akrāti (p. 2) s. A dictionary, vocabulary. 2. An alphabetical index, table of contents; ex அகரம், et ஆதி, first. 38)

kōcam (p. 148) s. Egg, முட்டை. 2. Penis; also the scrotum, ஆண்குறி. 3. Sheath, scabbard, case, receptacle, உறை. These sheaths are five, one within the other. 4. Treasures, stores--as gold or silver plate, jewelry, &c., பலபண்டம். 5. A store house, a treasury, பண்டசாலை. 6. A treatise, a book, especially a dictionary, or vocabulary, புத்தகம். W. p. 252. KÔSHA. 7. (சது.) Covered or ornamented parts of a fortress-wall, மதிலுறுப்பு. 8. Street, வீதி. (p.) 9. [in Hindu philosophy.] A covering or case for the organised soul, கவசம். Cases supposed to invest to soul are five; 1. அன்னமயகோசம்; the body sustained by food. W. p. 4. ANNAMAYAKÔSHA. 2. பிரா ணமயகோசம்; the vital, external organs. W. p. 586. PRANAMAYAKÔSHA. 3. மனோமயகோ சம்; the mental organs with the faculty of thought, (மனம்.) operating through the senses. 4. விஞ்ஞானமயகோசம்; the supposed organs of intellectual perception with the faculty of intellect (புத்தி.) 5. ஆனந்தமய கோசம்; supreme felicity in which the soul is so entirely absorbed as to be unconscious of everything else. W. p. 113. ANANDAMAYAKÔSHA. 9)

catur (p. 159) s. (Sa. Chatur.) Four-fold. 2. [vul.] A party to witness dancing, &c.-as சதிர். 1,3. 3. Sagacity, &c.--as சதுரம். 2, 3, 4. 4. Propriety, suitableness, good, நன்மை. (p.) சதுரகராதி, s. A dictionary consisting of four divisions viz. 1. பெயரகராதி, the different signification of words. 2. பொ ருளகராதி, containing words of the same signification. 3. தொகையகராதி, containing collective nouns or generic words. 4. தொடையகராதி, a rhyming dictionary. சதுரங்கம், s. The aggregate of the four constituents of an army, elephants, horse, chariots and infantry, கச ரத துரக ப தாதி. 2. The game of chess, consisting of fingures representing the four kinds of force in an army, ஓர்விளையாட்டு; [ex அங்கம், member.] (c.) சதுரங்கத்துக்கடிபார்க்க, inf. To think of speculate at chess how to win, &c. 2. [loc.] To use various stratagems. 3. Met. To deliberate, யுத்திக்க. (R.) சதுரங்கசேனை--சதுரங்கதானை, s. As ச துரங்கம், 1. சதுரங்கதாரணை, s. One of the தாரணை. see நவதாரணை. சதுரங்கபட்டணம்--சதுரை, s. The town of Sadras, ஓரூர். சதுரங்கபந்தம், s. Verses arranged in fanciful figures. See மிறைக்கலி. சதுரங்கமாட, inf. To play at chess. சதுரங்கக்காய், s. Chess-men. சதுரங்கபலம்--சருதங்கதளம், s. A force composed of the four military constituents of an army. See சதுரங்கம். சதுரங்கயுத்தி--சதுரங்கவெத்து, s. Stratagem at chess. சதுர்முகன்--சதுராளன், s. Brahma, பிரமன். சதுர்க்காலம், s. The four different seasons of the year in northern countries. சதுர்க்கோணம், s. Quadrangular figure, a tetragon. சதுர்த்தசம், s. Fourteen, பதினாலு; [ex தசம், ten.] சதுர்த்தசபுவனம், s. The fourteen worlds. சதுர்த்தசி, s. The 14th day of the moon. See திதி. சதுர்த்தர், s. Sudras--the forth caste of the Hindus, சூத்திரர். சதுர்த்தி, s. The fourth day after the new or full moon. See திதி. சதுர்ப்பலன், s. Privilege, a good fortune (p.) சதுர்ப்பாகம், s. Four parts. 2. The fourth part. சதுர்ப்பாடு, v. noun. [prov.] Eloquence, skill, excellence. See சதுரப்பாடு. சதுர்ப்புயன், s. The god Vishnu, the four armed. சதுர்யுகம்--சதுரியுகம், s. A Maháyuga, being the aggregate of the four yugas or 4,32, years. சதுருபாயம்--சதுர்விதோபாயம், s. The four kinds of expedients for overcoming an opponent. See உபாயம். சதுர்வருணம், s. The four castes. சதுர்வேதம், s. The four vedas. See வேதம். சதுராச்சிரமம், s. The four orders or states of religious life. See ஆச்சிரமம். சதுரானவிலை, s. A low cheap price. சதுர்காண, inf. To be cheap, to be obtained at a low price. (R.) சதுர்விளையாட, inf. To dance as a dancing girl before an assembly. (Rare.) 32)

