ācuvavaittiyam (p. 37) s. Surgery as one of the modes of healing, இரணவைத் தியம். 6) *

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

ūṟu (p. 71) கிறது, ஊறினது, ம், ஊற, v. a. To spring, flow as water in a well, to issue, நீரூற. 2. To soak, to be steeped, pickled, காய்முதலியவூற. 3. To ooze through, percolate, filter, distil, கசிய. 4. To run or spread--as ink in paper, as dampness in land around a spring; to become moist, மைமுதலியவூற. 5. To form, become collected--as milk in the breast, toddy in palm flowers, &c., பால்முதலியனசுரக்க. 6. To form as raw flesh in a sore, to heal, காயத்திலூன்வளர. 7. To increase--as flesh in a person who has been wasted by disease, to increase by slow degrees, மெலி ந்தவுடல்தேற. (c.) தொட்டளைத்தூறுமணற்கேணிமாந்தர்க்குக் கற்றனைத் தூறுமறிவு. The more you dig in a sandy soil the more does the water spring forth; so the more you apply to science the more your knowledge will increase. கற்கவூறுங்கலைஞானம். By learning, knowledge is increased. இறைத்தகிணறூறும்இறையாக்கிணறூறாது. Water issues from the springs of a well constantly drawn, but from one not drawn, it ceases to do so; i. e. the more one gives, the more will be given to him. ஊறணி, s. A fountain, a spring of water, ஊற்று. 2. [prov.] Good, moist land where water oozes out, கசிவுநிலம். 3. Wet, marshy, or brackish lands, சேற்று நிலம். 4. Income, property stored up, வருவாய் (probably a corruption of ஊ றுநீர்). ஊறவூறக்கறக்க, inf. To milk the cow as fast as the milk forms. 2. To obtain money from a person as fast as he gets it. ஊறவைக்க, inf. To steep, pickle, imbue, macerate. ஊறுகாய், s. Pickled fruits, அடை காய். ஊறுநீர், s. Spring-water, ஊற்று நீர். ஊறுபுண், s. A healing wound, ஆறிவரும்புண். தேனூறுமலர், s. The honey forming flower. ஊறல், v. noun. Oozing as from a sore, &c., percolation, discharge, issue, ஊறுகை. 2. s. A small spring, springwater, ஊற்று. 3. A tincture, infusion, &c., மருந்திலூறல். 4. A taint, or faint mixture of another metal, பஞ்சலோகக்கலப்பு. 5. One's income acquisition, property amassed, &c., வருவாய். 6. A slight degree of verdigris, களிம்பு. ஊறற்பாக்கு, s. Betel-put soaked to render it fit for use. ஊறற்றாள், s. Sinking paper.

kṭu (p. 87) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To throb--as from a sting, venomous bite, the prick of a thorn, tooth-ache, விரு விருக்க. 2. To ache--as with colic, dysentery, &c.; to have pain as the leg from walking; the shoulders or head from carrying a load; the mouth from speaking; the arm from writing, &c., உளைய. 3. To be seasoned too highly, or otherwise spoiled--as curry, commonly, கடுகடுக்க. 4. (p.) To be like, to resemble, ஒக்க. 5. To be in doubt, or uncertainty, to hesitate, ஐயுற. 6. To be angry, impatient, fretful, கோபிக்க. 7. To pass swiftly, விரைய. கடுத்தபின். When (the king) suspects. (குறள்.) கடுத்துப்போனதண்ணீர். Bad water, water unpleasant to the taste. அடுத்ததுகாட்டும்பளிங்கேபோல்நெஞ்சங்கடுத்ததுகா ட்டுமுகம். The face indicates the resentment of the heart, as the mirror reflects the shape of things placed before it. ஊமன்கண்ணிலாதவற்குரைத்தலுங்காண்டலுங்கடுக் கும். It is as if a blind man saw a thing which a dumb man told him to look at. கடுவரைநீரிற்கடுத்துவரக்கண்டு. Seeing it coming as rapidly as the impetuous mountain torrent-- (வெண்பாமாலை.) கடுத்துப்பேச, inf. To speak harshly. கடுப்ப, inf. Used as a particle of comparison--as பிள்ளைகடுப்பப்பிணம்பிறங்க, the bodies (of those who fell in battle) appeared (to move their dying limbs) like infants. (வெண்பா.) கடுத்தல், v. noun. Doubt, ஐயம். 2. Wrath, கோபம். 3. Vehemence, வேகம். 4. Comparison, உவமை. (p.) கடுப்பு, v. noun. Pains, throbbing, throe, எரிவு. 2. Anger, displeasure, impatience, peevishness, சினம். 3. Speed, rapidity, impetuosity, great haste, வேகம். அவருடையகடுப்பெல்லாமாறிப்போயிற்று. His peevish arrogance is now all gone (his means being reduced). கடுப்பிறக்குதல், v. noun. Reducing one's pride, arrogance. கடுப்புக்கழிச்சல், s. A painful dysentery. கடுப்புச்சூடு, v. noun. Cauterizing oxen after castrating as a counteroperation to promote healing. கடுப்பெடுத்தல், v. noun. Being in pain, aching. 2. Reducing one's pride, arrogance. வாதக்கடுப்பு, s. Rheumatic pains in the limbs. நீர்க்கடுப்பு, s. Dysury, strangury. மூலக்கடுப்பு, s. Dysentery, tenesmus. வயிற்றுக்கடுப்பு, s. Griping of the bowels. மனக்கடுப்பு, s. Indignation, resentment. 72)

