āṭūu (p. 38) s. A man, a male of the human species, ஆண்மகன். (p.) ஆடுஉவறிசொல், s. Words of the masculine gender, ஆண்பாற்கிளவி. 11)

āṇ (p. 38) s. A male of the human race, or inferior animals, ஆண்பாற்பொது. 2. The male of human species, man, ஆண்மகன். 3. (p.) Manliness, eminence, superiority, தலைமை. ஆணங்காய், s. The branched spadix of the flowers of a palm tree, ஆண் பனையின்காய். (c.) ஆணரி, s. Male jackall, ஓரி. ஆணாப்பிறந்தவன், s. A male, one born a male. ஆணாள், s. [in astrology.] The male division of the lunar asterisms, observed in horoscopes, ஆண் நட்சத்திரம். ஆணெழுத்து, s. A short vowel, or a short animated consonant, குற்றெழுத்து. ஆண்கிரகம், s. In the Hindu system of astrology, any one of the three planets, Mars, Jupiter, or the Sun, ஆண் கோள். ஆண்குறி, s. Membrum virile. ஆண்கூத்து, s. A male character in the drama. ஆண்டகை, s. A king, அரசன். 2. A manly person, சிறந்தோன்; [ex தகை, befitting.] (p.) ஆண்டகைமை, s. Manliness, fortitude, inherent bravery, வீரம். (p.) ஆண்டொழில், s. Exploits, mighty deeds, heroism. (p.) ஆண்டொழின்மைந்தன், s. Arjuna, அருச்சுனன். (p.) ஆண்பறவை, s. The cock, the male of any bird, சேவல். ஆண்பனை, s. The male of the palmyra tree. ஆண்பன்றி, s. A hog, boar, ஒருத் தல். ஆண்பாடு, s. The male energy, ஆண்குணம். 2. Man's affair or work. ஆண்பாடுபெண்பாடுபட்டது. The man and woman labored. ஆண்பால், [in grammar.] The masculine gender, male sex, புல்லிங்கம். 2. Masculine qualities, ஆண்டன்மை; [ex பால், class, nature.] (p.) ஆண்பிள்ளை, s. A male child, a boy, a person of the male sex in general. 2. A man of priority, a head-man. 3. A clever man, or a man of capacity. ஆண்பிள்ளைசிங்கம், s. A bold, heroic, intrepid man, one who does bravely, signalizes himself--a term of applause, வீரன். ஆண்மகன், s. An eminent man. 2. A man. 3. A husband. 4. A son. (p.) ஆண்மரம், s. The class of trees whose interior is hard, solid and suitable for timber, உள்வயிரமுள்ளமரம். 2. The செம்மரம். ஆண்மாரி, s. A masculine woman, a scold, a termagant, an amazon. ஆண்மை, s. Manliness, courage, fortitude, intrepidity, energy, manhood. 2. Strength, vigor, virility. 3. (p.) Truth, certainty. நானென்றவாண்மை. Presumption, selfconceitedness, pedantry. ஆண்வழி, s. Family descent in the male line, any peculiarity in the male line. 26)

āvi (p. 43) s. Life, spirit, soul, உயிர். 2. A vowel, உயிரெழுத்து. 3. The breath-as emitted by opening the mouth, breath, சுவாசம். 4. Steam, vapor, exhalation, நீரி லெழுமாவி. 5. Smoke, புகை. 6. Smell, fragrance, scent, odor--good or bad, வாசனை. 7. A pond, tank, குளம். 8. A species of meal-cake, (dressed in steam) பிட்டு. 9. [in christian use.] Ghost, spirit, அரூபியானது. அந்த ஆண்மாரியினாவிபட்டு அவனாயுள் குறைந்து போயிற்று. Being exposed to the breath of that masculine woman, his life was shortened. ஆவிக்கொழுக்கட்டை, s. A superior kind of pastry, cooked in steam. (c.) ஆவிசீவாளம், s. [prop. யாவச்சீ வம்.] One's goods--body and life. ஆவிபறிய, inf. To be exhaled-as steam from hot food. &c. 2. [prov.] To expire, to die; (lit.) the breath to fly, சாவ. ஆவிபோக, inf. To depart as the life--to die. ஆவிவாங்க, inf. To take away another's life, உயிர்கவர. 2. To take away one's strength, property, &c., like life, வருத்த. 3. To inhale, சுவாசத்தையுள் வாங்க. ஆவிவிட, inf. To die voluntarily --as on the funeral pile, in war, &c., to destroy one's self, commit suicide. ஆவிவீச, inf. To spread as odors, to become diffused--as an unpleasant smell. 33) *

