iẕ (p. 55) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To lose, forfeit, to be bereaved of, to suffer loss, இழந்துபோக. இழப்பு, v. noun. Loss, privation, forfeiture, இழந்துவிடுகை. இழப்புணி, s. One who has lost a child, a husband, property, &c. இழவு, v. noun. Loss, deprivation, forfeiture, bereavement, நஷ்டம். 2. Death, மரணம். அந்தவீட்டிலேயிழவுபட்டபாடாயிருக்கிறது...... There is affliction in that house, as if a death had occurred there. இழவுகாத்தல், v. noun. [vul.] Keeping close to the house--as mourners till after the eighth day of the funeral ceremony. இழவுகாரன்--இழவுக்குரியவன், s. The chief mourner at the funeral. இழவுகொடுக்க--இழவுக்கடிக்க, inf. To mourn at a funeral, to condole with, to bewail the dead--as women do, beating their breasts, &c. அப்படிச்செய்துபோட்டு அவனோடே இழவு கொடுக்கிறதார்? Who will expose himself to be troubled by him, for doing so? இழவுகொண்டாடுதல், v. noun. Mourning for the dead, accompained by external gestures, lamentations, beating the breast, &c., either at the funeral, or at stated periods afterwards. இழவுக்குப்போக, inf. To go to condole with. இழவுசொல்ல, inf. To invite to, or notify concerning a funeral. இழவுவிழுதல், v. noun. Dying-a word used in imprecations, &c. அவனுக்கிழவுவிழ. May death fall upon him. இழவுவினவ, inf. To condole with mourners, inquiring after the dead, embracing, &c. இழவுவீடு, s. A house where a death has taken place. இழவோலை, s. A funeral notice or invitation, a funeral letter or ola, சாவோலை. 33)

kōṭi (p. 149) s. Newness, recency, புதுமை. 2. [loc.] New cloth, unbleached cloth, புதுச்சீலை. 3. (நிக.) Cloth in general, சீலை. 4. (c.) A collection of twenty, a score--as of precious stones. &c., இருபது. 5. One of the five parts of a crown--as கோடகம், முடி யுறுப்பு. கோடிமுடிய, inf. [prov.] To tie a piece of money in the corner of another's new cloth, to oblige him to give an invitation to a feast. கோடிப்பருவம்--கோடிவயது, s. Youth. (R.) கோடியுடுக்க, inf. To put on a new cloth. கோடியுடம்பு, s. [prov.] A tender body. கோடியெடுக்க, inf. To buy a new set of cloths, as yearly practiced at தீபாவளி. கோடிவெள்ளை, s. The whiteness of a cloth after the first washing. 6) *

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

mangkalam (p. 338) s. Luckiness, auspiciousness, propitiousness, சுபம். 2. Prosperity, increase, பொலிவு. W. p. 631. MANGALA. 3. Moral and religious merit, according to the Shastras, தருமம். 4. Marriage, கலியாணம். 5. Praise, panegyric, blessing, வாழ்த்து. 6. Auspicious objects, used on festive occasions; of which eight are special: 1. சாமரம், chowry, a fly-whisk; 2. நிறைகுடம், a full ornamented pot; 3. கண்ணாடி, mirrors; 4. தோட்டி, elephant's goads; 5. முரசு, drums; 6. விளக்கு, lamps; 7. கொடி, flags; 8. இணைக் கயல், A brace of carp-fish. மங்கலகாரியம்--மங்கலச்செய்கை--மங் கலவினை s. A festive, auspicious or joyous ceremony--as a marriage, putting on jewels; a temple-festival, on a girl's arrival at puberty, &c. மங்கலகீதம்--மங்கலப்பாட்டு, s. Auspicious chants, music, &c. மங்கலகௌசிகம்--மங்களகௌசிகம்-மங்களகௌசிகை, s. A tune, ஓரிராகம். (சது.) மங்கலச்சொல்--மங்கலமொழி, s. Auspicious words, in place of inauspicious terms, fancied to be lucky for speaker or hearer. 2. Language of congratulation, or benediction, ஆசிவசனம். 3. Auspicious terms, together with their synonyms, used for beginning a poem. They are twenty-two in number: 1. திரு, wealth, &c.; 2. யானை, an elephant; 3. தேர், a chariot; 4. பரி, a horse; 5. கடல், the sea; 6. மலை, a mountain; 7. மணி, a gem; 8. பூ, a flower; 9. புகழ், praise; 1. சீர், good state or condition; 11. மதி, the moon; 12. நீர், water; 13. எழுத்து, a letter, a writing; 14. பொன், gold; 15. ஆரணம், Vedas, the law; 16. சொல், a word; 17. புயல், cloud; 18. நிலம், earth; 19. கங்கை, the Ganges; 2. உலகம், the world; 21. பரிதி, the sun; 22. அமிழ்தம், nectar. Others give more. (சது.) மங்கலஸ்நானம்--மங்கலநானம், s. Bathing for an auspicious ceremony, as a marriage, a temple-festival, &c. மங்கலதினம்--மங்கலநாள், s. An auspicious day. மங்கலதூரியம்--மங்கலபேரிகை--மங் கலமுரசு--மங்கலவாத்தியம், s. Auspicious drums and other musical instruments. மங்கலநதி, s. A sacred river. மங்கலநாண், s. The marriage-badge, including the தாலி and its cord. மங்கலபத்திரிகை--மங்கலவோலை, s. A marriage-invitation. மங்கலபாடகர், s. Bards, encomiasts, panegyrists. மங்கலபுருஷன், s. A proper man to conduct a festival, or to communicate good tidings--as one married, not a widower, not deformed, one good tempered, prosperous, &c. மங்கலமங்கையர், s. [pl. com. கட்டுக்க ழுத்தியர்.] Women wearing the marriagebadge. மங்கலமுகூர்த்தம்--மங்கலவேளை, s. [com. முகூர்த்தவேளை.] An auspicious hour. மங்கலம்புரிய, inf. To be united in marriage. மங்கலவணி, s. Auspicious ornaments. மங்கலவழக்கு, s. Auspicious words, terms or usages. மங்கலவள்ளை, s. A poem on a female of noble birth, in nine வெண்பா, and nine வகுப்பு See பிரபந்தம். மங்கலவாரம், s. An auspicious day, commonly Monday or Wednesday, or any day on which there is a favorable configuration of the planets, நல்லநாள். 2. See மங்கலன். மங்கலவார்த்தை, s. Auspicious language, as சுபவசனம். 2. Good news. மங்கலவாழ்த்து, s. Salutation, benediction, praise, especially to a hero in the opening or concluding of a poem. மங்கலவினைஞர், s. [pl.] Persons who perform auspicious acts or ceremonies. See மங்கலபுருஷன். (p.) 99) *