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kuṭōri (p. 117) s. A slit, scarification, கீற்று. 2. [in medicine.] Scarifying the skin of the skull and inserting a mercurial or other medical pill, over which is placed a pot of live coals, in cases of syncope, coma, epilepsy, &c., in order to revive suspended animation, மருந்துக்குடோரி. (Sans. Kuttara, cutting.) 3. Lead ore, வங்கமணல். 4. Borax, வெங்காரம். 5. Mercurius sublimatus, வெள் ளைப்பாஷாணம். (M. Dic.) குடோரிபண்ண--குடோரியாட-குடோ ரியிட--குடோரிவைக்க, inf. To perform the குடோரி operation of healing. 18) *

cantāṉakaraṇi (p. 159) s. A medicament for reuniting and healing limbs cut off or broken, அற்றஉறுப்புகளைப்பொருத்துமருந்து. W. p. 889. SANDHANAKARAN'EE. 2. (R.) The அறுகு grass. 3. The பெருமருந்து, a medicinal plant. 90) *

caṉṉatam (p. 173) s. Temporary possession, i. e., the presence of a demon in a person to utter oracles as to the result of a sickness, the means to be used for healing, whether a person will have issue, &c., ஆசேவம். 2. Oracle, the utterance of oracles, தெய்வங்கூறல். 3. (fig.) Rage, excessive anger, உத்தண்டம். 4. (fig.) The vanity and parade of one elated from office, &c., வீறாப்பு. (c.) சன்னதக்காரன், s. One who utters oracles by possession. சன்னதங்குலைய, inf. To depart--as the demon from one possessed. 2. To be deprived of authority, office, &c. சன்னதங்கேட்க, inf. To consult the oracle. சன்னதங்கொண்டாட, inf. To be possessed; to be in a rage; to assume parade, &c. See சன்னதம். சன்னதமழைக்க, inf. [prov.] To invoke the demon by singing its praises, burning incense, &c., to come, and take possession.--Note. It is often not known whether any of the company will be possessed, or who, if any. சன்னதமாட, inf. To whirl the head and be agitated, as one temporarily possessed. சன்னதமேற--சன்னதம்பற்ற--சன்னத ம்வர, inf. To possess a person, as a demon to utter oracles. 2. (fig.) To be provoked, உத்தண்டங்கொள்ள. தன்னைமறந்தசன்னதம், s. [prov.] Extravagant pride, forgetfulness of one's low origin, &c., பெருமைபாராட்டல். 78) *

