arukku (p. 25) கிறேன், அருக்கினேன், வேன், அருக்க, v. a. To diminish, குறைக்க. 2. To make scarce, reduce in quantity, சுருக்க. 3. v. n. To keep back from others use, (as keeping up grain, making it scarce and dear,) to stand out in bargaining, stickle, haggle, அருக்காணிபண்ண. 4. To grudge, spare reluctantly, give sparingly, show unwillingness to serve or benefit another, அழுக்காறடைய. (திரிகடுகம்.) நீரருக்கிமோர்பெருக்கி நெய்யுருக்கியுண்பவர்தம் பே ருரைக்கப்போமே பிணி. He who drinks his water after boiling, his curds diluted, and his butter made ghee, will find sickness flee at the sound of his name. அருக்கு, v. noun. Scarceness, அ ருமை. 2. Haggling in a bargain, reluctance to do a kindness, &c., அருக்காணி. 3. Fearing, அஞ்சுகை. 5) *

ulṟu (p. 66) கிறது, உலறினது, ம், உலற, v. n. To be worn out, as clothes, &c., சிதைய. 2. To become dry, to wither, காய. 3. To become rough, shaggy, loose, brushy--as hair, to bristle up, சிலும்ப. 4. To show signs of anger, be incensed, சினக்குறிப்புக் காண்பிக்க. (p.) உலறுபன்மயிர். Rough hair. (காசி.) உலறும்வெஞ்சுரம். The arid desert. (இராமா.) உடுக்கையுலறியுடம்பழிந்தக்கண்ணும். Though the clothes become tattered and the body emaciated-- (நாலடி.) 11)

