aḥku (p. 1) pres. கிறேன், past அஃகி னேன், fut. வேன், inf. அஃக, v. n. To diminish, shrink; be shortened as a vowel; be reduced, as wealth, &c. குறைய. 2. To become closed or compressed, as a flower, umbrella, &c. சுருங்க. 3. To be acute, refined, as knowledge, நுண்மையாக. (p.) அஃகியதனிநிலை, s. The letter ஃ shortened. அஃகியவறிவு, s. Penetration, acumen, discrimination. 7)

akppāṭṭuṟuppu (p. 2) s. The twelve members of அகப்பொருள் or அகத்திணை, viz. 1. இயல்பகத்திணை. Method of defining a thing or showing its nature, quality, &c. 2. வகையகத்திணை. Amplification, or detailing at large what has been said briefly. 3. பொதுவகத்திணை. The rule for summing up or recapitulating. 4. சிறப்பகத்திணை. The rule for discriminating, or explaining the difference of things. 5. உவமவகத்திணை. The rule for illustrating a subject by metaphors, comparisons, &c. 6. புறநிலையகத்திணை. The rule for exemplifying a subject by examples. 7. எதிர்நிலையகத்திணை. The rule for elucidating a circumstance by its opposite. 8. காரண or கருவியகத்திணை. Showing the condition or quality of a thing by its orginal cause. 9. காரியவகத்திணை. Proving a thing by its effects. 1. காரகவகத்திணை. The rule for relating an action, event, &c., to which belong the following:-- 1. செய்பவன், who. 2. செய்தொழில், what. 3. கருவிகள், by what helps. 4. பயன், why. 5. இடம் or நிலம், where. 6. காலம், when. 7. திறன், in what manner or how. 11. முன்னவையகத்திணை. The rule for foretelling events from signs. 12. பின்னவையகத்திணை. The rule for foretelling the consequences of any action. (p.) 17)

acīraṇam (p. 6) s. [priv. அ.] Indigestion. சமியாமை. (c.) அசீரணபேதி, s. Diarrh&oe;a from indigestion, indigested discharges. அசீரணவாயு, s. Flatulency from indigestion, dyspepsy. 26)

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

añcaṉam (p. 7) s. Blackness, darkness, black coloring, கறுப்பு. 2. A collyrium or black paint for the eyelids, கண் ணுக்கிடுமை. 3. A black coloring or magic ointment put on the hand, &c. to assist in discovering lost, stolen, or concealed property; a species of magic, சேமப்பொருள் முதலியகாட்டுமை. 4. One of the eight elephants which support the world, being that of வருணன், regent of the west point, மேற்றிசையானை. Wils. p. 14. ANJANA. 5. Medicine for the eye when a person is bitten by a venomous snake, and also for one who has fits, கலிக்கம். 6. A black stone, marble, சலவைக்கல். (p.) அஞ்சனக்கலிக்கம், s. A magic ointment rubbed on the eyes or palms of the hand of one who wishes to discover any thing lost. அஞ்சனக்கல், s. Sulphuret of antimony, a combustible used in fireworks, giving a blue flame. See நிமிளை. (M. Dic.) அஞ்சனக்காரன், s. A soothsayer, conjurer, sorcerer. அஞ்சனக்கோல், s. A paint brush or pencil to blacken the eyelids. அஞ்சனத்திரயம், s. Three species of magical ointments, viz., பூதாஞ்சனம், that which assists in discovering whether a person is possessed or not; சோராஞ் சனம், that which assists in discovering stolen property; and பாதாளாஞ்சனம், that which assists in discovering treasure buried under ground. அஞ்சனபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of native arsenic. அஞ்சனமெழுத, inf. To paint the eyes. அஞ்சனவண்ணன், s. Vishnu, the blue colored, திருமால். அஞ்சனாவதி, s. The female of the elephant supporting the north-east, or the eighth angle, of the world, வடகீழ்த்தி சையானைக்குப்பெண்யானை. அஞ்சனி, s. A small flower-tree, காயா, Memecylon, L. 2. A grass, நாணற் புல், Saccharum, L. (p.) 39) *

