்செய்யுள், s. As அந் தாதி, which see. சொன்மாலை, s. Encomium, eulogy, panegyric, praise. 2. A poem sung to the praise of one--commonly in his presence. (p.) சொன்னீர்மை, s. The meaning of a word, சொற்பயன்; [ex நீர்மை.] (p.) 9)

tuttiyam (p. 247) --ஸ்துத்தியம், s. Eulogy, panegyric, applause, commendation; thanksgiving, துதி. 2. Worship, homage, veneration, வணக்கம். (c.) துத்தியம்பண்ண, inf. To eulegize, applaud. 2. To worship. 18)

pārāṭṭu (p. 312) கிறேன், பாராட்டினேன், வேன், பாராட்ட, v. a. To celebrate, to show forth, to make much of, விசேஷிக்க. 2. To applaud, to commend, to eulogize, புகழ. 3. To expatiate on, to hold up to view, to dwell on, விரித்துரைக்க. 4. To caress, to fondle, to entertain with fondness, உபசரிக்க. 5. To magnify, to exaggerate, to boast, சிறப்பிக்க. 6. To be particular about a work, a writing, &c., to be too long about a thing, to delay, சாவதானமாய்ச்செய்ய. 7. To talk of a subject merely to please, இனிமையாய்ப் பேச. 8. To make formal professions, உரி மைபாவிக்க. (c.) பாராட்டிக்கேட்க, inf. To listen to a poem, a story, &c., and praise it. பாராட்டிப்பேச, inf. To commend, to extol, to speak highly of. பாராட்டுந்தாய், s. A nurse to divert a child, one of the five kinds of nurses, ஐவகைத்தாயிலொருத்தி. பாராட்டு, v. noun. Applause, praise, commendation, புகழ்ச்சி. 2. Caressing, entertaining one with great fondness, அணைக்கை. 3. Expatiating. descanting, dwelling on, விரித்துரைக்கை. 4. Celebration, கொண்டாட்டம். 5. Magnifying, ஆடம் பரம். 6. Pleasantry, amusing, or interesting talk, சந்தோஷம். பாராட்டுக்காரன், s. A fop. a finical or showy person. 2. An exaggerator. பாராட்டுப்பேச, inf. [prov.] To praise, to applaud. மேன்மைபாராட்ட, inf. To boast, to speak of one's greatness. 14) *

pukẕ (p. 321) s. Praise, panegyric, eulogy, adulation, applause, commendation, கீர்த்தி. 2. Fame, renown, glory, celebrity, மேன் மை. (c.) *பீளை, s. Rheum, gum or secretion from the eyes, கண்மலம். (c.) See பில்லம். பீளைசாறி, appel. n. A kind of herb, ஓர்பூடு. பீளைசாறுதல், v. noun. A forming of rheum about the eyes. பீளைசாறினகண். Blear-eyed. 15)

meccu (p. 362) கிறேன், மெச்சினேன், வேன், மெ ச்ச, v. a. [also மெய்ச்சு.] To admire greatly, to wonder, வியக்க. 2. To praise, to extol highly, to flatter, புகழ. 3. To esteem, மதிக்க. தன்னைமெச்சிக்கொள்ளுகிறான்......He boasts himself. மெச்சாதவர்கள், appel. n. Welcome guests, friends, சிநேகிதர். மெச்சல்--மெச்சு, v. noun. Approbation, commendation, உவப்பு. 3)

mey (p. 363) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be faithful, or true; to hold the truth. அவன்மற்றவர்கள்மெய்க்கப்பேசுகிறான்......He speaks so as to make others believe. மெய்ப்பு, v. noun. Verification. 2. Praise, commendations. 2)