kuttu (p. 121) கிறேன், குத்தினேன், வேன், குத்த, v. a. To punc ure, prick, penetrate; to bore, perforate, ஊசிமுதலியவற்றாற்குத்த. 2. To stab, to thrust, to pierce, ஈட்டிமுதலியவற் றாற்குத்த. 3. To pound in a mortar, to comminute, உலக்கையாற்குத்த. 4. To crack, to crush, smash, நெரிக்க. 5. To strike with the fist; to cuff, buffet, box, கையினாற்குத்த. 6. To efface a writing by dotting it with a style, &c., கிறுக்கிக்குத்த. 7. To drop; to pour out a small quantity, எண்ணெய்முதலிய குத்த. 8. to gore, கொம்பினால்முட்ட. 9. To pick or strike--as a stork, a crow, &c., பறவைகுத்த. 1. To mark by pricking, dotting, &c.; to dot, to point, புள்ளிகுத்த. 11. To stamp, to impress. முத்திரைமுதலியகுத்த. 12. To dig, dig up, dig out. கிண்ட. 13. (See the verb குறு.) To pluck, பறிக்க. 14. To ram down--as in a gun, துப்பாக்கியைக்கெட்டிக்க. 15. To bury in the ground--as certain seeds, விதையூன்ற. 16. To plant, set, place, நட, நிறுத்த, வைக்க. 17. To use sarcastic allusions, to employ invectives, சுடுவார்த்தை பேச. 18. To thwart, to defeat--as a design; to oppose--as a measure or scheme, தடங்கற்செய்ய. 19. [vul.] To coagulate milk, பிரைகுத்த. 2. v. n. To throb, to ache, வயிறு முதலியகுத்த. குத்தாமற்குத்திப்போட்டான். He has indirectly made a sarcastic allusion to me. அவன்கையைக்கொண்டே யவன் கண்ணிற் குத்தி னான், He has taken hold of his neighbor's hand, and thrust it into his eyes; i. e. he has employed his neighbor's means to injure him. குத்தித்தைக்க, inf. To sew through and through. குத்துக்கோல், s. A horse or ox goad. தாற்றுக்கோல். 2. A pike-staff, முட்கோல். குத்துமுள், s. A spur, குதிரைமுள். குத்துவாள். s. A dirk, a hand-dart or bayonet, உடைவாள். குத்தீட்டி, s. A poniard. குத்துவல்லையம், s. A hand-javelin--opposed to எறிவல்லையம். குத்தூசி, s. A kind of wooden needle, for roofing or hedging. அம்மைகுத்த, inf. To vaccinate. பச்சைகுத்த, inf. To tattoo; lit. to puncture and insert a blue dye. பல்லுக்குத்த, inf. To pick the teeth. மூக்குக்குத்த, inf. To perforate the nose. குத்திக்கொல்வோன், s. One who kills another by stabbing, an assassin. குத்துக்கொம்பு, s. [prov.] Perpendicular horns. குத்துக்கரணம், s. A somerset. நிலைகுத்த, inf. To be set in or fixed --as the eyes of one just breathing his last. சாந்துகுத்த, inf. To pound chunam or mortar. நெல்லுக்குத்த, inf. To pound paddy. பேன்குத்த, inf. To crack or crash lice. குரும்பைகுத்த, inf. [prov.] To pluck young cocoanuts, &c. அள்ளிக்குத்த, inf. [prov.] To give liquid food stintingly. 2. To drop a little water on plants, &c. குத்துவலி--குத்துக்குடைச்சல், v. noun. Throbbing or pinching pain, stitches. குத்திப்பேச, inf. To make a cutting remark. குத்தியள்ள, inf. To take up grain, &c., by thrusting the hands in perpendicularly. குத்தல், v. noun. Puncturing, pricking --as one of the eight kinds of impressions perceived by the sense of feeling. 2. Ramming; thrusting, stabbing, &c. குத்தார்க்கு, s. [local.] Withe, cord, &c., inserted in the hole of a குத்தூசி needle. குத்து, v. noun. Pounding in a mortar, உரலிற்குத்துகை. 2. A blow with the fist, a cuff, a buffet, a box, கைக்குத்து. 3. A thrust, a stab; a puncture, a prick, an incision, a goading, ஈட்டிமுதலியவற்றாற்கு த்துகை. 4. The peck of a stork, மூக்கினாற்கு த்துகை. 5. An acute, throbbing, twinging pain, ஓர்நோய். 6. A dot, a point, a tittle; a spot--commonly with a pointed instrument, புள்ளி. 7. A double handful of grain, &c., the hands being thrust in perpendicularly. 8. [prov.] A handful, ஓர் கையளவு. 9. Perpendicularity, steepness--as in செங்குத்து. குத்துண்டுபோவாய்--குத்துண்பாய். May you be stabbed--an imprecation. ஒருகுத்துச்சோறு. A double handful of boiled rice, with the hands thrust in perpendicularly. குத்துமி, s. Husk--as separated from rice by pounding. குத்துவெட்டு, s. Stabbing and maiming. --either in scuffles, robbery or war. 2. Dots and strokes--as erasures, பிழைபட் டதைக்கிறுக்கித்தள்ளல். குத்துப்பாடு, v. noun. Censuring or charging one with a fault; violent contention; lit. piercing, retortion. அந்தவேலைமேற்குத்துப்பாடுசொல்லுகிறான். He finds fault with the work. குத்துக்காயம், s. A wound by a stab; a stab. அடப்புக்குத்து, s. [prov.] Stabbing in the ribs, விலாக்குத்து. தலைக்குத்து--மண்டைக்குத்து, s. Piercing pain in the head; head-ache. முலைக்குத்து, s. Piercing pain in the breast. முலைக்குத்தைஅறியுமாசவலைப்பிள்ளை. Does the babe know the mother's breast-ache? குத்துண்ண, inf. To be beaten, pierced, stabbed, &c. குத்துப்பட. குத்துணி, s. One stabbed, குத்துண்ட வன். 2. A mean, vagabond, shameless fellow. குத்துப்பட்டுவிழ, inf. To fall, or drop down pierced. குத்துக்குநிற்க, inf. To stand on points, each urging his own reasons; to contend, to oppose-as rivals. 2. To haggle in dealing. குத்துகால்-குத்துக்கால், s. The uprights of a frame-as of a car; a piece of furniture, support, தாங்குகால். குத்துக்காலிட, inf. To sit or lie with bent legs; [ex குந்து.] குத்துக்கால்நாட்ட, inf. To fix or plant the uprights. குத்தாய்நிற்கிறமலை, s. A mountain standing perpendicularly. குத்துவிளக்கு, s. Standing lamp, a brass candlestick. குத்துக்கல்-குத்்தாங்கல், s. A perpendicular stone. குத்துக்கல்லாய்வைக்க, inf. To build with bricks set upon the edge. குத்துக்குளம்பு, s. The hoof of oxen, horse, &c., falling perpendicularly, not spreading-regarded as a good species for speed. குத்துப்பாறை, s. Small, perpendicular heaps of stones in the vicinity of a rock. 2. [local.] The horizontal part of a rock where women pound paddy. குத்துப்போர், s. The first layer of sheaves of corn in a stack, placed with the ears uppermost, நிறுத்திட்டமாய் வைக்குஞ் சூடு. 2. Boxing, fisticuffs, மற்போர். குத்துப்புள், s. [prov.] The place where the புள் stick falls perpendicularly in the கிட்டிபுள்ளு game. குத்தெனவீழ, inf. [prov.] To fall headlong, தலைகீழாய்விழ. 2. To fall in a perpendicular position, நிறுதிட்டமாய்விழ. செங்குத்தானமலை, s. A perpendicular hill; a precipice. மூங்கிற்குத்து, s. A cluster of bamboos, consisting of some parent stems and saplings. குத்துச்செடி, s. Any low shrub. குத்துக்கரந்தை, s. See under கரந்தை. குத்துக்காரை, s. See under காரை. குத்துக்கோரை, s. A grass, ஓர்கோரை, Cyperus compressus, L. குத்துத்திராய், s. An edible herb, ஓர் கீரை, Mollugo stricta, L. குத்துப்பகன்றை, s. A plant, ஓர்செடி, Lechea verticillata, L. குத்துப்பசனி, s. A species of பசளி. 13)

