itam (p. 45) s. That which is acceptable, pleasant, agreeable, delightful, gratifying, welcome, இன்பமானது. 2. A good, benefit, நன்மை. Wils. p. 975. HITA. 3. Taste, gust, relish, இனிமை. 4. That which belongs, உரிமை. 5. Word, சொல். இதக்கேடு, s. Tastelessness, insipidity. இதஞ்சொல்ல--இதம்பேச, inf. To give good advice, give appropriate counsel. (அரிச்சந்.) 2. To speak good things. 3. To speak kindly, sweetly, acceptably. இதம்பண்ண, inf. To please, gratify person, &c., இன்பஞ்செய்ய. இராகிதம், s. Good and evil, நன்று தீது. [in usage இதமகிதம்.] Wils. p. 975. HITAHITA. வாய்க்கிதம், s. Being pleasant to the taste. 146)

umi (p. 62) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To become chaff, பதராக. 2. To become insipid, to spoiled as food, சாரமற. 3. To decay as flesh, dead bodies, the timbers of a house, &c., அழிய. This word is used chiefly in the past tense. வாழைப்பழமுமித்துப்போயிற்று. The plantains are become tasteless. வீட்டுவலிச்சலெல்லாமுக்கியுமித்துப்போயிற்று.... The house is totally decayed. இந்தமீனுப்புப்போடாதிருந்தாலுமித்துநாறிப்போம். If you do not salt this fish, it will become tainted. சோறுமித்துப்போயிற்று. The boiled rice is become insipid. 78)

ūcu (p. 69) கிறேன், ஊசினேன், வேன், ஊச, v. a. To sew, join two, தைக்க. 2. v. n. [used with the அஃறிணை terminations.] To become stale, sour, rank, insipid, &c.--as food by keeping, சுவைகெட. 3. To decay, become putrid--as flesh; to corrupt, putrefy--as a corpse, ஊழ்க்க. ஆசைப்பட்டகாரியமூசிப்போயிற்று. He has not got the thing he desired. முள்ளினூசித்துன்னமூசியவாடை. A garment sewed together with thorns instead of needles. (சிந்தா.) ஊசிப்போனகறி, s. Meat past eating, spoiled. ஊசுமுடல், s. The vile body. (அறிவானந்தசித்தி.) ஊசல், v. noun. Becoming stale, rank. 2. s. That which is stale, rancid, spoiled by age, பதனழிந்தது. 37)

kutkkēṭu (p. 119) s. [prov. vul.] Inferiority; insipidness; immorality, சூதனைக்கேடு. See சூதனம். 11)

ckkai (p. 155) s. Refuse of sugar cane, of fruits, &c., either the rind, or other fibrous parts; incompactness; want of solidity and strength, கோது. (c.) 2. [prov.] The wadding of a gun--as தக்கை, துப்பாக் கித்தக்கை. 3. A species of Jack fruit, கானப் பலாக்காய். 4. Carpenter's chips, சிராய். சக்கைசக்கையாயுரிக்க, inf. To strip off any fibrous substance. 2. (fig.) To rail at or revile one. சக்கைசக்கையாய்ப்பிளக்க, inf. To cut or split into chips. சக்கையாய்க்கிடக்க, inf. To be insipid. சக்கையாய்ப்பிளிய, inf. To squeeze into a refuse. 2. (fig.) To press one hard to work. (c.) சக்கையன், s. [prov.] A person with a stout but incompact body. பலாக்காய்ச்சக்கை, s. [prov.] The rind or other refuse of jack fruit. மரச்சக்கை, s. A chip, a wooden peg. 17)

cppeṉviruttl (p. 160) v. noun. Being insipid to the taste, இலைத்துக்கிடத்தல். 49) *

cuvai (p. 198) s. Taste, flavor, உருசி. (சது.) 2. Deliciousness, sweetness, agreeableness, இனிமை. 3. That which is gratifying to the senses or mind, இன்பம். (c.) 4. One of the five senses, ஐம்புலத்தொன்று. 5. A figure of rhetoric. (See இரசாலங்காரம்.) 6. The fourteenth lunar asterism, சித்திரை நாள். அவனாவுக்குச் சுவையற்றுப்போய்விட்டது. His tongue has lost the sense of taste. சுவைகாட்ட, inf. To give a relish to. 2. To entice, allure, decoy. 3. To be tasteful, relishable, pleasant to the taste. சுவைகாண, inf. To have a relish for. 2. To be allured, attracted, decoyed by a bait, &c. 3. To try, examine, taste food, &c. சுவைகெடல், v. noun. Being insipid. 2. Losing one's charms. சுவைகொள்ள, inf. To taste. 2. To enjoy pleasures, இன்பமுற. சுவைபார்க்க, inf. To taste. 2. To be nice, particular, dainty in food. சுவைப்பட--சுவைபட, inf. To be relishable, to taste well. 2. To get a relish or liking for. சுவைப்படுத்த--சுவைபடுத்த, inf. To make a thing pleasant or agreeable to one. சுவைப்பொருள், s. Dainties, sweetmeats, தீன்பண்டம். சுவையறிய, inf. To know or discriminate the taste of food. 2. (fig.) To be allured by any pleasure. சுவைகெட்டுப்போக, inf. To lose one's relish or taste. உட்சுவை, s. The flavor of fruit, sugar, &c. எண்சுவை, s. See இரசம். அறுசுவை, s. The six flavors, viz.: 1. கைப்பு, bitterness, 2. இனிப்பு, sweetness, 3. புளிப்பு, sourness. 4. உவர்ப்பு, saltness. 5. துவர்ப்பு, astringency. 6. கார்ப்பு, pungency. 46)

