amm (p. 21) . A word calling for attention, கேளெனல், as அம்மகொற்றா. Listen, Kottan. 2. An expletive, உரையசைச்சொல், as, பயனின்றுமன்றம்மகாமம். It is plain that lust is injurious. (p.) 18)

iṉi (p. 57) adv. Now, immediately, presently, இப்பொழுது. 2. Henceforth, hereafter, பின்பு. 3. A particle of place, from this limit, onward, இப்பால். (நன்னூல்.) இனிக்கள்ளமில்லை. There is no more injurious, offensive matter, &c., no longer any alloy, spuriousness, &c. இனிக்காரியமில்லை. There is no further business. There is no more hope for him--said of a dying man, &c. இனிநம்மெல்லை. We are now close on our limit; we approach our boundary. இனிப்பிழைக்கிறதா? Can he possibly survive? (he will certainly die). இனிப்பேசு. Now you may speak, there is no longer any restraint. இனிப்போதும். Now there is enough. இனிமேல். Hereafter, at some future time. இனியார்? Who else? இனியாற்றாது. I am unable to proceed further (I am altogether exhausted). இனியெங்கேபோவாய்? Whither will you go next? What further resource is left you? இனியென்னசெய்வாய்? What can you do further? இனிவேண்டாம். It is needed no longer, or no more is required. பண்டறியேன்கூற்றென்பதனையினியறிந்தேன்.... Formerly I knew not, but now I know who Yama is. (குறள்.) 46)

iẕi (p. 55) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To descend, dismount, sink, fall into, to be involved in, இறங்க. 2. To be degraded, disgraced, to degenerate, to be reduced in character, estimation, rank or circumstances, இழிவுபட. 3. To fall below mediocrity, to be inferior, to be below in comparison, தாழ. இழிகடை, s. [vul.] The meanest, lowest, most degraded, மிகவிழிந்தது. (Abusively.) அவனொரு இழிகடை. He is a low wretch. இழிகண், s. Inflammation of the eyes causing the lids to droop, இழிந்தகண். இழிகுலத்தோர், s. Low caste people, கீழ்மக்கள். இழிசனர், s. Persons of low caste, illiterate or ill-bred people, கீழ்மக்கள். இழிசனர்வார்த்தை, s. The vulgar dialect. இழிசொல், s. Disgraceful or improper language, பழிச்சொல், of which four kinds are enumerated, viz.: 1. கோள் --குறளை, an invidious or injurious report, tale bearing, aspersion, slander, backbiting. 2. பொய்மொழி, lying, falsehood. 3. கடுஞ்சொல், harsh expressions, irritating language, scolding. 4. பயனில்சொல், nonsense, idle talk, vain expressions. 2. A vulgar word, இழிவானசொல். இழிஞர், s. Low caste people, the vulgar, the wretched, the miserable, debased, ignoble persons, சண்டாளர். இழிதகவு, v. noun. Inferiority, baseness, disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 2. s. Poverty, destitution, எளிமை. இழிதிணை, s. The inferior class. See திணை. இழிந்தோர், s. The vulgar, the illiterate, low-bred persons, தாழ்ந்தோர். இழிபு, v. noun. Lowness, inferiority, meanness, degradation, baseness, தாழ்வு. 2. A hollow or ditch, any hole or cavity, depressions in land, பள்ளம். வெள்ளைக்கிழிபு, s. The less or minor species of வெண்பா verse. இழிவு, v. noun. Inferiority, lowness in rank or character, meanness, baseness, தாழ்வு. 2. Contempt, disgrace, dishonor, ignominy, abjectness, wretchedness, abasement, நிந்தை. 3. Diminution, decrease, a diminished quantity, deficiency, குறைவு. 4. A hollow or cavity, பள்ளம். 5. Decay, ruin, destruction, கேடு. 6. Fault, blemish, deviation from rule, misdemeanor, குற்றம். இழிவறிந்துண்பான். One who eats knowing the advantages of a spare diet. இழிவுபட, inf. To grow mean, base, vile, to deteriorate, be in disgrace, to be degraded, ஈனப்பட. இழிவுபடுத்த, inf. v. a. To degrade, disgrace, deteriorate, debase, தாழ்வுபடுத்த. இழிவுபண்ண, inf. To treat with contempt, நிந்தைசெய்ய. தனதுமரபினிழிவுயர்ச்சியின்றி. (Choosing a wife) from a family neither above nor below his rank. 34)

