ukḷu (p. 59) --உகள், கிறது, உகண்டது, உகளும், உகள, v. n. To leap, jump, bound, spring forward, gallop, leap over, frisk, gambol, குதிக்க. 2. To leap--as a frog, பாய. 3. To pass, கடக்க. (p.) வாளைப்பகட்டினமுகளுந்தண்பணை. The cool (flooded) fields where the varly fish sport. (நைடதம்.) 2)

untu (p. 61) கிறேன், உந்தினேன், வேன், உந்த, v. a. To push out, thrust forward, தள்ள. 2. To cast forth, eject, shoot, discharge--as arrows; to throw, cast, fling, அம்புமுதலியசெலுத்த. 3. To despatch, cause to go as a vehicle, drive, செலுத்த. 4. v. n. To spring, jump up, leap, bound, flow-as water; to rise--as waves, surf, &c., எழும்ப. (p.) உந்துநீர்க்கடலுடுத்தபார். The earth clothed with the swelling ocean. (பிரமோத்தரகாண் டம்.) கவறுந்தினார். They cast dice. பந்துந்த, inf. To throw a ball. கணையுந்த, inf. To dart an arrow. வெயிலுந்தரவிந்தம், s. The lotus which the rays of the sun expand. (வா ணன்கோவை.) உந்தல், s. Height, உயர்ச்சி. 2. v. noun. Riding, ஏறுகை. 24) *

uṟi (p. 67) s. A bow or hoop, in which to place a pot suspended by a string from the roof of the house, from the hand, or at the end of a pole carried on the shoulder, தூக்கு. உருசைகண்டபூனையுறியையுறியைத்தாவுகிறது. The cat which has tasted nice things will continually jump on the shelf; i. e. stolen goods are sweet. உறிக்கலயம்--உறிச்சட்டி, s. Different kinds of kitchen utensils suspended in the hoop. உறிபோட, inf. To construct such a net work of rope or ratan. உறியடி--உறியித்திருநாள், s. The pot breaking--a ceremony performed at the close of a festival among the worshippers of Vishnu in honor of Krishna who is reputed to have stolen butter, ghee, &c., from suspended pots, ஓர்திருவிழா. உறியடிக்க, inf. To perform the ceremony of breaking pots. உறியடுக்குச்சட்டி, s. A number of kitchen utensils hung up. உறியிற்சமணர், s. Ascetics of the Jaina sect who sit in swings that they may not destroy insect life, சமண்முனி வரிலோர்பாலார். 75)

uṟukku (p. 67) கிறேன், உறுக்கினேன், வே ன், உறுக்க, v. a. To reprimand, chide, scold, reprove, rebuke, கடிந்துகொள்ள. 2. To meanace, denounce, threaten, either by words or gesture, பயமுறுத்த. 3. To speak with harshness, severity, anger, &c., குரூர மாய்ப்பேச. 4. (p.) To leap over, pass over, கடக்க. 5. To jump, குதிக்க. உறுக்கிக்கேட்க, inf. To interrogate in a threatening tone or manner. உறுக்கிச்சொல்ல, inf. To speak or declare with authority, to speak in a threatening tone. விரலாலுறுக்க, inf. To rebuke by raising or shaking the forefinger. உறுக்கல், v. noun. A jump, குதிப்பு. 2. s. Anger, கோபம். 3. Sign of anger, சினக்குறிப்பு. உறுக்கு--உறுக்காட்டம்--உறுக்கா ட்டியம், v. noun. Rebuking, threatening, severe reprimand, vehement command, உறுக்குதல். அவனுடையஉறுக்காட்டியத்தைப்பார். See how ostentatiously he rebukes. உறுக்காட்டியம்பண்ண, inf. To exercise authority, &c. 81)

