akṇṭm (p. 1) s. [vul.] An earthen lamp, மண்விளக்கு. 28)

akḷm (p. 2) s. A large earthen pot, மிடா. 2. A water pot, தாழி. (p.) 52)

akḷi (p. 2) s. An earthen pot with a large mouth used as a reservoir for water, pickles, &c., தாழி. (p.) 53)

alañcaram (p. 27) s. An earthen waterjar, ஓர் நீர்ச்சாடி. Wils. p. 73. ALANJARA. 41) *

iṭiñcil (p. 45) s. A round, earthen lamp, அகல். (p.) 89)

ucci (p. 59) s. The crown of the head, உச்சந்தலை. 2. (fig.) Head, தலை. 3. Zenith, meridian, தலைக்குநேரிடம். 4. Mid-day, noon, when the sun is in the zenith, நடுப்பகல். 5. Top, apex, summit of a mountain, நுனி. (c.) 6. (p.) A knot of hair, மயிர்முடி. 7. Men's hair, ஆண்மயிர். 8. A dog, நாய். உச்சந்தலை, s. The crown of the head. உச்சிக்கரண்டி, s. A small spoon to pour oil on the heads of infants, சிறு கரண்டி. உச்சிக்கலயம், s. The uppermost earthen vessel of a number placed one above another. 2. A small earthen pot. உச்சிக்கிழான், s. The sun, (lit.) the ruler of the zenith, சூரியன். (சிலப் பதி.) (p.) உச்சிக்குடுமி, s. A tuft of hair on the crown of the head of boys and men. (c.) உச்சிக்குழி, s. Dimple in a child's cranium, the fontanel, தலையுச்சிப்பள்ளம். (c.) உச்சிக்கொம்பன், s. A beast with perpendicular horns near together, உச் சியிற்கொம்புள்ளமாடு. 2. Rhinoceros, air animal with one straight horn, காண்டாமிருகம். உச்சிச்செடி, s. The புல்லுருவி, a parasitical plant, Loranthus, L. உச்சித்திலகம், s. A flowering shrub with red blossoms, ஓர்பூஞ்செடி. உச்சிப்பிளவை, s. An ulcerous scab or sore on the crown of the head, உச்சந்தலையிலுண்டாகுமோர்புண். உச்சிப்பொழுது, s. Noon-day, நடுப்பகல். உச்சிமலை, s. A steep hill, a precipitous height. உச்சிமோக்க, inf. To smell the crown of the head of young children-as parents often do through fondness, நடுத்தலையைமோக்க. உச்சிவிடுதி, s. Cessation of rain at noon, மத்தியானநேரத்தில்மழைவிடுகை. 2. Recess at noon of laborers, or of boys at school. உச்சிவேர், s. The main root of a tree, மூலவேர். உச்சுகாட்டல், v. noun. [prop. உச் சிகாட்டல்.] Setting dogs, directing a dog to an object of attack, &c., நாயை யேவல். உச்சுச்செனல், v. noun. Calling a dog, நாயைக்கூப்பிடல். மலையுச்சி, s. The top of a hill, the peak. 59) *

upātāṉam (p. 62) s. [pref. உப.] Proximate cause, the material cause--as clay is to the earthen vessel; gold to the ring from which they are made, cause, origin, முதற்காரணம். 2. Presents to priests or religious mendicants of uncooked rice, &c., usually a handful, அரிசிப்பிச்சை. When cooked it is called, அன்னதானம். 3. Restraining the organs of sense, ஐம்புலனடக்கு கை. Wils. p. 16. UPADANA. 47) *