kṭumai (p. 88) s. Severity, harshness, cruelty, hard-heartedness, அகோரம். 2. Rigor, strictness, asperity, rigidness, earnestness, zealousness, கண்டிப்பு. 3. Vehemence, impetuosity, forcibleness, furiousness, மூர்க்கம். 4. Rapidity, speed, haste, velocity, விரைவு. 5. Hardness, tenacity, firmness, roughness, ruggedness, கடினம். 6. Excessiveness, intensity, immoderateness, vastness, exorbitancy, flagrancy, atrocity, malignity, heinousness, desperateness, மி குதி. 7. Ferocity, savageness, furiousness, violence, கோபம். 8. Strength, powerfulness, வன்மை. 9. Cutting in language, offensiveness, satiricalness, injuriousness, குரூரம். The leading character of this word in its different meanings is intensity. (See கொடுமை.) From this word id derived the symbolic verb கடிது. (3d person sing.) It is severe, &c., with any of the meanings of கடுமை. கடிசு, v. noun. Being too perpendicular, too little bent-- as a hoe, adze, &c., to the handle, or a plough-share to the shaft, நிமிர்வு--opp. to தணிசு. கடிச்சை, s. Niggardliness, உலோ பகுணம். கடிச்சைக்காரன், s. A niggard, a penurious man. கடியது, the neuter appellative.) That which is severe. கடியமோசம், s. Imminent danger. கடியவார்த்தை, s. Hard or angry words, offensive terms or language. கடியன், s. A severe, cruel man. கடுங்கணாளர், s. Cruel, savage, barbarous persons, கொடியோர். கடுங்கண், s. Cruelty, severity, barbarousness, unmercifulness, கொடுமை. 2. [prov.] The scallop of a palmyra leaf in a கோலுபட்டை, cut too closely, ஒலைக்கண். கடுங்கருத்து, s. Abstruse idea, farfetched unnatural meaning, கடமையானக ருத்து. கடுங்காய், s. [prov.] Unripe fruit, பழாதகாய். கடுங்காய்நுங்கு, s. Palmyra fruit, the kernel or pulp of which is too far advanced to be eatable, முதிர்ந்தநுங்கு. கடுங்காய்ச்சல், s. Violent fever, மிகுசுரம். 2. v. noun. Being over-heated-as by the smith, அதிககாய்ச்சல். 3. Being dried or scorched much in the sun, வெ யிலிலதிகமாய்க்காய்தல். கடுங்காய்ச்சலாக்காய்ந்துபோயிற்று. (The corn, &c.), is all scorched (not irrecoverably) by the sun and want of water, rain, &c. கடுங்காரநீர், s. An egg, முட்டை. கடுங்காரம், s. A powerful caustic, ஓர்வகையெரிமருந்து. 2. Excessive pungency, அதிகவுறைப்பு. கடுங்காலம், s. A hard season as in drought, scarcity, &c., a season of adversity, பஞ்சகாலம். 2. A hot season, hot weather, வெப்பமானகாலம். கடுங்காற்று, s. A strong breeze, a furious wind, a tempest, அதிககாற்று. கடுங்கூர்மை, s. Being sharp, அ திககூர்மை. 2. Salt from sesamum, கடுந்தி லாலவணம். 3. Salt of sulphur, கந்தகவுப்பு. 4. Sea salt, கடலுப்பு. கடுங்கூர்மைலவணம், s. Salt from urine, அமரியுப்பு. கடுங்கோடை, s. A severe drought, முதிர்வேனில். கடுங்கோபம், s. Violent anger. கடுஞ்சினப்பூமி--கடுந்தழற்பூமி, s. Alkaline earth, lixivium, உழமண். கடுஞ்சினேகம், s. Very close friendship, too great intimacy, அதிகசினேகம். கடுஞ்சினேகங்கண்ணுக்குப்பகை. Too great intimacy is productive of evil. கடுஞ்சுண்ணத்தி, s. Alum, சீனக் காரம். கடுஞ்சூடு, s. Great heat, அதிகசூடு. கடுஞ்செட்டு, s. Unfair traffic, trading at an exorbitant profit. கடுஞ்செய்கை, s. A cruel or wicked deed, கொடியகிரியை. கடுஞ்சொல், s. A severe word, a harsh expression, a reprimand, கொடுஞ் சொல். கடுதலைமுடிச்சு, s. [prov. prop. க டைதலைமுடிச்சு.] A treacherous contrivance, perfidy. கடுநடை, s. A tiresome walk, hard walking, a hard walk. கடுநெருப்பு, s. A fierce fire, a fire too large or too powerful for the occasion--as for culinary or chemical purposes. கடுந்தரை, s. Hard soil, வன்னிலம். கடுந்தோயல்--கடுந்தோய்ச்சல், v. noun. Over-tempering a weapon, &c., முதிர்ந்ததோயல். கடுமத்தியானம்--கடும்பகல், s. The intense heat of mid-day. கடுமுள், s. Weapons of warfare, யுத்தாயுதப்பொது. கடுமூர்க்கம், s. Great fury, vehement anger, அதிகமூர்க்கம். கடுமூர்க்கன், s. A furious man. கடும்பச்சை, s. A curious green stone, நாகப்பச்சை. கடும்பத்தி, s. Rigorous devotion, earnest excessive zeal, மிகுபத்தி. கடும்பத்தியம், s. A strict diet, கண் டிப்பானபத்தியம். கடும்புலி, s. A ferocious tiger, கொடும்புலி. கடும்புளிப்பு, s. Excessive sourness, அதிகபுளிப்பு. கடுவட்டி, s. Excessive interest, usury, அதிகவட்டி. கடுவழி, s. A rugged way, கடுமை யானவழி. கடுவிலை, s. An exorbitant price, அதிகவிலை. கடுவெயில், s. A burning sun, அதி கவெயில். கடுவெளி, s. A dry extensive plain or open space, free from trees, &c., a vast expanse, பெருவெளி. 2)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