ekkcckkm (p. 73) s. [vul.] Confusion, jumble, huddle, disorder, தாறுமாறு. 2. (Tel. எக்கஸக்கஎமு.) Unevenness, irregularity, ஒழுங்கின்மை. 3. Difference, Disparity, வித்தியாசம். 4. Scorn, derision, நிந்தை. எக்கச்சக்கமானஇடம் பத்திரமாய்ப்போ. This is an uneven, dangerous place, go cautiously. காரியமெக்கச்சக்கமாய்வந்திருக்கின்றது. The thing is ended in confusion. The affair has turned out disastrously; some danger is apprehended. எக்கச்சக்கமாய்ப்பேச, inf. To insult a person, use uncivil language. 2. To give an indirect answer, to speak at random. எக்கச்சக்கமானஆள், s. A faithless person. 2. An indecent person. 3. One who confuses every thing. எக்கச்சக்கம்பண்ண, inf. To derange things, put in confusion, huddle, jumble, தாறுமாறுசெய்ய. 2. To be insincere, to act differently from one's professions, or contrary to instructions, அகடவிகடஞ்செய்ய. 7)

oṉṟu (p. 84) s. One (the numeral), ஒன் றென்னுமெண். 2. One thing, அஃறிணையொரு மை. 3. Union, coalescence, ஐக்கம். 4. In construction, it means either, or--as ஒன் றுதீவினையைவிடு, ஒன்றுஅதின்பயனைநுகர், either abandon your evil deeds, or take the consequences. ஒன்றத்தனைகொடுத்தால்நானிரண்டத்தனைகொடுப் பேன். If he has given once as much, I will give twice. ஒன்றாறுகிறானில்லை. He so wonders that he knows not when to cease extolling. 2. His sorrow, regret, &c. is unremitted. ஒன்றிலிருந்தொன்றிலேபாய்தல். Talking loosely, incoherently, jumping from one thing to another. ஒன்றினுளொன்று. One among another, reciprocally, mutually. ஒன்றுகேள். Listen to a word of advice, hear what I have to say. ஒன்றுக்குமசையான். He is moved by nothing. ஒன்றுமொன்றுமிரண்டென்றுதெரியாதவன். A person so ignorant that he cannot tell that one and one make two. ஒன்றுவிட்டொருநாள். Every other day, alternate days. ஒன்றேயொன்று. One only. ஒன்றோஅவனாலேகேடு. Have I sustained but one loss by him? நான்சொன்னதொன்று, அவன்செய்ததொன்று. I told him one thing and he did another. மனமொன்றுவாக்கொன்று. His profession is one thing and intention another. ஒன்றரை, s. One and a half. ஒன்றன்கூட்டம், s. A collection of similar things, ஒருபொருட்கூட்டம். (p.) ஒன்றன்பால், s. [in grammar.] Neuter singular of the irrational class, அஃறி ணையொருமைப்பால். ஒன்றாய், adv. Together, altogether, ஒன்றாக. ஒன்றாலொன்றும். By any means, யாதொன்றினாலும். ஒன்றாலொன்றுங்குறையில்லை. There is no lack at all--commonly applied to provisions, the country produce, &c. ஒன்றி, s. [vul. ஒண்டி.] One, alone, solitary, lonely (spoken of persons), தனி. ஒன்றிக்காரன்--ஒன்றியாள், s. A bachelor, a widower, a single or lonely person, தனியாள். ஒன்றினமுடித்தறன்னினமுடித்தல், v. noun. [in grammar.] Forming a rule or definition so as to include others, ஒருத்தி. ஒன்றுக்கு. For one thing, viz.: to make water--the common expression among school boys when asking to go out for this purpose. ஒன்றுக்கிருக்க, inf. To sit or squat down or go for one thing, viz.: to make water, நீர்விட. ஒன்றுக்குப்போக, inf. To make water. ஒன்றுக்கொன்று. To or for each other. ஒன்றுக்கொன்றுசரி. They are equal, alike, &c. ஒன்றுக்கொன்றுபேசிக்கொண்டார்கள். [vul.] They have called each other by hard names. ஒன்றுக்கொன்றுவித்தியாசம். Different one from another. ஒன்றுபட, inf. To become reconciled, ஒப்புரவாக. 2. To be united, to coalesce, பொருந்த. ஒன்றுபடுத்த, inf. To bring about a union or acquaintance between persons, ஒருமைப்படுத்த. 2. To reconcile, ஒப் புரவாக்க. ஒன்றுபாதி, s. [prov.] A moiety, a half-commonly of land, அரை. 2. Midnight, நடுச்சாமம். அவன்தன்சரக்கையொன்றுபாதியாகவிற்றுப்போட் டான். He sold his goods at half price. ஒன்றுமண்டடி--ஒன்றுமன்றடி, s. Concord, union, harmony, intimate familiarity. 2. Confusion, want of order or system. ஒன்றுமறியாதவன், s. One who knows nothing. ஒன்றுமறியாதவனுமில்லைஎல்லாமறிந்தவனுமில்லை. None is so ignorant as to know nothing --none so wise as to know every thing. ஒன்றுமற்றவன், s. A useless person, உபயோகமற்றவன். 2. A very poor person, தரித்திரன். ஒன்றுமில்லாமை--ஒன்றுமின்மை, s. Utter destitution, the relinquishing of every thing--as an act of devotion. (அறநெறி.) ஒன்றேகால், s. One and a quarter. ஒன்றொழிபொதுச்சொல், s. [in grammar.] Terms common to both genders, one only of which is understood, the other being excluded by the connexion, இருதிணையாண்பெண்ணுளொன்றனை யொழிக்கும்பொதுச்சொல்--as ஆயிரமக்கள்பொரு தார், a thousand persons fought; i. e. men. 33)

