akccuṭṭu (p. 1) s. The demonstrative prefixes, அ, இ and உ, when they form part of the word with which they are connected; as, அவன், இவன், உவன்; ex அகம், interior, et சுட்டு. 20) *

antar (p. 14) s. The interior, inside-used only in combination, உள், Wils. p. 37. ANTAR. அந்தரங்கம், s. Privacy, secrecy, what is said in confidence, இரகசியம். (R. 91.) 2. The interior, the mind, உள்ளம். Wils. p. 38. ANTARANGA. 3. Separateness, ஏகாந்தம். அந்தரங்கஸ்தானம், s. The private parts. அந்தரங்கன், s. One who keeps a secret, one who may be trusted with secrets. அந்தரிந்திரியம், s. The internal senses, of which there are four, as specified under, அந்தக்கரணம். அந்தரியாகம், s. Internal or mental worship, உட்பூசை. (ஞா. 68, தத்வ. 144.) See பகிரியாகம். அந்தரியாமி, s. The deity, கடவுள். Wils. p. 38. ANTARYAMI. அந்தர்க்கதம், v. noun. Disappearing, becoming invisible, மறைந்திருக்கை. Wils. p. 38. ANTARGATA. அந்தர்த்தானம், s. A secret place, மறைவிடம். 2. The privy parts, அந்தரங்க ஸ்தானம். 3. Disappearance, concealment, மறைகை. Wils. p. 38. ANTARDD'HANA. அந்தர்ப்புரம், s. A place for kings' wives, the queen's apartments in a palace, zenana, seraglio, women's apartments, அரசன்றேவியிருக்கை. 60)

arcu (p. 23) --அரசமரம், s. A tree-the Ficus religiosa, Peepul, or poplarleaved fig-tree--forming one of the nine kinds of wood used in burnt offerings, ஓர்மரம். (See சமித்து.) Its seed is used for medicinal purposes. அரசாணிக்கால், s. A bough of this tree, which together with others from the கலியாணமுருக்கு, (or erythrina,) &c. is fixed between two of the interior posts of the marriage pandal, round which the parties pass, performing particular ceremonies. அரசிலை, s. The leaves of the அரசு. 2. The figure of a leaf as branded on beasts, &c., அரசிலைக்குறி. அரசிலைத்தூக்கம்--அரசிலைத்தொங் கல், s. Hangings, resembling the அரசு leaves. கொடியரசு, s. A different species of Ficus. பூவரசு, s. The portia tree, பூப் பரத்தி, Thespesia populnea, L. ஆற்றரசு, s. Another species of Ficus growing in the vicinity of rivers. 2)

āṇ (p. 38) s. A male of the human race, or inferior animals, ஆண்பாற்பொது. 2. The male of human species, man, ஆண்மகன். 3. (p.) Manliness, eminence, superiority, தலைமை. ஆணங்காய், s. The branched spadix of the flowers of a palm tree, ஆண் பனையின்காய். (c.) ஆணரி, s. Male jackall, ஓரி. ஆணாப்பிறந்தவன், s. A male, one born a male. ஆணாள், s. [in astrology.] The male division of the lunar asterisms, observed in horoscopes, ஆண் நட்சத்திரம். ஆணெழுத்து, s. A short vowel, or a short animated consonant, குற்றெழுத்து. ஆண்கிரகம், s. In the Hindu system of astrology, any one of the three planets, Mars, Jupiter, or the Sun, ஆண் கோள். ஆண்குறி, s. Membrum virile. ஆண்கூத்து, s. A male character in the drama. ஆண்டகை, s. A king, அரசன். 2. A manly person, சிறந்தோன்; [ex தகை, befitting.] (p.) ஆண்டகைமை, s. Manliness, fortitude, inherent bravery, வீரம். (p.) ஆண்டொழில், s. Exploits, mighty deeds, heroism. (p.) ஆண்டொழின்மைந்தன், s. Arjuna, அருச்சுனன். (p.) ஆண்பறவை, s. The cock, the male of any bird, சேவல். ஆண்பனை, s. The male of the palmyra tree. ஆண்பன்றி, s. A hog, boar, ஒருத் தல். ஆண்பாடு, s. The male energy, ஆண்குணம். 2. Man's affair or work. ஆண்பாடுபெண்பாடுபட்டது. The man and woman labored. ஆண்பால், [in grammar.] The masculine gender, male sex, புல்லிங்கம். 2. Masculine qualities, ஆண்டன்மை; [ex பால், class, nature.] (p.) ஆண்பிள்ளை, s. A male child, a boy, a person of the male sex in general. 2. A man of priority, a head-man. 3. A clever man, or a man of capacity. ஆண்பிள்ளைசிங்கம், s. A bold, heroic, intrepid man, one who does bravely, signalizes himself--a term of applause, வீரன். ஆண்மகன், s. An eminent man. 2. A man. 3. A husband. 4. A son. (p.) ஆண்மரம், s. The class of trees whose interior is hard, solid and suitable for timber, உள்வயிரமுள்ளமரம். 2. The செம்மரம். ஆண்மாரி, s. A masculine woman, a scold, a termagant, an amazon. ஆண்மை, s. Manliness, courage, fortitude, intrepidity, energy, manhood. 2. Strength, vigor, virility. 3. (p.) Truth, certainty. நானென்றவாண்மை. Presumption, selfconceitedness, pedantry. ஆண்வழி, s. Family descent in the male line, any peculiarity in the male line. 26)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

irāciym (p. 50) s. A secret mystery, any thing hidden, recondite, மறைபொ ருள். 2. (p.) Pudendum muliebre, பெண் குறி. இராசியத்தானம்--இராசியஸ்தா னம், s. A secret place--as இரகசியத்தா னம். 2. The interior or secret place in the temple--the sanctum sanctorum, மூலஸ்தானம். 3. The women's apartments in the royal palace, the zenana, அந்தப் புரம். 4. The secret parts of men or women, மறைக்கப்படுமவயவஸ்தானம். (p.) 20) *

uru (p. 65) s. Form, appearance, shape, figure, fashion, வடிவு. 2. Beauty, அழகு. 3. Body, உடல். 4. Appearance, an indistinct object, தோற்றம். 5. Image, idol, statue, விக்கிரகம். 6. A vessel, a dhoney, a ship, &c., கப்பல். 7. An article, a piece, different things counted, உருப்படி. 8. A course of recitation of prayers, incantations, &c., செபத்தினுரு. 9. Divinity, divine influence, power, grace, &c. brought in to a person or idol by the repetition of incantations, சன்னதம். (தீ. 297.) 1. Bigness, பருமை. 11. (p.) Color, நிறம். 12. A leech, அட்டை. 13. Inner part, interior, centre, உள். 14. (சது.) Disease, வியாதி. 15. Anger, signs of anger, கோபம். 16. Heat, வெப்பம். 17. The embryo, கரு. ஐந்துருவருகிறது. Five vessels are coming. தூரத்திற்காண்கிறவுருவென்ன? What is that form or object seen in the distance? உருக்குலைய, inf. To become dismembered, to be disunited--as the parts of a dead body--as a lock, parts of a house, &c., to become loose, deranged, disorganized, வடிவங்குலைய. 2. To be emaciated--as one in disease, வடிவங்கெட. உருக்கொள்ள, inf. To become formed, or conceived in the womb, கருக் கொள்ள. 2. To assume shape, வடிவமெடு க்க. 3. [prov.] To possess a person--as a demon for the sake of uttering oracles, ஆவேசங்கொள்ள. உருச்செபிக்க--உருப்போட, inf. To repeat a course of prayers, &c, மந்திர முருப்போட. உருத்தரிக்க, inf. To become shaped, &c.