ari (p. 23) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To sift, separate larger and smaller bodies with the hand, sieve, riddle, &c., கொ ழிக்க. 2. To separate rubbish from dried leaves with the hand, in order to gather the latter for fuel, சருகரிக்க. 3. To beat and wash away, as flowing water on sand, or waves on the shore, washing away the earth and leaving the pebbles, &c. behind, நீர்மணலையரிக்க. 4. To wash rice, separate dust and grit from rice, &c., by washing; or particles of gold, silver, &c., கழுவிப்பி ரிக்க. 5. To gnaw as white ants and other vermin, செல்முதலியவரிக்க. 6. To corrode, as rust, &c., cut away, as caustics, consumemar, as moths, கல்ல. 7. To tease, vex by importunity, as creditors, an urgent child, &c., மனதையலைக்க. 8. To take away one's property by little and little, சிறிதுசிறிதாக க்கவர. 9. [in arith.] To divide, பங்கிட. அரித்துப்பிடுங்குகிறான். He teases or vexes by incessant entreaties, (lit.) he stings or bites as lice. மணிகளையரித்தெடுத்தான். He separated and took the precious stones. அரிகறையான், s. A teasing person, (lit.) a gnawing white ant. அரிபிளவை, s. A cancerous formation, constantly eating into the flesh, ஓர்வகைப்பரு. அரிபுழு, s. Worms constantly grawing and causing itching irritation, &c. (c.) அரிபெட்டி, s. A sieve or cullender, சல்லடை. அரிமணல், s. Fine sand. அரிப்பு, v. noun. Sifting, separating. 2. Nibbling, gnawing, &c. 3. Itching. 4. Corrosion. 5. Smartness. (c.) அரிப்பன்--அரிப்பான்--அரிப்புக் காரன், s. A sifter, one who sifts sand in the street, or the dust of the goldsmith. அரிப்புக்கூடை, s. A riddle.

arikaṇṭam (p. 24) s. An iron grate, or frames of cross bars, worn on the neck by devotees, as a mode of self-torture, ஓர்விரத வேஷம். 2. Teasing, annoying, vexing as the continual application of creditors for payment or other constant troubles, தொந் தரை; [ex *அரி, et கண்டம்.] (பணவிடுதூது.) 2)

irṇm (p. 49) s. Brackish ground, உப் பளம். 2. Food, eatables, உணவு. (p.) 3. [change of இருணம்.] Debt, கடன். அவன் வயிற்றிலேயிரணமில்லை. He has nothing in his stomach. இரணபாதகம், s. Unfaithfulness to creditors, கடன்றீராப்பாதகம். 4) *

iruṇam (p. 50) s. [vul. இரணம்.] A debt, கடன். 2. [in algebra.] Minus quantity, sometimes the sign minus, கழிக்கப்படுமெண். Wils. p. 168. RUN'A. 3. (p.) Brackish land, உவர்த்தரை. இருணபாதகம், s. Unfaithfulness to creditors. இருணபாதகன், s. One unfaithful to his creditors. இருணமோசனம், s. The liquidation of a debt. 69) *

uṟ (p. 67) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To seize--as by the throat, to pinch, press hard, press matter from a boil, &c., பிதுக்க. 2. To press out pulp, juice, &c., press out wholly, பிழிய. 3. To milk thoroughly, drain off, கறக்க. 4. [prov.] To strain to the last farthing, முற்றுங்கவர. 5. To nip, to pinch off, கிள்ளியெடுக்க. உறக்குந்துணையதோராலம்வித்து. The seed of the banian tree so small as to be nipped with the finger and thumb. உறந்துகுத்து. Press the pimple. உறந்துபிழி. Press it all out. காய்ச்சலவனிரத்தமெல்லாமுறந்துபோட்டது. The fever has reduced his system. அவன்கைப்பொருளெல்லாமுறந்துபோட்டாள். She has inveigled away all his property. ஊட்டியையுறந்துபோட்டான். He has pressed (the creditor) by the throat. கன்றுக்குவிடாமலுறந்துபோட்டான். He has drawn all the milk leaving none for the calf. உறப்பு, v. noun. [prop. உரப்பு.] Thickness, closeness--as of trees, &c. 63)

