accuviṉi (p. 7) s. The first lunar mansion. (p.) See அசுவதி. Wils. p. 91. ASHVINEE. அச்சுவினிதேவர்--அச்சுவினிதேவ தைகள், s. The two physicians of the gods, மருத்துவர், as born from the nostrils of a horse. 29)

ātḷai (p. 38) s. A species of the ஆமண க்கு tree, Jatropha glauca, Glaucous leaved physic-nut, எலியாமணக்கு. 43)

āriyaṉ (p. 41) s. A learned man, a sage, அறிவுடையோன். 2. A guru or priest, குரு. 3. A poet, புலவன். 4. A superior, மேலவன். 5. A physician, வைத்தியன். 6. An out-cast, an unclean stranger of a foreign faith, மிலேச்சன். 7. Eyanar, ஐயனார். 8. The sun, சூரியன். 9. A buffoon, juggler, தொம்பன். (p.) ஆரியக்கூத்து, s. A curious kind of dancing, with pole and ropes. See கம்பம். ஆரியக்கூத்தாயினுங் காரியத்தின்மேற்கண்ணாயிரு. Though it be a sight ever so alluring, yet draw not your attention from your aim. 32) *

āṟu (p. 43) s. A river, natural current, brook, channel or passage through shallows, a canal, நதி. (c.) 2. (p.) Way, road, path, mode, manner, rule, method, order, custom, circumstance, வழி. In this sense, in verse, the று, is sometimes omitted. 3. Morality, virtue, good conduct, way in a moral sense, the good or right way, ஒழுக்கம. சுரருலகெய்துமாறளித்தான. He endowed him with the bliss of the gods, or literally, granted that he should attain to the world of the gods. யான்வந்தவாசென்றியம்புதி Go and tell that I am come--ஆ for ஆறு. என்றவாறு. A form added to explanations of grammatical rules, &c., implying such is the meaning. ஆறலைக்க, inf. To rob in the highway, infest the road, வழிப்பறிக்க. (p.) ஆறலை--ஆறலைப்பு, v. noun. Highway-robbery, street-robbery, வழிப்பறி க்கை. ஆறலைக்கள்வருமளியராயினார். Even the highway-robbers have proved friends. (நடை.) ஆறாடி, s. A lascivious, idle fellow, a vagabond, a pest. 2. One not to be relied on, a changeling, man without character. ஆறுகட்ட, inf. To construct a dam across a river, construct the banks of a river. ஆறுகாட்டி, s. A guide, pilot, வழிகாட்டி. ஆறை--ஆற்றூர், s. The name of a town in the Carnatic. (p.) ஆறைநகர்காவலன், s. The king of that town. ஆற்றங்கரை, s. The bank of a river, shore of a river. ஆற்றிடைக்குறை, s. Blank, or dried spots in a river, an inlet, ait, அரங் கம்; [ex இடை, intermediate, et குறை, wanting.] ஆற்றிடைப்பட, inf. To be in the way, வழியிலிருக்க. 2. To meet in the way, வழியெதிர்ப்பட. (p.) ஆற்றுக்காலாட்டியர், s. Agricultural women of low caste, உழத்தியர். (p.) ஆற்றுக்கால், s. A dike, channel for conveying water to the fields, ஆற்று வாய்க்கால். ஆற்றுச்சுழி, s. A whirlpool, vortex, ஆற்றுநீர்ச்சுழி. ஆற்றுச்செருப்படி, s. A small water-plant, ஓர்பூடு. ஆற்றுணா, s. Rice tied up for a journey, கட்டுச்சோறு. (p.) ஆற்றுத்தும்மட்டி, s. Colocynth, பேய்க்கொம்மட்டி, Citrullus colocynthis, L. ஆற்றுநீர்ப்பொருள்கோள், s. The natural construction of a sentence. See பொருள்கோள். ஆற்றுநெட்டி, s. The நீர்ச்சுண்டி, a water-plant, Aeschynomene paludosa. ஆற்றுப்பச்சை, s. A curious, greenstone--one of the one-hundred-andtwenty kinds of minerals--as நாகப்பச்சை. ஆற்றுப்படுத்த, inf. To lead, direct or conduct a person into the right way, வழிப்படுத்த. 2. To give advice, to conduct into the path of virtue, நன் மார்க்கத்திலுட்படுத்த. (p.) ஆற்றுப்படை, v. noun. The act of conducting, directing, &c., either physically or morally. 