--as the fetus when advancing towards maturity, வடிவங்கொள்ள. உருநாட்டு, s. [prov.] An idol, statue, விக்கிரகம்; [ex நாட்டு.] உருப்பட, inf. To be formed, shaped, உருவாக. 2. To prosper, rise to eminence, சீர்ப்பட. உருப்படி, s. A piece, any article counted. இங்கேநாற்பதுஉருப்படிசீலையிருக்கிறது. Here are forty pieces of cloth. பத்துருப்படி. Ten things, articles, utensils. உருப்படுத்த, inf. To form in the womb, கருவிலுருவாக்க. 2. To mould, shape, to form--as the work of a smith, a mason, &c., உருவாக்க. உருப்போட, inf. To reiterate incantations for expelling a disease, poison, &c. 2. To repeat or rehearse a lesson frequently, in order to learn it by heart. உருமாற, s. To change one's shape, metamorphose one's self as the Rishis are reputed to do, வேற்றுருக்கொ ள்ள. 2. To become changed in countenance--as by disease, &c., சரீரம்வேறுபட. உருவழிய, inf. To become disfigured by disease, to become deformed. உருவாக, inf. To obtain form, shape, &c., வடிவமாக. உருவாக்க, inf. To form, shape, fashion, make, mould--as the work of a smith or mason, உருச்செய்ய. 2. To repair, complete, சீர்ப்படுத்த. உருவிலி, s. Kama, காமன். (p.) உருவில்லாதது, s. A thing without form or shape, without beauty. உருவிழக்க, inf. To lose one's proper appearance, become changed in shape, color, &c., வடிவமிழக்க. உருவுவமம், s. [in rhetoric.] A kind of comparison from analogy--as when a ship at sea is compared to an elephant in an army, வடிவுவமை. உருவெடுக்க, inf. To become formed, conceived in the womb, (lit.) to take a body or form--as the soul according to the deeds of former births, வடிவெடுக்க. 2. To assume a shape--as in transmigrations, incarnations, and transient appearances of a deity, &c., வேஷங்கொள்ள. உருவெளி, s. An imaginary appearance of a person, or other objects, a visionary object, an illusion, chiefly applied to the supposed sight of an absent lover, உருவெளித்தோற்றம். (p.) உருவெளிக்காட்சி--உருவெளித் தோற்றம்--உருவெளிப்பாடு, s. The imaginary appearance of an absent lover. See above. உருவெளிப்பட, inf. To appear-as a visionary object, உருவம்வெள்ளிடை யிற்றோன்ற. உருவேற, inf. To rise or increase in numbers--as the repetition of prayers or incantations, மந்திரவுருவதிகரிக்க. 2. To be possessed of a demon for the utterance of oracles, ஆவேசமேற. 3. (fig.) To become furious, to fall into a fit, மூர்க்கமதிகரிக்க. உருவேறத்திருவேறும். Divine power will be acquired in proportion to the reiteration of the incantations. உருவேற்படுத்த, inf. To form, to fashion, உருவமுண்டாக்க. உருவேற்ற, inf. To reiterate incantations for expelling a disease, poison from the bite of a snake, &c., மந்திரத்தை யதிகமாய்ச்செபிக்க. 2. To cause a demon to possess some one for the purpose of uttering oracles, ascertaining future events--as that a sick friend can be restored to health, ஆவேசமேற்ற. 3. To instigate one for the performance of an evil action, துர்ப்போதனைசெய்ய. மனுவுரு, s. The form of a man. சிற்றுரு, s. Any thing small. 2. A small vessel, a bark. 2) *

uḷ (p. 67) s. The inside, the interior, that which is intrinsic, private, secret, esoteric, உள்ளிடம், 2. Mind, heart, soul, breast, உள்ளம். 3. Place, இடம். 4. As a nominal affix or postposition, it governs the dative and expresses in, within, among, of, out of, inner, interior, intrinsic, esoteric, ஏழ னுருபு. உள்ளிருந்தார்க்குத்தெரியுமுள்வருத்தம். Those of the household only are acquainted with its secret sorrows. உட்கரணம், s. The intellectual faculties. See இந்திரியம் and கரணம். உட்கருத்து, s. The inmost thought, the real purpose or motive, அகக்கருத்து. 2. Cordial affection, உட்பட்சம். 3. The intrinsic meaning of a passage, &c., கருத்துரை. உட்கருத்தாகப்பேச, inf. To speak with reservation. உட்களவு, s. Guile, deceit, treacherousness, insidiousness, உள்வஞ்சகம். உட்கள்ளம், s. Deep-seated viciousness, dissimulation, உள்வஞ்சகம். 2. Internal, or unsubdued disease, hidden humor or matter--as in a boil, கட்டியினுள் விஷம். உட்காங்கை, s. Caloric, latent heat, உட்சூடு. உட்காந்த, inf. To have internal heat causing emaciation; [ex காந்து.] உட்காய்ச்சல், s. Internal fever, அகச்சுரம். 2. Inward anger, rancor, malice, &c., உள்ளெரிப்பு. உட்கிராந்த, inf. To become emaciated by disease or otherwise. 2. To be firmly rooted--as disease. உட்குத்துப்புறவீச்சு, s. A species of hepatic complaint attended with convulsions, ஓர்நோய். உட்குயிர், s. The Deity regarded as the life, or identified with the life or soul of each individual, உள்ளுயிர். உட்குறிப்பு, s. Aim, object, intention, உள்ளக்குறிப்பு. உட்குற்றம், s. Innate depravity. See உட்பகை. உட்கூதல், s. Internal cold, chill, slight fever. உட்கை, s. Palm of the hand, உள்ளங்கை. 2. A person who is privy to, a secret hand--as in உள்ளுளவு. 3. Turning to the left in dancing or other movements, இடக்கைச்சுற்று. உட்கைச்சுற்று, s. Turning to the left, winding or turning back wards, or contrary to the sun. உட்கொள்ள, inf. To eat as a god, or great personage, உண்ண. 2. To take food that has been consecrated to a deity, தேவப்பிரசாதமுட்கொள்ள. 3. To take food, medicine, to swallow, take in, imbibeas the earth does the rain, &c., விழுங்க. 4. To receive into the mind, meditate, or reflect upon, மனதிற்கொள்ள. 5. To wish for an occurrence, or to express desires mentally--as a deity or holy sage (the thing desired instantly talking place), திருவுளங்கொள்ள. 6. To have a secret object in view, to have in view, உட்கருத. உட்கோபம், s. Interior anger, malice. உட்கோள், s. The will, determination, internal, or inmost thought, உட்கருத்து. 2. Wish of the heart. 3. Opinion, belief, tenet, கோட்பாடு. உட்சங்கம், s. A select society, a committee, அகச்சங்கம். உட்சட்டை, s. An inner vest or tunic. உட்சமயம், s. The six religious systems of the followers of Siva, அகச் சமயம். உட்சாடை, s. The real object of an affair, the real feeling of the heart, உட்கருத்து. 2. Exposure of secrets by one of a party by signs, இரகசியங்களைச்ச மிக்கையாலறிவிக்கை. 3. The meaning, thing, &c., told or known to one's own party and differing from that which is made known to others, குழூஉக்குறி. உட்சீலை, s. An under or inner cloth. 2. The lining of a garment. உட்சவர், s. An inner wall, அகச் சுவர். 2. The interior of a wall, சுவரி னிடை. உட்சுவரிருக்கப்புறச்சுவர்தீற்றுகிறது. To whitewash the outside wall while neglecting the inside; i. e. to be scrupulously exact in external conduct, while the heart is full of wickedness; to attend to things remote while those at hand are neglected. உட்சூத்திரம், s. The main spring in a machine, any internal power or operation concealed from view, மூலசூத் திரம். 2. A clue, or key to an affair, உள்ளுபாயம். 3. The main spring in a business, மூலகாரணம். 4. A skilfully contrived rule in numbers, &c., நுட்பமான வகை. 5. A short, compendious and subtle method of ascertaining, or effecting a thing, இலேசானவகை. 6. (fig.) Internal meaning of a passage, real object in view, உட்குறிப்பு. உட்செல்ல, inf. To enter, insinuate one's self, உள்ளேபோக. உட்டுளை, s. Hollowness--as of a pipe or tube. உட்டுளைப்பொருள், s. Any thing tubular. உட்டெளிவு, s. Cleverness of mind, freedom from doubt, profound knowledge, அகத்தெளிவு. 