akkiyāṉam (p. 4) s. [priv. அ et கியா னம் for ஞானம்.] Ignorance, lack of wisdom, destitution of spiritual knowledge. See அஞ்ஞானம். அக்கியானி, s. An ignorant person, one destitute of the knowledge of God; as அஞ்ஞானி. 8) *

acētaṉam (p. 6) s. [priv. அ.] Irrationality, unconsciousness, ignorance, அறி வின்மை. See சேதனம். (p.)

añr (p. 7) s. The ignorant, அறிவில் லார். 2. Affliction, distress, grief, துன்பம். (p.) ஆரஞர், s. Extreme sorrow. 31)

aññaṉ (p. 7) s. [priv. அ.] An ignorant person, அறிவிலான். 49) *

aññāṉam (p. 7) s. [priv. அ.] Ignorance, spiritual ignorance, worldly illusion, belief in external appearances, destitution of the knowledge of the true God. This is the state of the soul from the beginning, and its condition till its மலம் is removed. When the fruits of its former actions are worked out, in sufferings and enjoyments, the soul begins to be enlightened by the grace of the Deity, its அஞ்ஞா னம் then ceases, and ஞானம் commences, increases and ripens for its union with the Deity. Wils. p. 13. ANGNANA. அஞ்ஞானி, s. An ignorant person, a heathen. 50) *

aññai (p. 7) s. An ignorant person, அறிவில்லான். 2. Ignorance of spiritual things or the beclouding of the understanding as the result of former actions or worldly attachments, மூடம். (p.) 51)

amati (p. 19) s. [priv. அ.] Want of knowledge, ignorance, மதியின்மை. Wils. p. 59. AMATI. 12)

aṟi (p. 33) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To know, understand, comprehend, recognize, be acquainted with; have a carnal knowledge of, தெரிய. (c.) புத்தியறிந்தபெண். A marriageable girl. வல்லமையறிவோம். We will find out which is the most competent, (by way of bravado.) தன்னையறியுமறிவேயறிவாகும் பின்னையறிவது பேயறி வாமே. To know one's self is knowledge, other knowledge is inferior. அறிகருவி, s. The organs of sense. அறிகுறி, s. A sign, mark, token, symbol. அறிஞன், s. A man of knowledge, especially of divine things, அறிவுடையோன். 2. A poet, புலவன். 3. A sage, முனிவன். 4. Mercury the planet, புதன். 5. Buddha, புத்தன். அறிதுயில், s. A kind of sleep or meditation, in which the person understands all that passes about him--an attribute supposed to belong to the gods and sages, especially to Vishnu. அறிதுயிலமர்ந்தமூர்த்தி, s. Vishnu, திருமால். அறிமடம், s. Indisposition to reduce to practice what is learned. 2. Inability to recall to memory, stupidity in learned persons from infatuation. 3. Feigned ignorance. அறிமுகம், s. Acquaintance with persons (and in vulgar use) with things, slight familiarity. அறியக்கொடுக்க, inf. To inform against one, indict, impeach. 2. To communicate information, instruction, &c. அறியாமை, neg. v. noun. Ignorance. அறியாவினா, s. One of the six forms of interrogation--as when one asks for information. அறியொண்ணாமை, neg. v. noun. The impossibility of knowing. அறிவினா, s. One of the six forms of interrogation; questioning in order to teach. அறிகை, v. noun. Knowing, understanding, knowledge, உணர்வு. 50)

aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

aviccai (p. 30) --அவித்தை, s. [priv. அ, et வித்யா.] Mental illusion, spiritual ignorance, அஞ்ஞானம். (p.) 29)

ātṉ (p. 38) s. Life, soul, உயிர். 2. An ignorant person, பேதை. 3. A guru, குரு. 4. Argha, அருகன். (p.) 46) *

iruṭṭu (p. 50) s. Darkness, dark, cloudiness, இருள். 2. Obscurity of mind, ignorance, அறியாமை. (c.) இருட்டுப்பட, inf. To close in-as the night, to get dark, இருளுண்டாக. இருட்டுமுறை, s. Periodical return of dark nights. முன்னிருட்டுக்காலம், s. The time after the full-moon when it is dark in the first part of the night. பின்னிருட்டுக்காலம், s. The time after the new-moon when it is dark in the latter part of the night. 67)

iruḷ (p. 51) --இருளு, கிறது--இருண் டது--இருளும்--இருள, v. n. To become dark --as clouds before rain, to darken, இருட்ட. 2. To grow dark--as at the close of the day; to become obscure--as a heavenly or luminous body, மங்க. 3. To become dark or dim in color, ஒளிமழுங்க. 4. To become obscure or dark--as when over-spread with clouds, இருப்பட. 5. To darken or be dark, as the mind, be in ignorance, illusion, doubt, &c., மருள. மனமிருண்டுபோயிற்று. The mind is obscured or is under the power of illusion. வானமிருண்டது. The heavens grew black. இருண்டகாடு, s. A dark forest. இருண்டசிவப்பு, s. Dark red, red mixed with black. இருண்டமனம், s. A mind that conceals dark and diabolical designs. இருட்சி, v. noun. Darkness, obscurity, cloudiness, gloom, becoming dark, இருள்கை. 2. Mental darkness, ignorance of spiritual things, மருளுகை. 5)

iẕutai (p. 55) s. An ignorant person, a simpleton, அறிவில்லான். 2. Falsehood, பொய். (p.) 3. Devil, பேய். 42)

uṭaimai (p. 59) s. Property, possessing, having, owning, உரிமை. 2. The thing possessed, property, possessions, movable property, உரியவை. 3. Jewels, ornaments, ஆபரணம். 4. Wealth, riches, opulence, செ ல்வம். In the first meaning it is often in classical language affixed to other words. உடைமையுளின்மைவிருந்தோம்பலோம்பாமடமை... Poor in the midst of wealth are they who ignorantly neglect the duties of hospitality. (குறள்.) கல்வியுடைமைபொருளுடைமையென்றிரண்டுசெல் வமுஞ்செல்வமெனப்படும். The two possessions, viz.: knowledge and wealth are possessions indeed. (நீதிநெ.) உடைமைக்காரன்--உடைமையாள ன், s. A proprietor, possessor, an owner. 2. An opulent person. அன்புடைமை, s. Love, affection, kind-heartedness. அறிவுடைமை, s. The possession of knowledge, knowledge. அருளுடைமை, s. Grace, benevolence. 100)