āṟu (p. 43) s. A river, natural current, brook, channel or passage through shallows, a canal, நதி. (c.) 2. (p.) Way, road, path, mode, manner, rule, method, order, custom, circumstance, வழி. In this sense, in verse, the று, is sometimes omitted. 3. Morality, virtue, good conduct, way in a moral sense, the good or right way, ஒழுக்கம. சுரருலகெய்துமாறளித்தான. He endowed him with the bliss of the gods, or literally, granted that he should attain to the world of the gods. யான்வந்தவாசென்றியம்புதி Go and tell that I am come--ஆ for ஆறு. என்றவாறு. A form added to explanations of grammatical rules, &c., implying such is the meaning. ஆறலைக்க, inf. To rob in the highway, infest the road, வழிப்பறிக்க. (p.) ஆறலை--ஆறலைப்பு, v. noun. Highway-robbery, street-robbery, வழிப்பறி க்கை. ஆறலைக்கள்வருமளியராயினார். Even the highway-robbers have proved friends. (நடை.) ஆறாடி, s. A lascivious, idle fellow, a vagabond, a pest. 2. One not to be relied on, a changeling, man without character. ஆறுகட்ட, inf. To construct a dam across a river, construct the banks of a river. ஆறுகாட்டி, s. A guide, pilot, வழிகாட்டி. ஆறை--ஆற்றூர், s. The name of a town in the Carnatic. (p.) ஆறைநகர்காவலன், s. The king of that town. ஆற்றங்கரை, s. The bank of a river, shore of a river. ஆற்றிடைக்குறை, s. Blank, or dried spots in a river, an inlet, ait, அரங் கம்; [ex இடை, intermediate, et குறை, wanting.] ஆற்றிடைப்பட, inf. To be in the way, வழியிலிருக்க. 2. To meet in the way, வழியெதிர்ப்பட. (p.) ஆற்றுக்காலாட்டியர், s. Agricultural women of low caste, உழத்தியர். (p.) ஆற்றுக்கால், s. A dike, channel for conveying water to the fields, ஆற்று வாய்க்கால். ஆற்றுச்சுழி, s. A whirlpool, vortex, ஆற்றுநீர்ச்சுழி. ஆற்றுச்செருப்படி, s. A small water-plant, ஓர்பூடு. ஆற்றுணா, s. Rice tied up for a journey, கட்டுச்சோறு. (p.) ஆற்றுத்தும்மட்டி, s. Colocynth, பேய்க்கொம்மட்டி, Citrullus colocynthis, L. ஆற்றுநீர்ப்பொருள்கோள், s. The natural construction of a sentence. See பொருள்கோள். ஆற்றுநெட்டி, s. The நீர்ச்சுண்டி, a water-plant, Aeschynomene paludosa. ஆற்றுப்பச்சை, s. A curious, greenstone--one of the one-hundred-andtwenty kinds of minerals--as நாகப்பச்சை. ஆற்றுப்படுத்த, inf. To lead, direct or conduct a person into the right way, வழிப்படுத்த. 2. To give advice, to conduct into the path of virtue, நன் மார்க்கத்திலுட்படுத்த. (p.) ஆற்றுப்படை, v. noun. The act of conducting, directing, &c., either physically or morally. 2. A poem, the object of which is to conduct one to a superior. விறலியாற்றுப்படை, s. A songstress directing another to a benevolent man. பாணராற்றுப்படை, s. A singer directing another to a patron. கூத்தராற்றுப்படை, s. An actor on the stage directing another to a generous man. பொருநராற்றுப்படை, s. A buffoon directing another to a prince. ஆற்றுப்பாசி, s. A water-plant, ஓர்பூடு, Caulinia indica, L. ஆற்றுப்பித்தல்--ஆற்றோரம், s. Side or bank of a river. ஆற்றுப்பூவரசு, s. A tree, ஓர்மரம், Trewia nudiflora, L. ஆற்றுப்பெருக்கு, s. A swelling of a river. ஆற்றுமடை, s. The channel or bed of a river, ஆற்றுக்காலின்மடை. ஆற்றுமரி, s. A shrub, நீருமரி. ஆற்றுமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmin, ஓர்மல்லிகை, Jasminum sambac. ஆற்றுமுகத்துவாரம், s. The mouth of a river. ஆற்றுமுள்ளி, s. A thorny plant growing by the river, ஓர்பூடு, Dilivaria ilicifolia. ஆற்றுமேலழகி, s. A plant, ஓர்பூடு, Celsia coromandeliana, L. ஆற்றுவாளை, s. A river-fish. See வாளை. ஆற்றெதிர்ப்பட, inf. To meet on the road. ஆற்றொழுக்கு, v. noun. The flowing of a river, stream, current, ஆற்றுநீரோ ட்டம். 2. Rules following each other in regular and natural order, (lit.) the flowing of a river--one of the four aspects of a grammatical rule. See சூத்திர நிலை. தீயாறுடையான், s. An immoral man. நல்லாறுடையான், s. A moral person, one whose conduct is agreeable to rule. சிற்றாறு, s. A rivulet, a brook. 66)

