kṇṭi (p. 89) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reprove, reprehend, chide, speak with severity, admonish, expostulate, censure, கடிய. 2. To speak with decision, precision, earnestness, impartiality, பாரபட்சமின்றிப்பேச. 3. To cut in pieces, chop, mince, slash, துண்டிக்க. 4. To sever, sunder, hew down, வெட்ட. 5. To divide, parcel, பகிர. 6. To correct, chastise, discipline, punish a child, &c., to bring to a proper state by discipline, தண்டிக்க. கண்டித்துக்கண்டித்துச்சொல்ல, inf. To particularize. கண்டித்துக்கேட்க, inf. To ask with earnestness, reproof, threats, &c. கண்டித்துச்சொல்ல, inf. To speak harshly, to command with severity, to reprove, insist on. 2. To speak plainly, impartially, exactly, pointedly, with precision, positively. கண்டிதம், v. noun. Reproof, rebuke, கண்டிப்பு. 2. Chastisement, correction, discipline, punishment, தண்டனை. 3. Strictness, rigor, severity, austerity, திட்டம். 4. Accuracy, exactness, particularity, precision, செவ்வை. 5. Certainty, assurance, உறுதி. 6. Cutting, sundering, துண்டிக்கை. கண்டிதக்காரன், s. A rigorous man. கண்டிதம்பண்ண, inf. To act rigorously. 2. To correct, chastise. கரார்கண்டிதமாகச்சொல்ல, inf. To say decisively. கண்டித்தல், v. noun. The act of cutting in pieces. 2. The act of hewing, வெட்டல். 3. The act of chastising. கண்டிப்பு, v. noun. Strictness, severity, rigor, கண்டிதம். 2. Exactness, accuracy, precision, திட்டம். 3. Earnestness, plainness, decisiveness, urging, stress, positiveness, உறுதி. 4. Reproof, reprehension, strictness, கடிந்திடுகை. 5. Materiality. corporeality, palpableness, சடத்தன்மை. (தீ. 515.) 6. Cutting, sundering, hewing, வெட்டுகை. 7. Chastisement, correction, castigation, தண்டிப்பு. கண்டிப்பாகச்சொல்ல, inf. To speak plainly, to tell the naked truth. 2. To speak pointedly, expressly, harshly. 3. To speak so as to wound the feelings. கண்டிப்புப்பண்ண, inf. To treat with strictness, severity, &c. கண்டிப்புள்ளசரீரம், s. A material body. கண்டிப்புள்ளவன், s. A strict man, one systematic, orderly, punctual. 35)

kuru (p. 125) s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heaviness, weight, பாரம். 4. Consequence, importance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, formed of different metals; phylosopher's powder, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and director. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of mountains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The smallpox is like the nose of a lamprey. குருநாதன், s. The name of Skanda-as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple. குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the instruction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva. குருகடாட்சம், s. The gracious or benign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wisdom, and preparing the soul for emancipation. குருகற்பனை, s. Precept or the guru-deemed sacred. குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus. குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples. குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru. குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம். குருசேவை, s. Civilities, duties, worship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை. குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c. குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initiation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம். குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru. குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one. குருநிந்தை, s. Indignity to the priest. குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA. குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு. குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி. குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priesthood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை. குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம். குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன். குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple competent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை. குருபோதனை, s. The instruction of the guru. குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம். குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c. குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordination of a guru. குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம். குருமரியாதை, s. Reverence for the guru. குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters. குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை. குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்முன்னிடம். 2. By means or favor of the guru, குருமூலம். குருமை, s. Dignity, superiority, பெ ருமை. குருமூர்த்தம், s. The manifestation of a deity as a guru for the instruction of disciples; especially spoken of Siva, குரு வடிவம். குருலிங்கசங்கமம், s. An aggregate of the spiritual guru--Siva under the phallic emblem--and the devotees of Siva, குருவுஞ் சிவமுந் திருக்கூட்டமும். குருமொழி--குருவசனம்--குருவாக்கியம் --குருவாக்கு, s. The precepts, instructions, &c., of a guru. குருவுக்குநாமம்வைக்கிறவன், s. One who out-schemes, and out-wits, his guru, teacher or superior. குருவுபதேசம்--குரூபதேசம்,s. The initiation of a disciple by the guru. சற்குரு, s. A divine guru, the heavenly teacher. குருசந்திரயோகம், s. The conjunction of Jupiter and the moon in the same sign--considered auspicious. குருசாரபலம், s. [in astrol.] Good and ill results, derived from the progress of the planet Jupiter through the signs, வியாழபலன். குருவாரம், s. Thursday, வியாழக்கிழ மை. குருக்கொடுக்க, inf. [prov.] To instigate, ஏவிவிட. 2. To persuade, incite, commonly to a bad action, கொடுமைசெய் யத்தூண்ட. 3. To assume to teach, give advice &c., in the presence of the learned, புத்திசொல்ல. குருக்கொள்ள, inf. To assume to teach, give advice, &c., above one's age. இராசநீதி குருக்கொண்டு முதிர்ந்தனையோ. Do you take upon you to teach jurisprudence? (பார.) குருதுரியம், s. [in the Agamas.] The highest degree in the சுத்தம் state of souls; that next to absorption. குருபதம், s. The bliss of the deity, சதானந்தம். 