aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

intu (p. 46) s. The moon, சந்திரன். 2. Crude camphor, பச்சைக்கர்ப்பூரம். Wils. p. 131. INDU. 3. A bear, கரடி. 4. A charcoal, கரி. 5. A kind of prepared arsenic, கௌரிபாஷாணம். 6. The river Indus, சிந்து நதி. இந்துகாந்தம், s. The lunar gem, the moon-stone, சந்திரகாந்தக்கல். இந்துஸ்தானி, s. The Hindustani language, ஓர்பாடை. இந்துதேசம், s. India, a country, சிந்துதேசம். இந்துரவிகூட்டம், s. The conjunction of the sun and moon, the new moon, அமாவாசியை. இந்துரேகை, s. A digit of the moon used in Hindu Astronomy, சந்திர கலை. 21)

uẕ (p. 67) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To practise, learn by practice, பழக. 2. To exert energy, use endeavors, persevere, execute, முயல. 3. To labor, work hard, வேலைசெய்ய. 4. To follow any kind of business--as husbandry, merchandise, manufacture, &c., தொழில்நடத்த. 5. To discharge the duties of an office, உத்தியோகஞ் செய்ய. 6. To suffer, experience sorrow, pain, trouble, fatigue, &c., வருந்த. 7. To undergo penance, தவத்தினுட்பட. (சிலப் and குறள்.) (p.) இடருழக்கும்வருத்தநீங்கி. Removing from a state of affliction in which troubles are treasured up for future births-- (இராமா.) துயருழக்க, inf. To suffer pain, affliction, to endure agony. உழப்பு, v. noun. Practice, habit, exercise, பழக்கம். 2. Energy, perseverance, close application, exertion, முயற்சி. 3. Manual labor, laborious employment, கைத்தொழில். 4. Impulse as of voice, force communicated, உயிர்முயற்சி. 5. Fatigue, suffering, வருத்தம். 6. Strength, வலி. (p.) உழப்பாளி, s. An energetic, or industrious person, பிரயாசப்படுபவன். 7)

uẕai (p. 67) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [col. for உழத்து.] To earn, gain by labor, procure by industry, to acquire, வருந்தியீட்ட. 2. v. n. To labor hard, toil, strive, drudge, ply, வேலையிற்பிர யாசப்பட. 3. (p.) To sound--as talk, buzz, clamor, இரைய. 4. To suffer, endure hardships, to be afflicted, துன்பமுற. கல்வியிலேமிகவுமுழைக்கிறான். He is very diligent and successful in study. நானுழைத்தஉடைமையிலேதின்கிறேன். I live by my own earnings. உழைத்தபுண்ணியம், s. Acquired merit. உழைத்துக்கொடுக்க, inf. To labor for nothing, or in vain. வயிற்றுக்குழைக்க, inf. To labor for one's maintenance. 2. To procure support by labor. உழைப்பு, v. noun. Hand-labor, toil, industry, diligence, பிரயாசம். 2. Earnings, gain, profit of labor, toil, or industry, thriving, thriftiness, வருந்தி யீட்டுகை. 3. Endeavors, exertions, energy, close application, முயற்சி. உழைப்பின்வாராவுறுதிகளுளவோகழப்பின்வாராக் கையறவுளவோ? Is there any good to be obtained without exertion? Is there any evil that may not arise from indolence? அவருக்கிலக்கணத்திலேநல்லவுழைப்பு. His application and success in the study of belles-lettres are great. உழைப்பாளி, s. An industrious, thrifty or laborious man, பிரயாசப்படுபவன். 29)