ōngku (p. 84) கிறேன், ஓங்கினேன், வேன், ஓங்க, v. a. To lift up, raise the arm, a weapon, a pestle, கையோங்க. 2. v. n. To grow high, rise above others, above the level; to be lofty--as a building, a mountain, a tree; to shoot forth, rise--as a flame, உயர. 3. To mount, soar, எழும்ப. 4. To rise to the surface--as planted rice when flooded, எழ. 5. To be exalted, dignified, eminent, பெருமையுற. 6. To improve, increase in wealth, renown, learning, &c.; to flourish, prosper, increase in size, &c., அதிகரிக்க. ஓங்கியவொள்வாள். The up-lifted glittering sword. நெஞ்சோங்குபரத்துற்றோர். Those whose hearts are placed on the Supreme God. (நன்னெறி.) துக்கசமுத்திரத்திலேயோங்குகிறான். He rises above the waves in the sea of sorrow. ஓங்கிப்பார்க்க, inf. To stand on tip-toe and look. ஓங்கிப்பிடிக்க, inf. To rise and catch, either by becoming erect, or standing on tip-toe, or jumping. ஓங்கியசெல்வம், s. Abounding wealth. பிறன்மனைநோக்காதபேராண்மைசான்றோர்க்கறனொ ன்றோவான்றவொழுக்கு. The magnanimity which disdains to look on another's wife, is it an act of propriety merely? It is exalted virtue. (குறள்.) 47)