iṉṉ (p. 57) . Such, of such, or of what kind or manner, இத்தன்மையான. 2. The third pers. neut. plu. or the participle of a symbolic verb, from இ, this, இத்தன்மையு டையன. 3. A particle or comparison, உவ மையுருபு. இன்னகாரியம். Such an affair. இன்னணம். In such a manner, thus--a poetic contraction of இன்னவண்ணம். இன்னதல்லதிதுவெனமொழிதல். One of the thirty-two உத்தி. இன்னதன்மையனாகியவேந்தெழிற்றிணிதோண்மன் னர்மன்னவன். The mighty sovereign endowed with such accomplishments. இன்னது. Such a thing, what kind of a thing. இன்னவன்--இன்னன்--இன்னான்--இன்னோன். Such a person. இன்னார், s. Plural of இன்னான், இத்தன்மையுடையோர். இன்னவின்ன. Such and such. 61)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

caṉṉiti (p. 173) s. Presence, nearness, proximity, சமீபம். 2. (c.) The presence of the deity, guru or some great person, திருமுகம். W. p. 891. SANNIDHI. 3. A temple, கோயில். 4. (p.) The holy, உயர்ந்தோன். சன்னிதிப்பட, inf. To attain to the presence of one. பண்டாரசன்னிதி, s. A college, or monastery of Pandarams, of which there are several in different towns in the Tamil district. 2. The chief of the பண் டாரச்சன்னிதி--Note. Into this fraternity, any person of good caste willing to obey the rules of the order, is received and is supported in it, the establishments being richly endowed. One rule of the order is perpetual celibacy. They wear beads; cloths reddened by dipping in red ochre; a kind of pinch-beck-ear ornament, instead of a gold one; entangled locks or unshorn hair. The chief of the order is guru to the rest, and receives homage from them. The members are each called தம்பிரான், Tambiran.

caracuvati (p. 166) s. Sarasvati, wife of Brahma, the goddess of speech, eloquence, music and literature, generally கலைமகள். --She is fancied to reside on the tongue of Brahma, also on those of poets and orators. (c.) 2. The name of a river, சரசுவதியாறு. 3. (fig) An amiable, excellent woman, குணவதி. W. p. 97. SARASVATI. (p.) சரசுவதிகூடம், s. A repository of books on all kinds of learning--the archives of the Indian Minerva at Tanjore. சரசுவதிபீடம், s. The Parnassus of the Hindus, where science is said to have been acquired intuitively; a term used in praise of a learned man, or in ridicule. (c.) சரசுவதிபூசை, s. The worship of Sarasvati, on the last day of Navaratri, (நவராத்திரி,) or nine night's worship, together with Durga and Lukshmi. On this occasion school-boys and others pile up their books, styles, &c., fold their arms and worship them as an image of the goddesses. (c.) சரசுவதிவாக்கு, s. [prov.] The influence of Sarasvati--regarded as supernatural, endowing a person with gifts for acquiring knowledge, composing poetry, &c., intuitively. (c.) சரசுவதிமாலை, s. The name of a work on astrology, ஓர்பிரபந்தம். சரசுவதியாறு, s. As சரசுவதி, 2. சரசுவதிநெய், s. [prov.] Medicinal ghee for improving the memory, voice, &c., and strengthening the mind for study, &c., (Limited.) 37)