ēṟu (p. 79) கிறேன், ஏறினேன், வேன், ஏற. v. n. [also used with the impers. terminations.] To rise, rise--as the heavenly bodies-as a kite, &c.; to emerge, இவர. 2. To get upon, mount, to ride a horse, a vehicle, வாகனமேற. 3. To enter, to penetrate--as a nail, a probe, a thorn; as thoughts or advice into the mind, &c., தைக்க. 4. To embark, to get into a boat or vessel, to be laden--as cargo, கப்பலேற. 5. To be elevated, high, beyond, &c.; to exceed mediocrity, to be excessive, redundant, superfluous, உயர. 6. To exceed in number, weight, measure, to rise in price, quality, &c., தொகைமுதலியவதிகரிக்க. 7. To pervade, to be diffused through the blood--as poison, நஞ்சேற. ஏறுகாலிறங்குகால்பார்க்க. To trace the track of an animal up and down a hill, to or from the water, &c.--as a hunter. குதிரையேறிவந்தான். He came on horseback. பயிரேறிவிட்டது. The corn is grown up. சொன்னதுமனதிலேறவில்லை. It did not enter his mind, he did not take notice of what was said. மாவேறமலையேறும். Small sums make a large total, lit. mountains are formed from atoms. இந்தத்தோணியிலெவ்வளவேறும். What is the tonnage of this dhoney? ஏற. [inf. of ஏறு, used adverbially.] High, much more, exceeding, மிக. அரைப்படிக்கேறக்கொடு. Give me more than half a measure. இதேறப்பெறும். This is worth more. விலையேறப்பெற்றது. That which is obtained at a high price. 2. That which is valuable, precious. ஏறக்கட்ட, inf. To build up, to edify, உயரக்கட்ட. 2. To refuse selling that the price may be increased, தானிய மேறக்கட்ட. 3. To be restrained, or to withhold as the clouds from raining, or a cow from giving milk, மழைமுதலியபெய் யாதிருக்க. 4. [local.] To collect scattered grain in a heap, இறைந்ததானியத்தைக்கூட்டிச் சேர்க்க. வானம்மழையேறக்கட்டிவிட்டது. The heaven has withheld the rain. ஏறக்கட்டித்தூக்க, inf. To hang up a thing. 2. To hang one up by the hands--as a school boy, a slave, &c., in order to flog him. ஏறக்குறைய--ஏறத்தாழ, s. More or less, about right, nearly. ஏறக்குறையப்பேச. to insult, to abuse. நூறுபேருக்கேறக்குறைய. About one-hundred persons. ஏறச்செலவழிக்க, inf. To spend extravagantly. ஏறவாங்க, inf. To buy cheaper, நயமாகவாங்க. 2. to be drawn up, distorted--as the neck by cold, &c., கழுத்தேற வாங்க. ஏறவிட, inf. To keep off a vessel from shore, மரக்கலத்தைக்கரைக்குத்தூரவிட. 2. To keep near to the wind--as a vessel, காற்றுமுகமாய்விட. 3. To turn a vessel to the shore, கரைசேரவிட. ஏறவிட்டேணியைவாங்கினதுபோல். Like removing the ladder a person has ascended. ஏறவிறங்கப்பார்க்க, inf. To stare at one, to gaze at one from head to foot, கேசாதிபாதமீறாகப்பார்க்க. நடந்தேற, inf. To be accomplished, to succeed. கரையேற, inf. To land, disembark. 2. To attain the shores of final salvation. ஏறாங்கடைசி, s. [prop. ஏறுகடை.] The very end, அறமுடிவு. ஏறாமேடு, s. A height which one cannot reach, or to which water cannot rise, உயர்ந்தமேடு. 2. An enterprise above one's power, செய்யக்கூடாதகாரியம். 3. An inconvenient engagement, unsuitable contract, &c.