2. The clear part of the liquid--as poured off from the sediment, வடித்தசாறு. 3. Soundness--as in timber, &c., உள்வைரம். 4. Inner measurment. உட்டேட்டம், s. The secret object or pursuit, as differing from profession, or appearances, மனநாட்டம். 2. Property acquired and kept secretly, உட்சம்பத்து. உட்பகை, s. Internal enmity, hatred or grudge, rancor at heart with professions of friendship. 2. Internal, innate, or secret foes attached to the soul, causing actions, &c., காமாதிக்குற்றங் கள். (For the six உட்பகை, see பகை.) 3. Hatred of a king by his professed friends, civil conspiracy, அரசருட்பகை. எட்பகவன்சிறுமைத்தேயாயினுமுட்பகையுள்ள தாங்கேடு. Though the internal hatred be as the fragment of a grain of rape seed, the consequent evil may be very great. உட்பக்கம், s. Subject of investigation or deduction in things of a mental, mystic, or spiritual character. See பக்கம். உட்பட, inf. To enter, be within, or under--as in age, உள்ளாக. 2. To engage in, be concerned in, to be, or become one of a party, or community; to be involved in, to be subject to, to yield to, to be obedient to, உடன்பட. 3. adv. Together with, inclusive. மூன்றுவயதுக்குட்பட்டபிள்ளை. A child under three years of age. அதுட்பட. That inclusive. மோசத்துக்குட்பட, inf. To fall into danger. உட்படி, s. A make-weight, உட்ப டிக்கல். உட்படுத்த, inf. To cause to enter, to introduce, அகப்படுத்த. 2. To persuade, proselyte, bring one into, or over to one's party, மதத்துக்குள்ளாக்க. 3. To include, involve, entrap, ensnare, சிக்கப்பண்ண. உட்பத்தியம், s. Abstinence from venery as a regimen while taking medicine, &c.; sometimes அகப்பத்தியம். உட்பந்தி, s. The chief row or table of guests, அகப்பந்தி. உட்பலம், s. Property at command, திரவியபலம். 2. Friends, assistants, attendants, &c., துணைவர்பலம். 3. Forces, army, army in reserve, சேனாபலம். 4. Strength, firmness of body, hardness, strength from food, தேகபலம். உட்பற்று, s. Internal attachment, affections of the heart, &c. See அகப்பற்று. உட்பிரவேசம், s. Entrance. உட்பிரவேசிக்க, inf. To enter, உள்ளேபோக, உட்புக.--Note. This and the preceding word are in use, but not, it is thought, on good authority. உட்புக, inf. To enter, engage in. உட்புகுந்துபேச, inf. To make professions of friendship, kindness, concern, &c. உட்புரை, s. The hollow of a tube or pipe, உட்டுளை. 2. The small folds of a garment, உள்மடிப்பு. 3. (fig.) The secret of the matter, internal affair, அந்தரங்கம். உட்புறம், s. The inside, உட்பக்கம். உட்பொருள்--உள்ளர்த்தம், s. The real meaning, தாற்பரியம். 2. The hidden, or secret meaning, உட்கருத்து. சாஸ்திரத்தினுட்பொருள், s. The occult sense of a doctrine. உட்போட, inf. To coax, to wheedle, வசமாக்க. உண்ணா--உண்ணாக்கு, s. The uvula, அண்ணம்; [ex நா, tongue.] உண்ணாட்டம், s. The real or secret object of pursuit, உண்ணோக்கம். உண்ணீரம், s. The moisture within a body or thing; [ex உள், et நீரம்.] உண்ணோக்கல், v. noun. Contemplation. உண்மடை, s. The lower opening of a water-course. 2. Oblations, or offerings of fruits, betel, rice, pastries presented to ferocious deities, inside the temple, அகமடை. See மடை. உண்மட்டைநார், s. [prov.] The bark of the inner side of the palmyra stem, being the best for use. உண்மாசு, s. Corruption of mind-as உபமலம். உண்முடிச்சு, s. Treachery by which one inveigles another, (lit.) an inner knot, உட்கள்ளம். உள்யோசனை, s. Secret object, project, intention, &c., உள்ளாலோசனை. உள்வட்டம், s. Agio, premium in exchange of coins or other money for difference in value. (opp. to வட்டம்.) உள்வணக்கம், s. Mental worship, அகவணக்கம். உள்வயிரம், s. Interior firmness. 2. Malice, internal hatred. See வயிரம். உள்வயிரிப்பு, s. Internal hardness of a boil, &c., உள்வயிரம். 2. (fig.) [prov.] Property possessed, money in hand, கையிருப்பு. உள்வலிப்பு, v. noun. Inward pain or convulsion. உள்வழிகடந்தோன், s. God who is transcendent in knowledge and wisdom. (சது.) உள்வளைய, inf. To bend inwards, உட்கோண. உள்வளைந்தவன், s. A stooping person. உள்வளையல், v. noun. Bending forward, stooping as a person, உள்வளை ந்திருக்கை. உள்வளைவு, s. Inward curvature, concavity, உட்கவிவு. உள்வாரம், s. Secret partiality, leaning, inclination, உள்ளன்பு. 2. The share in the produce of a field which comes to the owner. உள்விழ, inf. To fall in, or with, join a party, &c., உள்ளாக. 2. To assume the appearance of friendship for a sinister object; to pretend kindness, காரியார்த்த மாய்ச்சிநேகிக்க. உள்விழுத்த, inf. v. a. To join a person on professions of friendship in order to deceive and entrap him, &c. உள்வினை, s. Malice, evil in the heart kept secret, long indulged, &c., உட்பகை. 2. Inherited fate, ஊழ்வினை. உள்வீச்சுச்சன்னி, s. See சன்னி. உள்வெக்கை, s. Internal heat of the system, உள்வெப்பு. உள்வெட்டு, s. The marks on a testing piece of gold, for trying the fineness of other pieces, from eight degrees and upwards, உரையாணியினுள் வெட்டு. 2. The higher kinds of gold, உயர்ந்தமாற்று. 3. Inner boards or planks exclusive of the slabs, அகவெட்டு. உள்வெண்டையம், s. A tinkling ring of brass, put as an ornament on the feet of horses mounted by kings and great men-comp. தண்டை, which is the name of another ornament made of silver and commonly placed upon the former. 2. A pad placed between a load and the back of an ox. உள்ளங்கம், s. Symmetry of mind, the internal property or quality. See அகத்துறுப்பு. உள்ளங்கால், s. The sole of the foot. உள்ளங்கை, s. The palm of the hand. உள்ளடங்கிப்போக, inf. To be shut, shut in, to be swallowed up. உள்ளடக்க, inf. To enclose, shut in, shut up in a place. 2. To conceal, to keep secret. உள்ளடக்கம், v. noun. Reservedness, reserve in intercourse. உள்ளடி, s. The sole of the foot, உள்ளங்கால். 2. [vul.] That which is secret, இரகசியம். 3. [prov.] Nearness, vicinity, neighborhood, சமீபம். 4. (fig.) One's own relations, one's own circle, நெருங்கியசுற்றம். உள்ளடியிலே--உள்ளடிக்குள், adv. At home, within doors, near home-spoken in cases of theft, mischief, &c. உள்ளறை, s. An inner room, closet, cabinet, உள்வீடு. 2. A division in a drawer, box, &c.; a separate cell, பெட்டி யினுள்ளறை. உள்ளன்--உள்ளான், s. One of the party or family, a domestic, உள்ளிருக்குமாள். 2. A near acquaintance. 