amrikkai (p. 19) s. Quietness, stillness, tranquillity, calmness, அமைவு; [ex அமர், to be quiet.] (c.) 19)

amaiti (p. 20) s. Quietude, peace, stillness, calmness, submission, obedience, subjection, subordination, acquiescence, அடக் கம். 2. (p.) Greatness, excellence of character, glory, மாட்சிமை. 3. Quality, property, தன்மை. 4. Opportunity, சமயம். 5. Satisfaction, contentment, திருத்தி. 6. Time, காலம். 7. Place of residence, வாசஸ்தலம். 38)

oṭungku (p. 81) கிறேன், ஒடுங்கினேன், வே ன், ஒடுங்க, v. n. To shrink, become reduced, compressed, closed, contracted, narrow, to lessen, to abate, crouch, lie within a small compass, diminish, grow less--as a globe from the centre to the poles, அடங்க. 2. To be restrained--as the senses, desires, &c., புலனொங்க. 3. To give place, recede, pass on one side--as in meeting a superior; to shrink within one's self, showing reverence, taking off the mantle, turban, sandals, &c.; to creep along sideways, ஒதுங்க. 4. To be reduced in circumstances, power, prosperity, in show, in expenditure, in the mental or bodily faculties, energies, &c., to grow lean, be reduced in size, whether by disease, want of food, or otherwise, குறைய. 5. To cease-as noise, bustle, stir, &c., அமைய. 6. To sink or retire--as the soul in sleep, fainting, or through the different stages at death, சோர. 7. To become dissolved or involved one within another--as the elements, worlds, &c., till all is absorbed in the deity, பூதங்களொடுங்க. 8. To end, terminate, cease, முடிய. 9. To obey, submit, கீழ்ப்படிய. 1. To be concealed, பதுங்க. 11. To be packed, stowed away, செறிய. 12. To be retrenched, சுருங்க. 13. To disappear, become absorbed, dissolved--as salt in water, &c., கரைய. 14. To grow dim-as a light, a heavenly body, &c., to become extinct--as light by passing into its previous elements or ether, ஒளிமழுங்க. மாடுநுகத்தைக்கண்டொடுங்குகிறது. The ox has assumed a sickly appearance; or it shrinks at the sight of the yoke. ஊணொடுங்கவீணொடுங்கும். If his food be reduced, his dissipation will cease. உலகுதோன்றினமுறையேயொடுங்கும். The world will be reduced to its primeval elements in the order in which it was educed. ஆளொடுங்கினவேளைபார்த்துவந்தான். He watched for an opportunity and came when all was still (for plunder, &c.). கலிமுதிரமுதிரப்பெரியவர்களொடுங்கிவிட்டார்கள்... As the iron age advances, the great are reduced. ஒடுங்கலில்பல்கலை. The various sciences which are unlimited. குளிராலொடுங்க, inf. To shrink with cold. ஒடுங்கி, s. A tortoise, ஆமை. ஒடுக்கம், v. noun. Narrowness, straitness, closeness, வழியொடுக்கம். 2. Contraction into itself--as the tortoise, an elastic substance, &c., சுருங்குகை. 3. Retirement within doors, abatement, concealment by stooping and creeping along--as a man to shoot, or a tiger to spring on its prey, &c., பதுங்குகை. 4. Suppression, contraction, reduction, நெருக்கம். 5. Reverence, self-restraint, modesty, அ டக்கம். 6. Involution--as of the elements one into another, absorption, dissolution, disappearance--as of salt in water, ஒன்றிலொன்றடங்குகை. 7. Cessation (of noise, bustle, stir--as by night in time of epidemics, &c.), quietude, calmness, stillness, அமைவு. 8. Sinking as the soul through its different stages at death, gradual reduction--as of circumstances, the powers of the body by age, &c., பலமுதலியவொடுங்குகை. 9. s. End, close, termination, முடிவு. ஒடுக்கத்திலேயொன்றுமில்லை. At the end nothing (of earth) will accompany us, remain, avail, &c. அவனுக்குச்சாப்பாடொடுக்கமாய்ப்போயிற்று. His food is diminished in quantity. காரியமொடுக்கத்தில்வந்தது. The matter has resolved itself into a narrow compass. காரியமொடுக்கமாயிருக்கின்றது. The business, provision, ceremony, &c., is on a small scale. ஒடுக்கநாள், s. A day of distress. ஒடுக்கமில்லாதவன், s. One who does not restrain himself, his passions, desires, &c. 2. One who does not pay proper respect to his superiors. ஒடுக்கம்பார்த்துவர, inf. To attack a house, a city, when in a defenceless state, or by night when all are asleep. ஒடுக்கவணக்கம், s. Modest deportment, reverence, veneration. பனியொடுக்கம், s. The fall of heavy dew when all is still. காற்றொடுக்கம், s. A calm, a lull, absence of wind. புலனொடுக்கம், s. Restraint of the senses. 2. Absorption of the senses by sleep, syncope, the approach of death, &c., unconsciousness, stupor. 49)

