aṭngku (p. 7) கிறேன், அடங்கினேன், வேன், அடங்க, v. n. To obey, yield, become subject to, be subdued, கீழ்ப்படிய. 2. To shrink, become compressed, be reduced in size or vigor, be crammed into, condensed, குறைய. 3. To recede, be repressed, suppressed, restrained, ஒதுங்க. 4. To settle, subside, be laid--as dust, அமைய. 5. To be embodied, incorporated, திரள. 6. To be reduced low--as the system when near death, &c., சாக, ஒடுங்க. அடங்கல், s. All, the whole, மு ழுமை. புரமடங்கலுந்தெறுகணை. The arrow which destroyed the whole of the three cities. (In காந்தம்.) அடங்கலர்--அடங்காதார், s. Foes, insubordinate persons, பகைவர். (p.) அடங்கன்முறை, s. A book which treats of the ceremonies of the Saiva sect, தேவாரம். அடங்காப்பற்று--அடங்கார்பதி, s. A rebellious province, கீழ்ப்படியாதார் இருக் கும் ஊர். அடங்காமாரி, s. An audacious, contumacious, insubordinate woman, மு ரண்டானவள். அடங்காமை, neg. v. noun. Insubordinateness, rudeness, haughtiness, untractableness, கீழ்ப்படியாமை. அடங்காவாரிதி, s. Urine, மூத்தி ரம். 2. Sea salt, கடலுப்பு. பிராணனடங்க, inf. To faint, be in a trance as dead. 56)

aṭutti (p. 8) s. Usury, extra premium for money, (used in the Southern provinces of the Peninsula) வாசி. (c.) 16)

aṭṭātuṣṭm (p. 9) --அட்டாதுஷ்டி, s. Abuse of power, overbearing cruelty, atrocity, insubordination, அடாததுஷ்டத்தனம். (c.) 9) *

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

aparātam (p. 16) s. Offence, transgression, fault, guilt, insult, affront, குற்றம். Wils. p. 44. APARAD'HA. 2. Amercement, penalty, mulct, தெண்டம்; [ex அப, et ராத, to accomplish.] (சத். 38.) என்னபராதத்தைப்பொறுத்திரட்சிப்பாய். Pardon my fault and save me. அபராதஞ்செய்ய, inf. To transgress, offend. See செய், v. அபராதி, s. A faulty or guilty person, an offender, குற்றவாளி. (பஞ். 13.) 15) *

amr (p. 19) --அமரு, கிறேன், அமர்ந் தேன், வேன், அமர, v. n. To be or become still, tranquil, settled, quiet, hushed, calm, serene; to become pacified, appeased, obedient, submissive, அமைய. 2. To rest, repose, enjoy repose, இளைப்பாற. 3. To settle, sink, be deposited as a sediment; to subside, become close and hard as sand by rain. அடங்க. 4. To agree, பொருந்த. 5. To become compressed, condensed, படிய. 6. To abide, dwell, remain, இருக்க. (திருவிளை.) 7. To rejoice, be placid, cheerful, களிக்க. 8. To abound, be abundant, பொலிய. 9. To be magnanimous, பெருமையாக. 1. To wish, desire, விரும்ப. (குறள்.) 11. [vul.] To be obtained, வாய்க்க. (p.)--Note. This verb forms a past. part. அமரிய, as well as the usual, அமர்ந்த; as, அமரியசேனை, the army which fought. காற்றமர்ந்துவிட்டது, The wind has subsided. புழுதியமர்ந்தது. The dust is settled. குலத்துக்கமர்ந்ததொழில். Office agreeing with his rank. அகனமர்ந்து. Rejoicing in heart. முகனமர்ந்தீதல். Giving with a shining face. அவனுக்குச்சேவகமமர்ந்தது, He has obtained service. அமரார், s. Foes, enemies, the insubordinate, பகைவர். (p.) 22)

