aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uṟuti (p. 67) s. Firmness, strength, solidity, stability, திரம். 2. Power, energy, force, வலிமை. 3. Goodness, benefit, நன்மை. 4. Moral instruction, good advice, &c., tending to salvation, சன்மார்க்கவுபதேசம். 5. Certainty, assurance, confidence, decision, நிச்சயம். 6. Corroboration, confirmation, திடப்படுத்துகை. 7. Firm hold, firm attachment, steadfastness, தளராமை. 8. A bond, title deed, voucher, ஆட்சிப்பத்திரம். 9. Literature, science, erudition, கல்வி. 1. Validity in law, வழக்கின்திடம். 11. Heartiness, energy, earnestness, பிடிவாதம்; [ex உறு, urgent.] உறுதிகொள்ள, inf. To be confirmed. உறுதிசெய்ய--உறுதிபண்ண, inf. To confirm, corroborate, benefit, &c., பலஞ்செய்ய. 2. To execute a title deed, bond, &c.--as a contracting party, உடன்படிக்கையெழுத. 3. To believe firmly, persuade one's self, நிச்சயிக்க. உறுதிசொல்ல, inf. To assure, speak firmly, pledge one's word, &c., திரமாகச்சொல்ல. 2. To inspire hope, to console, நம்பிக்கைசொல்ல. 3. To give good moral advice, admonish, நற்போதனை செய்ய. உறுதிச்சீட்டு--உறுதிப்பத்திரம், s. A bond, a written contract, a title deed. உறுதிச்சுற்றம், s. The principal attendants on a king; they are five, viz.: நட்பாளர், அந்தணாளர், மடைத்தொழிலர், மருத்துவக்கலைஞர், நிமித்திகப்புலவர். உறுதிச்சொல், s. A word of assurance, நிச்சயமொழி. 2. A word of advice, நல்லுபதேசம். 3. An admonition, a warning, கண்டிப்பு. உறுதிபண்ண, inf. To confirm, to corroborate. உறுதிபூசுதல், s. The sacrament of confirmation among the Romanists. உறுதிபெறுதல், v. noun. Obtaining firmness of mind. உறுதிப்பட, inf. To be confirmed, assured, to be firmly established in a course of conduct, திடப்பட. உறுதிப்படுத்த, inf. To confirm in a religious sense, to corroborate, establish, பலப்படுத்த. 2. To make a verbal or written promise, உடன்படிக்கைசெய்ய. உறுதிப்பாடு, s. Firmness, fortitude, decision, திடம். 2. A promise, pledge, assurance. உறுதிப்பொருள், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. The four chief ends of intelligent creatures. (See பொருள்.) 3. Wisdom, or good conduct, such as may profit the soul, ஞானம். 4. The real meaning, or essence of a passage, நிச்சயார்த்தம். உறுதிமுடிக்க, inf. [prov.] To execute a title deed, or bond. உறுதியர், s. Messengers of state, confidential agents, தூதர். உறுதியற்றதாக்க, inf. To disannul. உறுதியாய்க்கேட்க, inf. To solicit urgently. 2. To inquire accurately. உறுதியாய்த்தாக்க, inf. To beat severely. உறுதியாய்ப்பிடிக்க, inf. To insist upon, to show no indulgence. உறுதியானவார்த்தை, s. Forcible language. 2. A sure promise, a statement. 3. Moral or religious advice, admonition. 4. Positive declarations or language. உயிருக்குறுதி, s. Instruction or other means tending to the salvation of the soul. பேருறுதி, s. Unshaken confidence.

