alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *

iṟai (p. 57) s. Dignity, greatness, superiority, eminence, exaltation, பெருமை. 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. A king, an independent sovereign, a monarch, அர சன். 4. A superior, a master, lord, a chief, உயர்ந்தோன். 5. A great personage, மூத்தோ ன். 6. Debt, obligation, கடன். 7. Answer, statement, assertion, விடை. 8. The inside sloping part of the roof of a house, the eaves, வீட்டிறப்பு. 9. A feather, a quill, a wing, plumage, இறகு. 1. Height. உயர்ச்சி. 11. The head, தலை. 12. Siva, சிவன். 13. Brahma, பிரமன். 14. Vishnu, விட்டுணு. 15. A particle, an atom, any thing minute, சிறு மை. 16. A moment, a portion of time, an instant, காலவிரைவு. 17. Pain, suffering, distress, வருத்தம். 18. The deluge of fire. (See ஊழித்தீ.) 19. Disease, நோய். (p.) 2. Tax on land, tribute, impost, the share of the produce accruing to the king, குடி யிறை. 21. The lines inside of the finger joints, கையிறை. 22. (c.) The divisions of a district according to the payment of the tribute, இறைக்கட்டு. இறைகுத்த, inf. To dip the finger into a fluid to ascertain its depth, விர லிறையாலளவிட. இறைகொள்ள, inf. To exact tribute, to levy taxes, திறைகொள்ள. இறைதிரிய, inf. To swerve from the rules of justice, அரசுநீதிதிறம்ப. இறைபயப்பது, appel. noun. [in rhetoric.] An indirect answer--as when one is asked if he has areca nut, he answers that he has betel, meaning that he has no areca. These modes of answering are of five kinds, விடைப்பொ ருளைத்தருவதாய்வருவது. See விடை. இறைபுரிய, inf. To hold the reins of government, அரசாட்சிசெய்ய. 2. To administer justice, நீதிசெலுத்த. இறைப்பிளவை--இறைக்கள்ளன், s. A kind of scirrhus, eruption in the finger joints or between the fingers at the roots, கையிறையில்வருமோர்புண். இறைமகள், s. A princess, a lady, இராசபுத்திரி. இறைமகன், s. A prince, a gentleman, இராசகுமாரன். 2. Skanda, முருகன். 3. Ganesa, விநாயகன். இறைமாட்சி, s. Royalty, regal dignity, royal excellencies, அரசரின்மாண்பு. இறைமாண்டார், s. Kings, those who possess regal dignity. இறைமை, s. Divinity, the divine nature, தெய்வத்தன்மை. 2. Superiority, eminence, excellence, greatness, தலைமை. 3. Royalty, dominion, government, அர சாட்சி. இறைமையாட்டி, s. A queen, அ ரசி. 2. A lady, a mistress, தலைவி. இறையனாரகப்பொருள்--இறைவ னாரகப்பொருள், s. A grammatical work from Siva, ஓரிலக்கணநூல். இறையிலி, s. One exempt from taxation, இறையிறாதவன். இறையிறுக்க, inf. To pay tribute, இறைகொடுக்க. இறையிறுக்காதவூர், s. A town free from tribute. இறையுணர்வு, s. The knowledge of God. இறையெண்ண, inf. To count by the joints or lines of the fingers, விர லிறையாலேகணக்குப்பார்க்க. இறைவன்--இறையோன், s. The Deity, the Supreme Being, கடவுள். 31)

ēkkṟ (p. 78) inf. v. n. To bow before, or yield to superiors, ambitious of, or coveting their excellencies--as learning, beauty, riches, &c., தாழ்ந்துநிற்க. (p.) உடையார்முன்னில்லார்போலேக்கற்றுங்கற்றார்..... They who have acquired knowledge by doing homage to the learned; as the poor to the rich. (குறள்.) 4)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

