avināpāvam (p. 30) --அவினாபாவம், s. An inherent or essential quality, அசா தாரணதர்மம்; [ex அ, et விநர, without, et பாவ, property.] Wils. p. 84. AVINAB'HAVA.

āṇ (p. 38) s. A male of the human race, or inferior animals, ஆண்பாற்பொது. 2. The male of human species, man, ஆண்மகன். 3. (p.) Manliness, eminence, superiority, தலைமை. ஆணங்காய், s. The branched spadix of the flowers of a palm tree, ஆண் பனையின்காய். (c.) ஆணரி, s. Male jackall, ஓரி. ஆணாப்பிறந்தவன், s. A male, one born a male. ஆணாள், s. [in astrology.] The male division of the lunar asterisms, observed in horoscopes, ஆண் நட்சத்திரம். ஆணெழுத்து, s. A short vowel, or a short animated consonant, குற்றெழுத்து. ஆண்கிரகம், s. In the Hindu system of astrology, any one of the three planets, Mars, Jupiter, or the Sun, ஆண் கோள். ஆண்குறி, s. Membrum virile. ஆண்கூத்து, s. A male character in the drama. ஆண்டகை, s. A king, அரசன். 2. A manly person, சிறந்தோன்; [ex தகை, befitting.] (p.) ஆண்டகைமை, s. Manliness, fortitude, inherent bravery, வீரம். (p.) ஆண்டொழில், s. Exploits, mighty deeds, heroism. (p.) ஆண்டொழின்மைந்தன், s. Arjuna, அருச்சுனன். (p.) ஆண்பறவை, s. The cock, the male of any bird, சேவல். ஆண்பனை, s. The male of the palmyra tree. ஆண்பன்றி, s. A hog, boar, ஒருத் தல். ஆண்பாடு, s. The male energy, ஆண்குணம். 2. Man's affair or work. ஆண்பாடுபெண்பாடுபட்டது. The man and woman labored. ஆண்பால், [in grammar.] The masculine gender, male sex, புல்லிங்கம். 2. Masculine qualities, ஆண்டன்மை; [ex பால், class, nature.] (p.) ஆண்பிள்ளை, s. A male child, a boy, a person of the male sex in general. 2. A man of priority, a head-man. 3. A clever man, or a man of capacity. ஆண்பிள்ளைசிங்கம், s. A bold, heroic, intrepid man, one who does bravely, signalizes himself--a term of applause, வீரன். ஆண்மகன், s. An eminent man. 2. A man. 3. A husband. 4. A son. (p.) ஆண்மரம், s. The class of trees whose interior is hard, solid and suitable for timber, உள்வயிரமுள்ளமரம். 2. The செம்மரம். ஆண்மாரி, s. A masculine woman, a scold, a termagant, an amazon. ஆண்மை, s. Manliness, courage, fortitude, intrepidity, energy, manhood. 2. Strength, vigor, virility. 3. (p.) Truth, certainty. நானென்றவாண்மை. Presumption, selfconceitedness, pedantry. ஆண்வழி, s. Family descent in the male line, any peculiarity in the male line. 26)

iyṟkai (p. 48) s. Nature, quality, disposition, inherent or primitive quality, சுபா வம். 2. Ability, influence, power, திராணி. 3. Custom, habit, practice, what is natural, customary, &c., வழக்கம். 4. State, condition, circumstances, தன்மை. 5. [prov.] Means, instruments, tools, பணிமுட்டு.-Note. This word is opposed to செயற்கை, artificial productions. இயற்கைக்குணம், s. The natural disposition, natural temper. இயற்கைஞானம்--இயற்கையறிவு, s. Natural, inherent or intuitive wisdom--as a property of the Deity. இயற்கைதப்பினவன், s. A dishonest person. இயற்கைப்புணர்ச்சி, s. [in love poetry.] Marriage indicated by destiny, arising from previous actions and by natural choice and inclination, தலைவனுந் தலைவியுந்தம்முளொத்துப்புணர்கை. இயற்கைப்பொருள், s. A thing in nature--that which is not artificial --as the elements. இயற்கையறிவு, s. The knowledge which cannot be increased--as that of God. 2. Instinctive knowledge in distinction from that which is acquired; opp. to செயற்கையறிவு; which see. இயற்கையன்பு, s. Love formed naturally--according to Hindu physiology, the result of love in a former birth--opposed to செயற்கையன்பு, or love brought about by external means. இயற்கையானகுடி, s. A respectable family. வறுமையானஇயற்கை, s. Indigent circumstances. 20)

ilkkṇm (p. 52) --இலட்சணம், s. A mark or spot, அடையாளம். 2. Quality, property;, inherent, natural or distinguishing characteristics, good or estimable qualities, இயல்பு. 3. Appropriate or required properties or perfections--as of the deity, அசாதாரணதருமம். 4. Compound parts, qualities or members, உறுப்புகள். 5. Elegance, symmetry, being well proportioned or formed, comeliness, decency, beauty, சிறப்பு. 6. Philology, grammar, இலக்கியத்தினமைதி, embracing five parts, பஞ்சலக்கணம்; viz.: 1. எழுத்திலக்கணம், orthography or the nature and powers of letters with the changes that occur in the construction and combination of words. 2. சொல்லிலக்கணம், etymology or the nature, properties and use of words. 3. பொருளிலக்கணம், properties of things, (1. அகப்பொருள். 2. புறப்பொருள்.) 4. யாப்பிலக் கணம், prosody. 5. அணியிலக்கணம், rhetoric. இலக்கணச்சாட்சி, s. Grammatical authority. இலக்கணச்சிதைவு, s. The change of a word from its original form, including syncope, elision, augmentation, &c., grammatical anomaly, இலக்கணவழு. இலக்கணச்சுழி, s. A lucky curve or curvature in the lines of the body, in the hair of horses, &c., நற்சுழி. இலக்கணச்சொல், s. Proper words or words in their natural state--the first of the six classes. See வழக்கு. இலக்கணநூல், s. Grammar, a treatise on grammar or philology. இலக்கணப்போலி, s. Words resembling இலக்கணச்சொல்--being compound words with the natural order reserved, words usual but not elegant. See வழக்கு. இலக்கணவழக்கு, s. The grammatical use of a word, அறுவகைவழக்கினுளொன்று. இலக்கணவழு, s. A deviation from grammatical rule, a solecism. இலக்கணவிலக்கியம், s. Grammatical works and classical writings as cognate branches of learning--distinguished from others. இலக்கணவிளக்கம், s. A work on Tamil grammar, இயற்றமிழ்நூலிலொன்று. இலக்கணவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise on Tamil grammar written in confutation of the above. இலக்கணி, s. A grammarian, இயற்றமிழாசிரியன். 16) *