ūtiym (p. 69) s. Profit, gain, proceeds, இலாபம். 2. Utility, benefit, பலன். 3. Learning, erudition, கல்வி. (ஊதிபம்.) ஊதியமென்பதொருவற்குப்பேதையார்கேண்மை யொரீஇவிடல். To separate from the society of fools is profitable. (குறள்.) ஊதியங்காண, inf. to issue--as profit in trade. 57)

ōti (p. 84) s. A kind of lizard. (See ஓந்தி.) 2. Women's hair, பெண்மயிர். 3. Knowledge, wisdom, ஞானம். 4. Literature, erudition, கல்வி. 5. A cat, பூனை. 6. A mountain, மலை. 7. Close attack (in battle, &c.), இடங்கழிமை. (சது.) 8. [ex ஓது.] A learned person, ஓது வான். (பிங்.) (p.) கோதையோதிமாதர். Women having their heads adorned with garlands. வேதினவெரினோதி. A lizard with a serrated back. 89)

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

klvi (p. 97) s. Learning, erudition, study, அறிவு. 2. Science literature, வித்தை. 3. Arts, practice, கற்கை. Scientific works, நூல். கல்விகற்க, inf. To acquire learning, &c. கல்விக்களஞ்சியம், s. A repository of learning, or a learned man. கல்விக்கிருப்பிடம், s. The seat of learning, or a very learned man. கல்விச்சாதனம், s. The elements or rudiments of science. கல்வித்திறம், s. Ability, சாமர்த்தி யம். கல்வித்துறை, s. Branches of a science. 2. Any science, literature. கல்விநூல், s. Scientific or literary works. கல்விபயில, inf. To learn and practise arts and sciences. கல்விபயிலிடம்--கல்விபயிலுமிடம், s. A school for the arts and sciences, a college, a seminary. கல்விப்பரிட்சை, s. Experimental acquaintance with science, literature, &c. கல்விப்பொருள், s. Learning considered as property, in distinction from செல்வப்பொருள், substance or material wealth. கல்விமதம், s. Pride of learning. கல்விமான், s. A learned man. கல்வியறிவு, s. Acquired knowledge. கல்வியூரி, s. A school especially for the arts and sciences, a seminary, a college, கல்லூரி. 2) *

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

cālpu (p. 180) s. Excellence, nobleness, dignity, fulness, மேன்மை. 2. Quality, disposition, பண்பு. 3. Energy, perseverance, application, ஊக்கம். 4. Good conduct, conformity to prescribed rules, morality, மாட் சிமை. 5. Learning, erudition, கல்வி. (சது.) [ex சால, great, abundant, &c.] (p.) 21) *

celvm (p. 205) s. Felicity, prosperity, a flourishing state, சீர். 2. Wealth. riches, affluence, opulence, ஐசுவரியம். 3. Luxury, சம்பிரமம். (c.) 4. Swerga, the blissful paradise of Indra. சுவர்க்கம். 5. Learning, erudition, கல்வி. 6. (fig.) Enjoyment, pleasure, happiness, delight, bliss, whatever gives delight, இன்பம். செல்வத்திற்கழகுசெழுங்கிளை தாங்குதல். Providing for the wants of kindred and friends becomes a rich person. பிள்ளையில்லாதசெல்வஞ்செல்வமல்ல. Prosperity without children is no prosperity. செல்வக்களிப்பு, s. Joy, delight, elation, &c., from prosperity. செல்வங்கரைந்துபோக, inf. See கரை, v. செல்வச்செருக்கு, s. See செருக்கு. செல்வந்தழைத்தல், v. noun. Abounding in prosperity. செல்வப்பூங்காவனம், s. (Christ. usage.) Garden of Eden. செல்வப்பெருக்கு, v. noun. Increasing prosperity. செல்வப்பொருள், s. Worldly riches, one of the இருபொருள், a two-fold good, the other being கல்விப்பொருள். See பொருள். செல்வமதம், s. Haughtiness or arrogance from prosperity. செல்வமனுபவிக்க, inf. To enjoy prosperity. செல்வம்பொழிய, inf. To abound in delicacies, luxuries, wealth, &c. See செல்வம்பொழிய. நித்தியசெல்வம், s. Eternal bliss. 2. Lasting delights, அழியாவின்பம். நன்றியில்செல்வம், s. Riches without benefit; i. e. without charity. (குறள்.) செல்வன், s. A prosperous, happy person, ஐசுவரியமுடையோன், (See செல்வன்.) 2. A son, a prince, one in the bloom of life, மகன். 3. Argha of the Jainas, அரு கன். 4. (in combination with an attribute.) Any of the superior deities, கடவுளர். 5. A king, அரசன். செல்வி, s. A lady in affluence, a wealthy female, பெண்ணிற்சிறந்தவள். (Also செல்வி.) 2. Lukshmi, the goddess, இலக்குமி. 3. A daughter, princess, புதல்வி. 4. A woman, a matron, a lady, தலைவி. 23)