cātaṉam (p. 175) s. A deed, a bond, a voucher, a charter, any legal instrument in writing. உறுதிப்பத்திரிகை. (c.) 2. Characters, distinctive marks or emblems of a religious sect--as sacred ashes, beads, &c., அடையா ளம். See சாசனம். 3. W. p. 916. SADHANA. Perseverance, effort, determined application, unwearied assiduity, persistence in any act or opinion, உறுதி. See சாதனை. 4. Means, method, instrument, materials, expedient, contrivance, எத்தனம். 5. [in log.] Premises in an argument, proof, in contradistinction to what is to be proved-opposite to சாத்தியம், ஏது. 6. An adaptation, fitness, suitableness, தகுதி. 7. Efficient instrumentality, necessary adjunct, துணைக்காரணம். W. p. 916. SADANA. 8. Place, a place of dwelling, இடம். 9. Town, village, ஊர். (p.) சாதனபத்திரம்--சாதனமுறி, s. A title deed, a deed of grant inscribed on copper, &c. சாதனம்பண்ண, inf. To maintain a practice, to persist in, to inure one's self to, சாதனைபண்ண. 2. To get a titledeed--as சாசனம்பண்ண. சாதனாந்தரம், s. An additional document; [ex அந்தரம்.] சாதனக்காணி, s. [prov.] A hereditary property in land. சிலாசாதனம், s. An instrument engraven on stone. See சிலை. தருமசாதனம், s. A deed of endowment to a temple, a person, &c. தருமசாதனப்பட்டையம், s. [loc.] A deed of endowment inscribed on copper. See பட்டையம். மரணசாதனம், s. A will and testament. சாதனசாத்தியம், s. The premises and conclusion, antecedent and consequent. சாதனாபாசம், s. [in log.] Fallacy in both or one of the premises; [ex ஆபாசம்.] சாதனசதுட்டயம், s. The four-fold qualification indispensable to a student of the Vedantic philosophy. 1. நித்தியா நித்தியவஸ்துவிவேகம். 2. இகபரபுத்திரார்த்தபரபோ கவிராகம். 3. சமாதிசட்கசம்பந்தி. 4. முமூட்சுத் துவம். (கைவல்.) புசிப்புக்குச்சாதனமானகருவிகள். The members and faculties of the body and soul adapted to experience good and evil, [as result of former actions.] (p.) 12) *

cuyam (p. 194) s. (Sa. Svayam.) Self; being; selfexistence, தானாகுகை. 2. Peculiarity, identity, individuality, ஏகத்துவம். 4. Natural habits--as opposed to acquired; reality, originality, genuineness, சுபாவம். 5. Spontaneity, சுயபுத்தி. 6. [prov.] Continuity, perpetuity, constancy, நிதம். சுயகருமம், s. One's own ceremony. சுயகாறுபாறு, s. One's own authority. (R.) சுயகர்த்தன், s. An independent lord. சுயகாரியம், s. One's own affair, private duty. சுயகாரிய துரந்தரன் பரகாரிய பராமுகன். One zealous, in his own business, but neglectful in that of others. சுயகுணம், s. One's own peculiar nature, temper, disposition. 2. Being natural to one, not affected. சுயகுரு, s. One's own guru, the guru of the family or caste. 2. Siva--as the guru, or enlightener of souls. சுயசாதி, s. One's own tribe. சுயசாதிமானம், s. Partiality for persons of one's own caste. Seem சுயசாதியபிமானம். சுயசினேகம், s. Self love, தற்சினேகம். (R.) சுயஞ்சோதி, s. The deity as having light in himself and enlightening souls. சுயதன்மை, s. Own peculiar nature; 'sui-generis.' சுயதேசம், s. One's own country--as சுதேசம். சுயநீலம், s. A genuine sapphire. சுயபாஷை, s. One's own language. சுயபாரபத்தியம், s. Arbitrary power. சுயபுணர்ச்சி, s. Self-pollution, onanism. சுயபுத்தி, s. One's own sagacity, poliey, discretion. 2. A right mind, sobriety, as opposed to derangement, intoxication, fascination, passion, &c. See சுபாவம். சுயபோக்கு, v. noun. One's peculiar nature, temper, disposition. சுயமனுஷாள், s. [prop. சுயமனுஷர்கள்.] One's own relatives. (Colloq.) சுயமாயாடுஞ்சூத்திரம், s. An automaton or self-moving machine. சுயமானபால், s. Unadulterated milk. சுயமாமிசம், s. One's own flesh, kindred. (Christ. usage.) சுயமாய், adv. Of one's own accord, spontaneously. 2. [prov.] Constantly. சுயமானவிவேகம், s. Original genius. சுயம்பாகம், s. Cooking. 2. Cooking for one's self. 3. [with. ஒரு.] Provisions, stores for a meal for one person. சுயம்பாகங்கொடுக்க, inf. To give rice for cooking, in charity. சுயம்பாகம்பண்ண, inf. To cook. சுயம்பாகி, s. [vul. சோம்பாகி.] A cook, மடையன். சுயம்பாட, inf. To make poetry naturally, as one endowed with poetical genius. 2. To make original poetry. (c.) 3. To alter a tune by new composition, flourishes, &c. சுயம்பிரகாசம், s. Original light as in the deity. 2. Original radiance--as of gems, &c., மணியின்கண்ணொளி, (p.) சுயம்பிரகாசன், s. The possessor of light, as enlightener--as சுயஞ்சோதி. சுயவலது, [vul.] One's own capacity or power. (c.) சுயவிருப்பம், s. One's own liking, own choice. சுயாதிபதி, s. An independent sovereign; [ex அதிபதி.] சுயாதிபத்தியம், s. Independent sovereignty, தன்னிஷ்டஆளுகை. சுயாதீனம், s. (also சுவாதீனம்.) Freeagency, independence. 2. One's own right, one's own property. 3. Freedom, liberty, emancipation--opposite to பராதீ னம்; [ex ஆதீனம்.] சுயாதீனன், s. A free agent, one who is his own master. சுயேச்சை--சுவேச்சை, s. Free will, liberty of choice; [ex சுய, et இச்சை.]