koṭumai (p. 146) s. Cruelty, tyranny, oppression, violence inhumanity, கொடுங்கோன் மை. 2. Severity, harshness, vehemence, impetuosity, barbarousness, குரூரம். 3. Crookedness, flexture, obliquity, வளைவு. (Sans. Kota, crookedness.) 4. roughness, harshness, uncouthness, frightfulness, கோ ரம். 5. Vileness, turpitude, wickedness, baseness, flagrance, flagitiousness, தீமை. 6. Injustice, அநீதி. 7. Sharpness, poignancy, severity, கூர்மை. 8. adj. Satirical, offensive, injurious, கடுமை.--Note. In most of its meanings, bad or injurious qualities are implied. It differs from கடு மை, in Several meanings. Like that and similar abstract nouns, it drops the termination and combines with other nouns as an adjective, according to rule. வறுமைகொடிது. Poverty is cruel. வயிற்றுக்கொடுமையினால்வருந்துகிறான். He is vexed by want of food. கொடிது--கொடியது, appel. noun. That which is cruel, கொடுமையானது. கொடியகாடு, s. A wild, inhospitable desert. கொடியகூற்றன், s. The cruel Yama. கொடியசண்டாளர், s. Desperate wretches. கொடியபிறவி, s. Vile births--as evils to which souls are subject; horrid transmigration--as keeping the soul from union with the deity. கொடியமனம், s. A cruel or envious disposition. 2. The evil heart. கொடியமுகம், s. A frightful visage; a fierce countenance. கொடியமோசம், s. Flagrant errors. கொடியவஞ்சனை, s. Base turpitude. 2. A desperate fraud; a base imposition. கொடியவன், s. A vile wretch, a hardhearted cruel man. கொடியவீரன், s. A kind of prepared arsenic, கோடாசொரிபாஷாணம். (Rott.) கொடியவெப்பம், s. Oppressive, vehement heat of weather or climate, &c. 2. Poignant qualities of medicines. கொடியோன், s. A cruel man. 2. The plant, கற்றாழை, Aloes. கொடுங்கண், s. An evil eye, a cruel eye. கொடுங்காலம், s. A time of dearth, scarcity, drought, &c. 2. A time of general suffering. 3. A time of oppression, cruelty, tyranny. கொடுங்கோல், s. A despotic government or rule; tyranny. (lit.) a crooked sceptre--as opposed to செங்கோல், a right sceptre, அரசின்முறைகேடு. கொடுங்கோள், s. Atrocious backbiting, disgraceful calumny, அவதூறு. கொடுங்கோன்மை, s. Despotism, tyranny; injustice, oppression, அரசின் முறைகேடு. கொடுசூரி--கொடுஞ்சூரி, s. [local.] A desperately wicked woman. கொடுநுகம், s. The tenth lunar asterism. See மகம். கொடுஞ்சொல், s. Rude, harsh, severe language; harshness, reproof, abuse, &c. --as கடுஞ்சொல் and வன்சொல். கொடும்பசி, s. Severe hunger. கொடுமரம், s. A bow, வில். 2. Sagitarius of the zodiac, தனுராசி. கொடுமுடிச்சு, s. A hard, intricate knot, படுமுடிச்சு. 2. (fig.) Malignant plot, a vile conspiracy; contrivance to ruin one, founded on falsehood or truth, சதியாலோசனை. கொடும்பகல், s. [local.] Mid-day. See கடும்பகல். கொடும்பாவி, s. A heinous sinner. கொடும்பாவை, s. The effigy of an old woman, dragged through the streets with lights and vociferation, in time of drought, and burnt to expiate public crime and bring rain. Sometimes கொடும் பாவி. கொடும்புரி, s. A hard, through twist in a string, &c. 2. (fig.) A deep-laid plot for effecting one's dismissal from office, &c. கொடுந்தமிழ், s. The vulgar dialect of the Tamil. See தமிழ். கொடுந்துயர், s. Aggravated sorrow. கொடும்புலி, s. A lion, சிங்கம். 2. Loe of the Zodiac, சிங்கவிராசி. கொடுவரி, s. A tiger, புலி. கொடுவாய், s. A savage kind of animal, the hyena, ஓர்மிருகம். 2. A kind of fish, ஓர்மீன். 3. Slander, aspersion, வெ றும்புறங்கூறுகை. கொடுவாளை, s. The கொடுவாய் fish. கொடுவாள்--கொடுவாட்கத்தி, s. A long curved knife or garden hook. கொடுவினை, s. Heinous deeds, vile acts, vice, பாவம். கொடுவிஷம், s. Malignant poison, venom. 2. A kind of native arsenic, வெள்ளைப்பாஷாணம். கொடியபீசம், s. A kind of arsenic, சீதாங்கபாஷாணம். 14)

kōḷ (p. 151) v. noun. [from கொள், v.] Taking, having, receiving, seizing, influencing, கொள் ளுகை. 2. s. Columny, aspersion, backbiting, defamation, false accusation, குறளை. 3. Informing against, malicious tale-bearing, புறந்தூற்றல். (c.) 4. Disaster, misfortune, impediment, இடையூறு. 5. Killing, slaughter, கொலை. 6. A lie, falsehood, பொய். 7. Strength, power, வலி. 8. Quality, property, nature, character, reputation, குணம். 9. Evil, vice, தீமை. 1. A planet, either visible or invisible; also other heavenly phenomena, கிரகம். 11. A lunar constellation, நட்சத்திரம். 12. Opinion, tenet, faith, belief, creed, கோட்பாடு. 13. A day, நாள். (சது.) கோளில்பொறியில். Like, the sentient organs when unfit for their functions. (குற). கோட்காரன்--கோட்சொல்லி, s. A talebearer, a slanderer, an informer, a divulger. கோட்கூறு, s. [in astrol.] A division of the rising sign into thirty parts, being the number of its degrees. (See இலக்கி னம்.) 2. Good or evil from the influence of the planets, கிரகங்களின்கோளாறு. கோட்சொல்ல, inf. To calumniate, inform against. 