2. Liberation from births, and absorptiom in the deity, பிறவிநீக்கம். குருமுடிக்க, inf. To combine ingredients with medicines to make them active, or to neutralize poisonous qualities, &c., இரசவாதகுருமுடிக்க. குருகுலம், s. The Kuru dynasty; the patronymic is commonly applied to the sons and descendants of Dhrutarashtra, குருவமிசம். குருகுலத்தரசர்--குருகுலவேந்தர், s. Kings of the Kuru race. குருநிலம், s. The territory of the king Kuru. குருக்கேத்திரம்--குருக்ஷேத்திரம், s. The country near Delhi, the scene of the great battle between the Kurus and Pándavas, described in the Bharata. Wils. p. 242. KURUKSHETRA. குருக்கேத்திரன், s. The name of a king in mythology, ஓர்வீரன். குருவருடம், s. One of the nine portions or divisions of the central continent, or Jambu Dwipa, ஓர்கண்டம். See வருடம். குருநாள், s. The eighth lunar asterism, பூசம். குருநாடிவிதி, s. A treatise on the ten tubular vessels in the system, and for the ascertainment of diseases by feeling the pulse, நாடிச்சாத்திரம். குருபாலப்பிரபோதிகை, s. One of the commentaries on the Sanscrit Amara Cosha. குருநோய்--குருவியாதி, s. The smallpox, வசூரி. குருபுறப்பட-குருக்காண-குருவார்க்க, inf. To take the small-pox. குருப்பிக்க, inf. v. n. [prov.] To shoot forth; to break out--as pimples, &c. குருமுகறன்--குருமூஞ்சி, s. [vul.] One whose face in pock-pitted. குருவண்டு--குருப்பூச்சி, s. A kind of spotted wasp, ஓர்குளவி. குருவெறும்பு, s. A kind of large, red ant. See எறும்பு. குருவேர், s. A plant, the roots of which are very fragrant, ஓர்செடியின்வேர். 24)

camam (p. 161) s. Evenness, smoothness, மேடு பள்ளமின்மை. 2. Likeness, similarity, sameness, uniformity, ஒப்பு. 3. Equality, equipoise, balance, equilibrium, சரி. 4. Mean, medium, நடு. 5. Moderation, moderateness, mediocrity, மிகை குறைவின்மை. 6. Equity, impartiality, unbiasedness, நடுநிலை. (c.) W. p. 893. SAMA. 7. War, battle, engagement, conflict, போர். 8. Stillness, calmness, quietude, composure, equanimity, அமைவு. 9. [in astron.] Syzygy, கிரகசமநிலை. 1. [in vedantism.] Stoicism, indifference, restraining the appetites and passions, அகக்கரணதண்டம். W. p. 83. S'AMA. 11. (R.) All, the whole, entireness, எல்லாம். சமக்கிராமம், s. A village with the like revenues to another, சமவருமானக்கிராமம். 2. A neighboring village, அடுத்தகிராமம். (R.) சமகட்சி, s. [loc.] A party equal in valor and strength; an equal contest; equality in rank, ஒன்றுபோன்றகட்சி. சமசக்கரம், s. [in geog.] The equator from its being every where equally distant from the poles. [Modern.] சமசந்தி, s. [prov.] Concord, correspondence, uniformity, இணக்கம். சமசந்திரன்--சமதிங்கள், s. [in astron.] Moon's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்திற்குச்சந்திர புடம். சமதரிசனம், s. Being evident to, or seen by, persons in common. சாதாரணகாட்சி. 2. The capacity to see and comprehend all things alike; omniscience, சமானகாட்சி. சமதளம், s. A plane, an even surface, a level floor, ஒத்ததரை. 2. An equal army, சரிசேனை. 3. (Rott.) A crowd, a multitude, சனதளம். சமதாளம், s. One of the nine kinds of musical measure. See தாளம். சமநிலை, s. Equilibrium, equipoise, medium, mean, நடுநிலை. 2. [in pros.] Poetry composed of words having a due mixture of hard, soft and medial letters, ஓரலங்காரம். சமநிலைவெண்பா, s. A stanza composed of two குறள்வெண்பா, without an extra connective foot in the middle, சவலைவெண்பா. சமநிறை, s. Equipoise, equilibrium. (c.) சமபந்தி, s. Equality in guests at table, விருந்திற்சரிசமம். சமபலம், s. Equal power, strength, &c., சரிபலம். 2. Equal influence--as of any two or more planets in the horroscope, &c., கிரகங்களின்தொத்தபலன். 3. Equal profit, advantage, utility; middling, moderateness--as the united effects resulting from configuration of the planets. சமபாகம், s. A moiety, an equal share, சரிபங்கு. சமபாரம், s. Equiponderousness, ஒத் தபாரம். (c.) சமபூமி, s. A plain country, level ground. (c.) 2. A field of battle, யுத்த களம். சமபோகம், s. Mutual and simultaneous enjoyment in coition. (p.) சமப்பால், s. Medial soil or tract, that which is neither வன்பால் or மென் பால்; hence, maritime soil or district, நெய்தநிலம். 2. Forest soil or district முல்லைநிலம்; [ex பால், soil.] (திவா.) சமப்பட--சமமாக, inf. To be in, or become reduced to, an equilibrium--as the humours of the body or otherwise. 2. To become tranquil, even, level, &c. சமப்படுத்த, inf. To make even, to equalize, balance, poise, level, tranquillize, moderate. சமமானமனம், s. A composed mind, equanimity. (Little used.) சமமின்மை, s. Partiality, bias, want of mental equilibrium, நடுநிலையின்மை. 2. Inequality. சமமுகம், s. One of the fourteen expressions of the countenance, that of the head erect and fixed--as in contemplation, deep thought, &c., தியானிப் பதுபோற்றலையசைவின்மை. See முகம். சமம்பாவிக்க, inf. [loc.] To attempt a similar act, pursuit, &c--as a rival; to emulate, vie, எதிர்பாவிக்க. சமயுத்தம், s. An equal contest, an engagement in which neither party is victorious. சமரசம், s. Peace, tranquillity, சமா தானம்; [ex சமம், calm, et ரசம், state.] 2. Reconciliation, agreement, the act of reconciling opinions, views. &c., seemingly repugnant, சமாதானஞ்சொல்லல். 3. Equality, ஒப்பு. 4. (Rott.) Fellowship, familiarity, ஐக்கம். (c.) சமரசர், s. Companious, familiar friends. (R.) சமரதம், s. A royal car or chariot of war of the third order, that next above, அத்தரதம், and next below மாரதம். See இரதம். சமரதர், s. Warriors fighting in a சமரதம் car, defending themselves and the army equally. (பார.) சமரவி, s. [in astron.] The sun's true longitude at the middle of an eclipse, கிரகணமத்தியகாலத்துக்குச்சூரியபுடம். சமராத்திரம், s. Equinox, equal night. --Note. The word does not seem to mean the equinoctial points. (Modern.) சமரேகை, s. The equatorial circle or line, as சமசக்கரம். (Modern.) சமவிருஷ்டி--சமவிருட்டி, s. Moderate rain, மத்திபமழை; [ex விருஷ்டி, rain.] சமவிலை, s. A moderate price. சமவணி--சமவுவமை, s. [in rhet.] Similitude, simile, ஓரலங்காரம்.

camutāyam (p. 163) s. A company, a multitude, an assembly, கூட்டம். 2. A society, association, சங்கம். 3. A collection, a quantity, திரள். W. p. 9. SAMUDAYA. 4. [adj.] Public, common to all, பொது. (p.) 5. [prov. also சமதாயம்]. Compromise, a mutual agreement.--சமாதானம். சமுதாயத்துக்குவருகிறதாய்க் காணவில்லை. It does not appear that the parties will come to a compromise. சமுதாயகாரியம், s. Public business. சமுதாயக்கிராமம், s. A village, the revenues of which are equally divided between the proprietor and inhabitants. சமுதாயம்பேச, inf. To speak impartially and without bias to differing parties. சமுதாயவிண்ணப்பம், s. [Christian usage.] A general supplication, litany. 56)