cuympu (p. 195) s. Self-existence, தானாகவிருத் தல். 2. Independence, absoluteness, sovereignty, சுயாதீனம். 3. Peculiarity, nature, இயற்கை. 4. Self identity, individuality-as சுயம். 5. Exact representation, சுயசாயல். 6. The deity, கடவுள். 7. Brahma, பிரமன். 8. Natural endowment, சுபாவம். Compare சயம்பு. சுயம்பானநிறம், s. Natural color, not artificial. சுயம்பானமணி, s. A genuine gem. சுயம்புலிங்கம், s. A self-existent Linga. See under இலிங்கம். 2)

trumm (p. 225) --தர்மம்--தன்மம், s. Justice, right, equity, law, நீதி. 2. Virtue, moral and religious merit according to the Shastras, ஒழுக்கம். 3. Charity, any charitable or meritorious act from which future good is expected --as alms-giving; building or endowing temples, contributing to the support of life, human or brute, or the maintenance of religion, or religious establishments. (See அறம்) (c.) 4. Peculiar or prescribed duty, occupation, &c., according to the different ranks and classes in society--as giving alms, &c., by the house-holder; administering justice, by kings; piety and performing rites by brahmans; courage, bravery in the solider; shaving in the barber, சாதிக்குரிய கருமம். 5. Nature, instinct, characteristic, property or action in animals--as humming in bees, barking in dogs, இயல்பு. 6. Inherent and peculiar qualities in plants, as fragrance in flowers; flavors in fruits, குணம். W. p. 439. DHARMMA.--Note. The negative of the above is அதர்மம், injustice, &c. தருமந்தலைகாக்கும். Uprightness will preserve the head; i. e. the life. தருமகர்த்தா, s. Wardens of a heathen temple. 2. Arbitrators, judges, jurymen. தருமகாரியம், s. A charitable act, subject, affair, &c. 2. (fig.) Marriage by charity. தருமகேத்திரம்--தருமக்ஷேத்திரம், s. A place near Delhi, where the Kurus and Pandavas fought. See குருசேத்திரம். தருமக்கட்டை, s. An orphan, supported by strangers, அநாதப்பிள்ளை. (c.) 2. A rubbing post for cattle, ஆவுரிஞ்சுதறி. தருமக்கிழவர், s. Traders of three kinds, the வைசியர் caste; (lit.) guardians of justice. See வைசியர், 3. தருமக்கொடை, s. A donation for a charitable purpose. தருமக்கொள்ளி, appel. n. One who lights a funeral pile in charity. தருமக்கோள்--தருமசாடி, s. Indirect information as to any secret crime. தருமங்களைப்போதிக்க, inf. To teach religious duties. தருமசங்கடம், s. [in casuistry.] Difficulty of distinguishing between two duties, காரியமுட்டுப்பாடு. தருமசங்கிதை, s. Some specific book of the law, ஒர்தருமநூல். தருமசத்திரம், s. A rest-house for travellers. தருமசபை, s. Council of arbitrators. தருமசமுஸ்காரம், s. Burying, or burning the deceased poor, அறவைப்பிணஞ்சுடு தல். தருமசாட்சி, s. King's evidence, witnesses cited by the king. தருமசாதனப்பட்டையம்--தருமசாத னம், s. A deed of endowment inscribed on copper. See சாதனம். தருமசாது, s. A very mild, patient and benevolent person, தருமிஷ்டி. தருமசாத்திரம், s. Code of laws, especially the Smriti; rules of justice; ethics, moral philosophy; jurisprudence, ஸ்மிருதி. See கலைஞானம். தருமசாலி, s. A person famed for charity; [ex