kṭ (p. 87) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To jump, leap, or bound over, to step or stride over, தாண்ட. 2. To pass or get over, to cross, pass through a river, a country, &c., to traverse, கடந்துபோக. 3. To exceed, go beyond, surpass, அளவிறக்க. 4. To go too far, transgress, deviate from rule, disobey, violate to command, a custom, &c., மீற. 5. To go, pass by, proceed, pass--as time, water, clouds, shadow, &c., to become obsolete, செல்ல. 6. To relinquish, surmount, escape from the sea of births, the world, &c. (ஞா. 5.) 7. To depart from, நீங்க. 8. To overcome, conquer, vanquish, செயிக்க. நீங்கிக்கடப்பனேல். If I depart (from her)-அவனையூணக்கடக்கத்துரத்தினார்கள், They drove him out of the town. கூற்றைக்கடத்தலரிது. It is difficult to escape from Yama (the regent of the dead). வியாதிகடந்துபோயிற்று. The disease is past cure. மண்டமர்கடந்தவொள்வேலின்மின்னி. Glittering like the shining spear which had gained many a hard-fought battle-காவல்கடந்து. Entering by force in spite of the guard-- (கைலாய.) நீதிநெறிகடவான். He will not deviate from the path of virtue. ஆறுகடக்குமளவும்அண்ணன்தம்பியெனல் ஆறுக டந்தால்நீயார்நானாரெனல். We were brothers till we had passed the river but since then we are strangers; i. e. since he got his object he does not care for me. கடத்தேற--கடந்தேற, inf. To be saved. கடத்தேற்ற, inf. To save, to rescue, to bestow a permanent good, இர ட்சிக்க. கடத்தேற்றம், v. noun. Deliverance, final emancipation, இரட்சிப்பு. கடந்தஎண்ணம், s. Excessive ambition, self-conceit. கடந்தஞானம், s. Transcendent wisdom. கடந்தநிலை, s. A transcendent degree--that of the ascetic. கடந்தேற, inf. To rise to a higher degree in religion, நற்கதியடைய. 2. To pass safely through disasters, difficulties, &c., to be saved, இடையூறுகடக்க. அணைகடந்தவெள்ளம், s. A flood overflowing an embankment. ஆணைகடத்தல், v. noun. Violating an oath. 2. Disobeying the orders of a superior. 3. Disregarding the solemn adjuration of a conjurer--as wild beasts. கடப்பு, v. noun. Passing over, க டக்கை. 2. s. A stile or other contrivance in a lane or hedge which a man may pass over or through, but not cattle, இடுக்குமரமுதலியன. கடப்புக்கால், s. [prov.] Bandy legs, வளைந்தகால். கடவான், s. [prov.] A channel cut in the ridge of a rice-field to let the surplus water pass away, or for watering the next field, நீர்மடை. கடவு, s. [prov.] Way, path, வழி. கடவுமரம், s. A turn-stile--as கடவை. கடவை, s. Fault, defect, crime, குற்றம். (பிங்.) 2. A leap, jump, passing over, கடக்கை. 3. The door of a native house, garden, &c., the sill of which is to be stepped over, வாயில். 4. A ladder, ஏணி. 5. A break or opening in a fence with some obstructions or stoppage at the bottom, வேலியினிடைவெளி. 6. [prov.] a stile, &c., in a path to exclude cattle, கடப்பு. கடவைப்பட, inf. To be going away--as a troublesome or mischievous person, நீங்க. 2. To disappear as property by stealth, காணாமற்போக. 2)