2. To act the part of a tale-bearer, to slander, to divulge secrets injuriously. கோளன், s. A tale-bearer, கோளுரைப் போன். கோள்குண்டணி, s. Tale-bearing and calumny. (c.) கோள்முடிய, inf. [prov.] To fabricate or tell tales; to enrage another's mind by slanderous reports. காணுங்கோள், s. The visible planets. See கிரகம். கரந்துறைகோள், s. Phenomena of the heavens, sometimes invisible and fanciful, but most of them regarded as ominous-as இராகு, Caput draconis, or the ascending node; கேது, Cauda draconis or the descending node; சூரியப்பிரதிவிம்பம், a sundog or false appearance of a second sun; பரிவேடம், halo round the sun or moon; வால்வெள்ளி, comets; வானவில், rainbow; தூமம், meteor, indistinct smoky phenomena. Four other invisible கோள், (காணா க்கோள்.) are spoken of as being of special importance in casting nativities and in other astrological calculations; viz: 1. குளிகன். 2. யமகண்டன். 3. அத்தப் பிரகரன். 4. காலன். 5. அருக்கன். கோளினால்வருந்தீங்கு. Evil influences of the planets. தீக்கோள், s. A malignant planet. நற்கோள், s. A benignant planet. 62)

nccu (p. 267) s. Desire, lust, hankering, craving, &c., ஆசை. (சது.) 2. Babble, தொனுப்பு. [Tel. usage.] 3. adj. Little, small, சிறிய. 4. [oblique of நஞ்சு, as an adjec.] Poisonous. venomous, baneful. நச்சுக்கண், s. A poisonous eye, that blights whatever it looks upon. நச்சுக்கத்தி, s. A poisoned knife. 2. (fig.) A very wicked person, கெட்டவன். நச்சுக்காற்று, s. An unhealthy wind. See காற்று. நச்சுக்குழல், s. [vul.] A long tube for shooting birds with clay pellets, புட்ப டுக்குங்குழல். 2. A telescope, துரதிஷ்டிக்க ண்ணாடி. நச்சுக்கொடி, s. The after-birth, secundines, as நஞ்சுக்கொடி.(c.) நச்சுக்கொடிச்சுண்ணம், s. A medical powder made of the after-birth, administered in cholera, விஷபேதிச்சூரணம். நச்சுச்சொல், s. Blighting words, தீச் சொல். 2. Malicious, envious or sarcastic language, கடுஞ்சொல். 3. A malign word in poetic composition supposed to ber injurious to the hero, வசைச்சொல். நச்சுத்தானம், s. [in erotics.] Parts of the female body which if touched by men on certain days of the moon, are supposed to produce disgust, அமுதநி லைக்கேழாமிடம். நச்சுநீர், s. Poisonous water, விஷநீர். நச்சுப்படைக்கலம், s. Poisoned weapons. (p.) நச்சுப்பல், s. The poisonous fang of a snake. (c.) நச்சுப்பல்லி, s. A spotted kind of wall-lizard, whose excrement is used in witcheraft. 2. The chirp of a lizard from a direction which prognosticates evil, and causes one leaving home to turn back. 3. A woman whose words are malignant. நச்சுப்பல்லிபோலேதடுக்கிறான். He stops one like an ominous lizard. நச்சுப்பார்வை, s. Bewitching, amorous, libidinous looks, ogling, மோகப்பார்வை. (p.) 2. A blighting, ominous look, கண் ணேறு. 3. An angry, maliciouse appearance, கோபப்பார்வை. நச்சுப்பால், s. The poisonous milky juice of the spurge-class of shrubs. கள்ளிப்பால். 2. First thick milk of a woman or beast, சீம்பால். 3. Milk that does not agree with the young, இணங்கா தபால். நச்சுப்புகை, s. Poisonous smoke or fumigation from burning poisonous reptiles or vegetables. நச்சுப்பூடு, s. A poisonous herb. நச்சுப்பொடி, s. A poisonous powder, விஷத்தூள். 2. A small-fish, ஓர்சிறுமீன். நச்சுப்பொய்கை, s. Poisonous water of a tank. (p.) நச்சுமரம், s. A poisonous tree, எட்டி, Strychnos, nus-vomica, L. நச்சுமரமாயினும்நட்டவன்வெட்டுவானோ..... Though the tree be poisonous will the planter cut it up; i. e. though a man be evil, his patron is not the one to reject him. நச்சுமருந்து, s. Poisonous medicine. நச்சுமழை, s. An unhealthy or pernicious rain being untimely, not plentiful, &c., காலந்தப்பியமழை. நச்சுவாக்கு, s. Malign words of some particular poets. நச்சுவாய், s. The mouth of one whose words are blighting, விஷவாக்கு. நச்சுவிறகு, s. Poisonous fuel, used in witchcraft, &c. நச்செண்ணெய், s. A kind of poisonous oil, for curing sores, விஷதைலம். நச்செலி, s. A kind of rat whose bite is poisonous, sometimes fatal. (c.) நச்செழுத்து, s. Letters which may be so placed, in poetic composition, as to be considered ominous; as in the first word of the poem, or other important places, they are, ய, ர, ள, யா, யோ, ரா, லா, லோ, also உயிரளபெடை, ஒற்றளபெடை, மகரக்கு றுக்கம், and ஆய்தக்குறுக்கம். 25)