tkvu (p. 219) v. noun. Suitableness, fitness, suitability, adaptation, தகுதி. 2. Property, உரிமை. 3. Quality, state, condition, manner, குணம். 4. Good behavior, proper conduct, morality, virtue, ஒழுக்கம். 5. Kindness, favor, courteousness, mercy, கிருபை. 6. Knowledge, erudition, learning, அறிவு. 7. Wisdom, sagacity, prudence, தெளிவு. 8. Similitude, resemblance, comparison, உவ மை. (சது.) 9. Worthiness, eligibility, யோக்கி யம். 1. Justice, equity, நீதி; [ex தகு v.] (p.) 22)

tku (p. 220) கிறேன், ந்தேன், or தக்கேன், வேன், தக, v. n. To be fit, meet, suitable requisite, proper, decent, adequate, practicable, consistent, தக்கதாக. (c.) 2. To be worthy, eligible, ஏற்க. 3. To be proportionate, according to, commensurate with, பொருத் தமாயிருக்க. 4. To be lawful, just, equitable, right, உரிமையாக. 5. To be peculiar to, appertain to, be proper for, இயல்பாயிருக்க. எண்டகுசெல்வம். Requisite prosperity. வியத்தகுகல்வி. Admirable erudition. (p.) தகுந்தாற்போல. As convenient, as proper. செய்யத்தகுங்காரியம். The thing proper to be done. 2. A possible or practicable thing. தகுந்தமட்டும். As far as in one's power. தகாத, adj. Improper, unsuitable, unfit. தகாதது, appel. n. That which is unfit. தகாதவன், s. An improper, unsuitable, indecent, unfit, incompetent or despicable person. தகாமை, v. noun. (neg.) Unfitness, unsuitableness, inadequacy, impropriety, inability, unworthiness, incompetency, inexpediency, incongruity, தகு தியின்மை. தகுந்தகாதென்றறிய, inf. To know whether a thing is proper or not. தகுமானபுள்ளி--தகுமானமனிதன், s. A worthy, responsible, competent man; a man of substance or wealth. (c.) தகுந்த அவுழ்தம், s. Proper remedy. தகுந்தசெலவு, v. noun. Proper expenditure. தகுந்தபிராயம், s. Proper age. தகுமானஏது, s. A reasonable cause. தகுமானவேளை--தகுந்தவேளை, s. Due time, proper time. தகும, (third per. neuter.) It is proper, necessary. தகும்படி, adv. Properly, decently, orderly, &c. 2)