2. A poem, the object of which is to conduct one to a superior. விறலியாற்றுப்படை, s. A songstress directing another to a benevolent man. பாணராற்றுப்படை, s. A singer directing another to a patron. கூத்தராற்றுப்படை, s. An actor on the stage directing another to a generous man. பொருநராற்றுப்படை, s. A buffoon directing another to a prince. ஆற்றுப்பாசி, s. A water-plant, ஓர்பூடு, Caulinia indica, L. ஆற்றுப்பித்தல்--ஆற்றோரம், s. Side or bank of a river. ஆற்றுப்பூவரசு, s. A tree, ஓர்மரம், Trewia nudiflora, L. ஆற்றுப்பெருக்கு, s. A swelling of a river. ஆற்றுமடை, s. The channel or bed of a river, ஆற்றுக்காலின்மடை. ஆற்றுமரி, s. A shrub, நீருமரி. ஆற்றுமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmin, ஓர்மல்லிகை, Jasminum sambac. ஆற்றுமுகத்துவாரம், s. The mouth of a river. ஆற்றுமுள்ளி, s. A thorny plant growing by the river, ஓர்பூடு, Dilivaria ilicifolia. ஆற்றுமேலழகி, s. A plant, ஓர்பூடு, Celsia coromandeliana, L. ஆற்றுவாளை, s. A river-fish. See வாளை. ஆற்றெதிர்ப்பட, inf. To meet on the road. ஆற்றொழுக்கு, v. noun. The flowing of a river, stream, current, ஆற்றுநீரோ ட்டம். 2. Rules following each other in regular and natural order, (lit.) the flowing of a river--one of the four aspects of a grammatical rule. See சூத்திர நிலை. தீயாறுடையான், s. An immoral man. நல்லாறுடையான், s. A moral person, one whose conduct is agreeable to rule. சிற்றாறு, s. A rivulet, a brook. 66)

iyakkam (p. 47) s. Greatness, wealth, power, ability, physical strength, பெருமை. 2. (p.) Light, brightness, பிரகாசம். 3. The north, northern point of the compass, வடதிசை. இயக்கர், s. One of the eighteen classes of demigods, பதினெண்டேவகணங் களிலோர்வகையார். இயக்கர்கோமான், s. Kuvera, the king of இயக்கர். 26) *

ilingkam (p. 54) s. A sign, mark, token, symbol, அடையாளம். 2. The penis. ஆண்குறி. 3. The phallus or linga--a representation of the membra viri et mulieris used in temples as an object of worship, and regarded as deity under this emblem. It is also made of gold or silver and worn in a casket on the arm, the breast, or some other part of the body, as an amulet and as an object of veneration and worship. In both these cases it represents both sexes in conjunction, being emblematical of Siva and Sacti, or the male and female energies of the deity, சிவலிங்கம். In the Agama philosophy three lingas are mentioned; viz.: 1. Streelinga (ஸ்திரீலிங்கம்) the same as விந்து--the female linga common to male and female--including in both sexes the organs for secreting and containing the seminal fluid. 2. Purshalinga (புருட லிங்கம்) same as நாதம் (Natha) male linga, also common to both sexes, including in both sexes the genital organs for transmitting and combining the two productions essential to generation. 3. Napunchakalinga, (நபுஞ்சகம்) same as அலி, Ali or Alilinga, the neuter or rather hermaphrodite linga, being the physiological foundation of the other two, both as to their organization and functions. The image linga often bears this name; these three are distinguished by the terms அவன், அவள், அது. They are physiological and are found in such works as தத்துவக்கட்டளை, &c. There is another class of lingas called பஞ்சலிங் கம், the five lingas, popularly represented as deity under the emblems of the five elements, and worshipped in as many celebrated temples, viz.: பிருதிவிலிங்கம், earth-linga, worshipped at Canjeevara-அப்புலிங்கம், water-linga, worshipped at Tiruvanaicka--தேயுலிங்கம், fire linga, worshipped at Tiruvannamalay--வாயுலிங்கம், air-linga, worshipped at Tirukalatti-ஆகாயலிங்கம், ether-linga, worshipped at Sethumbaram. These are properly of a metaphysical or mystical character and belong to the arcana of Hinduism. The above designations are for popular