aṭkkm (p. 7) s. Restraint, repression, compression, அடங்குகை. 2. Subordination, submission, கீழ்ப்படிவு. 3. Restraining the senses, self-control, forbearance, பொறியொ டுக்கம். 4. Continency, command over the appetites, temperance, modesty, chlastity, good behaviour, இச்சையடக்கம். 5. Concealment, sepulture, interment of a dead body, பிரேதமடக்குகை. 6. Retiredness, reservedness silence, taciturnity, மௌனம். 7. Contents of a box, &c., that which is comprehended, அடங்கியது. 8. Contents of a book, &c., epitome, abstract, summary, import, substance, பொழிப்பு. 9. Shrinking, compressing,--as a tortoise its members; reduction, condensation, compression, &c. of the powers of the mind, syncope from snake bite, &c., ஒடுக்கம். 1. [prov.] Fireworks in layers, producing successive discharges, பாணம். 11. Treasure kept in concealment, or laid by unobserved by others, புதைபொருள். 12. Erudition, profound knowledge connected with paucity of words and gravity of manners, மிக்கறிவு; (ex) அடக்கு or அடங்கு. அடக்கமெழும்ப, inf. To revive as from the stupor caused by the bite of a snake, a fit, &c. அடக்கம்பண்ண, inf. To bury, inter, entomb. 53)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṭukku (p. 8) s. A pile, row, tier, regular arrangement of goods or things, regular series, order, adjustment, system, வரி சை. 2. Orderly arrangements of subjects, the heads or topics in a writing or discourse, &c., எழுதுமுறை. 3. Four threads of yarn-in use among weavers, நூலடுக்கு. (c.) 4. Repetition of a phrase implying alarm, &c., with no other words intervening, அடுக்குச் சொல், as தீத்தீத்தீ, fire, fire, fire. (p.) 5. [in anat.] A layer, சிரேணி. அடுக்கடுக்காகவைக்க, inf. To arrange many things in rows, pile up in order. அடுக்கானகன்னி, s. A perfect woman. அடுக்குக்குலைக்க, inf. To put in disorder, as things in a row, pile, &c. அடுக்குக்குலைய, inf. To become disordered, deranged as business affairs, to go to decay as one's circumstances. அடுக்குத்தீபம், s. A kind of lamp in temples, used by the priests before the idol. அடுக்கத்தொடர், s. Repetition of a word or phrase two or three times, as, பாம்புபாம்பு. அடுக்குப்பண்ண, inf. To arrange, put in order, prepare. அடுக்குப்பார்க்க, inf. [prov.] To rehearse as stage players, previous to the public exhibition. (ஒத்திக்கைபார்க்க is used on the continent.) அடுக்குப்பானை, s. Pots arranged, especially in a cook-house, one upon another for various uses. அடுக்குமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmine, ஓர்மல்லிகை. அடுக்குமுள்ளி, s. A species of the முள்ளி shrub. அடுக்குமெத்தை, s. A couch with pillows placed one upon another. 2. A house built of different lofts, or stories. அடுக்கூமத்தை, s. A species of the ஊமத்தை. 13)

ati (p. 10) . A particle used as a prefix to words from Sanscrit to increase their meaning, மிகுதிப்பொருளைக்காட்டுமடைசொல். Wils. p. 15. ATI. அதிகதை, s. A speech or expression which has no sense, a nonsensical speech, வெற்றுரை. அதிகாசம், s. Violent or loud laughter, horse laugh, பெருநகை. Wils. p. 18. ATIHASA. அதிகாலம்--அதிகாலை, s. The early part of the morning. அதிசங்கலிதம், s. The summation of a series in geometrical progression whose first term is one, and ratio two. அதிசாக்கிரதை, s. Great circumspection. அதிசீக்கிரம், s. Great peed, மிகு வேகம். அதிசூக்குமம்--அதிசூட்சுமம், s. The state of being very minute, subtile, மிகுநுண்மை.- See சூக்குமம். அதிதீவரம், s. Great haste. அதிநுட்பம், s. Criticalness, discrimination, niceness, subtileness. அதிபயம், s. Great fear. அதிபாதகம், s. Heinousness, sin, the worst of the great sins. Wils. p. 17. ATIPATAKA. அதிபாரகம், s. A mule, கோவேறு கழுதை. Wils. p. 17. ATIB'HARAGA. அதிபாரம், s. A very heavy or great weight. Wils. p. 17. ATIB'HARA. அதிமதுரம், s. Licorice, (the plant or root) ஓர்சரக்கு, Glycyrrhiza glabra, L. 2. Excessive sweetness, மிகுவினிமை. அதிமூர்க்கம், s. Rage, violent anger, vehement fury. அதிமூர்க்கன், s. A rageful, violent man. அதிமோகம், s. Lasciviousness, amorousness. அதியுஷ்ணம், s. Excessive heat. அதிரசம், s. A species of sweet cake, ஓர்பண்ணிகாரம். 2. A kind of drink, மதுபானம். அதிரோகம், s. Complicated disease, மிகுபிணி. 2. Consumption, கசம். Wils. p. 17. ATIROGA. அதிவிநயம், s. Excessive obeisance, affected humility, fawning, hypocritical flattery, மாரீசாசாரம். அதிவியாப்தி, s. Redundancy of matter, as one of the three faults of composition, மிகைபடக்கூறல். See தோஷம். Wils. p. 17. ATIVYAPTI. அதிவிருஷ்டி, s. Heavy rain, கன மழை. Wils. p. 17. ATIVRISHTI. அதிவெள்ளைச்சிந்தூரம், s. The sublimate of mercury, சவ்வீரம். அதிவேகம், s. Great velocity, மிகுகதி. 43) *

attiyākaraṇam (p. 13) s. Supplying an ellipsis, தொக்குநின்றதைநிரப்புகை. 2. Reasoning, discussing, வாதுபேசுகை. (p.) 16) *