--as an unequal marriage, ஒவ்வாமை-- in use, ஏறாங்கடை ஏறிக்கொள்ள, inf. To establish one's self in a high office, &c., to arrive at a high state or sanctity, or to attain a higher degree in religion. See நிலை or பாதம். சாதியிலேயேறிக்கொண்டான். [prov.] He has risen in caste by marrying in a higher family (spoken sarcastically). ஏறிட, inf. To stick into, to cause to enter, to pierce, புகப்பண்ண. 2. To place, set up, fix, ஏற்ற. வில்லைவளைத்துநாணேறிட்டு. Bending the bow and fixing on the bowstring. பருவிற்சலாகையையேறிட்டான். He introduced the probe into the sore. ஏறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look up. 2. To attend to one when speaking. 3. To look or stare at a person. என்னையேறிட்டுப்பார்க்கவில்லை. He did not even cast a look at me, he took no notice of me. Amongst the Hindus it is not deemed respectful to look at a superior in the face; even when addressing him or receiving his directions. ஏறுகடை, s. The very end, the extremity, முடிவானகடை. ஏறுகுதிரை, s. A riding horse. ஏறுக்குமாறு--ஏறுமாறு, s. Improper, unruly, or vicious behavior, தாறுமாறு. ஏறுசலாகை, s. [prov.] In building, a large lath passing through the ends of rafters, கைமரங்கோக்குஞ்சலாகை. ஏறுதுறை, s. A port, place of embarkation, exportation, &c., துறைமுகம். ஏறுநெற்றி, s. A high forehead (regarded as a fortunate mark in a man, but unlucky in a female--as calculated to cause an untimely death to her husband), also a mark of a masculine, imperious and irrascible temper, அகன்ற நெற்றி. ஏறுபடி, s. An extra batta or allowance above the stated proportion, to a servant, for expenditure in the temple, for an entertainment, &c., அதிகப்படி. ஏறுபெட்டி, s. [prov.] A toddydrawer's basket for carrying toddy, கள் ளேறுபெட்டி. ஏறுபொழுது, s. The sun as it rises toward the meridian. ஏறுமிராசி, s. The constellation in the sun's path from the equator to the northern solstitial point, உச்சத்திற்கேறு மிராசி. See இறங்குமிராசி. ஏறுவட்டம், s. The difference, less or more than sixty Indian hours, in the passage of the moon through any of the asterisms, also the difference in the கர ணம் and யோகம் as affected thereby, நட் சத்திரமுதலியனநாழிகையேறுமுறை. 2. In the division of the inheritance of lands, trades, &c., the excess above or the deficiency in equal shares, பங்கினளவுக்கதிகமா னநிலமுதலியன. ஏறுவால், s. A long tail--a good sign in certain animals, நீண்டவால். பசுஏறுவாலுமெருதுகூழைவாலும். A long tail for a cow and a short one for a bull are desirable. ஏறுவெய்யில். Increasing heat or sunshine as the sun rises towards the meridian, காலைவெய்யில்--opp. இறங்குவெய் யில். ஏறெடுக்க, inf. To lift up the head, eyes, &c., மேலெடுக்க. 82)

ōy (p. 84) . A particle of calling, applied to nouns of the masculine and feminine gender, ஓர்விளியிடைச்சொல். 106)

kārṉ (p. 104) s. As a masculine termination of certain nouns, it means doer, possessor, &c.--as வேலைக்காரன், பணக்காரன்; [ex காரம், doing.] 2. s. A kind of prepared arsenic, சோரபாஷாணம். 108)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kurl (p. 125) s. (from Sans. Kura, to sound.) Voice, the voice of one person as distinguished from another, மிடற்றாற்பிறக்கும் இசை. 2. A good or clear voice; a singing voice, சந்தம். 3. The voice of birds, beasts, &c., sound; musical sound, tone, ஓசை. 