kṭṉ (p. 87) s. Debt, loan of money or of goods on trust, இருணம். 2. Tribute, tax, குடியிறை. 3. Duty, obligation, what is proper to be done or what one is bound to do, that which is devolved on one, accountability, responsibility, கடமை. 4. Measurement, அளவு. 5. A dry measure--the மரக்கால். கடனுக்குப்பாதகனாய்ப்போனவன். One who is deeply in debt. காலைக்கடன்கழித்தல். Performing the morning devotional exercises. அதுன்மேல்விழுந்தகடன். It is your duty. பகைவரைமுதலாய்ப்பரிவதுகடன். Even enemies ought to be loved. யான்செய்யவேண்டியகடன். The duty which I ought to discharge. கடனடைக்க--கடனிறுக்க--கட ன்றீர்க்க, inf. To clear off a debt. 2. To perform an obligation, duty, &c., in general. புத்திரன்றன்கடன்றீர்த்துப்போட்டான். The child has done his duty--spoken in commendation, or with reference to the performance of some exploit, &c. கடனாக, inf. [used adverbially.] As a loan, in loan. கடனாளி, s. One who is obliged to do a thing. 2. A debtor. கடன்கட்டு--கடன்வழி, s. Doing a thing for form's sake, not cordially. கடன்கட்டாய்ப்பேச, inf. To speak roughly. கடன்கழிக்க, inf. To perform a duty, to return a kindness, &c., கடமை செய்ய. 2. To perform the last funeral rites for a deceased person, either by fire or water, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. 3. To perform private devotions as the repetitions of the மந்திரம், &c., நித்தியகருமஞ்செய்ய. 4. To do a service for one out of compliment, or for form's sake, மனமின்றிச்செய்ய. கடன்காரன், s. A debtor, கடன் பட்டவன். 2. sometimes a creditor, கடன் கொடுத்தவன். கடன்கேட்க, inf. To demand a debt. 2. To ask for a loan of money. கடன்கொடுத்தவன், s. A creditor, a loaner. கடன்சீட்டு--கடன்பத்திரம்--க டன்முறி, (s.) A bond of debt. கடன்செய்ய, inf. To do one's duty, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. கடன்திருநாள், s. A holy festival observed in fulfilment of a vow. (Besch.) கடன்பட, inf. To contract debt, be indebted, கடனுக்குள்ளாக. கடன்பற்ற, inf. To recover payment of a debt, கடனறவிட. கடன்வாங்க, inf. To borrow money, contract a debt. வாங்கினகடனைக்கொடாதவல்லாளகண்டன். . . . One who is too unyielding to pay off his debts. செய்கடன், s. A duty. 35)

kuẕai (p. 129) s. Young leaves, sprouts, foliage, boughs, twigs, தளிர். 2. Soft, well trodden mud; slime, சேறு. 3. Ear-jewels, குண் டலம். 4. (சது.) A tube, துளையுடைப்பொருள். 5. The நெய்தல் plant. மரங்குழைமண்டிப்போயிற்று. The tree abounds with thick foliage. குழைக்காடு, s. [prov.] The country-as distinguished from the city; a jungle, compared with more cultivated parts --as பட்டிக்காடு. குழைக்காட்டான், s. A rustic; a clown. குழைநாற்றம்--குழைவீச்சம், s. An unpleasant, leafy or grassy smell. குழைமறைவு, v. noun. Foliage, shrubbery, trees, &c., intercepting vision. 2. Sculking, &c., from creditors. குழைபிடிக்க, inf. [prov.] To obstruct an affair-from the practice of the Kandians, holding a bough before a person, as a sign of protestation, or of forbidding him to proceed. குழையடிக்க, inf. To recite incantations while shaking and drawing a handful of Margosa twigs over a sick or possessed person or animal, or one bitten by a snake. Mesmeric effects, similar to those occasioned by drawing the fingers in a particular way over the face of a patient, are sometimes produced by the above process, and ignorant people attribute them to the power of the incantations. 2. To vheedle; to use artful means in order to secure the interest of a person. 11)