caka (p. 153) A prefix in words of Sanscrit origin signifying with, together with--as சகோ தரன், an own brother, W. p. 913. SAHA. சககமனம், s. [vul. சாகமனம்.] Sutti, the burning of a wife with her husband's corpse--as அனுமரணம், உடன்கட்டை யேறல்; [ex சக, et கமனம், going.] சகசம், s. That which is inherent, cognate, innate, இயற்கை. 2. Reality, truth, genuineness, உண்மை. W. p. 913. SAHAJA. 3. [in philos.] The natural inherency of the principle of malam, மலம், in the soul, tainting its operations, and subjecting it to transmigrations, மலசகிதம். 4. (சது.) A change of Chashaka. W. p. 321. A cup, a charger --as சடகம், வட்டில். 5. [loc.] Familiarity, liberty, இஷ்டம். ஆத்துமாவுடனேமலஞ்சகசமானது. Impurity, (மலம்,) is innate to the soul. செம்பிற்களிம்புசகசமாயுள்ளது. Verdigris is inherent in copper. உலகத்தில்இதுசகசமாய்வழங்கிவருகிறது. This is in common use in the world. சகசமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak the truth. (c.) சகசன், s. A brother, as சகோதரன். W. p. 913. SAHAJA. சகசரன், s. A companion, an associate, a mate, உடன்றிரிதோழன். W. p. 913. SAHACHARA. சகசை, s. (fem. of சகசன்.) An own sister, உடன்பிறந்தாள். சகபாடி, s. [loc.] A school mate, உடன்படிப்போன். 2. [vul.] The husband of a wife's sister, commonly சகலப்பாடி. சகவாசம், s. Familiarity, intercourse, friendship, association, consorting with, cohabitation, சங்காத்தம். சகளன், s. [com. சகலன்.] As சகலப் பாடி. (R.) சகன், s. A companion--as in மருச்ச கன், தோழன். W. p. 879. SAKHA. சகி, s. (fem. of சகன்.) A lady's maid or female companion, தோழி. W. p. 879. SAKHEE. சகோதரத்துவம், s. Brotherly or sisterly union, சகோதரசம்பந்தம். 2. Brotherhood, sisterhood, உடன்பிறப்பு. ச் சகோதரநேசம்--சகோதரபட்சம், s. Brotherly or sisterly love. சகோதரர், s. Brothers, உடன்பிறந்தோர். W. p. 914. SAHODARA. 2. [in usage.] First cousins whose fathers are brothers, or whose mothers are sisters; among these marriage is forbidden, but not between the children of a brother and a sister, உடன்பிறவாச்சகோதரர். ஒன்றைவிட்டசகோதரம், s. A cousin being the child of a paternal uncle or a maternal aunt. கூடப்பிறந்தசகோதரன், s. An own brother. சகோதரி, s. A sister, உடன்பிறந்தாள். 2. [usage.] The mother's sister's, or father's brother's daughter. 6) *

cakitam (p. 154) s. Coherency, being connected, united or associated-oppo. to இரகிதம். கூடியிருத்தல். (Sa. Sahita.) (c.) மலசகிதர், s. Persons in whom மலம் is inherent, innate, &c.--opp. to மலாகிதர். (p.) 6) *

cupāvam (p. 194) s. W. p. 962. SVAB'HA'VA. Nature, natural state, inherent property, or disposition, இயல்பு. 2. Instinet, இயற் கையுணர்வு. 3. Genuineness, reality, உண் மை. 4. Unaffectedness, சுபாவீகம். 5. Sincerity, simplicity, honesty, as oppos. to guile, வஞ்சகமின்மை. 6. Sanity, soberness, as oppos. to derangement, intoxication, மய க்கமின்மை. 7. Good temper or disposition, நற்குணம். (c.) 8. One of the Upanishads, உபநிடதத்தொன்று. இவன்சுத்தஞ்சுபாவமவனைப்போலே. He is like him in every thing. சுபாவமாய்வாங்கினேன். I have really taken. சுபாவகுணம், s. Natural temper, or disposition. சுபாவங்காட்ட, inf. To appear as it is, in its true nature, to show itself. 2. To betray low descent by low actions. (in reproach.) 3. To affect sobriety, &c. to assume or act a character. (c.) சுபாவக்காரன், s. An honest or sincere person--commonly in combination with good. See சுபாவி. சுபாவசுரூபம், s. An image like the original. (p.) சுபாவப்பிரமாணம், s. [in log.] Natural inference, இயற்கையனுமானம். சுபாவப்பேச்சு, s. Simple language, without guile or art. (c.) சுபாவமாயிருக்க, inf. To be natural, artless. சுபாவமானநடக்கை, s. Upright conduct. சுபாவமாய்ப்போக, inf. To become habituated to a thing or action. (c.) சுபாவமாய்ப்பேச, inf. To speak sincerely, soberly, seriously, not in jest. 2. To speak the simple truth without coloring. (c.) சுபாவமுத்தி, s. Absolute bliss, complete salvation, perfect liberation from births and all their attendant evils, as attainable by the ஞானி, or religionist of the highest degree, and as differing from the inferior states of bliss attained by the other three orders, those not being lasting. See சிவபூசையியல்பு. (p.) சுபாவமேரை, s. Moderation, usual manner, way, order, &c, உள்ளபடி. சுபாவவாதம், s. A certain systems of religion, ஓர்சமயநூல். சுபாவி, s. [improp. சுவாகி.] An honest minded, harmless, good natured person; one who speaks and acts sincerely, a simpleton, a weak minded person, சுபாவ குணமுள்ளோன். (c.) 23) *

