acangkatam (p. 5) s. [vul.] Dis-respect, dis-esteem, contempt, இகழ்ச்சி. 2. Falsehood, பொய். 3. Irregularity, ஒழுங்கின்மை. 55) *

irattiṉam (p. 49) s. A jewel, a gem, precious stone, மாமணி. Wils. p. 695. RATNA. The nine gems are, 1. கோமேதகம் gomada. 2. நீலம், sapphire. 3. பவளம், coral. 4. புட்பராகம், topaz. 5. மரகதம், emerald. 6. மாணிக்கம், ruby. 7. முத்து, pearl. 8. வைடூ ரியம், lapis-lazuli. 9. வைரம், diamond. இரத்தினக்கம்பளம்--இரத்தினக்கம் பளி, s. A kind of carpet of various colors, probably studded with gems in ancient times, சித்திரக்கம்பளம். இரத்தினச்சுருக்கம், s. A book of comparisons by புகழேந்தி, உறுப்புவமைநூல். 2. A medical boo of Agastiar, ஓர்வாகடம். இரத்தினபரிட்சை, s. Acquaintance with gems, the art or practice of examining precious stones, இரத்தினசோத னை--one of the sixty-four கலைஞானம். இரத்தினப்பல்லக்கு, s. A palankeen ornamented with precious stones. இரத்தினமயம், s. That which is like, made of or adorned with gems, the nature or appearance of precious stones. Wils. p. 695. RATNAMAYA. இரத்தினமாலை, s. A garland of gems. இரத்தினாகரம், s. The ocean, கடல். Wils. p. 695. RATNAKARA. (p.) 2. [prov.] The sea north of Ramisseram. See மகோததி. நவரத்தினம், s. The nine kinds of gems. See இரத்தினம். 19) *

ūmṇai (p. 70) s. A person habitually silent, taciturn, unable to speak freely, பேசத்திறமில்லாதவன். 2. That which is defective, clumsily done, அழகில்லாதது. ஊமணைச்சட்டி, s. [prov.] A chatty not well baked in the kiln, mis-shappen, &c., and that does not conduct the heat well. ஊமணையன்--ஊமணாமூஞ்சி, s. [prov.] A stupid, sullen, pouting person, one with an ugly or forbidding countenance, அவலட்சணமுகத்தான். ஊமணையுரல், s. A bad-formed mortar, not well-formed in its waist, or centre. 5)

ē (p. 76) . One of the seven long vowels, நெட்டுயிரிலொன்று. 2. An arrow, அம்பு. 3. A particle of emphasis, &c., இடைச்சொல். In நன்னூல், it is said to have six different uses: 1. பிரிநிலை, a distinguishing particle-as அவனேசொன்னான், it was he who said it. In some cases, it would be used for self or selves in the plural where the connection demanded it--as he himself said it. 2. வினா, interrogative: அவனேகொண் டான், was it he that bought it? 3. எண், enumeration or copulative--as சாத்தனே கொற்றனே இருவரும்வந்தார், Sattan and Kottan both came; கடலே, கரையே, மரமே, மலரே, வளையே, இவ்வைந்து, the sea, the land, the tree, the flower, the conch, these five. 4. ஈற்றசை or அசைநிலை, a terminate expletive --as மல்லலோங்கெழில்யானைமருமம்பாய்ந்தொளித்த தே, (the weapon) lodged itself in the breast of the beautiful and powerful elephant. 5. தேற்றம், certainty, confidence, appeal, emphasis--as இதுள்ளதே, this is really true; முயற்குக்கோடில்லையே, the hare has no horns. 6. இசைநிறை, a poetic expletive for completing the metre--as ஏஏ இவ ளொருத்திபேடி, she is a hermaphrodite; பேடியோவென்றாரே, he said, is she an hermaphrodite? To these the commentator adds 7. எதிர்மறை, negative as implied by the tones and inflections of the speaker rather than expressed by the particle--as அவன்வந்தானே, he came, did he? implying he did not come. Another may also be given. 8. இகழ்ச்சி, an interjection of contempt--as எஏ--வைத்தியகாரா, oh, oh, (or fie, fie), thou stupid fellow. (p.) 5) *

