āṇ (p. 38) s. A male of the human race, or inferior animals, ஆண்பாற்பொது. 2. The male of human species, man, ஆண்மகன். 3. (p.) Manliness, eminence, superiority, தலைமை. ஆணங்காய், s. The branched spadix of the flowers of a palm tree, ஆண் பனையின்காய். (c.) ஆணரி, s. Male jackall, ஓரி. ஆணாப்பிறந்தவன், s. A male, one born a male. ஆணாள், s. [in astrology.] The male division of the lunar asterisms, observed in horoscopes, ஆண் நட்சத்திரம். ஆணெழுத்து, s. A short vowel, or a short animated consonant, குற்றெழுத்து. ஆண்கிரகம், s. In the Hindu system of astrology, any one of the three planets, Mars, Jupiter, or the Sun, ஆண் கோள். ஆண்குறி, s. Membrum virile. ஆண்கூத்து, s. A male character in the drama. ஆண்டகை, s. A king, அரசன். 2. A manly person, சிறந்தோன்; [ex தகை, befitting.] (p.) ஆண்டகைமை, s. Manliness, fortitude, inherent bravery, வீரம். (p.) ஆண்டொழில், s. Exploits, mighty deeds, heroism. (p.) ஆண்டொழின்மைந்தன், s. Arjuna, அருச்சுனன். (p.) ஆண்பறவை, s. The cock, the male of any bird, சேவல். ஆண்பனை, s. The male of the palmyra tree. ஆண்பன்றி, s. A hog, boar, ஒருத் தல். ஆண்பாடு, s. The male energy, ஆண்குணம். 2. Man's affair or work. ஆண்பாடுபெண்பாடுபட்டது. The man and woman labored. ஆண்பால், [in grammar.] The masculine gender, male sex, புல்லிங்கம். 2. Masculine qualities, ஆண்டன்மை; [ex பால், class, nature.] (p.) ஆண்பிள்ளை, s. A male child, a boy, a person of the male sex in general. 2. A man of priority, a head-man. 3. A clever man, or a man of capacity. ஆண்பிள்ளைசிங்கம், s. A bold, heroic, intrepid man, one who does bravely, signalizes himself--a term of applause, வீரன். ஆண்மகன், s. An eminent man. 2. A man. 3. A husband. 4. A son. (p.) ஆண்மரம், s. The class of trees whose interior is hard, solid and suitable for timber, உள்வயிரமுள்ளமரம். 2. The செம்மரம். ஆண்மாரி, s. A masculine woman, a scold, a termagant, an amazon. ஆண்மை, s. Manliness, courage, fortitude, intrepidity, energy, manhood. 2. Strength, vigor, virility. 3. (p.) Truth, certainty. நானென்றவாண்மை. Presumption, selfconceitedness, pedantry. ஆண்வழி, s. Family descent in the male line, any peculiarity in the male line. 26)

iṭṟu (p. 45) கிறேன், இடறினேன், வேன், இடற, v. a. To kick off or away, to sever or strike off a head, a limb, &c., with the foot, a bent bow, &c., பெயர்க்க. 2. v. n. To stumble, trip, strike the foot against, தடக்க. இடறொட்டமெனநெடியவரையுருட்டி. Rolling the towering mountains, as one might dash to pieces a pot-sherd with his feet. (இராமா.) கரடியிடறிவிளையாடுஞ்சுரம். The forest where the bear plays, knocking about (the fruits, &c.) with his feet. பரிகாரர்தலையிடறி. (An elephant) striking off the heads of horsemen. (பெரியபுராணம்.) காலிடறிவிழுந்தான். He stumbled and fell. பகைவரின்தலையையானையின்காலினாலிடறுவித்தான். He caused the heads of the enemies to be struck off, with the foot of an elephant. இடறுகட்டை, s. A stumbling block, hinderance, an obstruction. இடறல், v. noun. Stumbling, tripping. 2. Offence, scandal. இடறற்பட, inf. To take offence, to be offended, be hindered. 76)