tṭṭu (p. 222) கிறேன், தட்டினேன், வேன், தட்ட, v. a. To knock at, as a door, கதவைத்தட்ட. 2. To strike, as a gong; to tap, pat, slap, அறைய. 3. To touch or strive so as to displace, to shake off as dust, &c., தட்டிய திர்க்க. 4. To reject, as a temptation, to discard, விலக்க. 5. To strike in playing on drums, tambourines, the guitar, &c., with a plectrum, or otherwise, கொட்ட. 6. To strike against, commonly accidentally. dash against, மூட்ட. 7. To strike or ward off, to parry, தடுக்க. 8. To evade, palliate, equivocate, புரட்ட. 9. To frustrate, thwart, குலைக்க. 1. To procure one's dismissal from office, அகற்ற. 11. To soften palmyra fruit by beating, நொறுக்க. 12. To oppose, contradict, disobey a command, மறுக்க. 13. To beat and break shells to get the kernels. உடைக்க. 14. To fashion, form, mould, with the hands, by tapping--as clay, dough, &c., மட்கலந்தட்ட. 15. To beat off fruit, leaves, &c., from trees, உதிர்க்க. 16. To thrash out rape-seed, &c., கதிரடிக்க. 17. To clap on, as cow-dung on a wall, அப்ப. 18. To hammer, to flatten, தட்டையாக்க. 19. (fig.) To conquer, vanguish, முறியடிக்க. 2. (fig.) To suggest a thought, நினைவெழுப்ப. 21. To dissuade, மறிக்க. 22. [prov.] To throw out water with the foot, hand, basket, &c., நீரெற்ற. 23. [in cant.] To steal, pilfer, swindle, to get by deceit or stratagem, கவர. 24. [in burlesque.] To trip, knock down, to destroy--as an epidemic, தட்டிவீழ்த்த. 25. [with loc. ablative.] To resist an obstacle, to come in contact with, பட. 26. To run aground or strike against, as a vessel, to clash, மோத. 27. [with dative.] To be perceived as a smell, வாசனைதட்ட. 28. [with dative.] To be scanty, wanting, as food, rain, water, &c., to be reduced, as the milk of a cow, குறைவுபட. 29. To elude, to escape, தப்ப. 3. [with dative.] To be at fault, to fail, as the hand playing on an instrument, writing, performing an operation, &c., or the tongue in reading or speaking, &c., தவற. 31. To hobble as a verse, தலைகாட்ட.--Note. The meanings are often cant. அனேகரைக்காய்ச்சல்தட்டிப்போட்டது. The fever has prostrated many persons. தண்ணீர்தலைதட்டநிற்கிறது. The water is head deep. [prov.] தலையைத்தட்டிப்போட்டது. It has carried off his head. தேடியபொருள்காலிலேதட்டினதுபோல. As if the thing sought for, had struck against the foot; i. e. getting accidentally the thing desired. நெஞ்சிலேதட்டிப்பார். Knock at your own breast, and inquire. பல்லைத்தட்டிவிடு. Knock out his teeth. மரங்கள் தெருத்தட்டநிற்கின்றன. The trees extend the whole length of the street. [prov.] தொண்டைக்குள்ளேஏதோதட்டுகிறது. There is something in my throat obstructing the passage. அவன்என்வார்த்தையைத்தட்டிப்போட்டான். He has disobeyed me. மழைதட்டிப்போயிற்று. Rain is deficient. அரிசித்தட்டிப்போயிற்று. The rice is nearly exhausted; or rice is very dear and scarce. தட்டாமல்முட்டாமல் விழுங்கிப்போட்டான். He has swallowed it (his large income) without difficulty. [prov.] தட்டாமல்வைக்க, inf. To place things so as not to touch each other. தட்டவைக்கப்பார்க்க--தட்டவைக்கநி னைக்க, inf. To put one on a wrong scent when in pursuit of another. தட்டிக்கிளம்ப--தட்டியெழும்ப, inf. To rice grow high, or tall. 2. To rise to affluence, influence, &c. 3. To be animated with joy, or zeal for an enterprize; to be roused with anger. தட்டிக்கேட்க, inf. To speak or remonstrate. தட்டிக்கொடுக்க, inf. To quiet, to lull by tapping. 2. To cheer, to encourage men or beasts by patting on the back, shoulders, &c. 3. [in prison bars.] To tap a person so that another may grasp him. தட்டிக்கொள்ள, inf. To be exhausted, to be in want. 2. To strike against, to be resisted, by an obstacle. 3. To be retarded in reading, speaking, or business. 4. To fail, to prove inadequate. 5. To shake off the dust by striking the foot upon the ground. மேலேதட்டிக்கொள்ளாதே. Don't come in contact with me--said by one afraid of defilement. கப்பல்நிலந்தட்டிக்கொண்டது. The ship is aground, striking, &c. தட்டிச்சொல்ல, inf. To contradict. 2. [prov.] To speak, or repeat a lesson with hesitation; to stammer. தட்டிப்பறிக்க, inf. To strike and snatch away. 2. To get by stratagem. தட்டிப்பறைசாற்ற, inf. To publish by beat of drum. 2. To blab out private matters, to asperse one's character. தட்டிப்பார்க்க, inf. To try to fish out secrets from one. 2. To sit one's erudition, caste, property, &c. 3. To try silver coins, by ringing, and snapping them with the fingers. தட்டிப்பேச, inf. To oppose, to remonstrate, to object, to protest against. தட்டிப்போட, inf. To strike and spill; to over-turn, &c. 2. (fig.) To overcome one in a game, &c. தட்டிமாற, inf. To evade, shift a fault upon another; to baffle one and escape. 2. To give one a heavy blow. தட்டியெடுத்துக்கொள்ள, inf. To secure a thing for one's self, deceiving another. 2. To get a thing in spite of the endeavours of others. தட்டியெழுப்ப, inf. To tap and rouse one. தட்டியோட்ட, inf. (also. அதட்டியோ ட்ட.) To drive beasts rapidly. தட்டிவிட, inf. To strike and overturn. 2. To cheer by patting the shoulders of combatants, &c. 3. To animate, encourage. 4. To frustrate. 5. To contradict, refuse. 6. [prov.] To change the position of different yokes of oxen, in ploughing, putting the hindermost, forward, &c. 7. To cause the oxen to turn back to deepen the furrows. 8. (c.) To drive cattle faster, to accelerate their speed. இனித்தட்டிவிடு. Wait no longer. தட்டிவைக்க, inf. [prov.] To suggest, to throw in a word to effect an object; to speak once, expecting to speak again on the subject. தலைதட்டியளக்க, inf. To strike the measure. See தடவு, v. சொல்லைத்தட்ட, inf. To disobey one's command. 2. To contradict. 3. To speak before another has finished. 38)