centṭṭu (p. 202) s. A stroke to ward off a blow, to strike off a thing, &c., அடியைத் தட்டுகை. 2. A scheming or knavish contrivance to secure an object, to evade a creditor, tax-gatherer, &c., காரியங்களைத்தட் டுகை; [ex செம்மை, uprightness, et தட்டு.] 109)

col (p. 212) --சொல்லு, கிறேன், சொன்னேன், வேன், சொல்ல, v. a. To say, speak, tell, mention, utter, express, பேச. 2. To quote, cite, recite, repeat, எடுத்துச் சொல்ல. 3. To dictate, command, assert, declare, உறுதிசொல்ல. 4. To versify, make poetry, பாட. 5. To describe, விரித்துச்சொல்ல. 6. To give information, to notify, புத்தி சொல்ல. 7. To bid, invite, வரச்சொல்ல. 8. To harranque, declaim, பிரசங்கஞ்செய்ய.-Note. The ancient form of the past is சொல்லியது, past verbal. சொல்லிச்செய்வார்நல்லோர், சொல்லாமற்செய்வார் பெரியோர், சொல்லியுஞ்செய்யாரசடர். Those who say and do, are good, those who say not and do, great; but those who say and do not, are bad. (Proverb.) சொல்லத்தக்கவிசேஷஞ்சொல்லு. Say what is proper. சொல்லப்படாதகாரியம். A thing improper or impossible to be told. சொல்லிமுடியாதது. That which is unspeakable. சொல்லுமிடமறிந்துசொல்லு. Let your speech be adapted to circumstance. காப்புச்சொல்லங்கைமெலிவை.... Her armrings speak her emaciation. [prov.] கோபத்தைமுகஞ்சொல்லுகிறது. His countenance declares his anger. மனதிலுள்ளதைமுகஞ்சொல்லும். The countenance will tell what is in the heart. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The world says it is so. அம்புனக்குமறுமொழிசொல்லும். The arrow shall answer you. வாய்சொல்லும்பிடரிரும்பிடும். His mouth boasts, but his neck bows. [prov.] சொல்வார்த்தை--சொற்பேச்சு, s. Admonition, advice. 2. False accusation, கோள். சொல்லி, appel. n. (with a prefix.) A tattler, as கோட்சொல்லி--பொய்சொல்லி--எ ரிசொல்லி--வெடுவெடுத்தசொல்லி, one who slanders, one who tells lies, &c. சொல்லிக்காட்ட, inf. To describe. define, explain. 2. To mention and dwell on--as one's own good actions. சொல்லிக்கொடுக்க, inf. To teach, to explain. 2. To put words in one's mouth, to direct one what to say. 3. To advise. 4. To inform against, to lodge a complaint. இவனுக்குப்பாடஞ்சொல்லிக்கொடு....Teach him the lesson. சொல்லிக்கொள்ள, inf. To give a promise to the creditor to pay another's debt. 2. To say farewell, bid adieu. take leave. 3. To speak to another. சொல்லிக்கொண்டுபோக, inf. To take leave. சொல்லிப்போட, inf. To tell out. tell at once. 2. To blab, வெளிவிட. சொல்லியறிவிக்க, inf. To inform, announce, notify. சொல்லியனுப்ப, inf. To send word by a person. சொல்லிவிட, inf. To recommend. 2. To send word. சொல்லிவைக்க, inf. To tell beforehand, admonish, forewarn. 2. (c.) To teach, கற்றுக்கொடுக்க. சொல்லுவிக்க, inf. To make another speak, to substantiate by means of another. சொல்லுவான்குறிப்பு, s. The object or intention of the speaker. (p.) சொல்லுவான்குறிப்பறிய, inf. To know or discern the speaker's object. (மூது.) சொற்றல், A past verbal of சொல்லு தல். சொற்றான். He said. (p.) 10)