cāngkam (p. 174) s. Members or parts without defect, perfect members, பூரணாங்கம். 2. Perfectness, completeness--as in preparations for a wedding, &c., குறைவின்மை. 3. Likeness, similitude, similarity of features, members, gait, manners, &c., சாயல். 4. Symmetry in aspect, appearance, &c., கிரமம். Sa. Sanga. (c.) 5. An arsenic, சங்கபாஷாணம். Sa. Sankha. பார்த்தால் அவன்சாங்கமாயிருக்கிறது. He looks almost like him. அவன்வழியிலேசாங்கமாய்நடக்கலாம். That road can be travelled with safety. (R.) துரைவழக்கைச்சாயங்கமாய்க்கேட்டார். The magistrate heard the cause impartially. சாங்கமாயிருக்க, inf. [loc.] To be well ordered. 2. To sit properly, with the limbs in the right position, &c., கிரம மாயுளுக்கார. சங்கமானவன், s. A handsome man. சாங்கோபாங்கம், s. Perfectness, entireness--as to the members of the body, clothes, ornament, &c., completeness. 2. Primary and secondary means, members, &c.; help, aid. 3. System, method, order. சாங்கோபாங்கமாக, adv. In order, orderly, methodically, ஒழுங்காய். சாங்கோபாங்கமாய்ச் சொல்ல, inf. To tell in order, recount, rehearse methodically. சாங்கோபாங்கமாகப்பண்ண, inf. [prov.] To make pretensions of diligence, activity, &c. சாங்கோபாங்கமாய்க்கெடுக்க, inf. To ruin one entirely. (R.) 45) *

ciṟcatti (p. 189) s. One of the five female energies of the deity--that which illuminates souls by imparting spiritual knowledge. See சத்தி. 2. Deity in operation, or the female energies of deity as distinguished from the male, quiescent. See தற் பரம். (p.) 61) *

tārāḷm (p. 234) s. (Tel. probably a change of Sa. Sarala.) Frankness, candor, openness, freedom, cordiality, cheerfulness, உச்சாகம், 2. Plenty, copiousness, sufficiency, completeness, பொலிவு. 3. Roominess, spaciousness, amplitude, விசாலம். 4. Fluency, readiness of speech or utterance, freeness in reading; proficiency; good execution in singing or playing on an instrument, தெளிவு. 5. Confidence, boldness, assurance, தைரியம். 6. Generosity, liberality, magnanimity, catholicity, impartiality, உதாரம். (c.) தாராளக்காரன், s. A liberal man. தாராளமாய்க்கொடுக்க, inf. To give freely, bountifully. தாராளமாய்ச்சாப்பிட, inf. To eat to satisfaction. தாராளமாய்ச்செலவழிக்க, inf. To spend freely and bountifully. தாராளமாய்ப்பேச, inf. To speak freely without fear. தாராளமானசெலவு, v. noun. Liberal expenditure. தாராளமானமனம், s. Candor, generosity, free-heartedness. தாராளமானமுகம், s. A cheerful countenance. தாராளமானவழி, s. A wide, spacious road. 40)

tīṭcai (p. 242) --தீக்ஷை--தீக்கை, s. Initiation of disciple into the Siva religion by a Guru, who with appropriate ceremonies communicates the appointed mantras; also his introduction to any higher stage or degree in the system; குரூபதேசம். 2. Special means employed by a Guru for the instruction and mental illumination of a disciple; intended for the removal of his sins, and the ripening of his soul for emancipation, ஞானபோதனை. 3. The imparting of spiritual illumination to a soul ripening for absorption; its accumulated stock of merit and demerit--the results of former actions--together with its original மலம்--the source of these actions--being nearly exhausted by the joys and sufferings experienced in its former transmigrations, பக்குவான்மாவைக்க ரையேற்றல். 4. Performance of a course of austerities, விரதநியமம். 5. Performance of vows, சங்கற்பம். W. p. 41. DEEKSHA. --Note. There are seven kinds of தீட்சை. 1. சட்சுதீட்சை, சயனதீட்சை, by the eye or by looking on the disciple for the dispersion of his mental darkness and moral evils, and the communication of spiritual light. 2. பரிசதீட்சை, by the touch, or placing the right hand on the disciple's head, and touching five principle parts of his body, thus conferring on him the virtue of the five lettered incantations. 3. வாக்குத்தீட்சை, வாசகதீட்சை, oral instruction, and illumination. 4. மானசதீட்சை, by the mind or intense interest felt for the disciple, leading to the enlightening of his mind, &c. 5. சாத்திரதீட்சை, நூற்றீட்சை, spiritual illumination by means of the shastras. 6. யோகதீட்சை, பாவனதீட்சை, instruction by example, in character of the silent, motionless ascetic, in the eight postures prescribed. (See யோகம்.) 7. அ வுத்திரிதீட்சை, imparting instruction by symbolic figures, made on the ground, &c. This last is two-fold, ஞானாவுத்திரி, and கிரியாவுத்திரி.--Note. There are two other kinds of தீட்சை; 1. சபீசதீட்சை, instruction that has reference to future rites to make them complete; 2. நிர்ப்பீசதீட்சை, instruction complete in itself. சிவதீட்சை--சைவதீட்சை, 3 The three stated introductory rites of the Saiva system. 1. சமயதீட்சை, the initiatory rite of discipleship. 2. விசேஷதீட்சை, special rite confirming the disciple, after which he eats in private, or unseen by those of lower degree, and his eligible to read, and receive instruction in the Agama mysteries. It is administered only to சைவர், who eat no flesh or fish. 3. நிருவா ணதீட்சை, the highest rite entitling the disciple to perform puja, to sit and eat with his Guru, and to enjoy all the privileges of the system. தீட்சதர், s. (plu.) Persons who have received the initiatory, or any succeeding rite of the Saiva religion, தீட்சைபெற் றோர். 2. The brahmans of சிதம்பரம், formerly said to have been three-thousand, தில்லைமூவாயிரவர். தீட்சதன், s. A disciple who has received the தீட்சை. தீட்சைகேட்க--தீட்சைபெற, inf. To receive தீட்சை of the guru. தீட்சைகொடுக்க--தீட்சைபண்ண--தீட் சைவைக்க, inf. To administer தீட்சை. தீட்சைபெற்றவன், appel. n. (neg. தீட் சையில்லாதவன்.) One who has received தீட்சை, to whom the secrets of religion may be communicated. 16)

nṭu (p. 268) s. The middle, இடை. 2. Centre, centricity, midst, மத்தி. 3. Intermediate as to place or time, that which intervence, இடையானது. 4. Equity, impartiality, justice, uprightness, நீதி. 5. Medium, moderation, மிதம். 6. The waist, இடுப்பு. 7. Law-suit, வழக்கு. 8. The state, capacity, office, &c., of a judge or umpire, நியா யாதிபதித்துவம். (c.) 9. (சது.) Earth, பூமி--This word is commonly used நட்டு in combination--as நட்டாறு, the midst of the river, நட்டுச்சி, exactly the meridian. நடக்கடல், s. The mid-sea. நடுக்கடல்போனாலும்மறுப்படாமல்வரக்கடவீர்..... Even though you go into the midst of the sea, may you return without harm. நடுக்கட்ட, inf. [prov.] [com. பொதுக் கட்ட.] To sequester property. நடுக்கட்டு, s. A girdle. See under கட்டு. நடுக்கண்டம், s. The central portion of a continent. 2. The middle piece. நடுக்காரர், s. [prov.] Arbitrators, judges, umpires. நடுக்கிளி, s. The head player in a square. See under கிளி. நடுக்குடி, s. A house-hold in the midst of others, as being safer than if alone. 2. A family of midding circumstances, rank, &c. 3. [prov.] The head-family of a tribe or class. நடுக்கேட்க, inf. To hear a case in law. 2. To refer a case for decision. நடுக்கொண்டவீடு, s. [prov.] The middle house. (c.) நடுக்கொள்ளைக்காரன், s. One who plunders without regard to either party. நடுச்சாமம், s. Midnight, the middle watch from 12 o'clock till 3. நடுச்சுவர், s. A partition wall. நடுச்சொல்ல, inf. To decide a case, to mediate. நடுத்தரம், s. That which is middling. See தரம். நடுத்தலை, s. Crown of the head, உச்சி. நடுத்தீர்க்க, inf. To give, or pass judgement in case. நடுத்தீர்ப்பு--நடுத்தீர்வை, s. Judicial judgement. 