iṭṭam (p. 45) --இஷ்டம், s. Voluntariness, freedom of choice, option, one's own pleasure, பிரியம். 2. Desire, wish, choice, opinion, approbation, விருப்பம். 3. Kindness, friendship, love, attachment, affection, அன்பு. Wils. p. 134. ISHTA. 4. Manumission of a slave, அடிமைவிடுதலை. 5. [in astrology.] Indication of good or evil from the planets according to their position, கிரகநிலையாலாகும்பலாபலன். 6. [in astronomy.] The longitudinal difference between துருவம், and the end of a sign. இட்டகாமியம்--இஷ்டகாமியம், s. What delights, satisfies the mind. இட்டங்கட்ட--இட்டம்வைக்க, inf. To construct a plan, or lay down the situations of the stars, in entering on astrological calculations, இராசிநிலைவரைய. இட்டசட்டம்--இஷ்டசட்டம், s. Voluntariness, freedom from constraint, free choice, யதேச்சை. இஷ்டதேவதை, s. The family or guardian deity, தான்வழிபடுதெய்வம். Wils. p. 134. ISHTADEVATA. இஷ்டபிரசாதம், s. A gift from benevolence, free grace, கைம்மாறுவேண்டா க்கொடை 2. Free grace of God, தேவகிரு பை. 3. Boiled rice offered to the idols and eaten joyfully by the offerers, தேவ பிரசாதம். --Note. Among christians it is often used for the eucharist. இஷ்டபோகம், s. Enjoyment of wished for pleasure, gratification, விரும் பினபடியனுபவிக்கை. இஷ்டம்பண்ண, inf. To emancipate a slave (commonly இஷ்டமாக்க.) 2. To make friendship with one, to ingratiate one's self with another, சந்தோஷம் பண்ணிக்கொள்ள. இட்டம்வைக்க, inf. To love, set the affections on one. 110)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

etēccai (p. 73) s. One's own wish, choice, fancy, சுவேச்சை. 2. Satisfaction, திருத்தி. எதேச்சையாக, inf. [used adverbially.] According to one's own wish, desire, choice, option, fancy, மனதின்படி. 52) *

kācam (p. 103) s. Phthisis, asthma, pulmonic affections, ஈளைநோய். 2. Phlegm, கோழை. Wils. p. 218. KASHA, or 22. KASA. 3. A disease of the eyes, a cataract affection of the optic nerve, or gutta serena, கண்ணினோர்நோய். Wils. p. 27. KACHA. 4. A country, ஓர்தேயம், 5. Gold, பொன். 6. An arsenic in its natural state, கற்பாஷா ணம். காசசுவாசம், s. The asthma, சுவா சகாசம். காசநீர், s. The humor in the head that causes the disease. (See காசம்.) The following are the principal kinds of காசம் --நீர்க்காசம், சுவாசகாசம், கண்கட்டிகாசம், வீரண காசம், பித்தகாசம், இரத்தகாசம், வாதகாசம்,கர்ப்பகா சம், சிலேட்டுமகாசம், மந்தாரகாசம்,நீலகாசம், பால காசம். கனகாசம், s. Inflammation of the eyes attended with great swellings. 44)