3. The head or middle one of the oxen which thresh the corn. உள்ளனுங்கள்ளனுமாயிருக்கிறான். He is an enemy in the camp. 2. He is an inmate and yet a rogue. உள்ளாக, inf. To enter in, உட்புக. 2. To become subject to, கீழ்ப்பட. 3. To join a party, engage in, சேர. 4. To be involved, to become privy to an affair, உடன்பட. அவனுக்குள்ளானேன். I am on his side, I have taken his part. ஆக்கினைக்குள்ளானவன். One who is doomed to punishment. துரோகத்திற்குள்ளாகாதே. Be not a partaker in treacherous deeds. உள்ளாக்க, inf. To get a person into one's party, or to interest him in one's concerns, வசப்படுத்த. உள்ளாட, inf. To have intercourse with an enemy in order to effect an object, உள்ளேபயில. உள்ளாடுசத்துரு, s. An enemy in the camp, a snake in the grass, a treacherous companion, உட்பகைஞன். உள்ளாந்தரங்கம், s. Internal secrets, private matters. உள்ளாயிருக்க, inf. To be engaged or concerned in an affair, to be one of a party, உடன்பாடாயிருக்க. உள்ளாராய்வு, s. Deep research, thought, insight, a disposition to investigate profoundly, உள்ளாராய்ச்சி. உள்ளாள், s. One who belongs to a particular party, or family--a domestic. உள்ளிட, inf. To include, comprise, உள்ளடக்க. தொல்காப்பியரையுள்ளிட்டபன்னிருவர். The twelve including Tolkappiar. உள்ளிடை, s. Private affairs, intellectual concernments, உட்காரியம். உள்ளிடைபார்க்கவந்துநிற்கிறான். He has come to pry into our secrets, and to ascertain our private affairs. உள்ளிடையானவன், s. One of our compact, party, &c. உள்ளிட்டார், s. Brothers and sisters of an elder brother in a joint contract, inheritance, &c., தாயத்தார். சாத்தனையுமவனுள்ளிட்டாரையுஞ்சேர்ந்தகாணி... Land acquired in the name of Sattan and his brothers and sisters. உள்ளிந்திரியம், s. The intellectual powers. See இந்திரியம். உள்ளிருப்பு, s. Hoarded treasure chiefly in money, வைத்திருக்குமாஸ்தி. உள்ளின்மாசு, s. Corruption of the mind. See உபமலம். உள்ளீடு, s. What is within, உள்ளாயிருக்கிறது. 2. A bond, உள்ளுடன்படிக்கை; [ex இடு.] உள்ளீட்டுக்காரியம், s. A secret thing. உள்ளுக்குக்கொடுக்க, inf. To administer medicine which is to be taken inwardly. உள்ளுக்குச்சாப்பிட, inf. To take internally--as medicine. உள்ளுக்குச்செலுத்த, inf. To administer medicine, poison, &c., by force. 2. To insert, inject, to thrust in. 3. (fig.) To give a bribe secretly. உள்ளுக்குள், adv. Internally. உள்ளுக்குள்ளாயிருந்துமோசம்பண்ணினான். He deceived me under pretence of intimacy. உள்ளுக்குள்ளானகாவல். An inner prison. உள்ளுக்குள்ளேபகையுண்டாகிறது. To arise --as discord, &c. among relatives. 2. To cherish hatred in the heart. உள்ளுடன், s. [prov.] Ingredients inclosed in the interior of a cake, tart, &c., உட்பொதிந்திருப்பது. 2. The matter within, the hidden meaning. உள்ளுடைய, inf. To be heartbroken, to be greatly grieved, to be contrite, மனமுறிய. 2. To decline or fail in energy, ஊக்கமழிய. உள்ளுடைவு, v. noun. Interior, or deep-seated grief, sorrow, contrition, மன ங்கலங்குகை. உள்ளும்புறமும், Internally and externally, அகமும்புறமும். உள்ளும்புறமுஞ்சரியானவன். One whose heart and conduct are alike, a sincere person. உள்ளுயிர், s. Inner life, God. உள்ளுயிர்க்குன்று, s. A snail, நத்தை. உள்ளுறுத்த, inf. To put in, insert, include, instil--as principles, உள்ளிட. உள்ளுறை, s. Secrets of the mind, inward thought, real opinion, உட்கருத்து. 2. Internal, or hidden meaning, மறைபொ ருள். 3. A word or theme given by which to commence a poem, பாடும்படிபுல வர்க்குக்கொடுக்குஞ்சமிசை. உன்னுள்ளுறையேததைச்சொல்லு. Say what you mean. உள்ளுறையுவமம், s. A species of simile brought in by the by, rather indistinctly, and without the usual terms of comparison--opposed to வெளிப்படையு வமம். உள்ளூர், s. The interior of a town, or country, ஊர்நடு. 2. One's own country, town--spoken of when residing in it, one's home, சொந்தவூர். உள்ளூரிலும்பிறவூரிலும். At home and abroad. உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Commodities or productions of one's own country-spoken of while in the country. உள்ளே. In, within, between. அதற்குள்ளே. [vul.] In the mean time. உள்ளேபோட, inf. To get into one's power, get over to one's interests, உள்ளாகவைக்க. உள்ளோசை, s. Internal sounds unheard by others--as beating of the heart, roaring in the ear, or rumbling of the bowels, &c., அகவொலி. 52)

uvḷkm (p. 66) s. The harem, or zenana, an interior part of a mansion appropriated to women, அந்தப்புரம். 2. A surrounding wall, a rampart, a fortification, மதில். 3. One side, ஓர்பக்கம். 4. A hollow, or hole in the ground, பள்ளம். 5. A tank, a lake, குளம். 6. Salt-pans, a place where salt forms, உப்பளம். 7. A village of herdsmen, இடை ச்சேரி. 8. [prop. உகளம்.] Two, a pair, a couple, இரண்டு. (p.) 82)

kaṉṉam (p. 102) s. Cheeks, கதுப்பு. 2. An instrument for breaking into houses, கன்னக்கோல். (c.) 3. (p.) Ear,காது. Wils p. 195. KARN'A. 4. An elephant's ears, யானைச்செவி. 5. Nerves, நரம்பு. 6. Hypothenuse of a right angled triangle, or the diagonal of a tetragon, அக்ஷகன்னம். 7. True distance of a planet from the earth, கிரகமார்க்கவளவு. 8. A goldsmith, பொற்கொல் லன். (சது.) 9. The scale or dish of a balance, தராசுத்தட்டு. கன்னகடூரம், s. Harsh, grating, dissonant sound, uncouth to the ear. கன்னக்காரன், s. A burglar, கன் னமிடுபவன். கன்னக்கிரந்தி--கன்னப்புற்று, s. A swelling in the cheek from the venereal disease, கன்னத்தில்வருமோர்நோய். கன்னக்கோல், s. An implement for breaking through the walls of houses, கன்னகம். கன்னக்கோல்வைக்க--கன்னமிட, inf. To commit burglary by breaking through a wall. கன்னசூலை, s. A tumor in the region of the cheek, one of the arthritic class of diseases. See சூலை. கன்னத்தட்டு, s. [as கன்னம்.] The dish of a balance, சிறுதராசுத்தட்டு. கன்னத்திலேயடிக்க--கன்னத்திலே யறைய--கன்னத்திற்போட inf. To slap the face, to box the ears. கன்னபரம்பரைஞானம்--கன்னபா ரம்பரியம். s. Tradition, oral transmission of intelligence, history, news, meaning, &c., பரம்பரைக்கேள்வியால்வந்தஞானம். கன்னபாகம், s. The ear, காது. கன்னபூரம், s. A kind of ear-ornament, காதணியினொன்று. 2. The ear, காது. கன்னபூஷணம், s. Ear-ornaments, காதணி. கன்னப்பரிசை, s. The whiskers or beard on the cheek. கன்னப்பள்ளம், s. The hollow of the cheek. கன்னப்பிளவை, s. A cancer or scirrous affection in the cheek--as கபோ லப்பிளவை. கன்னப்பூ, s. A kind of female ear-ornament, காதணியிலொன்று. கன்னப்பொறி, s. The temples, the upper part of the side of the head, காதினருகானபொறி. கன்னமதம், s. Secretion from the temples of the elephant, யானைமும்மதத்தி லொன்று. கன்னமீசை, s. [prov.] The whiskers. கன்னமூலம், s. The interior or root of the ear, காதினடி. கன்னவேதம்--கன்னவேதை, s. [as காதுகுத்துகை.] Perforating the ear, for ear-rings with appropriate ceremonies. Wils. p. 195. KARN'AVEDA. கன்னாவதங்கம், s. An ear-ornament, காதணிவகுப்பு. கசகன்னம், s. Voluntary motion of the ear. 2. A kind of magical trick. 75)