amai (p. 20) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To yield, come to a right state, submit, comply, obey, acquiesce, சம்மதிக்க. 2. To become settled, peaceable, quiet; to subside, படிய. 3. To be at one's disposal, as a thing that may be effected, acquired, brought to good order, &c., வசமாக. 4. To fit, suit, join nicely, be adapted to, இசைய. 5. To be destined, be subject to a divine appointment or destiny, good or bad, விதிக்குட்பட. 6. To be made, formed, adjusted, திருந்த. 7. To be satisfied, contented, composed, comfortable, resigned, திருத்தியாக. 8. (in the third person only) To be enough, sufficient, போ துமாக. 9. To happen, occur, come to pass, சம்பவிக்க. 1. To belong to, be connected or combined with, be appropriate to, பொ ருந்த. 11. To be obtained, அமர. (p.)--Note. Most of the meanings of this word have reference to the mind. சாஸ்திரத்திற்கமைந்துநடக்கிறவன், He is one who obeyed the shasters. ஐம்புலனமைந்தவன், s. One who has suppressed the five senses, or to whom the senses are subject. இது என்விசாரணைக்கமைந்த காரியம். It is a matter at my disposal. என்விருப்பத்திற்கமைந்தபடிநடந்தது. It has occurred to my satisfaction. சுகதுக்கம் ஊழின்படி அமையும். Good and evil are appointed according to former character. செயுநீர்மைசெய்யாதமைகலாவாறு. Owing to dissatisfaction at inability to do charity. (குறள். 22. அதி.) அமையவுண்மின். Eat enough. இரட்சிப்பு இறைவனுக்கமைந்தது. Salvation is of God. அமையாமை, neg. v. noun. Unsubmission, insubordination, disquietness, unfitness, கீழ்ப்படியாமை. அமைவு, v. noun. Subjection, subordination, acquiescence, பொருந்துகை. 2. Composure of mind, tranquillity, contentment, மனவமைதி. 3. Repression of the senses, subjection of the mental powers, அடக்கம். அமைவடக்கம், s. Concealment, security, silence. அமைவன், s. The god of the Jainas, அருகன். 2. An ascetic, துறந்தோன். 3. A ஞானி. 4. (in general.) One who controls the passions, அடக்கமுடையோன். 5. A learned man, அறிவுடையோன். (p.) 35)

aẕl (p. 32) s. Fire, நெருப்பு. 2. Heat, உட்டணம். 3. The eighteenth lunar mansion, கேட்டை. 4. The planet Mars. செவ் வாய். 5. Hell, நரகம். 6. Pungency of heat upon the tongue from acrimonious plants, &c., எரிவு. 7. Envy, jealousy, rage, கோபம். 8. Smarting of a wound, கொதிப்பு. 9. The burning of a fever, சுரச்சூடு. 1. The heat or burning of poison in the system, விடத்தெரிவு. அழலவன்--அழலோன், s. The sun, ஆதித்தன். 2. Mars the planet, செவ் வாய். 3. God of fire, அக்கினிதேவன். அழலாடி--அழலேந்தி, s. Siva, சிவன். அழல்விரியன், s. A poisonous snake, as எரிவிரியன். அழற்கண்ணன், s. Siva, சிவன். அழற்கண்வந்தோன், s. Veerapattra, வீரபத்திரன். அழற்பித்தம், s. A kind of bilious disease. அழற்பிரவை, s. One of the seven hells in which fire is the instrument of punishment, தீநரகு. அழனாசம், s. A species of snake, the bite of which causes insufferable burning. ஓர்பாம்பு. 2)

