atiṣṭi (p. 11) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be situated, abide, நிலைப்பட. 2. To inhabit, possess, ஆவிர்ப்பலிக்க. 3. To become inspired with divinity as an image, ஆவாகனமாக. (p.) (உப, 163, 164, 197, 25.) விக்கிரகத்திற்சுவாமியதிஷ்டித்தார். The god has inspired the image. விக்கிரகங்கடவுளாலதிஷ்டிக்கப்பட்டது. The image is inspired by the god. 12)

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

āvākaṉam (p. 43) s. The deifying of an image, causing the god to enter it by incantations, &c., ஸ்தாபனம். Wils. p. 122. AVAHANA. (p.) ஆவாகனம்பண்ண, inf. To inspire an image with its god. 26)

iṟuku (p. 57) கிறது, இறுகினது, ம், இறுக, v. n. To become tight--as a bandage, knot, &c., to be strained, be close, hard, compact, &c.--as land dried by the sun, அழுந்த. 2. To grow thick in consistency, to coagulate, to be inspissated, be clotted, உறைய. 3. To congeal, become hard--as wax, metals, &c., to become dry--as mortar, clay, &c., கட்டியாக. 4. To become firm--as a loose tooth, பெலக்க. 5. To be close, rich, luxuriant--as growing corn, fruitful trees, &c., செறிய. எண்மண்டையிறுகிப்போயிற்று. My head feels day (needing oil and bathing). சளியிறுகிற்று. The phlegm (in the throat) is become hard. இறுகக்கட்ட, inf. To brace or fasten tight, close, compact, &c., அழுந் தக்கட்ட. இறுகத்தழுவ, inf. To hug, embrace closely, இறுகவணைக்க. இறுகப்பிசைய, inf. To knead hard, make close by kneading, அழுந்தப்பி சைய. இறுகப்பிடிக்க, inf. To hold fast, grasp tight, அழுந்தப்பிடிக்க. 2. To be stingy, parsimonious, tenacious, செலவு செய்யாதிருக்க. இறுகவிறுக, [adverbially.] Very tight, drawn tighter and tighter, அழுந்த வழுந்த. இறுகினகை, s. Close-fistedness, parsimony, ஈயாதகை. இறுகினதேகம், s. A firm, compact body. இறுகினமனம், s. An unrelenting heart, a close or parsimonious mind. இறுக்கம், v. noun. Tightness, closeness, compactness, hardness, tenacity, அழுத்தம். 2. Closeness of weather, sultriness, ஒடுக்கம். 3. Parsimoniousness, niggardliness, tenaciousness, கையழுத்தம். 4. Strictness, rigidness, pressure, நெருக்கம். இறுக்கமானகாலம், s. Sultry weather. 2. Hard times. 23)

iṟukku (p. 57) கிறேன், இறுக்கினேன், வே ன், இறுக்க, v. a. To tighten, strain close or hard, to make compact, அழுந்தக்கட்ட. 2. To thicken a liquid, inspissate, உறையச்செ ய்ய. 3. (சது.) To put on clothes, to dress, உடுக்க. 4. [prov.] To urge, coerce, force, ஒடுக்க. 5. To reprimand, reprove, bear hard upon, chide, உறுக்க. இறுக்குவார், s. A saddle girth, the thong of a sandal, any thing used for tying or binding, அழுந்தக்கட்டும்வார். இறுக்கு, v. noun. Pressing, urging, rigor--as of a revenue officer, rigid exaction, coercion, ஒடுக்குகை. 2. Reprimand, reproof, censure, chiding, உறுக்கு கை. 3. s. A hard tie, knot, இறுக்கியமுடிச்சு. 25)