tāṉam (p. 236) --ஸ்தானம், s. Place, location, situation, spot, station, இடம். 2. Home, abode, dwelling, residence, locality; natural situation, habitation; elements of a creature, &c., இருப்பிடம். 3. Any part or member of the body, any particular or special part, உயிர்நிலை. 4. Any of the five seats or situations of the soul in the body. (See அவத்தை.) 5. Any special place, as the residence of the king or chief, இராசஸ் தானம். 6. A sacred shrine, the interior or most sacred spot in a temple, &c., சர்ப்பக் கிரகம். 7. The world of Indra, as சுவர்க்கம். 8. Strength, power, firmness, வலி. 9. Stage of life-poetically considered, செய் யுட்பொருத்தம். 1. Any of the four seats or sources of the sounds of the letters, எழுத்துப்பிறக்குமிடம். 11. [in numeration.] Place or digit, எண்ணின்தானம். 12. [in astrol.] Any of the twelve signs consulted, for predicting one's fortune, in reference to the planets and their situation in the signs, கிரகநிலை. 13. Any of the five places in the zodiac with respect to any given planet. 14. [vul. for ஸ்நானம்.] A bath. 15. (R.) The upright posture of the images of Vishnu, in distinction from the sitting. தானம், 5. The five places are: 1. ஆட் சித்தானம், when the planet presides, (See under ஆள், v.) 2. உச்சதானம். when the sun is in Aries, the Moon in Taurus, Mars in Capricornus, Mercury in Virgo. This is a very auspicious conjunction, four times better than the first. 3. நீசத் தானம், the position of the planets in the seventh place from the auspicious, உச் சம், and thought to be very bad. 4. நட் புத்தானம், the benign position of the planets. (See under நட்பு.) 5. பசைத்தானம். the malign position, causing continual hatred. See under பகை. தானம், 12. The twelve astrological signs are: 1. சென்மஸ்தானம், the rising sign at birth, having reference to fortune generally, according to the character and influence of the planets that may be in it. 2. வாக்குஸ்தானம், திரவியஸ் தானம், குடும்பஸ்தானம், the second sign at birth as applying to the powers of speech, influence, learning, wife, &c. 3. சகோதரஸ்தானம், the third, referring to brothers and sisters whether there will be any, the good or evil they will do to the person, or he to them. 4. மாதுருஸ்தானம், மித்துருஸ்தானம், வாகனஸ்தானம், the forth, referring to the life of the mother, or friends. 5. புத்திரஸ்தானம், the fifth regards future offspring. 6. சத்துருஸ்தானம், உரோகஸ்தானம், the sixth shows whether the person will have enemies, and the evils to which he will be liable. 7. களத்திரஸ்தானம், குடும்பஸ்தானம், the seventh, referring to a wife and settlement in life. 8. மிருத்துஸ்தானம், ஆ யுஸ்தானம், the eighth, the limit of life. 9. தருமஸ்தானம், புண்ணியஸ்தானம், the ninth, referring to the extent of the person's liberality, &c. 1. கருமஸ்தானம், the tenth, conduct, character good or bad, &c. 11. இலாபஸ்தானம், பாக்கியஸ்தானம், the eleventh income, acquisition, wealth prosperity. 12. செலவுஸ்தானம், வியஸ்தா னம், the twelfth, prodigality or penuriousness, &c. தானக்கை, s. [prov.] Any vital part of the body, உயிர்நிலை. 2. Favorable situation of a place, தகுந்தஇடம். தானத்தான், s. A pujari in a Saiva temple, ஸ்தானீகன். 2. A hereditary chief, தலைமைக்காரன். தானப்புழு, s. Worms in the anus, causing irritation or itching. See திமி ரிப்பூச்சி. தானப்புழுக்கிண்ட, inf. To gnaw as worms in the anus, &c. [prov.] தானப்பொருத்தம், s. The fourth of ten items to be regarded in the choice of the first word of a poem--being the correspondence of its initial letter, with any of the five arbitrary divisions in which the initial of the name of the hero falls. The five தானம் are, 1. பாலன். 2. குமரன். 3. அரசன். 4. விருத்தன். 5. மரணம். which denote the five stages of life. The five arbitrary divisions of letters are அ, ஆ; இ, ஈ, ஐ; உ, ஊ, ஔ, எ, ஏ; ஒ; ஓ. தானவண்ணம், s. A curious kind of song, சுரவிகற்பப்பாட்டு. தானவரிசைபாட, inf. To sing with a tremendous noise. 13) *

turuvu (p. 248) கிறேன், துருவினேன், வேன், துருவ, v. a. To bore, drill, perforate, தொளைக்க. 2. To scrape out the interior of a cocoanut, a gourd, &c., to scoop out, scrape, தேங் காய்துருவ. 3. To Seek, inquire into, search out, trace, pursue, தேடிப்பார்க்க. (c.) துருவலகு, s. A cocoa-nut scraper, as துருவுபலகை. துருவிப்பிடிக்க, inf. (com. துருப்பிடி க்க.) To hunt out a thief or theft, or to explore any thing very difficult. துருவுபலகை--துருவுமணை, s. A cocoanut scraper, தேங்காய்துருவி. துருவல், v. noun. A turning, hollowing, &c.--as the verb. துருவு, v. noun. Scraping, scooping, boring, துருவுகை. 2. Hole, தொளை. 58)

tēvam (p. 259) s. Deity, Godhead, See தெய்வம். 2. Fate; ued only adjectively. தேவகங்கை, s. The celestial Ganges, ஆகாயகங்கை. தேவகடாட்சம், s. Divine favor. தேவகட்டளை, s. Divine injuction, command of God. தேவகணம், s. The class of the inferior gods, or celestials. See கணம். தேவகாந்தாரி, s. A kind of tune, ஓர்பண். See காந்தாரி. தேவகானம், s. Divine melody, tune, &c., தெய்வப்பண். தேவகிரி, s. A place sacred to Skanda near the Himalaya range, ஓர்மலை. தேவகிருபை, s. Divine grace, merey, compassion. தேவகுமாரன்--தேவசுதன், s. The son of a deity. 2. [in Chris. usage.] Jesus Christ. தேவகுரு, s. The planet Jupiter, or its regent, priest of the celestials, வியா ழன். தேவகுருவஞ்சம்--தேவகுருவம், s. A place of bliss, one of the போகபூமி, which see. (சது.) தேவகுலம், s. The race of gods, தே வசாதி. 2. (சது.) A temple, கோயில். தேவகூத்தியர், s. (plu.) Courtesans of the gods of Swerga, தேவகணிகையர். தேவகோட்டை, s. Name of a town in the Madura District, the principal residence of நாட்டுக்கொட்டையார். தேவக்கிரியை, s. The providence of God, தெய்வச்செயல். 2. One of the thirtytwo tunes in singing. See இராகம். தேவசபை, s. The divine presence, &c., as தேவசமூகம். 2. The assembly in the temple. See சபை. தேவசமூகம், s. Divine presence, the presence of a deity, idol, &c., spoken in reverence of the interior of a temple. தேவசன்னிதானம்--தேவசன்னிதி, s. The divine presence. 2. A temple as the abode of a deity. See திருமுன். தேவசாயுச்சியம், s. Beatification. See சாயுச்சியம். தேவசாட்சி, s. An oath, ஆணை. (சது.) தேவசித்தம், s. Divine will. See திரு வுளம். தேவசிந்தனை, s. Divine meditation. See சிந்தனை. தேவசீகிருதம், s. That which belongs to God, தேவசம்பந்தமுடையது, (Beschi.) தேவசுபாவம், s. Nature, attributes, qualities of the Deity. தேவசேவை, s. Attendance at the temple, ministering to and worshipping the idol, தெய்வஊழியம். 