4. (சது.) The throat; trachea, windpipe, மிடறு. 5. The first of the seven musical tunes, prodused from the throat, மிடற்றிசை. (See இசை.) 6. The same tune on the lute or guitar, யாழ்நரம்பினோசை. 7. The first or lowest string of the guitar, யாழின் ஓர்நரம்பு. 8. A tree, பாதிரிமரம். (M. Dic. குரல்காட்ட, inf. To cry aloud, to whoop, roar, bellow, &c. 2. To call a person. 3. To crow--as a cock; to screech--as an owl, &c. குரல்மாறிப்பேச, inf. To speak with a feigned voice. குரல்கம்ம--குரல்கம்மியிருக்க, inf. To he hoarse--as the voice. குரல்கனக்க, inf. To become thick, heavy, masculine, &c.--as the voice. 2. To become hoarse or thick--as the voice by drinking, &c. குரலடைப்பு, v. noun. Hoarseness. குரல்வித்தியாசம், s. Difference in voice. 2. Change in a person's voice. பறவைக்குரல், s. The chirping of birds. நெடுங்குரல், s. A long clamor. நெடுங்குரல்பாய்ச்சியழ--நெடுங்குரல் விட்டழ, inf. To utter long and mournful cries--as at funerals. வெடித்தகுரல், s. A rough, coarse, dissonant voice. 2. A loud thundering voice. வேற்றுக்குரல், s. A strange voice. 2. A sound (of an animal, &c.), that has not been heard before. கூக்குரல், s. A great or loud noise, clamor. See under கூ. குரல்நயம், s. A good, singing voice. குரலோசை, s. The vocal sound, the voice. குரலெடுத்துப்பாட, inf. To lift up the voice and sing. குரலெழும்ப, inf. To rise--as the voice to higher notes, or to a higher pitch. குரல்தெளிய, inf. To become clear--as the voice in singing. குரல்விட்டுப்படிக்க, inf. To sing out, to give vent to the voice in singing or reciting. குரல்குளிற, inf. To jar--as instruments out of tune. நல்லகுரல், s. A fine voice. குரல்வளை, s. The windpipe, the trachea, தொண்டை; [ex வளை, orifice.] குரல்வளையைநெரிக்க, inf. To squeeze one's throat. குரல்வளையையறுக்க, inf. To cut the throat. 9) *

kūrccari (p. 135) s. A tune, personified as one of the consorts of the masculine tune மாளவி. Wils. p. 294. GURJJAREE. 14) *

carakku (p. 166) s. Curry-stuffs, கறிச்சரக்கு. 2. Drugs, spices, &c., சம்பாரச்சரக்கு. 3. Goods, commodities, articles of merchandize, wares, வியாபாரச்சரக்கு. 4. [loc.] Arrack, liquor, சாராயம். 5. Minerals used for medicine, especially arsenic, of which the Hindus reckon sixty four kinds, half in their native state and half prepared; also alkalis and salts used in the chemical preparation of medicines, மருந்துச்சரக்கு. (c.) (Sa. Sarga.)--Note. The alkaline, or salifiable base, is called ஆண்சரக்கு (masculine drug) or உப்புவிந்து (Seminal salt), and any acid which readily combines with a salifiable base is called பெண்சரக்கு (feminine drug) or புளிச்சுரோணிதம் (acidulated uterine blood), the chemical affinities being supposed to resemble the male and female properties in union throughout. The following are some of the alkaline bases and acids: உப்பு, ஆண்சரக்கு. புளி, பெண்சரக்கு. வெடியுப்பு... ... ... படிக்காரம். கல்லுப்பு... ... ... பழப்புளி. சூடன்... ... ... துருசி. கடனுரை... ... ... கற்சன்னநீர். சூதம்... ... ... கந்தி. காந்தம்... ... ... கரடி. இரும்பு... ... ... எரியாலமெண்ணெய். பேதி... ... ... பொன்னம்பர். |புளியறணை. தொட்டிப்பாஷாணம்... ... ... |புளிநறளை. மாமிசபேதி... ... ... கல்மதம். வீரம்... ... ... புளியாரை. அப்பிரகம்... ... ... காய்ச்சருக்கு. கௌரி... ... ... புளிமாங்காய். வெள்ளைப்பாஷாணம்... ... பனங்கள்ளு. வைக்கிராந்தம்... ... நிமிளை