ucuvācam (p. 59) s. [com. உச்சுவாசம்.] Inhaling, inspiration--the opposite of நிசு வாசம். 47)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uttrvu (p. 60) s. Permission, grant, leave (of superiors), விடுதலை. 2. A government order, கட்டளை. 3. Answer, reply, விடை. 4. A divine permission suggested in dreams, or revealed by inspiration, தேவோத்தரவு. அவனுக்குக்கதிர்காமத்திற்குப்போகஉத்தரவுகிடைத் தது. He has obtained divine permission to go on a pilgrimage to Cathirgamam (a place sacred to Soobramania). உத்தரவுகேட்க, inf. To ask leave. உத்தரவுகொடுக்க, inf. To give permission. உத்தரவுசெய்ய, inf. To grant permission, privileges, &c. உத்தரவுசொல்ல, inf. To give leave. உத்தரவுச்சீட்டு, s. A passport, permit, விடுதலைப்பத்திரிகை. 2. A certificate of right, permission, privilege, authority, அதிகாரப்பத்திரிகை. உத்தரி, s. A horse, குதிரை. (p.) உத்தரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To make satisfaction, indemnify, compensate, atone for, expiate, ஈடுசெய்ய. 2. To bear, sustain, experience, to endure what is deserved, சகிக்க. 3. To pay debts, liquidate, to give satisfaction, கடன்செலுத்த. 4. To reply to, answer, state arguments on one's behalf, நியாயங்காட்ட. 5. To guarantee, உத்தரவாதஞ்செய்ய. 6. v. n. To suffer by disease, poverty, age, &c., அழுந்த. வியாதியிலேகிடந்துத்தரிக்க, To lie suffering in disease. சமுசாரப்பொறுப்பையுத்தரிக்க. To sustain the burden of a family. நாலுபேர்சமுகத்திலேயுத்தரித்தாலல்லோதெரியும்.... The merit of the parties will appear by a public discussion. அவனிடத்திலிருந்தென்னாலுத்தரிக்கக்கூடாது. I could not (of cannot) endure to live with him. இந்தப்பாதகமெப்போதுதானுத்தரித்துத்தீரும். O! when will the effects of this enormity be done away by suffering. உத்தரிக்கப்படாதது, appel. n. That which is intolerable, insufferable. 2. That which cannot be expiated. உத்தரிக்கிறஸ்தலம், s. The Romish purgatory, a place of atonement or retribution. நியாயமுத்தரிக்க, inf. To state arguments, to argue. 2. To reply in argument. உத்தரிப்பு, v. noun. Sufferings, afflictions--as retribution for sins of former births, சகிப்பு.--Note. All the meanings of the verb are equally applicable, but this is the most common. 34) *

uṟuti (p. 67) s. Firmness, strength, solidity, stability, திரம். 2. Power, energy, force, வலிமை. 3. Goodness, benefit, நன்மை. 4. Moral instruction, good advice, &c., tending to salvation, சன்மார்க்கவுபதேசம். 5. Certainty, assurance, confidence, decision, நிச்சயம். 6. Corroboration, confirmation, திடப்படுத்துகை. 7. Firm hold, firm attachment, steadfastness, தளராமை. 8. A bond, title deed, voucher, ஆட்சிப்பத்திரம். 9. Literature, science, erudition, கல்வி. 1. Validity in law, வழக்கின்திடம். 11. Heartiness, energy, earnestness, பிடிவாதம்; [ex உறு, urgent.] உறுதிகொள்ள, inf. To be confirmed. உறுதிசெய்ய--உறுதிபண்ண, inf. To confirm, corroborate, benefit, &c., பலஞ்செய்ய. 2. To execute a title deed, bond, &c.--as a contracting party, உடன்படிக்கையெழுத. 3. To believe firmly, persuade one's self, நிச்சயிக்க. உறுதிசொல்ல, inf. To assure, speak firmly, pledge one's word, &c., திரமாகச்சொல்ல. 2. To inspire hope, to console, நம்பிக்கைசொல்ல. 3. To give good moral advice, admonish, நற்போதனை செய்ய. உறுதிச்சீட்டு--உறுதிப்பத்திரம், s. A bond, a written contract, a title deed. உறுதிச்சுற்றம், s. The principal attendants on a king; they are five, viz.: நட்பாளர், அந்தணாளர், மடைத்தொழிலர், மருத்துவக்கலைஞர், நிமித்திகப்புலவர். உறுதிச்சொல், s. A word of assurance, நிச்சயமொழி. 2. A word of advice, நல்லுபதேசம். 3. An admonition, a warning, கண்டிப்பு. உறுதிபண்ண, inf. To confirm, to corroborate. உறுதிபூசுதல், s. The sacrament of confirmation among the Romanists. உறுதிபெறுதல், v. noun. Obtaining firmness of mind. உறுதிப்பட, inf. To be confirmed, assured, to be firmly established in a course of conduct, திடப்பட. உறுதிப்படுத்த, inf. To confirm in a religious sense, to corroborate, establish, பலப்படுத்த. 2. To make a verbal or written promise, உடன்படிக்கைசெய்ய. உறுதிப்பாடு, s. Firmness, fortitude, decision, திடம். 2. A promise, pledge, assurance. உறுதிப்பொருள், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. The four chief ends of intelligent creatures. (See பொருள்.) 3. Wisdom, or good conduct, such as may profit the soul, ஞானம். 4. The real meaning, or essence of a passage, நிச்சயார்த்தம். உறுதிமுடிக்க, inf. [prov.] To execute a title deed, or bond. உறுதியர், s. Messengers of state, confidential agents, தூதர். உறுதியற்றதாக்க, inf. To disannul. உறுதியாய்க்கேட்க, inf. To solicit urgently. 2. To inquire accurately. உறுதியாய்த்தாக்க, inf. To beat severely. உறுதியாய்ப்பிடிக்க, inf. To insist upon, to show no indulgence. உறுதியானவார்த்தை, s. Forcible language. 2. A sure promise, a statement. 3. Moral or religious advice, admonition. 4. Positive declarations or language. உயிருக்குறுதி, s. Instruction or other means tending to the salvation of the soul. பேருறுதி, s. Unshaken confidence.