pṭi (p. 291) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To read, to recite, வாசிக்க. (சது.) 2. To learn, to study; to repeat in order, to commit to memory, கற்க. 3. To chant, to sing--as verses, sacred books, dramatic writings, &c., பாட. [ex Sa. Put'ha, to recite or read.] 4. (vul.) To practise, to habituate one's self, to learn or practice an art, பழக (c.) படிக்கக்கள்ளம்பண்ணுதல். v. noun. Playing truant as a scholar. படிக்கும்பிள்ளை, s. A schoolboy, a student. படித்தவன், appel. n. [neg. படியாதவ ன். A learned person. படித்துக்காட்ட, inf. To quote a verse by singing it. 2. To show how a verse should be chanted. 3. To sing and expound. 4. To recite at an exhibition. படித்துக்கொள்ள, inf. To learn, to practise an art. 2. To become a scholar or a proficient. களவுபடித்துக்கொண்டான். He has learned to be unfaithful, or deceptive. படிப்பு, v. noun. Reading, recitation, வாசிப்பு. 2. Learning, study, repetition, instruction, inculcation, கல்வி. 3. Chanting, singing, பாடுகை. 4. [prov.] Scheme, subtlety, contrivance, தந்திரம். படிப்புக்காரர், s. [pl.] Lerned men. 2. [prov.] Persons who attend at a temple for the season to hear the Purana chanted. 3. Cunning, scheming, subtle persons. படிப்பனவு, v. noun. [prov.] Learning, study, படிப்பு. படிப்பனை, s. Learning, study, education, instruction, doctrine, போதனை. 2. Expertness, proficiency, competency, சமர்த்து. 3. [prov.] Craftiness, &c., as படிப்பு. படிப்பாளி, s. A person of learning and eruditin. (c.) படிப்போன், appel. n. A pupil, a scholar, மாணாக்கன். 71) *

paṇṭitaṉ (p. 292) s. A man of learning and erudition, a pundit, a poet, a teacher வித்துவான். W. p. 497. PAN'DITHA. 2. A doctor, physician, medical man, வைத்தியன். 3. A name of the Dwita-Brahmans of the School of Madhvacharya. 4. (சது.) The planet mercury, or its regent, புதன். 5. Venus, the planet, or its regent, சுக்கிரன். 42) *