iṉṉ (p. 57) . Such, of such, or of what kind or manner, இத்தன்மையான. 2. The third pers. neut. plu. or the participle of a symbolic verb, from இ, this, இத்தன்மையு டையன. 3. A particle or comparison, உவ மையுருபு. இன்னகாரியம். Such an affair. இன்னணம். In such a manner, thus--a poetic contraction of இன்னவண்ணம். இன்னதல்லதிதுவெனமொழிதல். One of the thirty-two உத்தி. இன்னதன்மையனாகியவேந்தெழிற்றிணிதோண்மன் னர்மன்னவன். The mighty sovereign endowed with such accomplishments. இன்னது. Such a thing, what kind of a thing. இன்னவன்--இன்னன்--இன்னான்--இன்னோன். Such a person. இன்னார், s. Plural of இன்னான், இத்தன்மையுடையோர். இன்னவின்ன. Such and such. 61)

il (p. 55) . A form of the fifth case, (see இன்), ஐந்தனுருபு, which denotes. 1. Removal, withdrawal, நீங்கல். (a) Literally --as தமரிற்றீர்ந்தான், he has left his relations, i. e. for ascetic life. (b) (fig.) In which it expresses speciality, disparity, &c., and includes the comparative degree --as அரசரிற்பெரியரந்தணர், the Brahman caste is superior to the royal. 2. Similitude, ஒப்பு--as திறல்வேனுதியிற்பூத்தகேணி. A tank whose flowers resemble the points of mighty lances. 3. The bearing of a place, எல்லை--as கருவூரில்வடக்கு, north of Caroor.--Note. This form of the fifth case is peculiar to the poetic dialect. 4. The primitive cause, ஏது--as பொன்னிற் செய்தமுடி, a crown made of gold. 24)

uku (p. 59) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To spill, sprinkle, pour down, சிந்த. 2. To discharge, pour out, விட. 3. To shed, cause to fall, drop, உதிர்க்க. (p.) கன்றுகுணிலாக்கனியுகுத்தமாமாயன். The mighty Vishnu who beat off wood-apples (from the tree) with a calf, using it as a cudgel. கண்ணீருகுத்தான். He shed tears. 8)

uṇṭu (p. 59) [ex உள்.] Third pers. neut. sing. of the symbolic verb உள், but now used with all persons, in both numbers and in both திணை, it is, it exists, there is, there was, there are, there may be, there might be, &c. In some connexions, it implies a degree of uncertainly, குறிப்புவினை முற்று. 2. Existing, existence, a thing that exists, உள்ளது. This and the participle உள்ள, (with its appellative) are the only parts of the verb, generally brought into colloquial use. எனக்குத்தெய்வமுண்டு. God is my help, (எனக்கு is often omitted)--spoken of one when deserted, ill-treated, &c. அதற்குநானுண்டுஅவனுண்டு. This concerns him and me exclusively (you need not meddle with it). 2. He and I are responsible for that. உண்டில்லையெனல், Either affirming or denying. உண்டுபட, inf. [prop. உண்டாக.] To come into existence, to become formed or produced by natural process evident to the senses, to happen, occur, தோன்ற. 2. To have origin, உண்டாக. 3. To grow, thrive, flourish, முளைக்க. உண்டுபட்டனவெல்லாமழியும். All that is created will perish, or be reduced to its primeval elements. இதிலுப்புண்டுபட்டது. Salt is formed here. அங்கேயொருகலகமுண்டுபட்டிருக்கிறது. An insurrection is sprung up there. உண்டுபடுத்த, inf. [prov. prop. உண் டுபண்ண.] To make, create, &c.--as உண் டாக்க. 2. To fabricate, make a false story, ஏற்படுத்த. வேதம்உண்டுபடுத்தியசீர்த்திவியாதமுனி. Vedaviasar renowned as the compiler of the Vedas. (திருச்.) உண்டுபண்ண, inf. To make, bring into existence. உண்டுபண்ணிவைக்க, inf. To make, to establish, render permanent. 2. To rear plants, &c. 3. To establish one in life. உண்டென, inf. To say it is. 2. [vul. adverbially.] Much, exceedingly, more, நிரம்ப. உண்டெனத்தரவேண்டும். Give me more, give me liberally. 125)