2. Having the appearance of the deity, his vision, his form, &c., தெய்வதரிசனம். தேவசேனாதிபதி, s. Skanda, as general of the Devas in the expedition against the Asuras, கந்தன். தேவடியாள், s. A dancing woman of the temple. (c.) See தேவதாசி. தேவடியாள்மகன், s. A bestard; spoken in contempt. தேவதச்சன்--தெய்வத்தச்சன், s. The architect of the gods, Visvakarma, விச் சுவகர்மன். தேவதத்துவம், s. Divine power. தேவதரு, s. See தேவதாரம். தேவதலம்--தேவஸ்தலம்--தேவஸ்தா னம், s. A sacred shrine, a temple, &c., கோயில். தேவதாசன், s. A devotee, a servant of a deity, தொய்வத்தொண்டன். 2. The son of Arichandra, one of the six monarchs of India, அரிச்சந்திரன்மகன். தேவதாசி, s. (St.) A dancing and singing girl of a temple, commonly a courtesan, தேவடியாள்.--Note. The courtesans of the gods are உருவசி, மேனகை, திலோத்தமை and அரம்பை. தேவதாரம், s. Any of the five famous trees in Swerga, ஐந்தருவிலொன்று. 2. A medicinal, fragrant tree, செம்புளிச்சை. 3. A kind of pine tree, ஓர்மரம், Erythroxylon aureolatum, L. தேவதாரி--தேவதாரு, s. A kind of pine tree, as தேவதாரம். 3. தேவதாருவனம், s. A forest celebrated in the Skanda Purana, in which fortyeight thousand Rishis resided. தேவதாளி, s. A kind of plant, a Convolvulus, a kitchen herb, ஓர்பூண்டு. தேவதுந்துமி, s. The drums of the gods, தெய்வப்பறை. தேவதூஷகன்--தேவதூஷணக்காரன், s. A blasphemer, one who reviles God, or sacred things. தேவதூஷணம், s. Blasphemy. தேவதூதன், s. [fem. தேவதூதி.] A divine messenger. 2. [in Chirs. usage.] An angel. See தூதன். தேவதேவன், s. Deity, the Suprems Being--applied by each one to the object of his higest worship. தேவஸ்தானம், s. See தேவதலம். தேவஸ்திரி, s. Divine females of Swerga. தேவத்தொண்டு, s. Service to a deity, temple, &c., திருப்பணி. தேவத்தொண்டன், s. A devotee, as தே வதாசன். தேவத்தன்மை, s. Divine nature. தேவத்துவம், s. Divinity; as தெய் வத்துவம். தேவநகர், s. A temple, கோயில். (சது.) 2. The city of the gods, தேவர்நகரம். தேவநாகரம், s. [sometimes தேவநாகரி.] The Nagari character of the Sanscrit language, சமுஸ்கிருதத்தோர்வகையட்சரம். தேவநாயகன், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. Any superior deity, தேவர்த லைவன். தேவநாயகன்பட்டணம், s. A town near Cuddalore. தேவநிலம், s. The proper site of a house determined by divination, being one-sixth of a square plot divided and apportioned to the several deities. லதேவநீதி, s. Divine justice. தேவபதம், s. Heaven, the firmament, ஆகாயம். 2. Royal presence, இராசசமுகம். தேவபதி--தேவராசன், s. Indra, இந்தி ரன். தேவபாடை--தேவபாஷை, s. The Sanscrit language as that of the celestials, சமுஸ்கிருதம். தேவபூசை, s. Puja as offered to an idol. தேவபூமி, s. The region or mansion where the gods dwell, தேவர்வாழிடம். தேவபோதனை, s. Divine instruction. தேவப்பிறப்பு, s. A birth entitling a soul to the rank of a god. See தெய் வப்பிறப்பு. தேவப்பிரமா, s. A name of the Muni Narada, நாரதன். தேவப்பிராமணன், s. A divine Brahman. தேவயோனி, s. Divine birth or origin, தெய்வப்பிறப்பு. (p.) தேவரூபி, s. [also தேவசொரூபி.] A divine person, as தேவதாசொரூபி. தேவப்பெண், s. A goddess. தேவமாதா--தேவமாதுரு, s. Mother of the gods, as அதிதி. 2. [R. C. usage.] The Virgin Mary, கன்னிமரியாள். தேவயத்தினம், s. [sometimes தேவேத் தினம்.] Divine providence. தேவயாத்திரை, s. A pilgrimage to some fane. 2. An idol procession. தேவயானம்--தேவரதம், s. (St.) A car or vehicle of a god, திவ்வியவிமானம். தேவயானி, s. (St.) Daughter of சுக்கி ரன், teacher the Asuras, சுக்கிரன்புத்திரி. தேவரம்பை, s. Females of Swerga, தெய்வப்பெண். 2. One of the courtesans of the gods, தேவதாசிகளிலொருத்தி. தேவரனுசரிப்பு, s. Supplication (R.) தேவராசன், s. Indra, இந்திரன். தேவராதன், s. A king of Mit'hila. தேவராளன், s. [fem. தேவராட்டி.] One supposed to be possessed so as to utter oracles. சன்னதக்காரன். தேவரிஷி, s. A Rishi of the celestial class. தேவரீர், Your lordship, (2d person plu. of a symbolic verb.] தேவருணவு--தேவரூண், தேவவுணவு, s. Nectar, ambrosia, amrita, அமுதம். தேவர்--தேவர்கள், s. [pl. of தேவன்.] Gods, celestials, deities, objects of worship, gods of Swerga or any other inferior class, சுரர். 2. Honorable persons, as a guru or priest, உயர்ந்தோர்.--Note. According to the Saiva sect the superior gods, or forms of the first order assumed by the Deity are five, viz.: 1. Brahma, பிரமா. 2. Vishnu, விட்டுணு. 3. Rudra or Siva, உருத்திரன். 4. Mayesvara, மயேச்சுரன். 5. Sathasiva, சதாசிவன், These are called, பஞ்சமூர்த்திகள்; the five Murtis, or பஞ்சகர்த்தாக்கள்; five lords. தேவர்கோயில், s. A temple, தேவால யம். தேவர்கோன்--தேவேந்திரன், s. Indra. தேவர்க்காடல், v. noun. Demoniac possession, dancing after certain sacrifices to devils, as சன்னதம், which see. தேவர்வகை, s. The gods of Swerga, 33,,, are divided into four classes, with a chief for each கோடி, or 1,,, as follows. 1.துவாதசாதித்தர், the twelve Adityas. ஆதித்தர், (lit.) the twelve suns, chiefs of their class numbering with them, 12,,, 2. ஏகாதசருத்திரர், the eleven Rudras. உருத்திரர், lords of their companies. comprising in all, 11,,, 3. அஷ்டவசுக்கள், the eight Vasus. their classes, including themselves, containing 8,,. 4. மருத்துவர், the two Asvinis, அச்சுவினிகள், the two physicians, the whole class being 2,,. தேவலகன், s. A brahman who attends on an idol, அர்ச்சகப்பிராமணன். W. p. 423. DEVALAKA. தேவலோகம், s. World of the gods, Swerga, the third of the secven upper worlds, of which Indra is king, the lowest heaven of mortals, who assume the form of gods for a residence in it. The enjoyments are all sensual, and the period of their continuance depends on the merit of the persons while on earth. When this is exhausted, they return for another period of probation; or go to a place of suffering for the expiration of previous demerit. This is the only heaven presented to the hope of the multitude, and generally the highest bliss they anticipate, சுவர் க்கம். தேவவசனம்--தேவவாக்கு, s. The word of God, the divine, word, கடவுள்வாக்கு. தேவவசீகரம், s. [R. Cathol. usage] Transubstantiation. See வசீகரணம். தேவவருஷம்--தேவவருடம், s. A year of the gods. See தேவாண்டு. தேவவிரதன், s. (St.) Bishma, வீடுமன். 2. A pious or religious person, கடவுளைவழி படுவோன். W. p. 434. DEVAVRUTA. தேவவிருட்சம், s. Any of the five species of trees in Swerga, பஞ்சதரு. W. p. 424. DEVAVRUKSHA. தேவவெளிப்படுத்தல், s. (Chirs. usage.) Divine revelation. தேவவைத்தியம், s. Superior medical preparations requiring a knowledge of chemistry, and regarded as of divine origin. See வைத்தியம். தேவன், s. A Deity, a god, a divine being, கடவுள். W. p. 421. DEVA. 2. A title given to அகம்படியர் caste. 3. A title given to some among Maravars. 