2. The final judgement. 3. (fig.) Devine judgements--as pestilence and other calamities. நடுத்தீர்ப்புநாள், s. The judgement day. நடுத்தெரு, s. The middle street of a town or village. நடுநாள், s. The fourteenth or middle lunar asterism, சித்திரைநாள். (p.) நடுநியாயம், s. Equity, fair dealing, uprightness. 2. Impartiality, evenhanded justice. 3. Law-suit, pleadings, arguments stated. நடுநிலை, s. An intermediate state, degree, &c. 2. Strict justice, equity. 3. Arbitration, mediation. 4. One of the positions in the mystic worship of the Saiva system. நடுநிலைஞாயம், s. The mysticism of the நடுநிலை worship. நடுநிலைமந்திரம், s. An incantation in the Saiva worship, the letters of which are mystic symbols of the forms of deity, or of the idol worshipped. The words are ஆம், ஊம், ஓம், சிவாயநம, in which ஆம், is அடி, basis; ஊம், is நடு, middle; ஓம், is முடி, top; சி, is சிவம், formless deity; வா, is சத்தி, the female principle, obscuration. நடுநிலைமை, s. Mediocrity, middle circumstances in life. நடுநிற்றல், v. noun. Becoming bail or security for one. (not the law term.) 2. Being upright, impartial. நடுநீதி, s. Impartial justice, equity, &c., as நடுநியாயம். நடுப்பகல், inf. Mid-day, noon. (c.) நடுப்படுத்த, inf. As நடுக்கட்ட. நடுப்பார்த்தல், v. noun. [prov.] Acting as an inspecter, commissioner, delegate, &c., by order of a court, மத்தியஸ்தம்பார் க்கை. நடுப்பெற, adv. [vul. நடுப்புற.] In the middle, in the centre; between, among. நடுப்பெறஉளுக்காரு. Sit in the middle. நடுப்பேச, inf. To plead, as நடுச் சொல்ல. நடுப்போர், s. [prov.] The midst of the work, operation, affair, &c., (lit.) the midst of the battle, இடைநடு. நடுமதியம்--நடுமத்தியானம், s. Noon, mid-day. நடுமையம், s. Middle, centre. 2. Zenith, meridian. நடுராசி, s. Middling in quality, size, &c., moderate, நடுத்தரம். நடுவதுபாதி, s. That which is in the midst, intermediate. நடுவதுபாதியிலேவந்தான். He came after the beginning of an affair when half of it was over; he came last. நடுவத்தசாமம்--நடுவத்தொருசாமம், s. [prov.] Midnight. நடுவயது, s. Middle age. நடுவறுத்தல், v. noun. Judging, as an umpire, deciding, discerning, perceiving, comprehending, ascertaining, discussing a controversy. நடுவறுத்தான், appel. n. The name of a plant, மூக்குரட்டைக்கொடி, Boerhavia diffusa, L. நடுவழி--நடுப்பாதை, s. Mid-way. நடுவன், s. Yama, the god of death, awarder of rewards and punishments, இயமன். (p.) 2. [prov.] A judge, arbiter, awarder, நியாயாதிபதி. நடுவாந்தரம், s. Midst of a work, process, time, &c., intermediate, மத்தி. (c.) நடுவாந்தரத்திலேபோய்விட்டான். He died prematurely. நடுவிரல், s. The middle finger. நடுவிலவன், s. [prov. நடுவிலான்.] A middle brother. நடுவிலே. In the midst, amidst. நடுவின்மை, s. Partiality, injustice, நீதிஇல்லாமை. (p.) நடுவீடு, s. The middle or interior of the house where the idol is kept. 2. An obscene expression, used in the south. நடுவீடுபெருவழியாயிற்று. The very interior of the house is become a public road; i. e., the family is ruined. நடுவீட்டுக்குநாயகமாய்வந்தான். He has come to lord it over us. நடுவீதி, s. The midst of the street. நடுவெலும்பு, s. The back bone, the spine, முதுகெலும்பு. (c.) நடுவெளி, s. Midst of an open plain, space, &c., இடைவெளி. 2. Immensity of space, a filled by the deity, பரவெளி. நடுவெளிக்கமலபாதம், s. The lotuslike feet of the deity, as filling all space. (p.) நடுவேபேச, inf. To interrupt one who speaks. 2. To speak as a mediator. நடுவேபொல்லாப்பாக, inf. To become detached in friendship. (c.) நடுவேமுறிக்க, inf. To break in the middle. 2. To object or contradict in speaking. 20)

nṭuvu (p. 268) s. Middle, midst, within, intermediate, இடை. 2. Equity, impartiality, uprightness, செம்மை. 3. Justice, நீதி. 4. The loins or waist of a woman, மாதரிடை. நடுவுநிலைமை, s. Equity, justice, strict morality, impartiality, நியாயம். 2. Steadfastness, injustice, distributive justice, நிதானம். 3. Maintenance of a state of equality, செம்மை. (p.) 26)

pāyiram (p. 311) s. Preface, introduction, preamble, prologue, முகவுரை. 2. Synopsis, compend, syllabus, பொழிப்புரை. (ஸ்காந்.) 3. [fig.] Origin, history, account, வரலாறு. Preface is of two kinds. -- I. பொதுப்பாயிரம். a general preface, of which there are five particulars: நூற்றிறன், the properties and characteristics of classical writing; 2. நூவல்வோன்திறன், the character of the teacher, and his ability and aptitude to teach; 3. நுவலுந்திறன், the mode of teaching, system of imparting education; 4. கொள்வோன்றிறன், the qualifications of the student; 5. கோடற்றிறன், the method of pursuing his studies. II. சிறப்புப்பாயிரம், a preface relating only to the book to which it is prefixed; in which are eleven particulars--ஆக்கியோன்பெயர், the name of the author; 2. வழி, the origin of the work; 3. எல்லை, the country wherein it is used; 4. நூற்பெயர், the name of the book; 5. யாப்பு, its merit, and the position it holds in the list of works; 6.நுதலியபொருள், the subjects treated; 7. கேட்போர், students fit to study it; 8. பயன், advantages to the learner; 9. காலம், the time when it was written; 1. களம், the assembly who sanctioned it; 11. காரணம், the motive which led to its being published. செறுமனத்தார்பாயிரங்கூறி. Enemies, boasting of their origin. 60)

pirkāci (p. 316) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To shine, to radiate, to yield brilliance or splendor, ஒளிசெய்ய. 2. To be manifest, conspicuous, illustrious, resplendent, பிரபலமாக. 3. To be full of light or knowledge--as the mind of soul illumined by the deity, ஞானவொளிநிறைய; [ex பிரகாசம்.] பிரகாமியம், s. Fulness, accomplishment, &c. See பிரகாமியம். பிரகாரம், s. Quality, property, nature, essence, தன்மை. 2. Manner, mode, way, means, likeness, similarity. விதம். 3. Kind, species, sort, வகுப்பு. W. p. 557. PRAKARA. 4. (சது.) An adjective, விசே டணம். 5. [com. for பிராகாரம்.] Inclosed precincts, or court, of a temple, கோயில் முதலியவற்றின்வீதி. 6. Surrounding wall of a temple or fortification, சுற்றுமதில். யதாப்பிரகாரம். In like manner. இன்னபிரகாரம். In this manner. இன்னபிரகாரமாய்க்கொடுத்தான். He has given is so, has sold it for such a price. பிரகிருதி, s. Nature, natural, or inherent state or quality, சென்னகுணம். 2. Matter, material nature, the passive cause of the world, சடம். 3. Root or uninflected form of a word. See பகுதி. W. p. 557. PRAKRITI. 