iḷmai (p. 56) s. Youth, tenderness, immatureness, juvenility, infancy, இளமைப்பரு வம். 2. Indiscretion, immaturity of knowledge and intellect, illusion, உன்மத்தம். The opposite to இளமை is முதுமை. இளமையிலேபுண்ணியத்தோடேபழகு. Accustom thyself to virtue from thy youth. இளமையிற்கல். Learn from thy infancy. இளங்கதிர், s. Young ears of corn, பயிரினிளங்கதிர். 2. The early rays of the sun, இளங்கிரணம். 3. The sun early in the morning, உதையாதித்தன். இளங்கலையன், s. A species of paddy that ripens early, ஓர்நெல். இளங்கன்று, s. A young calf, சிறு கன்று. 2. A sapling, மரக்கன்று. இளங்காய், s. Green, unripe fruit, fruit just formed. இளங்கார், s. A kind of paddy which is reaped in the early part of the dark season, கார்நெல். இளங்கால், s. The betel creeper recently planted, வெற்றிலையிளங்கொடி. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. இளங்குரல், s. A low, suppressed cry--as at the commencement of a funeral wail, அமர்ந்தகுரல். 2. A shrill, fine voice, சிறுகுரல். (c.) 3. (p.) A young ear of corn, பயிரிளங்கதிர். இளங்கொடி, s. A young creeper, சிறுகொடி. 2. The secundine or afterbirth of a beast, பசுவினஞ்சுக்கொடி. 3. (fig.) [in poetry.] A female, பெண். இளங்கொற்றி, s. A cow that has recently calved, இளங்கன்றுடைப்பசு. இளசு, appel. noun. [prop. இளைசு.] That which is young, tender. இளஞ்சந்திரன்--இளம்பிறை, s. The horned moon, the crescent. இளஞ்சாயம்--இளநிறம், s. A slight tinge in dyeing, நன்றாய்ப்பற்றாதசாயம். இளஞ்சார்வு, s. [prov.] Palmyra or talipot leaves next to the tender shoot, or heart of the tree, குருத்தோலை. இளஞ்சிவப்பு, s. Light red. இளஞ்சூடு, s. Gentle heat, warmness. இளஞ்சூல், s. Young ears of corn not yet shot forth, பயிரினிளங்கரு. 2. An embryo, முதிராப்பிண்டம். இளநாக்கடிக்க, inf. [prov.] To affect reluctance. இளநீர், s. The water of a young cocoanut, இளந்தேங்காய்குள்நீர். 2. A tender or unripe cocoanut, இளந்தேங்காய், Cocos nucifer&ae;. 3. A faint color in a gem, மணியினிளநிறம். இளநீர்க்குழம்பு, s. A medicinal preparation for diseases of the eye, கண் மருந்திலொன்று. இளநீலம், s. Light blue, வெளிறி யநீலம். இளநீலநூல், s. Light blue thread. இளநெஞ்சன், s. A coward, dastard, a poltroon, கோழைமனதுடையோன். 2. A kind, tender-hearted man, இளகின மனதுடையவன். இளநெஞ்சு, s. Timidity, cowardice, pusillanimity, கோழைமனது. 2. A tender mind, இளகியமனது. இளந்தலை, s. Youth, juvenility, இளமைப்பருவம். 2. Being reduced in rank, lowness of circumstances, want of respectability, lightness, எளிமை. ஆளிளந்தலைகண்டுதோணிமிதக்கும். The buoyancy of the dhoney will be proportioned to the lightness of its freight. இளந்தலைக்கைம்பெண்சாதி, s. A young widow. இளந்தாரி, s. [vul.] A youth, a young man, வாலிபன். இளந்தென்றல், s. The gentle southwind. இளந்தை, s. Youth, tender years. 2. A young person or thing, a young one, a youngster. இளந்தோப்பு, s. A grove of young trees. இளந்தோயல்--இளந்தோய்ச்சல், s. Milk in a curdling state, தயிரினிளந்தோ யல். 2. The preparation in water of a heated blade for tempering, பதமிடுந்தோ யல். இளப்பம், s. [vul. prop. இளைப்பம்.] Inferiority, baseness, meanness, disgracefulness, flimsiness, திடமின்மை. சாதியிளப்பம், s. Inferiority, lowness of caste. இளமட்டம், s. A small pony, குறுங்குதிரை. 2. A little boy or girl, a stripling, youth, a young lady, சிறுவன் --சிறுவி. இளமண், s. A sandy soil. இளமண்டை, s. A tender skull, a thin skull, the hair of which early turns grey, the teeth of the person falling out prematurely. இளமத்தியானம், s. Towards mid-day. இளமலர், s. A bud about to burst. இளமழை, s. A light shower of rain, drizzling rain. இளமையோன், s. A youth, a young man. கட்டிளமையோன், s. A very young man--as மழவன். இளமைவழிபாடு--இளவழிபாடு, s. Fickleness, unsteadiness. 2. Elements, rudiments. இளம்பசி, s. Slight hunger--as between meals, easily relieved by light food, or fruit. இளம்பச்சை, s. Light green. இளம்பதம், s. Imperfectness, immaturity, moderateness in state or quality, இளமை. 2. A peculiar quality in medicinal oils derived from immature heat in some cases a defect, in others an excellence, இளம்பாகம். 3. A thin consistency obtained by melting, the first stage of melting, உருகுபதம். 4. The state of sweetmeats, pastries, or other kinds of food imperfectly cooked, வேகாப்பதம். 5. The state of oils or electuaries insufficiently prepared, இலேகியமுதலியவற்றின் பதக்குறைவு. 6. The quality of paddy, &c., imperfectly or moderately dried after boiling, நெல்முதலியவற்றின்காய்ச்சற்கு றைவு. 7. The state of being slightly parched, toasted, &c., வறுபடாப்பொரி. இளம்பயிர், s. Young shoots of corn, corn in a fit state to be transplanted. இளம்பருவம்--இளம்பிராயம், s. Juvenility, youth, early stage of existence. இளம்பறியல், s. That which is plucked when immature--said of cocoanuts. இளம்பாடு, s. Sufferings of nonage, இளமையிற்படும்பாடு. 2. Immaturity, unripeness, imperfection, இளம்பதம். இளம்பிடி, s. A young female elephant, சிறியபெண்யானை. 2. A woman, a lady, பெண்; [ex பிடி, a female elephant whose stately movements a lady is poetically described to resemble in her gait.] இளம்பிள்ளை, s. A young child. இளம்பிள்ளைவாதம், s. A kind of rheumatism to which young persons are subject, a kind of pleurisy. இளம்புல், s. Tender grass newly shot forth, முதிராப்புல். 2. The அறுகு grass. இளவடி, s. Imperfect distillation, இளம்பதத்தில்வடிக்கை. இளவரசு, s. The prince regent who performs the functions of government when the king becomes disabled by age or otherwise, இராசகுமாரன். 2. The heir apparent, பட்டத்துக்குரியபிள்ளை. 3. A king in his minority, குழந்தைப்பருவமுடைய வரசு. (பாரதம்.) இளவல், s. A younger brother, தம் பி. 2. A lad, a youth, இளைஞன். இளவாடை, s. Gentle north wind. இளவாளிப்பு, v. noun. [prov.] Dampness, moisture. இளவுச்சம், s. [in astrology.] The situation of a planet a little before it reaches the meridian, உச்சத்திற்கணிமையா குகை. இளவுறை, s. Incipient or immature curds. இளவெந்நீர், s. Lukewarm water. இளவெயில், s. The early sunshine of the morning; also applied sometimes to the moderated rays of the evening, காலைவெயில். இளவெலும்பு, s. A tender, unhardened bone--as in children, முதிராவெலு ம்பு. இளவெழுத்து, s. An unformed hand-writing, the first writing of a child, படியாவெழுத்து. இளவேனில், s. The milder period of the hot season, including the months of April and May. See பருவகாலம். 6)