cuvāpāvikam (p. 198) s. [com. சுவாபீகம்.] That which is natural, peculiar or inherent, உரிமை. 2. Self-existence, Independence of extrinsic causes, தானாயிருக்கை. W. p. 965. SVABHAVIKAM. 12) *

tngku (p. 221) கிறேன், தங்கினேன், வேன், தங்க, v. n. To stay, to sojourn, to lodge, to halt, to wait, to stand still, வைக. 2. To rest, to be seated, to have a place, residence, &c., ஓய்ந்திருக்க. 3. To cease to flow, as the menses; to be obstructed in its course, as water; to be stopped, as a floating thing or a car; to be fixed as substance between the teeth; to adhere, or inhere, தடைபட. 4. To hesitate in speaking, தாமதிக்க. 5. To be reserved or kept back, to remain due, இருப்பாயிருக்க. 6. To rely or depend on, to be dependent, சார்ந்திருக்க. 7. To continue as property or prosperity; to be retained in the mind, நிலைபெற்றிருக்க. (c.) அவன்கையிலேபணந்தங்காது. Money will not stay in his hand. வயிற்றிலேயொன்றுந்தங்குகிறதில்லை. Nothing remains in his bowels. தங்கித்தங்கிவாசிக்க, inf. To read with hesitation, difficulty, stopping, &c. தங்கிநின்றமழை, s. [prov.] Rain after cessation and drought. தங்கிவிழ, inf. To be impeded in falling--as fruits, &c., and then to fall afterwards. தங்கு, v. noun. Staying, stopping, தங் குதல். தங்குகடலுக்குப்போக--தங்குதோணிக் குப்போக, inf. [prov. vul.] To go on a fishing trip for a few days. தங்குதடை, s. Hesitation, impediment, (c.) தங்குதண்ணீர், s. Water lodged in hollows after rain, &c. 2. Water collected in a well. 3. Irrigation of a field or garden, after a lapse of the proper time. 4. Water lodged on foliage, roofs, &c, and then dropping. கூரைத்தண்ணீர். 5. Water impeded for a time and then flowing with force, on the removal of the obstruction. தங்குதண்ணீரிறைக்க, inf. [prov.] To irrigate after some delay. தங்குதரி--தங்குதரிப்பு, v. noun. Stopping, halting; impediment, a pleonastic form. See தரி. தங்குதுறை, s. [prov.] A port at which a vessel touches. தங்குவலை, s. [prov.] A net cast into the sea, and left for some hours, to catch fish. 25)

tṉmai (p. 231) s. Nature, essence, property, inherent, or abstract quality, சுபாவம். 2. State, condition, position, circumstances, நிலைவரம். 3. Manner, method, kind, character, description, principle, constitution, குணம். 5. Decorum, decency, மரியாதை. 6. Consistence, temperament, இயல்பு. (c.) 7. One's self, himself, itself, self, personality, identity, சுவயம். 8. [in gram.] The first person, மூவிடத்தொன்று. 9. (in rhet.) Description, the first of the thirty-five figures embracing four varieties--as குணத் தன்மை, சாதித்தன்மை, தொழிற்றன்மை, பொருட்டன் மை. 59) *

tṟ (p. 230) . A particle for தன்; the ன் is changed as தற். Sa. தற்காக்க, inf. To preserve, to protect, chiefly as the deity or other superior. இரட்சிக்க. 2. To take care of one's self, to be cautious of dangers, to maintain fidelity to a husband, தன்னைக்காக்க. தற்காவல், s. Self-protection, selfcaution. தற்கிழமை, s. [in gram.] The thing possessed, or closely connected with the possession--oppos. to பிறிதின்கிழமை See கிழமை. தற்குணம், s. Peculiar nature or quality. தற்குறி--தற்குறிப்பு, s. The mark of one unable to write, to serve as his signature. (c.) தற்குறிபோட, inf. To make such a mark. தற்குறிப்பேற்றம், s. One of the thirtyfive rhetorical figures, a fanciful kind of metaphor--as the trees, flourishing after a rain, extend, as it were, their arms to return fruits to the clouds. ஓரலங்காரம். தற்குறைவு, s. Deficiency in a stock or quantity without any apparent cause. தற்கொலை, s. Suicide. (c.) தற்சாட்சி, s. Self-evidence, மனச்சாட் சி. 2. The universal soul. or deity inspiriing all creatures, பரமாத்துமா. தற்சிவம், s. Absolute deity, the selfexistent, ஈச்சுரன். தற்சினேகம், s. Self-love, தன்னைநேசிக் கும்நேசம். தற்சொரூபங்காட்ட, inf. To exhibit himself in his true nature as the deity; i. e. not in human or other form. 2. To display one's power, capacity, true characteristics, சுயதன்மைகாட்ட. தற்சொரூபம், s. One's own peculiar nature or form of existence, சுயரூபம்; used chiefly of the deity. தற்சுட்டு, s. self-reference, தன்னைச் சுட்டுகை. தற்சுந்தரம், s. Self-possession, inherent attribute as peculiar to the deity. தற்சுதந்தரஅறிவு, s. Intuitive knowledge. தற்செயல், s. Providential, without any apparent cause, contingent, தெய்வச் செயல். 2. An accident. (c.) தற்செய்ய, v. n. inf. [prov.] To produce its own natural effects, to prosper by providence, இயல. 2. To be advantageous, favorable, profitable, to issue successfully, பலிக்க. வியாபாரம்அவனுக்குத்தற்செய்யவில்லை. Trade does not prosper with him. தற்செல்வம், s. Strength, power, force, வலி. (சது.) 2. One's own property. தற்பாடி, appel. n. A lark, வானம் பாடி. (R.) தற்புகழ்ச்சி, s. Self-praise, self-applause, self-complacency. தற்புணர்ச்சி, v. noun. Self-pollution, onanism, சுயபுணர்ச்சி. தற்பொழிவு, v. noun. Self-interest. தற்போதம், s. Self-knowledge, knowledge of the soul and deity, தன்னையுங் கடவுளையும் அறியுமறிவு. 2. Intuitive knowledge, inherent and eternal knowledge as possessed by the deity. தன்னறிவு.