oṇṇl (p. 81) (v. noun of an impersonal verb seldom used in the past tense.) Being able, competent for, being possible, தகுதல். 2. Being fit, proper, decorous, பொருந்தல். விலக்கொணாதே. It is inevitable. (வாசிட் டம்.) கையொண்ணாது. My hand is ailing. ஒண்ணாதது, appel. n. That which is unfit, improper, unable, பொருந்தாதது. ஒண்ணாதகாரியம், s. An improper, indecent, or unbecoming thing. 2. An impracticable, or impossible thing. ஒண்ணாமை, neg. v. noun. Inability, incompetency, impracticability, த காமை. 2. Ailment, illness, இயலாமை. 3. Unfitness, indecorum, impropriety, inadmissibility, பொருந்தாமை. 75)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

camam (p. 161) s. Evenness, smoothness, மேடு பள்ளமின்மை. 2. Likeness, similarity, sameness, uniformity, ஒப்பு. 3. Equality, equipoise, balance, equilibrium, சரி. 4. Mean, medium, நடு. 5. Moderation, moderateness, mediocrity, மிகை குறைவின்மை. 6. Equity, impartiality, unbiasedness, நடுநிலை. (c.) W. p. 893. SAMA. 7. War, battle, engagement, conflict, போர். 8. Stillness, calmness, quietude, composure, equanimity, அமைவு. 9. [in astron.] Syzygy, கிரகசமநிலை. 1. [in vedantism.] Stoicism, indifference, restraining the appetites and passions, அகக்கரணதண்டம். W. p. 83. S'AMA. 11. (R.) All, the whole, entireness, எல்லாம். சமக்கிராமம், s. A village with the like revenues to another, சமவருமானக்கிராமம். 2. A neighboring village, அடுத்தகிராமம். (R.) சமகட்சி, s. [loc.] A party equal in valor and strength; an equal contest; equality in rank, ஒன்றுபோன்றகட்சி. சமசக்கரம், s. [in geog.] The equator from its being every where equally distant from the poles. [Modern.] சமசந்தி, s. [prov.] Concord, correspondence, uniformity, இணக்கம். சமசந்திரன்--சமதிங்கள், s. [in astron.] Moon's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்திற்குச்சந்திர புடம். சமதரிசனம், s. Being evident to, or seen by, persons in common. சாதாரணகாட்சி. 2. The capacity to see and comprehend all things alike; omniscience, சமானகாட்சி. சமதளம், s. A plane, an even surface, a level floor, ஒத்ததரை. 2. An equal army, சரிசேனை. 3. (Rott.) A crowd, a multitude, சனதளம். சமதாளம், s. One of the nine kinds of musical measure. See தாளம். சமநிலை, s. Equilibrium, equipoise, medium, mean, நடுநிலை. 2. [in pros.] Poetry composed of words having a due mixture of hard, soft and medial letters, ஓரலங்காரம். சமநிலைவெண்பா, s. A stanza composed of two குறள்வெண்பா, without an extra connective foot in the middle, சவலைவெண்பா. சமநிறை, s. Equipoise, equilibrium. (c.) சமபந்தி, s. Equality in guests at table, விருந்திற்சரிசமம். சமபலம், s. Equal power, strength, &c., சரிபலம். 