4. (சது.) Importance, consequence, speciality, பிரதா னம். பிரகிருதிநியாயப்பிரமாணம், s. The law of nature. பிரகோவம், s. Vehement wrath, கடுங் கோபம்; [ex பிர, very.] பிரக்கியம், s. Knowledge, consciousness, intelligence, அறிவு. W. p. 56. PRAGNA. பிரக்கியாதம், s. That which is celebrated. W. p. 558.PRAK'HYATA. பிரக்கியாதி, s. Publicity, பகிரங்கம். 2. Celebrity, fame, கீர்த்தி. W. p. 558. PRAK'HYATI. பிரக்கியானம்--பிரக்கினை, s. Sense, consciousness, knowledge, intelligence, உணர்வு. W. p. 561. PRAGNANA. அவனுக்குப்பிரக்கினையில்லை. He has no sense of feeling. பிரக்கினைதப்பிக்கிடக்க, inf. To lose one's senses, as one in coma. பிரசங்கம், s. A discourse, harangue, speech, declamation, oration or exposition; as an adopted term, a sermon, விரித் துப்பொருளுரைக்க. 2. Procamation, public declaration, பகிரங்கப்படுத்துகை. 3. Publicity, notoriety, disclosure பிரபலம். 4. Clearness, conspicuousness, manitestation, தெளிவு. W. p. 581. PRASANGA. (c.) இதுபிரசங்கமாய்த்தெரியும். This has be come public. பிரசங்கபீடம்--பிரசங்காசனம், s. A pulpit. பிரசங்கமாய்த்தெரிய, inf. To appear distinctly, clearly, as a meaning. பிரசங்கமாய்வாசிக்க, inf. To read audibly or fluently. பிரசங்கம்பண்ண, inf. To harangue, to discourse. 2. To expound, to sermonize. 3. To divulge. பிரசங்கி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To publish, to proclaim, விளம்பரப் படுத்த. 2. To discourse, to sermonize, to expound, சாதுரியமாய்ப்பேச. 3. To make public. to divulge, வெளிப்படுத்த. பிரசங்கி, appel. n. A preacher, an orator, a deciaimer, proclaimer, விவரமாகஅறி விப்போன். பிரசண்டம், s. Violence, force, strength, wrath, கடுமை. W. p. 559. PRACHAN'DA. (c.) For the compounds, see சண்டம். பிரசண்டகதி--பிரசண்டவேகம், s. Great velocity, or momentum. பிரசண்டன், s. A powerful and violent man, வலியன். பிரசத்தி, s. An occurrence, an event, சங்கதி. W. p. 581. PRASAKTI. பிரசவம், s. Child-birth, parturition, மகப்பேறு. W. p. 581. PRASAVA. (c.) பிரசவமானாள். She brought forth a child. பிரசவகாலம், s. Time to bring forth. பிரசவமாக, inf. As பிரசவிக்க. பிரசவவேதனை, s. Pains of child-birth, labor-pangs. பிரசவிக்க, inf. To bring forth a child. பிரசவித்தவள், appel. n. A woman who has brought forth a child. பிரசன்னம், s. Clearness, brightness, தெ ளிவு. 2. The gracious appearance or manifestation of a deity, or sacred person, காட்சி W. p. 581. PRASANNA. (c.) பிரசன்னமாக, inf. To appear benignly, to become visible, as a deity. பிரசன்னமுகம், s. A smiling countenance, benign or gracious look. பிரசன்னவதனம், s. A gracious countenance. பிரசன்னன், s. A deity or great personage, as manifesting grace or kindness. பிரசா, s. (St.) People. See பிரசை. பிரசாதம், s. Favor, kindness, propitiousness, grace, தெய்வகிருபை. 2. (c.) Boiled rice, or any thing which, having been offered to an idol, is given by hierophants to the people, தெய்வத்துக்கு நிவேதித்தவுணவு. W. p. 582. PRASADA. பிரசித்தம், s. Publicity, notoriety, disclosure, வெளிப்படை. 2. Promulgation, proclamation, publication, annunciation, அறிவிப்பு. 3. Fame, rumor, celebrity, கீர் த்தி. W. p. 582. PRASIDDHA. பிரசித்தபத்திரம்--பிரசித்தபத்திரிகை, s. Advertisement, notice, proclamation; (R.) பிரசித்தகடுதாசி. பிரசித்தபட, inf. To become public, to be published. பிரசித்தப்படுத்த--பிரசித்தம்பண்ண, inf. To make public, to divulge. 2. To publish, to promulgate, to advertise, to proclaim. 3. To spread one's fame. பிரசித்தமானவன், appel. n. A public or well known person. பிரசீவனம், s. Livelihood, means of living, சம்பாதிக்கை W. p. 56. PRA JEEVANA. பிரசுரம், s. A publication, notification, அறிவிப்பு [from Sa. Prachura.] பிரசுரன், s. The planet venus, சுக்கிரன். பிரசூதம்--பிரசூதி, s. Bearing or bringing forth a child, parturition, மகப்பெறு கை. See சூதம். W. p. 582. PRASOOTAPRASOOTI. The compounds are, as பிரச வம், which see. பிரசூதவாயு--பிரசூதிகவாயு, s. A vital air, supposed to assist in parturition. பிரசூதிகை--பிரசூதை, s. A woman recently confined, பிள்ளைப்பெற்றிருக்கிறவன். பிரசூதிவைராக்கியம், s. Determination of a woman in labor; i. e. against future sexual connexion, பிள்ளைப்பெறும்போதை யின்வைராக்கியம். பிரஸ்தாவம், s. [com. பிரஸ்தாபம்.] An introduction or making known. 2. Opportunity. W. p. 583. PRASTAVA. பிரஸ்தாவனை, s. As பிரஸ்தாவம். பிரஞ்ஞம்--பிரஞ்ஞானம்--பிரஞ்ஞை, s. Consciousness, knowledge, intelligence. See பிரக்கியானம், பிரக்கினை. பிரஞ்ஞத்துவம், s. The state of feeling of consciousness, self-consciousness, உ ணர்ச்சி. பிரஞ்ஞன்--பிராஞ்ஞன், s. One who knows or understands himself or others, அறிஞன். பிரஞ்ஞாபங்கம், s. Loss of consciousness, அறிவழிகை. பிரட்சாளகம்--பிரட்சாளனம்--பிரக்ஷா ளகம்--பிரக்ஷாளனம், s. Washing, cleaning. purifying with water, கழுவுகை--as பாதப் பிரக்ஷாளனம். W. p. 558 PRAKSHALAKA, --PRAKSHALANA. பிரணவம், பிரணவமந்திரம், s. The principal prayer of the Hindus, containing the mystic, ஓம். See குடிலை. W. p. 561. PRAN'AVA. பிரணவரூபம், s. The Deity as the image of prayer, கடவுள். பிரதக்கணம்--பிரதட்சிணம்--பிரதக்ஷி ணம், s. Circumambulation, passing round a temple or a great person, keeping the same on the right, in token of veneration or worship--oppos. to அப்பி ரதட்சிணம். See அங்கப்பிரதட்சிணம். 2. Parading the streets in procession at a marriage, &c. turning always to the right, ஊர்வலம்வருகை. W. p. 571. PRA DAKSHIN'A. கிரிப்பிரதட்சிணம். Going round a hill, especially Arunâchala, deemed sacred. பிரதட்சிணமாய்ப்போக--பிரதட்சிணம் பண்ண--பிரதட்சிணம்வர, inf. To pass round a great person, a temple, &c., as above. பிரதம், s. Bestowment, gift, donation, ஈகை. W. p. 571. PRADA. ஞானப்பிரதமானநூல். A book imparting spiritual knowledge. பிரதரம், s. Arrow, அம்பு. W. p. 572. PRADARA. பிரதன், s. A giver, a liberal man, கொ டையாளன்; [ex பிரதம்.] பிரதாபம், s. Greatness, honor, dignity, magnificence, பெருமை. 2. Fame, glory, renown, celebrity, கீர்த்தி. 3. Great heat; splendor, brilliancy, பிரகாசம். 4. Bravery, force, heroism, வீரம். W. p. 562. PRATAPA. (c.) பிரதாபப்படுத்த--பிரதாபம்பண்ண, inf. To magnify, to make illustrious, to extol, to spread one's fame. பிரதாபிக்க, inf. To become glorious, renowned, exalted, மகிமைப்பட; [ex பிரதா .] பிரதானம், s. The material cause of creation, matter, மூலம். 2. Importance, eminence, essentiality, principalness; excellency, மேன்மை. W. p. 572. PRAD' HANA. (c.) 3. Gift, donation, தானம், கொ டை (Sa Pradâna.) பிரதானகாரியம், s. The chief or most essential point. பிரதானமடித்தல்--பிரதானம்பண்ணுதல், [prov.] v. noun Making much of one's self. பிரதானம்பேச, inf. To boast. பிரதானன், s. A chief man. பிரதானி, s. A chieftain, a prime minister. 2. Treasurer of a state, பொக்கி ஷக்காரன்.