iẕu (p. 55) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To draw, pull, haul, drag, tug, drag to justice, to drag along the ground, ஈர்க்க. 2. To attract--as a magnet, ஊசி முதலியவீர்க்க. 3. To attract--as a snare, to entice, allure, inveigle, seduce, draw over to one's interests, வசமாக்க. 4. To strain, stretch, lengthen or attenuate by pulling, to draw out, நெடுகச்செய்ய. 5. To drag one into an affair, to cite, force one to court, &c., to drag one's name, &c. in support of an argument or practice, வலிகக. 6. To upbraid, drag out one's faults to view, to cast reproaches, insults, &c., புறத்திலிழு க்க. 7. To draw into, swallow up, engulph --as a stream, a whirl-pool, a whirl-wind, சுழித்துவாங்க. 7. To absorb--as a sponge, to absorb humors from the body, to draw-as a medicine or plaster, உறிஞ்ச. 8. To draw out the voice, lengthen the sound properly in singing, to draw in speaking, reading, &c., நீட்டிப்பேச. 9. To strain muscularly, distort the features or limbs in spasms, &c., to have the cramp, to be convulsed; in this sense, it is often used impersonally, வலியிழுக்க. 1. v. n. To linger, to be protracted, தாமதிக்க. இழுத்துப்பாடு. Sing, dwelling on the notes. தாய்வருமளவும்பேச்சிழுத்தாள். She protracted, continued the conversation, till her mother came. அந்தவழக்குவெகுபணமிழுத்துப்போட்டது. That law-suit has swallowed up a great deal of money. காரியமிழுத்துக்கொண்டுவருகின்றது. The affair is protracted, the business is delayed, being involved in various intricacies. இப்படியிழுத்துக்கொண்டுநின்றாலொன்றுந்தீராது. If you protract the matter so carelessly, you cannot expect a happy result. வழக்கிலேயிழுத்துவிட்டார்கள். They have dragged the matter into court. ஊர்க்காரியங்களையிழுக்க To make a long story, unnecessarily talking of other people's affairs. உன்காரியத்திலென்னையிழாதே. Do not draw me into your affairs, as a witness, party, &c. காரியத்திலிழுத்துக்கொண்டுநிற்கிறார்கள். They pull against or away from each other-as two parties, &c., they dissent, are unsettled (fig.), from the idea of two beasts tied together. இழுத்துக்கொண்டுவர, inf. To put off from day to day. என்கடனைத்தீர்க்காமலிழுத்துக்கொண்டுவருகிறான். He delays to pay the debt he owes me. இழுத்துப்பேச, inf. To speak drawlingly. இழுத்துவலிக்க, inf. To draw in a rope, or cord--as attached to a net, paper-kite, &c. இழுத்துவிட, inf. To put off, to protract, to delay, continue putting off and never fulfilling. 2. To bring into court, indict, prosecute, expose to the public. மடியைப்பற்றியிழுக்க, inf. To seize one's lap and pull him. காலிழுத்துநடக்க, inf. To trail the leg in walking--as a lame man. இழுபறி, s. A scuffle, a struggle, strife, squabble, வாது. இழுப்பு, v. noun. Drawing, pulling, draught, a pull, a tug, a twitch, இழுக் கை. 2. Attracting, attraction, allurement, inviting, engaging. 3. Distortion of the limbs or features by convulsions, cramp, &c. 4. Absorption. 5. Draught or force of a current, wind, &c. 6. Procrastination, tardiness, protraction, suspense, uncertainty. The meanings of the verb generally are applicable also to the verbal noun. அதிலே முன்னிழுப்புப்பின்னிழுப்பில்லை. In that matter, there can be no dispute one way or the other. இழுப்பறை, s. A box in a case, a drawer. இழுப்பாட்டம், s. Tardiness, protraction, procrastination. இழுப்பாட்டியம், s. [prov.] Procrastination, protraction, tardiness, delay--used instead of இழுப்பாட்டம். இழுப்பாணி, s. [prov.] A delayer, postponer, lingerer. 2. A moveable peg that fastens the yoke to the beam of the plough. இழுப்புண்ண, inf. To be drawn unwillingly--as some persons when they are compelled to attend court; to be forced or dragged into an affair. 2. To be allured, seduced, decoyed; to be diverted from the business in hand, be tempted, be led away by lust, be ensnared, சிக்கிக்கொள்ள. இழுப்புப்பறிப்புப்பட, inf. [vul.] To scuffle, struggle, contend. 2. To pull one another--as persons intoxicated, or in play. இழுவல், v. noun. [prov.] The act of drawing. 2. Putting off, lingering, delaying, postponing. 3. One who neglects his own affairs and busies himself with those of others. அவனொரு இழுவல். He is a busy-body, drawn into every one's business. இழுவை, v. noun. A being drawn, draught, இழுப்பு. 2. Any thing drawn-as a draught of thorns, timbers, fishes, &c., இழுக்கப்பட்டவை. 3. A long rope for draught, இழுக்கும்வடம். 4. The mark or point made on the ground by a thing drawn, சுவடு. இழுவைகண்டாலடிப்பார்க்கிறதேன்? When the track in which the thing was dragged is plain, why look for footsteps? 37)