uṟai (p. 68) s. A sheath, scabbard, case, quiver, படைக்கூடு. 2. A cover, a pillowcase, &c., கௌசனை. 3. A receptacle for grain, a kind of sack, பண்டம்பெய்யுறை. 4. A reserve of curds for curdling milk, பாலிடுபிரை. (c.) 5. Place of residence, appropriate, customary place for a person or thing, இருப்பிடம். 6. Rain drops, துளி. 7. Rain, மழை. 8. Washerman's lye, ஆடையழுக்கற்றுநீர். 9. Pungency, corrosiveness, causticness, காரம். 1. Food of brutes, food, விலங்குணவு. 11. Medicine, medicament, மருந்து. 12. Life-time, வாழ்நாள். 13. Length, நீளம். 14. Height, உயரம். 15. An earthen ring used for the construction of a well, கிணற்றுறை. 16. Marks or symbols in numbering--as one for ten, &c., in measuring, weighing, இலக்கக்குறி. 17. A snake's poison bag, பாம்பின்விஷப்பை. 18. Bell-metal, வெண்கலம். (p.) உறையிலேயிருக்கிறார். He is at home, out of employ--a kind of burlesque. பொழுதுறையிலேவிழுந்தது. The sun is set, lit. gone to its place. உறைகாரர், s. Sheath-makers. See காரோடர். உறைகாலம், s. Life-time, வாழ் நாள். 2. The rainy season, மழைகாலம். உறைகுத்த, inf. To curdle milk, to cause it to coagulate. உறைக்கிணறு, s. A well formed or earthen rings one placed upon another. உறைத்துளி, s. Rain drops. உறைமோர், s. Sour milk used to curdle other milk, பிரைமோர். தலையணையுறை, s. A pillow-case. நாலுறை, s. Forty measures. நெல்லுறை, s. A mark used in measuring paddy. 2. A receptacle for paddy. 11)

uloṭṭi (p. 66) s. (Tel. லொட்டி.) Intoxicating liquor, வெறிதரும்வஸ்து. 2. A small earthen pot attached to a palm tree to receive its juice, கள்ளுக்குடுவை. அவன்பணமெல்லாமுலொட்டியிற்போடுகிறான்... He lavishes all his money in liquor. உலொட்டிக்காரன்--உலொட்டிகு டிக்கிறவன்--உலொட்டிமூஞ்சி, s. A drunkard. 37) *

ōṭu (p. 84) s. The shell of an animal, ஆ மைமுதலியவற்றினோடு. 2. The shell of a nut, a pod, an egg, வித்துமுதலியவற்றினோடு. 3. A tile, தட்டோடு. 4. A piece of broken earthen ware, உடைந்தபானையோடு. 5. A skull, மண்டையோடு. 6. A mendicant's vessel for receiving alms, being commonly a shell or sherd, இரப்போர்கலம். 7. (fig.) Length, extension, நீளம். கேடுகாலத்துக்கு ஓடுகப்பறை. In time of distress a sherd may serve for an eating vessel; i. e. in time of need any thing will do. ஓடன், s. A tortoise, ஆமை. (M. Dic.) ஓடுபரப்ப--ஓடுமூட--ஓடுவேய, inf. To tile, cover with tiles. ஓடுபிரிக்க, inf. To take the tiles from a house. ஓடுமாற்ற--ஓடுதிருப்ப, inf. To turn the tiles of a house. ஓட்டடை--ஓட்டப்பம், s. A pancake. ஓட்டடைசுடுதல், v. noun. Frying a pan-cake. ஓட்டாங்கிளிஞ்சில், s. Broken oyster-shells. ஓட்டாம்பாரை, s. A fish, Scomber aculeatus, Klein. ஓட்டுத்தடுக்கு, s. A tiled roof. ஓட்டுத்தடுக்குவீடு, s. A house that has a tiled roof. ஓட்டுமுத்து, s. Pearls of inferior quality found adhering to the oyster, முத்து. ஓட்டுவீடு, s. A house covered with tiles. தட்டோடு, s. A flat tile. சதுரவோடு, s. A quadrangular tile. நாழியோடு, s. A water-spout for the conveyance of water from the roof of a house. வறையோடு, s. A frying pan. 76)