nym (p. 270) s. Cheapness, மலிவு. 2. Goodness, excellence, நன்மை. 3. Pleasure, gratification, delight, இன்பம். 4. Benefit, profit, advantage, gain, பயன். 5. Superiority, மேன்மை. 6. Preference in the touch of one kind of gold, or silver, over another, மாற்றுநயம். 7. Civility, attention, courteousness, உபசரிப்பு. 8. Propriety, decorum, deceney, rectitude, equity, நீதி. 9. Attractiveness, இதம். 1. Abundance, மிகுதி. --Two excellencies or நயம் are requisite in a lecture or in a writing, as சொன்னயம், pleasingness of speech or words, and பொரு ணயம், excellence of meaning. இயங்கிளியைப்போலேநயமாகப்பேசுகிறாள். She speaks as delicately as a young parrot. நயங்காட்ட, inf. To coax. நயநஷ்டம், s. Gain and loss, advantage and disadvantage. நயபயம், s. Kindness, blended with reproof. நயப்பாடு, v. noun. Advantage, profit, benefit, பலன். 2. Superiority, excellence, மேம்பாடு. (p.) நயமாக, inf. To become cheap. நயம்பண்ண, inf. To do a favor. நயமாய்வாங்க, inf. To buy cheap. நயமும்பயமுமாய், With alluring and threats. நயம்பாட, inf. To sing sweetly. நயம்பேச, inf. To speak pleasantly, courteously; also used for the sound of the strings of a guitar, &c. நயவசனம்--நயவார்த்தை, s. [sometimes நயவசனிப்பு.] Enticing words. நயவஞ்சகம், s. Fraud under guise of friendship. 54)

nāṭu (p. 273) s. [Gen. நாட்டின்.] Country, kingdom, state, realm, இராச்சியம். 2. Rural or agricultural country, as distinguished from city, மருதநிலம். 3. Populated country or district, as distinguished from forest tracts, தேசம். (c.) 4. (சது.) Place, room, space, area, பரப்பு. 5. Locality, situation, இடம். 6. Earth, land, as distinguished from sea, பூமி. 7. The world, உலகம். 8. Side, region, quarter, பக்கம். --Note. The five principal countries of SouthernIndia, are: 1. தொண்டவளநாடு, Tonda; 2. சோழவளநாடு. Chola; 3. பாண்டிவளநாடு; Pandia; 4. கொங்குவளநாடு. Kongu; 5. மலைநாடு, Malyalam. Of districts are தொட்டியநாடு, Dottiya; நாஞ்சிநாடு, in Malyalam, and மறவ வாடு, the Marava province. நாடெங்கும்வாழக்கேடொன்றுமில்லை. When a country prospers, there is no insurrection. (Avv.) திருநாடு, s. A name of Vaikuntha the paradise of Vishnu. நாடுசார்நிலம், s. Ground adapted to the growth of rice. நாடுபடிதல், v. noun. Obeying, submitting as a country to its rulers, நாட் டார்வசப்படுதல். நாடுபடுதிரவியம், s. Country productions. See திரவியம். நாடோடி, appel. n. A vagrant, a vagabond, a stroller, நிலையற்றவன்; also நாடோடி யாய்த்திரிகிறவன். 2. [in comb.] Common to the country. நாடோடியாய்வழங்குகிறது. It is common. நாடோடிச்சொல்--நாடோடிப்பேச்சு, s. Words common in the country, provincial dialect, வழக்கச்சொல். நாடோடிப்பாஷை, s. The vernacular tongue, நாகரீகமற்றபாஷை. நாட்டமைதி, s. The settled state of a country, தேசத்தினமைவு. 2. Things promoting the prosperity of a state, in six particulars: 1. செல்வம், wealth; 2. விளை நிலம், corn-fields; 3. செங்கோல், a good government; 4. நோயின்மை, freedom from epidemics; 5. வளம், fruitfulness; 6. குறும் பின்மை, exemption from crime. (சது.) நாட்டவத்தனம், s. [prov.] Clownishness, rusticity, நாட்டுப்பாங்கு. நாட்டவன்--நாட்டான், s. A countryman, a clown. நாட்டாண்மை, s. [vul. நாட்டாமை.] Chieftaincy of a country, ஊராளுந்தன்மை. நாட்டாண்மைக்காரன், s. Chief of a country or village; a Natamagar. நாட்டாண்மைக்காரி, s. Wife of a Natamagar. 2. A proud forward woman. நாட்டாண்மைப்பண்ண, inf. To manage the office of a Natamagar. நாட்டார், s. [sing. நாட்டான்.] People of a country, தேய்த்தார். 2. Countrymen, rustics, நாட்டுப்புறத்தார். 3. Chief persons among the Vellala caste. நாட்டாள், s. [com. காட்டாள்.] A laborer, வேலைசெய்வோன். நாட்டாளுக்கொருநீட்டாளோ. Must a day laborer have a servent? நாட்டுக்கணக்கன், s. A village accountant. நாட்டுக்குற்றம், s. Things injurious to a country, pests, scourges, ஊருக்குள்ள தீங்கு.