tiruppu (p. 240) கிறேன், திருப்பினேன், வேன், திருப்ப, v. a. To turn, to cause to turn, to turn in a different direction, வளைக்க. 2. To avert a calamity, to alter the course of a disease, &c., மாற்ற. 3. To twist, to wring, to distort a limb, முறுக்க. 4. To turn a ship by the helm, a beast by the rein or hook, &c., மடக்க. 5. To translate, to render into another language, மொழிபெ யர்க்க. 6. To induce consent, சம்மதப்படுத்த. 7. To proselyte, to convert; to tamper with and gain over another's witnesses, &c. மாறாக்க. 8. To wind up a clock or watch, கடிகாரந்திருப்ப. 9. To turn inside out, அகம் புறமாக்க. 1. To turn over, turn upside down, to invert, கவிழ்க்க. (c.) 11. [loc.] To repeat, திருப்படிக்க. கடன்காரனையடிக்கடிதிருப்புகிறான் He puts off the creditor from day to day. என்னைக்கண்டுமுகத்தைத்திருப்பிக்கொண்டான்..... As soon as he saw me, he turned his face. பாடத்தைத்திருப்பித்திருப்பிவாசித்தான். He read his lesson over and over. அடைமானத்தைத்திருப்பிக்கொண்டான். He redeemed his mortgage. திருப்படிக்க, inf. To put off (R.) திருப்பிக்கொடுக்க, inf. To give back a blow as an obstinate fellow. திருப்பிச்சொல்ல, inf. To repeat again and again. திருப்பிப்பிடிக்க, inf. To turn about a vessel, &c. திருப்பியடிக்க, inf. To turn back, to return a thing. திருப்பிவிட, inf. To change the course of a flock, herd or stream; to turn back, to deflect. 2. To cause the poison of a snake-bite to take a downward course. 3. To alter by interpolation. 4. To wind up a watch. 5. To turn the helm of a vessel. 6. To cause a disease to take a favorable turn. 7. To send back an evil spirit against one who sent it, by counter-magic. (c.) முகத்தைத்திருப்ப, inf. To avert the face from dislike, &c. திருப்புதல், v. noun. Turning, changing. 2. Translation, மொழிபெயர்ப்பு. 33)