caṭai (p. 157) s. Entangled locks of hair-as once worn by Siva as an ascetic, and now by his devotees in imitation of him; also plaited hair, மயிர்ப்பின்னல். 2. Bushy, shaggy, thick hair, bushiness, சடைத்தது. 3. A kind of cork tree--as சடைச்சி, ஓர்மரம். 4. Root, a fibrous root, வேர். W. p. 338. JAT'A.--Note. The word retains its Sanscrit pronunciation சடா, in many of its compounds. 5. [prov.] The flat head of a nail, ஆணியின்சடை. 6. The stopple of a a bottle, அடைப்பு. (Rare.) சடாடவி, s. A cluster of dishevelled locks. (p.) சடாதரன், s. Siva, as wearing entangled locks, சிவன். சடாதரி, s. A female devotee with matted locks, சடைதரித்தாள். 2. Parvati, as wearing entangled locks, பார்வதி. 3. One with entangled locks of hair, commonly tied up as a crest, சடையையுடைய வன். சடாதாரி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Siva, சிவன். சடாபாரம், s. The heavy tangled locks of Siva, or of his devotees. (c.) சடாமகுடம்--சடாமுடி, s. The entangled hair of Siva formed into a crown. (c.) சடாமகுடன், s. Siva, whose entangled lock of hair forms his crown, சிவன். சடாமுனி, s. [in metempsychosis.] The soul of a Brahman in a Muni wearing clotted hair. See பிரமராட்சதை. (c.) சடைக்கஞ்சா, s. The female of the கஞ்சா plant. See கஞ்சா. சடைக்கந்தகம், s. Sweet flag, வசம்பு. (M. Dic.) சடைச்சி, s. A kind of cork tree from which toys are made, நெட்டி. Aeschynomene, (L.) 2. An aquatic plant, பாசி. Ceratophyllum demersum, (L.) (சது.) 3. A plant, கீரிப்பூண்டு. 4. A mineral, பொ ன்னிமிளை, Bismuth pyrites. சடைச்சிவேர், s. A plant, Achyranthes corymbosa, (L.) சடைத்தேங்காய், s. [prov.] A cocoanut whose husk abounds with fibres. சடைநாகம், s. A kind of ornament worn by women on the hair, ஓரணிகலம். சடைநாய், s. A shaggy dog. (c.) சடைபற்றிப்போக, inf. To grow bushy, shaggy, rough, as hair. 2. To become thick, as branches. சடைபில்லை--சடப்பில்லை, s. A kind or round golden ornament for the head of women. Madras usage. In other places,லாக்கடி. சடைபின்ன, inf. To plait the hair. சடைப்பயிறு, s. A kind of grain. சடைப்பாசி, s. A kind of moss--as சடைச்சி, 2. சடைப்புல், s. A kind of grass. See புல். சடைப்பூச்சி, s. [loc.] A species of bushy caterpillar. (R.) சடைமுடி, s. The சரக்கொன்றை tree. சடைமுடியோர், s. Ascetics who wear entangled hair in imitation of Siva, தாபதர். சடையன், s. (fem. சடைச்சி.) One who wears an entangled plait of hair. சடையாணி, s. A flat-headed nail. (c.) சடையாண்டி, s. A religious mendicant with matted hair. சடையோன், s. Siva, the god who wore dishevelled hair. 2. Veerapatra. (சது). சடைவளருதல், v. noun. Growing of entangled locks. சடைவிழ, inf. To become formed, as entangled hair. முறுகுசடை, s. Matted, curly hair. 54)