kṭṭu (p. 88) s. A tie, a bandage, a fastening, a ligature, a knot, கட்டியகட்டு. 2. A boil, abscess, tumor, imposthume, கட்டி. 3. Fabrication, forgery, invention, counterfeiting, contrivance, கட்டுக்கதை. 4. Restraint, confinement, limitation, thraldom, ஆணை. 5. Plot, compact, conspiracy, contract, பந்துக்கட்டு. 6. A spell, enchantment, magical power or influence exerted on a person or thing, divination, தடைக்கட் டு. 7. A building, erection, structure, organization, frame of the animal system, யாக்கை. 8. Guard, sentry, watch, patrol, காவல். 9. A bundle, a packet, a pack, a bale, a faggot, a bunch, மூட்டை. 1. Divination, conjuration in the uttering of oracles--as giving information of lost property, foretelling events, giving directions, &c., by the aid of a demon, குறி. 11. Certainty, infallibility in statements, &c., உறுதி. 12. A dam, ridge, causeway, வரம்பு. 13. Positive injunctions, established rules, duties, obligations, &c.--as of caste, religion, connexions, &c., கட்டுப்பாடு. 14. (p.) Abundance, plenty, மிகுதி. 15. Fortification, protection, defence, அரண். 16. The side of a mountain, மலைப்பக்கம். எல்லாருமொருகட்டாயிருக்கிறார்கள். They have all plotted together. பெண்சாதிகாற்கட்டுப்பிள்ளைவாய்க்கட்டு. A wife shackles the feet, and a child stops the mouth; i. e. a married man with a family can neither go, nor eat as he pleases. அவன்என்கட்டுக்குள்ளேநிற்கிறஆளல்ல. He is not subject to my influence--he does not listen to my advice, &c. கட்டழகு, s. Great beauty, பேரழ கு. 2. Ornament, அலங்காரம். கட்டழல், s. A vehement fire. கட்டாடி, s. [prov.] A person temporarily possessed for the purpose of uttering oracles or கட்டு, a species of divination inferior to சன்னதம், குறிசொல்வோ ன். 2. A washerman in respect, considered as a diviner; many of this caste having been celebrated in this character, வண்ணான். 3. A chief of the washer tribe, வண்ணார்தலைவன். கட்டாண்மை, s. Bravery, superior heroism, intrepidity, பேராண்மை. கட்டிரதம்--கட்டுத்தேர், s. A car constructed for a particular occasion made anew every year. கட்டிளமை, s. Tender age, being very young. கட்டிளமையோன், s. A young lad. கட்டுக்கடக்க, inf. To exceed the limits, banks, &c.; violate established rules, positive injunctions, &c. கட்டுக்கடங்காதது, appel. n. That which is unrestrainable, unmanageable, ungovernable. கட்டுக்கட்ட, s. To tie up a pack, &c., மூட்டைகட்ட. 2. To fabricate, invent a fiction, a slander, பொய்க்கதைகட்ட. 3. To tie cloths to a boil in applying medicine, பருவுக்குமருந்துகட்ட. கட்டுக்கதை--கட்டுவிசேஷம், s. A fable, a fiction, mythological tales. கட்டுக்கரப்பான், s. Eruption on a child. கட்டுக்கலியாணம், s. [prov.] A wedding, marriage ceremony, &c., festival--from the bridegroom's tying the marriage symbol on the bride's neck. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman, she who wears the தாலி, மங்கலமங் கை. கட்டுக்காரன், s. [prov.] (fem. கட் டுக்காரி.) A diviner, a conjurer, குறிசொல் வோன். கட்டுக்காவல், s. A very strict guard, close custody--applied to the protection of girls arrived at the age of puberty, &c., great care, great strictness, கட்டானகாவல். கட்டுங்காவலுமாயிருக்க, inf. To be in close confinement. கட்டுக்கிடை--கட்டுக்கிடையன், s. Cloth or other goods lying long unsold, நாட்பட்டசரக்கு. கட்டுக்குத்தகை, s. A contract or lease of land for many years together, a contract for a whole dhoney without reference to the number of trips, the weight of the cargo, &c. கட்டுக்கூட்டு, s. [prov.] A fabrication, a forgery, a fiction, a fable, கட் டுக்கதை. 2. An intertexture of letters, a cipher, மாற்றியெழுதப்பட்டது. கட்டுக்கேட்க, inf. To consult a diviner. கட்டுக்கொடி, s. A tether, a rope stretched along the ground to which cattle, goats, &c., are tied by the leg in a row at night, ஆடுமாடுகட்டுங்கயிறு. கட்டுக்கொதித்தல், v. noun. Throbbing, &c.--as a boil. கட்டுக்கோப்பு, s. A building, fabric. 