calliyam (p. 170) s. Disturbance, trouble, commotion, difficulty, சச்சரவு. 2. The sharp point or head of a weapon, ஆயுதநுனி. 3. Any stake or thorn, முள். 4. An arrow, பாணம். 5. A porcupine, முட்பன்றி. 6. A bone, எலும்பு. W. p. 834. S'ALYA. 7. (சது.) A kind of red wood used medicinally; also in offerings to the sun. See செஞ் சந்தனம். 8. Magic enchantment for warding off missile weapons; also for effecting some evil purpose, மாயவித்தை. 9. The art of சல்லியம் magic, also a treatise on it, ஓர் கருநூல். சல்லியப்பட, inf. To be troubled, harassed, embarassed, தொந்தரைப்பட. சல்லியகரணி, s. A feigned medicament, for healing wounds from spears, darts, javelins, &c., வேல்தைத்தபுண்மாற்றுமரு ந்து. (நிக.) சல்லியக்கரு, s. Magical drugs--as hair, nail-parings, &c., of a person to be enchanted, which are given in food or buried near his house. சல்லியவித்தை, s. Magical enchantment. சல்லியதேவி, s. Goddess of the magicians, jugglers, ஓர்தேவதை. சல்லியர், s. A caste noted for magical enchantments, ஓர்சாதியார். Compare தொட் டியர். 23) *

tōl (p. 264) s. [pl. தோல்கள், தோற்கள்.] Skin, leather, hide, cuticle, membrane, சருமம். 2. Rind, peel, scales or coats of the onion and other bulbous roots, புறணி. 3. Pod, husk of seeds, &c., விதையின்மேற் றோல். 4. Bellows, துருத்தி. (c.) 5. Leathern buckler or shield, தோற்கேடகம். 6. Elephant, யானை. 7. Thin layer, தோற்படலம். 8. (fig.) A thing of no value, பிரயோ சனமில்லாதது. 9. Misfortune, ill luck, loss, அபசயம். 1. Beauty, அழகு. 11. A diffusive style in poetry, as one of the eight beauties of composition, எண்வகைவனப்பினு ளொன்று. 12. Word, சொல். தோலன்-தோலான், s. [prov. தோலுணி.] [fem. தோலான்.] A mean, good-for-nothing person, அற்பன். தோலுரிக்க, inf. To skin, to peel, to flay. தோலூறப்போட, inf. To soak skins as a tanner. தோலைச்சீவ, inf. To scrape off the skin or the coat of a kernel. தோல்சுருங்க, inf. To shrivel, shrink, as skins. தோல்தனம், s. [prov.] Imprudence. தோல்நாய், s. [prov.] A hunting dog, a greyhound, ஓர்நாய். தோல்பதமிட--தோல்பதனிட, inf. To dress or tan leather. தோல்பற்றப்பண்ண, inf. To encrust, cause a crust to form. (R.) தோல்புரைய, inf. To sew or fasten with thongs. தோல்முட்டை, s. An egg laid before the shell is hard. (c.) தோல்வினைஞர்--தோல்வினைமாக்கள், s. (plu.) Workers in leather, சக்கிலியர். (p.) தோல்வைக்க, inf. [prov.] To form new skin as healing sores. தோற்கட்டு, s. Armor for the lower part of the arm, chiefly of leather, கோதை. தோற்கட்டடம், s. Leather band. தோற்கருவி, s. Instruments made of skins, as drums, tabors, &c., one of the five kinds of musical instruments, பஞ்சகருவியிலொன்று. தோற்கவசம், s. A leathern jacket. தோற்குல்லாய், s. A leathern cap. தோற்சித்தை, s. A leathern bottle or vessel. See சித்தை. தோற்செவி, s. Auricle of the ear, புறச்செவி. 2. Creatures having the external ear. தோற்பரம், s. A buckler, a leathern shield, தோற்சேடகம், (சது.) 2. Boots, நெ டுஞ்செருப்பு. தோற்பறை, s. A leather bag. See தோப்பறா. தோற்பனாட்டு, s. [prov.] Thin layers of the juicy substance of palmyra fruit, dried. தோற்பாடி, s. A mean, worthless woman, a strumpet. See தோய்ப்பாடி. தோற்பாய், s. An undressed skin for a seat. தோற்பாவை, s. Lethern puppets. தோற்புரை, s. Pores of the skin, தோ லின்றுளை. 2. [prov.] Any membranous part of the body, சவ்வுள்ளஇடம். தோற்பை, s. A leathern bag of bottle. தோற்பைமுலை--தோப்பைமுலை, s. Flabby breast of a woman. (R.) தோற்பெட்டி, s. A leather trunk. தோற்றானம், s. A leather vessel, சித் தை. 2. A cartouch box, வெடிமருந்துப்பை. தோற்றுன்னர், s. [plu.] Shoe-makers, செம்மார். 2. As தோல்வினைஞர். (சது.) தோற்றேங்காய், s. [prov.] An unhusked cocoa-nut, உரியாததேங்காய். 58)

