arcu (p. 22) s. Royalty, government, இ ராசாங்கம். 2. A king, இராசா. 3. A kingdom, the territory of a sovereign, இராச் சியம். 4. The planet Jupiter, வியாழம். (p.) அரசடைந்தான். He is come to the throne, he has obtained the kingdom. அரசங்கம், s. The six safe-guards of royalty; viz.: படை, குடி, கூழ், அம ச்சு, நட்பு, அரண். அரசளிக்க, inf. To govern. அரசாள, inf. To reign, govern. அரசாட்சி, v. noun. Reign, government, the exercise of government, the right of possession to the throne, இராசரிகம். அரசியல், s. Royalty, இராசாங்கம். 2. The duties or functions of a king, இராசரிகமுறைமை. They are six; viz.: அறநி லையறம், மறநிலையறம், அறநிலைப்பொருள், மறநிலைப் பொருள், அறநிலையின்பம், மறநிலையின்பம். அரசிருக்கை, s. The place of a king, or throne. அரசிறை, s. The king's tribute. அரசுசெய்ய, inf. To exercise the functions of government, govern, reign.

āṇai (p. 38) s. Oath, as in a court of justice, &c., சத்தியம். 2. Oath, as in profane swearing, வீண்சபதம். 3. Truth, மெய். 4. Conjuration, adjuration, obstructing a procedure by oath; checking by oath a beast ready to fall on one, or a law proceeding; an appeal by oath to a superior--as to the deity, the king, &c., obstructing or hindering--as the water from flowing over one's land, &c., கட்டு. 5. [Sans. Akgna.] An exercise of sovereign power and authority, a command, jurisdiction, mandate, order, an injunction, edict, ஆக்கினை. 6. The sign or insignia of authority--as the sceptre, national colors, the seal, the stamp, the badge of office, the impress on the coin, &c., அடையாளம். 7. Conquest, victory, வெற்றி. 8. Rules, injunctions, usages, &c. established by the learned of old, சான்றோர்கட்டளை. கண்ணாணை. By my eyes. அப்பாணை. I swear by my father. உன்தகப்பனாணை. I conjure you by your father. உன்னாணை. By thee. ஆணைசெலுத்த, inf. To sway the sceptre, exercise the functions of government. ஆணைச்சக்கரம், s. Sceptre. 2. (fig.) Royal power. ஆணைமீற, inf. To disregard conjuration or interdiction. ஆணையிட, inf. To take an oath, swear. 2. To adjure one. ஆணைவழிநிற்றல், v. noun. Subjection to the king--one of the ten good qualities or virtues of the liberal. ஆணைவிட, inf. To release from an oath. 25)

irutu (p. 50) s. A season of two months. (See பருவம்.) 2. The monthly flowings of females, catamenia, மகளிர்சூதகம். Wils. p. 168. RUTU. 3. The first menstrual discharge, மகளிர்முதற்பூப்பு. 4. (தத்துவ-24.) Office, function, operation--as the evolving, carrying forward and reduction of nature by the deity, கடவுளின்முத்தொழில். இருதுசாந்தி--இருதுசாந்திக்கலியா ணம், s. The ceremony incident to a girl's arriving at puberty, when offerings are made to the moon to appease that malignant deity, that he may not injure her or attempt her chastity, சோபனகலியா ணம். இருதுவாக, inf. To menstruate, பூக்க. 71) *

ilingkam (p. 54) s. A sign, mark, token, symbol, அடையாளம். 2. The penis. ஆண்குறி. 3. The phallus or linga--a representation of the membra viri et mulieris used in temples as an object of worship, and regarded as deity under this emblem. It is also made of gold or silver and worn in a casket on the arm, the breast, or some other part of the body, as an amulet and as an object of veneration and worship. In both these cases it represents both sexes in conjunction, being emblematical of Siva and Sacti, or the male and female energies of the deity, சிவலிங்கம். In the Agama philosophy three lingas are mentioned; viz.: 1. Streelinga (ஸ்திரீலிங்கம்) the same as விந்து--the female linga common to male and female--including in both sexes the organs for secreting and containing the seminal fluid. 