use and are given from their physiological connection with the five bodies or casements of the soul, whose natural bases are the elements. earth, water, fire, air and ether, respectively. Among the initiated, the following are the terms employed, viz.: 1. ஸ்திரீலிங் கம், Streelinga--this is properly the organ entire--male and female with its functions; it is a figure (உரூபம்) the only one of the five to which form is ascribed. There is but one image, the representation of this. The சரிதை course of worship, i. e. the popular puranic course belongs to this. 2. புல்லிங்கம், this is defined to be உணர்வு; the course here is that of instruction and perception as to the action of the instrument, &c. To this belongs the கிரியை course of worship, the second great stage. 3. நபுஞ் சகலிங்கம், this is the stage of darkness, of neutrality, called the stage of darkness and doubt, and, as a course of worship, is included in the succeeding one. 4. பரமலிங் கம், this comes under the dominion of மயேச் சுரன், the concealer, and is called மறைப்பு; the course here is that of யோகம், the third great stage. 5. மகாலிங்கம், this is தெளிவு, the course of ஞானம், the last stage which exempts from births, and secures absorption in the supreme essence. Wils. p. 72. LINGA. இலிங்ககோளம், s. Glans penis. (Anat.) இலிங்கங்கட்டி--இலிங்கதாரி, s. One who wears the linga. இலிங்கசங்கமம், s. Symbols of the sexes united--probably a personification of the active energy of the deity and of matter, represented in metal. &c., or formed in the mind as objects of contemplation and worship. இலிங்கசூலை, s. A kind of venereal disease. இலிங்கபுடோல், s. The ஐவிரலி, creeper, Bryonia, L. இலிங்கபுராணம், s. One of the eighteen Puranas, புராணம்பதினெட்டிலொ ன்று. இலிங்கப்புற்று, s. A kind of venereal disease. இலிங்கரோகம், s. The venereal disease, ஆண்குறியில்வருமோர்புண். இலிங்கர்--இலிங்கிகள், s. Ascetics, Rishis who wear the Linga, சைவ தவப்பாலோர். இலிங்கி, s. An ascetic. 2. A worshipper of Siva, under the phallic emblem. 3. A hypocrite, a pretended devotee. ஸ்படிகலிங்கம், s. A linga made of quartz. பாணலிங்கம், s. A stone in the form of a linga--found in the river Nurbudda. பிரசாதலிங்கம், s. What is dedicated to Siva. பார்த்திபலிங்கம், s. Any thing assumed as an emblem of linga, and worshipped. சுயம்புலிங்கம், s. A linga supposed to be self-existent. சங்கமலிங்கம், s. A man of the Changama sect. குருலிங்கம், s. A spiritual father, a confessor. 17)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kṟai (p. 102) s. Rust, spot, stain, tarnish, blemish, மாசு. 2. Fault, defect, impurity, defilement, pollution, physical, moral or ceremonial, குற்றம். 3. Blackness, darkness, கறுப்பு. (c.) 4. (p.) Blood, இரத்தம். 5. A mortar for pounding, உரல். 6. Ebony, கருங் காலி. (பிங்.) 7. Tribute, poll-tax, குடியிறை. 8. Color, hue, tinge, நிறம். (சது.) கறைதீர்தல், v. noun. Being free from tarnish or pollution. கறைநீக்க, inf. To expel pollution or tarnish, to cleanse, purify. கறைப்பட, inf. To be spotted, stained, polluted, defiled; to contract defilement, to become impure, physically, morally, or ceremonially. கறைப்படுத்த, inf. To stain, taint, tarnish, pollute, defile, soil, blur. கறைப்பட்டமனம், s. A polluted mind. கறைப்பல், s. Discolored teeth. கறைப்பிடிக்க, inf. To become rusty, to form--as rust. 2. To be stained or soiled with rust, verdigris, &c. 3. To collect--as blood in inflammations, &c. கறைமிடற்றிறை--கறைமிடற்றோ ன், s. Siva as black-throated, from taking poison into his throat at the churning of the sea of milk, சிவன். கறையடி, s. An elephant, யானை. கறையாயிருக்க--கறைகறையாயிரு க்க, inf. To be full of spots. இரத்தக்கறை, s. A stain of blood in cloth, &c. 9)

