iṭācu (p. 45) கிறேன், இடாசினேன், வே ன், இடாச, v. a. [vul.] To press, strike, come in collision with, நெருக்க. 2. To beat in competition, &c., மேற்கொள்ள. 3. To disregard, neglect, &c.--as a servant, wife, &c. their master, husband, &c., அவமதிக்க. 81)

uṭai (p. 59) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become broken--as a vessel; to crack, burst, break in pieces, split, to be fractured--as the skull, &c.; to break with force suddenly, to break or burst open--as a bank or shore; to break open--as a letter or seal, &c.; to be broken--as the skin; to be hurt--as by a wound, தகர. 2. To become broken--as the ranks of an army, to be discomfited, to retreat before the foe, இரிய. 3. To become broken--as the heart with grief, to be disheartened, dispirited, dejected, alienated, &c., to be in despair, மனம்நெகிழ. 4. To fall below in competition, rivalry or comparison, தாழ. 5. To be reduced in circumstances, to become poor, குறைய. 6. To effloresce, open, burst--as a flower, to blossom, மலர. 7. To become untwisted, முறுக்கவிழ. 8. To be reduced in strength, to be debilitated, to be subdued or overcome by any thing, பலமுடைய. (குறள். 19. அதி. 8.) 9. To be divulged or become known as a secret, வெளிப்பட. 1. To be ruined, கெட. நெஞ்சுடைந்தவனாய்ப்போனான். He is dispirited, dejected, &c.; he is in despair. கொப்புளமுடைந்தது. The blister is broken. ஒன்னலருடைந்துபோனார். The enemy was discomfited. உடை, s. Clothes, garments, vesture, dress, வஸ்திரம். உடைநடைபாவனை, s. The mode of dress, the gait, the manner, external appearance. உடையல், s. Any thing broken, a breach, a fracture. உடையல்நெரியல், s. Things cracked and broken. உடைவாள், s. A short scimiter, an accoutrement or article of equipage, சுரிகை. உடைவு, v. noun. A breach, disruption, eruption, infraction, crack, fracture, தகர்வு. 2. Being routed, a discomfiture, defeat, இரிவு. 3. Debility, brokenness of constitution, தளர்வு. 4. [with appropriate words prefixed.] Dispiritedness, dejection, broken-heartedness, despair, மனநெகிழ்ச்சி. 5. Reduction of circumstances from wealth to poverty, கேடு. மனமுடைவானவன், s. A dejected or broken-hearted person. 101)

uṟẕ (p. 67) கிறேன், ந்தேன், வேன், உறழ, v. a. [in arithmetic.] To multiply, பெருக்க. 2. To hate, counteract, பகைக்க. 3. v. n. [in grammar.] To be interchangeable with--as letters in combination, to be permutable, விகற்பமாக. 4. To be contrasted with, to rival, to vie with, எதிராக. 5. To cope with, to join in battle, to attack, make onset, இகல. 6. To be similar to, to be assimilated, உவமையாக. (p.) லகரமல் வழிக்கண்ணேறகரத்தோடுறழும். In அல் வழி combination, ல் is interchangeable with ற். துறக்கமோடுறழச்செய்த. Made so as to resemble the celestial world-மகரவிறுதியஃறிணைப்பெயரினகரமோடுறழும். ம் final in some nouns of the inferior class is exchangeable for ன். காருறழ்கந்தரக்கடவுள். The god (Siva) whose neck resembles the clouds. எட்டைப்பத்தாலுறழவெண்பதாம். Eight multiplied by ten make eighty. உறழ்ச்சி, v. noun. Similitude, resemblance, &c. See உறழ்வு. உறழ்வு, v. noun. Likeness, resemblance, comparison, ஒப்பு. 2. Equilibrium, equality, சமம். 3. [in grammar.] The state of being interchangeable, விகற்பம். 4. Contrast, rivalry, competition, vying, எதிர். 5. Joining in battle, combating, போர். 6. Hatred, enmity, animosity, variance, பகை. 7. Multiplication of numbers, எண்பெருக்குகை. 8. Perception, உணர்வு. 74)