kāl (p. 105) s. Leg; foot of a person, animal or thing, பாதம். 2. A stake, a post, தூண். 3. A prop, support, stay, தாங்குகால். 4. The stem of a flower, பூந்தாள். 5. A shoot, a sprout, முளை. 6. The lower part, base, bottom, அடிப்பக்கம். 7. The foot or tail of a letter, அட்சரக்கால். 8. A staff, shaft, a pole, கோல். 9. The wheel of a carriage or of a car, தேருருள். 1. A quarter, one-fourth of a whole, காற்பங்கு. 11. [in astronomy and astrology.] A fourth part of a nacshatra, நட்சத்் திரங்களின் கால். 12. A degree of consanguinity, இரத்தக்கலப்பாமுறவு. 13. A channel, வாய்க் கால். 14. An instrument of dry measure --as மரக்கால். 15. Way, road, path, வழி. 16. A place, room, இடம். 17. Time, காலம் --as in கணுங்கால். 18. Minister and attendant of yama, காலன். 19. A turn, time--as ஒருக்கால், once; இருக்கால், twice. 2. Wind, air, any of the vital airs, காற்று. 21. Power, strength, வலிமை, (பிங்.) 22. Darkness, gloom, இருள். (நிக.) 23. A son, மகன். 24. A peg, a pin, குறுந்தறி. 25. [prov.] A measure in the width of cloth, being two குஞ்சம் or two-hundred-and-forty threads of warp, புடைவை அகலத்தின்கால். காலடி, s. The sole of the foot, உள் ளங்கால். 2. The steps or trace of the foot, foot-steps, காற்சுவடு. காலடியிலே, At or near the foot. காலணி, s. Ankle-ornaments, anklerings or bells, காலிலணியுமாபரணம். காலதர், s. (p.) A window, பலகணி; [ex கால், wind, et அதர், way.] காலாட, inf. To be active and industrious, முயல. காலாடி, s. An active, industries man, one who is active in movements, affairs, &c., முயற்சியுடையோன். 2. Wanderer, திரி வோன். 3. Title given to the chief of the Paller caste, பள்ளர்தலைவன். காலாட்டம், s. Activity in business, in duty, and consequent properity, மு யற்சி. காலாட்டமுள்ளமாடு, s. An ox that is brisk and ploughs well. காலாணி, s. A corn on the foot. 2. Pegs in the beams of native houses to support the roof. காலாணியற்றுப்போனவன், s. One who is become weak or poor. காலாயுதம், s. A gallinacious fowl, whose foot is its weapon, கோழி. காலாழி, s. See under ஆழி. காலாள், s. A person on foot; footsoldiers, infantry, பதாதி. காலாற, inf. To rest the foot, நடை யோய்ந்திருக்க. காலாறவிட, inf. To let draught oxen, horses, &c., rest. காலிடற--கால்தடக்க--காறடக்க, inf. To stumble. காலிலி, s. A snake, பாம்பு. 2. Wind, காற்று. 3. The charioteer of the sun, அருணன்; [ex கால், leg, இல், not without legs.] காலில்விழ, inf. To fall prostrate, or do homage at one's feet. காலுழற்சிகையுழற்சி. Distortion of the limbs, by convulsion or otherwise. காலிறால், s. See under இறால். காலுளைவு, v. noun. Soreness, aching or pain in the legs, from cold, walking, &c. காலூன்ற, inf. To set on foot firm on the ground; to become established. காலூன்றிநிற்க, inf. To stand firmly, stand fast. காலூன்றிப்பெய்ய, inf. To rain in