தங்கம்... ... ... மனோசிலை. சாரம்... ... ... வெண்காரம். பச்சைக்கர்ப்பூரம்... ... இந்துப்பு. வீரம்... ... ... நரகம். கல்லுப்பு... ... ... இலிங்கம். சிலாசத்து... ... ... செம்பு. அசற்சரக்கு, s. A production of nature, as distinguished from artificial compounds, பிரகிருதியானது. (p.) ஆடுஞ்சரக்கு, s. Minerals which evaporate on the fire--as mercury, sulphur, &c., (R.) 2. Drugs, ingredients, &c., in common use. ஆடிநெருப்பிற்குநில்லாமலோடுஞ்சரக்கு, s. Minerals which, on being exposed to the action of fire, disappear; said to be the case with fictitious cinnabar, yellow sulphuret of arsenic, &c., Sixtyfour kinds are reckoned. (R.) உருகியாடியெழும்பிப்போகுஞ்சரக்கு, s. Minerals which first melt in a crucible, and then are gradually sublimated-as sulphur, mercury, &c. சரக்குச்சுண்ணம், s. As சவ்வீரம். சரக்குத்தட்டு, s. [loc.] A salver, tray or basket in which the dealer places his seeds, &c., for sale. சரக்கிறக்க, inf. See இறக்கு, v. சரக்குப்பண்ண, inf. To regard or esteem. (p.) 2. [prov.] To dry in the sun, உலர்த்த. கடைச்சரக்கு, s. See கடை. கப்பற்சரக்கு, s. Ship-goods, commodities of a ship, cargo. கள்ளச்சரக்கு, s. See கள்ளம். உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Productions of the country. See under உள். கிடையாச்சரக்கு, s. A rare article, that which cannot be had. கட்டுச்சரக்கு, s. Consolidated drugs. See கட்டு. சாதிச்சரக்கு--உயர்ந்தசரக்கு, s. A superior kind of merchandise, the most valuable drugs. சீமைச்சரக்கு, s. European goods or commodities. தாழ்ந்தசரக்கு, s. Articles of an inferior quality. நற்சரக்கு, s. Spices and other commodities of a superior kind and undamaged. நாட்பட்டசரக்கு, s. Old goods. நாட்சரக்கு, s. [prov.] Drugs bought on a fortunate day against a woman's lying in. பலசரக்கு, s. Drugs, curry-stuffs, minerals, &c. பொற்சரக்கு, s. The most valuable or superior drugs. (lit.) Golden drugs. (p.) வைப்புச்சரக்கு, s. Artificial drugs, medicines. 27)

cāli (p. 180) s. Rice in the hull, paddy, நென் மணி. 2. A name of Arundhati who is regarded as a pattern of female excellence, supposed to have become one of the stars in Ursa Major, அருந்ததி. 3. W. p. 84. SALI. The rice plant, நெல். 4. (probably a corruption of San. Tâlâ.) W. p. 375. Vinous spirit, toddy, கள்; [ex தாலம், palmyra or palm tree.] 5. [a contraction of சாலிகை.] A coat of mail, கவசம். (சது.) 6. W. p. 84. S'ALIN. A personal termination, masculine or feminine, implying possession--as பாக்கியசாலி, பத்திசாலி, புத்திசாலி, குணசாலி, &c., which see, வடமொழியிறுதி. (p.) சாலிநெல்லுந் தன்னுமியுள்ளது. The best paddy is not without its husk, i. e. every one has his faults. 2) *

cingkaṉ (p. 181) s. One of the fowler tribe, குறவன். A dramatic term. சிங்கி, s. A female of the fowler tribe, குறத்தி. A dramatic term. 2. (fig.) A bold, immodest woman, கொடியவள். (c.) சிங்கிநாதம், s. (Tel.) Assuming airs, a display of vanity; taking liberties, wantonness, நூனாதிக்கம். (c.) Brown. p. 162. சிங்கியடிக்க, inf. To take liberties, as a masculine woman. 2. To beat the sides with the elbows. 3. [prov. fig.] To be straightened in circumstances, முட்டுப்பட. 57)