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

kvāḷm (p. 98) s. Horse physic, ஓர்மருந்து. (Old Dic.) 2. (Rott. A dressing of a wound, கவணம். 22)

kālam (p. 104) s. Time. duration, பொழுது-Note. In Hindu philosophy, காலம் is said by the Saivas to have proceeded from மோகினி Maya, and to be a co-efficient cause with Siva in the acts of creation, preservation and destruction. It is Time personified, and according to the Hindu metaphysicians, one of the seven வித்தியாத் துவம். (சிவ. சி.) 2. Season of the year or life; also a specific time of the day, பருவம். 3. A seasonable or proper time, opportunity, season, சமயம். Wils. p. 216. KALA. 4. Day-break, விடியல். 5. (fig.) (c.) The time appointed for death, as distinguished from that for accident death, முடிவு. 6. [in gram.] Tense; also, the characteristic of a tense, வினையின்காலம். The three tenses are, இறந்தகாலம், எதிர்காலம், நிகழ்காலம். 7. [in music.] The three measure--as (1.) விளம் பம், slow. (2.) துரிதம், quick. &c. (3.) மத் திமம், the medium. 8. Epoch, era, யுகம். 9. Weather, காலவியல்பு. காலத்துக்குத்தக்ககோலம். Adapting one's self to the times. காலத்துக்குத்தக்கதாய்நடக்க. inf. To live according to circumstances. காலம்போம்வார்த்தைநிற்கும். Time files, but words remain. காலகதி, s. Events of time, காலநடை. காலகதியை யாவருங் கடக்கமாட்டார்கள். None cane escape the events of time. காலகருமம்--காலகன்மம், s. Employments, duties, &c., appropriate to an age, time, season, stage of life, &c., காலத்துக் குரியசெய்கை. காலக்கிரமம், s. The course of time; chronological order, காலவொழுங்கு. காலக்கிரயம், s. The price of the articles for the time being; current or market price, காலவிலை. காலக்குறி, s. Signs of the time. காலக்கொடுமை, s. The evils, calamities, &c., of time. காலங்கண்டவன், s. An experienced man; an aged person. காலங்கரந்தபெயரெச்சம், s. [in gram.] A relative participle without the characteristics of the tenses--as in கொல் யானை. காலங்கழிக்க, inf. To pass time கா லம்போக்க. காலங்கழிய, inf. To pass--as time, நாட்கழிய. காலங்கூட, inf. [local.] To die. காலசக்கரம், s. The different number of years of influence ascribed to the respective planets as operative on the lives of persons, ஆயுள்நியதிச்சக்கரம். 2. The aggregate of the years of the nine planets according to their respective influence, கிரகபலச்சக்கரம். 3. Period or term of life, ஆயுட்காலம். Wils. p. 216. KALACHAKRA.. அவனுக்குக்காலச்சக்கரமுடிவுவந்துவிட்டது. The end of his term is come. காலசங்கதி, s. Intelligence, news or events of the time or the day. காலசங்கை, s. Guess of time from mere inspection, காலஉத்தேசம். 2. Reckoning of time, காலக்கணக்கு. (p.) காலசந்தி, s. The daily morning worship; also applicable to that at noon and evening. 2. The interval between any two yugas, kalpas, &c. See கற்பம் and சந்தி. திரிகாலசந்தி, s. Worship in the morning, at noon and in the evening. காலசுகம், s. Favorableness of the time, astrologically and superstitiously considered. காலஞ்செல்ல, inf. To depart this life, to die. 2. [prov.] To be late. காலக்ஷயம்--காலட்சயம், s. Passing one's time or days, காலக்கழிவு. காலக்ஷேபம்--காலட்சேபம் s. Passing one's time or days; circumstances, welfare, &c., காலங்கழிக்கை. 2. Means of subsistence, சீவனம். Wils. p. 216. KALAKSHEPA. 