torrents--the clouds seeming to rest on the horizon. காலேயரைக்கால், s. A quarter and oneeighth, five-eighths. காலோடேகால்சேர்ந்துநிற்க, inf. To stand with closed legs. கால்கட்டு, s. Inseparableness--as of wife and husband. கால்கட்டுகைகட்டு, Bound hand and foot. 2. (fig.) Confined at home by the sickness of another, by a grown-up daughter, a motherless child, or by urgent business, &c. கால்கழுவ, inf. To wash the feet; metaphorically to clean one's self with water after stool, மலங்கழுவ. கால்கூசுதல், v. noun. Shrinking of the foot in touching rough ground, &c. 2. Recoiling of the legs in stepping into the compound or house of a stranger. 3. Having spasms in the arms, and legs --as in cholera. கால்சீக்க, inf. To root out, exterminate, வேரோடுகளைய. 2. To efface, to obliterate, துடைக்க. 3. To dispel darkness, இருளைஅகற்ற. 4. To scrape with the foot, காலினாற்சீக்க. கால்செய்வட்டம், s. A fan, விசிறி; [ex கால், air, et செய்வட்டம்.] கால்தளர--காறளர inf. To become weak in the limps, by walking, sickness, age, &c. கால்தோல்--காற்றோல் s. [prov.] Leathern defences for toddy-drawers feet in climbing, மரமேறுவோர் காலிலிடுந்தோல். கால்நகம்--கானகம் s. Toe-nail. கால்நடை--கானடை. v. noun. Walking, going on foot--as distinct from riding and driving. 2. s. Sheep and goats; oxen, cattle, ஆடுமாடுகள் அவனுக்குமாட்டில் நூறுகால்நடையுண்டு. He has no-hundred oxen. கால்நடையாய், adv. On foot, a-foot. கால்நடையாய்ப் பிரயாணம்போக, inf. To travel on foot. கால்நோக்கு--கானோக்கு s. One-fourth aspect of a planet, being one of the four aspects. கால்பாவவில்லை. The feet do not seek the ground--recoiling from going. கால்பிடிக்க, inf. To fall at one's feet to ask a favor. 2. To press and rub the legs in order to induce sleep, to shampoo. கால்பின்னிக்கொண்டுநிற்க, inf. To stand cross-legged. கால்பின்னிக்கொள்ள--காலோடேகால் பின்னிக்கொள்ள, inf. To lose the power of walking, legs being crossed. கால்மட்டம், s. [prov.] Use of the feet in walking, by guess or practice--as in the dark or as a blind man. கால்மாடு, s. The foot of a bed, or of a person in bed, காற்பக்கம். கால்மிதி, s. Step in dancing. 2. Footmark, காற்சுவடு. கால்வருட, inf. To shampoo, to stroke the feet, soles, &c. கால்வழி, s. Lineal descent, succession, சந்ததி. 2. Foot-path. கால்வாங்க, inf. To make the leg, foot or tail of a letter--as of கு-து-ர். 2. To slip, to slide in muddy walking. 3. To die. 4. To trip one up, to disappoint, to frustrate one's object. 5. To amputate a foot, a leg, &c. 6. To be drawn up, stiffened, &c.--as a leg by a fall, convulsions, &c. கால்வாசி, s. A fourth part. வேலைகால்வாசிதீர்ந்தது. The fourth part of the work is finished. கால்வாய், s. A channel, a water-course, an aqueduct--commonly வாய்க்கால். கால்விரல், s. A toe. கால்விலங்கு, s. Fetters, காற்றளை. கால்விழுந்துபோக, inf. To be weary of walking. 