4. (சது.) The name of Argha, அருகன். தேவாங்கம், s. Silk cloth, பட்டுச்சீலை. தேவாசனம், s. [in chris. usage.] The throne of god, an altar, கடவுளிருக்கை. தேவாசுவம்--தேவாஸ்வம், s. The horse of Indra, இந்திரன்பரி; [ex அசுவம்.] தேவாண்டு--தேவஆண்டு, s. A year of the gods of Swerga, being three hundred and sixty-five yaers of mortals, திவ்வியவருஷம். தேவாதாயம்--தேவதாயம், s. Allowance for the support of heathen temples. தேவாதி, s. God, கடவுள், (சது.) தேவாதிதேவன், s. The God of gods. தேவாதியர், s. [com.தேவாதிகள்.] The gods of Swerga and other celestials. தேவாதீனம், s. Properties, peculiar rights, prerogative, &c., of a deity. 2. Divine providence. See தெய்வாதீனம். தேவாத்திரம்--தேவாஸ்திரம், s. A divine missile-weapon from the gods. தேவாமிர்தம்--தேவாமுதம், s. The ambrosia of the gods, the food of immortality, தேவருணவு. தேவாரம், s. Divine praises, songs, &c., chanted by an assistant of the priest others, after the performance of the puja in the Saiva temples. They were made by the three celebrated servants of Siva, அப்பர், சம்பந்தர் and சுந்தரர், and are called the Tamil Vedas, being considered divine. தேவாலயம், s. A temple, a place of worship, any sacred shrine, கோயில். W. p. 424. DEVALAYA. 2. (சது.) The golden mountain Naha Meru, as the favorite resort of the gods, மேருகிரி. See ஆலயம். தேவாலயத்தினுடைமை, s. Temple property, கோயிற்சொத்து. தேவானுட்டிப்பு, v. noun. Religious practice, duties, exercise, worship, &c., [ex அனுஷ்டிப்பு, observance.] தேவி, s. A goddess. 2. Parvati, பார் வதி. 3. Durga, துர்க்கை. 4. Kali. காளி. 5. A queen, the wife of a prince, or nobleman, a term of respect to a married women, சீமாட்டி. 6. A wife, மனைவி--as அண்ணன்தேவி. elder brother's wife. தேவிகோட்டம், s. Any temple of Kali. காளிகோயில்; [ex கோட்டம்.] 2. A town, ஓ ரூர். W. p. 424. DEVIKOD'D'A. தேவிபட்டனம், s. The town of Devipatam, ஓரூர். தேவீகம்--தேவிகம், s. [com தெய்வீ கம். Divinity. தேவேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். தேவோக்கித்தம்--தேவோக்தம், s. Divine revelation, தேவவெளிப்படுத்தல்; [ex Sa. Ukta, spoken. (Beschi.) தேவோத்தியானம், s. A flower-garden for the gods, also a garden to produce flowers for the idols; [ex உத்தியானம்.] 25)

nṭu (p. 268) s. The middle, இடை. 2. Centre, centricity, midst, மத்தி. 3. Intermediate as to place or time, that which intervence, இடையானது. 4. Equity, impartiality, justice, uprightness, நீதி. 5. Medium, moderation, மிதம். 6. The waist, இடுப்பு. 7. Law-suit, வழக்கு. 8. The state, capacity, office, &c., of a judge or umpire, நியா யாதிபதித்துவம். (c.) 9. (சது.) Earth, பூமி--This word is commonly used நட்டு in combination--as நட்டாறு, the midst of the river, நட்டுச்சி, exactly the meridian. நடக்கடல், s. The mid-sea. நடுக்கடல்போனாலும்மறுப்படாமல்வரக்கடவீர்..... Even though you go into the midst of the sea, may you return without harm. நடுக்கட்ட, inf. [prov.] [com. பொதுக் கட்ட.] To sequester property. நடுக்கட்டு, s. A girdle. See under கட்டு. நடுக்கண்டம், s. The central portion of a continent. 2. The middle piece. நடுக்காரர், s. [prov.] Arbitrators, judges, umpires. நடுக்கிளி, s. The head player in a square. See under கிளி. நடுக்குடி, s. A house-hold in the midst of others, as being safer than if alone. 2. A family of midding circumstances, rank, &c. 3. [prov.] The head-family of a tribe or class. நடுக்கேட்க, inf. To hear a case in law. 2. To refer a case for decision. நடுக்கொண்டவீடு, s. [prov.] The middle house. (c.) நடுக்கொள்ளைக்காரன், s. One who plunders without regard to either party. நடுச்சாமம், s. Midnight, the middle watch from 12 o'clock till 3. நடுச்சுவர், s. A partition wall. நடுச்சொல்ல, inf. To decide a case, to mediate. நடுத்தரம், s. That which is middling. See தரம். நடுத்தலை, s. Crown of the head, உச்சி. நடுத்தீர்க்க, inf. To give, or pass judgement in case. நடுத்தீர்ப்பு--நடுத்தீர்வை, s. Judicial judgement. 2. The final judgement. 3. (fig.) Devine judgements--as pestilence and other calamities. நடுத்தீர்ப்புநாள், s. The judgement day. நடுத்தெரு, s. The middle street of a town or village. நடுநாள், s. The fourteenth or middle lunar asterism, சித்திரைநாள். (p.) நடுநியாயம், s. Equity, fair dealing, uprightness. 2. Impartiality, evenhanded justice. 3. Law-suit, pleadings, arguments stated. நடுநிலை, s. An intermediate state, degree, &c. 2. Strict justice, equity. 3. Arbitration, mediation. 4. One of the positions in the mystic worship of the Saiva system. நடுநிலைஞாயம், s. The mysticism of the நடுநிலை worship. நடுநிலைமந்திரம், s. An incantation in the Saiva worship, the letters of which are mystic symbols of the forms of deity, or of the idol worshipped. The words are ஆம், ஊம், ஓம், சிவாயநம, in which ஆம், is அடி, basis; ஊம், is நடு, middle; ஓம், is முடி, top; சி, is சிவம், formless deity; வா, is சத்தி, the female principle, obscuration. நடுநிலைமை, s. Mediocrity, middle circumstances in life. நடுநிற்றல், v. noun. Becoming bail or security for one. (not the law term.) 2. Being upright, impartial. நடுநீதி, s. Impartial justice, equity, &c., as நடுநியாயம். நடுப்பகல், inf. Mid-day, noon. (c.) நடுப்படுத்த, inf. As நடுக்கட்ட. நடுப்பார்த்தல், v. noun. [prov.] Acting as an inspecter, commissioner, delegate, &c., by order of a court, மத்தியஸ்தம்பார் க்கை. நடுப்பெற, adv. [vul. நடுப்புற.] In the middle, in the centre; between, among. நடுப்பெறஉளுக்காரு. Sit in the middle. நடுப்பேச, inf. To plead, as நடுச் சொல்ல. நடுப்போர், s. [prov.] The midst of the work, operation, affair, &c., (lit.) the midst of the battle, இடைநடு. நடுமதியம்--நடுமத்தியானம், s. Noon, mid-day. நடுமையம், s. Middle, centre. 2. Zenith, meridian. நடுராசி, s. Middling in quality, size, &c., moderate, நடுத்தரம். நடுவதுபாதி, s. That which is in the midst, intermediate. நடுவதுபாதியிலேவந்தான். He came after the beginning of an affair when half of it was over; he came last. நடுவத்தசாமம்--நடுவத்தொருசாமம், s. [prov.] Midnight. நடுவயது, s. Middle age. நடுவறுத்தல், v. noun. Judging, as an umpire, deciding, discerning, perceiving, comprehending, ascertaining, discussing a controversy. நடுவறுத்தான், appel. n. The name of a plant, மூக்குரட்டைக்கொடி, Boerhavia diffusa, L. நடுவழி--நடுப்பாதை, s. Mid-way. நடுவன், s. Yama, the god of death, awarder of rewards and punishments, இயமன். (p.) 2. [prov.] A judge, arbiter, awarder, நியாயாதிபதி. நடுவாந்தரம், s. Midst of a work, process, time, &c., intermediate, மத்தி. (c.) நடுவாந்தரத்திலேபோய்விட்டான். He died prematurely. நடுவிரல், s. The middle finger. நடுவிலவன், s. [prov. நடுவிலான்.] A middle brother. நடுவிலே. In the midst, amidst. நடுவின்மை, s. Partiality, injustice, நீதிஇல்லாமை. (p.) நடுவீடு, s. The middle or interior of the house where the idol is kept. 2. An obscene expression, used in the south. நடுவீடுபெருவழியாயிற்று. The very interior of the house is become a public road; i. e., the family is ruined. நடுவீட்டுக்குநாயகமாய்வந்தான். He has come to lord it over us. நடுவீதி, s. The midst of the street. நடுவெலும்பு, s. The back bone, the spine, முதுகெலும்பு. (c.) நடுவெளி, s. Midst of an open plain, space, &c., இடைவெளி. 2. Immensity of space, a filled by the deity, பரவெளி. நடுவெளிக்கமலபாதம், s. The lotuslike feet of the deity, as filling all space. (p.) நடுவேபேச, inf. To interrupt one who speaks. 2. To speak as a mediator. நடுவேபொல்லாப்பாக, inf. To become detached in friendship. (c.) நடுவேமுறிக்க, inf. To break in the middle. 2. To object or contradict in speaking. 20)