--Note. The derivation of the word gives the first meaning, but in use, பிரதானி is the third officer of a king, after மந்திரி, and சேனாபதி. பிரதானிக்கம், s. Office of a treasurer. பிரதேசம், s. Place, location, இடம். See கடிப்பிரதேசம் 2. [in Sa.] A foreign country, பிரதேசம். W. p. 572. PRADESA. உயிர்த்தெழும்பிரதேசம். A cemetery. [limited usage.] பிரதோஷம்--பிரதோடம், s. Evening, three and three quarters of a நாழிகை before sunset, and the same after; a time of special worship, with the Saivas, அஸ் தமனத்துக்கு முன்னும்பின்னும் மூன்றேமுக்கால் நாழி கை. For மகாப்பிரதோஷம், See in its place. பிரதோஷகாலம்--பிரதோஷ புண்ணிய காலம், s. A meritorious time for fasts, especially on the evening of the thirteenth phasis of the moon. See மகாப்பிர தோஷம். பிரதோஷவிரதம், s. Fasting in reference to Siva as above. பிரத்தாபம், s. Celebrity, publicity, ப கிரங்கம். 2. Opportunity. See பிரஸ்தாவம். பிரத்தாபனை, s. Making known, &c. See பிரஸ்தாவனை பிரத்தாரம், s. [St. பிரஸ்தரம்.] One of the ten rules for keeping time in music. See தாளப்பிரமாணம். W. p. 582. PRASTARA. பிரபஞ்சம், s. The world, the material universe, உலகம். 2. Mundane existences, embracing the varied forms of deity as high as சதாசிவம், and all the forms of creatures, and matter. 3. Worldly affairs, secularity, mundane affections, passions and pursuit; worldliness, லௌ கீகம். 4. Space, extension, விலாசம். W. p. 573. PRAPANCHA. 5. Army. சேனை. பிரபஞ்சத்திற்கிடந்தழுந்துகிறோம். We are immersed in worldliness. பிரபஞ்சகாரியம், s. Secularities as opposed to spiritualities. பிரபஞ்சக்கட்டு--பிரபஞ்சபாசம்--பிர பஞ்சபந்தம், s. Worldly attachments and entanglements. பிரபஞ்சசாகரம், s. The vast sea of secular entanglements. பிரபஞ்சமயக்கம், s. Fascination or bewilderment from mundane affairs. பிரபஞ்சமாயை, s. Illusion of the world; vanity of earthly things. 2. Matter as the material of creation, சடம். பிரபஞ்சமூலம், s. Maya, the natural cause of visible objects--as the earth sun, moon, stars, &c., மூலப்பிரகிருதி. பிரபஞ்சவழக்கம், s. Worldly custom, a worldy life. பிரபஞ்சவாசனை--பிரபஞ்சவாதனை, s. Experience of the joys and sorrows of the world, உலகஇன்பதுன்பவாசனை. பிரபஞ்சவாழ்வு, s. Worldly prosperity, temporal greatness, உலகவாழ்க்கை. பிரபஞ்சவியாபாரம், s. Worldly dealings, earthly intercourse. பிரபஞ்சவிருத்தி, s. Worldly actions, occupation, work or trade, உலகச்செய்கை. 2. Exhibition, or developement of Maya in the production of the universe, மாயா விருத்தி. பிரபஞ்சவிலாசம், s. Exhibition of Maya in the varieties of created things, displaying order and beauty, மாயாகாரியவி னோதம். பிரபஞ்சனன், s. Wind, காற்று. W. p. 574. PRAB'HANJANA. பிரபஞ்சானுக்கிரகம், s. The grace of deity, displayed in behalf of the world of souls. 2. The power of dispensing this grace committed to a superior class of souls; [ex அனுக்கிரகம்.] பிரபதனம், s. Failure or falling, விழு கை. W. p. 573. PRAPATANA. 2. Attainment, அடைந்துகொண்டது. பிரபந்தம், s. A connected discussion, discourse, narrative or composition. W. p. 573. PRABANDHA. 2. A poem, commonly of a descriptive character; [in Tamil.] a general term for various kinds of poems, as a juvenile poem, a warpoem, a love-poem, an epic-poem, &c. பிரபந்தங்கள், 96. Ninety-six varieties of poetical productions. They are. 1. சாதகம். 2.பிள்ளைக்கவி. 3. பரணி. 4.கலம்பகம். 5. அகப் பொருட்கோவை. 6. ஐந்திணைச்செய்யுள். 7. வருக் கைக்கோவை. 8. மும்மணிக்கோவை. 9. அங்கமாலை. 1. அட்டமங்கலம். 11. அநுராகமாலை. 12. இரட் டைமணிமாலை. 13. இணைமணிமாலை. 14. நவமணி மாலை. 15. நான்மணிமாலை. 16. நாமமாலை. 17.ப லசந்தமாலை. 18. பன்மணிமாலை. 19. மணிமாலை. 2. புகழ்ச்சிமாலை. 21. பெருமகிழ்ச்சிமாலை. 22. வருக்கைமாலை. 23. மெய்க்கீர்த்திமாலை. 24. காப்பு மாலை. 25. வேனின்மாலை. 26.வசந்தமாலை. 27. தாரகைமாலை. 28. உற்பவமாலை. 29. தானைமாலை. 3.மும்மணிமாலை. 31.தண்டகமாலை. 32. வீர வெட்சிமாலை. 33. வெற்றிக்கரந்தைமஞ்சரி. 34. போர்க்கெழுவஞ்சி. 35. வரலாற்றுவஞ்சி. 36. செ ருக்களவஞ்சி. 37. காஞ்சிமாலை. 38. நொச்சிமாலை. 39. உழிஞைமாலை. 4. தும்பைமாலை. 41. வாகை மாலை. 42. வாதோரணமஞ்சரி. 43. எண்செய்யுள். 44. தொகைநிலைச்செய்யுள். 45. ஒலியலந்தாதி. 46. பதிற்றந்தாதி. 47.நூற்றந்தாதி. 48. உலா. 49. உ லாமடல். 5. வளமடல். 51. ஒருபாவொருபஃது. 52. இருபாவிருபஃது. 53. ஆற்றுப்படை. 54. கண் படைநிலை. 55. துயிலெடைநிலை. 56. பெயரின்னி சை. 57. ஊரின்னிசை. 58. பெயர்நேரிசை. 59. ஊர்நேரிசை. 6. ஊர்வெண்பா. 61. விளக்குநிலை. 62. புறநிலை. 63. கடைநிலை. 64. கையறுநிலை. 65.தசாங்கப்பத்து. 66. தசாங்கத்தயல். 67. அரச ன்விருத்தம். 68. நயனப்பத்து. 69. பயோதரப்பத்து. 7. பாதாதிகேசம். 71. கேசாதிபாதம். 72. அலங் காரபஞ்சகம். 73. கைக்கிளை. 74. மங்கலவள்ளை. 75. தூது. 76. நாற்பது. 77. குழமகன். 78. தாண் டகம். 79. பதிகம். 8. சதகம். 81. செவியறிவுறூஉ. 82. வாயுறைவாழ்த்து. 83. புறநிலைவாழ்த்து. 84. ப வனிக்காதல். 85. குறத்திப்பாட்டு. 86. உழத்திப் பாட்டு. 87. ஊசல். 88. எழுகூற்றிருக்கை. 89. கடிகைவெண்பா. 9. சின்னப்பூ. 91. விருத்தவில க்கணம். 92. முதுகாஞ்சி. 93. இயன்மொழிவாழ்த் து. 94. பெருமங்கலம். 95. பெருங்காப்பியம். 96. காப்பியம், which see in their places. பிரபந்தகற்பனை, s. A fable, fiction, fictitious language, allegorical expressions &c., கட்டுவாக்கியம். பிரபம்--பிரபா, s. A water-shed to supply travellers, தண்ணீர்ப்பந்தல் W. p. 573. PRAPA. பிரபலம்--பிரபலியம்--பிரபல்லியம், s. Strength, power, irresistibleness, வல் லமை. W. p. 574. PRABALA. 2. Illustriousness, celebrity, as பிரசித்தம். பிரபலப்படுதல், v. noun. [appel. n. பிர பலப்பட்டவன்.] Becoming renowned. பிரபலமாக்க--பிரபலம்பண்ண, inf. To make illustrious, to spread one's fame. பிரபலமானவன்--பிரபலியமானவன், appel. n. As பிரபலன். பிரபலன், s. A famous or renowned person. பிரபவ, s. The first year of the Indian cycle; [from Sa. Prab'hava, origin.] பிரபா, s. As பிரபம் 2. [St. for பிர பை.] Light. பிரபாகரம், s. One of the six shastras. See சாஸ்திரம். பிரபாகரன், s. The sage who wrote பிரபாகரம். 2. The sun as the cause of light; [ex பிரபா et கான், who makes.] பிரபாகீடம், s. Fire-fly, glow-worm, மின்மினி; [ex பிரபா கீடம், insect.] பிரபாசன், s. One of the eight Vasus. See அட்டவசுக்கள். பிரபாணி, s. The palm of the hand, உள்ளங்கை W. p. 573. PRAPAN'I பிரபாவம், s. Dignity, majesty, preeminence, magnanimity as பிரதாபம். W. p. 574. PRAB'HAVA. 2. Glory, renown, fame, கீர்த்தி. 3. Light, splendor, lustre, ஒளி. பிரபோதம், s. Serenity, தெளிவு. 2. Knowledge, wisdom, ஞானம். W. p. 574. PRABOD'HA. பிரபோதசந்திரோதயம், s. A dramatic poem treating of the triumph of the good principle over the evil, ஓர்நூல். பிரமதம்--பிரமத்தம், s. Joy, gladness, intoxication, வெறி W. p. 575. PRAMADA. பிரமதாதிபன், s. Siva, சிவன். பிரமாணம், s. Measure, degree, quantity, limit, அளவை. 2. Oath, solemn declaration, ஆணை. 3. Time measured by the revolution of a planet--1st the time from its rising to its setting, called தினப் பிரமாணம். 2d. From setting to rising, called இராப்பிரமாணம். 3d. Time of the sun's passing from horizon to horizon, called அருக்கப்பிரமாணம். 