nirvu (p. 277) கிறது, நிரவினது, ம், நிரவ, v. n. To be filled up, to become level, full, covered, as a well of furrow, சமனாக. 2. To become covered with flesh, as a healing sore or gash, தசைமூட. 3. (fig.) To be liquidated as a debt by payment, சரியாக. 4. To average, சகட்டுத்தொகையாக. (c.) நிரவல், v. noun. Becoming even, level, filled சமனாதல். 2. Being obliterated, as furrows by the rain, நிரவுதல். நிரவற்பயிர், s. Growing corn covered with earth by payment rains. நிரவநிலம், s. Soil formed from hollows filled up, உழுதுசமநாக்கியநிலம். 100)

pccai (p. 289) adj. Green, tender, young, unripe, raw, cool; intense; [ex பசுமை.] பச்சைக்கயர்-பச்சைக்கைப்பு, s. [prov.] Extremely astringent, exceedingly bitter. பச்சைக்கருப்பூரம், s. A greenish kind of drug. See கருப்பூரம். பச்சைக்கல், s. Unburnt brick, சுடாத செங்கல். 2. See கல். பச்சைக்கள்ளன், s. [prov.] A desperate thief, cheat, rogue; a villain. பச்சைக்காய், s. Green fruit, fruit unripe or uncooked. பச்சைக்காய்ச்சி, appel. n. [prov.] A tree with green fruit. பச்சைக்கிளி, s. Green parrot. 2. Green grasshopper. பச்சைக்குங்கிலியம், s. Green resin. பச்சைக்குழந்தை, s. A tender new born infant. பச்சைக்கூடு, s. [prov.] The living body, ஸ்தூலதேகம். பச்சைக்கூட்டோடேகயிலாயஞ்சேர்வாய். You will attain kylaya, the lowest leaven (of Siva.) alive, with vigorous health. பச்சைக்கொல்லன், s. [prov, in burles.] A clumsy blacksmith; i. e. beating cold iron. பச்சைச்சடையன், appel. n. An epithet of B'hairave, a form of Siva. பச்சைத்தடி, s. Green sticks, used in making a bier. விறைத்துப்பச்சைத்தடியாய்ப்போயிற்று. He is grown cold and stiff as a stick; said of one in a fit, &c. பச்சைத்தண்ணீர், s. Cold water, unboiled water. பச்சைத்தாள், s. Green stalks, showing immaturity in the corn. பச்சைத்தோல், s. A raw, untanned skin, a felt. 2. New skin formed on a healing sore. பச்சைநஞ்சு, s. Strong poison. 2. [prov.] An atrocious villain, தீயன். பச்சைநாடன்பழம், s. A kind of plantain with greenish streaks (Beschi.) பச்சைநாபி, s. A strong, vegetable poison. See வச்சநாபி under நாபி. பச்சைபழுக்காஅடைத்தல், v. noun. Painting green and yellow. பச்சைபசேரெனல், v. noun. Being very green, all green, verdant, flourishing, மிகுபசுமையாயிருத்தல். மரகதம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது.....The emerald is very green. தோட்டம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது. The garden is all verdant. பச்சைப்பட்டி, s. [prov.] Raw or undried manure, put on land shortly before sowing, எரு. பச்சைப்பதம், s. Immaturity of grain, &c. 2. The state of not being well boiled. பச்சைப்பயறு, s. A kind of pulse for taking the oil from the head. பச்சைப்பாக்கு, s. Unripe or undried areca-nut. பச்சைப்பாம்பு, s. A kind of green snake. பச்சைப்பாலகன்--பச்சைப்பாலன்-பச்சைப்பிள்ளை. s. A new-born infant. பச்சைப்பால், s. Raw milk. பச்சைப்பானை, s. An earthen pot not burnt. பச்சைப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. A woman immediately after child-birth. பச்சைப்புண், s. A raw sore. 2. Sore as the body through pain, hard labor in child-birth, &c. சரீரமெல்லாம்பச்சைப்புண். My body is sore all over. பச்சைப்புல், s. Green grass as plucked for cattle. பச்சைப்புழு, s. Green caterpillars, the palmer worm. பச்சைப்புளுகன், s. A great boaster. 2. A notorious liar. பச்சைப்புளி, s. Exceeding sourness. பச்சைப்புறா, s. A green pigeon, or dove. பச்சைப்பெருமாள், s. A kind of paddy that comes to perfection in three months, ஓர்நெல். 2. Vishnu, விஷ்ணு. பச்சைப்பொட்டு, s. A green spot on the forehead, made with a needle and colouring matter. 2. A green spot on the forehead, to which medical properties are ascribed. 3. [fig prov.]A false show; pretension to wealth, learning, piety, &c., பகட்டு. பச்சைப்பொய், s. A downright lie. பச்சைமண், s. Most earth. 2. Tempered clay, as in unburnt pots-opps. to சுட்டமண். See ஒட்டு, (c.) பச்சைமரம், s. A green or living tree. 2. Unseasoned timber. பச்சைமரம்படப்பார்ப்பான். His look would blight even a green tree. பச்சைமா, s. Flour not well prepared for paste, &c. 2. Raw dough, paste. பச்சையிரும்பு, s. Mere iron. 2. Untempered iron. 3. Cold iron. பச்சையீரம், s. Great dampness, as of soiled clothes, &c., அதிகாரம். பச்சையுடம்பு--பச்சையுடல், s. The tender body of an infant, or a woman after-child birth, மெல்லியஉடல். 2. The body of a person recovering from small pox or other disease that fills it with raw sores, புண்ணானஉடல். பச்சையுப்பு, s. Unmixed salt. பச்சையெண்ணெய், s. Oil not heat.... பச்சைவன்னம், s. Green color, green paint. பச்சைவில், s. The rain-bow. பச்சைவிறகு, s. Green or undried firewood. பச்சைவெட்டு, s. Medicinal minerals used raw, not calcined, எரிபடாமருந்து. பச்சைவெண்ணெய், s. Butter churned from unboiled milk.