2. An exaggeration. கட்டுச்சூலை, s. A disease, the node, குலைக்கட்டு. கட்டுச்சொல், s. A falsehood, an untruth. கட்டுச்சொல்ல, inf. To divine, conjure. கட்டுச்சோறு--கட்டுசோறு, s. Boiled rice, &c., tied up for a journey, ஆற் றுணா. கட்டுடைக்க, inf. [prov.] To be broken--as a blister, boil, &c. கட்டுடைத்தல்--கட்டுமுறித்தல், v. noun. Making a large breach--as a river in its banks, the sea in the shore --as in the breaking up at the universal deluge. கட்டுண்ணல், v. noun. Being bound, &c., கட்டப்படுதல். கட்டுண்ணி, s. One who has been frequently bound. கட்டுத்தளர, inf. To grow slack --as a tie; to be loose--as a bale, &c. கட்டுத்தறி, s. A post to which an elephant may be tied, யானைமுதலியன கட்டுங்கம்பம். கட்டுத்திரவியம், s. [prov.] Treasure bound up in one's cloth, &c., பொற்கிழி. கட்டுத்திரள, inf. [prop. கட்டிதிர ள.] To form or swell--as a tumor. கட்டுத்தையல், s. A kind of firm sewing. கட்டுத்தோணி--கட்டுப்படகு, s. A dhoney or vessel of which the seams are sewed together. கட்டுப்பட, inf. To yield to, to submit, be influenced by, be brought under the power of, be overcome by, கட் டுக்குள்ளடங்க. 2. To be bound by spells or otherwise restrained, மந்திரமுதலியவற் றாற்கட்டுப்பட. 3. To be constipated--as the system; to be obstructed--as waters, as humors in the system, blood, urine, menstruation, &c., தடைப்பட. ஒருமயிரினாலேகட்டுப்படுவான். He may be bound by a single hair; i. e. he will be easily persuaded or prevailed upon. கட்டுப்படுத்த, inf. To restrain, confine, subdue, subordinate, control, restrict, subject, கட்டுக்குளடக்க. கட்டுப்பண்ண, inf. To stop, prevent. கட்டுப்பாடு, s. Mutual obedience or harmony--as among relations, பந்துக் கட்டு. 2. Self-restraint, thraldom, கட்டுப் படுகை. 3. League, band, conspiracy, faction, confederacy, கட்சி. 4. Compact, social bond or union, relative, national, religious or other tie, bond, &c., இணக் கம். கட்டுப்பாடுபண்ண, inf. To bring under, or keep in order. கட்டுப்பானை, s. A float or raft constructed by joining a number of earthen pots together. கட்டுப்பிடித்துப்பார்க்க, inf. To ascertain the origin and cure of a disease by a magical exercise--a sort of divination. கட்டுப்பூட்டு, s. [prov.] Ornaments for the body, jewels, ஆபரணம். கட்டுப்பெட்டி, s. [vul.] A stiff basket braided with ratan, olas, &c., fastened by tying, for holding clothes, &c. கட்டுப்பேச்சு--கட்டுவார்த்தை--க ட்டுவிசேஷம், s. A fabricated story, fiction, வீண்கதை. கட்டுமட்டு, s. [prov.] Sparingness, carefulness, providentness, அளவாய்ச்செல விடுகை. 2. Unanimity, oneness of feeling, ஒத்ததன்மை. 3. Taciturnity, அடக்கம். கட்டுமட்டாய்ப்பேச, inf. To speak with ability. கட்டுமரம், s. A float or raft, a catamaran, மிதவை. கட்டுமாமரம், s. An engrafted large kind of mango tree, ஓர்வகைமாமரம்--also called ஒட்டுமாமரம். கட்டுமாம்பழம், s. A mango fruit which, when it matures, is protected with a case. எட்டியிலேகட்டுமரம்பழமுண்டாமோ. Will the bitter poisonous எட்டி tree produce mangos? கட்டுமுகனை, s. [prov.] Authority, custody, trust, அதிகாரம். 2. management, direction, administration, supervision, superintendence, மேல்விசாரணை. 3. Economy, frugality, husbandry, சிக்கனம். 4. Strictness, rigor, restraint, precision, limitation, restriction, check, confinement, constraint, கண்டிப்பு. 5. Exclusion, debarring, தடை. கட்டுரை, s. An avowal, a solemn declaration, undoubted truth, infallible expression, உறுதிச்சொல். 2. A pithy or sententious expression, a proverb, பழ மொழி. 3. Metaphorical language, magnifying or depreciating by figure of speech, புனைந்துரை. கட்டுரையன்றுபட்டாங்கே. This is not an exaggeration, but the plain truth. (பிரபுலிங்.) கட்டுவடம், s. A necklace, மணி மாலை. கட்டுவர்க்கம், s. Clothes, all sorts of wearing apparel, உடை. கட்டுவாக்கியம், s. Puns, quibbles, a conundrum. கட்டுவாங்கம், s. A club, &c., கட டங்கம். கட்டுவிட, inf. To be loosened, untied, கட்டவிழ. 2. To be broken, கட்ட ற. 3. To loosen--as the joints and muscles at death, உடற்பொருத்துவிட. 4. To be reduced, weakened--as the body, பலவீனப்பட. கட்டுவிட்டுப்பாய, inf. To burst out and flow--as water by making a breach in an embankment. கட்டுவேலை, s. A fabric, a structure, building. கட்டோசை, s. A tremendous noise, a loud report, பேரொலி. கட்டோடே, adv. [vul.] Wholly, entirely--used with words implying rejection, destruction, &c., or with negatives. கட்டோடேயழிந்துபோயிற்று. It is utterly ruined. என்னிடத்திலேகட்டோடேயில்லை. I have none at all. கட்டோடேதள்ள, inf. To reject utterly. நடுக்கட்டு, s. A girdle. 2. The middle building of a house. சாதிக்கட்டு, s. The customs, duties, obligations, &c., of caste. சமயக்கட்டு, s. Religious bonds, obligations. சரீரக்கட்டு, s. A compact body, firm constitution. சரீரக்கட்டானவன், s. One with a strong constitution. நீர்க்கட்டு, s. A stoppage of urine, strangury. மலக்கட்டு, s. Constipation, costiveness. மலக்கட்டுச்சன்னி, s. A fit of apoplexy causing constipation. முறைக்கட்டு, s. [prov.] Marrying a girl within the degrees of consanguinity. உட்கட்டு, s. A woman's necklace. பின்கட்டு, s. The back building of a house. 2. Tackling the arms together behind the back. முன்கட்டு, s. The foremost portion of a house containing two or more ranges one behind the other. 37)