aparam (p. 16) s. The end, after part, பிற்பக்கம். 2. The back, முதுகு. 3. The hind quarter, or hind leg of an elephant, யானைப் பின்கால். 4. Variance, discord, பிணக்கு. 5. The west, மேற்கு. Wils. p. 44. APARA. 6. Hell, நரகம். 7. The stern of a ship, கப் பலின்பிற்பக்கம். 8. Coat of mail, கவசம். (p.) அபரசன், s. A younger brother, பின்னோன்; [ex ஜ, born,] also written, அவரசன், which see. அபரஞானம், s. Limited and superficial knowledge obtained by the senses, &c., and subject to interruption, oblivion, &c., பொறிகளாலறியுமறிவு. அபரநாதம், s. One of the five powers or தத்துவம் belonging to Siva. (உப. 157.) அபரபக்ஷம்--அபரபக்கம்--அபர பட்சம், s. The second fortnight of the moon, the moon in its decrease, தேய் பிறை. அபரமுத்தி, s. An inferior heaven, பதமுத்தி. அபரராத்திரம், s. The last watch, கடைச்சாமம். Wils. p. 44. APARARATRA. அபரவயசு, s. Advanced age. (தீ. 229.) அபரவாக்கியம், s. A resulting equation, or correction following a calculation. 2. [in Hindu Astronomy.] The equation of a given tabular number or argument answering to the preceding one. அபரவிந்து, s. One of the five powers or தத்துவம் of Siva. (உப. 157-158, ஞானவா. 33.) அபராசிதன், s. A name of Siva and Vishnu, (lit.) the unsurpassed. Wils. p. 44. APARAJITA. அபராணம், s. The afternoon, the fourth part of the day or from twelve minutes past one till thirty-six minutes past three, பின்னேரம். Wils. p. 44. APARAHNA. 14) *

apippirāyam (p. 17) s. object, internal design, real purpose, intention or motive, உட்கருத்து. 2. The main object, design or scope of a writer, நோக்கம். 3. The real or hidden meaning, மறைபொருள். (உப. 389.) 4. Opinion, judgment, advice, counsel, எண்ணம். Wils. p. 54. AB'HIPRAYA. இந்தவார்த்தைக்கபிப்பிராயமென்ன. To what does this word allude. உன் மனதிலிருக்கிறவபிப்பிராயத்தைச் சொல்லு. Speak from the heart, disclose your thoughts. 12) *

apētam (p. 17) s. [priv. அ.] That which is not discordant, or different, &c., union, concord, similarity, பேதமின்மை. Wils. p. 57. AB'HEDA.

amplm (p. 20) s. An open building in a village for public concourse or for transacting affairs of justice, சபை. 2. Open space, public, வெளி. 3. All ornamented or painted room, a room containing pictures and statues, சித்திரகூடம். (p.) அம்பலம்பண்ணுகிறாயோ. Do you transact public affairs? ஏழைபேச்சுஅம்பலமேறுமோ. Will the poor be heard in the court? 2. Justice is overruled by power. அரைச்சொற்கொண்டம்பலமேறலாமோ. Can one partially informed come before an assembly; i. e. for discussion. அம்பலக்காரன், s. A chief of the Karller caste, as கள்ளச்சாதித்தலைவன். 2. He who publishes the decrees of the assembly. (p.) அம்பலமாக, inf. To be left to the wide world, be abandoned. 2. To be made manifest, to become public. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chellambrum. 56)

ayr (p. 22) கிறேன், ந்தேன், வேன், அயர, v. a. To do, perform, execute, discharge duties, rites, &c., exercise, practise, செய்ய. In this meaning it seems commonly, associated with pleasant and gratifying sensations, as, விருந்தயர, to perform the rites of hospitality. 2. v. n. To faint, swoon, languish, தளர. 3. To lose the power of consciousness, as in faintness, drowsiness, sleep, &c., சோர. 4. To become weary, droop, இளைக்க. விளையாட்டயர்ந்தான். He has played. அவன்கண்ணயர்ந்ததைப்பார்த்து. Seeing him drowsy. (பஞ். 8.) அயரப்போட--அயரவிட, inf. To let rest for a better opportunity, as thieves, till persons are less on their guard, or as persons in a law suit. அயர்ந்தநித்திரை, s. Deep sleep, profound sleep. அயர்ச்சி, v. noun. Forgetfulness, மறதி. 2. Languor, faintness, spiritlessness, உணர்வழிவு. 3. Laziness, drowsiness, சோம்பு. 4. Weakness, பலவீனம். 5. Distress, affliction, வருத்தம். 6. Disgust, வெறுப்பு. அயர்தி, v. noun. Fainting, swooning, languor, weariness, drowsiness, stupor, சோர்வு. 2. Forgetfulness, forgetting, liability to forget, மறதி. (c.) அயர்வு, v. noun. Fainting, languor, weariness, drowsiness, தளர்வு. 2. Affliction, distress, pain, வருத்தம். 3. (fig.) Disgust, hatred, வெறுப்பு. 4. Dulness, stupor, உன்மத்தம். 5. Laziness, சோம்பு. 6. Breadth, அகலம். அயர்வுயிர்த்தல், v. noun. Rousing from languor, stupor, distress, &c., வருத் தந்தீர்தல். 6)