kiḷi (p. 112) s. A parrot, a paroquet, கிள்ளை. 2. A grass-hopper, a locust, வெட்டுக்கிளி. 3. A parrot-fish, ஓர்மீன். கிளிகடிகருவி--கிளிகடிகோல், s. A sling to scare away parrots, தட்டை. கிளிக்கூடு, s. A cage of parrots. 2. A cage with spikes pointed inside, for torturing criminals. கிளிப்பிள்ளை, s. A parrot. See கிளி. கிளிமூக்கு, s. A parrot's beak, or any thing resembling it. 2. A piece of the rib of an ola, on an book, to keep the leaves together, when strung. கிளிமொழி, s. Lisping or prattling like a parrot. 2. [metaphor.] A lady with a lisping, mincing and affected manner of speech, intended to be graceful and charming. கருங்கிளி, s. A black parrot. பச்சைக்கிளி--பசுங்கிளி--பைங்கிளி, s. Green parrot. பஞ்சவன்னக்கிளி, s. A parrot of five colors, considered a superior kind. வெள்ளைக்கிளி, s. White parrot. கிளிப்பூச்சி, s. A grass-hopper. இலைக்கிளி, s. Leaf-winged locust, Mortis. தத்துக்கிளி, s. A locust. தவிட்டுக்கிளி, s. A small locust, Attilabus. பச்சைக்கிளி, s. A green locust. மழைக்கிளி, s. Locust appearing before the rains, M. imbrifera. வெட்டுக்கிளி--வெட்டாங்கிளி, s. A large locust. கிளிமீன், s. A kind of fish, a parrot-fish. கிளிக்கொம்பு, s. A short and crooked horn like a parrot's beak. கிளிக்கொம்பன், s. An ox whose horns are short and turned downwards. கிளிச்சிறை, s. One of the four kinds of gold resembling, in color, the parrot's wing, ஓர்வகைப்்பொன். கிளிமூக்கன், s. One with an aquiline nose. கிளிமூக்குக்கிழங்கு, s. The root of the ஆகாசகருடன் creeper, ஆகாசகருடன்கிழங்கு. கிளிமூக்குமாங்காய், s. A mango with the bottom end a little bent. கிளிமூக்கெழுத்தாணி, s. A style with a hooked knife at top, for cutting olas. கிளித்தட்டு, s. [prov.] A kind of jumping play, with squares formed on the ground, ஓர்விளையாட்டு. கிளித்தட்டுப்பாய்தல், v. noun. Playing at the game of கிளித்தட்டு. நடுக்கிளி, s. A person standing in the square to defend it. பக்கத்துக்கிளி, s. The person who passes through the squares. 8)

kuṭam (p. 116) s. A large kind of earthen pot, கும்பம். 2. A sign of the zodiac; Aquarius, கும்பவிராசி. Wils. p. 226. KUT'A. 3. Sugar, jaggery, molasses, சருக்கரை. 4. A globular or round part of a pillar, a cylindrical body, திரட்சி. Wils. p. 29. GUD'A. எண்ணெய்க்குடமும்வெறுங்குடமும்முட்டினாலெ தற்குச்சேதம். If a pot of oil come in collision with an empty pot, which, by breaking, is the greater loss; i.e. in collision, who is the sufferer, the man of character or the worthless person? ஒருகுடம்பாலுக்கொருதுளிஉறைமோர். One drop of butter-milk for coagulating a whole pot of milk; i. e. a good character, obligations of kindness, &c., are forfeited by a single bad action. புறக்குடத்துத் தண்ணீர்போல. Like water on the outside of a pot; i. e. forgotten as soon as learnt; advised or taught to no purpose. பொன்னின்குடத்துக்குப்பொட்டிடவேண்டுமோ.... Does it require that a golden pot be decorated; i. e. things of substantial worth need no embellishment. மாமியார்உடைத்தால்மண்குடம் மருமகளுடைத்தாற் பொன்குடம். If broken by the mother-inlaw, it is a mere earthen pot; but if by the daughter-in-law, it is a golden vessel; i. e. slight faults in inferiors are greatly magnified. குடங்கை, s. The palm of the hand. வெறுங்குடம், s. An empty pot. 2. (fig.) One who knows nothing. குறைகுடம், s. A water-pot not quite full. நிறைகுடம், s. A full water-pot; very good parts; a capable head. குடமூக்கு, s. The town of Combaconum, See கும்பகோணம். குடமூத, inf. To make a sound by blowing into pots, with dancing or jumping--as low-caste women at marriages and in some places at a temple, குடத் தினுள்ளூதியொலிபிறப்பிக்க. குடம்விட்டுக்கட்ட, inf. [prop.] To decorate the marriage pole with stiffened cloth, so as to resemble pots placed one on another. குடமுழா, s. A kind of drum made of a pot, முழவு. குடமல்லிகை, s. A kind of jasmine, ஓர் மல்லிகை, Jasminum sambac, L. Arabian jasmine. See மல்லிகை. குடமுருட்டி, s. A branch of the Kavery, ஓர் ஆறு. குடச்சிப்பி, s. A round shell or conch. குடவுழுந்தர், s. The name of a celebrated poet who, in his youth, was as long in getting a lesson as it required to fill a pot with lentils, உழுந்து, one at a time, ஓர்புலவன், குடவெழுத்தாணி, s. An iron-style with knobs or balls at the top, one above another, tapering to a point. குடம்வைத்தல், v. noun. Playing with the fists one on another, and knocking off the upper in succession, ஓர்விளையாட்டு. குடமண், s. White sand, வெண் மணல். (M. Dic.) 26)