--One class is seven-fold: 1. தொட்டி யர், strolling jugglers, wizards, witches; 2. திருடர், thieves, robbers; 3. யானை, wild elephants; 4. பன்றி, wild hogs; 5. விட் டில், insects; 6. கிள்ளை, parrots; 7. பெரு மழை, excessive rain.--Another class is eight, fold: 1. விட்டில், locusts and insects; 2. தன்னரசு, anarchy; 3. வேற்ற ரசு, invasion by a foreign power; 4. யானை, elephants; 5. மிகுமழை, excessive rain; 6. மிகுகாற்று, high winds, tempests. 7. கிள்ளை, parrots; 8. நட்டம், dissipation or dancing. (சது.) நாட்டுச்சந்தம்--நாட்டுப்பாங்கு, s. Slovenly or rustic habits of dress, behavior or talk. நாட்டுச்சார்பு, s. Agricultural tracts, மருதநிலம். நாட்டுச்சிறப்பு, s. The excellencies, natural or artificial of a country, ஊர் வளம். நாட்டுப்புறம், s. Country parts. நாட்டுப்புறத்தார், s. [pl.] Rustics, unpolished persons. நாட்டுப்பெண், s. A daughter-in-law, மருமகள். (Tanjore usage.) நாட்டுப்போங்கு--நாட்டுவழக்கம், s. The style, fashion, and manners of a country, ஊர்க்கடுத்தவிதம். 2. Rusticity, coarseness, அவிவேகவாடிக்கை. நாட்டுமட்டம், s. A country pony not from Pegu. நாட்டுவர்த்தமானம், s. The news of the Mofussil. நாட்டுவளப்பம்--நாட்டுவளம், s. Fertility of country, நாட்டின்சீர். 2. Good order of a country, as to its inhabitants, the animals, &c. நாட்டுவெள்ளரி, s. The wild Cucumber, of native or spontaneous growth. 66)

piṟppu (p. 319) v. noun. Birth, nativity, transmigration, உற்பத்தி. (See யாக்கைக்குறுகுற்றம்.) 2. Origin, derivation, descent, தோற்றம். 3. Order or scale of beings, class of existences, including animals and vegetables, சாதி. 4. Fear, alarm, as originating பயம். 5. Closeness, thickness, denseness, நெருக் கம். 6. (c.) Beginning, commencement--as of the year, or month, தொடக்கம். 7. [in combin.] A person as characterized by any distinguishing quality, as அவனொருதெய்வப்பி றப்பு, இவனொருமிருகப்பிறப்பு. 8. A brother or sister, கூடப்பிறந்தவர். 9. [in prosod.] A technical term applied to a foot ending in மலர் with 2 short, ஓர்குற்றுகரவாய்பாடு.-- For the seven kinds of birth, see ஏழுபிறப்பு. மறுபிறப்பு, s. Another birth. 2. [in. Chris. use.] The new birth. See மறு. பிறப்பிடம், s. The place of origin, உறைவிடம். (சது.) பிறப்பிலி, appel. n. Any thing innate. 2. One without brothers and sisters. 3. The deity, as unborn. (சது.) பிறப்பிறப்பு, s. Birth and departure from the body as incident to the soul, till it attains union with the deity. பிறப்பிறப்பில்லான், appel. n. The Supreme Being, கடவுள். (சது.) பிறப்புத்தொந்தம், s. [prov.] Hereditary talents, virtues, vices, excellencies, failings, &c., natural capacity. பிறப்புவழி, s. Family line, lineal descent. 2. Hereditary disposition. பிறப்புவாசி, s. That which is natural or inherent, as faculties of the mind or the completeness or defects of the body, சுபாவீகம். பிறப்பொழுக்கம், s. Conduct proper for the tribes of men respectively. 3)

peṇ (p. 332) s. [gen. பெண்ணின்.] A female in general, பெண்பொது. 2. A female of the human species, a woman. a girl, &c., ஆட வள். 3. A bride, a wife, விவாகப்பெண். 4. The feminine gender in the animal and vegetable kingdom, விலங்குமுதலியவற்றின்பெண். (c.) பெண்ணென்றால்பேயுமிரங்கும். Even a fiend will pity a woman. பெண்கரு, s. Female embryo. பெ பெண்கலை, s. The latter half of a verse, called வண்ணம். பெண்கள்சிகாமணி, s. A jewel-like woman. (in admiration.) பெண்கள்நாயகம், s. An excellent woman, a lady. பெண்குறி, s. Pudendum muliebre. பெண்கேட்க, inf. To solicit a girl of her friends, in marriage. பெண்கொடி, s. A lady; (lit.) a female vine. (p.) பெண்கொடுக்க, inf. To give a girl in marriage. பெண்கொடுத்தமாமன், s. A father-inlaw, as distinguished from தாய்மாமன். பெண்கொள்ள--பெண்ணெடுக்க, inf. To take a wife, to take a woman in marriage, to marry. பெண்கோலம்--பெண்வேஷம், s. Female attire or costume. பெண்சகோதரம், s. A sister, உடன்பி றந்தாள். (Colloq.) பெண்சாதி, s. A wife, மனைவி. (usage.) பெண்சோடினை, s. Adorning a bride for marriage. 