ciluppu (p. 186) கிறேன், சிலுப்பினேன், வேன், சி லுப்ப, v. a. The bristle, erect the hair, raise the quills as a porcupine; to dishevel, to make rough or shaggy, மயிர்நெறிக்கச்செய்ய. 2. (Tel.) To turn or shake the head in disdain or displeasure, &c., தலையசைக்க. 3. To stir, move, agitate, கலக்க. 5. To churn, தயிர்கடைய. சிலுப்பிக்கொண்டிருக்கிறான். He is angry, he bristles about. (R.) சிலுப்பல், v. noun. Roughness of a surface--as சிலும்பல். 2. (R.) Mixing, agitating, கலக்கல். சிலுப்பு, v. noun. Shivering, நடுக்கம். 63)

cilumpl (p. 186) s. [vul.] Roughness, shagginess, as of a bear, dog, &c., மயிர்சிலும்புதல். 2. Unevenness of cloth or in thatching, matting, hedging, &c., சீலைமுதலியவற்றின் சிலும்பல். 3. Being dishevelled, as the hair, தலைமயிர்ச்சிலும்பல். 4. Being torn, tattered, as clothes, paper, &c., பீற்றல். சிலும்பலில்லாமலிழை. Wind up the thread evenly. 64)

tḷr (p. 229) தளரு, கிறேன், தளர்ந்தேன், வேன், தளர, v. n. To grow slack--as a tie, a grasp, a bandage; to become ralaxed, enfeebled, கட்டவிழ. 2. To grow weak, weary, infirm, decrepit, impotent through age or disease; to be enfeebled as the joints, பலவீனப்பட. 3. To grow wrinkled or flabby from age; to be flexible, limber, tender, நெகிழ. 4. To suffer in mind, to be troubled, faint at heart, மனந்தளர. 5. To be remiss, relax; to decline in duty, to grow careless, to degenerate, சோம்ப. 6. To droop, lanquish, fail as persons, plants, &c., சோர. (c.) தளரப்பிசைய, inf. To make thin by mashing with the fingers. தளரப்பிசைந்தூட்ட, inf. To feed a child with thin food, or pap. தளரவிட, inf. To forsake one, to leave one without assistance. தளரவிட்டுப்பேச, inf. To chaffer or haggle in making a purchase. தளராமல்சாப்பிட, inf. To fare sumptuously or plentifully. தளருடை, s. Loose dress. (p.) தளர்ந்தகாலம், s. Decrepit old age. 2. Time of adversity, when one has lost his influence. தளர்ந்தநடை--தளர்நடை, s. A gentle walk, as of an old or feeble person. தளர்ந்தவயது, s. Decrepit old age. தளர்ந்துகொடுக்க, inf. [prov.] (com. தாழ்ந்துகொடுக்க.) To yield. தளர்பாடம், s. [vul.] A lesson well learned, தண்ணீர்குடித்தபாடம். மனந்தளர்தல், v. noun. Being grieved or vexed in mind. தளர்விக்க, inf. To slacken, to give out rope, to loosen. 2. To suffer, to languish. 3. To be less rigid, to be indulgent. தளர்வு, v. noun. Growing slack, relaxing. 2. Staggering. 3. Decay. See தளர்ச்சி. 35)