சாலி.] தருமசாலை, s. An almonry, or place, where any, or all, of the thirty-two charitable acts are performed. தருமசிந்தை--தருமசிந்தனம், s. A charitable or virtuous disposition, motive, intention, object, &c. தருமசிவாசாரி, s. A name of the gurus of the mercantile caste. தருமசீலன், s. (fem. தருமசீலி.) A charitable person piously disposed. தருமசூட்சுமம், s. A nice and difficult point in pleading. தருமஞ்செய்ய, inf. To do charitable and virtuous acts. தருமதானம், s. Beneficence, charitable gifts. தருமதேவதை, s. The goddess of virtue born from the right breast of Brahma, அம்பாலிகை. 2. The vehicle of Siva in the form of a bull, நந்தி. 3. (fig.) A good woman, உத்தமி.--Note. The goddess is described as placing four feet on the earth in the golden age; three in the next, or silver age; two in the brazen; and only one in the iron age. தருமநடை, s. Moral, religious, virtuous conduct; observing prescribed duties according to one's caste. தருமநாள், s. The third lunar asterism --as பரணி. தருமநியாயம்--தருமநீதி, s. Impartial discussion as given in the code of laws. (c.) தருமநூல், s. Works on law, ethics and jurisprudence, called Smriti; eighteen are in repute (though the சதுரகராதி makes nineteen), named for the most part after their authors. 1. மனு. 2. அத் திரி. 3. ஔரிதம். 4. விட்டுணு. 5. யாஞ்ஞவற் கியம். 6. உசனம். 7. ஆங்கீரசம். 8. யமம். 9. ஆபஸ்தம்பம். 1. சம்வர்த்தம். 11. காத்தி யாயனம். 12. பிரகஸ்பதி. 13. பராசரம். 14. வியாசம். 15. சங்கலிதம். 16. தக்கம். 17. கௌதமம். 18. சாதான்மம். 19. வசிட்டம். Of these, மனு is peculiar to the first age of the world, கிரேதாயுகம்; கௌதமம், to the second, திரேதாயுகம்; சங்கலிதம், to the third, துவாபாயுகம், as well as common to them all; and பராசரம் to the கலியுகம். தருமபத்தினி, s. A virtuous wife, கற் புள்ளமனைவி. தருமபுத்திரன், s. As தருமநந்தனன். See under தருமன். தருமபுருஷன், s. A charitable and pious man. தருமப்பள்ளி, s. A charity school. தருமப்பிணம், s. A corpse buried by public charity. தருமப்பிரபு, s. A man eminent for equity and benevolence. தருமப்பிள்ளை, s. One brought up by public charity, as a mountebank to exhibit before the tribe in which he was reared. (Used at the South. In Madras, நோக்கர்.) தருமப்பெட்டி, s. A charity box. தருமப்போர், s. Combat between two champions of equal powers, with the same kind of weapons, and taking no improper advantage. தருமவட்டி, s. Lawful interest. (c.) தருமவாடி, s. An enclosure from which alms are given. தருமவாட்டி--தருமவதி, s. A charitable female. தருமவாளி--தருமவான்--தருமவந்தன், s. A charitable and pious man. (c.) தருமாசனத்தார், s. Judges. தருமாசனம், s. Seat of Justice. 2. prov. also தருமாசனபூமி.] An endowment of land to a temple. (c.) தருமாதருமம், s. Justice and injustice, virtue and vice, அறமும்மறமும். (c.) தருமாத்துமா, s. As தருமி. தருமி, s. A virtuous man or woman. 2. (திருவிளை.) A celebrated brahman. தருமிஷ்டன்--தருமிஷ்டி, s. A charitable, righteous person. தருமிஷ்டர், s. (Hon.) As தருமிஷ்டன். 2. (R. C. usage.) (plu.) The fathers of the church, patriarchs. 57) *