2. Purshalinga (புருட லிங்கம்) same as நாதம் (Natha) male linga, also common to both sexes, including in both sexes the genital organs for transmitting and combining the two productions essential to generation. 3. Napunchakalinga, (நபுஞ்சகம்) same as அலி, Ali or Alilinga, the neuter or rather hermaphrodite linga, being the physiological foundation of the other two, both as to their organization and functions. The image linga often bears this name; these three are distinguished by the terms அவன், அவள், அது. They are physiological and are found in such works as தத்துவக்கட்டளை, &c. There is another class of lingas called பஞ்சலிங் கம், the five lingas, popularly represented as deity under the emblems of the five elements, and worshipped in as many celebrated temples, viz.: பிருதிவிலிங்கம், earth-linga, worshipped at Canjeevara-அப்புலிங்கம், water-linga, worshipped at Tiruvanaicka--தேயுலிங்கம், fire linga, worshipped at Tiruvannamalay--வாயுலிங்கம், air-linga, worshipped at Tirukalatti-ஆகாயலிங்கம், ether-linga, worshipped at Sethumbaram. These are properly of a metaphysical or mystical character and belong to the arcana of Hinduism. The above designations are for popular use and are given from their physiological connection with the five bodies or casements of the soul, whose natural bases are the elements. earth, water, fire, air and ether, respectively. Among the initiated, the following are the terms employed, viz.: 1. ஸ்திரீலிங் கம், Streelinga--this is properly the organ entire--male and female with its functions; it is a figure (உரூபம்) the only one of the five to which form is ascribed. There is but one image, the representation of this. The சரிதை course of worship, i. e. the popular puranic course belongs to this. 2. புல்லிங்கம், this is defined to be உணர்வு; the course here is that of instruction and perception as to the action of the instrument, &c. To this belongs the கிரியை course of worship, the second great stage. 3. நபுஞ் சகலிங்கம், this is the stage of darkness, of neutrality, called the stage of darkness and doubt, and, as a course of worship, is included in the succeeding one. 4. பரமலிங் கம், this comes under the dominion of மயேச் சுரன், the concealer, and is called மறைப்பு; the course here is that of யோகம், the third great stage. 5. மகாலிங்கம், this is தெளிவு, the course of ஞானம், the last stage which exempts from births, and secures absorption in the supreme essence. Wils. p. 72. LINGA. இலிங்ககோளம், s. Glans penis. (Anat.) இலிங்கங்கட்டி--இலிங்கதாரி, s. One who wears the linga. இலிங்கசங்கமம், s. Symbols of the sexes united--probably a personification of the active energy of the deity and of matter, represented in metal. &c., or formed in the mind as objects of contemplation and worship. இலிங்கசூலை, s. A kind of venereal disease. இலிங்கபுடோல், s. The ஐவிரலி, creeper, Bryonia, L. இலிங்கபுராணம், s. One of the eighteen Puranas, புராணம்பதினெட்டிலொ ன்று. இலிங்கப்புற்று, s. A kind of venereal disease. இலிங்கரோகம், s. The venereal disease, ஆண்குறியில்வருமோர்புண். இலிங்கர்--இலிங்கிகள், s. Ascetics, Rishis who wear the Linga, சைவ தவப்பாலோர். இலிங்கி, s. An ascetic. 2. A worshipper of Siva, under the phallic emblem. 3. A hypocrite, a pretended devotee. ஸ்படிகலிங்கம், s. A linga made of quartz. பாணலிங்கம், s. A stone in the form of a linga--found in the river Nurbudda. பிரசாதலிங்கம், s. What is dedicated to Siva. பார்த்திபலிங்கம், s. Any thing assumed as an emblem of linga, and worshipped. சுயம்புலிங்கம், s. A linga supposed to be self-existent. சங்கமலிங்கம், s. A man of the Changama sect. குருலிங்கம், s. A spiritual father, a confessor. 17)