kuti (p. 120) க்கிறேன், ப்பேன், க்க, v. n. To jump, leap, spring, bound, skip; to leap from, to rebound, பாய. 2. To spirt out, splash up--as water; to spring, to be brisk or active--as quicksilver, இரச முதலியனருசிக்க. 3. (fig.) To be boisterous, frolic, haughty, arrogant, பெருமையிலேதுள்ள. 4. v. a. to pass over, to leap over, கடக்க. 5. To surpass, overcome, to escape from, கடந்துபோக. குதித்துக்குதித்துமாவிடித்தாலும்புழுக்கைக்கொருகொ ழுக்கட்டையே. Though the poor maidservant beat flour ever so hard and briskly, she will have but a small கொழுக்கட்டை cake. குதித்துப்பாய, inf. To leap over, to leap down from a carriage, &c. 2. (fig.) To be insolent or wanton, to be unjust, cruel, &c. குதித்துவிழ, inf. To jump into, to plunge, to dive. 2. To jump down from a height. குதி, v. noun. A jump, a leap, jumping, குதிப்பு. 2. Energy, exertion, முயற்சி. குதிகொள்ள, inf. To frisk, to leap, to play about, to revel, sport, frolic, &c., through intoxication or excessive mirth; to be jolly, high-spirited, ஆனந்தக்கூத் தாட. 2. To dwell and sport with one-as the goddess of prosperity; to abound--as prosperity, felicity, செல்வமுதலியதேங்க. 3. To be excessive, to exceed bounds, to overflow, அளவுகடக்க. கூற்றங்குதித்தலுங்கைகூடும். It is possible even to overcome the god of death. (p.) குதிப்பு--குதியன், v. noun. Jumping, leaping; a jump, குதிக்கை. 2. (fig.) A display of haughtiness and arrogance. மற்றையர்க்கெல்லாம் வெஞ்சமற்குதிப்பரிது.... Others will find difficult to escape from the cruel Yama. 2)

kuppuṟu (p. 122) கிறேன், குப்புற்றேன், வேன், குப் புற, v. n. To fall prostrate, on the face and front of the body, முகங்குப்புறவிழ. 2. To incline the face downwards, தலைகுனிய. 3. To pass over, to leap over, கடக்க. 4. to jump down, பாய. பிள்ளைகுப்புற்றுக்கொள்ளுகிறது. The child lies with the face downwards. குப்புறத்தள்ள, inf. To throw one down upon the face. குப்புறப்படுக்க--குப்புறக்கிடக்க, inf. To lie, or sleep, on the face. குப்புறப்பிடிக்க, inf. To hold--as an infant--with the face downwards. குப்புறவிழ-குப்புற்றுவிழ, inf. To trip and fall forward, to fall flat on the face --generally involuntarily. குப்புறவிழுந்துபடுத்துக்கொண்டான். He lay flat on his face, obstinately refusing to rise. 5)

kummṭṭi (p. 123) s. [prov.] Romping, jumping about, leaping, moving about; often, a kind of rustic dance, குதிகொண்டுவிளையாடல். (a corruption of கும்மாளம்). 2. A drum--as கும்மட்டம். கும்மட்டிகுத்த--கும்மட்டியடிக்க, inf. To jump and romp about. கும்மட்டிக்கூத்து, s. The கும்மட்டி dance. 44)