ny (p. 270) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To love, to exercise affection, to profess and manifest love, to woo, to coax, நேசங் காட்ட. 2. To be kind, affectionate, friendly, civil, courteous, பிரியப்படுத்த. 3. To respect, to esteem, to show respect, மெச்ச. (c.) 4. (p.) To desire greatly, to long for, ஆசைகொள்ள. நயவாதேநன்றிபயவாவினை. Desire not that which is injurious. (p.) ஒருவரைநயந்துபிழைத்தல். Getting a living by pleasing one; i. e. by acting agreeably to one's wishes and getting his favor. நயத்தகு, [a change of நயக்கத்தகு.] Pleasing; gratifying. (p.) நயகுணம், s. Excellent disposition, நற்குணம். (p.) நயகுணன், s. A good man, a man of excellent disposition. நயச்சொல், s. Pleasantry, pleasing or humorous words with a smile, புன்னகைச் சொல். 2. Compliment, flattery, இச்சகம். 3. Complaisance, civility, affability, முக மன்வார்த்தை. 4. Wheeding, attractive or winning talk, இன்சொல். நயந்துகேட்க--நயந்துகொல்ல, inf. To solicit or requst earnestly. நயந்தோர், s. Friends, மித்திரர். (p.) நயப்பு, v. noun. Cheapness, மலிவு. 2. Improvement advancement, இலாபம். 3. Superiority, முதற்றரம். 4. Delight, pleasure, சந்தோஷகரம். 5. Desire, ஆசை. 6. Affection, love, அன்பு. நயப்புணர்வு, s. Kindness, favorableness of disposition, grace, கண்ணோட்டம்; [ex உணர்வு.] (சது.) 51)

nāṭu (p. 273) s. [Gen. நாட்டின்.] Country, kingdom, state, realm, இராச்சியம். 2. Rural or agricultural country, as distinguished from city, மருதநிலம். 3. Populated country or district, as distinguished from forest tracts, தேசம். (c.) 4. (சது.) Place, room, space, area, பரப்பு. 5. Locality, situation, இடம். 6. Earth, land, as distinguished from sea, பூமி. 7. The world, உலகம். 8. Side, region, quarter, பக்கம். --Note. The five principal countries of SouthernIndia, are: 1. தொண்டவளநாடு, Tonda; 2. சோழவளநாடு. Chola; 3. பாண்டிவளநாடு; Pandia; 4. கொங்குவளநாடு. Kongu; 5. மலைநாடு, Malyalam. Of districts are தொட்டியநாடு, Dottiya; நாஞ்சிநாடு, in Malyalam, and மறவ வாடு, the Marava province. நாடெங்கும்வாழக்கேடொன்றுமில்லை. When a country prospers, there is no insurrection. (Avv.) திருநாடு, s. A name of Vaikuntha the paradise of Vishnu. நாடுசார்நிலம், s. Ground adapted to the growth of rice. நாடுபடிதல், v. noun. Obeying, submitting as a country to its rulers, நாட் டார்வசப்படுதல். நாடுபடுதிரவியம், s. Country productions. See திரவியம். நாடோடி, appel. n. A vagrant, a vagabond, a stroller, நிலையற்றவன்; also நாடோடி யாய்த்திரிகிறவன். 2. [in comb.] Common to the country. நாடோடியாய்வழங்குகிறது. It is common. நாடோடிச்சொல்--நாடோடிப்பேச்சு, s. Words common in the country, provincial dialect, வழக்கச்சொல். நாடோடிப்பாஷை, s. The vernacular tongue, நாகரீகமற்றபாஷை. நாட்டமைதி, s. The settled state of a country, தேசத்தினமைவு. 2. Things promoting the prosperity of a state, in six particulars: 1. செல்வம், wealth; 2. விளை நிலம், corn-fields; 3. செங்கோல், a good government; 4. நோயின்மை, freedom from epidemics; 5. வளம், fruitfulness; 6. குறும் பின்மை, exemption from crime. (சது.) நாட்டவத்தனம், s. [prov.] Clownishness, rusticity, நாட்டுப்பாங்கு. நாட்டவன்--நாட்டான், s. A countryman, a clown. நாட்டாண்மை, s. [vul. நாட்டாமை.] Chieftaincy of a country, ஊராளுந்தன்மை. நாட்டாண்மைக்காரன், s. Chief of a country or village; a Natamagar. நாட்டாண்மைக்காரி, s. Wife of a Natamagar. 2. A proud forward woman. நாட்டாண்மைப்பண்ண, inf. To manage the office of a Natamagar. நாட்டார், s. [sing. நாட்டான்.] People of a country, தேய்த்தார். 2. Countrymen, rustics, நாட்டுப்புறத்தார். 3. Chief persons among the Vellala caste. நாட்டாள், s. [com. காட்டாள்.] A laborer, வேலைசெய்வோன். நாட்டாளுக்கொருநீட்டாளோ. Must a day laborer have a servent? நாட்டுக்கணக்கன், s. A village accountant. நாட்டுக்குற்றம், s. Things injurious to a country, pests, scourges, ஊருக்குள்ள தீங்கு.--One class is seven-fold: 1. தொட்டி யர், strolling jugglers, wizards, witches; 2. திருடர், thieves, robbers; 3. யானை, wild elephants; 4. பன்றி, wild hogs; 5. விட் டில், insects; 6. கிள்ளை, parrots; 7. பெரு மழை, excessive rain.--Another class is eight, fold: 1. விட்டில், locusts and insects; 2. தன்னரசு, anarchy; 3. வேற்ற ரசு, invasion by a foreign power; 4. யானை, elephants; 5. மிகுமழை, excessive rain; 6. மிகுகாற்று, high winds, tempests. 7. கிள்ளை, parrots; 8. நட்டம், dissipation or dancing. (சது.) நாட்டுச்சந்தம்--நாட்டுப்பாங்கு, s. Slovenly or rustic habits of dress, behavior or talk. நாட்டுச்சார்பு, s. Agricultural tracts, மருதநிலம். நாட்டுச்சிறப்பு, s. The excellencies, natural or artificial of a country, ஊர் வளம். நாட்டுப்புறம், s. Country parts. நாட்டுப்புறத்தார், s. [pl.] Rustics, unpolished persons. நாட்டுப்பெண், s. A daughter-in-law, மருமகள். (Tanjore usage.) நாட்டுப்போங்கு--நாட்டுவழக்கம், s. The style, fashion, and manners of a country, ஊர்க்கடுத்தவிதம். 2. Rusticity, coarseness, அவிவேகவாடிக்கை. நாட்டுமட்டம், s. A country pony not from Pegu. நாட்டுவர்த்தமானம், s. The news of the Mofussil. நாட்டுவளப்பம்--நாட்டுவளம், s. Fertility of country, நாட்டின்சீர். 2. Good order of a country, as to its inhabitants, the animals, &c. நாட்டுவெள்ளரி, s. The wild Cucumber, of native or spontaneous growth. 66)