tiraviṭam (p. 239) --திராவிடம், s. Southern India including, in its largest sense, five provinces, and their respective languages. 1. திரவிடம், the Tamil country or Dravida proper. 2. ஆந்திரம், Telingu or Telugu. 3. கன்னடம். Canarese. 4. மகாராட் டிரம், Maharatta. 5. கூர்ச்சரம். Gujeratta (சது.) W. p. 429. DRAVID'A.--Note. திரவிடம் is applied to the people and language of each of those provinces, but especially to the Tamil. Some follow a different arrangement which includes the Malayalam and Cingalese. In Wilson's dictionary, Dravida is defined to be the country from Madras to Cape Comorin, a definition too limited, according to usage in the Peninsula. திராவிடபாஷைகள், s. Dravidian languages. (Colloq.) 16) *

nikaṇṭu (p. 276) s. A poetic vocabulary of words and their synonymes, divided into twelve parts, ஓர்நூல். 2. A dictionary in general, சொற்றொகுதி. W. p. 466. NIGHANDU. 3. Certainty, ascertainment, நிச்சயம். 4. A chapter or section, படலம். 5. One of the six portions of the secondary Vedas, வே தாங்கமாறினொன்று. தசவிதநிகண்டுகள். Ten kinds of dictionary, mentioned in Sanscrit. நிகண்டாயிருத்தல், v. noun. Being true, just, exact. நிகண்டாய்ச்சொல்ல, inf. To speak the truth. 5) *

piṭārm (p. 314) s. A medical dictionary, ஓர் வைத்தியஅகராதி. பிடாரச்சொல், s. A medical term. 87)