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

kiẕi (p. 111) s. A line--as drawn on the ground, paper, &c., கீற்று. 2. A shred, a piece torn off, கிழிந்ததுண்டு. 3. A strip of cloth tied round the waist of mendicants, a mendicant's girdle, கீளுடை. 4. A prize, reward, or treasure tied up in a cloth and exposed to public view to invite competition in any work of skill, நிதிப்்பொதி. 5. Ears of corn tied into a small bunch, or otherwise, and suspended in some conspicuous place of a temple as the first-fruit of the crop, புதிர்க் கிழி. 6. A picture, எழுதுபடம். கிழிகட்ட, inf. To hang up a prize, to lay down a reward. கிழிக்கட்டு, s. Prize, treasure, sacred ashes, &c., tied in a strip of cloth. உலவாக்கிழி, s. Inexhaustible treasure. (p.) கிழிதீட்ட, inf. To draw a picture. (p.) 47)

kainīṭṭ (p. 141) inf. To extend the arms. 2. To beg, to receive presents in charity; to take bribes. 3. To extend the arm insultingly; as a threat, or to strike one. 4. To give; to give a bribe. 5. To salute or condole at a funeral. கைநீட்டக்கூடாது. One would not extend the hand to buy at so dear a rate, or one would not venture to put forth his hand for writing, painting, competition, &c. 26)

cṭuttm (p. 157) s. [vul.] Rivalry, competition, போராட்டம். 2. Compulsion, force in extorting money, exacting payment, &c., urgency in borrowing, soliciting, teasing, &c., தொந்தரவுபண்ணுகை. (c.) சடுத்தத்திலேவந்துவிழுந்தது. The matter is in dispute. சடுத்தக்காரன், s. One very urgent, a compeller, an obstinate fellow. சடுத்தஞ்செய்ய--சடுத்தம்பண்ண, inf. To compel, urge. 2. To compete, vie, rival. சடுத்தமாயிருக்க, inf. To counteract each other, as competitors. சடுத்தத்திலேவிற்றுப்போட, inf. To sell to the highest bidder. (R.) சடுத்தமாய்வாங்க, inf. To purchase a thing by out-bidding another. (R.) 51)

tāẕ (p. 235) --தாழு, கிறேன், ந்தேன், வேன், தாழ, v. n. To be, or to become low, to sink, to fall, to decline, குறைய. 2. (with accusative or dative.) To bow, to stoop, to do homage, to prostrate in reverence; to be humble, yielding, submissive; to carry one's self humbly, வணங்க. 3. To sink in circumstances, repute, &c., to decline in splendor or power; to decrease, diminish, decay, degenerate, deteriorate, சீர்கெட. 4. To decline--as the sun, சாய. (c.) 5. To be inlaid--as gold; to be set in--as colors; to abide in--as lustre in a gem, பதிய. 6. To tarry, delay, halt, to stop--as a business, தங்க. 7. To prove inferior, to be wanting, to fail in comparison, competition, battle, தோற்க. 8. To be indolent, lazy, சோம்ப. 9. To despond, to be dejected, மனஞ்சோர. 1. To hang down, to be suspended, தொங்க. 11. To desire, to be eager for, அவாவ. 12. (c.) To be deep, to deepen, ஆழ. 13. To sink as a balance, துலைதாழ. 14. To sink in water, அமிழ்ந்த. 15. To be engrossed in an object or pursuit, மனங்கவிய. 16. To slope, to slant, as a roof, &c., சரிய. தாழ்ந்ததுதங்கம்உயர்ந்ததுபித்தளை. Humility is esteemed as gold, proud manners are disdained as the bad stinking of brass. தாழ, inf. used adverbially. Down, below, beneath, low. வெயில்தாழவா. Come when the heat is abated, when the sun is low. தாழவிழ, inf. To fall down. தாழவிட, inf. To drop. தாழப்போக, inf. T descend. தாழாநட்பு, s. Unfailing or undiminished love, friendship, &c. (p.) தாழாமலிருக்க, inf. To be without humility; to be impatient. தாழாமை, s. Pride, haughtiness. தாழ்குழல், s. Pendent female locks. 2. A female. (p.) தாழ்சடை, s. Long, matted, dishevelled locks of an ascetic. தாழ்ந்தமாதிரி, s. An inferior kind. 2. Low conduct. தாழ்ந்தகுணம், s. A lowly temper, calm temper. தாழ்ந்தசாதி, s. A low caste. தாழ்ந்தபலன், s. Inferior reward, slight advantage, scanty profit. தாழ்ந்தபூமி, s. Low land. 2. Poor land, impoverished soil. தாழ்ந்தவயசு, s. Declining age. தாழ்ந்தவிலை, s. A low price. தாழ்ந்துகொடுக்க, inf. To yield, to submit in order to effect an object, or through affability. தாழ்ந்துபோக, inf. To fail in competition or comparison, 2. To degenerate in morals, character, &c. தாழ்வயிறு, s. A hanging belly, சரிந் தவயிறு. 15)