mṇm (p. 341) s. Nuptials, marriage, wedding, wedlock, கலியாணம். (சது.) 2. [fig.] Better circumstances, நலம். அஷ்டமணம். Eight kinds of marriage: 1. பிரமம், marriage of a virgin to a bachelor; 2. பிரசாபத்தியம், marriage by mutual consent of the relations; the girl having been solicited by the friends of the bridegroom; 3. ஆரிடம், the gift of a girl in marriage; her relations receiving as a present one or two cows, or bullocks; or according to some, the girl is placed between a cow and a bullock with gilded horns and hoofs, and the ceremony is comfirmed by the pouring of water; 4. தெய்வம், marriage of a girl bestowed by a deity in recompense for a sacrifice offered by her father; or, as some say, marriage in the presence of a sacrifice.--Note. These four are performed before the god of fire, as a witness; 5. காந்தருவம், marriage by the mutual consent of the individuals themselves; without consulting friends, or having a marriage ceremony; 6. ஆசுரம், marriage in which the bridegroom furnishes the bride with jewels, and pays her friends the sum which they demand for her.--Note. Some authorities mention certain heroic or athletic explcits as the price to be paid. 7. இராக்கதம், marriage in which the girl is taken by force, without her own consent or that of her friends; 8. பைசாசம், marriage in which a girl is forced when asleep, or in a state of insensibility. மணமும்பிணமும் போகிறவீதியிலிருந்துபேசுகி றேன். I assert it in a street where weddings and funerals pass; a strong asseveration. மணக்கோலம், s. Marriage-attire or costume. 2. See கோலம். மணப்பந்தல், s. A marriage-shed erected and adorned for the wedding. மணப்பறை, s. Drumming at a marriage--oppos. to பிணப்பறை. மணப்பொருத்தம், s. A marriage-contract, a written agreement between the parties marrying; or their parents, on giving their children in marriage. 2. See தசப்பொருத்தம். மணமகன், s. A bridegroom, மணவா ளன். 2. (சது.) A husband, புருஷன். மணமகள், s. A bride, மணவாளி. 2. A wife, மனைவி. மணம்புரிய, inf. To marry. மணவணி, s. Wedding ornaments or decorations; [ex அணி.] (p.) மணவறை, s. The chamber for the performance of the marriage-ceremony, மணமண்டபம். 2. The bride-chamber, as பள்ளியறை; [ex அறை.] மணவறைத்தோழன், s. [com. மாப்பிள் ளைத்தோழன்.] A companion or personal attendant of the bridegroom. மணவாளன்--மணாளன், s. [fem. மண வாட்டி, மணாட்டி.] A husband, நாயகன். 2. A man, ஆண்மகன். (திவா.), [ex ஆள்.] மணவினை, s. Nuptial, marriage-ceremony, விவாகச்சடங்கு. மணவோலை, s. A marriage-ola, or invitation to a marriage; [ex ஓலை.] 15)

veṟṟu (p. 401) adj. [a change of வெறு.] Empty, vain. வெற்றாள்--வெற்றுமனிதன், s. An extra hand, one not employed. வெற்றிலை, s. Betel-leaf, (lit.) the bare leaf. வெற்றிலைக்கால்--வெற்றிலைத்தோட்டம், s. Betel-garden. வெற்றிலைச்சுருள், s. A roll of betel-leaf for chewing. வெற்றிலைத்தட்டம், s. A betel-salver. வெற்றிலைப்பட்டி, s. See பட்டி. வெற்றிலைவைக்க, inf. To send betel [with, areca-nut, &c.] to friends as an invitation to one's wedding. வே வேக்காடு, s. A burning or boiling. 2. Burning heat, சூடு. 3. A burn, a scald, வெந்தபுண். செங்கல்வேக்காடுபற்றாது..... The bricks are not properly burnt. 52)