uṇṭu (p. 59) [ex உள்.] Third pers. neut. sing. of the symbolic verb உள், but now used with all persons, in both numbers and in both திணை, it is, it exists, there is, there was, there are, there may be, there might be, &c. In some connexions, it implies a degree of uncertainly, குறிப்புவினை முற்று. 2. Existing, existence, a thing that exists, உள்ளது. This and the participle உள்ள, (with its appellative) are the only parts of the verb, generally brought into colloquial use. எனக்குத்தெய்வமுண்டு. God is my help, (எனக்கு is often omitted)--spoken of one when deserted, ill-treated, &c. அதற்குநானுண்டுஅவனுண்டு. This concerns him and me exclusively (you need not meddle with it). 2. He and I are responsible for that. உண்டில்லையெனல், Either affirming or denying. உண்டுபட, inf. [prop. உண்டாக.] To come into existence, to become formed or produced by natural process evident to the senses, to happen, occur, தோன்ற. 2. To have origin, உண்டாக. 3. To grow, thrive, flourish, முளைக்க. உண்டுபட்டனவெல்லாமழியும். All that is created will perish, or be reduced to its primeval elements. இதிலுப்புண்டுபட்டது. Salt is formed here. அங்கேயொருகலகமுண்டுபட்டிருக்கிறது. An insurrection is sprung up there. உண்டுபடுத்த, inf. [prov. prop. உண் டுபண்ண.] To make, create, &c.--as உண் டாக்க. 2. To fabricate, make a false story, ஏற்படுத்த. வேதம்உண்டுபடுத்தியசீர்த்திவியாதமுனி. Vedaviasar renowned as the compiler of the Vedas. (திருச்.) உண்டுபண்ண, inf. To make, bring into existence. உண்டுபண்ணிவைக்க, inf. To make, to establish, render permanent. 2. To rear plants, &c. 3. To establish one in life. உண்டென, inf. To say it is. 2. [vul. adverbially.] Much, exceedingly, more, நிரம்ப. உண்டெனத்தரவேண்டும். Give me more, give me liberally. 125)