nīrmai (p. 277) s. State, condition, நிலைமை. 2. Nature, property, inherent quality, குணம். 3. Observance of proper-rules, or established customs, ஒப்புரவு. (p.) ஒருசொன்நீர்மையாய் வழங்குதல், v. noun. Being in use as one word. 268)

pirkāci (p. 316) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To shine, to radiate, to yield brilliance or splendor, ஒளிசெய்ய. 2. To be manifest, conspicuous, illustrious, resplendent, பிரபலமாக. 3. To be full of light or knowledge--as the mind of soul illumined by the deity, ஞானவொளிநிறைய; [ex பிரகாசம்.] பிரகாமியம், s. Fulness, accomplishment, &c. See பிரகாமியம். பிரகாரம், s. Quality, property, nature, essence, தன்மை. 2. Manner, mode, way, means, likeness, similarity. விதம். 3. Kind, species, sort, வகுப்பு. W. p. 557. PRAKARA. 4. (சது.) An adjective, விசே டணம். 5. [com. for பிராகாரம்.] Inclosed precincts, or court, of a temple, கோயில் முதலியவற்றின்வீதி. 6. Surrounding wall of a temple or fortification, சுற்றுமதில். யதாப்பிரகாரம். In like manner. இன்னபிரகாரம். In this manner. இன்னபிரகாரமாய்க்கொடுத்தான். He has given is so, has sold it for such a price. பிரகிருதி, s. Nature, natural, or inherent state or quality, சென்னகுணம். 2. Matter, material nature, the passive cause of the world, சடம். 3. Root or uninflected form of a word. See பகுதி. W. p. 557. PRAKRITI. 4. (சது.) Importance, consequence, speciality, பிரதா னம். பிரகிருதிநியாயப்பிரமாணம், s. The law of nature. பிரகோவம், s. Vehement wrath, கடுங் கோபம்; [ex பிர, very.] பிரக்கியம், s. Knowledge, consciousness, intelligence, அறிவு. W. p. 56. PRAGNA. பிரக்கியாதம், s. That which is celebrated. W. p. 558.PRAK'HYATA. பிரக்கியாதி, s. Publicity, பகிரங்கம். 2. Celebrity, fame, கீர்த்தி. W. p. 558. PRAK'HYATI. பிரக்கியானம்--பிரக்கினை, s. Sense, consciousness, knowledge, intelligence, உணர்வு. W. p. 561. PRAGNANA. அவனுக்குப்பிரக்கினையில்லை. He has no sense of feeling. பிரக்கினைதப்பிக்கிடக்க, inf. To lose one's senses, as one in coma. பிரசங்கம், s. A discourse, harangue, speech, declamation, oration or exposition; as an adopted term, a sermon, விரித் துப்பொருளுரைக்க. 2. Procamation, public declaration, பகிரங்கப்படுத்துகை. 3. Publicity, notoriety, disclosure பிரபலம். 4. Clearness, conspicuousness, manitestation, தெளிவு. W. p. 581. PRASANGA. (c.) இதுபிரசங்கமாய்த்தெரியும். This has be come public. பிரசங்கபீடம்--பிரசங்காசனம், s. A pulpit. பிரசங்கமாய்த்தெரிய, inf. To appear distinctly, clearly, as a meaning. பிரசங்கமாய்வாசிக்க, inf. To read audibly or fluently. பிரசங்கம்பண்ண, inf. To harangue, to discourse. 2. To expound, to sermonize. 3. To divulge. பிரசங்கி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To publish, to proclaim, விளம்பரப் படுத்த. 2. To discourse, to sermonize, to expound, சாதுரியமாய்ப்பேச. 3. To make public. to divulge, வெளிப்படுத்த. பிரசங்கி, appel. n. A preacher, an orator, a deciaimer, proclaimer, விவரமாகஅறி விப்போன். பிரசண்டம், s. Violence, force, strength, wrath, கடுமை. W. p. 559. PRACHAN'DA. (c.) For the compounds, see சண்டம். பிரசண்டகதி--பிரசண்டவேகம், s. Great velocity, or momentum. பிரசண்டன், s. A powerful and violent man, வலியன். பிரசத்தி, s. An occurrence, an event, சங்கதி. W. p. 581. PRASAKTI. பிரசவம், s. Child-birth, parturition, மகப்பேறு. W. p. 581. PRASAVA. (c.) பிரசவமானாள். She brought forth a child. பிரசவகாலம், s. Time to bring forth. பிரசவமாக, inf. As பிரசவிக்க. பிரசவவேதனை, s. Pains of child-birth, labor-pangs. பிரசவிக்க, inf. To bring forth a child. பிரசவித்தவள், appel. n. A woman who has brought forth a child. பிரசன்னம், s. Clearness, brightness, தெ ளிவு. 2. The gracious appearance or manifestation of a deity, or sacred person, காட்சி W. p. 581. PRASANNA. (c.) பிரசன்னமாக, inf. To appear benignly, to become visible, as a deity. பிரசன்னமுகம், s. A smiling countenance, benign or gracious look. பிரசன்னவதனம், s. A gracious countenance. பிரசன்னன், s. A deity or great personage, as manifesting grace or kindness. பிரசா, s. (St.) People. See பிரசை. பிரசாதம், s. Favor, kindness, propitiousness, grace, தெய்வகிருபை. 2. (c.) Boiled rice, or any thing which, having been offered to an idol, is given by hierophants to the people, தெய்வத்துக்கு நிவேதித்தவுணவு. W. p. 582. PRASADA. பிரசித்தம், s. Publicity, notoriety, disclosure, வெளிப்படை. 2. Promulgation, proclamation, publication, annunciation, அறிவிப்பு. 3. Fame, rumor, celebrity, கீர் த்தி. W. p. 582. PRASIDDHA. பிரசித்தபத்திரம்--பிரசித்தபத்திரிகை, s. Advertisement, notice, proclamation; (R.) பிரசித்தகடுதாசி. பிரசித்தபட, inf. To become public, to be published. பிரசித்தப்படுத்த--பிரசித்தம்பண்ண, inf. To make public, to divulge. 2. To publish, to promulgate, to advertise, to proclaim. 