iḷmai (p. 56) s. Youth, tenderness, immatureness, juvenility, infancy, இளமைப்பரு வம். 2. Indiscretion, immaturity of knowledge and intellect, illusion, உன்மத்தம். The opposite to இளமை is முதுமை. இளமையிலேபுண்ணியத்தோடேபழகு. Accustom thyself to virtue from thy youth. இளமையிற்கல். Learn from thy infancy. இளங்கதிர், s. Young ears of corn, பயிரினிளங்கதிர். 2. The early rays of the sun, இளங்கிரணம். 3. The sun early in the morning, உதையாதித்தன். இளங்கலையன், s. A species of paddy that ripens early, ஓர்நெல். இளங்கன்று, s. A young calf, சிறு கன்று. 2. A sapling, மரக்கன்று. இளங்காய், s. Green, unripe fruit, fruit just formed. இளங்கார், s. A kind of paddy which is reaped in the early part of the dark season, கார்நெல். இளங்கால், s. The betel creeper recently planted, வெற்றிலையிளங்கொடி. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. இளங்குரல், s. A low, suppressed cry--as at the commencement of a funeral wail, அமர்ந்தகுரல். 2. A shrill, fine voice, சிறுகுரல். (c.) 3. (p.) A young ear of corn, பயிரிளங்கதிர். இளங்கொடி, s. A young creeper, சிறுகொடி. 2. The secundine or afterbirth of a beast, பசுவினஞ்சுக்கொடி. 3. (fig.) [in poetry.] A female, பெண். இளங்கொற்றி, s. A cow that has recently calved, இளங்கன்றுடைப்பசு. இளசு, appel. noun. [prop. இளைசு.] That which is young, tender. இளஞ்சந்திரன்--இளம்பிறை, s. The horned moon, the crescent. இளஞ்சாயம்--இளநிறம், s. A slight tinge in dyeing, நன்றாய்ப்பற்றாதசாயம். இளஞ்சார்வு, s. [prov.] Palmyra or talipot leaves next to the tender shoot, or heart of the tree, குருத்தோலை. இளஞ்சிவப்பு, s. Light red. இளஞ்சூடு, s. Gentle heat, warmness. இளஞ்சூல், s. Young ears of corn not yet shot forth, பயிரினிளங்கரு. 2. An embryo, முதிராப்பிண்டம். இளநாக்கடிக்க, inf. [prov.] To affect reluctance. இளநீர், s. The water of a young cocoanut, இளந்தேங்காய்குள்நீர். 2. A tender or unripe cocoanut, இளந்தேங்காய், Cocos nucifer&ae;. 3. A faint color in a gem, மணியினிளநிறம். இளநீர்க்குழம்பு, s. A medicinal preparation for diseases of the eye, கண் மருந்திலொன்று. இளநீலம், s. Light blue, வெளிறி யநீலம். இளநீலநூல், s. Light blue thread. இளநெஞ்சன், s. A coward, dastard, a poltroon, கோழைமனதுடையோன். 2. A kind, tender-hearted man, இளகின மனதுடையவன். இளநெஞ்சு, s. Timidity, cowardice, pusillanimity, கோழைமனது. 2. A tender mind, இளகியமனது. இளந்தலை, s. Youth, juvenility, இளமைப்பருவம். 2. Being reduced in rank, lowness of circumstances, want of respectability, lightness, எளிமை. ஆளிளந்தலைகண்டுதோணிமிதக்கும். The buoyancy of the dhoney will be proportioned to the lightness of its freight. இளந்தலைக்கைம்பெண்சாதி, s. A young widow. இளந்தாரி, s. [vul.] A youth, a young man, வாலிபன். இளந்தென்றல், s. The gentle southwind. இளந்தை, s. Youth, tender years. 2. A young person or thing, a young one, a youngster. இளந்தோப்பு, s. A grove of young trees. இளந்தோயல்--இளந்தோய்ச்சல், s. Milk in a curdling state, தயிரினிளந்தோ யல். 2. The preparation in water of a heated blade for tempering, பதமிடுந்தோ யல். இளப்பம், s. [vul. prop. இளைப்பம்.] Inferiority, baseness, meanness, disgracefulness, flimsiness, திடமின்மை. சாதியிளப்பம், s. Inferiority, lowness of caste. இளமட்டம், s. A small pony, குறுங்குதிரை. 2. A little boy or girl, a stripling, youth, a young lady, சிறுவன் --சிறுவி. இளமண், s. A sandy soil. இளமண்டை, s. A tender skull, a thin skull, the hair of which early turns grey, the teeth of the person falling out prematurely. இளமத்தியானம், s. Towards mid-day. இளமலர், s. A bud about to burst. இளமழை, s. A light shower of rain, drizzling rain. இளமையோன், s. A youth, a young man. கட்டிளமையோன், s. A very young man--as மழவன். இளமைவழிபாடு--இளவழிபாடு, s. Fickleness, unsteadiness. 