4. Rule, method, criterion; ground of inference or belief, விதி. 5. Proof, testimony, authority, evidence, means of ascertaining truth, சாட்சி. 6. A logical inference, தருக்கநிரு ணயம். 7. Royal authority, sovereign command, இராசகட்டளை. 8. Scripture, a work of sacred authority, வேதம். 9. Illustration, example; that which is produced from some authority, called மேற் கோள். W. p. 575. PRAMAN'A. பிரமாணம், 8. Eight ways of obtaining the true knowledge of a thing or occurrence. See அளவை. கிரகணப்பிரமாணம். The extent of an eclipse, digits eclipsed. சத்தியப்பிரமாணம் A true oath. நியாயப்பிரமாணம். The law, a law-book. பிரமாணஞ்செய்ய--பிரமாணம்பண்ண, inf. To make oath, to swear. பிரமாணாதீதம், s. Beyond the limit of logical inference or ascertainment-spoken of the Deity, அளவைகடந்தது; [ex பிரமாணபாவம், s. Want of proper authority, law rule, proof, or illustration, திருட்டாந்தமின்மை 2. Endlessness; the state of being without measure, அள வின்மை; [ex அபாவம், negation.] பிரமாணிகம்--பிரமாணிக்கம், s. Truth, veracity, a true declaration, உண்மை. 2. An oath, ஆணை. (c.) பிரமாணிக்கன், s. A man of truth, உண்மையுள்ளவன். பிரமாணி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To judge, infer from premises, to deduce, நிதானிக்க 2. To enact, to lay down a rule, விதிக்க. 3. To estimate, அ ளவிட. பிரமாதம், s. Inadvertence, error, inaccuracy, failure, மோசம். W. p. 515. PRAMADA. 2. Dullness, மயக்கம். பிரமாததெய்வமல்லாததைத்தெய்வமென்றுநம்பு கிறது. Believing that to be God which is not. பிரமாதமாய்ப்போக, inf. To become careless, &c. பிரமியம், s. [a change of பிரமேகம்.] A noisome disease, gonorrh&oe;a, gleets. See இரத்தப்பிரமியம் (c.) பிரமியப்பூண்டு, s. A plant, Gratiola monieri. பிரமுகம், s. That which is best, most excellent, மிகவும்நல்லது W. p. 576 PRAMUK'HA. பிரமேகம், s. Any venereal affection, including many varieties, மேகவியாதி. W. p. 576 PRAMEHA. பிரமேயம், s. That which is known, அறி யப்படுவது. 2. A category or doctrine to be proved, பிரமாணிக்கத்தக்கது. 3. A thing proved or ascertained, நிச்சயிக்கப்படுவது. W. p. 576.PRAMEYA 4. [vul.] Opportunity, சமயம். பிரமோகம், s. Affection, love of wife and children, causing intellectual obscurity, அன்பின்மயக்கம்; [from Sa. Pramoha, fascination.] பிரமோதம், s. Joy, pleasure, delight, உவத்தல் W. p. 576 PRAMODA. பிரமோதூத, s. The fourth year of the coming Indian cycle, as 187, ஓர்வருஷம். பிரயத்தனம்--பிரயத்தினம், s. Attempt, effort, exertion, endeavor use of means, முயற்சி. W. p. 576. PRAYTNA. (c.) பிரயத்தனஞ்செய்ய--பிரயத்தினம்பண் ண, inf. To attempt, to endeavor, to exert energy. பிரயாகை,s. A sacred place of pilgrimage at Allahabad, the confluence of the Jumna and Ganges, with a supposed subterraneous addition from the Sarasvati river, திருவேணிசங்கமம். W. p. 576. PRAYAGA. பிரயாசம்--பிரயாசை, s. Endeavor, exertion, effort, முயற்சி. 2. Pains, labor, trouble, application, difficulty, hardship, struggle, உழைப்பு. W. p. 577. PRAYASA. (c.) பிரயாசங்காட்ட,inf. To be hard, difficult, laborious. பிரயாசப்பட--பிரயாசைப்பட, inf. To take pains, to try, to exert one's self, to endeavor. பிரயாசி, s. A laborious diligent person, male or female. பிரயாணம், s. Going, motion, a journey, travelling, வழிச்செல்கை. W. p. 576. PRAYAN'A (c.) பிரயாணகாலம், s. Time of departure. 2. Death, மரணம். 3. [fig.] The last journey, time of death, மரணகாலம். பிரயாணம்பண்ண, inf. To go on a journey. பிரயுதம், s. A million, பத்திலட்சம். W.p. 577. PRAYUTA. பிரயோகம், s. Discharge, as of weapons, emission, செலுத்துகை. 2. Main object, design, நோக்கம். 3. Use, application to a purpose, use of means, முயற்சி. 4. Contrivance, device, உபாயம். 5. Preparation, readiness, எத்தனம். 6. The operation of magical rites, எத்தனம் 6. The operation of magical rites, ஏவல். 7. Example, authority, உதாரணம். W. p. 577. PRAYOGA.--The most common compounds are அஸ்திரப்பிரயோகம், அவுஷதப்பிரயோகம், மந்திரப்பி ரயோகம், which see. பிரயோகஞ்செய்ய--பிரயோகம்பண்ண, inf. To discharge arrows. 2. To use a word, thing &c. 3. To have recourse to a remedy, a plan, or contrivance. 4. To form a scheme for a work. பிரயோகசாரம், s. A book on grammar, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகவிவேகம், s. A grammatical treatise on Sanscrit words used in Tamil, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகி, appel. n. A competent, capable man, சமர்த்தன். பிரயோகி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To emit, to discharge arrows; to shoot, செலுத்த. 2. To use, apply, employ, as words, வழங்க. 3. To have recourse to a remedy, or contrivance, முயல. பிரயோசகம், s. Advantage, utility, profit, as பிரயோசனம்; [from Sa. Prayojaka. W. p. 577.] பிரயோசகன்--பிரயோசனன்--பிரயோசி கன், s. One who receives advantage or profit. பிரயோசனம், s. [vul. புரோசனம்.] Profit, advantage, usefulness, ஆதாயம். 2. Reward good or bad, fruit or result of actions, செய்கையின்விளைவு. (c.) பிரயோசனப்பட, inf. [causat. பிரயோ சனப்படுத்த.] To be of use, turn to account or advantage. பிரயோசனப்பட்டவன், appel. n. A useful man. பிரயோசனம்பண்ண, inf. To do one a benefit to put one in the way of getting a livelihood. பிரலம்பம்,s. Hanging down; motion, waving, அசைவு. W. p. 577. PRALAMBA. பிரலாபம், s. Unmeaning speech,பய னில்சொல் W. p. 578. PRALAPA. 2. Lamentation, grief, புலம்புகை. பிரலாபசன்னி, s. A raving fit, அலறு சன்னி. பிரலாபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To talk excessively and incoherently through grief; to lament, as a mourner, புலம்ப. (c.) பிரலோடனம், s. Rolling on the ground, revolving, உருளுகை. W. p. 576. PRALOD'HANA. பிரவசனம், s. Preaching or sermonizing, பிரசங்கம்பண்ணுகை. W. p. 578. PRAVACHANA. பிரவருத்தகன்--பிரவர்த்தகன், s. An author, original instigator, முயற்சிசெய் வோன். W. p. 578. PRAVARTTAKA. 2. A merchant, trader, வியாபாரி. பிரவருத்தனம்-பிரவர்த்தனம், s. Effort, exertion, taking measures, using means, exercise, endeavor, பிரயத்தினம். W. p. 578. PRAVARTTANA. பிரவர்த்தி, s. Engagement, activity, exertion, முயற்சி. பிரவர்த்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To exert, to use means for the completion of an object, முயற்சிசெய்ய. பிரவாகம், s. Inundation, flood, வெள் ளம். 2. Stream, rapid flow, torrent, நீரோட்டம். 3. Action, work, செய்கை. W. p. 579. PRAVAHA. பிரவாகி, க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To overflow, to destroy, as a flood, பெரு க்கெடுக்க. பிரவாளம், s. Red coral. See பவளம். பிரவிடை--பிரௌடை, s. A woman of middle age. See பருவம். பிரவிருத்தர், s. [pl.] The third class of the nine forms of deity, embracing four of the five operating gods, முயலுங்கடவுளர். See கிருத்தியம். பிரவிருத்தி, s. Increase, வளர்ச்சி. 