nilm (p. 277) s. Ground, soil, earth, land, தசை. 2. The earth, the world, பூவுலகம். 3. Country, province, தேசம். 4. Appropriate place, seat, source--as of sound, தக்கவிடம். 5. Floor of a house or car, தளம். 6. Place, estate, இடம்.--Note. The four kinds of soil are: 1. குறிஞ்சி, hilly ground; 2. முல்லை, forest; 3. மருதம், agricultural land; 4. செய்தல், maritime tracts. நிலம்குளிரமழைபெய்தது. It has rainded so as to cool the groud. நிலஇலந்தை, s. A plant. See இலந் தை. நிலக்கடம்பு, s. A plant, ஓர்பூடு, Justicia acaulis, L. நிலக்கடலை, s. Ground-nut of the West Indies. See கடலை. நிலக்கணம், s. [in proso.] One of the four auspicious feet proper to begin a poem. See அட்டகணம் under கணம். நிலக்கரி, s. Coal as taken from the earth, pit-coal. நிலக்கறையான், s. A white-ant. See கறையான். நிலக்கன்று, s. A young sapling. நிலக்காரை, s. A kind of thorny shrub, ஓர்முட்செடி. நிலக்காளான், s. A kind of fungus, the toadstool. நிலக்குமிழ், s. A low, thorny shrub, ஓர்செடி, Gmelina Asiatica, L. நிலக்குழி, s. A hole in the ground in which a mortar is fixed, உரற்குழி. 2. The figure of a letter marked in sand for a child to trace over, அட்சரக்குழி. நிலக்குறி, s. Sigus said to appear in the ground when certain juices are poured on it, shewing whether treasure has been buried and of what kind--a branch of நீதிசாத்திரம். நிலக்கூந்தல், s. A plant, எலிச்செவிப் பூண்டு. See கூந்தல். நிலக்கொட்டை, s. A plant, Tragia Cham&ae;lea, L. நிலக்கொதி--நிலக்கொதிப்பு, s. Heat of the ground when a little rain falls after a long drought. 2. Heat of the ground after the day is past. நிலச்சார்--நிலச்சார்பு, s. [prov.] Nature or kind of soil, பூமியின்றன்மை. 2. Character of soil as enriching its inhabitants or the contrary, நிலவளம். நிலச்சுருங்கி, appel. n. A plant, Oxalis sensitiva, L. நிலச்சூடு, s. Heat of the ground as felt by the bare feet, said to be injurious to the sight, and prejudicial to health. நிலத்தரசுகாரர், s. [prov. pl.] Proprietors of the soil; also noblemen. நிலத்தாமரை, s. The rose-shrub. (R.) நிலத்தியல்பு--நிலவியல்பு, s. As நிலச் சார்பு. நிலத்தியல்பாநீர்திரிந்தற்றாகுமாந்தர்க்கினத் தியல்ப தாகுமறிவு. As rain water is changed according to the nature of the soil upon which it falls, so will the nature of men be changed according to the company they keep. (குறள்.) நிலத்துத்தி, s. A shrub. See துத்தி. நிலத்துளசி, s. A plant, ஓர்துளசி. See துளசி. நிலநெல்லி, s. A plant. See துத்தி. நிலந்தட்டி, appel. n. [prov.] A kind of pounder for beating or smoothing a floor, a road, &c., நிலத்தைச்சமனாக்குமோர்க் ருவி. நிலந்தெளிய, inf. (as an adv.) At daybreak; (lit.) when the ground is clearly visible. நிலப்பங்கு, s. Share of land. நிலப்பனை, s. A kind of plant, ஓர்பூடு, Curculigo orchioides, L. (Roxb.) நிலப்பனைக்கிழங்கு--நிலப்பனங்கிழங் கு, s. The medicinal root of the plant. நிலப்பாகல், s. A creeper, ஓர்பாகற் கொடி, Momordica humilis, L. (R.) நிலப்பாலை, s. A plant. See பாலை. நிலப்பாவாடை, s. White cloth spread on the ground for a new-married couple, or at the time of a funeral procession for friends to walk on. See நடைபாவாடை. நிலப்பிரயோசனம், s. Production of the soil, profit of land. நிலப்பிளப்பு, v. noun. Crack, chasm formed by the sun in muddy soils. நிலப்புழு--நிலப்பூச்சி, s. A kind of worm. நிலப்பெயர்ச்சி-நிலப்பேதம், s. Change of climate, as favorable or unfavorable to health of man or beast. நிலப்பொட்டு, s. A spot made on the forehead of children by rubbing the finger on the smeared floor and touching it, மண்ணைத்தேய்த்திடுந்திலதம். 