3. To spread one's fame. பிரசித்தமானவன், appel. n. A public or well known person. பிரசீவனம், s. Livelihood, means of living, சம்பாதிக்கை W. p. 56. PRA JEEVANA. பிரசுரம், s. A publication, notification, அறிவிப்பு [from Sa. Prachura.] பிரசுரன், s. The planet venus, சுக்கிரன். பிரசூதம்--பிரசூதி, s. Bearing or bringing forth a child, parturition, மகப்பெறு கை. See சூதம். W. p. 582. PRASOOTAPRASOOTI. The compounds are, as பிரச வம், which see. பிரசூதவாயு--பிரசூதிகவாயு, s. A vital air, supposed to assist in parturition. பிரசூதிகை--பிரசூதை, s. A woman recently confined, பிள்ளைப்பெற்றிருக்கிறவன். பிரசூதிவைராக்கியம், s. Determination of a woman in labor; i. e. against future sexual connexion, பிள்ளைப்பெறும்போதை யின்வைராக்கியம். பிரஸ்தாவம், s. [com. பிரஸ்தாபம்.] An introduction or making known. 2. Opportunity. W. p. 583. PRASTAVA. பிரஸ்தாவனை, s. As பிரஸ்தாவம். பிரஞ்ஞம்--பிரஞ்ஞானம்--பிரஞ்ஞை, s. Consciousness, knowledge, intelligence. See பிரக்கியானம், பிரக்கினை. பிரஞ்ஞத்துவம், s. The state of feeling of consciousness, self-consciousness, உ ணர்ச்சி. பிரஞ்ஞன்--பிராஞ்ஞன், s. One who knows or understands himself or others, அறிஞன். பிரஞ்ஞாபங்கம், s. Loss of consciousness, அறிவழிகை. பிரட்சாளகம்--பிரட்சாளனம்--பிரக்ஷா ளகம்--பிரக்ஷாளனம், s. Washing, cleaning. purifying with water, கழுவுகை--as பாதப் பிரக்ஷாளனம். W. p. 558 PRAKSHALAKA, --PRAKSHALANA. பிரணவம், பிரணவமந்திரம், s. The principal prayer of the Hindus, containing the mystic, ஓம். See குடிலை. W. p. 561. PRAN'AVA. பிரணவரூபம், s. The Deity as the image of prayer, கடவுள். பிரதக்கணம்--பிரதட்சிணம்--பிரதக்ஷி ணம், s. Circumambulation, passing round a temple or a great person, keeping the same on the right, in token of veneration or worship--oppos. to அப்பி ரதட்சிணம். See அங்கப்பிரதட்சிணம். 2. Parading the streets in procession at a marriage, &c. turning always to the right, ஊர்வலம்வருகை. W. p. 571. PRA DAKSHIN'A. கிரிப்பிரதட்சிணம். Going round a hill, especially Arunâchala, deemed sacred. பிரதட்சிணமாய்ப்போக--பிரதட்சிணம் பண்ண--பிரதட்சிணம்வர, inf. To pass round a great person, a temple, &c., as above. பிரதம், s. Bestowment, gift, donation, ஈகை. W. p. 571. PRADA. ஞானப்பிரதமானநூல். A book imparting spiritual knowledge. பிரதரம், s. Arrow, அம்பு. W. p. 572. PRADARA. பிரதன், s. A giver, a liberal man, கொ டையாளன்; [ex பிரதம்.] பிரதாபம், s. Greatness, honor, dignity, magnificence, பெருமை. 2. Fame, glory, renown, celebrity, கீர்த்தி. 3. Great heat; splendor, brilliancy, பிரகாசம். 4. Bravery, force, heroism, வீரம். W. p. 562. PRATAPA. (c.) பிரதாபப்படுத்த--பிரதாபம்பண்ண, inf. To magnify, to make illustrious, to extol, to spread one's fame. பிரதாபிக்க, inf. To become glorious, renowned, exalted, மகிமைப்பட; [ex பிரதா .] பிரதானம், s. The material cause of creation, matter, மூலம். 2. Importance, eminence, essentiality, principalness; excellency, மேன்மை. W. p. 572. PRAD' HANA. (c.) 3. Gift, donation, தானம், கொ டை (Sa Pradâna.) பிரதானகாரியம், s. The chief or most essential point. பிரதானமடித்தல்--பிரதானம்பண்ணுதல், [prov.] v. noun Making much of one's self. பிரதானம்பேச, inf. To boast. பிரதானன், s. A chief man. பிரதானி, s. A chieftain, a prime minister. 2. Treasurer of a state, பொக்கி ஷக்காரன்.--Note. The derivation of the word gives the first meaning, but in use, பிரதானி is the third officer of a king, after மந்திரி, and சேனாபதி. பிரதானிக்கம், s. Office of a treasurer. பிரதேசம், s. Place, location, இடம். See கடிப்பிரதேசம் 2. [in Sa.] A foreign country, பிரதேசம். W. p. 572. PRADESA. உயிர்த்தெழும்பிரதேசம். A cemetery. [limited usage.] பிரதோஷம்--பிரதோடம், s. Evening, three and three quarters of a நாழிகை before sunset, and the same after; a time of special worship, with the Saivas, அஸ் தமனத்துக்கு முன்னும்பின்னும் மூன்றேமுக்கால் நாழி கை. For மகாப்பிரதோஷம், See in its place. பிரதோஷகாலம்--பிரதோஷ புண்ணிய காலம், s. A meritorious time for fasts, especially on the evening of the thirteenth phasis of the moon. See மகாப்பிர தோஷம். பிரதோஷவிரதம், s. Fasting in reference to Siva as above. பிரத்தாபம், s. Celebrity, publicity, ப கிரங்கம். 2. Opportunity. See பிரஸ்தாவம். பிரத்தாபனை, s. Making known, &c. See பிரஸ்தாவனை பிரத்தாரம், s. [St. பிரஸ்தரம்.] One of the ten rules for keeping time in music. See தாளப்பிரமாணம். W. p. 582. PRASTARA. பிரபஞ்சம், s. The world, the material universe, உலகம். 2. Mundane existences, embracing the varied forms of deity as high as சதாசிவம், and all the forms of creatures, and matter. 3. Worldly affairs, secularity, mundane affections, passions and pursuit; worldliness, லௌ கீகம். 4. Space, extension, விலாசம். W. p. 573. PRAPANCHA. 5. Army. சேனை. பிரபஞ்சத்திற்கிடந்தழுந்துகிறோம். We are immersed in worldliness. பிரபஞ்சகாரியம், s. Secularities as opposed to spiritualities. பிரபஞ்சக்கட்டு--பிரபஞ்சபாசம்--பிர பஞ்சபந்தம், s. Worldly attachments and entanglements. பிரபஞ்சசாகரம், s. The vast sea of secular entanglements. பிரபஞ்சமயக்கம், s. Fascination or bewilderment from mundane affairs. பிரபஞ்சமாயை, s. Illusion of the world; vanity of earthly things. 2. Matter as the material of creation, சடம். பிரபஞ்சமூலம், s. Maya, the natural cause of visible objects--as the earth sun, moon, stars, &c., மூலப்பிரகிருதி. பிரபஞ்சவழக்கம், s. Worldly custom, a worldy life. பிரபஞ்சவாசனை--பிரபஞ்சவாதனை, s. Experience of the joys and sorrows of the world, உலகஇன்பதுன்பவாசனை. பிரபஞ்சவாழ்வு, s. Worldly prosperity, temporal greatness, உலகவாழ்க்கை. பிரபஞ்சவியாபாரம், s. Worldly dealings, earthly intercourse. பிரபஞ்சவிருத்தி, s. Worldly actions, occupation, work or trade, உலகச்செய்கை. 