nicāram (p. 276) s. That which is sapiess, insipid, dry, or uninteresting, சாரமில்லாதது; [ex நி, neg.] 2. Trouble, vexation, வருத்தம். 42)

niracam (p. 277) s. Saplessness, insipidity, tastelessness, சாரமின்மை; [ex நி, neg.] நிரசவஸ்து, s. [in calender.] Goods,-as gold, silver, clothes, jewels, &c., சார மில்லாப்பொருள். நிரசாதிசாஸ்திரம், s. Mineralogy, as தாதுவாதம். நிரசாதிபதி--நிராசாதிபன், s. [in astrol.] The planet ruling over dry commodities, for the year, சாரமில்லாப்பொருளுக்கதிதேவதை. 88) *

ptr (p. 293) s. Chaff, husk, empty corn-ears, பதடி. 2. (fig.) Unsubstantiality, emptiness, worthlessness, insipidity, அற்பம். (c.) பதர்நெல், s. Empty rice corns. 2. Good rice mixed with empty corns. பதர்ப்பேச்சு, s. Empty talk, mere chaff. இவன்வெறும்பதர். He is mere chaff-useless, incapable. 17)

pẕmai (p. 302) s. Oldness, ancientness, antiquity, பூருவம். 2. What is antiquated, obsolete, old fashioned, வழங்காதொழிந்தது. 3. Staleness, vapidness, insipidness, சாரமின் மை. 4. An old saying, a proverb, முதுமொழி, 5. Old acquaintance, long established intimacy, வெகுநாட்பழக்கம். 6. Decay from age, சிதைவு. 7. Ancient history of a family, chronicle, பழங்கதை. 8. Long established usage or custom,மரபுபற்றிவருகை. (c.) பழங்கஞ்சி, s. Congy kept over night. பழங்கணக்கு, s. An old account, an account previously settled. 2. A thing out of use, obsolete, forgotten. பழங்கதை, s. An ancient story 2. A thing long passed by, disregarded, forgotten. பழங்கந்தை, s. Old rags, tatters. பழங்கலம், s. An old cup or plate. பழங்காடி, s. Liquids soured by keeping as ஆறுமாதக்காடி. பழங்காய்ச்சல்--பழஞ்சுரம், s. A chronic fever. பழங்கிடையன், s. [prov.] Old commodities. See கட்டுக்கிடை. பழஞ்சாதம்--பழஞ்சோறு, s. [also பழை யசாதம், பழையது. Boiled rice kept till next morning. பழஞ்சீலை--பழந்துணி, s. An old or worn out garment. பழஞ்சொல், s. As பழமொழி, 1. பழந்தரை s. Land long cultivated and worn out. பழநிலுவை, s. Balance of a former account. பழநெல், s. Old rice of the previous year. பழமலம், s. [com. பழையமலம்.] Excrement lodged too long in the bowels. பழமலை, s. A celebrated hill sacred to Siva, விருத்தாசலம். பழமனை, s. An old decayed house, பழையவீடு. 2. The site or ruins of a decayed house, இடித்தகட்டம். பழமைபாராட்ட, inf. To expatiate on former greatness and prosperity. 2. To extol one's ancestors. பழமைபேச, inf. To talk of things, customs, usages, &c., of one's ancestry, to the disparagement of others; used also in irony. பழமொழி, s. A old saying, a proverb, a maxim. 2. A law, ஓர்நீதிநூல். பழம்பகை, s. Old or hereditary hatred as நெடுநாட்பகை. 2. Cherished enmity. as தொந்தப்பகை. 3. Inveterate, natural hatred, as between the kite and the snake, இயற்கைப்பகை. பழம்பஞ்சாரம், s. That which is very old, as a bullock, horse, or garment. See பஞ்சாரம் 2. [in contempt.] A very old man or woman, மிகமுதியோர். பழம்பஞ்சுரம், s. A class of tunes, as பஞ்சுரம். பழம்பாடம்--பழையபாடம், s. An old lesson. 2. [fig.] Old lesson-day or the fourteenth of the month. பழம்புகையிலை, s. Old tobacco improved by keeping. பழம்புண், s. An old ulcer. பழம்புண்ணாளி, s. An old patient. 2. [fig.] An experienced man. பழம்பொருள், s. An old thing. 2. [fig.] The External, கடவுள். பழம்போக்கு--பழையபோக்கு, v. noun. An ancient or antiquated style. பழவடியார், s. Devotees of long standing 2. Persons of an ancient family. 3. Freed slaves; [ex அடியார்.] பழவினை, s. Long cherished malice, as பழம்பகை. 2. Deeds of former births, ஊழ்வினை. பழவேற்காடு, s. The name of a town, Pulicat, from வேல், a tree, ஓரூர். 73)