2. Elements, rudiments. இளம்பசி, s. Slight hunger--as between meals, easily relieved by light food, or fruit. இளம்பச்சை, s. Light green. இளம்பதம், s. Imperfectness, immaturity, moderateness in state or quality, இளமை. 2. A peculiar quality in medicinal oils derived from immature heat in some cases a defect, in others an excellence, இளம்பாகம். 3. A thin consistency obtained by melting, the first stage of melting, உருகுபதம். 4. The state of sweetmeats, pastries, or other kinds of food imperfectly cooked, வேகாப்பதம். 5. The state of oils or electuaries insufficiently prepared, இலேகியமுதலியவற்றின் பதக்குறைவு. 6. The quality of paddy, &c., imperfectly or moderately dried after boiling, நெல்முதலியவற்றின்காய்ச்சற்கு றைவு. 7. The state of being slightly parched, toasted, &c., வறுபடாப்பொரி. இளம்பயிர், s. Young shoots of corn, corn in a fit state to be transplanted. இளம்பருவம்--இளம்பிராயம், s. Juvenility, youth, early stage of existence. இளம்பறியல், s. That which is plucked when immature--said of cocoanuts. இளம்பாடு, s. Sufferings of nonage, இளமையிற்படும்பாடு. 2. Immaturity, unripeness, imperfection, இளம்பதம். இளம்பிடி, s. A young female elephant, சிறியபெண்யானை. 2. A woman, a lady, பெண்; [ex பிடி, a female elephant whose stately movements a lady is poetically described to resemble in her gait.] இளம்பிள்ளை, s. A young child. இளம்பிள்ளைவாதம், s. A kind of rheumatism to which young persons are subject, a kind of pleurisy. இளம்புல், s. Tender grass newly shot forth, முதிராப்புல். 2. The அறுகு grass. இளவடி, s. Imperfect distillation, இளம்பதத்தில்வடிக்கை. இளவரசு, s. The prince regent who performs the functions of government when the king becomes disabled by age or otherwise, இராசகுமாரன். 2. The heir apparent, பட்டத்துக்குரியபிள்ளை. 3. A king in his minority, குழந்தைப்பருவமுடைய வரசு. (பாரதம்.) இளவல், s. A younger brother, தம் பி. 2. A lad, a youth, இளைஞன். இளவாடை, s. Gentle north wind. இளவாளிப்பு, v. noun. [prov.] Dampness, moisture. இளவுச்சம், s. [in astrology.] The situation of a planet a little before it reaches the meridian, உச்சத்திற்கணிமையா குகை. இளவுறை, s. Incipient or immature curds. இளவெந்நீர், s. Lukewarm water. இளவெயில், s. The early sunshine of the morning; also applied sometimes to the moderated rays of the evening, காலைவெயில். இளவெலும்பு, s. A tender, unhardened bone--as in children, முதிராவெலு ம்பு. இளவெழுத்து, s. An unformed hand-writing, the first writing of a child, படியாவெழுத்து. இளவேனில், s. The milder period of the hot season, including the months of April and May. See பருவகாலம். 6)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uttiyōkam (p. 61) s. Greatness of mind, joy, உள்ளமிகுதி, ஊக்கம். 2. Enterprise, energy, exertion, exercise, strenuous and continued endeavor, முயற்சி. 3. Office, function, employment, தொழில். Wils. p. 15. UTYOGA. உத்தியோகக்காரர்--உத்தியோகஸ் தர், s. Officers, persons in offices of trust, public functionaries. உத்தியோகங்குறிக்க, inf. To confer an office. உத்தியோகசத்தி, s. Power or influence of office. உத்தியோகச்சலுகை, s. The authority, influence, dignity, &c. of an office. உத்தியோகச்செருக்கு, s. Pride of office. உத்தியோகச்செல்வாக்கு, s. Pride, power, influence, arrogance, &c. of office. உத்தியோகத்திற்பிரவேசிக்க, inf. To take, assume, enter upon an office. உத்தியோகபர்வம், s. A section in Bharata which gives an account of the preparations of the Pandus and Gurus for war. உத்தியோகபுருஷன், s. A person in office. உத்தியோகம்பண்ண, inf. To discharge the duties of an office, to officiate. 