2. Exhibition, or developement of Maya in the production of the universe, மாயா விருத்தி. பிரபஞ்சவிலாசம், s. Exhibition of Maya in the varieties of created things, displaying order and beauty, மாயாகாரியவி னோதம். பிரபஞ்சனன், s. Wind, காற்று. W. p. 574. PRAB'HANJANA. பிரபஞ்சானுக்கிரகம், s. The grace of deity, displayed in behalf of the world of souls. 2. The power of dispensing this grace committed to a superior class of souls; [ex அனுக்கிரகம்.] பிரபதனம், s. Failure or falling, விழு கை. W. p. 573. PRAPATANA. 2. Attainment, அடைந்துகொண்டது. பிரபந்தம், s. A connected discussion, discourse, narrative or composition. W. p. 573. PRABANDHA. 2. A poem, commonly of a descriptive character; [in Tamil.] a general term for various kinds of poems, as a juvenile poem, a warpoem, a love-poem, an epic-poem, &c. பிரபந்தங்கள், 96. Ninety-six varieties of poetical productions. They are. 1. சாதகம். 2.பிள்ளைக்கவி. 3. பரணி. 4.கலம்பகம். 5. அகப் பொருட்கோவை. 6. ஐந்திணைச்செய்யுள். 7. வருக் கைக்கோவை. 8. மும்மணிக்கோவை. 9. அங்கமாலை. 1. அட்டமங்கலம். 11. அநுராகமாலை. 12. இரட் டைமணிமாலை. 13. இணைமணிமாலை. 14. நவமணி மாலை. 15. நான்மணிமாலை. 16. நாமமாலை. 17.ப லசந்தமாலை. 18. பன்மணிமாலை. 19. மணிமாலை. 2. புகழ்ச்சிமாலை. 21. பெருமகிழ்ச்சிமாலை. 22. வருக்கைமாலை. 23. மெய்க்கீர்த்திமாலை. 24. காப்பு மாலை. 25. வேனின்மாலை. 26.வசந்தமாலை. 27. தாரகைமாலை. 28. உற்பவமாலை. 29. தானைமாலை. 3.மும்மணிமாலை. 31.தண்டகமாலை. 32. வீர வெட்சிமாலை. 33. வெற்றிக்கரந்தைமஞ்சரி. 34. போர்க்கெழுவஞ்சி. 35. வரலாற்றுவஞ்சி. 36. செ ருக்களவஞ்சி. 37. காஞ்சிமாலை. 38. நொச்சிமாலை. 39. உழிஞைமாலை. 4. தும்பைமாலை. 41. வாகை மாலை. 42. வாதோரணமஞ்சரி. 43. எண்செய்யுள். 44. தொகைநிலைச்செய்யுள். 45. ஒலியலந்தாதி. 46. பதிற்றந்தாதி. 47.நூற்றந்தாதி. 48. உலா. 49. உ லாமடல். 5. வளமடல். 51. ஒருபாவொருபஃது. 52. இருபாவிருபஃது. 53. ஆற்றுப்படை. 54. கண் படைநிலை. 55. துயிலெடைநிலை. 56. பெயரின்னி சை. 57. ஊரின்னிசை. 58. பெயர்நேரிசை. 59. ஊர்நேரிசை. 6. ஊர்வெண்பா. 61. விளக்குநிலை. 62. புறநிலை. 63. கடைநிலை. 64. கையறுநிலை. 65.தசாங்கப்பத்து. 66. தசாங்கத்தயல். 67. அரச ன்விருத்தம். 68. நயனப்பத்து. 69. பயோதரப்பத்து. 7. பாதாதிகேசம். 71. கேசாதிபாதம். 72. அலங் காரபஞ்சகம். 73. கைக்கிளை. 74. மங்கலவள்ளை. 75. தூது. 76. நாற்பது. 77. குழமகன். 78. தாண் டகம். 79. பதிகம். 8. சதகம். 81. செவியறிவுறூஉ. 82. வாயுறைவாழ்த்து. 83. புறநிலைவாழ்த்து. 84. ப வனிக்காதல். 85. குறத்திப்பாட்டு. 86. உழத்திப் பாட்டு. 87. ஊசல். 88. எழுகூற்றிருக்கை. 89. கடிகைவெண்பா. 9. சின்னப்பூ. 91. விருத்தவில க்கணம். 92. முதுகாஞ்சி. 93. இயன்மொழிவாழ்த் து. 94. பெருமங்கலம். 95. பெருங்காப்பியம். 96. காப்பியம், which see in their places. பிரபந்தகற்பனை, s. A fable, fiction, fictitious language, allegorical expressions &c., கட்டுவாக்கியம். பிரபம்--பிரபா, s. A water-shed to supply travellers, தண்ணீர்ப்பந்தல் W. p. 573. PRAPA. பிரபலம்--பிரபலியம்--பிரபல்லியம், s. Strength, power, irresistibleness, வல் லமை. W. p. 574. PRABALA. 2. Illustriousness, celebrity, as பிரசித்தம். பிரபலப்படுதல், v. noun. [appel. n. பிர பலப்பட்டவன்.] Becoming renowned. பிரபலமாக்க--பிரபலம்பண்ண, inf. To make illustrious, to spread one's fame. பிரபலமானவன்--பிரபலியமானவன், appel. n. As பிரபலன். பிரபலன், s. A famous or renowned person. பிரபவ, s. The first year of the Indian cycle; [from Sa. Prab'hava, origin.] பிரபா, s. As பிரபம் 2. [St. for பிர பை.] Light. பிரபாகரம், s. One of the six shastras. See சாஸ்திரம். பிரபாகரன், s. The sage who wrote பிரபாகரம். 2. The sun as the cause of light; [ex பிரபா et கான், who makes.] பிரபாகீடம், s. Fire-fly, glow-worm, மின்மினி; [ex பிரபா கீடம், insect.] பிரபாசன், s. One of the eight Vasus. See அட்டவசுக்கள். பிரபாணி, s. The palm of the hand, உள்ளங்கை W. p. 573. PRAPAN'I பிரபாவம், s. Dignity, majesty, preeminence, magnanimity as பிரதாபம். W. p. 574. PRAB'HAVA. 2. Glory, renown, fame, கீர்த்தி. 3. Light, splendor, lustre, ஒளி. பிரபோதம், s. Serenity, தெளிவு. 2. Knowledge, wisdom, ஞானம். W. p. 574. PRABOD'HA. பிரபோதசந்திரோதயம், s. A dramatic poem treating of the triumph of the good principle over the evil, ஓர்நூல். பிரமதம்--பிரமத்தம், s. Joy, gladness, intoxication, வெறி W. p. 575. PRAMADA. பிரமதாதிபன், s. Siva, சிவன். பிரமாணம், s. Measure, degree, quantity, limit, அளவை. 2. Oath, solemn declaration, ஆணை. 3. Time measured by the revolution of a planet--1st the time from its rising to its setting, called தினப் பிரமாணம். 2d. From setting to rising, called இராப்பிரமாணம். 3d. Time of the sun's passing from horizon to horizon, called அருக்கப்பிரமாணம். 4. Rule, method, criterion; ground of inference or belief, விதி. 5. Proof, testimony, authority, evidence, means of ascertaining truth, சாட்சி. 6. A logical inference, தருக்கநிரு ணயம். 7. Royal authority, sovereign command, இராசகட்டளை. 8. Scripture, a work of sacred authority, வேதம். 