kāṭci (p. 103) s. Sight, view, பார்்வை. 2. An object of sight, visible appearance, தோற் றம். 3. The manifestation of a deity or the sight of a great personage, தரிசனம். 4. (p.) [in logic.] Perception, evidence of the senses, பிரத்தியட்சப்பிரமாணம். 5. Knowledge, intelligence, ascertainment, அறிவு. 6. [in erotics.] One of the ten அவத்்தை, the first view which a bridegroom has of his bride, விரகாவஸ்தைக்காட்சி. 7. (c.) Anomaly, a strange event, நூதனக்காட்சி.--Note. In the agama logic, seven species of perception are given, viz.: 1. ஐயக்காட்சி, Indistinct apprehension, doubt, uncertainty, hesitation. 2. திரிபுக்காட்சி, misapprehension, misconception, optical or mental illusion. 3. விகற் பக்காட்சி, discrimination or knowledge to distinguish things one from another in five particulars, viz.: in name, kind, quality, action, and substance. or matter. 4. பொ றிவாயிற்காட்சி, perception of the sences, with the aid of the mental faculties. 5. மனக் காட்சி, or மானதக்காட்சி, ideas formed in the mind of things perceived by the senses. 6. அனுபவக்காட்சி, perception by actual experience of the exercise of the affecions towards objects perceived. 7. யோகக்காட்சி, the spiritual perception of the Yoga, or knowledge of events past, present or future, by abstract devotion--Note. 2d. Each of the above has two divisions, one, புறம்-abroad, relating to external or secular affairs; the other, அகம்-- at home, to religious affairs. கண்ணுக்குக்காட்சிகடவுளுக்குங்காட்சி. What is pleasing to the sight is pleasing to the deity--referring to the ornaments of the temple, rich offerings, &c. கண்ணுள்ளபோதே காட்சி. Gratify your sight while you can. காட்சிகொடுக்க, inf. To manifest himself--as a deity. காட்சிப்பிரமாணம், s. [in logic.] One of the eight modes of ascertaining truth. See பிரத்தியட்சப்பிரமாணம். காட்சிப்பொருள், s. Things seen, objects of sight or sense--as distinguished from கருத்துப்பொருள். or mental objects. காட்சிமறைத்தல், v. noun. Hinderance in seeing or observing any thing. See அஷ்டகுற்றம். காட்சியர்-காட்சியவர்--காட்சியார், s. The wise, அறிஞர். காட்சியாக, inf. To appear in a vision. காட்சியுணர்வு, s. The sense of sight, காட்சியறிவு. காணாக்காட்சி, s. An extraordinary sight, a wonderful occurrence. 2. An ill omen. திருக்காட்சி, s. A divine meditation. காரணக்காட்சி, s. A great sight or event which may be the cause of future effects. 81) *

kāriym (p. 104) s. Affair, thing, business, concern, matter, subject, occurrence, circumstance, incident, topic, event, transaction, கருமம். 2. An action, operation, a deed, process, செய்கை. 3. Object, purpose, design, விஷயம். 4. Effect, result, product, issue,--as apposed to காரணம், பயன். Wils. p. 215. KARYYA. 5. Expediency, fitness, profitableness, இலாபம். காரியகருமமில்லாதவன். One not concerned about any thing, not troubled with business. அதுனக்குக்காரியமல்ல, நீயேன்பேசுகிறாய். You have nothing to so with it, why do you speak? அதுகாரியமல்ல, இதுவே உனக்குக் காரியம். That is not expedient, but this will be profitable for you. காரணகாரியத்தைக்காட்டுகிறது. The effect shows or implies the cause. காரியகேவலம், s. Transient unconsciousness of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசகலம், s. Imperfect knowledge of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசுத்தம், s. Clear and distinct perception of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியகர்த்தா, s. A maker, an accomplisher--as in educing, sustaining and destroying worlds, &c. 2. An agent, a superintendent. காரியகாரன், s. An agent, a commissioner, காரியம்பார்க்கிறவன். 2. An attorney, an advocate, காரியதுரந்தரன். 3. A man of business, one clever in business, வேலை யிலே சாதுரியன். காரியகுரு, s. A guru who seeks his own interest, whose living is his chief object-opposed to காரணகுரு. காரியக்கெட்டி, s. A man successful in his undertakings, adopting proper means; a business-like man. காரியசாதகம், s. Perseverance in an undertaking, காரியத்தில்முயலுகை. 2. Accomplishing an object, காரியசித்தி. Wils. p. 215. KARYASAD'HKA. காரியசாதனம், s. Means of effecting an object; instruments, implements, aid, காரியத்தைமுற்றுவிக்கும் ஏது. காரியசித்தி, s. Success in an undertaking, accomplishment, காரியங்கைகூடுகை. காரியதரிசி, s. Secretary, superintendent, manager, காரியத்தலைவன். காரியத்தலைவன், s. A superintendent, a manager. காரியந்துரந்தரன்--காரியஸ்தன், s. A competent manager, superintendent, agent, one who conducts business, காரியத் தில்வல்லவன். காரியத்தடை, s. An impediment or obstacle to business, கருமவிடையூறு. காரியத்தவறு, s. Failure in a business, வேலைத்தவறு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியத்தாழ்ச்சி, s. Ill success, கைகூ டாமை. 2. Loss; காரியநஷ்டம். காரியத்தாழ்ச்சிவராமற்பார்க்க, inf. To see that there be no failure of success. காரியத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பேச, inf. To speak as the nature of a thing requires. காரியத்துக்குவர, inf. To answer the purpose; to be expedient, profitable; to be prosperous. காரியநிருவாகி, s. A manager, a superintendent, an advocate. காரியபாகம், s. Good management, frugality, economy, judicious or prudent direction. காரியபேதம், s. Disappointment in an affair, காரியம்வேறுபடுகை. காரியப்பட, inf. To be effected; to be produced, wrought or operated on, காரிய முண்டாக. 2. To succeed, to avail, கைகூட. காரியப்படுத்த, inf. To effect, to accomplish, காரியமுடிக்க. 2. To transact, to manage, காரியநடத்த. காரியப்பாடு, v. noun. Effect, result, production. காரியப்பிழை, Failure in an undertaking, காரியவழு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியப்பொறுப்பு, Responsibility. காரியாகாரியம், s. What is and what is not to matter. 2. Circumstances, affairs. காரியமாயிருக்க, inf. To be busy; to be useful. காரியமாய்ப்பேச, inf. To speak of a thing as important. காரியமாய்ப்போக, inf. To go on an errand. காரியமானபேச்சு, s. Important conversation; a speech well adapted to the occasion. காரியமுடிக்க, s. To accomplish, to execute. காரியமுடிப்பு, s. The sum and substance of a business, an affair, &c. காரியமுடிய, inf. to be accomplished --as an object; to terminate--as one's life, &c. காரியம்பலிக்க, inf. To succeed, காரி யஞ்சித்திக்க. காரியம்பார்க்க, inf. To do a business, to manage a business. காரியம்பெற, inf. To attain one's object. காரியம்பேதிக்க, inf. To change or alter--as an affair. 2. To be thwarted. காரியவாகுபெயர், s. Names in which the effect is by metonymy, used for the cause, as in அலங்காரம். காரியவிசாரணை, s. Superintendence, supervision. காரியவிரோதம், s. Opposition in an undertaking, rivalry. காரியவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Metonymy of an effect for the cause. காரியவிலக்கு, s. [in rhetoric.] The negation of a thing or event by the nonexistence of the effect, &c., or by the presence of contrary effects, ஓரலங்காரம். காரியாவத்தை--காரியாவஸ்தை, s. Subordinate, minor states or அவத்தை of the living soul, being five in காரியகேவலம், five in காரியசகலம். and five in காரியசுத்தம், and thus constituting fifteen காரியாவத்்தை. (சிவப்.) காரியானுமானம், s. [in logic.] A posteriori reasoning; inference from effect to cause--opposed to காரணானுமானம். (சிவ. சி.) காரிரத்தம்--காருன்னி s. A plant, ஆடு தின்னாப்பாலை. Aristolochia, L. 125) *