3. [among the Vaishnavas.] The reading of the sacred books, திருவாய் மொழியோதல். உமதுகாலட்சேபம் எப்படி. How do you do; i.e. how are your affairs? காலதருமம்--காலதன்மம், s. The events appropriate to certain times or yugas respectively, காலத்தன்்மை. Wils. p. 217. KALAD'HARMMA. காலதாமதம், s. Delay, protraction, procrastination, தாமசம். காலதுரிதம், s. The rapid progress of time, காலத்தின்விரைவு. காலத்திரயம், s. The three divisions of time--as past, present, and future; also the three tenses, முக்காலம். காலநியமம், s. Events happening in their respective and appropriate seasons, according to the actions that gave them birth, காலநியதி. 2. Religious ceremonies according to the given periods of the year or day, காலக்கடன். காலநிரூபணம், s. Chronology. (modern usage.) காலநுட்பம், s. A small portion of time, காலத்தின்நுண்ணியபங்கு. காலநெடுமை--நெடுங்காலம், s. Length of time, a long time. காலநேமி, s. An Asura, ஓர் அசுரன். Wils. p. 217. KALANEMI. காலநேரம், s. Time in reference to the influences of planets upon the fortune, health, &c., of a person. காலநோக்காடு, s. [prov. in child-birth.] Natural and timely labor. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days, to pass one's time, to maintain one's self, to live, காலம்போக்க. காலப்பரிச்சேதம், s. Discernment--as to the time of an event or the existences of a thing. It is one of the three பரிச்சேதம் modes of ascertaining facts. காலபரிபாகம், s. The maturity of the soul, or time for its attaining bliss, having eliminated its good and evil propensities. காலபேதம்--காலவித்தியாசம்--கால வேற்றுமை, s. Difference of time with respect to the changes it produces. காலபோகம், s. A crop of grain or fruits in the proper season. 2. The enjoyment or suffering resulting from previous moral actions, to which a living being at distant times is subjected, காலப் பயனுகர்வு. காலப்பெயர், s. Nouns or names of time--as year, month. 2. Nouns derived from names of time--as பங்குனன் (one born in the பங்குனி month). காலப்பெயர்ச்சி, s. Change of season or monsoon; unseasonable weather, கால விகற்பம். காலமயக்கம்--காலமயக்கு, s. [in gram.] An improper use of the tenses, காலவழு. 2. An allowed deviation in the use of tenses, காலவழுவமைதி. காலமலைவு, s. Confusion of statement in regard to time--as asserting that the lotus blooms in the evening, or the lily during the day. காலமல்லாக்காலம், s. An unfortunate, fatal time; an unseasonable time, அகாலம். காலமழை, s. Rain in the proper season, பருவத்திற்பெய்யுமழை. காலமறிய, inf. To know the times so as to adapt one's self to them, காலவகைய றிய. 2. To know things past, present or future intuitively or by apiritual sight --as yogis, காலவியற்கையறிய. காலமாறு, Morning by morning, every morning, காலைதோறும். (c.). காலமானம், s. [in arith.] Time measure. காலமிருத்து, s. Death at the destined season--as distinguished from accidental death, விதித்தகாலத்திலடையுமரணம். காலமே--காலத்தாலே. In the morning, early, betimes. காலம்பண்ண--காலம்பண்ணிப்போக, inf. To finish one's time, to die. காலம்பார்க்க, inf. To look or watch for a proper time or opportunity, சமயம் பார்க்க. காலம்புரள, inf. To present a manifest revolution--as in the order of things; to be irregular, deranged, &c.--as the events of a time--as toddy-drawers seen riding in palankeens, &c. காலம்போக்க, inf. To pass the times. 2. To while away time. காலவகை, s. Seasons, times, காலக் கூறுபாடு. 