ceyyuḷ (p. 204) s. Poetry, verse, poesy, the classics, செய்யுணடை. 2. A poem, stanza, கவி. 3. A corn-field, விளைநிலம். (p.) செய்யுட்கருத்து, s. Poetical meaning. 2. The meaning of a verse, or passage in poetry. 3. The meaning of the poet. செய்யுட்கலப்பு, v. noun. Anthology, கலம்பகம். செய்யுட்சொல், s. Words used only in poetry, classical terms. செய்யுட்டாரணை, s. One of the nine தாரணை. See நவதாரணை. செய்யுட்பிரபந்தம், s. Poetry. செய்யுட்பொருத்தம், s. The things to be regarded in the choice of the first word of a poem, addressed to a hero or heroine: 1. மங்கலம், an auspicious word. 2. சொல், a word natural, elegant, unequivocal, and that will scan well. 3. எழுத்து, a word composed of an odd number of letters. 4. தானம், formed of letters taken from any of the first three of the five classes of தானம் (which denote the five stages of life), counting from the first letter of the name of the hero. 5. பால் formed of masculine or feminine letters according to the sex of the person. 6. உண்டி, composed of benign letters. 7. வருணம், of letters appropriate to the caste. 8. நாள், of letters belonging to an asterism, which has no malign aspect on that of his birth. 9. கதி, of letters of the first two families or species. 1. கணம், a word appropriate to some of the first four of the eight கணம், as it regards the feet, &c. செய்யுட்போக்கு, v. noun. Poetic style, idiom, phraseology, classical usage, poetic language. செய்யுணடை, s. Poetic usage, or style. 2. The metre of a verse in respect to its feet, or movement in reading or singing. செய்யுளாக்க--செய்யுள்செய்ய, inf. To put prose into verse, make poetry. செய்யுள்வழக்கு, s. Poetic usage, style, or phrascology, classical usage; oppos. to உலகவழக்கு, or பரவைவழக்கு, common usage. செய்யுள்்்விகாரம், s. Poetical changes. which are nine--as 1. வலித்தல். 2. மெலித் தல். 3. நீட்டல். 4. குறுக்கல். 5. விரித்தல். 6. தொகுத்தல். 7. முதற்குறை. 8. இடைக்குறை. 9. கடைக்குறை, which see in their places. செய்யுளியல், s. The second part of Prosody treating of the different kinds of metre, யாப்பிலோர்பிரிவு. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts of poetry, as given in காரிகை. See உறுப்பு. 59)

tāṭṭi (p. 233) s. (a change of தாட்டிகம்.) Cleverness, skill, சாமர்த்தியம். 2. Without impediment; having fluency in speaking or reading, வாசகத்தாட்டி. 3. [prov.] A clever woman of frugality, address, management, கெட்டிக்காரி. 4. A masculine woman, ஆண்மாரி. (See தாட்டன்.) 5. (Sa. Dha'ti) Confronting an enemy, தைரியம். 6) *

tiri (p. 239) --திரீ, s. A woman, wife. See ஸ்திரீ. திரிகடகசங்கலிதம், s. The summation of சங்கலிதம், சங்கலிதசங்கலிதம், and வர்க்க சங்கலிதம். திரிகடுகம்--திரிகடுகு, s. The three special stimulants. (See கடுகம்.) 2. A poem in which each verse has three things for its theme, முச்சொல்லலங்காரம்-as ஆறுநேராகிவூரும் அரசனோடேறுமாறானகுடியும் புருஷனோடுதாறுமாறானமனைவியும்இம்மூன்றும்நீறுநீறா கிவிடும், a town near a river, subjects in rebellion against their king, a wife disobedient to her husband; these three will go to ashes. திரிகண்டகம், s. A three thorned plant, நெஞ்சில், Tribulus, L. திரிகத்தம், s. A country, in the northwest of India, apparently part of Lahore, ஓர்தேயம். (Sa. Trigartta.) திரிகந்தம், s. The three aromatics. See