tūṟu (p. 255) s. Bushes, shrubbery, low jungle; brush-wood, thick underwood, சிறு செடி. 2. Calumny, reprochful rumor, slanderous report, பழிச்சொல். (c.) 3. Assemblage, multitude, கூட்டம். (சது.) ஆறுகொண்டதுபாதிதூறுகொண்டதுபாதி. The river has destroyed half, and the jungle half; said of useless waste. தூறன், s. [prov. vul.] One who is a disgrace to his people, துஷ்டன். 2. A rake, a debauchee, தூர்த்தன். தூறாக்க, inf. To defame, to asperse one's character. தூறாய்ப்போக, inf. To be rumoured abroad. தூறுதலை, s. A rough shaggy head. தூறுதலையன், s. (fem. தூறுதலைச்சி.) A person with shaggy hair. தூறுபட, inf. To spread, as a rumor, பரவ. 2. To become bushy, சடைபற்ற. 3. To suffer reproach, பழிசொல்லப்பட. தூறுபண்ண, inf. To utter invectives or reproaches, to defame, அவதூறுசெய்ய. தூறுபேச, inf. To slander, asperse. தூறுமாறு, s. [prov.] Bad conduct, a vicious life. தூறுவாயன், s. A slanderer. தூற்றுக்காடு, s. A thicket. See சிறுதூறு.

tūṟu (p. 256) கிறது, தூறினது, ம், தூற, v. n. To drizzle as rain, மழைதுளிக்க. (c.) 2. To sprout forth, become bushy as thickets, கிளைக்க. 3. To become shaggy and rough, as hair, சடைபற்ற, [prov.] 4. To defame, slander, நிந்திக்க. 5. To spread, as a report, செய்திபரம்ப. தூறியமயிர், s. Rough, shaggy, uncombed hair. தூறல், v. noun. Standering, பழிச்சொல் லல். 2. As தூவல், 2, 3, 4. 2)

prṭṭai (p. 296) s. Shaggedness of hair, trees, or shrubs. (c.) See பறட்டை. பரட்டைத்தலை-பரட்டந்தலை, s. A shaggy head of hair. 30)

pṟṭṭai (p. 303) s. Tangled, or matted locks, shaggy, bushy hair, தூற்றுமயிர். 2. [also பறட் டைக்கீரை.] Wild cole, Justicia Madurensis. பறட்டைக்காடு, s. A thick, low tangled jungle. பறட்டைத்தலை, s. A head with shaggy, uncombed and thin hair. பறட்டைமயிர், s. Tangled uncombed hair. பறட்டைமரம், s. A short slender tree with a bushy head, or a tall tree with short leaves, stinted boughs, &c. பறட்டையன், s. [fem. பறட்டைச்சி.] A person with shaggy hair. 34)