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kuttiram (p. 121) s. Deceit, guile, dis-ingenuity, insincerity, craftiness, subtility, knavery, வஞ்சகம். 2. Lying, falsehood, பொய். Wils. p.229. KUDRA. 3. Cruelty, inhumanity, குரூரம். Wils. p. 266. KSHUDRA. 4. A hill, a mountain, மலை. Wils, p. 229. KUDHRA. 5. [vul.] Sarcasm, irony, any cutting remark, insinuation, or allusion, சுடுசொல். 6. (சது.) Celerity, speed; intensity, சீக்கிரம். 7. Hemp, சணல். (M. Dic.) குத்திரக்காரன்--குத்திரமுள்ளவன்--குத் திரன், s. A knave, a crafty fellow; one who uses sarcasm. குத்திரப்பேச்சு--குத்திரமானவார்த்தை, s. Sarcastic language. குத்திரவித்தை, s. Craftiness, subtleness, knavery. 2. Sorcery, magic. 10)

kuṉmam (p. 132) s. A disease, a chronic enlargement of the spleen; also, any glandular enlargement in the abdomen--as of the mesenteric gland, &c., causing indigestion, colic and great emaciation. There are eight kinds, viz: எரிகுன்மம், சத்திகுன்மம், சன்னிகுன் மம், சிலேட்டுமகுன்மம், குலைக்குன்மம், பித்தகுன்மம், வலிகுன்மம், வாதகுன்மம், which see severally. 2. A division of an army. (See குலுமம்.) 3. Bushes; thickets, தூறு. Wils. p. 294. GULMA. குன்மக்கட்டி, s. A formation or enlargement in the abdomen. அவனுக்குக்குன்மங்கண்டிருக்கிறது. He has the குன்மம் disease. குன்மசூலை, s. Nervous paralysis--also obstruction of the viscera. (Rott.) குன்மப்புரட்டு, s. [prov.] Dyspepsia; an acute pain, attending the குன்மம் disease from indigestion, causing vomiting, distortions, &c. குன்மவலி, s. Internal pain or gripe consequent on the குன்மம் disease. குன்மவாயு, s. Flatulency connected with the குன்மம் disease. 68)

koccai (p. 145) s. Inferiority, meanness, uncouthness, இழிவு. 2. Barbarisms in language, vulgarisms, impropriety in speech, mis-pronunciation, இழிந்தோர்பேச்சு. 3. A goat, வெள்ளாடு. 4. Growing inferior, low, mean, weak, &c., இளைத்தல். கொச்சைச்சொல்--கொச்சைப்பேச்சு, s. Vulgar, or indecent words; words mispronounced; barbarisms. கொச்சைஞாலம், s. The despicable world. (வாசிட்டம்). கொச்சைத்தொழில், s. Low acts. கொச்சைநாற்றம்--கொச்சைவீச்சம், s. The smell of goat's milk. 32)

koṭittrm (p. 145) s. The moon in the eighth phasis--also sometimes in the seventh or ninth, in her increase or decrease, when she is in the meridian at sun-set or sunrise, அஷ்டமிச்சந்திரன். 40)

cirai (p. 185) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To shave, to cut or pare close to the surface--as by a razor, மயிர்கழிக்க; [ex Sa. Kshura, to cut.] 2. [vul. a corruption of திரைக்க.] To gather up the skirts of a garment--as சீலையைத்திரைக்க. வேலைமினக்கெட்ட அம்பட்டன் பூனைக்குட்டியைச் சிரைத்தானாம். The unemployed barber shaved the cat, i. e., the idle will be mis-employed. சிரைகூலி, s. Barber's hire. சிரைதொழில்--சிரைவேலை, s. [prov.] Shaving, tonsure. 2. (fig.) A wearisome, unprofitable task, வீண்வேலை. (c.) சிரைத்துப்போட, inf. [vul.] To shave the privities. (in abuse.) சிரைத்துப்போட்டார். He has shaved me, i. e., attempted my injury. சிரைப்பிக்க, s. To get shaved. (low.) சிரைப்பு, v. noun. Shaving, மயிர்கழிப் பு. 2. The period or time of shaving, ம யிர்கழிக்குங்காலம். சிரையன், s. A barber, அம்பட்டன், (Commonly in abuse.) 86) *

ciṟngkṇi (p. 189) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [prov.] (a change of சிறக்கணி.) To despise, to esteem lightly, to dis-esteem, slight, disdain, அவமதிக்க. என்னைச்சிறங்கணித்துச்சீரழித்துப்போட்டான். He has brought me to ridicule and poverty. 20)

tẕāttoṭr (p. 229) s. [in gram.] Combination of such words as slightly affect the meaning from the interposition of an adjunct, or from elipsis--oppos. to தழூஉத் தொடர். 11)