2. Equal influence--as of any two or more planets in the horroscope, &c., கிரகங்களின்தொத்தபலன். 3. Equal profit, advantage, utility; middling, moderateness--as the united effects resulting from configuration of the planets. சமபாகம், s. A moiety, an equal share, சரிபங்கு. சமபாரம், s. Equiponderousness, ஒத் தபாரம். (c.) சமபூமி, s. A plain country, level ground. (c.) 2. A field of battle, யுத்த களம். சமபோகம், s. Mutual and simultaneous enjoyment in coition. (p.) சமப்பால், s. Medial soil or tract, that which is neither வன்பால் or மென் பால்; hence, maritime soil or district, நெய்தநிலம். 2. Forest soil or district முல்லைநிலம்; [ex பால், soil.] (திவா.) சமப்பட--சமமாக, inf. To be in, or become reduced to, an equilibrium--as the humours of the body or otherwise. 2. To become tranquil, even, level, &c. சமப்படுத்த, inf. To make even, to equalize, balance, poise, level, tranquillize, moderate. சமமானமனம், s. A composed mind, equanimity. (Little used.) சமமின்மை, s. Partiality, bias, want of mental equilibrium, நடுநிலையின்மை. 2. Inequality. சமமுகம், s. One of the fourteen expressions of the countenance, that of the head erect and fixed--as in contemplation, deep thought, &c., தியானிப் பதுபோற்றலையசைவின்மை. See முகம். சமம்பாவிக்க, inf. [loc.] To attempt a similar act, pursuit, &c--as a rival; to emulate, vie, எதிர்பாவிக்க. சமயுத்தம், s. An equal contest, an engagement in which neither party is victorious. சமரசம், s. Peace, tranquillity, சமா தானம்; [ex சமம், calm, et ரசம், state.] 2. Reconciliation, agreement, the act of reconciling opinions, views. &c., seemingly repugnant, சமாதானஞ்சொல்லல். 3. Equality, ஒப்பு. 4. (Rott.) Fellowship, familiarity, ஐக்கம். (c.) சமரசர், s. Companious, familiar friends. (R.) சமரதம், s. A royal car or chariot of war of the third order, that next above, அத்தரதம், and next below மாரதம். See இரதம். சமரதர், s. Warriors fighting in a சமரதம் car, defending themselves and the army equally. (பார.) சமரவி, s. [in astron.] The sun's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்துக்குச்சூரியபுடம். சமராத்திரம், s. Equinox, equal night. --Note. The word does not seem to mean the equinoctial points. (Modern.) சமரேகை, s. The equatorial circle or line, as சமசக்கரம். (Modern.) சமவிருஷ்டி--சமவிருட்டி, s. Moderate rain, மத்திபமழை; [ex விருஷ்டி, rain.] சமவிலை, s. A moderate price. சமவணி--சமவுவமை, s. [in rhet.] Similitude, simile, ஓரலங்காரம்.