kummāḷam (p. 123) s. Jumping, romping, moving about--as children, calves. &c.; often, a kind of rustic dance, குதித்துவிளை யாடுகை. Wils. p. 23. KUMALA. கள்ளுவயிற்றிலேகும்மாளங்கொட்டுகிறது. The toddy in his stomach is fermenting (causing him to jump and romp about). வயிறுகும்மாளங்கொட்டுகிறது. The bowels are rumbling (indicating indigestion or a disordered state of the stomach). 47)

kuruṭu (p. 126) s. Blindness, பார்வையில்லா மை. 2. Dimness (in gems); opacity, obscurity, காந்தியில்லாமை. 3. The worst side of a thing, cloth, &c., the unpolished, undressed, unfinished side, குருட்டுப்பக்கம். 4. A blind or ignorant fellow (in contempt), புத்தியீனன். குருட்டுநாட்டுக்கொள்ளி. A fire-brand in a country of blind people; i. e. a light among the illiterate. குருட்டுப்பூனைவிட்டத்திற்பாய்ந்தாற்போல. As a blind cat attempted to jump at the beam. குருட்டுமாட்டைத்தெய்வங்காக்கிறது--மேய்க்கிறது. The deity tends the blind cow. கோல்எடுத்தபிள்ளைகுருட்டுப்பிள்ளை. That child playing with the sticks is a blind child; i. e. is likely to hurt itself. குருடன், s. A blind person. 2. A name of Venus; lit. the squint-eyed, சுக்கிரன். (சது.) 3. Dhrutarashtra--as congenitally blind, திருதராட்டிரன். குருடன்பெண்டிரைஅடித்தாற்போல. Like the blind man striking his wife; i. e. attempting, but hitting another object. குருடாக்க, inf. To blind; to stupefy. குருடி, s. A blind female, கண்ணில் லாள். குருட்டுக்கண், s. Blind eye. 2. Blindness of the sight. பிறவிக்குருடன், s. A person born blind. மனக்குருடு, s. Mental blindness; ignorance, illusion. குருட்டாட்டம்--குருட்டுத்தனம், s.. Blindness; absence of mind, infatuation. குருட்டாட்டமாடுகிறான். He plays blindman's buff. குருட்டாட்டமாய்ப்பேசுகிறான். He speaks foolishly, without understanding. குருட்டுத்தீர்ப்பு, s. Foolish judgment; judgment passed by an ignorant man. குருட்டுநியாயம், s. Wrong reasoning; wrong judgment. குருட்டுப்பத்தி, s. Superstition, blind zeal, bigotry. குருட்டுமுத்து, s. A dim, defective pearl. குருட்டுக்கல்லு, s. A turbid, dim gem. குருட்டுச்சாயம், s. Faint colors, in dying, மங்கற்சாயம். குருட்டுப்பக்கம், s. [prov.] Blind side, the wrong side of a printed cloth, &c. குருட்டுமைப்பட--குருட்டுமையாக, inf. To be dim or obscure--as the writing on olas, by wiping the coloring off before it is dry. 2. To become obscure--as writing to an aged person. குருடுதடவ, inf. To grope, to search and be unable to find, as if blind (said in reproach). குருட்டடி, s. Success, attained at random; a blind hit. குருட்டடியாய்ச்சொல்லிப்போட்டான். He spoke rightly at random. குருட்டடியடிக்க, inf. To speak at random, yet, commonly, to the point. குருட்டுவாக்கு, s. Acting at random --as a blind man; rashness, temerity, thoughtlessness; random success, a fortuitous hit, &c. குருட்டெழுத்து, s. Dimness of writing, &c., to an aged person. குருட்டுக்கொக்கு, s. A kind of stork; a bird of passage, that allows persons to come very near. குருட்டுவவ்வால், s. The common bat. குருட்டுப்பனங்காய், s. [prov.] A palmyra fruit injured on the tree. குருட்டீ, s. Gad-fly. குருட்டுநாள், s. [in astrol.] A dark, dismal asterism, or nacshatra, in certain positions from the moon or the sun; opposed to திருட்டிநாள். 6)