2. To endeavor, enterprise, to exert energy. (உப. 44.) உத்தியோகிக்க, inf. To resolve, intend, to purpose, to determine. 2. To exert, to act with energy, to exercise, enterprise. 3. To commence, take in hand, undertake. 7)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kūcu (p. 133) கிறேன், கூசினேன், வேன், கூச, v. n. To be shy, bashful, coy, diffident; to shrink back, to be timid, ashamed, அஞ்ச, நாண. 2. To be tender or weak--as an eye, a foot, &c., or as teeth set on edge, கண்முதலியகூச. 3. (fig.) To recoil--as a hand or foot, through fear, sorrow, delicacy, deference, &c., அச்சக்குறிப்புக்காட்ட. 4. To be ticklish, to shrink from tickling, கூச்சங்கொள்ள. பல்லுக்கூசுகிறது. My teeth are set on edge. கூசாமற்பேச, inf. To speak without fear, or diffidence. 2. To declare without reserve. கூசிப்பார்க்க--கூசிவிழிக்க, inf. To look with tender eyes. 2. To squint, to look with the eyes half shut, and the eye-brows knit. கூ கண்கூச, inf. To be weak in sight. See கண். கால்கூச, inf. To be tender-footed, &c. See கால். கைகூச, inf. To be backward in using the hand. See கை. சபைக்கூச, inf. To shrink from appearing, or performing before an assembly. பழிக்குக்கூச, inf. To fear blame, or reproach. மனங்கூச, inf. To be shy, diffident, bashful. 2. To loathe disgusting objects. 3. To be loth to think evil of one. வாய்கூச, inf. To be reluctant to utter improper things, &c. கூச்சம்--கூசல் v. noun. Shyness, bashfulness, diffidence, shame-facedness; modesty, delicacy, நாணம். 2. Tenderness or weakness of a limb, an eye, &c., causing a shrinking from its functions, &c., பல்முதலியகூசுகை. 3. Ticklishness, tickling, titilation, கூசுகை. 4. Timidity, fear, apprehension, அச்சம். 5. [local.] Properly. கூர்ச்சம்; which see. அக்குள்பாய்ச்சினாற்கூச்சமாயிருக்கும். If you put your fingers in one's arm-pit, he will feel ticklish. கூச்சக்காரன், s. A shy person. 2. A ticklish person. 3. A bashful, diffident person. கூச்சங்காட்ட--கூச்சப்படுத்த, inf. To tickle, titilate. கூச்சந்தெளிய, inf. To overcome shyness, &c. 2. To get rid of, or out-grow ticklishness. கூச்சந்தெளிந்தவன்--கூச்சமில்லாதவன் --கூச்சந்தீர்ந்தவன், s. One that has overcome shyness; one no longer bashful. கூச்சப்பட, inf. To be shy. 2. To be timid, daunted. 3. To be ticklish. 9) *

kūttu (p. 134) s. (from Sans. Goorda, play, Wils. p. 239.) Dance, dancing; action, performance; ball, நடனம். 2. Dramatic play, comedy, நாடகம். 3. Dance or sport of the deity--as the creation, preservation, and destruction of the universe are considered by Hindu philosophers, திருக் கூத்து. 4. Expression or exhibition of the feelings of the soul in its conscious states, as manifested in the actions and organic functions of the body, according to Hindu psychologists, ஆத்துமசேட்டை. 5. Frolicking, leaping and frisking about, like young boys and girls, விளையாட்டு. 6. Display, pomp, parade, &c.--as viewed by ascetics, பிரபஞ்சநடிப்பு. 7. A strange event or phenomenon, நூதனசெய்கை. 8. Presumption, assumption, vanity--as of young persons--one new in office, &c., spoken in contempt, கோலாகலம். 9. A droll or ludicrous action or performance--as a pantomime, &c., பரிகாசக்கூத்து. 1. (fig. little used.) The instigating or moving cause of an action, தூண்டுகாரணம். கூத்துக்குமீசைசிரைக்கவா. Why shave off the mustaches for mere play; i. e. why do a thing without an object? ஏதேனுங்கூத்துநடக்கும். [prov.] Some disastrous event will happen--said after a bad omen. நாலுநாட்கூத்து. A four day's dance-spoken of worldly prosperity, elevation to office, &c. கூத்தன், s. Dancer, actor, performer, comedian, &c., நாடகன். 