கந்தம். திரிகரணம், s. The three constituent parts of a person, as employed in divine worship. See முப்பொறி. திரிகாலசந்தி, s. The three daily seasons or worship. See காலசந்தி. திரிகாலச்சக்கரம், s. A chronology. (R.) திரிகாலம், s. The past, present and future. See காலம். திரிகாலோசிதம், s. The Kusa grass, தர்ப்பை; [ex உசிதம்.] திரிகுணம், s. The three qualities or principles in nature. See முக்குணம், under குணம். திரிகூடம், s. A sacred mountain, ஓர் மலை. திரிகோணமலை, s. (com. திருக்கோணா மலை.) Trincomalic. திரிகோணம், s. A triangle. See under கோணம். திரிகோணமிதி, s. Trigonometry; [ex மிதி, measure, knowledge.] திரிசங்கு, s. The name of a king, ஓரர சன். திரிசங்குமண்டலம், s. The constellation named after திரிசங்கு, the father of அரிச்சந்திரன், being the southern cross. திரிசா, s. Tabular radius. (Sa. Trijya.) திரிசாரம், s. The three kinds of salt, viz.: 1. Solder, நவக்ஷாரம். 2. Alkaline salt, எவக்ஷாரம். 3. Another kind of salt, சத்திசாரம். திருசிரபுரம்--திரிசிராப்பள்ளி, s. Trichinopoly, so called, it is said, from a Rakshasa who first dwelt in the place, and had three heads. திரிசூலம், s. The trident, முத்தலைவேல். See பினாகம். திருச்சிரமம், s. The three daily devotional exercises, முக்காலானுட்டானம். திரிதண்டம்--திரிதண்டு, s. Three staves in one, carried by a Vaishnuva mendicant. திரிதண்டசந்நியாசி, s. See சன்னியாசி. திரிதண்டி, s. As திரிதண்டசந்நியாசி. appel. n. An ascetic who has acquired the command over his mind, body and speech, கரணமூன்றுமடக்கினோன். திரிதிகை--திரிதியை, s. The third day of the moon, either in its increase or decrease, மூன்றாந்திதி. திரிதீர்க்கம், s. One of the ten points in the horoscope of the bride and the bridegroom. See தசப்பொருத்தம். திரிதேகம், s. Three kinds of bodies. See சரீரத்திரயம். திரிதோஷம், s. The three humors of the body, முப்பிணி. 2. Vitiation of the three humors, as the cause of diseases, ஓர்நோய். திரிதோஷசன்னி, s. A fit from the above disease. திரித்துவம்--திரியத்துவம், s. (Chris. usage.) The Trinity. திரிநேத்திரன், s. Siva, the three-eyed, சிவன். Compare முக்கண்ணன். திரிபங்கி, s. A curiously wrought poem, one of the மிறைக்கவி, a stanza which may be turned into three others, and give three different meanings. See சித் திரகவி. திரிபதார்த்தம், s. The three eternal unoriginated things in the universe. as treated of in the சித்தாந்தம் philosophy, viz.: 1. பசு, soul; 2. பதி, deity; 3. பாசம், natural or moral evil. Among Vedantists சித்து, அசித்து, ஈச்சுரன். திரிபதகை, s. The Ganges, fancied to run through three worlds கங்கை. திரிபதாகி, s. One of the மிறைக்கவி, or curious poems. திரிபதாகை, s. A mode of using the hands in dancing. See காலட்சணம். திரிபலம்--திரிபலை, s. The three Myrobalan or medicinal fruits, often used in Indian medicines, 1. கடுக்காய், gallnuts, Terminalia chebula; 2. நெல்லிக் காய், Phyllanthus emblica; 3. தான்றிக்காய், Terminalia bellerica. திரிபலையேனாதி, s. An electuary compounded of the three fruits and other ingredients. திரிபழுகம், s. The three delicacies, milk, பால்; clarified butter, நெய்; and honey, தேன். திரிபாகி, s. One of the மிறைக்கவி, a curious poem in which a word of three letters when taken regularity gives one meaning, and when the first, second or third letter is