paṇṭitam (p. 292) s. The art of healing or of medicine, வைத்தியம். (c.) 2. Erudition, வித் துவத்துவம்; [ex பண்டம், learning, &c.] பண்டிதசாத்திரம், s. The science of medicine. பண்டிதப்பார்ப்பார், s. [pl.] Brahmans of the superior class, well versed in classics and law books. பண்டிதம்பண்ண--பண்டிதம்பார்க்க, inf. To practise medicine, to treat patients. 41) *

puṇ (p. 323) s. A raw sore, ulcer, wound, விர ணம். 2. Proud flesh; scrum, ஊன். (சது.) புண்ணிலேபுளிப்பட்டதுபோலே. As acid on a sore; i. e. sorrow upon sorrow, or ungratified anger. புண்ணிலேகோலிட்டாற்போல. Like the probing of a wound. புண்காந்துதல்-புண்ணழற்றுதல், v. noun. [prov.] Smarting of a sore. புண்ணன், s. A man full of ulcers. புண்ணாக--புண்ணாய்ப்போக, inf. [trans. புண்ணாக்க.] To become sore, to be ulcerated. புண்ணாறுதல், v. noun. The healing of a sore. புண்ணிலளை--புண்ணளை, s. [prov. com. குழிப்புண்.] Cavity, or orifice in a wound. புண்ணீர், s. Blood, serum, இரத்தம். (p.) புண்ணுடம்பு, s. A body full of new sores-said of a woman recently confined, as பச்சையுடம்பு. 2. [poetice.] The vile body. புண்படுதல், v. noun. Becoming full of wounds, புண்ணாதல். 2. [fig.] Being grieved, விசனப்படுதல். புண்வாய்ச்சன்னி, s. Convulsive tetanus, lockjaw from a wound. 17) *