niti (p. 277) s. Treasure, பொக்கசம். 2. Fulness, நிறைவு. 3. Gem, any of the nine terrestrial or of the feigned nine celestial gems of Kuvera. See மணி. 4. Pendent part of an ornament, ஆபரணத்றிற்றொங்கணி. 5. Gold, பொன். 6. (fig.) One abounding in, as குண நீதி, one endowed with all good qualities W. p. 468. NIDHI.--Note. The two species of gold of Swerga, regarded as possessing life, and yielding whatever in desired, are சங்கநிதி, gold in the form of a chank; பதுமநிதி, gold resembling a lotus. The nine gems of Swerga are: 1. பதுமம், lotus-like. 2. மகாபதுமம், major lotus-like; 3. சங்கம், chank-like; 4. மகரம், sword-fish-like; 5. கச்சபம், tortoise-like; 6. முகுந்தம், a gem resembling quicksilver; 7. நந்தம, the gem of felicity; 8. நீலம், blue lotus-like gem. நிதிக்கிழவன்--நிதிக்கோன்--நிதிபதி-நிதியோன், s. Kuvera, as lord of riches. நிதிசாஸ்திரம், s. A system of metallurgy, embracing rules for discovering what has been buried, ஓர்சாஸ்திரம். நிதிப்பொதி, s. Gold coins tied up, கிழிக்கட்டு. 19) *

paḷḷi (p. 303) s. A room, chamber, அறை. 2. A hermitage, cell of a recluse, முனிவர்வா சம். 3. A temple a church, a place of 4. A school, as பள்ளிக்கூடம். 5. A sleeping place or bed, மக்கட்படுக்கை. 6. Sleep, நித்தி ரை. 7. An almonry. See அறச்சாலை. 8. A small village, சிற்றூர். 9. An agricultural village or town, மருதநிலத்தூர். 1. Name of a caste, ஓர்சாதி. (சது.) 11. An affix to words forming the name of a town, as திரிச்சிராப்பள்ளி. W. p. 519.PALLI, PALLA. 12. See பள். பள்ளிகொள்ள, inf. To take sleep, to sleep. பள்ளிகொண்டபெருமாள், s. A name of Vishnu as sleeping. பள்ளிக்கணக்கர், s. Pupils as school; scholars. பள்ளிக்கணக்கன்புள்ளிக்கணக்கறியான். The mere student is not the practical accountant. பள்ளிக்கிராமம், s. A village belonging to a fane by endowment. பள்ளிக்குவிட, inf. To send a child to school. பள்ளிக்குவைக்க, inf. To send one to school for the first time. பள்ளிக்கூடம், s. A school-room, seminary, academy. பள்ளிக்கூடம்வைக்க, s. To set up or establish a school. பள்ளிச்சினேகம், s. [com. பள்ளிக்கூ டத்துச்சினேகம்.] Friendship formed at school. பள்ளிப்பழக்கம், s. School habits, good or bad. 2. School acquaintance, familiarity, friendship. பள்ளிப்பாடம், s. Lesson, or the manner in which a verse is repeated as learnt at school. பள்ளிப்பிள்ளை--பள்ளியிற்பிள்ளை, s. A scholar, a pupil, a student. பள்ளிமண்டபம், s. A sleeping room, especially of gods. பள்ளியறை, s. A bed chamber. பள்ளியெழுச்சி, v. noun. Waking a great person, or an idol, in the morning, with singing and other music, துயிலெ ழுப்புகை. 2. As திருப்பள்ளியெழுச்சி. 3. A poem. See எழுச்சி. பள்ளியெழுச்சிபாடுவோன், appel. n. One who sings the poem. See வைதாளி கன். பள்ளியெழுச்சிமுரசம், s. The morning drum. பள்ளிவாசல், s. A mosque, துருக்கர் கோவில். 26)