eẕuppu (p. 75) கிறேன், எழுப்பினேன், வேன், எழுப்ப, v. a. To awake, rouse, start, துயிலெழுப்ப. 2. To raise one that is prostrate, or sitting, cause, or help to rise, தூக்க. 3. To raise from the dead, resuscitate, restore to life, உயிரோடெழுப்ப. 4. To raise from sickness, excite, rouse, stimulate, inspire, பலம்வருவிக்க. 5. To instigate, agitate, cause a stir, a quarrel, war, சண் டைமூட்ட. 6. To raise the voice in speaking or singing to a high pitch, இசையெழுப் ப. 7. To dislodge, or eject one, turn out, &c., கிளப்பிவிட. 8. To excite, or inflame the passions, stir up, கோபமுதலியனவெழுப்ப. 9. To raise a building, வீடெழுப்ப. முயலையுமெழுப்பிநாளையுமுச்சுக்காட்டுகிறது. Starting a hare and setting dogs after it; i. e., to excite one to an action and then injure him perfidiously. எழுப்பு, v. noun. Rousing, waking, எழுப்புகை. 18)

ēvl (p. 79) s. Command, order, direction, ஆணைசெலுத்துகை. 2. Commission, despatches, discharge, ஏவுகை. 3. Services, duties as directed, enjoined or otherwise; attention to a husband, &c., பணிவிடை. 4. Instigation, excitement, inspiration, தூண் டுகை. 5. The imperative mood, எவல்வினை முற்று. 6. Influence, authority (of command), நடத்துகை. 7. Directing a demon upon an enemy by witchcraft, பிசாசையே விவிடுகை. அவனேவற்படி. According to his command-ஏவலாள்--ஏவற்காரன், s. A servant, an attendant. ஏவலிட, inf. To order. ஏவல்கேட்க--ஏவல்செய்ய, inf. To do services commanded. 2. To serve, to obey orders, to perform duties, to wait upon (a husband or superior), பணிசெய்ய. ஏவல்கொள்ள, inf. To employ one in service. ஏவல்மேவல், s. Services commanded and implied. ஏவல்வாய்பாடு, s. The prescribed form of imperative mood--as செய். ஏவல்வினை, s. The imperative of verbs. ஏவற்பணி--ஏவற்பணிவிடை, s. Services commanded. In epistolary writings and in conversation, this is often used as a compliment. ஏவற்பேய், s. A demon instigated and sent against one, ஏவப்பட்டபேய். ஏவற்பேய்கூரையைப்பிடுங்கும். A hired devil will unroof the house; i. e. a hired foe is more to be dreaded than the person that hires him. 65)

ēvu (p. 79) கிறேன், ஏவினேன், வேன், ஏவ, v. a. To command, order, give directions to, கட்டளையிட. 2. To incite, stir up, prompt, stimulate, move, inspire, rouse, instigate, set on, தூண்ட. 3. To send, despatch, அனுப் ப. 4. To discharge (arrows &c.), shoot, throw, cast, எய்ய. 5. To excite and despatch (a demon against one), செலுத்த. ஏவாமக்கள்மூவாமருந்து. Sons who need not be directed by their parents are a continual comfort to them. அரக்கனேவியவேல். The dart thrown by the demon. ஏவிவிட, inf. To excite, prompt, rouse, instigate, set on. 2. To send a devil against one. ஏவும்வினைமுதல், s. See இயற்றும் வினைமுதல். 2. The subject of an active verb used in a causative signification-as அரசனாலயங்கட்டினான், the king built a house; i. e. caused a house to be built. ஏவுவான், s. A master, a superintendent, director, ஏவுகிறவன். 70)