2. A kind of medicinal fungus, ஓர்காளான். நிலப்போங்கு, s. Quality of soil, good or bad, as affecting plants. நிலமகள், s. The earth as a goddess, பூமாதேவி. நிலமகன், s. The planet Mars, செவ் வாய், symbolically described as a son of பூமிதேவி. நிலமட்டம், s. Ground or water level. See நீர்மட்டம். நிலமண், s. [prov.] Earth laid down to form the floor of a house, தரையைநிரப் புமண். நிலமதிப்பு, v. noun. Estimation of land as to its value, produce, &c. நிலமயக்கம், s. Blending of different tracts of country, as the hilly, forest, &c. See திணைமயக்கம். (p.) நிலமறிதல், v. noun. Knowing the different soils for wells, &c., பூமியின்வள மறிதல். 2. Knowing the lucky side or place, in gambling. வெல்லுநிலமறிந்தவன். One knowing the point at which to place himself in order to win. நிலமிதி, s. [prov.] Peculiarity of place, climate, &c., as affecting health or disposition, இடவுரிமை. நிலமெடுத்தல், v. noun. Selecting by astrological calculations an auspicious spot for the site of a house, temple, well, &c. நிலமை, s. [prov.] Landed property, பூஸ்திதி. See நிலைமை. நிலம்பிராண்டி, appel. n. A kind of herb which takes fast hold of the ground, ஓர்பூடு. நிலம்புலம், s. Lands of different kinds. நிலவடலி, s. A very young palmyratree, சிறுபனை. நிலவடுப்பு--நிலஅடுப்பு, s. A hole cut in the ground for a fire place. நிலவரி, s. Land-tax. 2. The proportion due to government, as lord of the soil. நிலவளம், s. Peculiarity of soil as நிலவாசி, 2. நிலவலயம், s. The earth, the circle or sphere of the earth, பூமி. (p.) நிலவறை, s. A cavern, a cave, a cellar, a subterraneous room, avenue, &c., நிலவாகை, s. Cassia senna, as நிலஆ விரை. நிலவாகைச்சூரணம், s. Senna powders. நிலவாசி, s. Superiority of soil, as improving plants, நிலப்போங்க. 2. Peculiarity of soil as improving or deteriorating plants; sometimes also men, beasts, milk, &c. நிலவாடகை, s. [com. நிலவாடை.] Rent of land. நிலவாரம், s. [prov. தரைவாரம்.] The owner's share of produce from land. நிலவாழை, s. A kind of plant, ஓர்பூடு. நிலவாவிரை--நிலஆவிரை, s. [improp. நிலாவிரை.] A species of the ஆவிரை plant, Cassia senna, L. நிலவித்தியாசம், s. Difference of soil, country, climate, &c. நிலவியல்பு, s. Nature of soil, &c. See நிலத்தியல்பு நிலவிளா-நிலவிளாத்தி, s. A shrub of the விளா class, a low shrub of the Feronea species. நிலவிறிசு, s. [vul.] A kind of fire works set on the ground, ஓர்வாணம். நிலவீரியம், s. A kind of medicinal earth; also பூநீறு. நிலவுமரி--நிலஉமரி, s. A plant, ஓர் பூடு. நிலவூறல்--நிலவோதம், s. Dampness of soil, ground floor, &c. நிலவெடுப்பு, v. noun. [prov.] Breaking new soil, முதலாமுழவு. நிலவெழுத்து--நிலஎழுத்து, s. Writing on the ground, as school boys. நிலவேம்பு, s. A medicinal plant, ஓர் பூண்டு, Justicia Paniculata, L. நிலவேர், s. An earthworm used medicinally, and thus called politely, பூநா கம். செந்நிலம், s. A field of battle as செம் புலம். 2. Forest land of a red color, செந்த ரை. பண்பட்டநிலம், s. Tilled ground. 149)

niẕl (p. 277) s. Shade, shadow, சாயை. 2. Image or reflection in mirror, water, &c., விம்பம். 3. Type, representation, counterpart, முன்னடையாளம். 4. Appearance, phantom, வெறுந்தோற்றம். 5. (fig.) Protection, retreat, asylum, refuge, தஞ்சம். (c.) 6. Coolness, frigidity, குளிர்ச்சி. 7. Grace, favor, benignity, அருள். 8. Wealth, prosperity, affluence, செல்வம். 9. Light, radiance, splendor, ஒளி. 1. Disease, ailment, நோய். (சது.) 11. Justice, equity, நீதி. (பிங்.) நிழல்நல்லதுமுசிறுபொல்லாது. Shade is pleasant, the red ants (under it) unpleasant; i. e. the patronage of the great is good, those around are troublesome. நிழல்நிற்கிறதாபார். See whether there is any shadow; i. e. see whether the sun shines. ஒதுங்கநிழலில்லை. There is no shade to resort to. 2. There is no place of refuge. அண்டநிழலில்லை. There is no shade; i. e. no place of refuge. தன்னிழல்தன்காற்கீழ்வர--தன்னிழல்தன்னடிக்கு வர. When one's shade is under foot; i. e. when it is exactly noon. நிழலாட, inf. To be reflected as an image in water, a mirror, &c. நிழலாட்டம், s. v. noun. Any thing like a shadow, shade in painting, &c. 2. Typical representation, adumbration, 3. A mere phantom. நிழலிட, inf. To cast a shadow, to over--shadow, to shade. 2. To reflect objects, சாயைகாட்ட. நிழலுணக்க--நிழலுலர்்த்த, inf. To dry medicines in the shade. See உலர், v. நிழலொதுக்கு, s. A shady covert or retreat. நிழலோடுதல், v. noun. Lengthening of a shadow. நிழல்காத்தல், v. noun. Being shaded. நிழல்கொடுக்க, inf. To cast a shadow as நிழலிட. நிழல்செய்ய--நிழற்செய்ய, inf. To over-shadow. (p.) நிழல்நாவல், s. A plant. See நாவல். நிழல்பட--நிழல்விழ, inf. To fall as the shadow of a flying body, &c. நிழற்கீழ்ப்பயிர், s. Plants in the shade of trees. நிழற்சாய்ப்பு, s. A shady resort, as நிழ லொதுக்கு. நிழற்சரிவு--நிழற்சாய்வு, v. noun. Declining of a shadow. நிழற்பாடு, s. [prov.] Shade as injurious to plants, &c. நிழற்பாவை, s. Puppets the shade of which are cast on a curtain. குடைநிழல், s. Shadow of an umbrella. 2. (fig.) The protection of a government. See குடை. நிழலல்--நிழலுதல், v. noun. [of an imperfect verb.] Shadowing, being cast as a shadow, நிழல்செய்தல். 2. Being reflected as an image, சாயைதோன்றல். (p.) 182)