vkkil (p. 374) -வக்கீல், s. [Arab.] One endowed with authority to act for another; a pleader in a court of justice. 15)

varam (p. 376) s. Boon, gift, privilege, or endowment by a deity or some superior, கொடை. 2. Favor, help, அநுக்கிரகம். 3. Excellency, eminence, மேன்மை. W. p. 735. VARA. 4. One of the nine kinds of treasures, நவநிதியிலொன்று. (சது.) வரகவி, s. A natural poet, a poetic genius. வரங்கொடுக்க--வரமளிக்க, inf. To bless as a deity, to endow with supernatural gifts one who has performed rigit austerities. வரதம், s. Bestowing a gift, granting a boon, ஈதல். (Sa. Var. da.) வரதன், s. One granting a boon, a benefactor, ஈகையாளன். 2. An epithet of Siva, Vishnu and Argha. (சது.) வரநதி, s. The river Ganges, கங்கை, (சது.) வரப்பிரசாதம், s. [appel. வரப்பிரசாதி.] Divine grace, spiritual gifts. (local.) வரம்பெற்றவன், appel. n. A man who has a particular gift or talent. வரர், s. [pl.] Sages, மேலோர். 2. Celestials, வானோர். (சது.) வரன், s. A husband, புருடன். 2. An epithet of Siva and Brahma--as granting boons. 3. An elder brother, தமையன். வராங்கம், s. The head, தலை. (சது.) 2. An elegant form, அழகியஉருவம். 3. A celestial body, முத்தியர்மெய்; [ex அங்கம்.] வரேந்திரன், s. One richly gifted. வரோதயன், s. One born by special favor of a god, வரத்தினாற்பிறந்தவன். 108)

vikaṭam (p. 387) s. Diversity, obstruction, hinderance, வேறுபாடு. 2. That which is வானோர்கோமான், s. King of the celestials; an epithet of Indra, இந்திரன். வானோர்மாற்றலர், s. [pl.] Asuras, an enemies of the Suras, அசுரர். 2. Giants, இராக்ஷதர். (சது.) வானோர்வரம், 4. The four endowments of celestials: 1. இலகு, lightness; 2. சூக்கு மம், subtility; 3. அட்சயம், incorruptibility; 4. பிரகாசம், splendor. 18) *

vai (p. 402) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To put, to lay, place, set aside, deposit, to possess, to have, to endow. நீஅதைஎங்கேவைத்தாய்..... Where did you place it? இதைவைத்துக்கொள். Keep this. அப்படியென்றுவைத்துக்கொள்.... Take it for granted that it is so. நிறுத்திவைக்கிறது. Delaying or deferring. கிருபைவைக்கிறது. Showing favor. நாங்கள்ஆண்டவர்வைத்தபயிர். We are God's husbandry. வைத்துக்கொடுக்க, inf. To deliver safe, a deposit. வைத்துக்கொள்ள, inf. To keep for one's self. 2. [in comb.] To suppose, to take for granted. வைத்துப்போட, inf. To leave unsettled or to forsake. என்னைவைத்துப்போட்டுக் கலியாணமுடித்துக் கொண்டான். He [my brother] has taken a wife and left me [his sister.] unmarried. என்னைவைத்துப்போட்டுப்போனான். He has left me in the lurch. வைத்துவைக்க, inf. To lay up, to reserve. வைப்பு, v. noun. Placing, வைத்திருக் கை. 2. A deposit, any thing reserved for a special purpose, சேமதிரவியம். 3. Concubinage, கூத்தியார்வைத்தல். (c.) 4. A place, இடம். 5. A town, ஊர். 6. A preparation of medicines, மருந்துவைப்பு. வைப்பாட்டி, s. A concubine; [ex ஆட் டி, a woman.] வைப்பாட்டிவைக்கிறது. Keeping a concubine. வைப்புக்கட்டு, v. noun. Fabrication, a conspiracy. வேனற்காலம்--வேனிற்காலம், s. The hot season. வேனிலாளி--வேனிலான், s. Kama. காமன். (சது.) வேனின்மாலை, s. A poem describing the two divisions of the hot season. See பிரபந்தம். 101) *