9. Illustration, example; that which is produced from some authority, called மேற் கோள். W. p. 575. PRAMAN'A. பிரமாணம், 8. Eight ways of obtaining the true knowledge of a thing or occurrence. See அளவை. கிரகணப்பிரமாணம். The extent of an eclipse, digits eclipsed. சத்தியப்பிரமாணம் A true oath. நியாயப்பிரமாணம். The law, a law-book. பிரமாணஞ்செய்ய--பிரமாணம்பண்ண, inf. To make oath, to swear. பிரமாணாதீதம், s. Beyond the limit of logical inference or ascertainment-spoken of the Deity, அளவைகடந்தது; [ex பிரமாணபாவம், s. Want of proper authority, law rule, proof, or illustration, திருட்டாந்தமின்மை 2. Endlessness; the state of being without measure, அள வின்மை; [ex அபாவம், negation.] பிரமாணிகம்--பிரமாணிக்கம், s. Truth, veracity, a true declaration, உண்மை. 2. An oath, ஆணை. (c.) பிரமாணிக்கன், s. A man of truth, உண்மையுள்ளவன். பிரமாணி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To judge, infer from premises, to deduce, நிதானிக்க 2. To enact, to lay down a rule, விதிக்க. 3. To estimate, அ ளவிட. பிரமாதம், s. Inadvertence, error, inaccuracy, failure, மோசம். W. p. 515. PRAMADA. 2. Dullness, மயக்கம். பிரமாததெய்வமல்லாததைத்தெய்வமென்றுநம்பு கிறது. Believing that to be God which is not. பிரமாதமாய்ப்போக, inf. To become careless, &c. பிரமியம், s. [a change of பிரமேகம்.] A noisome disease, gonorrh&oe;a, gleets. See இரத்தப்பிரமியம் (c.) பிரமியப்பூண்டு, s. A plant, Gratiola monieri. பிரமுகம், s. That which is best, most excellent, மிகவும்நல்லது W. p. 576 PRAMUK'HA. பிரமேகம், s. Any venereal affection, including many varieties, மேகவியாதி. W. p. 576 PRAMEHA. பிரமேயம், s. That which is known, அறி யப்படுவது. 2. A category or doctrine to be proved, பிரமாணிக்கத்தக்கது. 3. A thing proved or ascertained, நிச்சயிக்கப்படுவது. W. p. 576.PRAMEYA 4. [vul.] Opportunity, சமயம். பிரமோகம், s. Affection, love of wife and children, causing intellectual obscurity, அன்பின்மயக்கம்; [from Sa. Pramoha, fascination.] பிரமோதம், s. Joy, pleasure, delight, உவத்தல் W. p. 576 PRAMODA. பிரமோதூத, s. The fourth year of the coming Indian cycle, as 187, ஓர்வருஷம். பிரயத்தனம்--பிரயத்தினம், s. Attempt, effort, exertion, endeavor use of means, முயற்சி. W. p. 576. PRAYTNA. (c.) பிரயத்தனஞ்செய்ய--பிரயத்தினம்பண் ண, inf. To attempt, to endeavor, to exert energy. பிரயாகை,s. A sacred place of pilgrimage at Allahabad, the confluence of the Jumna and Ganges, with a supposed subterraneous addition from the Sarasvati river, திருவேணிசங்கமம். W. p. 576. PRAYAGA. பிரயாசம்--பிரயாசை, s. Endeavor, exertion, effort, முயற்சி. 2. Pains, labor, trouble, application, difficulty, hardship, struggle, உழைப்பு. W. p. 577. PRAYASA. (c.) பிரயாசங்காட்ட,inf. To be hard, difficult, laborious. பிரயாசப்பட--பிரயாசைப்பட, inf. To take pains, to try, to exert one's self, to endeavor. பிரயாசி, s. A laborious diligent person, male or female. பிரயாணம், s. Going, motion, a journey, travelling, வழிச்செல்கை. W. p. 576. PRAYAN'A (c.) பிரயாணகாலம், s. Time of departure. 2. Death, மரணம். 3. [fig.] The last journey, time of death, மரணகாலம். பிரயாணம்பண்ண, inf. To go on a journey. பிரயுதம், s. A million, பத்திலட்சம். W.p. 577. PRAYUTA. பிரயோகம், s. Discharge, as of weapons, emission, செலுத்துகை. 2. Main object, design, நோக்கம். 3. Use, application to a purpose, use of means, முயற்சி. 4. Contrivance, device, உபாயம். 5. Preparation, readiness, எத்தனம். 6. The operation of magical rites, எத்தனம் 6. The operation of magical rites, ஏவல். 7. Example, authority, உதாரணம். W. p. 577. PRAYOGA.--The most common compounds are அஸ்திரப்பிரயோகம், அவுஷதப்பிரயோகம், மந்திரப்பி ரயோகம், which see. பிரயோகஞ்செய்ய--பிரயோகம்பண்ண, inf. To discharge arrows. 2. To use a word, thing &c. 3. To have recourse to a remedy, a plan, or contrivance. 4. To form a scheme for a work. பிரயோகசாரம், s. A book on grammar, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகவிவேகம், s. A grammatical treatise on Sanscrit words used in Tamil, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகி, appel. n. A competent, capable man, சமர்த்தன். பிரயோகி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To emit, to discharge arrows; to shoot, செலுத்த. 2. To use, apply, employ, as words, வழங்க. 3. To have recourse to a remedy, or contrivance, முயல. பிரயோசகம், s. Advantage, utility, profit, as பிரயோசனம்; [from Sa. Prayojaka. W. p. 577.] பிரயோசகன்--பிரயோசனன்--பிரயோசி கன், s. One who receives advantage or profit. பிரயோசனம், s. [vul. புரோசனம்.] Profit, advantage, usefulness, ஆதாயம். 2. Reward good or bad, fruit or result of actions, செய்கையின்விளைவு. (c.) பிரயோசனப்பட, inf. [causat. பிரயோ சனப்படுத்த.] To be of use, turn to account or advantage. பிரயோசனப்பட்டவன், appel. n. A useful man. பிரயோசனம்பண்ண, inf. To do one a benefit to put one in the way of getting a livelihood. பிரலம்பம்,s. Hanging down; motion, waving, அசைவு. W. p. 577. PRALAMBA. பிரலாபம், s. Unmeaning speech,பய னில்சொல் W. p. 578. PRALAPA. 2. Lamentation, grief, புலம்புகை. பிரலாபசன்னி, s. A raving fit, அலறு சன்னி. பிரலாபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To talk excessively and incoherently through grief; to lament, as a mourner, புலம்ப. (c.) பிரலோடனம், s. Rolling on the ground, revolving, உருளுகை. W. p. 576. PRALOD'HANA. பிரவசனம், s. Preaching or sermonizing, பிரசங்கம்பண்ணுகை. W. p. 578. PRAVACHANA. பிரவருத்தகன்--பிரவர்த்தகன், s. An author, original instigator, முயற்சிசெய் வோன். W. p. 578. PRAVARTTAKA. 