nerukku (p. 279) கிறேன், நெருக்கினேன், வேன், நெருக்க, v. a. To press, crush, squeeze, bruise, smash, ஒடுக்க. 2. To throng around, crowd, சனம்நெருக்க. 3. To urge forward, drive, push, ஒட்ட. 4. To compress, restrain, இறுக்க. 5. To compel, force, coerce, பலவந்தம்பண்ண. 6. To oppress, persecute, distress, கொடுமைசெய்ய. 7. To press as a creditor, வருத்த. 8. To press on, bear hard upon in battle, சண்டையிற்கிட்ட. 9. To keep one hard at work, சீக்கிரப்படுத்த. 1. To crowd and choke, as grain, trees, &c., நசுக்க. 11. To put close, set thick, அடரச் செய்ய. 12. To urge, importune, solicit earnestly, வருந்திக்கேட்க. 13. To attack, assail, assault, தாக்க. 14. To choke, smother, drown, throttle, அடைக்க. [Coast usage.] 15. To reduce, contract, limit, confine, circumscribe, சுருக்க. 16. v. n. To be frequent, to persevere, தொடர. 17. To rage, prevail, as famine, epidemics, war, &c., பரம்ப. 18. To be severe, as disease, be abundant as rain, உரக்க. நெருக்கிவை. Put (them) close together. நெருக்கிஇரு. Sit close. நெருக்கடி, v. noun. Oppression, tyranny. 2. Hardship, difficulty. 3. Force, restraint, coercion, compulsion. நெருக்கட்டியெனல்--நெறுக்கட்டியெ னல், v. noun. [loc. நருக்கட்டியெனல்.] Being sudden, abrupt, சீக்கிரக்குறிப்பு. 2. Snapping off suddenly as a stick, தெ றித்தல். 3. Being prompt, quick, instantaneous, விரைவாய்முறிதல். 4. Falling suddenly, with a crash, &c., ஒலித்துவி ழுதல். நெருக்கி, [v. participle, as an adv.] Closely, often, too much, too fast, &c. புகையிலையைநெருக்கிக்குடிக்கிறான்......He smokes tobacco too much. நெருக்கிச்சாப்பிட, inf. To eat very often. 2. [in burlesque.] To eat to excess. நெருக்கிடை, s. Oppression, tyranny. 2. Severity, intensity, vehemence, prevalence as of a disease, a famine, &c. 3. Straits, adversity, affliction. 4. Persecution. 5. Compulsion, force, constraint, coercion, restraint. நெருக்கிடைபண்ண, inf. To opprss one, &c., as நெருக்கப்படுத்த. நெருக்கிடைப்பட, inf. To be distressed, to suffer. 2. To be in want. நெருக்கிப்பார்க்க, inf. To take pains; to try. நெருக்கிப்பிடிக்க, inf. To come close in pursuit, overtake. 2. [in burlesq.] To eat too fast, too much, &c. கரைநெருக்கிப்பிடிக்க-கரைக்குநெருக்கிப்பிடிக்க. To ply, or sail toward the shore. நெருக்கியடிக்க, inf. To compel, urge, press hard. நெருக்கியோட, inf. [caus. நெருக்கி யோட்ட.] To pursue of follow closely. நெருக்கிவருதல், v. noun. Coming, occurring, &c., very often, frequenting. நெருக்கு, v. noun. Pressure, importunity, hard treatment, compulsion, severity, throng, contusion, bruise, &c., as the verb. நெருக்குண்ண, inf. To be pressed, crowded, thronged, &c. நெருக்குவாரம், s. [prov.] Compulsion, constraint, oppression, persecution, straits, calamity, severity, vehemence, as நெருக்கு. The compounds are of Jaffna usage. 98)

pattiram (p. 294) s. Letter, epistle, note, tract, commonly, any written document, bond, deed, order, &c., சீட்டு. 2. Leaf, இலை. (c.) 3. Leaf of a book, புத்தகத்தினேடு. 4. Petal of a flower பூவிதழ். 5. Wing, feather, plumage, சிறகு. 6. Feathers of an arrow, அம் பினிறகு. 7. Arrow, அம்பு. 8. Paper, gold or silver leaf, மெல்லியதகடு. W. p. 498. PATTRA. 9. A dagger, cimeter, உடைவாள். 1. One of the postures of the silent devotee, as பத்திராசனம். 11. Beauty, handsomeness, grace, அழகு. 12. Hill, mountain. மலை. 13. One of the five parts of a crown, See முடியுறுப்பு. 14. (c.) Caution, care, circumspection, சாக்கிரதை. 15. Firmness, safety, secureness, validity, உறுதி; [from Sa. B'hadra, auspicious, beautiful, right, &c.] பத்திரம். Take care, be careful. பத்திரமாய்ப்பார். Take good care. பத்திரக்கடன்காரன், s. A bond-creditor. பத்திரஞ்சாத்த, inf. To put leaves about an idol. பத்திரப்படுத்த--பத்திரம்பண்ண, inf. To take care. 2. To keep in safe or close custody. 3. To make firm or safe; to secure. பத்திரமெடுக்க, inf. To pluck leaves or flowers for daily worship. பத்திரயௌவனம், s. Tender foliage, shootings of leaves, &c., இளந்தளிர். பத்திராசனம்-பத்திராதனம், s. A throne, சிங்காசனம். (சது.) 2. One of the postures of the silent devotee when he is seated erect with bent legs crossed under him and turned so as to bring the ankles in contract with the perineum, while the soles of the feet are held by the hands close to the sides, யோகாசனம். W. p. 612. B'HADRASANA. பத்திராசனர், s. One of the classes of angels, or heavenly inhabitants, வானோர் கணத்தோர்வகையார். 2. Enthroned angels. பத்திரோதகம், s. Water or dew on a leaf, இலைமேற்றங்குநீர்; [ex உதகம். water.] 73) *