2. Affairs, circumstances, occurrence of life, வர்த்தமானம். W. p. 579. PRAVRUTTI. பிரவிருத்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cause to increase, to augment; to evolve, அதிகப்படுத்த. 2. v. n. To increase, to be augmented, வளர. பிரவேசம், s. Entrance of a great person, with parade, உட்படுகை. 2. Intentness on an object, engagedness in a pursuit, மனம்பற்றுகை. 3. Entrance on, or progress in, a work, a study, &c., commencement, initiation, ஆரம்பம். 4. [fig.] Place of entry, வாயில். W. p. 58. PRAVASA. பிரவேசபரீட்சை, s. Entrance examination. (adopted.) பிரவேசப்படுத்த, inf. To cause to enter or go in, பிரவேசிப்பிக்க. பிரவேசமாக, inf. To enter, to go in, to get into, &c. உட்புக. பிரவேசம்பண்ண, inf. To enter, to make an entrance. பிரவேசி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To enter, உட்செல்ல. 2. To enter, upon, commence, தொடங்க. (c.) பிரவேசிப்பிக்க, inf. To cause to enter. பிரவேட்சணம்-பிரவேக்ஷணம், s. Seeing beforehand, முன்னுறக்காண்கை. W. p. 579. PRAVEKSHAN'A. 9) *

pirācaṉam (p. 317) s. Feeding, imparting, or instilling food, சோறூட்டுகை. 2. Eating, உண் கை. See அன்னப்பிராசனம்; [ex பிர et அசனம், a meal.] W. p. 589. PRASANA. 32) *

putti (p. 324) s. Intellect, understanding, sagacity, discretion, mental capacity, reason, knowledge, wisdom, அறிவு. W. p. 55. BUDD'HI. 2. The second of the four intellectual faculties, the faculty of reflection. See அந்தக்கரணம். 3. Instinctive knowledge as possessed by brutes, instinct, இயற்கையுணர்வு. 4. Instruction, admonition, counsel, exhortation, போதனை. 5. A wise plan, method, a remedy, an antidote, உபாயம். 6. Consciousness, உணர்ச்சி. 7. [in astron.] Daily motion of a planet, கிரகநடை. See புடபுத்தி, மத்திமபுத்தி. புத்திமான்பெலவான். The wise man is mighty. புத்தியோடேபிழை. Live circumspectly. அபரபுத்தி, s. An after-thought. See பச்சிமபுத்தி, பின்புத்தி. புத்திகற்பிக்க, inf. To instruct, to admonish. 2. As புத்திபடிப்பிக்க, 2. புத்திகற்பிதம், s. [in the Vedantic System.] Conception or idea, of visible things, in distinction from reality. புத்திகெட்டவன், appel. n. A stupid person. புத்திகேட்டல், v. noun. Asking counsel. 2. Listening to advice. 3. Attending to instruction, obeying. புத்திக்கூர்மை, s. Acuteness of intellect. புத்திக்கெட்டாதது, appel. n. That which is incomprehensible. புத்திசாலி--புத்திமான், s. skilful, wise, sagacious man. புத்திதீட்சணம், s. Penetration, acuteness of intellect, acumen. புத்திதெளிதல், v. noun. Becoming enlightened--as the understanding, or the judgment. புத்தித்தாழ்ச்சி, s. Stupidity, want of judgment, bewilderment. புத்தித்துவம், s. Intelligence or intellect as a divine principle. புத்திபடிக்க, inf. [prov.] To learn wisdom, acquire knowledge. புத்திபடிப்பிக்க, inf. [caus.] To teach. 2. To chastise, discipline, correct, சிட் சிக்க. புத்திபோதகம்--புத்திபோதனை, s. Instruction, exhortation, moral or spiritual advice. புத்திபோதரவு, s. Exhortation, advice, counsel, presuasive advice. புத்திமதி, s. Instuction, advice. [a pleonasm.] புத்திமயக்கம், s. Bewilderment, fascination, loss of self-government, by delirium, intoxication, lust, or otherwise. புத்திமயங்க, inf. To be bewildered, confused. புத்திமழுக்கம்--புத்திமழுங்கல், புத்தி மாறாட்டம், v. noun. Impaired state of the understanding, derangement. புத்தியறிதல், v. noun. Having discretion, prudence, sagacity. 2. Arriving at puberty as a girl, பெண்பருவமடைதல். புத்தியறிந்தவள், appel. n. [neg. புத்தியறி யாதவள்.] A girl grown marriageable. புத்தியில்லாமை-புத்தியீனம், s. Senselessness, folly, indiscretion. புத்தியூட்டுதல், v. noun. Instilling knowledge, imparting or communicating instruction, அறிவுபயிற்றல். புத்திவிமரிசை, s. Investigation. See விமரிசை. 29) *

mantiram (p. 343) s. A mystical verse, as a prayer, or form of exorcism. 2. A section of the Vedas including prayers and hymns. See உபநிடதம் and வேதாங்கம். 3. A formule sacred to some deity; as ஓம் சிவாயநம, ஓம்வைஷ்ணவாயநம. 4. Private deliberation, secret consultation, ஆலோசனை. W. p. 641. MANTRA. 5. Opinion, எண்ணம். மந்திரங்கால்மதிமுக்கால். The virtue of an incantation is one-fourth and that of wit is three-fourths. மந்திரத்திலேமாங்காய்விழாது. A mango will not fall from a tree by means of a mantra. [prov.] மந்திரகலை, s. One of the three divisions of the Agamas--the devotional. See தந்திரகலை and உபதேசகலை. மந்திரகாஷாயம்--மந்திரகாவி, s. Cloth tinged with red ochre, worn by ascetics, and religious mendicants, காவிச்சீலை. மந்திரகூர்மை, s. Rock-salt, இந்துப்பு. மந்திரக்காரன்--மந்திரவாதி--மந்திரவாளி, s. A conjurer. மந்திரக்கூறை, s. The cloth given by the bridegroom to the bride on the day of marriage, with incantations, &c., மணக் கூறை. 2. See கூறை. மந்திரசத்தி, s. The power of an incantation. மந்திரசாத்திரம், s. The knowledge of incantations. See கலைஞானம். மந்திரசித்தி, s. Success of incantations. See சித்தி. மந்திரசுத்தி, s. Purification by மந்திரம். See சுத்தி. மந்திரஸ்தம்பம், s. A post set up by sages, with incantations, as an antidote for venomous bites, or for magical purposes. மந்திரஸ்தாபனம், s. Uttering incantations over magical letters, diagrams, &c., to communicate virtue to them. See தாபனம். மந்திரஸ்நானம், s. (lit.) Magical bathing of the sick by sprinkling a few drops of water on the head and repeating magical letters. மந்திரஞ்செபிக்க--மந்திரஞ்சொல்ல, inf. To pronounce a mantra. மந்திரதந்திரம், s. A motion of the fingers while repeating incantations. மந்திரதந்திரத்தினாலேமயக்கம்வருவிக்க. To bewilder by enchantment. மந்திரதாரணை, s. One of the nine forms of worship by the Saiva yogis. See தாரணை. மந்திரத்தால்வாய்கட்ட, inf. To stop the mouths of snakes, sharks, wild beasts, &c, by incantations. மந்திரத்தாற்கட்ட, inf. To bind with spells. மந்திரப்பிரயோகம், s. The application of a magical formula. மந்திரமுச்சரித்தல்--மந்திரமுருவேற்றல், v. noun. Repeating mantras frequently. மந்திரம்பண்ண, inf. As மந்திரிக்க. மந்திரமுருப்போட, inf. To repeat with a rosary the whole round of mantras. மந்திரவாதம், s. An incantation. மந்திரவாள், s. A magical sword. மந்திரவிதி, s. A rule for incantations. மந்திரவித்தை, s. Conjuration. மந்திராட்சதை, s. Rice mixed with turmeric, and given by Brahmans to their disciples, with prescribed incantations, மஞ்சள்கலந்த அரிசி; [ex அட்சதை.] மந்திராயுதம், s. An enchanted missile weapon. மந்திராலோசனை, s. Consultation of a king with his ministers. 2. A cabinet council; [ex ஆலோசனை.] மந்திரோச்சாரணம், s. Reciting mantras. See உச்சாரணம். மந்திரோபதேசம், s. Instruction in mantras; imparting illumination, மந்திர முபதேசிக்கை, [ex உபதேசம்.] மந்திரோபாசனை, s. Worship by mantras. See உபாசனை. தலையணைமந்திரம், s. Curtain-lectures. 41) *