vru (p. 376) கிறேன், [com. வாறேன்], வந்தேன், வேன், வர, v. a. [neg. வரேன், வாரேன், imper. வா.] To come, நடக்க. 2. To happen, occur, சம்பவிக்க. 3. To accrue, be at command--as strength to move a limb, இயல. 4. To proceed spontaneously, இயல்பாய்வர. 5. (fig.) To come to mind, தோன்ற. நீவந்தகாரியமென்ன. What is the object of your coming? நாளைக்கங்கேவருவேன். I will come there to-morrow. உனக்குப்பாடம்வருமா. Do you know your lesson. நீஎப்போவந்தாய். When did you arrive? எனக்குஅடிக்கக்கைவராது. My hand is not at command to strike him. அவன்வந்தகாலோடேபோனான். He reterned no sooner than he came. உனக்குஎன்னவந்தாலும்நான்இருக்கிறேன். I will be [near], whatever may happen. இப்பொழுதுஅவனுக்குப்பெருமைவந்துவிட்டது. He is now very proud. வந்ததைவரப்பற்று. Receive whatever comes. அவனுக்குவியாதிவந்துகொண்டேயிருக்கிறது. He is always subject to sickness. ஒருமனம்வந்தாற்கொடுப்பான். He will give you if he have a mind. உனக்குச்சம்பளம்வந்ததா. Did you get your wages? வாய்வந்தவாறெல்லாம்எழுத்தலுற்றார். They offered praises with every kind of commendation which could proceed from their mouths, (பிரபுலி.) எனக்குநினைவுவந்தது. I just remembered. அப்போதுவாய்வரவில்லை. I could not speak then. அவனுக்கிரண்டுகாலும்வராது. He lame in both feet. வந்தனம்--வந்தும், We came. (p.) வந்தனை-வந்தை, You came. (second pers. sing.) (p.) வரக்காட்ட, inf. To send off. வரத்தகும். It is right to come. வரத்து, [also வருத்து.] Advent; coming in; 2. The entrance of water. 3. The confluence of the water. இந்தக்குளத்துக்குவரத்தெங்கே. Where is the entry of water to this tank? வரத்தென்னபோக்கென்ன. What comes and what goes? வரத்துப்போக்கு, Going and coming. 2. Frequenting. வரத்தாறு, s. A tributary stream. வரத்துப்பல்லி, s. An obstructing lizard. வரப்பற்றிக்கொள்ள, inf. To receive back again. வரப்பார்க்க, inf. To expect, காக்க. 2. To suffer to come, இடங்கொடுக்க. 3. To wait for, எதிர்பார்க்க. வரப்போகிறவைகள், appel. n. Future occurrences. வரவர, [as adv.] By degrees, gradually, at length. வரவரக்கண்டறியலாம். We shall learn by degrees. வரவிட, inf. To send away. வரவொட்டாதேயடிக்க, inf. To drive away people from coming to a worthy person. வராதநாள், s. Days of absence. வரால். Come not. (p.) வருக. Please to come. வருகிற, as adj. Next. வருகிறவாரம். Next week. வருகிறமாசம். Next month, proximo. வருகிறவருஷம். Next year. வருகிறேன். I will come again. 2. I am just coming. வருங்காலம், s. Future time. 2. The future tense. 3. The expected time of one's coming. வருங்காரியம், s. A coming event. வருத்து, A coming in. 2. As வரத்து. வருபுனல், s. A river, the water of a river, ஆறு. (சது.) வருமட்டும்--வருமளவும். Until coming. வருமாறு, s. The way, manner, as வர லாறு. அவைவருமாறு. They are as follows. வருமானம், s. Income, sources of income. வருமானவரி, s. Income-tax. வருமொழி, s. [in gram.] The word which follows the antecedent. வருவதும்போவதும். Coming in and going out. வருவாய், s. Source, means of acquirement, resources or income, also called, பொருள்வருவாய், (Ell. 28.) வரல், v. noun. A coming, வருகை. 2. As வராதே, come not. (p.) வரலாம். I, you or he may come. வரலாறு, s. As வருமாறு. 2. See in its place. வரன்முறை, s. A schedule, a genealogical list, வரலாறு. 2. Old, ஊழ். (சது.) வரவு, v. noun. Coming, as வருகை. 2. Income, வருமானம். 3. Any thing received, கைப்பற்றினது. வரவுவைக்க, s. To enter in the receipt. வருகை, v. noun. A coming; an advent. வருகைநாள், s. The day for arriving. அவருடையவருகைக்கெதிர்பார்த்திருக்கிறேன்..... I am looking for his coming. கிறிஸ்துவின்இரண்டாம்வருகை. The second advent of Christ. (Chris. usage.) 136) *