mṟi (p. 346) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To stop, detain, arrest, check, confine, imprison, தடுக்க. 2. To turn about, திருப்ப. (c.) 3. To turn upside down, to upset, மேல்கீழாக்க. மந்தையைமறித்துவை. Prevent the herd from going astray. கடன்காரன் அவனை மறித்துக்கொண்டான். The creditor arrested him [on the way]. மறி--மறிப்பு, v. noun. Stopping, arresting, as மறியல். மறிபட--மறிபட்டுப்போக, inf. To be stopped, as the waters of a river. 2. To be hindered, as one on business. மறியல், v. noun. Stopping, detaining, checking, confining, தடை. 2. (R.) A halt, நிறுத்துகை. 3. Prison, jail, காவல். மறியற்கடுதாசி, s. [prov.] A warrant of commitment. 67)

mllā (p. 346) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To fall on the back, &c. See மல்கா. மல்லாந்துமிழ்ந்தால்மார்பின்மேல்விழுமே. If one spit lying on his back it will fall on his breast; i. e. accusing a relative is injuring one's self. [prov.] மல்லாந்துபடுத்துக்கொள்ளுகிறது. Lying upon the back; also மல்லாக்கடித்துப்படுத்துக்கொள்ளு கிறது. 2. [fig.] Being backward in doing a thing; playing tricks with a creditor. மல்லாக்கத்தள்ள, inf. To throw one down backward. 24)

muṭṭu (p. 356) s. Want, difficulty, straits, extremity, இடுக்கண். 2. Battering; butting of a beast, முட்டுகை. 3. A prop, a support, தாங்கல். 4. Utensil, as தட்டுமுட்டு. 5. A blockade, an impediment, அடைப்பு. 6. [in combin.] A musical instrument, as நட்டுமுட்டு. 7. A bridle, கடிவாளம். 8. The knee, முழங்கால். 9. The menses of women, தொடக்கு. 1. (R.) Rising ground, மேடு. முட்டுற்றபோழ்தின். In the time of adversity. (நாலடி.) எனக்குவெகுமுட்டாயிருக்கிறது. I am in great straits (for money). முட்டாட்டம், v. noun. Stupidity, முட் டாள்தன்மை. 2. Pertinacity, or conceit arising from ignorance. (Beschi.) 3. (R.) Butting. முட்டாட்டமாடுகிறான். He is very pertinacious. முட்டுக்கட்ட, inf. To place a prop. 2. To blockade, shut up a place or an entrance, shut or beset the avenues of a town, வழியடைக்க. 3. [prov.] To form ridges in a field, to limit or confine within bounds, எல்லைகட்ட. 4. To form a pile of earth for plants that the water may not injure them. முட்டுக்கட்டியாட, inf. To go on stilts. முட்டுக்கட்டை, s. A block or stake as a prop or support. முட்டுக்காய்த்தேங்காய், s. [prov.] A premature cocoa-nut, இளந்தேங்காய். முட்டுக்கால், s. A supporter, pedestal or beam to support an old wall or an inclined tree. 2. As முட்டிக்கால். முட்டுக்குத்த, inf. To fall upon the knees. (Beschi.) முட்டுக்குநிற்க, inf. To be ready to butt--as beasts. முட்டுக்கொடுத்தல், v. noun. Setting a beam or pole to support any heavy body. முட்டுச்சீலை, s. A menstruous cloth. முட்டுண்ண, inf. To be dashed against. (c.) முட்டுண்டுகுனிகிறது. Ducking the head after having struck it against a lintel; implying previous want of caution. முட்டுத்தொய்வு, v. noun. Difficulty of breathing, from pulmonary disease, or the approach of death. முட்டுப்பட, inf. To be pressed, perplexed, in difficulty, or extremity as one beset by creditors, &c. முட்டுப்பாடு, v. noun. Dilemma, exigency, want, குறைபாடு. 2. Evil, தீமை. (சது.) முட்டுற்றவன், appel. n. An ignorant, or foolish person. 2. One in want. 131)