iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

tayā (p. 224) s. Favor, clemency, compassion, கிருபை. W. p. 4. DAYA. (Used only in combination.) தயாசமுத்திரம், s. A sea of grace. தயாசீலம், s. Grace, graciousness. தயாசீலன், s. A benevolent, gracious person. தயாபரன், s. (voc. தயாபரா.) The gracious god. 2. (fem. தயாபரி.) A beneficent man. நரசீலதயாபரர். God, who is bountiful towards men. தயாமூர்்த்தி, s. The incarnation of benevolence. தயாவிருத்தி, s. Increase of grace, கிரு பைமிகுதல். 2. The fourteen acts of beneficence, தயாவிருத்தி, 14.--The first seven relate to the soul, the other seven to the body. Of the soul; 1. களாபடனம், education, communication of knowledge, கல் விபயிற்றுகை; 2. வியாதாகாரம், comfort to the afflicted, consolation of mind, துயர்தீர்க்கை; 3. நிர்க்கத்தண்டனம், relieving from punishment, தண்டம்நீக்குகை; 4. சந்தேகவாரணம், removing doubts, contingency, &c., ஐயந் தேற்றுகை; 5. அன்னியகுணசகனம், hearing of the superiority of others without envy, and enduring their infirmities with patience, பிறந்குணத்தழுக்காறின்றிப்பொறுத்தல்; 6. பரதிருதுனயோகம், forgetting the evils inflicted by others and seeking to do them good, பிறராற்செய்யப்படுந்தீமையைமறந்தூன்றிநி னைக்கை; 7. பார்த்ததேவப்பிராத்திதம், praying for the prosperity and good of others, பிறர்நிமித்தந்தேவனைவழிபடுதல். Those regarding the body or சத்தாங் கோபகராம் are: 1. அன்னம், food, giving boiled rice, உணவு; 2. பானம், drink, குடிக்க நீர்; 3. அம்பரம், raiment, வஸ்திரம்; 4. மந்திரம், a dwelling, இடம்; 5. தாசபாலனம். preservation from slavery, அடிமைகாத்தல்; 6. காராமயத்திரிதயமோசனம், removing the three afflictions of captivity, சிறைநோய் மூன்றுந்தீர்த்தல். viz.: restraint from the calls of nature, மலசலவாதை; corporal punishments, சரீரதண்டனை; chains, fetters, விலங்கு போடல். 7. சவச்சேமம், burial, பிரேதமடக்கல். There are eight other kinds of benevolence. 1. பிறர்க்குப்பொருள்வரவையுவத்தல், rejoicing in a neighbor's wealth; 2. பிறர்செல்வம்பொறுத்தல், being content in seeing a neighbor's welfare; 3. பிறர்கருமத் திற்குடன்படுதல், assisting in other's business, with interest; 4. தீமைக்கஞ்சல், fearing to do evil; 5. பிறர்கருமமுடிக்கவிரைதல், hastening to assist others; 6. பிறரையந் தீர்த்தல், removing other's doubts; 7. நன் மைகடைப்படித்தல், preserving in doing good; 8. பிறர்துயர்க்கிரங்கல், commiserating the distress of others; sympathizing with the afflicted. 19) *

tṟ (p. 230) . A particle for தன்; the ன் is changed as தற். Sa. தற்காக்க, inf. To preserve, to protect, chiefly as the deity or other superior. இரட்சிக்க. 2. To take care of one's self, to be cautious of dangers, to maintain fidelity to a husband, தன்னைக்காக்க. தற்காவல், s. Self-protection, selfcaution. தற்கிழமை, s. [in gram.] The thing possessed, or closely connected with the possession--oppos. to பிறிதின்கிழமை See கிழமை. தற்குணம், s. Peculiar nature or quality. தற்குறி--தற்குறிப்பு, s. The mark of one unable to write, to serve as his signature. (c.) தற்குறிபோட, inf. To make such a mark. தற்குறிப்பேற்றம், s. One of the thirtyfive rhetorical figures, a fanciful kind of metaphor--as the trees, flourishing after a rain, extend, as it were, their arms to return fruits to the clouds. ஓரலங்காரம். தற்குறைவு, s. Deficiency in a stock or quantity without any apparent cause. தற்கொலை, s. Suicide. (c.) தற்சாட்சி, s. Self-evidence, மனச்சாட் சி. 2. The universal soul. or deity inspiriing all creatures, பரமாத்துமா. தற்சிவம், s. Absolute deity, the selfexistent, ஈச்சுரன். தற்சினேகம், s. Self-love, தன்னைநேசிக் கும்நேசம். தற்சொரூபங்காட்ட, inf. To exhibit himself in his true nature as the deity; i. e. not in human or other form. 2. To display one's power, capacity, true characteristics, சுயதன்மைகாட்ட. தற்சொரூபம், s. One's own peculiar nature or form of existence, சுயரூபம்; used chiefly of the deity. தற்சுட்டு, s. self-reference, தன்னைச் சுட்டுகை. தற்சுந்தரம், s. Self-possession, inherent attribute as peculiar to the deity. தற்சுதந்தரஅறிவு, s. Intuitive knowledge. தற்செயல், s. Providential, without any apparent cause, contingent, தெய்வச் செயல். 2. An accident. (c.) தற்செய்ய, v. n. inf. [prov.] To produce its own natural effects, to prosper by providence, இயல. 2. To be advantageous, favorable, profitable, to issue successfully, பலிக்க. வியாபாரம்அவனுக்குத்தற்செய்யவில்லை. Trade does not prosper with him. தற்செல்வம், s. Strength, power, force, வலி. (சது.) 2. One's own property. தற்பாடி, appel. n. A lark, வானம் பாடி. (R.) தற்புகழ்ச்சி, s. Self-praise, self-applause, self-complacency. தற்புணர்ச்சி, v. noun. Self-pollution, onanism, சுயபுணர்ச்சி. தற்பொழிவு, v. noun. Self-interest. தற்போதம், s. Self-knowledge, knowledge of the soul and deity, தன்னையுங் கடவுளையும் அறியுமறிவு. 2. Intuitive knowledge, inherent and eternal knowledge as possessed by the deity. தன்னறிவு.