arkku (p. 22) --கிறேன், அரக்கினேன், வேன், அரக்க, v. a. To waste or wear away by rubbing, அழிக்க. (பிங்.) 2. To mash with the palm of the hand or the sole of the foot by a wriggling motion, தேய்க்க. 3. [prov.] To push, drag, or otherwise move a heavy body, as the wooden frame of a house, இருப்புவிட்டுப் பெயர்க்க. 4. v. n. (c.) To move in a hitching or wriggling manner or by jerks, hitch along on a seat, crawl as a child or snake, hobble or walk with difficulty, waddle as one drunk, நெளிந்துநடக்க. அரக்கியரக்கிநடக்கிறான். He walks hitching along. அரக்கல், v. noun. The act of rubbing or grinding. 38) *

iṭi (p. 45) s. A stroke, blow, push with the fist, elbow, shoulder, &c.--also with a club or other blunt weapon, தாக்குகை. 2. A thunder-bolt, அசனி. 3. (p.) A roar, thunder, sound, noise, ஒலி. 4. Ground grain, flour, rice-flour, இடித்தமா. 5. Cakes, &c., as a light meal, luncheon, tiffin, சிற்று ண்டி. 6. Pulvil, powder, dust, any thing pulverized, &c., சுண்ணம். 7. Hair-ointment, probably made of powder, மயிர்ச்சா ந்து. 8. Asseveration, affirmation, உறுதிச் சொல். 9. A throb, palpitation, துடிப்பு. 1. The standard of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிபுரிந்தெள்ளுஞ்சொற்கேட்பர் மடிபுரிந்துமாண்ட வுஞற்றிலவர். They who are too idle to engage in any enterprize, will hear the words of rebuke which are applied to them. இடியுந்துய்த்து. Eating also millet-meal. (கல்லா.) இடிகொம்பு--இடியம்பு, s. Small mortars fastened upon a pole, which are loaded with powder and discharged at festivals, funerals, &c. இடிக்கொடி, s. The flag of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிக்கொடியோன், s. Indra, இந் திரன். இடிபட--இடியுண்ண, inf. To be pushed about, elbowed, shouldered, battered, demolished, &c.--as a wall, bank, &c. 2. To be pounded--as rice, &c. இடிமுழக்கம், s. Thunder. இடியப்பம், s. A kind of paste or cake cooked in steam, சிற்றுண்டிவகை யிலொன்று. இடியப்பத்தட்டு, s. Flat circles or squares of braided rattan, &c., used for making the இடியப்பம். இடியப்பவுரல், s. The mould or cullender through which the paste is pressed to form the cake. இடியப்பவுரற்கண், s. The holes of the இடியப்பம் mould. இடிவிழ, inf. To strike as lightning, to fall as a thunder-bolt. 2. To cave or fall in--as a well. 86)

iṭi (p. 45) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pound, beat in a mortar, comminute, pulverize, reduce to flour, தூளாக்க. 2. To strike with the fist, a club or any thing blunt, slantingly, not with a direct blow, தாக்க. 3. To push, gore as a beast, to thrust, to butt--as an old calf in sucking, முட்ட. 4. To thunder, eject thunder-bolts, இடியிடிக்க. 5. To beat so as to break, bruise or batter to pieces, demolish, shatter, தகர்க்க. 6. To speak forcibly and emphatically, to use strong language in order to make an impression, to urge, insist upon with earnestness, உறுதிசொல்ல. 7. v. n. To throb, beat-as the head when aching: to beat, pant, palpitate, துடிக்க. 8. To strike--as a vessel against the shore--as a gun fired, &c., உதைக்க. 9. To sound, make a noise, ஒலிக்க. இடிக்குந் துணையாரை யாள்வாரையாரே கெடுக்குந் தகைமையவர்? Who can destroy those with whom are counsellors, that caution them faithfully? நீலனைமுழங்காலினாலிடித்துருட்டினான். He pushed Neelan with his knee, and rolled him over. (இராமா.) இடித்துரை, s. Affirmation, assurance, உறுதிச்சொல். இடிமரம், s. A pestle, உலக்கை. இடிமருந்து, s. Pulverized or comminuted medicine. 88)