2. To become paralyzed --as the legs. கால்வைக்க, inf. To step, tread or trample on. 2. To step in dancing. 3. (fig.) To enter upon a practice, a course, &c.; to make a footing. 4. To intermix by marriage. காற்கொட்்டை, s. A small bolster for the legs and feet. காற்சங்கிலி, s. Chains for the feet. காற்சட்டை, s. Trowsers, pantaloons. காற்சரி, s. Foot-ring, a kind of ornament for the feet. காற்சிலம்பு, s. A foot-trinket of silver. காற்சீப்பு, s. The hip-bone, சந்தெலும்பு. காற்படம், s. The fore part of the sole or bottom of the foot, காலின்படம். காற்படி, s. A quarter measure. காற்பரடு, s. The ankles--as கரடு. காற்பிடிப்பு, s. Rheumatic stiffness, contraction, &c., in the legs. காற்றண்டை, s. A tinkling trinket for the ankles. கானடுவிரல், s. The middle toe of the foot. கானொண்டி--கால்நொண்டி s. Lameness of the leg. 2. A lame man. கடைகால், s. The foundation, அஸ்திவா ரம். 2. An excavation for laying the foundation. 3. [prov.] A small iron bucket for drawing water. கிந்துகால், s. A halting or hobbling leg. கிந்துகாலன், s. A hobbler. கீற்றரைக்கால், The contracted form of உ, marked thus ,-- as து, நு. கீற்றுக்கால், The contracted form of ஊ, marked thus --as தூ, நூ. See under கீற்று. குதிகால்--குதிங்கால் s. Heel. குந்துகாலன், (fem. குந்துகாலி.) A hobbler, a limping person. 2. A Squatter, a man sitting on the his knees. குந்துகால், s. Tip-toe. 2. Squat, sitting on the heels--as a man. கொம்புக்கால், s. The two signs for ஒ marked thus ெ-ா, as in கொ,சொ,. தோரணக்கால், s. Poles to which strings or ropes adorned with twigs or leaves are tied, to represent triumphal arches. நாற்காலி, s. Chair. பகுதிக்கால், s. The sign of உ, in certain compound characters marked thus --as சு, பு. பகுதிக்காற்பிறை, s. The sign of ஊ, marked --as பூ, யூ. பவளக்காலி, s. The name of a bird, Erythropus longipes, corallinus. பின்னங்கால், s. Hind leg. புள்ளிக்கால், s. The character ள subjoined to the letter உ, to lengthen it. புறங்கால், s. The upper part of the foot, instep. பொய்க்கால், s. A stilt, a false leg-as a wooden one. பொய்க்கால் கட்டியாட, inf. To go upon stilts. மடிப்பங்கால், s. Legs with folded knees. மடிப்பங்கால்போட. inf. To sit upon the hams with folded knees. மரக்கால், s. Crutches. 2. A wooden leg. 3. [ex கால், a measure.] An instrument of dry-measure. முக்காலி, s. Tripod. முக்கால், s. Three quarters, ??, தெ. முக்காலும். The three times, even three times. முக்காலும்போவேன். I will certainly go, come, &c. முக்காலேமூன்றுவீசமும். Almost, for the greatest part, nearly. முன்னங்கால், s. Fore-leg. வாய்க்கால்--நீர்க்கால், s. Channel, water-course; [ex கால், channel.] இரண்டாங்கால் மூன்றாங்காலுறவுமுறையான்..... One who is of the second or third degree of consanguinity. 19)