citai (p. 182) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be injured, spoiled, marred, ruined; to decay, to be worn out, to waste, moulder, கெட; [ex Sa. Sita.] 2. (Compare சேதி, v.) To be sundered, divided, cut to pieces, to be mutilated, வெட்டுண்ண. 3. To expire, சாக. 4. To change, to be contracted--as words or language by time, to grow obsolete, மருவிச்சிதைய. 5. To be changed, transformed, to vary as custom, religion, &c., வழக்கமாற. 6. To be destroyed, to perish, to melt away--as an army, இரிய. 7. To degenerate, deteriorate, சீர்கெட. 8. To be wrong, to get out of tune--as music; to go wrong--as a tune, சந்தஞ்சிதைய. 9. To be defective, deficient in letters, words, &c., எழுத்துமுதலியகுறைய. சிதைந்தவேடு, s. [prov.] An ola-book injured by white-ants, &c. சிதைந்துமருவியசொல், s. A word changed by time; a contraction. (p.) சிதைவு, v. noun. Destruction, perishing, ruin, loss, கெடுதி. 2. Decay, waste, squandering, abuse, பதனழிவு. 3. Fragments, ruins, &c.--as சிதை, v. 4. Change by contraction of a word; corruption or change of language, custom or religion, குன்றுதல். 5. Rout, defeat, இரிவு. 6. Injury of wealth, character, &c.; suffering detraction, &c., பெயர்முதலியகெடுதல். 7. Defect of a letter or word chiefly in poetry, தளைமுதலியவழுவுதல். 8. Getting out of tune, or going wrong, as a tune, சந்தச் சிதைவு. 9. Degeneracy, deterioration, சீர்கேடு. சிதைவுறாமங்கலவரிசி, s. Consecrated entire rice. See அட்சதை. (R.) எழுத்துச்சிதைவு, s. Change of letters --as in the adoption of words from Sanscrit. 2. Omission or loss of a letter in a word by time. சொற்சிதைவு, s. Change of a word from its original form, by elision, &c. 2. The change of Sanscrit words into Tamil. 3. Omission of a word. பொருட்சிதைவு, s. Transition of meaning, change in the meaning of a word by time, கருத்துபுரளுதல். 2. Injury, loss, &c., of property. 52)