uẕlu (p. 67) --உழல், கிறேன், உழன்றேன், வேன், உழல, v. n. To whirl, revolve, சுழல. 2. To play, be in motion, to swing as a door on its hinges, &c., ஆட. 3. To wander, roam, to be unsettled, be agitated, சுற்றித்திரிய. 4. To oscillate, vibrate, அசைய. 5. To waver, be anxious, to be vexed, worried, மனஞ்சுழல. 6. To be in a state of suffering and distress--as the soul in connexion with births, to revolve through various transmigrations, பிறவியிற்சுழல. உழலாமனனும். An unwavering mind-(நைட.) உழலூசல்போல. Like an agitated swing-(மறைசை.) சமுசாரக்கவலைகொண்டுழலுகிறான். He is troubled with family cares. ஒக்கவுழன்றான். He has labored or suffered together with another. உழற்சி, v. noun. Whirling, revolving, turning, சுழற்சி. 2. Roaming, wandering, சுற்றித்திரிகை. 3. Oscillation, vibration, ஆடுகை. 4. Doubt, wavering, anxiety, agitation, fear, மனச்சுழற்சி. 5. Suffering, distress, வருத்தம். (p.) உழன்றறுக்க, inf. To labor hard, strive with might and main. 2. To become skilled or dexterous by practice. உழன்றி, s. A stick fastened under the cow's neck with a hole for the tether to play in. உழன்றுகிடக்க, inf. To be loosened, to be useless. உழன்றுவர, inf. To be tossed to and fro--as the soul in births, or as one in various cares and troubles; to grow tired, fatigued, faint. 14)

ūrccitam (p. 70) s. Power, might--as an attribute of the Divine Being, திரம். Wils. p. 166. URJITA. ஊர்ச்சிதம்பண்ண, inf. To confirm, strengthen. 2. To extol, magnify. அவனை அந்த உத்தியோகத்திலூர்ச்சிதம்பண்ணினார் கள். They confirmed him in that situation. 22)

oci (p. 81) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To break a stick, a lash, &c., ஒடிக்க. 2. To move, to shake, to waver, அசைக்க. (p.) 3. (Rott.) To twist, முறுக்க. குருந்தொசித்தமாமாயன். The mighty Kristna who snapped off the குருந்து, tree. குருவியந்தாத்திற்குரலொசித்தேகுதல் போன்றே... Like a bird soaring aloft, warbling in the sky. ஒசிப்பு, v. noun. Breaking, shaking, முரிக்கை. 32)

kiṟṟl (p. 112) v. noun. Being made or effected, செய்தல். 2. Being bound, confined, restrained, அடிமைத்திறமுறல்.--Note. கிறு, கிற்பு, கிற்றல், கிற்று, கின் and கின்று seem to be the surviving paronyms from some obsolete Tamil root, which, in sound and meaning, might have been equivalent to the Sanscrit Kru, to do: hence, நடக்கிறான் and நடக்கி ன்றான், mean 'he does walk.' கிற்பு and கிற் றல், as verbal nouns, and கிற்று and கின், as particles, are now absolete. 35)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

cangkai (p. 156) s. Doubt, hesitation, uncertainty, suspicion, ஐயம். 2. Fear, terror, apprehension, அச்சம். W. p. 825. SANKA. 3. Probability, likelihood--as கிரகணசங்கை. 4. Measure, estimate, reckoning, அளவு. 5. [prov.] Honor, esteem, reverence, கனம். (Sa. Sankhya.) 6. (loc.) Custom, usage, வழ க்கம். (c.) 7. (M. Dic.) Dried ginger, சுக்கு. அதற்குச்சங்கையில்லை. There is no doubt of it. அவன் ஆளும் சங்கையுமாய்விட்டான். He is mighty and venerable. சங்கைநிவர்த்தி, s. Removal of doubt. சங்கைதெளிய, inf. To remove--as doubts. (p.) சங்கிக்க, inf. v. n. To doubt, hesitate, ஐயப்பட. 2. To fear, dread, அஞ்ச. 3. v. a. [prov.] To honor, esteem, reverence, மதிக்க. 4. (Rott.) To inquire into a thing, விசாரிக்க. சங்கைகெட, inf. To be disgraced, to lose reputation. சங்கைக்கேடு--சங்கையீனம், s. Disgrace, dishonor. சங்கைத்தாழ்ச்சி, s. [prov.] A bad reputation, disrepute. சங்கைவான்--சங்கைமான், s. A respectable man. (c.) சங்கைபோந்தவர், s. An honorable man. (p.) சங்கையில்லாமை, s. (neg.) Destitution of honor. 2. (p.) Immensity, infinity, incalculableness, ஏராளம். மாறாதசங்கை, s. Inviolable custom or practice. (Rott.) 35) *