pirṇṭai (p. 316) s. [improp. பிரட்டை.] A medicinal shrub, Vivitis quadrangularia. (Willd.) பெரும்பிரண்டை, s. A large species of the above, said to be sensitive to the touch, and injurious to other plants. 23) *

miku (p. 353) கிறேன், ந்தேன், [poet. மிக்கேன்.] வேன், மிக, v. n. To exceed, to surpass, to become superior, அதிகரிக்க. 2. To remain, to be left, be to spare, be superfluous, (c.) மிக, inf. [also மிகவும், as adv. or adj. in the superlative.] Very much, abundantly, பெருக. மிகப்படல், v. noun. Increasing, abounding, அதிகரித்தல். மிகப்படச்சொல்லுகிறது. Saying too much. மிகல். Becoming plentiful, increasing, மிகுதல். 2. Becoming great. மிகன்மக்கள். The great. (நீதிநெறி.) மிகவல்லோர், s. [pl.] Very powerful persons, அதிவீரர். 2. Those that are well skilled in any art, அறிவிலுயர்ந்தோர். மிகவும். Very much, abundantly. மிகவுஞ்சந்தோஷப்பட்டான். He greatly rejoiced. மிகவும்வருத்தமாயிருக்கிறது. It is very hard. மிகவும்பயந்துபோனேன். I was very much afraid. மிகவுந்தொங்கிஷப்படுகிறான். He is suffering greatly. மிகு, [Aorist as an adj.] Great. மிகுகொடையாளன், s. Karna, as very liberal, கர்ன்னன். (சது.) மிகுதம்--மிகுதி, v. noun. Much, abundance, profusion, redundance, அதிகம். 2. Excess, overplus, மீதி. 3. A crowd, திரட்சி. 3. Fulness, satiety, பூரிப்பு. 5. Increase, பொலிவு. மிகுதியான, [as an adj.] Abundant. மிகுதியானது. That which is abundant. மிகுதியானபேர். The majority. மிகுதியும். Greatly, exceedingly. மிகுதியுஞ்சுருக்கிப்போட்டான்..... He has greatly abridged, or curtailed. மிகுந்த, [rel. part. as adj.] Much, great, &c. மிகுந்தவாசனை. A strong, fragrant smell. மிகுந்தகிரயம். An exorbitant price. மிகுந்தவயசு. Very old age. மிகுந்திருத்தல், v. noun. Being too much,. or in excess. 2. Being left, as மீந்திருத்தல். மிகை, v. noun. Abundance, superfluity, மிகுதி. 2. Sorrow, affliction, துன்பம். 3. Destruction, கேடு. 4. Trouble, வருத்தம். (சது.) 5. Fault, defect, error, குற்றம். மானேறு, s. The male of a deer--as கலைமான். 2. The twelfth lunar mansion, உத்திரநாள்; [ex ஏறு.] மான்களங்கம், s. Spots on the moon, considered as disease from a curse, and supposed to resemble those of the deer. மான்கீரை, s. A plant. See கீரை. மான்செவி, s. A plant, hart's-ear. See எருமைநாக்கி. மான்செவிக்கள்ளி, s. A milky shrub. See கள்ளி. மி மிகைபட, inf. To be blamed. மிகைபடச்சொல்லேல். Don't speak injuriously. (Avv.) மிகைபடக்கூறல், v. noun. Redundancy as a fault in composition. See நூற்குற் றம், under குற்றம். மிகைபோட--மிகைசொல்ல, inf. To charge one falsely. (R.) மிக்க, [rel. part. as adj.] Overmuch, superior, &c. (p.) தந்தைசொல்மிக்கமந்திரமில்லை. No precept is better than that of a father. (Avv.) மிக்கசெயல், s. Extraordinary power; magnanimity. See ஊராண்மை. மிக்கு, v. noun. Greatness, superiority, பெருமை. (p.) மிக்குடைய. Possessing greatness. (நீதி நெறி.) மிக்கது, appel. n. what is abundant, excessive. மிக்கவன்--மிக்கான், s. A great or excellent person, உயர்ந்தோன். மிக்கவை, s. [pl.] Remains of food after a meal, மீந்தவை. 2. (சது.) Unjust proceedings, நியாயமற்றவை. 3. Increase. fulness, abundance, மிகுந்திருப்பவை. 4. Food, ஊண். 5. Boiled rice, சோறு. மிக்கிளமை, s. Juvenility, மிகுந்தஇ ளமை. மிக்கோர், s. [pl.] Men of knowledge, superior men, அறிஞர். (சது.) 3)

mokkai (p. 367) s. [Tel. மொக்கு.] Ignominy, shame, disgrace, வெட்கம். 2. Bulkiness, பருமை. 3. [loc.] A notch in a knife. 4 Bluntness of an iron style, கூரின்மை. மொக்கையானஎழுத்தாணி. A blunt style. மொக்கைகுலைய, inf. To be disgraced, to suffer reproach. மொக்கைபண்ண, inf. To injure one, அவமானப்படுத்த. 2. To use a knife injuriously--notching its edge, or breaking the point, ஆயுதங்களைமழுக்க. மொக்கைபோக, inf. To be disgraced or deceived. 2. To be notched as a knife, sword, &c. 5)