kiyāl (p. 109) s. (Hind.) A Hindustani ode, இந்துஸ்தானம்பாட்டு. 67)

kaipṭiyātveẕuttu (p. 141) s. The writing of an unpractised hand. கைபட்டாற்கண்ணாடி. If you work hard, you get the glass; i. e. industry produces valuable results. 36)

cākkiratai (p. 174) s. (com. ஜாக்கிறதை.) Wakefulness, vigilance, circumspection, விழிப்பு. W. p. 346. JAGRAT. 2. Activity, diligence, industry, சோர்வின்மை. (c.) சாக்கிரதைப்படுத்த, inf. To provoke or excite to activity, diligence, &c., to hasten, துரிதப்படுத்த. சாக்கிரதைசெய்ய, inf. To make things ready to effect an object. சாக்கிரதையாய்ப்பார்க்க, inf. To watch diligently. 40) *

cittāntm (p. 182) s. Result, conclusion, satisfaction, certainty, truth as the result of discussion or as universally admitted, நிச்ச யமானது. W. p. 925. SIDDHANTA. 2. Religion, profession, மதம். 3. An ancient astronomical treatise, especially Súrya Siddhánta, used in Hindustan proper, as வாக்கியம் is at the south, கணிதசித்தாந்தம். 4. The twenty-eight Agamas of the Saivites, சிவாகமங்கள். 5. The two agamas of the Vaishnavas, வைஷ்ணவாகமங்கள். சித்தாந்தன், s. Siva, சிவன்--as நிச்ச யிக்கப்பட்டவன். சித்தாந்தி, s. A follower of the Mímansa philosophy--oppo. to வேதாந்தி. 2. A mathematician, a demonstrator, கணிதன். W. p. 925. SID'DHANTIN.. சித்தாந்தப்பட, inf. To be demonstrated or proved. 2. To be apparent, obvious, clear, perceptible, &c. (p.) சித்தாந்தபஞ்சாங்கம், s. An almanack used by the Telugus and Canarese. ஆரியபட்டசித்தாந்தம், s. An ancient Astronomical work. See Asiatic Researches. சைவசித்தாந்தம்--சைவசித்தாந்தசாத்தி ரம், s. The Agama philosophy; doctrines, &c., of the Saivas. The principal treatises on it are fourteen, viz.: 1. திருவுந்தி யார். 2. திருக்களிற்றுப்பாடியார். 3. சிவஞானபோ தம். 4. சிவஞானசித்தி. 5. இருபாவிருபஃது. 6. உண்மைவிளக்கம். 7. சிவப்பிரகாசம். 8. திருவ ருட்பயன். 9. வினாவெண்பா. 1. போற்றிப்பஃ றொடை. 11. கொடிக்கவி. 12. நெஞ்சுவிடுதூது. 13. உண்மைநெறிவிளக்கம். 14. சங்கற்பநிராகர ணம், thus expressed in a stanza as: உந்திகளிறு உயர்போதஞ் சித்தியார் பிந்திருபாஉண்மை--பிரகாசம்--வந்தவருள் பண்புவினாபோற்றி கொடிபாசமிலாநெஞ்சுவிடு உண்மைநெறிசங்கற்ப முற்று. 69)

cintu (p. 184) கிறேன், சிந்தினேன், வேன், சிந்த, v. a. To spill, shed, effuse, தெளிக்க. 2. To scatter, diffuse, சிதற. (c.) 3. (p.) To take away life, to kill, slay, கொல்ல. இரத்தஞ்சிந்த, inf. To shed blood. கண்ணீர்சிந்த, inf. To shed tears. மூக்குச்சிந்த, inf. To blow the nose. Compare சளிசிந்த. (c.) சிந்திப்போட, inf. To shed any dry thing, as grain, seed, sand, &c. பொரிசிந்த, inf. To scatter parched paddy at a funeral, at the house, in the way before the corpse and when that is laid on the pile. 2. To cast parched paddy and flowers in a marriage hall. சிந்துண்டுபோக, inf. To be shed, to be spilt. (c.) ஒழுகிச்சிந்த, inf. To leak, to drop from a leak. வேர்வைசிந்த, inf. To perspire in drops--spoken of hard labor, industry, &c., கடும்பாடுபட. 4) *

cītēvi (p. 190) s. Lukshmi, the goddess of good luck, riches, prosperity, &c., இலக் குமி; [ex சீ.] நடந்தவன்காலிலேசீதேவிஇருந்தவன்காலிலேமூதே வி. Prosperity attends the industrious, and adversity the indolent. 72)

cuṟucuṟuppu (p. 198) v. noun. Bustling, hurrying, தீவரிப்பு. 2. Diligence, activity, industry--oppo. to அசமந்தம், சாக்கிரதை. (c.) சுறுசுறுப்பாயிருக்க, inf. To be diligent, fervent, ardent, zealous. சுறுசுறுப்போடேசெய்ய, inf. To do a thing diligently. சுறுசுறுப்படங்க, inf. To grow less fervent, active, &c., 105)