caruvam (p. 168) --சர்வம், s. [numeral and plural.] Universality, entireness, the whole, அனைத்தும். W. p. 98. SARVVA.--Note. All the derivatives are very commonly written சர், and not சரு. சருவகாரியமும்--சர்வகாரியமும். Every thing. சருவத்திராளும். All people universally; [ex திராள், a Sans. plu. affix.] சருவமும். Universality, entireness. சருவகர்த்தருத்துவம், s. Omnipotence; [ex கர்த்தருத்துவம், agency.] சருவகாருண்ணியர், s. The universally benevolent Being. சருவகாரணர், s. The Author or Cause of all things. சருவகொள்ளை, s. Plundering the whole. சருவக்கியத்துவம்--சருவஞ்ஞத்துவம் --சருவக்கியானம்--சருவஞானம், s. Omniscience. (Sa. Sarvvagnatva.) சருவஞானி, s. The omniscient deity, கடவுள். 2. A sage who by devotion is supposed to have obtained omniscience. சருவசங்கப்பரித்தியாகம், s. Relinquishing all society. See under சங்கம். சருவசங்காரம், s. The entire destruction of the universe. சருவசங்காரகாலம், s. The time of the universal destruction. சருவசனவசீகரன், s. One who by good deportment, fair speech, enchantment, or other means, secures the good will of all. சருவசாட்சி, s. God--as the witness of all things, the searcher of all. சருவசித்தி, s. The eight superhuman powers, அஷ்டமாசித்தி. 2. Power to succeed in every thing. See சித்தி. சருவசீவதயாபரன், s. God--as benevolent to all creatures. சருவசீவர்கள், s. All created living beings. சருவஞ்ஞன், s. The omniscient, the deity--oppo. to கிஞ்சிஞ்ஞன். சருவதப்பறை, s. Full of errors. சருவதப்பறைப்பஞ்சாங்கத்துக்கு அறுபதுநாழிகை யுந்தியாச்சியம். A miscalculated almanac makes the whole sixty native hours of the day as rejected time.--Note. There are three or four நாழிகை in every day deemed inauspicious for entering on any good action. சருவத்தியாகம், s. Giving up all things, total and absolute renunciation of the world, the will, &c., from religious motives, முற்றுந்துறத்தல். சருவநாசம், s. Entire destruction. (c.) சருவபரிபூரணர், s. God--as filling all things, the all-pervading. சருவபூஷணம், s. As சர்வாலங்காரம். சருவமானியம், s. Fields, &c., exempted from taxes; a privilege granted by the ruling powers, இறையின்றிக்கொ டுக்கப்பட்டபூமி. சருவலோகம், s. All worlds, the universe. சருவவல்லமை, s. Almightiness, omnipotence. சருவவல்லவர், s. The almighty, the omnipotent. சருவவியாபகம், s. Ubiquity, omnipresence. See வியாபகம். சருவவியாபி, s. The deity--as allpervading. சருவாங்கம், s. All the parts or members of the body. 2. The whole body, all the body; [ex அங்கம், body.] (c.) சருவாங்கசவுரம்--சருவாங்கசவுளம், s. Shaving the whole body. சருவாங்கசுத்தி, s. Entire purity, purification of the whole body. சருவாங்கதகனம், s. Burning the whole. 2. A whole burnt offering. சருவாங்கதகனபலி, s. A whole burnt sacrifice. சருவாணி, s. A name of Parvati, பார்வதி; [ex சருவம், Siva, et ஆணி, fem. affix.] W. p. 911. SARVVAN'EE. சருவாதிகாரம், s. All power, universal power. சருவாந்தரியாமி, s. God--as all pervading and omnipresent, கடவுள்; [ex அந் தரியாமி.] சருவாயுதம், s. A complete set of arms and armor. Sometimes சர்வாயுதவர்க் கம். சருவாலங்காரம், s. A complete set of ornaments. சருவானுகூலம், s. Success in all things. சருவேசுரன்--சருவேசுவரன்--சருவேச் சுரன், s. The Supreme Being. See ஈசு ரன். 14) *