2. Soul, life, spirit--as the directing cause of the various corporeal functions and actions, உயிர், ஆத்துமா. (நாலடி.) 3. The deity--as the operating cause in the universe, கட வுள். (p.) கூத்தாட, inf. To dance or play, to exhibit pranks, to take a part in play, நடனஞ்செய்ய. 2. To persist in an improper request, &c., சோலிபண்ண. 3. To be elated by promotion, wealth, &c.; to assume too much, &c., பெருமைகாட்ட. 4. (little used.) To act merely for form's sake, in religion, civilities, mourning, &c., ஒப்புக்குச்செய்ய. கூத்தாடி, s. (fem. கூத்தாடிச்சி.) A dancer, player, an actor, a comedian, நடன். 2. A pole-dancer, கழைக்கூத்தன். கூத்தாட்டு--கூத்தாட்டம், v. noun. Dancing, acting, playing, &c., நடிப்பு. கூத்தாட்டுச்சிலம்பம் படைவெட்டுக்குதவாது. The fencing of the actor will not do in battle. கூத்தி--கூத்திச்சி, s. A female actor or dancer; a dancing girl, நாடகப்பெண். 2. A courtezan, a strumpet, a prostitute, வேசி. 3. A concubine, கூத்தியார். கூத்துக்களரி, s. The area or hall for play; a ball room; a theatre; a circus, &c., நடனசாலை. கூத்துக்காரன், s. (fem. கூத்துக்காரி.) An actor, a dancer, கூத்தாடுவோன். 2. A dancing master, கூத்தாட்டுவோன். 3. A buffoon; a ludicrous, comical person; a mimie, விகடக்காரன். கூத்துப்பயிலிடம், s. A dancing school; a place where dancing is practised. கூத்துப்பாட்டு, s. Dancing tunes, and songs. கூத்துவகை--கூத்தின்விகற்பம், s. The two divisions of dancing, commonly by woman. 1. தேசிகம், modes of dancing in different countries. 2. மார்க்கம், modes of dancing--as laid down in the shastras. கூத்துப்பண்ண, inf. To make fun, sport, &c. 2. To do a droll, funny, action. 3. To confound; to derange. கூத்துவிட, inf. To introduce the actors in a play. 2. [prov.] To say something odd, or droll; to do a funny, humorous thing, pleasing to a company. கூத்துவைக்க, inf. To give a dance, or ball--modern. 7)

kōḷ (p. 151) v. noun. [from கொள், v.] Taking, having, receiving, seizing, influencing, கொள் ளுகை. 2. s. Columny, aspersion, backbiting, defamation, false accusation, குறளை. 3. Informing against, malicious tale-bearing, புறந்தூற்றல். (c.) 4. Disaster, misfortune, impediment, இடையூறு. 5. Killing, slaughter, கொலை. 6. A lie, falsehood, பொய். 7. Strength, power, வலி. 8. Quality, property, nature, character, reputation, குணம். 9. Evil, vice, தீமை. 1. A planet, either visible or invisible; also other heavenly phenomena, கிரகம். 11. A lunar constellation, நட்சத்திரம். 12. Opinion, tenet, faith, belief, creed, கோட்பாடு. 13. A day, நாள். (சது.) கோளில்பொறியில். Like, the sentient organs when unfit for their functions. (குற). கோட்காரன்--கோட்சொல்லி, s. A talebearer, a slanderer, an informer, a divulger. கோட்கூறு, s. [in astrol.] A division of the rising sign into thirty parts, being the number of its degrees. (See இலக்கி னம்.) 2. Good or evil from the influence of the planets, கிரகங்களின்கோளாறு. கோட்சொல்ல, inf. To calumniate, inform against. 