peyr (p. 333) s. [also பேர்.] Name, appellation, designation, epithet, நாமம். 2. A person, பேர். 3. Reputation, renown, celebrity, கீர்த்தி. 4. [in combin.] That which is nominal, not real, உண்மையில்லாமை. (c.) 5. [in gram.] A noun, பெயர்ச்சொல். பெயருக்கு. To each, separately. பெயர்பாதியாகக்கொடு. Give equal shares to both. நாலுபெயரும். Many, all. See நாலு. பெயரகராதி, s. A part of a dictionary. See சதுரகராதி. பெயரடி--பெயர்ப்பகுதி, s. [in gram.] A nominal root of a word. 2. The root of a noun. (p.) பெயரன், s. [com. பேரன்.] A grandson, he taking the grandfather's name, பௌத் திரன். 2. [prov.] Grandfather, பாட்டன். பெயராயிருக்க, inf. To be famous, celebrated. 2. To be rumored. பெயராளி, s. A man of celebrity, as கீர்த்திமான், also used in irony. பெயரிடுதல்--பெயர்வைத்தல், v. noun. Naming, giving a name. பெயரியற்சொல், s. [in gram.] A class of substantives which occur in ordinary usage. பெயரின்னிசை, s. One of the ninetysix treatises containing ninety, seventy, of fifty verses, which end always with the name of a certain person. See பிர பந்தம். பெயருரிச்சொல், s. Adjective. பெயரூர், s. [com. பேரூர்.] One's name and country. பெயரெச்சம், s. [in gram.] Relative participle. See எச்சம். பெயரெடுக்க, inf. [v. noun பெயரெ டுப்பு.] To get a name. See எடு, v. 2. To mention one's name, பெயர்சொல்ல. கள்ளனென்றுபெயரெடுத்தான். He is known as a rogue. பெயரெடுத்துப்போடுதல், v. noun. Erasing a name from a list. பெயர்க்கணக்கு, s. Distribution of shares. 2. [in arith.] Division. பெயர்ச்சொல், s. [in gram.] A noun or pronoun. பெயர்டாப்பு, s. A list of names, a catalogue, a roll. பெயர்தரித்தல், v. noun. Taking or bearing a name or title. பெயர்த்தி, s. [com. பேத்தி.] Granddaughter. 2. [prov.] Grand-mother. பெயர்நேரிசை, s. A poem in which the name of a certain person is repeated in verses of நேரிசைவெண்பா. See பிரபந்தம். பெயர்படைக்க, inf. To get a name. (p.) பெயர்போக--பெயர்விளங்க, inf. To be renowned, celebrated, famous. அவன்பெயர்போகவாழுகிறான். He is getting on prosperously. பெயர்ப்பிரஸ்தாபம், s. The celebrity of one's name. பெயர்மங்குதல், v. noun. Becoming tarnished in character, losing celebrity. பெயர்வழி, s. Names in order, பெயர் முறை. 2. Genealogy, தலைமுறை. 3. As பெயர்டாப்பு. பெயர்விகுதி, s. The termination of compound nouns. பெயர்வேற்றுமை, s. [in gram.] The nominative, எழுவாய். 12)

pēccṟṟvṉ (p. 334) appel. n. One who does not keep his word. 2. A silent ascetic. A Comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil Previous Page [334]Page 335Next Page [336]Show page in romutfdef 1)