utācaṉam (p. 60) --உதாசினம், s. Contempt, insult, abuse, நிந்தை. Wils. p. 147. UDASINA. உதாசினபாவம், s. The crime of insulting. (உப. 294. 1.) உதாசனன், s. A reviler, abuser, நிந்திப்பவன். 5) *

utācṉi (p. 60) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To abuse, insult, revile, இகழ. 7) *

uttrvu (p. 60) s. Permission, grant, leave (of superiors), விடுதலை. 2. A government order, கட்டளை. 3. Answer, reply, விடை. 4. A divine permission suggested in dreams, or revealed by inspiration, தேவோத்தரவு. அவனுக்குக்கதிர்காமத்திற்குப்போகஉத்தரவுகிடைத் தது. He has obtained divine permission to go on a pilgrimage to Cathirgamam (a place sacred to Soobramania). உத்தரவுகேட்க, inf. To ask leave. உத்தரவுகொடுக்க, inf. To give permission. உத்தரவுசெய்ய, inf. To grant permission, privileges, &c. உத்தரவுசொல்ல, inf. To give leave. உத்தரவுச்சீட்டு, s. A passport, permit, விடுதலைப்பத்திரிகை. 2. A certificate of right, permission, privilege, authority, அதிகாரப்பத்திரிகை. உத்தரி, s. A horse, குதிரை. (p.) உத்தரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To make satisfaction, indemnify, compensate, atone for, expiate, ஈடுசெய்ய. 2. To bear, sustain, experience, to endure what is deserved, சகிக்க. 3. To pay debts, liquidate, to give satisfaction, கடன்செலுத்த. 4. To reply to, answer, state arguments on one's behalf, நியாயங்காட்ட. 5. To guarantee, உத்தரவாதஞ்செய்ய. 6. v. n. To suffer by disease, poverty, age, &c., அழுந்த. வியாதியிலேகிடந்துத்தரிக்க, To lie suffering in disease. சமுசாரப்பொறுப்பையுத்தரிக்க. To sustain the burden of a family. நாலுபேர்சமுகத்திலேயுத்தரித்தாலல்லோதெரியும்.... The merit of the parties will appear by a public discussion. அவனிடத்திலிருந்தென்னாலுத்தரிக்கக்கூடாது. I could not (of cannot) endure to live with him. இந்தப்பாதகமெப்போதுதானுத்தரித்துத்தீரும். O! when will the effects of this enormity be done away by suffering. உத்தரிக்கப்படாதது, appel. n. That which is intolerable, insufferable. 2. That which cannot be expiated. உத்தரிக்கிறஸ்தலம், s. The Romish purgatory, a place of atonement or retribution. நியாயமுத்தரிக்க, inf. To state arguments, to argue. 2. To reply in argument. உத்தரிப்பு, v. noun. Sufferings, afflictions--as retribution for sins of former births, சகிப்பு.--Note. All the meanings of the verb are equally applicable, but this is the most common. 34) *