2. To act the part of a tale-bearer, to slander, to divulge secrets injuriously. கோளன், s. A tale-bearer, கோளுரைப் போன். கோள்குண்டணி, s. Tale-bearing and calumny. (c.) கோள்முடிய, inf. [prov.] To fabricate or tell tales; to enrage another's mind by slanderous reports. காணுங்கோள், s. The visible planets. See கிரகம். கரந்துறைகோள், s. Phenomena of the heavens, sometimes invisible and fanciful, but most of them regarded as ominous-as இராகு, Caput draconis, or the ascending node; கேது, Cauda draconis or the descending node; சூரியப்பிரதிவிம்பம், a sundog or false appearance of a second sun; பரிவேடம், halo round the sun or moon; வால்வெள்ளி, comets; வானவில், rainbow; தூமம், meteor, indistinct smoky phenomena. Four other invisible கோள், (காணா க்கோள்.) are spoken of as being of special importance in casting nativities and in other astrological calculations; viz: 1. குளிகன். 2. யமகண்டன். 3. அத்தப் பிரகரன். 4. காலன். 5. அருக்கன். கோளினால்வருந்தீங்கு. Evil influences of the planets. தீக்கோள், s. A malignant planet. நற்கோள், s. A benignant planet. 62)

toẕil (p. 262) s. Act, action, deed, செயல். 2. Work, service, employment, avocation, art, pursuit, practice, வேலை. 3. Office, trade, function, business, உத்தியோகம். 4. Skill, competence, address in performance, adroitness, exercise of acumen, display of ingenuity in workmanship, machinery, or speech, சாமர்த்தியம். 5. [in gram.] A verb, வினைச்சொல். 6. Result, natural effect, characteristic, instinct, தன்மை. 7. Appropriate duties or occupations, குலாசாரம். 8. Treachery, intrigue, cunning, தந்திரம்-Note For முத்தொழில், the three operations of the deity and ஐந்தொழில், as given in Saiva Agamas, see பஞ்சகிருத்தியம் under கிருத்தியம். The six தொழில், or actions, appropriate to the holy land, or India proper, are: 1. உழவு. ploughing, tillage. 2. தொழில், workmanship, manufacture. 3. வரைவு, marriage, with appropriate ceremonies. 4. வா ணிகம், traffic. 5. வீச்சை, வித்தை. arts, science, literature. 6. சிற்பம். architecture. The six தொழில் or duties and occupations appropriate to the four castes are: 1. To அந்தணர், brahmans: 1. ஓதல், study and recitation of the Vedas. 2. ஓதுவித்தல், teaching the Veda. 3. வேட்டல், performing daily and special rites tending the sacred fire. &c. 4. வேட்பித்தல், managing the performance of rites for others, &c. 5. ஈதல், distributing alms, supporting religious mendicants. 6. ஏற்றல், receiving alms, and donations from worthy persons. II. To அரசர், the royal or military race: 1. ஓதல், studying. 2. வேட்டல், performing rites. 3. ஈதல், bestowing alms, and donations. 4. உலகோம்பல், cherishing, protecting, governing the land. 5. படைப்பயிற்றல், training or disciplining armies. 6. பொருதல், carrying on war. III. To வைசியர், or cultivators, marchants and herdsmen: 1. ஓதல், study, 2. வேட்டல், performing rites. 3. பொருளீட் டல், acquiring wealth. 4. ஈதல், bestowing alms. 5. பசுக்காத்தல், keeping cows. 6. ஏரு ழல், agriculture. IV. சூத்திரர், servile castes: 1. முதன்மூவர்க்கேவல்செய்தல், serving the first three castes. 2. பொருளீட்டல், acquiring wealth. 3. உழுதல், tillage. 4. பசுக்காத்தல், keeping cows. 5. குயிலூவத்தொழில்செய்தல், playind on stringed and wind instruments 6. காருகவினைகளாக்கல், weaving cotton and silk, bearing burdens, and other drudgery. Authorities differ on some of the varieties. நீஎன்னிடத்தில்தொழில்பண்ணிக்கொண்டுவருகி றாய்ஒருநாளைக்குஅகப்படுவாய். You are dealing slily with me, one day you will be caught. தொழிலாளன், s. [pl. தொழிலாளர்.] A mechanic, artificer, office holder, &c. தொழிலாளி, s. (mas. and fem. vul. தொள்ளாளி, plu. தொழிலாளிகள்.] An artificer, as தொழிலாளன். தொழிலில் இலாபம், s. Profit from work or trade. தொழிலெடுக்க, inf. To get or obtain office. 2. [prov.] To dismiss one from office. 3. See எடு, v. தொழில்மாற, inf. To be transferred from one profession to another. 