poruḷ (p. 337) s. Meaning of a word, the sense, signification, சொற்பொருள். 2. Property, wealth, riches, money, திரவியம். 3. Thing, substance, matter, corporeal or incorporeal existence; entity, வஸ்து. 4. Stores, provisions, utensils, பலபண்டம். (c.) 5. Truth, reality, verity, வாய்மை. 6. A thing of moment or importance, superiority, தலைமை. 7. Gold, பொன். 8. A child, பிள்ளை. 9. Fruit of action, வினைப்பயன். 1. [in ethics.] The four divisions of subjects. See நாற்பயன், நாற்பொருள். 11. [in log.] Inference, from circumstances. See அருத்தாபத்தி. 12. Special quality, disposition, குணம். பொருளுங்கொடுத்துப்பழியுந்தேட. To go to expense and get ill-will by it. பொருடனைப்போற்றிவாழ். Use your wealth properly. (Avv.) இருபொருள். A two-fold good, comprising கல்விப்பொருள், knowledge; and செல்வப்பொருள், wealth, riches. முப்பொருள். A three-fold being, the Trimutri. 2. [among vedantists.] God, the soul, and illusion, as திரிபதார்த்தம். நாற்பொருள். Four advantages. See நால். ஐம்பொருள். The five chief divisions of Tamil grammar. These are எழுத்து, சொல், பொருள், யாப்பு, அணி. See இலக்கணம். பொருட்சம்பந்தம். See சம்பந்தம். பொருட்சிதைவு, v. noun. Transition of meaning, &c. See சிதைவு. பொருட்சுவை, s. Sweetness of the matter in a work--different from சொற் சுவை. பொருட்செலவு, v. noun. Expense, expenditure. பொருட்செல்வம், s. Wealth as the object of pursuit, or acquisition-distinct from அருட்செல்வம். பொருட்செல்வி, s. Lukshmi, இலக்குமி. பொருட்சேதம், s. Loss of property. See சேதம். பொருட்சொல்ல, inf. To explain the meaning of a verse. பொருட்டிரிபு, v. noun. [in gram.] Compound terms, bearing different meanings. See திரிபு. பொருட்பட, inf. To be made out or comprehended, as a meaning. 2. To make sense, as language. பொருட்பால், s. The second part of நாற்பொருள். பொருட்பெண்டிர், s. [pl.] Prostitutes, as seeking gain, வேசிகள். (சது.) பொருட்பெற்றி, s. Peculiar quality or nature of a thing, பொருளின்குணம். (p.) பொருணயம், s. Importance of the meaning in a work--different from சொ ன்னயம்; [ex நயம்.] பொருணிலை, s. As பொருண்முடிவு, 4. பொருண்முடிவு, s. A complete sentence, வாக்கியம். 2. Substance of a discourse or a sentence, பொருட்சுருக்கம். 3. Termination of a sentence, or a subject, விஷயமுடிவு. 4. The word which makes sense with the preceding word, or words; being often the concluding one, பயனிலை. பொருண்மை, s. Meaning, purport, or matter of a treatise, as பொருள். (p.) பொருளகராதி, s. A dictionary of synonymous words. See சதுரகராதி. பொருளதிகாரம், s. That part of ethics, which treats on the four themes or subjects embracing all kinds of knowledge and practice. See நாற்பொருள். பொருளாசை, s. Covetousness, avarice. பொருளிலக்கணம், s. Properties of things. This in grammar embraces: 1. அகப்பொருள், rules for amatory verses, see அகப்பாட்டுறுப்பு; 2. புறப்பொருள், rules for war-chants; which see. பொருளுதவி, s. A pecuniary aid. பொருள்கோள், s. Modes of constructing verse of which eight are given; 1. ஆற்றுநீர்ப்பொருள்கோள், natural, as the nominative accompanied by its various attributes, adjuncts, &c., followed by its object, if any, and concluded by the verb; 2. மொழிமாற்றுப்பொருள்கோள், construction, in which the nominative and verb are interchanged, with another nominative and verb; 3. நிரனிறைப்பொருள் கோள், when subjects, and attributes, or nominatives and their verbs, are given in distinct series, see நிரனிறை; 4. விற் பூண் or விற்பூட்டுப்பொருள்கோள், when the nominative is at the beginning, and its verb at the end, or the contrary; 5. தரப்பிசைப்பொருள்கோள், when a noun or verb belongs alike to the preceding and following parts of a verse or sentence, see தாப்பிசை; 6. அளைமறிபாப்புப்பொ ருள்கோள், another kind of construction, see அளை; 7. கொண்டுகூட்டுப்பொருள்கோள், a construction which requires the words to be selected here and there; 8. அடிமறி மாற்றுப்பொருள்கோள், a verse in which the lines of the stanza are interchangeable, see அடிமறிமாற்று. பொருள்விளங்கவைத்தல், v. noun. A proper arrangement of words to give the meaning. 52)