kalacam (p. 96) s. A little earthen pot, குடம். Wils. p. 21. KALASHA. 2. (p.) Milk, பால். கலசம்நிறுத்த, inf. To invoke the presence of a deity by certain ceremonies. கலசப்பானை, s. A spittoon. (சது.) 2. A censer (Rott.) கலசமுனி, s. Agastya, அகத்தியன் --as born in a water-pot. (p.) தூபகலசம், s. A censer in which incense is burned. தண்ணீர்க்கலசம், s. A water-pot. பாற்கலசம், s. A little pot used for milking. 205)

klm (p. 96) s. A vessel, a hollow utensil --as a cup, plate, &c., பாத்திரம். 2. An eating vessel, commonly brass, உண்கலம். 3. An earthen ware, a vessel, மட்கலம். 4. A dry or liquid measure, ஓரளவு. (c.) 5. (p.) ornaments, jewels, ஆபரணம். 6. A boat, a vessel, கப்பல். 7. A guitar, யாழ். 8. The twenty-seventh or last lunar asterism. See இரேவதி. கலந்தருநர், s. Potters, goldsmiths, braziers. (p.) கலப்பற்று, s. [prov.] Calking for a vessel, படகினீக்கலடைப்பது. கலப்பற்றடிக்க--கலப்பற்றுப்பார் க்க, inf. To calk. கலப்பற்றுக்காரன், s. A calker. கலப்பற்றுத்தோணி, s. A calked dhoney, the seams of which are formed by the joining of the planks without lapping. கலமர், s. Guitar, players, the caste, பாணர். (p.) கலவர், s. Navigators, sailors, கப் பற்காரர். (p.) கடற்குட்டம்போழ்வர்கலவர். Navigators cleave the depth of the ocean. (காரிகை.) கலவடை, s. The mouth of a broken pot or a platted coil of straw used for resting water-vessels, &c., புரியணை. 2. A stone formed to fit the mouth of a mortar to keep the grain within, உர வணை. தொட்டிக்கலவடை, s. The foot of a laver. அருங்கலம், s. A valuable jewel. பழங்கலம், s. Used or old vessels, a row of old vessels. 212)

klym (p. 96) s. An earthen pot, கலசம். 215)

kāngku (p. 103) s. [vul.] Coarse, blue cloth, நீலப்புடவை. 2. A large earthen pot, பெரும் பானை. 39) *