2. To be put out of office. தொழிலோர், s. [plu.] Artificers, &c. தொழிற்குறைவிசேடம், s. [in rheto.] One of the four kinds of விசேடம், enhancing the superiority of a person or thing by a description of results without noticing intermediate causes, ஓரலங்காரம். தொழிற்பட, inf. To be formed, constructed, produced, evolved, காரியப்பட. 2. To engage in an office, to enter upon a work, வேலையிற்புக. தொழிற்பண்பு, s. [in gram.] Words describing the qualities of acts, as ஆடல், dancing; பாடல், singing. தொழிற்பாடு, s. Labur, as பாடு. தொழிற்பெயர், s. Verbals, verbal nouns. being of two kinds: 1. புடைபெயர்ச்சித் தொழிற்பெயர், as வருதல், coming, &c. 2. முதனிலைத்தொழிற்பெயர், as உரிஞி, &c. தொழிற்துறை, s. Trade, business, வியா பாரம். தொழின்முறைமை, s. Occupation, manner of work. தொழின்மொழி, s. As வினைச்சொல். 105)

tōṣam (p. 263) --தோடம், s. Fault, defect, blemish, blight, குற்றம். 2. Sin, offence, transgression, heinous crime, guilt, பாவம். 3. Disorder or vitiation of the humors of the body; or defect in the functions of the bile, phlegm, or wind--often fatal, and always dangerous attended with low pulse, prostration and cold extremities; dyscrasy, சன்னி. W. p. 426. DOSHA. (c.) 4. Humors of the body, also called, பிணி. 5. Typhus fever, ஓர்சுரம். (Ains.) முத்தோஷம், s. The three humors of the body: 1. வாதம், wind, acid or hypochndriacal humors. 2. பித்தம், bile. 3. சிலேட்டுமம், phlegm. See திரிதோஷம். The முத்தோஷம் or three defects in composition: 1. அதிவியாப்தி, or மிகைப்படக்கூறல். 2. அ வியாத்தி or குற்றங்கூறல். 3. அசம்பவம் or மாறு கொளக்கூறல், which see. தோஷகுணம், s. A cold prostrate state of the body, from supposed derangement of its juices. தோஷக்காய்ச்சல், s. See காய்ச்சல். தோஷங்கொள்ள, inf. To be in a torpid state. தொனு, s. [prov.] Suppressed bellowing of a cow. உக்காரம். See தனு. தொனுப்போட, inf. To roar as a bull; to vociferate. (c.) 21)

nil (p. 277) நிற்கிறேன், நின்றேன், நிற்பேன், நிற்க, v. n. To stand, செங்குத்தாய்நிற்க. 2. To stand still; to stop, halt, tarry, தரிக்க. 3. To abide, endure, continue, தங்க. 4. To cease, be discontinued, stopped, suspended, ஒழிய. 5. To be steadfast, to preserve, persist in a course of conduct, நிலைநிற்க. 6. To remain, be left--as matter in a boil, as disease, &c., to be left--as matter in a boil, as disease, &c., to be left due, நிலுவைநிற்க 7. To be, be in, have a lodging, or residence; to exercise functions, as the senses through their appropriate organs; to be situated as a planet; continue, as any of the four astrological times, viz: திதி, யோ கம், கரணம்,நட்சத்திரம், தத்தந்தானத்திருக்க. 8. To be suspended, postponed, adjourned, தாமதிக்க. (c.) ஒருபொருள்நிற்கிறகாலம். The time during which a thing may last. இந்தமருந்துக்கந்தவியாதிநிற்கும். The disease will yield to this medicine. பொழுதுநிற்கவா. Come while the sun lasts. அவனுக்குபாடம்நிற்கிறது. The lesson is well learnt by him. 2. He has a good memory. செல்வம்நில்லாது. Prosperity is not permanent. நின்றதுநிற்கப்புறப்பட்டார். He set out abruptly. நின்றநாளைக்குமுதலும்வட்டியும். The principal with the interest for the time it was in hand. நின்றநிலையிலேநில்லாதே. Don't continue standing. தெய்வம்நின்றுகொல்லும். God is slow in punishing men. அதுநிற்க. To let that be; [a form of expression used in reverting to another point.] கேட்டுநிற்க, inf. To be begging, supplicating importunately. நில்லாமை, neg. v. noun. Changeableness, inconstancy. நில்லாமனத்தார். Fickle minded people. நிற்கச்சொல்ல, inf. To request one to wait. நிற்காமற்போக, inf. To go immediately. 2. To come to an end. நின்று, v. part. Standing, &c. It is used like இருந்து to express from, as வீட்டில் நின்றுவந்தான்; he came from the house. நின்றுபோதல், v. noun. Ceasing of a pain, salary, &c;. 161) *