mlai (p. 346) s. Hill, mountain, பருவதம். 2. Rock, கற்றிடர். [Compare மலயம்.] (c.) 3. A word of comparison, உவமைச்சொல், as சந்திரன்மலைமுகம், a face like the moon.-Note. There are eight principal mountains, in Jambu Dwipa, and seven in India, &c. See கிரி and சத்தகுலாசலம். மலைபோல்வந்ததுபனிபோற்போயிற்று. It came as a mountain and went as the dew. மலங்காடு, s. A mountainous region. மலைகலக்கி, appel. n. A plant, Adiantum caudatum. மலைக்கடுகு, s. The hill-mustard. மலைக்கற்றாழை, s. Mountain கற்றாழை. மலைக்குகை, s. A mountain-cavern. மலைக்குக்குறுப்பான், appel. n. A large kind of bird, the mountain-burbet, ஓர்புள். மலைகல்லிஎலிபிடிக்க. See கல்லு, v. மலைக்குடவு, s. A recess between two ridges or knolls. மலைச்சர்க்கரைவள்ளி, s. A kind of winding sweet potato-plant, Jatropha manihot, or Cassada. மலைச்சாரை, s. [com. மலஞ்சாரை.] A large rat-snake. See சாரை. மலைச்சாரல், s. The sides or foot of a mountain. 2. A cold wind, or rain from hills, சாரற்காற்று. (Beschi.) மலைச்சார்பு--மலைச்சார்வு--மலைச்சார், s. A mountainous tract. See சார், v. (சது.) மலைதாங்கி, appel. n. A plant, Sida lanceolata.--Note. The root is used with ginger for bowel complaints, and intermittent fever. மலைத்தும்பை, s. A plant, Phlomis biflora. மலைத்துவரை, s. A variety of lentil, Pigeon-pea, dholl. See துவரை. மலைத்தேங்காய், s. F&oe;tid sterculia. மலைநாடு--மலையமாநாடு, s. [poet. மலாடு.] The malayalim country, மலையாளம். மலைநாடன், s. A king of the Sera race as ruling a mountainous country. மலைநாரத்தை, s. Mountain-orange. மலைநெல், s. A kind of rice. மலைபடுதிரவியம், s. Mountainous productions; one of the five sources of riches. See திரவியம். மலைபோல்வர, inf. To come like a mountain--used respectfully to persons of rank, honor or power. மலைப்பக்கம், s. The side of a mount. மலைப்பச்சை, s. A plant, ஓர்பூடு. 2. A tree, as தமாலம். மலைப்பருத்தி, s. [com. மலம்பருத்தி.] Hill-cotton. See பருத்தி. மலைப்பாம்பு, s. [com. மலம்பாம்பு.] A large mountain-snake. மலைப்பிஞ்சு, [com. மலம்பிஞ்சு.] Small stones found in boiled rice, &c., in cant. மலைப்புறம், s. The adjacent parts of a mountain. மலைமகள்--மலைமடந்தை, s. Parvati, as பருவதவர்த்தனி. (சது.) மலைமல்லிகை, s. A species of மல்லிகை, Millingtonia hortensis. மலைமுழை--மலைமுழைஞ்சு--மலைப்பாழி, s. A mountain-cave, மலைக்குகை. (p.) மலைமுள்ளங்கி, s. A plant, ஓர்பூடு, Ornithogal Gadense. (Rott.) மலையகராதி, s. Botanical dictionary. மலையடி--மலையடிவாரம், s. The foot of a hill. மலையணில், s. A mountain-squirrel. மலையத்தி, s. A species of அத்தி. மலையமான், s. Any king of the Sera race, சேரன். (சது.) மலையமான்கூட்டம். A tribe or colony from the Sera country. மலையம், s. Summit of a mountain, ம லையுச்சி. 2. Lute of a hilly district, குறிஞ் சியாழ். (சது.) 3. See மலை, v. மலையரசன்--மலையரையன், s. The Himalaya as king of mountains, இமயம். மலையரண், s. Mountains, as a defence. See அரண். மலையருவி, s. A mountain torrent. மலையன், s. One of the third class of liberal princes. See வள்ளல். 2. Any king of the Sera race, சேரன். 3. The chief of the hilly country, குறிஞ்சிநிலத்தலைவன். மலையன்சாமை, s. A species of சாமை grain. மலையாடு, s. A mountain-sheep, as வரையாடு. மலையாமணக்கு, s. A tree. See ஆம ணக்கு. மலையாரம், s. Sandal-wood, சந்தனம். மலையாமி, s. The Malayalim language, மலையாளபாஷை. மலையாளம்--மலையாழம், s. The Malayalim country. மலையாளபகவதி. Durga, துர்க்கை. மலையாளி, s. A native of Malayalim. 2. As மலையான். மலையான், s. [pl. மலையார்.] A mountaineer. மலையிருவேலி, s. A hilly grass, as சை லகம். மலையீஞ்சு--மலையீந்து, s. A species of ஈந்து. 2. (R.) A hill-date, whose bark is used in distilling spirituous liquors, as that of the வேல் tree. மலைவருணனை, s. Description of a mountain, மலையைவர்ணித்தல். (p.) மலைவாணர்--மலைவாழ்நர், s. [pl.] Mountaineers, as மலையார். (p.) மலைவீரியம், s. Green vitriol, as அன்ன பேதி. மலைவேம்பு, s. A beautiful tree, Persian Lilac. Milia Azidarachta. 10)