taken away will give in each case a different meaning. திரிபுசம், s. Triangle. (Sa. Tribhaja.) திரிபுடி, s. The three qualities, 1. ஞாதுரு, soul, ஆன்மா; 2. ஞானம், wisdom. knowledge, அறிவு; 3. ஞேயம், that which is known, அறியப்படுபொருள். திரிபுடை--திரிபுடைதாளம், s. A mode of beating time, &c. திரிபுண்டரம், s. The three lined mark of the Saiva sect, three streaks of ashes on the forehead, நெற்றியில்விபூதி. திரிபுரம், s. [in mythol.] The three cities, or castles, severally of iron, silver, and gold, floating in the sky one above another; destroyed by Siva for embracing the Jaina tenets, முப்புரம். The chiefs of the castles were, கமலன், கமலாட் சன், and விச்சுவமாலி. திரிபுரசுந்தரி, s. Parvati, பார்வதி. திரிபுரதகனன், s. (St.) Siva, சிவன்; [ex தகனன், who burnt.] திரிபுரமல்லிகை, s. (St.) A medicinal plant, apparently a kind of jasmine. திரிபுரமெரித்தான், appel. n. Siva, who burnt and destroyed திரிபுரம், சிவன். 2. A tree, நொச்சி, Vitex. 3. The மாவிலிங்கு tree. திரிபுராந்தகன், s. Siva, as destroyer of the three cities, சிவன்; [ex அந்தகன்.] திரிபுரி, s. A plant. See சாரணை. (R.) திரிபுரை, s. Parvati, பார்வதி; [ex புரம், town. திரிபுவனம், s. The three worlds. See திரிலோகம். திரிமஞ்சள், s. The three kinds of மஞ் சள், 1. Turmeric, மஞ்சள்; 2. Amomum, கஸ்தூரிமஞ்சள்; 3. A medicinal wood, மர மஞ்சள். திரிமனம், s. The three faculties of the soul. 1. நினைவு, thought; 2. புத்தி, understanding; 3. அறிவு, knowledge. திரிமூர்த்தி, s. The Indian triad, Brahma, Vishnu and Siva. திரிமூலம், s. Three kinds of medicinal roots, 1. திப்பிலிமூலம், of long-pepper; 2. சித்திரமூலம், of plumbago; 3. கண்டு மூலம், of a medicinal plant. திரியத்துவம்--திரியேகத்துவம்--திரியே கம். s. (Chris. usage.) Triune, trinity. திரியம்பகன், s. Siva, as the threeeyed, சிவன்; sometimes Vishnu; [ex அம் பகம், eye.] திரியவத்தை--திரியாவஸ்தை, The Three states of the mind. See அவத்தை. திரியாங்கம், s. A calendar embracing three parts or members, out of the five given in the native calendars; viz.: திதி, வாரம், நட்சத்திரம். See பஞ்சாங்கம். திருயேககடவுள்--திரியேகன், s. (Chris. usage.) God the Father, the son, and the Holy Ghost, which three are one. திரிலிங்கம், s. A mode of using the hands in dancing. (See காலட்சணம்.) 2. [in gram.] The three genders, 1. புல்லிங் கம், the masculine; 2. ஸ்திரீலிங்கம், the feminine; 3. நபுஞ்சலிங்கம், the neuter. திரிலோகம், s. The three worlds--the earth, the etherial regions, and the world of the gods, பூமி, அந்தரம், சுவர்க்கம். 2. Three metals--gold, பொன், silver, வெள்ளி, and copper, செம்பு. திரிலோகசிந்தூரம், s. A chemical preparation of three metals--of load-stone, iron and copper; or gold, silver and copper, ஓர்மருந்து. திரிலோகாதிபதி, s. Indra, இந்திரன். திரிலோகி, s. A plant, விஷ்ணுகரந்தை. (R.) திரிவிக்கிரமன், s. Vishnu, as striding over two worlds at two steps, and crushing the giant Bali to the nether regions by the third, விஷ்ணு. W. p. 391. TRIVIKRAMA. திரிவிதகரணம், s. See கரணம். திரிவிதசரீரம், s. The three kinds of body, ஸ்தூலம், சூட்சுமம் and கரணம். திரிவேணி--திரிவேணிசங்கமம், s. The confluence of three sacred rivers near Benares, a place of great resort for bathing, &c., கங்கை, யமுனை, சரசுவதி; என்னு மூன்றாறுகளுங்கூடுமிடம். See சங்கமம். 39)