tikku (p. 237) s. (Sa. Dik.) Region, quarter, point of the compass, direction, திசை. 2. Protection, shelter, aid, ஆதரவு. (c.) எனக்குத்திக்குமில்லைத்திசையுமில்லை. I have no support whatever. திக்குத்திசைதெரியாதஇருட்டு. Darkness so great that one knows not the points of compass or which way to go. திக்குநோக்கித்தெண்டனிடல். Making obeisance toward the place where a person is-a term of respect or reverence used in epistolary writings. திக்கெல்லாம்வெடிபடப்பேசுகிறான். He speaks loud enough to disturb all the points of compass. அஷ்டதிக்கு, s. The eight points of the compass are: 1. கிழக்கு, East. 2. தென் கிழக்கு, South-east. 3. தெற்கு, South. 4. தென்மேற்கு. South-west. 5. மேற்கு, West 6. வடமேற்கு, North-west. 7. வடக்கு, North. 8. வடகிழக்கு, North-east. Some add two others விசும்பு, the heavens or etherial regions, and பாதாளம், the abyss. தசதிக்கு--தசதிசை, s. The ten points for astrological purposes especially in choosing spots for building houses, &c., are named after certain animals. 1. கிழக்கு. கருடதிசை. 2. தென்கிழக்கு. பூனை த்திசை. 3. தெற்கு. சிங்கத்திசை. 4. தென்மேற்கு. கனகதிசை. 5. மேற்கு. நாகதிசை. 6. வடமே ற்கு, எலித்திசை. 7. வடக்கு. யானைத்திசை. 8. வடகிழக்கு. முயற்றிசை. 9. விசும்புத்திசை. 1. பாதாளத்திசை, which see.--Note The animals of the opposite points are natural foes to each other, the one being pursuer, and the other, the pursued. திக்கடைப்பு--திக்கெல்லை, s. [prov.] Boundaries of land, as mentioned in title deeds. திக்கற்றவன், appel. n. A forlorn, destitute, forsaken person. திக்காக, inf. [adverbiality.] In the direction of, toward. கிழக்குத்திக்காகப்போ. Go directly east. திக்காதிக்கு--திக்காலுக்கு, [prov.] In various directions, here and there, பலதிசையிலும். திக்காலுக்கொருத்தராய்ப்போய்விட்டார்கள். They are gone, are scattered in various directions. திக்கியானை, s. The elephants of the eight cardinal points, male and female supporters of the earth are:-1. East Male ஐராவதம். Female அப்பிரமை. 2. S. E. ,, புண்டரீகம். ,, கபிலை. 3. South. ,, வாமனம். ,, பிங்களை. 4. S-W. ,, குமுதம். ,, அனுபமை. 5. West. ,, அஞ்சனம். ,, தாமிரகருணி. 6. N. W. ,, புட்பதந்தம். ,, சுதந்தி. 7. North. ,, சாருவபூமம். ,, அஞ்சனை. 8. N. E. ,, சுப்பிரதீபம். ,, அஞ்சனாவதி. திக்குக்கட்ட--திசைகட்ட, inf. To bind or fortify the cardinal points by turning to each point, repeating the incantation, as இந்திராயநம, and prostrating in worship, to the regent whose protection is sought; then turning to the next point. திக்குக்கட்டு--திக்குப்பந்தனம், v. noun. Fortifying one's self on all sides by incantations, invoking the protection of the regents of the cardinal points. திக்குநோக்க, inf. To look in any direction, as expecting a friend, &c. 2. To direct one's course to any point. திக்குப்பாலகர்--திசாபாலகர், s. The regents of the eight cardinal points, as protectors of the earth, situated beyond the seventh circumambient sea, and invoked in the daily worship, &c. 1. இந்திரன், Indra, regent of the south-east, whose sign is இடி, the thunderbolt. 2. அக்கினி, Agni, regent of the south, east whose sign is புகை, smoke. 3. இயமன், Yama, regent of the south, whose sign is சிங்கம், lion. 4. நிருதி, Niruti, regent of the south-west, whose sign is நாய், a dog. 5. வருணன், Varuna, god of the waters, regent of the west, whose sign is இடபம், a bull. 6. வாயு, Vayu, god of the wind, regent of the north-west. whose sign is கழுதை, an ass. 7. குபேரன், Kuvera, god of riches, regent of the north, whose sign is யானை, an elephant. 8. ஈசானன், Isanan, regent of the northeast, whose sign காகம், a crow. திக்குப்பலி--திக்குப்பூசை, s. Performing puja. around a temple, toward the eight points, to obtain the protection of their regents. திக்குப்பல்லி, s. The chirping of a lizard, as indicating good or ill, according to the direction on which it is heard. திக்குமாறாட்டம், v. noun. Confusion concerning the points of compass, as திசைமயக்கு. திக்குவிசயம், s. Conquering all regions. திக்குவிசயம்பண்ண, inf. To conquer hostile powers. திக்குளார், s. Owners of boundary lands. 27)

paṭāntaram (p. 291) s. A gross lie, a false story, a fabrication, கோள். 2. Coloring, exaggeration, கட்டுக்கதை; sometimes பீடாந் திரம்; [ex படு, Sa. particle denoting intensity.] (c.) படாந்தரமாய்வந்துவிழுந்தது......It happened without cause. படாந்தரக்காரன், s. A gross liar, a fabricator. படாந்தரமடிக்க--படாந்தரம்போட, inf. To speak downright lies. படாந்தரமானகதை, s. A false story. 2. An exaggerated account, a mis-statement. 57) *