2. Circumstances depending on time, காலவேறுபாடு. காலவர்த்தமானம், s. Events of the times. காலவழக்கம், s. Customs of the times. காலவழு, s. [in gram.] An improper use of the tenses--as the past for the future, &c., காலக்குற்றம். காலவாகுபெயர், s. [in gram.] Nouns of time or portions of time, used by metonymy for what is intimately connected with time--as கார்த்திகை, the name of a month, for a plant which mostly blossoms during the month. காலவிடைநிலை, s. [in gram.] Characteristics of tenses, காலத்தைக்காட்டுமிடை நிலை. They are 1. த், ட், ற், and இன் for the past. 2. ஆநின்று, கின்று and கிறு for the present. 3. ப், ல், for the future. There are some other characteristics-as மன், இசின், ய், இ, ன், &c. காலவிரைவு, v. noun. Swiftness or rapid flight of time. காலாகாலம், s. Times seasonable and unseasonable, auspicious and inauspicious, நற்காலந்துர்க்காலம். 2. One time or another, not often, not frequently. (c.) காலாக்கினி, s. The fire which is to destroy the world at the end of the great yuga; a deluge-fire said to be in reserve in the nethermost part of the earth. Wils. p. 218. KALAGNI. 2. One of the two-hundred and twenty-four புவ னம் under the regency of Kálágni. காலாக்கினியுருத்திரம், s. One of the thirty-two உபநிடதம். காலாக்கினியுருத்திரர், s. Rudra or the deity in the lowest region, in charge of the deluge-fire. There are ten subordinate Rudras, who resemble their chief. காலாந்தம், s. The end of time, கால முடிவு; [ex. அந்தம்.] காலாந்தரம், s. Intermediate space of time, process of time, காலநடை. 2. Meanwhile, காலவிடை; [ex அந்தரம், interval.] காலேச்சுரவாதம், s. The metaphysical philosophy which maintains that Time is God. காலோசிதம், s. A fit, proper time, உச் சிதகாலம்; [ex உசிதம்.] அந்தியகாலம், s. The time of death. ஆங்கால மெய்வருந்த வேண்டா வதுதானே தேங்காய்க் கிளநீர்போற் சேருமே, போங்காலம் காட்டானை தின்ற கனியதுபோ லாகுமே தேட்டாளன் றேடுந் தனம். Wealth shall or itself accumulate at the appointed time of increase, as the liquor within a cocoanut, and no toll is required; but at the fixed time for ruin, the riches of a hard-working man shall pass away like the contents of a woodapple eaten by an elephant. எக்காலமும். At what time soever, always. சாங்காலம், s. The time of death or ruin. திரிகாலம்--முக்காலம், s. The three divisions of time, present, past, and future. 2.The three tenses of a verb. திரிசந்திகாலம். The three parts or divisions of the day: viz., காலை, morning. உச்சி, noon. மாலை, evening. புண்ணியகாலம், s. See under புண்ணி யம். போங்காலம், s. The time of separation or ruin. 155) *

kiruttiyam (p. 111) s. Act, actions, performances, operation, தொழில். 2. Moral actions good or bad, involving future retributions, கன்மக்கிரியை. 3. A course of conduct, நடக்கை. 4. Work, business, employment, லௌகிகவேலை. 5. Religious rules, prescribed duties, கடமை. 6. Rites, ceremonies, &c., religious acts or practice, சடங்கு. 7. The operations of the deity--popularity in the characters of creator, preserver and destroyer; but in the mystic parts of the Agama system, the works of obscuring and enlightening the soul are superadded. Wils. p. 243. KRUTYA. தன்கிருத்தியந்தான்பார்க்கவேண்டும். Each one must perform his appropriate duties, personal, social, relative, civil, &c. கிருத்தியகர்த்தா, s. An operating deity, or a god who performs either of the five great operations in the universe. கிருத்தியகர்த்தாக்கள், s. (pl.) Agents who carry on operations in the universe; also, those of the விஞ்ஞானகலர் and பிர ளயாகலர் class of souls that have advanced so as to be cleansed from மலம், and permitted to be operative. கிருத்தியப்பிழை, s. Misdeeds, misbehaviour. 