ōlai (p. 84) s. A palm leaf of any species, an ola, பனை, தெங்குமுதலியவற்றினோலை. 2. The leaf of the தாழை or wild pine-apple tree, தாழையோலை. 3. An ola letter, a written ola, a writing or document, எழுதுமோலை. 4. The summons of Yama, நமனோலை. 5. (p.) (சது.) Sound, ஒலி. நாளையோலையுந்தூதரும்வரின். If to-morrow the messengers of Yama come with the summons. (வைரா.) ஓலைக்கட்டு, s. A bundle of palmyra leaves. ஓலைக்கணக்கர், s. Learners at school, பள்ளியிற்படிப்போர். ஓலைக்கணக்கரொலியடங்கும்புன்மாலை. The evening when the noise of learners at school ceases. (நாலடி.) ஓலைக்கணாட்டு, s. A chip of small piece of ola. ஓலைக்கண், s. Scallop or indentation of a palmyra leaf. ஓலைக்காந்தல், s. Cinder of the ola--as burning, floating flakes, dry pieces of ola. ஓலைக்குடை, s. An umbrella made of palm leaves. ஓலைக்கொடி, s. [prov.] An ola kite. ஓலைச்சிறகு, s. The half of a palmyra leaf. ஓலைச்சுருள், s. An ola letter inclosed in a செந்திரிக்கம். ஓலைதீட்ட, inf. To write on the ola, ஓலையிலெழுத. ஓலைதீட்டும்படை, s. A style, an iron pen, எழுத்தாணி. ஓலைபோக்க--ஓலைவிட, inf. To send a note. கூற்றைவெல்குவம்வருகவென்னாவோலைவிட்டு. Despatching a challenge to the regent of the dead-- ஓலைப்பூ, s. [vul.] The flower of the wild pine-apple tree, தாழம்பூ. ஓலைமுத்திரை, s. A stamp imprinted on a palmyra leaf. ஓலைமுரி, s. Unevenness of a palm leaf. ஓலையாள், s. A carrier of palm leaf letters. ஓலையெழுத, inf. To write a letter on a palmyra leaf. ஓலைவாங்க, inf. To receive an ola; i. e. the summons of death; to die. ஓலைவீடு, s. A house thatched with palmyra leaves. ஓலைவேலி, s. A hedge platted with palm leaves. பட்டோலை, s. A written order, royal edicts. 2. A writing from dictation. காதோலை, s. Ear-hoop of palm leaf. 2. (fig.) Ear-hoop made of gold, worn by women. குருத்தோலை, s. A young shoot of palm leaf. படியோலை, s. The duplicate of a document. (பெரியபு.) படையோலை--பாரோலை, s. A palmyra leaf or leaves on which the fruit of the palmyra are kept when they are unhusked, preparatory to their being inspissated. பிணியோலை, s. An amulet made of palmyra leaf, tied as a remedy to the waist of children supposed to be possessed of a demon. ஔ--ஔகாரம். The twelfth or last of the vowels in Tamil, உயிரெழுத்தி லொன்று. ஔகாரக்குறுக்கம், s. The letter ஔ shortened in sound, சார்பெழுத்துக்களி லொன்று. 127) *

kttkkāmpu (p. 92) s. The inspissated juice of a tree in Malacca used with betel, பாக்குவெற்றிலையோடுபோடுமோர்பண்டம். (c.) கத்தக்காம்புவில்லை, s. A small round cake made of that substance. 3) *

kācu (p. 103) s. Several kinds of coin, cash, money, specie, பணம். 2. Twelfth part of an anna, சிறுகாசு. (c.) 3. (p.) Gold, பொன். 4. Gems, precious stones, மணிப்பொது. 5. Necklaces of gems, மாதரணிவடம். 6. Phlegm, கோழை. 7. Defect, fault, குற்றம். 8. A term in prosody applied to a foot ending in two short syllables, வெண்பாவிறுதிச்சீருளொன்று. காசடிக்க, inf. To coin, mint. காசுகட்டுதல், v. noun. Playing a game with copper coins. காசுக்கடை, s. A money-changer's shop. காசுக்கடைக்காரன், s. One who changes money, a money-changer. காசுக்கட்டி, s. [prop. காய்ச்சுக்கட் டி.] The juice of young cocoanuts inspissated. காசுக்காரன், s. A money-changer. 2. A rich man. காசுமண், s. Red ochre, so called by fishermen. காசுமாற, inf. To be current--as coin. காசுமாற்ற, inf. To change money, &c. காசுமுத்திரை, s. The impression on a piece of money. பொடிக்காசு, s. Small piece of copper coin. செம்புக்காசு, s. Copper coin. சல்லிக்காசு, s. Small pieces of copper coin. வெள்ளிக்காசு, s. Silver coin. 2. Several kinds of silver coin. ஆட்காசு--ஆனைக்காசு--குதிரைக் காசு, s. Names of different kinds of coin, so called from severally bearing the impression of a man, an elephant, and a horse. பொற்காசு, s. A small kinds of gold coin. சான்றான்காசு--சாணாரக்காசு, s. A name of the பொற்காசு, said to have been invented or coined by one of the சான்றார் caste. 55) *