civ (p. 187) க்கிறது, ந்தது, க்கும், க்க, v. n. (etymological'y செவ.) To redden, blush, to be red, to be streaked or tinged with red, செவக்க. 2. To become angry, to redden, as the eyes by anger, உக்கிரங் கொள்ள.--Note. Where redness comes on of itself, சிவத்தது is used in the past tense; where art is used, or the thing is red by birth, or origin, சிவந்தது is common; but in the latter it is sometimes optional; சிவந்தது may sometimes indicate the deeper color.--Note. 2. The participle in the latter form (as also in கறுத்தல்.) requires reduplication before hard letters. சிவத்தமுகம், s. A red face by nature. சிவத்தவுடம்பு, s. A copper colored person. (lit.) a red body. சிவந்தகல், s. A red gem, a ruby or other reddish stone. சிவந்தகுளிகை, s. Red pills given in fevers, சிந்தூரக்குளிகை. சிவந்தசோறு, s. [prov.] Rice made reddish by being burnt in boiling. சிவந்ததானியம், s. Reddish kind of grain. சிவந்ததோல், s. A fair, red skin. சிவந்தநாயுருவி, s. [com. செந்நாயுருவி.] A species of நாயுருவி, which see. சிவந்தபழம், s. A red fruit, a reddening fruit. Compare செம்பழம். சிவந்தபூமி, s. Red soil, செங்காடு. சிவந்தமேனி, s. A red body--commonly used for persons and fruits. சிவந்தவாய், s. A mouth with red lips. சிவந்தராசி, s. [prov.] Any thing red --generally used for ripe fruits. (c.) சிவந்தவேசை, s. The செம்பரத்தை shrub, shoe-flower; [ex சிவந்த--செம், et வேசை--பரத்தை.] (M. Dic.) சிவந்தவுடை, s. Red vestments as worn by some of the gods. (p.) கண்சிவக்க, inf. To redden--as the eyes through anger or disease. சிவப்பு, v. noun. Ruddiness, redness in all its variety of shades from brown. yellow, or chocolate to a bright scarlet. செந்நிறம். 2. Redness of eyes, blush of countenance, &c., as signs of anger, சினக் குறிப்பு. சிவப்பம்மான்பச்சரிசி--செவ்வம்மான் பச்சரிசி s. A plant. See அம்மான்பச்சரிசி. சிவப்பாமணக்கு--செவ்வாமணக்கு, s. A red kind of ஆமணக்கு, which see. சிவப்பவரை, s. A red kind of bean. See செவ்வவரை. சிவப்பானவெள்ளைச்சி, s. A kind of ore, புற்றாம்பழம். (R.) சிவப்பன், s. A person of a reddish, florid, fair complexion. (Rare.) சிவப்பி, s. [com. செகப்பி.] A woman of light complexion. 2. [prov.] A reddish cocoanut or its tree, சிவப்புத்தேங்காய். சிவப்புக்கந்தி, s. A kind of native arsenic, கோழித்தலைக்கந்தகம். (R.) சிவப்புக்கல், s. A red stone, one of the hundred and twenty kinds of ore, ஈரற்கல். சிவப்புப்பொடி, s. A red gem of a smaller species. (c.) சிவப்புச்சோளம், s. [com. செஞ்சோ ளம்.] The red maize. சிவப்புப்பசளை, s. A plant. See செம்ப சளை. சிவப்போலை, s. Olas tinged red for baskets, mats, &c. சிவப்புக்கரு, s. Yolk of an egg; commonly மஞ்சட்கரு. சிவப்புக்கொடிப்பசளை, s. A plant, ஓர் பூடு. Bassella rubra, L. (R.) சிவப்புமந்தாரை, s. A tree, Bauhinia purpurea, L. சிவப்புமானம், s. [prop. சிவப்புவானம்.] A red sky--as செவ்வானம். சிவப்புவர்ணம், s. A red plant; a red color. 13) *