cāntam (p. 176) s. Calmness, tranquillity, peaceableness, stillness, quiescence, அமைவு. 2. Mildness, meekness, composure, peace, resignation, சாதுத்தன்மை. 3. Patience, longsuffering, passiveness, placidity, பொறுமை. (c.) 4. One of the varieties of the passions, as exhibited in poetry and the drama, நவரசத்தொன்று. See இரசம். W. p. 837. S'ANTA. 5. (an elongation of சந்தம்.) Sandal, சந்தனம். 6. (as an auspicious term.) Cow-dung, also human dung, more commonly சாந்து, சாணி. 7. Coolness, குளிர்ச்சி. (p.) சாந்தகுணம், s. Meekness, mildness, calmness, placidity, as சாத்மீகம். சாந்தப்பட, inf. To be pacified, mitigated, assuaged, to acquiesce, தணிய. சாந்தப்படுத்த--சாந்தம்பண்ண, inf. To pacify, still, calm, tranquilize. 2. To sooth, to assuage. சாந்தமாய்ப்போக, inf. To grow mild, to abate--as a disease, storm or rage. (c.) சாந்தமுகம், s. A calm, placid, unruffled or peaceable countenance. சாந்தரசம், s. The pleasures of tranquillity. 2. Quiescence, as exhibited on the stage or in poetry; [ex இரசம்.] சாந்தசந்திரோதயம், s. The name of an excellent medicine, ஓர்குளிகை. (R.) சாந்தலிங்கதேசிகர், s. The name of the author of வைராக்கியசதகம். சாந்தரூபம், s. A quiescent state, entire passiveness--as the state of the Yogi, யோகநிஷ்டை. (உபநிட.) சாந்தன், s. A mild, gentle, patient person, சாந்தமுடையோன். 2. Argha of the Jainas, அருகன். 3. Buddha, புத்தன். (சது.) சாந்தை, s. A meek woman. (p.) 48)

cītam (p. 190) s. Slime or mucus in the bowels, சீதக்கட்டு. (c.) 2. Coldness, chillness, frigidity, குளிர்ச்சி. 3. Water, நீர். W. p. 848. S'EETA.. 4. Cloud, மேகம். 5. [an elongation of சிதம்.] Whiteness, வெண் மை. 6. The sandal tree, சந்தனமரம். Sa. Sita. 7. (நன்.) One of the twelve districts where the கொடுந்தமிழ் is spoken, கொடுந்தமிழ்நாட்டினொன்று. 8. The அகில் wood. 9. The நறுவிலி tree. சீதக்கடுப்பு, v. noun. Tenesmus, from dysentery, or diarrh&oe;a. (c.) சீதமாய்ப்போக, inf. To have a slimy flux. சீதக்கட்டு--சீதப்பற்று--சீதவழும்பு, v. noun. Slimy matter, or mucus collecting in the bowels. சீதக்கழிச்சல்--சீதக்கழிவு--சீதபேதி, v. noun. Slimy stools, incipient dysentery, or diarrh&oe;a. சீதசுரம், s. A diarrh&oe;a with fever. சீதவாதக்கடுப்பு--சீதவாதம், s. Rheumatism. (M. Dic.) சீதன், s. The moon, so called from its coolness, சந்திரன். (சது.) சீதோதகம், s. Cold water. See உதகம். 56) *

piẕaippikk (p. 318) inf. [causative.] To rescue from imminent danger, severe illness, or from death, மோசத்தினின்றுநீக்க. 2. To sustain, support, maintain, keep alive, காப்பாற்ற (c.) 4)

pūcci (p. 329) s. An insect, beetle, worm or any small reptile, சிறுசெந்து. 2. [in combin.] Covering, &c. See கண்ணாம்பூச்சி. (c.) 3. (Tel.) A ghost. பூச்சிகாட்ட, inf. [with the dative.] To frighten children by distortion, grimace. 2. To frighten. பூச்சிக்கடி, s. Ringworm, herpes, &c. பூச்சிக்கூடு, s. A kind of jewel worn by women, காதணியிலொன்று. 2. A cage for insects. பூச்சிபிடிக்க, inf. To breed worms. பூச்சிபூச்சியெனல், v. noun. Crying பூச்சி, or feigning illness beyond the reality. பூச்சியரிக்க, inf. To gnaw as worms and ulcers. பூச்சியாண்டி, s. See பூச்சாண்டி. 27) *