vli (p. 377) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To have pain, உளைய. 2. க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க. To pine, droop, languish, ஏங்க. 3. To agree, to concur, உடன்பட. 4. To become stout, நிணக்க. 5. v. a. To draw, attract, pull, இழுக்க. 6. To take forcibly, to compel, கடினமாய்வாங்க. 7. To row a boat, as தண்டுவலிக்க. 8. To hoist the sails of a vessel, பாய்தூக்க. 9. To emphasize words. பலமாயுச்சரிக்க. 1. [in gram.] To substitute a hard for a soft consonant, மெலியைவ லியாக்க. 11. To interpret a passage by far-fetched words, அருங்கருத்துக்கொள்ள. 12. To bend, incurvate, வளைக்க. 13 To make efforts for effecting an object, பிரயத்தனஞ் செய்ய. 14. To dry, scorch, parch, வறட்ட, 15. To imagine, think, நினைக்க. படகைவலித்துக்கொண்டுபோ. Go on rowing the boat. காந்தக்கல்இரும்பைவலிக்கிறது. The load-stone attracts iron. எனக்குத்தலைவலிக்கிறது. My head aches. வலித்திரும்பு, s. A load-stone, as காந் தம். வலிமாந்தம், s. Convulsions, See மாந் தம். வலிமுகம்--வலீமுகம், s. A monkey, குரங்கு, as taking a [human] face. (சது.) வலித்தல், v. noun. Consenting; becoming stout. 2. Substituting a hard consonant for a soft. வலிப்பு. Convulsions, fits, இழுப்பு. 2. Paining, நோதல். 3. Rowing, தண்டுவ லிக்கை. 4. Attraction, கிரகிப்பு.--Of convulsions are, உள்வலிப்பு. inward; புறவ லிப்பு. outward; முயல்வலிப்பு, a trembling convulsion. A Comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil Previous Page [377]Page 378Next Page [379]Show page in romutfdef 1)

vākkiyam (p. 382) s. A sentence; a speech of a great, or divine person, an oracle, வே தநியமம். 2. An aphorism, of wise saying. பழமொழி. 3. A proposition, containing the subject, object, and predicate. 4. The system of Astronomy followed in the south, as distinguished from the Surya Siddhantha, of the north, வாக்கியசித்தாந்தம். 5. An astronomical table, or a line in such table, கணிதத்திலொருவரி. w. p. 746. VAKYA. 6. See வாகியம். ஒத்தவாக்கியஅகராதி. A dictionary of parallel passages. (Chris. usage.) மாதுருவாக்கியம். The words of a mother. மூலவாக்கியம். Original text. அவவாக்கியம். An inauspicious, or ominous expression. சுபவாக்கியம். An oracular indication of good. தேவவாக்கியம். An inspired speech, passage or text. பிரதமவாக்கியம். The first major proposition in a syllogism. இரண்டாம்வாக்கியம். the minor proposition. R. de Nobili. 16)

vekkāḷi (p. 398) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. [com. வெக்களி.] To clear up, as the weather, வானந்தெளிய. வெக்காளிப்பு, v. noun. Fine weather. A Comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil Previous Page [398]Page 399Next Page [400]Show page in romutfdef 1)