cuvikāram (p. 198) --சுவிகரம், s. [prop. சுவீ காரம்] Assent, consent, agreement, அங்கீ கரிப்பு. 2. Use, enjoyment, அனுபவம். 3. Adoption, தனதாக்குதல்; [ex சுவ, et கர, doing.] சுவிகாரபுத்திரன், s. An adopted son. புத்திரசுவிகாரம், s. Adoption, act of taking a son. 28)

tattam (p. 223) s. Gift, present, donation, grant--as land, &c., with due formality, in presence of witnesses human or divine, ஈகை.--Note. The sun is often appealed to as witness, and water is poured, by the bestower of a grant or gift, on betelleaf and gold in the right hand of the receiver. 2. Adoption, சுவிகாரம். (Sans. Datta) (c.) எள்ளுந்தண்ணீரும்விட்டுத்தத்தம்பண்ணிவிட்டேன். I gave the gift with water mixed with sesamum seed; (implying permanence.) தத்தங்கொடுக்க, inf. To give in adoption. தத்தபுத்திரன், s. An adopted son. தத்தம்பண்ண, inf. To make a grant, donations, &c. தத்தம்பண்ணிக்கொடுக்க, inf. To give with proper formality. தத்தம்பண்ணிவிட, inf. To devote a piece of land, a cow, &c., to a temple or a brahman. தத்தம்வாங்கிக்கொள்ள, inf. To adopt. தாராதத்தம், s. (St.) Giving a girl in marriage by placing betel-leaf, paddy, and gold in her hand, and pouring water on these, the god of fire being invoked as a witness. He is supposed in stand on the top of the flame on the occasion; [ex தாரா, wife.]. மனோதத்தம், s. Purpose formed in the mind to make a grant. 2. A vow to a deity who is called to witness. (p.) வாக்குத்தத்தம், s. A promise, gift of the mouth. (c.) 35)

tttu (p. 223) s. Springing forward, or hopping. moving by jerks--as cockroaches, or cattle tied by the fore-feet, பாய்தல். 2. Peril, misfortune, மோசம். 3. [in astrol.] Reckoning, for the horoscope, the transition of a planet from one point to another, omitting the signs which portend in one's life, as shewn by the horoscope, ஆபத்து. 5. [improp. for தத்தம்.] Adoption, சுவிகாரம். (c.) பெரியதத்திலேயிருக்கிறது. It is in great danger. காலமோதத்தோ. Is it the appointed time? (for death)--asked of an astrologer when consulted, concerning one bitten by a snake. இந்தத்தத்துக்குத்தப்பித்துக்கொண்டான். He has narrowly escaped the danger. தத்துக்கல், s. A stone obstructing water in a fall, from which it leaps anew. தத்துக்கிளி. A grasshopper, a locust. 2. A chattering parrot. தத்துப்புரட்சி, v. noun. Passage of a planet from one point to another, leaving several signs between and another immediately following. தத்துப்பூச்சி, s. A brown spotted, leaping insect, with long antenn&ae;, in form like a cockroach. தத்துமீள, inf. To out-live a juncture indicated as critical in one's horoscope. 2. [prov.] To save one, as a doctor, at a critical period. தத்தெறிய, inf. To make ducks and drakes, on water by skimming the surface with a stone. (c.) 2. To cast up waves as the sea. 43)