cāturiyam (p. 176) s. [com. சாதூரியம்.] Eloquence, power or skill in address, flippancy, volubility, fluency, shrewdness in speech, சதுர்ப்பாடு. 2. Cleverness, dexterity, ability, address, sagacity, cunning management, wariness, artfulness, சாமர்த்தியம். --not applicable to manual actions. (c.) 3. [ex சதுரம்.] Profound knowledge, கல்வித்திறம். W. p. 322. CHATURYYA. சாதுரியப்பூனை மீனிருக்கப் புளியங்காயைத்தின்றுதாம். The artful cat left the fish, and seemed to be eating the tamarind fruit near it; [that the owner might leave the fish exposed] --spoken of one who acts with address to secure future objects. சாதுரியப்பேச்சு, s. Ambiguous, skilful discourse by which a person secures his object and takes care not to commit himself. சாதுரியம்பண்ண, inf. To give a hint dexterously; to answer shrewdly, indirectly, with address, &c., to waive a subject politely. சாதுரியங்காட்ட, inf. To display eloquence, ability, &c. 2. To act with address, cleverness, &c. சாதுரியன், s. [com. சாதுரியவான்.] A man of address, management, dexterity. 2. A person of skilful discourse, an eloquent man, an orator. சாதுரியாகமம், s. [R. Catho. usage.] The proverbs of Solomon. (R.) 23) *

cey (p. 204) கிறேன், தேன், வேன், ய, v. a. To make, உண்டாக்க. 2. To practise, do, perpetrate, தொழில்செய்ய. 3. To perform, accomplish, effect, achieve, இயற்ற--Note. This word is joined with nouns, verbals. &c., to form compound verbs--as பாவஞ் செய்ய. செய்கபொருளை. Let one acquire property. (குற. chap. 76.9.) செய்யான். He will not do. செய்கடன், s. Moral duty, rites, ceremonies as devolving on one, filial or other relative duties. 2. Funeral obsequies, rites, &c., for the manes. 3. Obligations of friendship. செய்கரை, s. An artificial bank. See கரை. செய்காரியம், s. [prov.] A thing done, a deed, an act. 2. Economy, management, providence, industry, சமாளிப்பு. செய்குறை, s. Failure, non-performance of duty, &c., காரியப்பிழை. 2. Fault, error, mistake. 3. A thing incomplete, or in an unfinished state, குறைவேலை. செய்குற்றம், s. [prov.] Fault, error, commission of a fault. செய்குன்று, s. An artificial mount. See குன்று. செய்கூலி, s. Hire for work done. 2. Hire for personal labor. செய்தகாரியம், s. A thing done. செய்தபிழை, s. A fault committed. செய்பிழையைப்பொறுத்துக்கொள்ளும். I beg your pardon; pray forgive, &c. செய்தவம், s. Penance, austerities performed, either in the present or any former life. செய்துகாட்ட, inf. To teach or exhibit by practice, action, &c. (c.) செய்துகொடுக்க, inf. To do or make for another. (c.) செய்துபழக, inf. To exercise one's self. 2. To practice. செய்துமுடிக்க, inf. To accomplish, execute, finish. செய்நன்றி, s. Benefits done. செய்நன்றிகொன்றார், appel. n. The ungrateful; (lit.) murderers of benefits. (p.) செய்நன்றியறிதல், v. noun. Showing gratitude for favors received. (p.) செய்பயிர், s. Growing crops, produce of cultivation as differing from spontaneous productions; trees raised with care by cultivation, especially the வே ம்பு, இருப்பை, பனை and புளி. செய்பவன், s. [in gram.] The nominative case, கருத்தா. செய்பாகம், s. Proper means employed to effect an object. 2. Medical knowledge; or skill in preparing medicines, &c., 3. Methodical arrangement. 4. Experimental knowledge. செய்பாகங்கைபாகமறியவேண்டும். One must be acquainted with the preparation and prescription of medicines. செய்பொருள், s. [in gram.] The objective case, செயப்படுபொருள். செய்யாமற்செய்தஉதவி, s. A favor conferred where none has been received. (c.) செய்யுங்காரியம், s. A thing that ought to be done, a duty. 2. A proper or lawful act. செய்யுஞ்சடங்கு, s. Appropriate ceremonies. (c.) செய்வன, s. (plu.) Things fit suitable to be done (p.) செய்வனதிருந்தச்செய். Do things that are right, with all your might. (Avv.) செய்விக்க, inf. To get done, to cause to be done. (c.) செய்வினை, s. Work, business, undertaking, action, avocation, calling, செய் தொழில். 2. [in gram.] An active verb, இயற்றும்வினைமுதலானிகழும்வினை. 3. Witchcraft, sorcery, மாந்திரீகம். செய்வட்டம், s. (with கால்.) A fan, விசிறி. See under கால். செயவென்வாய்பாடு, v. noun. Infinitive mood. (R.) 53)