ūr (p. 70) s. A country, a village, town, or city, புரம். ஊரறிந்தபார்ப்பான். A brahman who knows the whole country or town; i. e. a person competent for business. ஊருடன்கூடிவாழ். Prosper in the society of your fellow citizens. ஊரோடேபோய்ச்சேர்ந்தான். He arrived at home. ஊரன், s. The chief of an agricultural district, மருதத்தலைவன். (p.) ஊரவர்கள்--ஊரார், s. Inhabitants of a village, town, country, &c. 2. Others, strangers, not one's own people, அன்னியர்.--Used adjectively, the ர் is often dropped--as ஊராகாரியம், others' affairs; ஊராசொத்து, others' property; ஊ ராகாணி, others' land. ஊராருடைமைக்குப்பேராசைகொள்ளுதல்..... Coveting other men's property-துஷ்டப்பிள்ளைக்குஊரார்புத்திசொல்லுவார்கள்... An unruly child will be chastized by the magistrates. ஊரார்கையிற்கொடுக்க, inf. To deliver into another man's hand. ஊராளி, s. The ruler, magistrate, or headman of a district, ஊரதிகாரி. ஊரிலிகம்பலை, s. [prop. ஊர்கலி கம்பலை.] A village quarrel, tumult, &c. ஊரின்னிசை, s. A poem concerning the heroes of a town, or country, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். ஊருக்குப்போக, inf. To go to a town, to go on a journey. ஊருணி, s. A public tank accessible to all in the town, ஊரடுத்தகுளம். ஊருணிநீர்நிறைந்தற்றேயுலகவாம்பேரறிவாளன் றிரு. The wealth of one possessing great wisdom, and who is much liked by the public is like a tank filled with water to which all have access. ஊரெழுச்சி, s. Rising of citizens to present complaints to the authorities; also insurrection, ஊர்க்கலகம். ஊர்கூடுதல், v. noun. Assembling --as citizens. ஊர்கூடிச்செக்குத்தள்ளவேண்டுமா? Is it necessary that the whole city come together to turn the oilman's press? i. e. a trifling matter does not require a concourse of people. ஊர்கோலம்வர--ஊர்வலம்வர, inf. To pass about as a nuptial procession, first to the right as being auspicious, கிராமப்பிரதட்சணம்வர. ஊர்க்கதை, s. Rumor, countrytalk, ஊர்ப்பேச்சு. 2. Unfounded reports, slander, defamation, பொய்ச்செய்தி. 3. A wild, romantic story, வீண்செய்தி. ஊர்க்கலகம், s. A village quarrel, ஊரிலுண்டாகுங்கலகம். 2. A general insurrection, இராசதுரோகமானகலகம். ஊர்க்காறுபாறு, s. The affairs of a place, public affairs, ஊர்க்காரியம். 2. Management of public affairs, ஊர்விசாரிப்பு. 3. Meddling with other's affairs, அன்னி யருடையகாரியவிசாரிப்பு. ஊர்க்குருவி, s. A sparrow, அ டைக்கலக்குருவி. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமா? Though a sparrow soars high, will it become a kite? ஊர்க்கொள்ளை, s. Devastation by an invading army. 2. Extortion by a headman, &c. 3. Epidemic, or other public calamities, ஊழிநோய். ஊர்த்தலைமை, s. Headship over the district. 2. A chief or superior person in a district. 3. The headman of a district. ஊர்நேரிசை, s. A poem in the நேரிசைவெண்பா incorporated with the name of the hero's town, ஓர்பிரபந்தம். ஊர்ப்பகை, s. Public hatred, general dislike. 2. Hatred of one's own country. ஊருடன்பகைக்கில்வேருடன்கெடும். One who lives contentiously with his fellow citizens shall be rooted out. (ஔவை.) ஊர்ப்பழி, s. Public censure, or blame, ஊர்நிந்தை. ஊர்ப்பாடு, s. Others' affairs-spoken of one inattentive to his own, அன்னியருடையகாரியம். ஊர்ப்புகைச்சல், s. The appearance of smoke at a distance--regarded as a calamitous omen. 2. Countrytalk, rumor, groundless report. ஊர்ப்புரட்டு, s. A great conspiracy, a monstrous fabrication of falsehood, in which one leads and takes others with him. 2. A gross falsehood. ஊர்ப்புரளி, s. Sedition, insurrection, a general commotion, ஊர்க்கலகம். ஊர்மனை, s. Habitations, a place inhabited as distinguished from a desert. ஊர்மன்று, s. A public hall, ஊரம் பலம். ஊர்வெண்பா, s. The வெண்பா of the town--a poem consisting of ten வெண்பா, in praise of a town, ஓர்பிரபந்தம். பேரூர், s. A large town. சிற்றூர், s. A small town. 2. The name of a village. 19)