2. See சோடினை. பெண்டகர்--பெண்டர், s. [pl.] Hermaphrodites, eunuchs, அலிகள். (சது.) பெண்டகை--பெண்டகைமை, s. Womanhood, feminine properties, excellencies; [ex தகை, nature.] (p.) பெண்ணரசி, s. A reigning female, a queen. 2. An opulent lady, செல்வமுடை யாள். பெண்ணரசு, s. Female government. 2. A superior woman. 3. [met.] Domination of a woman. பெண்ணரசுநாடு, s. A country governed by a woman. பெண்ணலம், s. Female excellency; [ex நலம்.] 2. Enjoyment with a woman, பெண்ணின்பம். பெண்ணன், s. A timid, effeminate, cowardly man, வீரமற்றவன். பெண்ணாசை, s. Desire for a woman. See ஆசை. பெண்ணாய்ப்பிறந்தவள், appel. n. A female, a woman; (lit.) one born a female. பெண்ணாய்ப்பிறந்தவள் வீட்டிலிருக்கவேண்டும். A woman should keep at home. பெண்ணாள், s. [in astrol.] The female division of the lunar asterism; [ex நாள்.] பெண்ணீலி, s. A very atrocious, wicked woman. 2. A female demon; [ex நீலி.] பெண்ணுடம்பு, s. The body of a woman. 2. [modeste.] Verenda mulieris. (Beschi.) பெண்ணுறுப்பு, s. Symmetry of a woman, female form, பெண்வடிவு. 2. As பெண்குறி. பெண்ணெழுத்து, s. Long vowels, நெட்டெழுத்து. பெண்தண்டு, s. See தண்டு. பெண்பருவம், s. The different stages of life in the female. See பருவம். பெண்பழி--பெண்பாவம், s. The guilt of forcing a woman. பெண்பனை, s. The female palmyra, useful for fruit and timber. See பனை. பெண்பாடு, s. Women's work or affair. பெண்பால், s. [in gram.] Feminine gender. See பால். பெண்பிள்ளை, s. A female infant, a girl, பெண்குழந்தை. 2. A woman, in general. 3. A bride, மணப்பெண். பெண்பிறப்பு, s. Female birth, commonly regarded as a misfortune. பெண்புத்தி--பெண்மதி, s. Female indiscretion; woman's wit. [in contempt.] பெண்புத்திபின்புத்தி. Female advice will result in disappointment. பெண்பேதை, s. A female, as being weak and indiscreet. பெண்போகம், s. Enjoyment with a woman. 2. One of the thirty-two acts of charity, and of the eight enjoyments. See அறம், and போகம். பெண்மகள், s. A woman, a lady, பெண். பெண்மயக்கம்--பெண்மயல், s. Fascination from love-sickness. பெண்மயிர், s. Female locks, அளகம். பெண்மரம், s. A female tree or plant, &c. 2. (சது.) A tree, the outside of which is harder than the inside, புறவயிர முள்ளமரம். பெண்மாயம், s. Fascinations of a women. பெண்மாறி. See பெட்டைமாறி. பெண்மை, s. Womanliness, nature of women, பெண்டன்மை. 2. Household dignity, domestic excellence, மனைமாட் சிமை. (சது.) பெண்மைச்சினைப்பெயர், s. [in gram.] Nouns feminine, from any member, or part, as முடத்தி, a female cripple-- also applied to the lower animals. பெண்மைச்சினைமுதற்பெயர், s. Nouns feminine from a member but including the whole body, as முடக்கொற்றி, the lame Kotty, though lame only in a limb. பெண்மைமுதற்பெயர், s. Nouns feminine being the name of a person, as கொற்றி, a woman. பெண்வகை, 4. Four classes of women: 1. பதுமினி, the highest class, possessing excellence of form, and sweetness of disposition; 2. சித்திருணி or சித்தினி, a class addicted to love; 3. சங்கினி, a mediocre class, irascible and passionate; 4. அத்தினி, the lowest class libidinous and furious. பெண்வழி, s. Family descent in the female line.