mūlam (p. 361) s. A root or bulb, the root of a tree, &c., வேர். 2. Origin, commencement, ஆதி. 3. Cause, foundation, instrumentality, காரணம். 4. The nineteenth lunar asterism, containing four stars of the scorpion's tail, மூலநாள். 5. Text of a book, உரையில்லாப்பாடம். W. p. 668. MOOLA. 6. A disease, the piles, hemorrhoids. மூலநோய். 7. The first region of the human body. See மூலாதாரம்.--Note. Of the piles are, இரத்தமூலம், bleeding piles; உள்மூலம். Tenesmus; சீமூலம், piles attended with discharge of matter; புறமூலம்--வெளிமூலம், external hemorrhoid; வறள்மூலம், costiveness. அவன்மூலமாய். By his means. இவனேயதுக்குமூலம். He is the cause of it. பணமேயகங்காரமூலம். Money is the root of pride. அஷ்டமூலம். The eight different medicinal roots, viz.: 1. சுக்கு, dry ginger; 2. அரத்தை, of two kinds, சிற்றரத்தை. Alpinia Galanga minor, பேரரத்தை, Alpinia Galanga major; 3. செவ்வியம், Piper nigrum; 4. சித்திரமூலம், Plumbago Zeylanica; 5. கண்டுபாரங்கி, சிறுதேக்கு, a kind of medicinal root; 6. கோரைக்கிழங்கு, Cyperus juncifolius; 7. நன்னாரிவேர், Indian Sarsaparilla; 8. காஞ்சொறிவேர், Tragia involucrata. தசமூலம், Ten kinds of medicinal roots used in a tonic medicament: 1. வாகை, Mimosa flexuosa; 2. முல்லை, Jasminum angustifol, 3. பாதிரி, Bignonia chelenoides; 4. நெருஞ்சி, Tribulus terrestris; 5. பேரா முட்டி, Pavonia odorata; 6. கூவிளை, Crat&ae;va religiosa; 7. சிற்றாமுட்டி, Pavonia Zeylanica; 8. சிறுவழுதுணை, Solanum Indicum; 9. கண்டங்கத்தரி, Solanum Jaquini; 1. குமிழ், Gmelina Asiatica. (R.) பஞ்சமூலம், Five kinds of medicinal plants, called together, தசமூலம், in two classes. 1. சிறுபஞ்சமூலம், the minor kind; 1. கண்டங்கத்தரிவேர், Solanum jacquini; 2. சிறுவழுதுணைவேர், Solanum Indicum; 3. சிறுமல்லிவேர், Jasminum angustifol; 4. பெருமல்லிவேர், Jasminum undulatum; 5. நெருஞ்சிவேர், Tribulus terrestris. II. பெரும்பஞ்சமூலம், The major kinds: 1. வில்வவேர், Crat&ae;va religiosa; 2. பெருங் குமிழ், Gmelina tomentosa; 3. தழுதாழை, Celerodendron phlomoides; 4. பாதிரிவேர், Bignonia chelenoides; 5. வாகை, Mimosa flexuosa. (சது.)--Note. For five other medicinal roots, see பஞ்சமூலகஷாயம் under கஷாயம். மூலகந்தம், s. A grass, Andropogan muricatum, வெட்டிவேர்; [ex கந்தம், fragrance.] 2. The roots of trees and plants. மூலகம், s. A root, கிழங்கு. 2. The radish--as முள்ளங்கி. (Sa. Moolaka.) மூலகாரியம், s. The first, prominent, principal thing. மூலகுணம், s. An irascible disposition. மூலக்கடுப்பு, v. noun. Pain from piles. See கடுப்பு. மூலக்கரப்பன், s. A spreading eruption. மூலக்காரன், s. One who has the piles. 2. [com. மூலகுணக்காரன்.] A hasty tempered man. மூலக்கிரந்தி, s. A kind of disease from morbid humors in the body. மூலக்கூறு, s. The radical parts of any substance; or its essential nature. மூலக்கிராணி, s. Hemorrhoids or piles with flux. See கிராணி. மூலக்கொதி, s. A kind of disease or pain from the piles, said to cause peevishness, and anger. மூலசம், s. All the vegetable productions which have roots or a bulb; [ex சம்.] மூலச்சூடு, s. As மூலக்கொதி. மூலச்சோதி, s. The original or primeval light, i. e. God, கடவுள். மூலதனம்--மூலத்திரவியம், s. Capital or stock, முதற்பணம். 2. A treasure accumulated by ancestors, பிதிரார்ச்சிதம். மூலத்தம்பம், s. A Sanscrit treatise on Architecture, ஓர்சிற்பநூல். மூலத்தன்மை, s. Principle, பிரகிருதி. மூலத்தானம்--மூலஸ்தானம், s. The interior of a temple. See கர்ப்பக்கிரகம். 2. A king's residence, அரசிருக்கை. மூலத்துருவம், s. Epoch-longitude of a planet. See துருவம். மூலநாள், s. The nineteenth lunar mansion, as மூலம். மூலநோக்காடு-மூலநோய்-மூலவியாதி, s. The piles. மூலபஞ்சாட்சரம், s. The five mysterious letters, நமசிவாய, a Saiva formule. மூலபதம், s. The root of a word. See பிண்டம். மூலபலம்--மூலப்படை, s. The main body of an army. மூலபலாதிகள், s. Roots, fruits, &c., eaten by ascetics in forests; [ex பலம், fruits et ஆதி, first.] மூலபாடம், s. An original text without a commentary. மூலபாடை--மூலபாஷை, s. The original language--said by Buddhists to be the Pali. மூலப்பகுதி--மூலப்பிரகிருதி, s. Maya as the cause of visible creation. மூலப்பொருள், s. The original or first cause, God, கடவுள். (p.) மூலமந்திரம், s. The chief mantra of each sect, as distinguished from the Gayatri common to all, especially to the brahmans. மூலமலம், s. The original principle of good and evil, causing successive births. See ஆணவம். மூலமுளை, s. A hemorrhoidal shoot. மூலவாயு, s. Wind in the intestines. மூலவாயுவையெழுப்புதல், v. noun. Driving upwards the internal wind. மூலவிக்கிரகம், s. The chief or stationary idol in a temple, usually of unwrought black granite--oppos. to எழுந் தருளுநாயகர். மூலவிருள், s. The original darkness of the soul. See மாயை. மூலவேர், s. The first or principal root of a tree, or its stem. மூலாக்கிரம், s. The root and the top. See ஆமூலாக்கிரம். மூலாக்கினி, s. The warmth of the stomach, as உதராக்கினி. 2. A technical term of Saiva-yogis. எனக்குமூலாக்கினியாயிருக்கிறது. I feel very hungry. மூலாக்கினிகிளம்பிவிட்டால்தெரியும். If I am exasperated it will appear. மூலாக்கினியைமுடுக்குகிறது. Urging the internal heat towards the head. மூலாசனம், s. The eating of roots; [ex அசனம்.] மூலாட்சரம், s. [poet. மூலாக்கரம்.] The primitive letter from which all the letters of the alphabet are derived. மூலாதாரம், s. The first region of the human body, the posteriors including the hip. See ஆதாரம். மூலி, s. Any plant. 2. A tree as having roots, வேருள்ளது. (Sa. Moolin.) 3. A medicinal root, as மூலிகை. மூலிகம்--மூலிகை--மூலிக்கை, s. The root of a tree, also respectively roots of trees and shrubs for medicine. வனமூலிகை, s. Roots of the open fields. See வனம். 71) *