2. Failure or transgression in the performance of prescribed rites, ceremonies or other duties. கிருத்தியமில்லாதவன், s. One who does not practise the rites of the religion. ஒருகிருத்தியமுமில்லாதவன். One unemployed. கிருத்தியமுடிக்க, inf. To perform prescribed duties--as religious rites, ceremonies, &c. கிருத்தியம்பண்ண--கிருத்தியம்நடத்த inf. To perform the works of creation, &c..--as a deity, ஐந்தொழில்செய்ய. The direct object of this work is fancied to be; 1. To cleanse the soul from its moral defilements. 2. To cause it to experience the fruit of former actions. 3. To give it a temporary rest. 4. To produce an equilibrium between the good and evil actions of the soul. 5. To emancipate it from the பாசம் entanglements. (சிவ. சி.) 2. To perform works, rites, &c., சடங்குசெய்ய. 3. To perform the duties of one's calling, தொழில்செய்ய. 4. To perform the funeral rites for a deceased ancestor, உத்தரகிரியைசெய்ய. பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations of deity under various names, forms and modifications, viz.: 1st. சிருட்டி or படை த்தல், the work of creating or transforming matter, evolving it from the primitive Maya, producing words, furnishing the soul with its appropriate body, according to its actions in a previous birth, &c. In the popular system, this office is ascribed to Brahma. 2d.திதி or காத்தல், the work of preserving, usually ascribed to Vishnu. 3d. சங்காரம் or அழித்தல், the work of destroying, or of reducing the universe to the primitive Maya, through numerous involutions, --as earth into water, water into fire, &c. This office is ascribed to உருத்தி ரன், who by his worshippers is identified with Siva whom they consider supreme. 4th. திரோபவம் or மறைத்தல், the work of obscuration, or the veiling of the soul in moral darkness, and beclouding the understanding, so that the divine being cannot be perceived, while the mind attracted and illuded by visible and sensual objects, is excited to the performance of new actions, by which absolute liberation from பாசம் entanglements is prevented, and connection with Maya and its consequent transmigrations--except where the sanchita (சஞ்சிதம்) of former births is exhausted --is indefinitely prolonged. This is ascribed to மயேச்சுரன். 5th. அனுக்கிரகம் or அருளல், this is a work of benevolence as exerted for the benefit of the soul in furnishing it with appropriate bodies by which to expiate the guilt of former actions, though obscuring it with திரோ பவம், while it is thus working itself clear, at length withdrawing the veil and showing it that all visible and sensual objects are illusory and deceptive; also annihilating the passions and exciting disgust toward the objects of sense, and utter indifference to all mundane affairs, and thus causing entire cessation from physical and moral actions, and maturing it for final emancipation, and union with the Supreme. It is ascribed to சதாசிவம். சமுசாரகிருத்தியம், s. Domestic affairs, household business. 10) *

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kumpakam (p. 123) s. Stopping the breath by shutting the mouth and closing both nostrils with the fingers of the right hand, சுவாசபந்தனம். As a religious exercise among ascetics, it is the power of suspending respiration, thereby securing the attention, as the Hindu metaphysicians think, to the contemplation of divine and super-human things. Wils. p. 231. KUMBHAKA. 2. A native arsenic, தொட்டிப்பா ஷாணம். 3. Another kind of arsenic, சா லாங்கபாஷாணம். 24) *