2. A merchant, trader, வியாபாரி. பிரவருத்தனம்-பிரவர்த்தனம், s. Effort, exertion, taking measures, using means, exercise, endeavor, பிரயத்தினம். W. p. 578. PRAVARTTANA. பிரவர்த்தி, s. Engagement, activity, exertion, முயற்சி. பிரவர்த்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To exert, to use means for the completion of an object, முயற்சிசெய்ய. பிரவாகம், s. Inundation, flood, வெள் ளம். 2. Stream, rapid flow, torrent, நீரோட்டம். 3. Action, work, செய்கை. W. p. 579. PRAVAHA. பிரவாகி, க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To overflow, to destroy, as a flood, பெரு க்கெடுக்க. பிரவாளம், s. Red coral. See பவளம். பிரவிடை--பிரௌடை, s. A woman of middle age. See பருவம். பிரவிருத்தர், s. [pl.] The third class of the nine forms of deity, embracing four of the five operating gods, முயலுங்கடவுளர். See கிருத்தியம். பிரவிருத்தி, s. Increase, வளர்ச்சி. 2. Affairs, circumstances, occurrence of life, வர்த்தமானம். W. p. 579. PRAVRUTTI. பிரவிருத்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cause to increase, to augment; to evolve, அதிகப்படுத்த. 2. v. n. To increase, to be augmented, வளர. பிரவேசம், s. Entrance of a great person, with parade, உட்படுகை. 2. Intentness on an object, engagedness in a pursuit, மனம்பற்றுகை. 3. Entrance on, or progress in, a work, a study, &c., commencement, initiation, ஆரம்பம். 4. [fig.] Place of entry, வாயில். W. p. 58. PRAVASA. பிரவேசபரீட்சை, s. Entrance examination. (adopted.) பிரவேசப்படுத்த, inf. To cause to enter or go in, பிரவேசிப்பிக்க. பிரவேசமாக, inf. To enter, to go in, to get into, &c. உட்புக. பிரவேசம்பண்ண, inf. To enter, to make an entrance. பிரவேசி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To enter, உட்செல்ல. 2. To enter, upon, commence, தொடங்க. (c.) பிரவேசிப்பிக்க, inf. To cause to enter. பிரவேட்சணம்-பிரவேக்ஷணம், s. Seeing beforehand, முன்னுறக்காண்கை. W. p. 579. PRAVEKSHAN'A. 9) *

piṟppu (p. 319) v. noun. Birth, nativity, transmigration, உற்பத்தி. (See யாக்கைக்குறுகுற்றம்.) 2. Origin, derivation, descent, தோற்றம். 3. Order or scale of beings, class of existences, including animals and vegetables, சாதி. 4. Fear, alarm, as originating பயம். 5. Closeness, thickness, denseness, நெருக் கம். 6. (c.) Beginning, commencement--as of the year, or month, தொடக்கம். 7. [in combin.] A person as characterized by any distinguishing quality, as அவனொருதெய்வப்பி றப்பு, இவனொருமிருகப்பிறப்பு. 8. A brother or sister, கூடப்பிறந்தவர். 9. [in prosod.] A technical term applied to a foot ending in மலர் with 2 short, ஓர்குற்றுகரவாய்பாடு.-- For the seven kinds of birth, see ஏழுபிறப்பு. மறுபிறப்பு, s. Another birth. 2. [in. Chris. use.] The new birth. See மறு. பிறப்பிடம், s. The place of origin, உறைவிடம். (சது.) பிறப்பிலி, appel. n. Any thing innate. 2. One without brothers and sisters. 3. The deity, as unborn. (சது.) பிறப்பிறப்பு, s. Birth and departure from the body as incident to the soul, till it attains union with the deity. பிறப்பிறப்பில்லான், appel. n. The Supreme Being, கடவுள். (சது.) பிறப்புத்தொந்தம், s. [prov.] Hereditary talents, virtues, vices, excellencies, failings, &c., natural capacity. பிறப்புவழி, s. Family line, lineal descent. 2. Hereditary disposition. பிறப்புவாசி, s. That which is natural or inherent, as faculties of the mind or the completeness or defects of the body, சுபாவீகம். பிறப்பொழுக்கம், s. Conduct proper for the tribes of men respectively. 3)

malam (p. 345) s. Excretion of the body--as serum, blood, marrow, urine, ear-wax, phlegm, sweat, &c., but especially the f&oe;ces, or excrement, உடம்பினழுக்கு. 2. Sin, பாவம். 3. Dirt, filth. அழுக்கு. 4. Dregs, sediment, வண்டல். W. p. 646. MALA. மலம், 3. The three evil passions or inherent principles of the soul, ஆண வம், மாயை, காமியம், which see. மலக்கட்டு, v. noun. Constipation of the bowels, மலபந்தம். மலக்குடல், s. The great gut, rectum. மலங்கழுவுதல், v. noun. Expelling moral evils from the soul, அழுக்குப்போக் கல். மலசகிதர், s. See under சகிதம். மலசம்பந்தம், s. The consequent effects of மலம். (ஞா. 18.) மலசலாதி, s. Excrements and urine. மலசுத்தி, s. Evacuation by stool. மலசுத்தியாகுதல், v. noun. Being discharged, as excrements. மலச்சிக்கு, s. Costiveness. மலதூஷிதம், s. Foulness, dirt, filth, அழுக்கு. மலத்திரயம், s. [also மும்மலம்.] The three மலம். See மலம், 3. மலத்துவாரம், s. [in anat.] The anus. மலபந்தம், s. Union of the soul with மலம்; [also மலப்பற்று.] 2. As மலக்கட்டு. மலபந்தன், s. One in whom மலம் is inherent. மலபரிபாகம்--மலபாகம், s. Ripening of the three inherent principles of the soul for its liberation. (தீ. 216.) மலபாண்டம், s. The body, உடல். மலபாதை--மலோபாதை, s. Urgency to stool. (c.) மலபாதைக்குப்போகவேணும். I must go to stool. மலப்பற்று. See மலபந்தம். மலப்புழு--மலக்கிருமி, s. Small insects in the excrements of the bowels, from disease. மலமிளக, inf. To be lax in the bowels. மலமிறுக, inf. To be costive. மலாசயம்--மலப்பை--மலவாகி, s. [in anat.] The rectum. See பஞ்சாசயம். மலாந்திரம், s. That part of the intestine called the colon. 22) *