tāṉ (p. 236) The reciprocal pronoun, himself, herself, itself, the genitive being தன்; in composition sometimes தற். 2. One's self. 3. An emphatic or intensive particle, signifying indeed, really, certainly, தேற் றச்சொல்; as அப்படித்தான், it is so. (c.) 4. An expletive, or அசைச்சொல் suffixed to any noun or pronoun of any person, and declined instead of it, as நிலந்தனைக்கொத்தினான், he dug the earth. 5. Personal identity, சுயம். (p.)--Note. According to the Agamas, the soul is the person or being, and the body and mind with their powers and faculties, are merely adventitious; being the fruit of actions, &c. தானேவளர்ந்துதவத்தால்கொடியெடுத்தவன். One who has grown great and become famous of himself through meritorious austerities; often used of one who has risen by the kindness of another, but forgotten his benefactor. தானொருவனுமேதனியாகவந்தான். He only came, he came alone. தான்சாகாமருந்துதின்னலாமா. May any one take medicine to kill himself? தானுள்ளபோதுலோகம். The world is one's while he lives. தானாக்கனியாததுதடிகொண்டடித்தால்கனியுமா. Will a fruit, not ripening of itself, ripen by being beaten with a stick? தானுந்தலைவனும். The soul and God. நீதான். You yourself, you certainly. அவன்றன்னைக்கண்டேன். I saw him. (p.) அவன்றான். He himself; he certainly, truly, really. தானாக, inf. To be absolute, unique, self-existent, independent, தானாயிருக்க; applicable to the deity. 2. To be assimilated, தன்வண்ணமாக. தானாக, [adverbial.] Of his, her, or its own accord; spontaneously, voluntarily. 2. Of or by himself, herself, itself. தானாக்குதல், v. noun. Assimilating a person or thing to one's self, itself, &c., தன்வண்ணமாக்குதல். தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language, from other authors, one of thirty-two உத்தி. தானேயானவன்--தான்தோன்றி, appel. n. The self-existent, the deity, கடவுள். தான்பிழைக்கப்பார்க்க, inf. To regard or consult one's own safety, to be careful not to betray, involve or jeopardize one's self. 2. To seek one's own interests, livelihood, prosperity. 23)

timiram (p. 238) s. Darkness, obscurity, gloom, இருள். 2. Hell, நரகம். (சது.) 3. Gutta serena, total blindness from an affection of the optic nerve, குருட்டாட்டம். W. p. 376. TIMIRA. திமிராரி, s. The sun as the foe to darkness, சூரியன்; [ex அரி, enemy.] (சது.) 88)

nāṭi (p. 273) s. W. p. 46. NADI. Pulse especially at the wrist, sometimes at the foot, தாது. 2. An Indian hour of twentyfour minutes, நாழிகை. (c.) 3. An artery, a vein, tendon, sinew, muscle, nerve, ligament, நரம்பு. 4. String of a guitar, யாழ் நரம்பு. 5. Any thing tubular, tube, pipe, tupularity, உட்டுளை. 6. Nose, மூக்கு. 7. A man's lock of hair, ஆண்மயிர். (சது.) 8. The hollow stalk of the lotus, தாமரைத்தாள்.-There are three varieties of pluse; 1. வாத நாடி, indicating acid humors, hypochondria, &c., and felt by the fore-finger. 2. பித்தநாடி, indicating billous humors, felt by the second finger. 3. சிலேட்டுமநாடி, indicating phlegmatic humors, felt by the third finger,--Note. In healthy persons, cach நாடி is supposed to be prevalent for ten நாழிகை, or four hours of the day and night alike, beginning from sunrise and from sunset; any derangement of these is regarded as indicative of disease. தசநாடி, s. The ten nerves are: 1. சுழிமுனை, passing through the six ஆதாரம்; 2. இடை. beginning from the great toe of the right foot and passing up to the left nostril; 3. பிங்கலை, beginning from the great toe of the left foot, and passing up to the right nostril, crossing each other in five different places; 4. காந்தாரி, beginning at the navel and passing to the neck, where they assume a seven-fold form, being the sources of the seven musical tones of the human voice; 5. அத்தி; 6. சிகுவை, situated in the region of the eyes forming ten branches, as optical nerves; 7. அலம் புடை. 8. புருடன், in the region of the ears forming 12 branches or auditory nerves; 9. குரு, beginning at the navel and reaching to the verenda; 1. சங்கி னி, situated in the verenda,--Note. There are said to be 72, pulses in the body. அவன் ஓடிப்பாடி நாடியிலடங்கினான். His power, and bustle, have come to an end said of an extravagant person reduce to poverty. நாடிக்குறி, s. Indication of the pulse. நாடிதாரணை, s. The system of nerves and arteries with their ramifications. நாடிநிலை, s. State of the pulse. நாடிபார்க்க, inf. To feel the pulse. See தாதுபார்க்க. நாடிபரீட்சை, s. Acquainted with the pulse. நாடியறிய, inf. To be acquainted with the system of pulsation in its threefold variety. நாடியெழும்புதல், v. noun. Rising of the pulse. நாடியொடுக்கம்--நாடிவிழுந்துபோதல், v. noun. Sinking of the pulse. நாடியோட்டம், v. noun. The beating of the pulse, pulsation. 2. The state of the pulse. நாடிவிதி, s. System of the arteries. சாத்தியநாடி, s. A pulse indicating recovery. அசாத்தியநாடி, s. A pulse indicting death. 63) *