tāẕcci (p. 235) s. Meanness, baseness, vileness, கீழ்மை. 2. Inferiority, disparagement, subordination, தாழ்வு. 3. Lowliness, humbleness, submissiveness, தாழ்மை. 4. Deficiency, want, scarcity; arrears, குறைவு. 5. Deterioration, degradation, loss; decay of wealth, power, fame, &c., கேடு. 6. Dishonor, discredit, disgrace, இகழ்ச்சி. 7. Incompetency, inadequacy, ஏலாமை. 8. Failure in competition or in an enterprize, &c., தவறு. (c.) அதைத்தொட்டுத்தாழ்ச்சியில்லை. There is no impedimen from that. இதற்கதுதாழ்ச்சியாயிருக்கிறது. That is inferior to this. ஒன்றுதாழ்ச்சியாயிருக்கிறது. There is something wanting, it is defective in one respect. தாழ்ச்சிப்பட, s. To prove inferior, to be incompetent, to be in disgrace. சங்கைத்தாழ்ச்சி--மானத்தாழ்ச்சி, s. Dishonor, discredit, disgrace. மழைத்தாழ்ச்சி, s. Want of rain, little rain. 17)

tāẕtti (p. 235) s. [improp. for தாழ்ச்சி.] Lowness in rank, inferiority, meanness, failure in competition, dishoner. தாழ்த்திப்பண்ண, inf. To treat one with disrespect; to disgrace of degrade. தாழ்த்தியானசரக்கு, s. Inferior commodities. 18)

tolai (p. 262) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To be exhausted, terminated, expended, expiated, liquidated, முடிய. 2. To become extinct, to perish, to die, to expire, as a term of time, ஒழிய. 3. To leave, be freed; implying aversion, நீங்க. 4. To be defeated, to fail in comparison or competition, to be outrivalled, தோற்க. (c.) என்னைவிட்டுத்தொலைந்தான். He has left me. எண்ணத்தொலையாதது. That which is countless, innumerable, inconceivable. பாவந்தொலைந்தது. The sin is removed. அனுபோகம்தொலைந்தால்ஔஷதம்பலிக்கும். When former evil deeds are expiated by suffering (under the disease), medicine will avail. கதைபேசிக்கொண்டுபோகவழிதொலையும். By relating stories, the way is soon passed. தொலையாதது, appel. n. That which is interminable, inexhaustible, unexpiable. தொலைவு, v. noun. A great distance, தூரம். (c.) 2. Extinction, defeat, failure, &c., as the verb. 99)

pantayam (p. 294) s. [also பந்தையம்.] A wager, stake, prize, premium in competition, pledge in a prize; [ex பந்தம்.] (c.) பந்தயக்குதிரை, s. A race-horse. பந்தயங்கட்ட, inf. To lay a wager, depositing the amount. பந்தயச்சேவல், s. A fighting cock. பந்தயத்துக்காட, inf. To gamble for a wager. பந்தயமொட்ட, inf. To lay a wager, increasing the stakes. பந்தயம்பிடிக்க, inf. To lay a wager, grasping each other's hands to seal the agreement. பந்தயம்போட--பந்தயம்வைக்க, inf. To bet, to stake, to pledge in contest. 86)

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)