cey (p. 204) கிறேன், தேன், வேன், ய, v. a. To make, உண்டாக்க. 2. To practise, do, perpetrate, தொழில்செய்ய. 3. To perform, accomplish, effect, achieve, இயற்ற--Note. This word is joined with nouns, verbals. &c., to form compound verbs--as பாவஞ் செய்ய. செய்கபொருளை. Let one acquire property. (குற. chap. 76.9.) செய்யான். He will not do. செய்கடன், s. Moral duty, rites, ceremonies as devolving on one, filial or other relative duties. 2. Funeral obsequies, rites, &c., for the manes. 3. Obligations of friendship. செய்கரை, s. An artificial bank. See கரை. செய்காரியம், s. [prov.] A thing done, a deed, an act. 2. Economy, management, providence, industry, சமாளிப்பு. செய்குறை, s. Failure, non-performance of duty, &c., காரியப்பிழை. 2. Fault, error, mistake. 3. A thing incomplete, or in an unfinished state, குறைவேலை. செய்குற்றம், s. [prov.] Fault, error, commission of a fault. செய்குன்று, s. An artificial mount. See குன்று. செய்கூலி, s. Hire for work done. 2. Hire for personal labor. செய்தகாரியம், s. A thing done. செய்தபிழை, s. A fault committed. செய்பிழையைப்பொறுத்துக்கொள்ளும். I beg your pardon; pray forgive, &c. செய்தவம், s. Penance, austerities performed, either in the present or any former life. செய்துகாட்ட, inf. To teach or exhibit by practice, action, &c. (c.) செய்துகொடுக்க, inf. To do or make for another. (c.) செய்துபழக, inf. To exercise one's self. 2. To practice. செய்துமுடிக்க, inf. To accomplish, execute, finish. செய்நன்றி, s. Benefits done. செய்நன்றிகொன்றார், appel. n. The ungrateful; (lit.) murderers of benefits. (p.) செய்நன்றியறிதல், v. noun. Showing gratitude for favors received. (p.) செய்பயிர், s. Growing crops, produce of cultivation as differing from spontaneous productions; trees raised with care by cultivation, especially the வே ம்பு, இருப்பை, பனை and புளி. செய்பவன், s. [in gram.] The nominative case, கருத்தா. செய்பாகம், s. Proper means employed to effect an object. 2. Medical knowledge; or skill in preparing medicines, &c., 3. Methodical arrangement. 4. Experimental knowledge. செய்பாகங்கைபாகமறியவேண்டும். One must be acquainted with the preparation and prescription of medicines. செய்பொருள், s. [in gram.] The objective case, செயப்படுபொருள். செய்யாமற்செய்தஉதவி, s. A favor conferred where none has been received. (c.) செய்யுங்காரியம், s. A thing that ought to be done, a duty. 2. A proper or lawful act. செய்யுஞ்சடங்கு, s. Appropriate ceremonies. (c.) செய்வன, s. (plu.) Things fit suitable to be done (p.) செய்வனதிருந்தச்செய். Do things that are right, with all your might. (Avv.) செய்விக்க, inf. To get done, to cause to be done. (c.) செய்வினை, s. Work, business, undertaking, action, avocation, calling, செய் தொழில். 2. [in gram.] An active verb, இயற்றும்வினைமுதலானிகழும்வினை. 3. Witchcraft, sorcery, மாந்திரீகம். செய்வட்டம், s. (with கால்.) A fan, விசிறி. See under கால். செயவென்வாய்பாடு, v. noun. Infinitive mood. (R.) 53)

cōṉkm (p. 212) s. One of the fifty-six countries, ஓர்தேசம். 2. One of the eighty languages--the Hindustani, ஓர்பாஷை. 154)

turukku (p. 248) s. (St. துருஷ்கம்.) Turkisthan, the original country of the Turks, துருக்கர்தேசம். W. p. 381. TURUSHKA. 2. The caste or race of Moors, or Mohammedans, மிலேச்சாதி. 3. Language of the Moors, ஓர்பாஷை. துருக்கர், s. (com. துலுக்கர்.) (pl.) Turks, one of the classes of Mohammedans of Hindustan. துருக்கி, s. A large Turkish horse, துருக்கதேசத்துக்குதிரை. 2. modern.) As துருக்கு. 36)