pṟṟu (p. 304) கிறேன், பற்றினேன், வேன், பற்ற, v. a. To grasp, seize, catch, hold, பிடிக்க. 2. To receive, accept, embrace, வாங்க. 3. To attach, adhere, cling to, அடுக்க. 4. To insinuate itself, to take effect as poison, &c., பிடிப்புற. 5. To dye, to tinge, to take, as color, நிறக்க. 6. To kindle, as fire, anger, desire, &c., to ignite, தீமூள. 7. To apprehend, to comprehend, கிரகிக்க. 8. To pursue, aim at a thing தொடர. 9. To stick, ஓட்ட. 1. To become joined or welded, as metals soldered, &c., பொருந்த. 11. To be sufficient, போதுமானதாக. 12. To smart, to feel pungent, as pepper in the eyes, உறைக்க. 13. To be formed in the mind, as thoughts or opinions, எண்ணமு ண்டாக. 14. To form, as rust, as flowerbuds, as a flower, a young fruit, a stone in the fruit, துருமுதலியபிடிக்க. 15. To drive away. &c., துரத்த, used in the South. (c.) பணம்பற்றிக்கொண்டேன். I have received the money வரப்பற்றிக்கொண்டேன். The money, or goods, sent, came to my hands, I took charge of them. வீட்டிலேநெருப்புப்பற்றிக்கொண்டது. The house took fire. பற்றவில்லை. It is insufficient. 2. It does not stick, kindle, &c. பற்றாது. It is not enough. பற்றாக்குறைக்குநீவந்தாயோ. Did you come to share in what is insufficient for me? மாட்டைப்பற்றிக்கொண்டுவா. Drive the oxen here. பற்றும்பற்றாமலிருக்கிறது. It is not quite sufficient. கரையைப்பற்றிவா. Come towards the shore. மயிர்பற்றிப்போயிற்று. The animal has become shaggy. commonly spoken of sheep. பற்றவைக்க, inf. [prov. பற்றச்சுட.] To solder, To weld 2. To kindle a fire. 3. [fig.] To make enemies, to sow discord. அவனிடத்திலே பற்றவைத்துவிட்டான். . . . . . . He referred the matter to another. பற்றற்றார்--பற்றற்றோர், appel. n. [pl.] Rishis, Munis who have relinquished. earthly attachments. பற்றாக்குறை, s. Any thing which is very inadequate. பற்றி, [v. partic.] Of, about, concerning, respecting. adverting to, referring to. 2. By, by means of, guided by, taking hold of, tracing by scent. அதைப்பற்றிஎனக்குச்சொன்னான். He told me about it. அவனைப்பற்றிஎனக்குக்காரியமில்லை. I have nothing to do with him. உன்னைப்பற்றி. For your sake. 2. About you. நீ ஏன் அதைப்பற்றிக்கவலைப்படுகிறாய். Why do you care for it? பற்றிக்கொள்ள, inf. To take hold of. 2. To receive--as money, a debt, &c. பற்றித்திரிய, inf. To follow one for a living, &c. பற்றித்தொடர, inf. To pursue after a thief. 2. To accrue as the effects of sin. பற்றிப்படர, inf. To catch and spread, &c., as a creeper. 2. [fig.] To thrive as a family. பற்றிப்பிடிக்க, inf. As பற்றிக்கொள்ள. பற்றியிழுக்க--பற்றிவாங்க, inf. To take hold and draw, spoken also of breathing hard, rattling in the throat, &c., of a dying person. பற்றியெரிய, inf. To take fire. 2. To be enraged. பற்றியேற, inf. To take effect and spread, through the system, as poison. பற்றிரும்பு, s. A cramp-iron, an iron brace, bandage, cincture, அள்ளு. பற்றினர், appel. n. [pl.] Relations, உற வோர். 2. Friends, adherents, allies, சினேகிதர். (சது.) பின்பற்ற, inf. To follow one. 2. To imitate. பற்றுதல், v. noun. [used substantively.] Love, attachment, fondness, அன்பு. 2. Dutifulness, confidence, fidelity, நம் பிக்கை. 3. Close, or devout attention, உற்றுயோசித்தல். 4.Devotion, devotedness, attachment to religion,பத்தி. பெருவயிறுபற்றுதல். Enlarging of the belly by disease. பற்றுதலானவன். One much attached, or much trusted. பற்றுதல்வைக்க, inf. To be much attached to, to place the affections on. 9)