utṟu (p. 60) கிறேன், உதறினேன், வேன், உதற, v. a. To shake off, throw off by shaking, to shake a thing, especially a cloth; to shake the feet, hands, &c.; to shake itself --as an animal; to shake the head--as a dog having something in its mouth, உதறிப் போட. 2. To shake or thrust off a person, animal or thing that adheres to one; to extricate one's self from another in wrestling by shaking, pushing, &c., விதிர்க்க. 3. To shake off a business, affairs, office, &c., தள்ளிவிட. 4. To snatch or wrest one's self from the grasp of another. (See திமிற.) 5. (fig.) To renounce friends and social life for the desert--as an ascetic, நீக்க. 6. To strike--as the hands, feet, &c. through pain, grief, fear, anger, &c., துக்கமுதலியவற் றாற்கைவிதிர்க்க. 7. v. n. To shake with ague, fever, palsy, &c., நடுங்க. உதறிக்கொண்டுபோகிறான். He is refractory. இனஞ்சனம்யாவையுமுதறிவிட்டுப்போனான். He has utterly renounced his relations and friends--as a devotee, or to form other connections. என்வார்த்தையையுதறிவிடாதே. Do not reject what I say. உதறிமுறிப்பான், s. The விஷ்ணு காந்தை plant, Spharanthus Indicus. உதறுகாலி, s. A cow that kicks, or twitches away its leg and will not be milked, உதறுகாற்பசு. 2. A woman that shakes her feet in walking, உதறுகாற் பெண்--such a woman is supposed to bring evil upon her children and household. உள்ளதையுங்கெடுத்தாளுதறுகாலிவந்து. When this woman who shakes her feet in walking joined the family she destroyed all its wealth. கையையுதற, inf. To shake the hands when under the influence of strong emotion, especially grief. 4) *

utai (p. 60) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kick, காலாலுதைக்க. 2. To discharge, (arrows, &c.), பிரயோகிக்க. 3. To reject advice, அலட்சியம்பண்ண. 4. v. n. To receive a counter impulse as a missile, weapon, or ball, to resile, தாக்க. இளவல்கார்முகமுதைக்கும்வாளிழை. The shower of arrows which the younger brother (of Vigneswera) discharged from his bow. (பாரதம்.) என்பேச்சையுதைத்துத்தள்ளிப்போட்டான். He spurned and rejected my advice. குதிரையுதைக்கிறது. The horse kicks. காலினாலுதைத்துருட்டினான். He kicked and rolled (him) with the foot. உதைத்திழுக்க, inf. To pull with all force. உதைத்துத்தள்ளிவிட, inf. To kick out, to spurn. உதைத்துவிழுத்த, inf. To cause to fall by a kick. குரங்குதேங்காய்க்குலையையுதைத்துவிழுத்தியது. The monkey kicked off the cluster of cocoanuts. உதை, v. noun. A kick, காலெறி. 2. Pressure of the foot--as of one pushing, a prop. &c., காலாலழுத்துகை. 3. A prop set obliquely, முட்டு. உதைகால், s. A prop set against a bending wall, a falling tree, &c., முட்டுக் கால். உதைகால்கொடுக்க, inf. To prop, to put a buttress, முட்டுக்கால்கொடுக்க. உதைகாற்பசு, s. A cow that kicks when she is milked. உதைகொடுக்க, inf. To give a kick, உதைக்க. 2. To set a prop slantingly against a wall, a tree, &c., முட்டுக்கொ டுக்க. 3. [prov.] To push and give impulse to a swing, ஊஞ்சலுதைக்க. உதைகொடுத்துக்கொண்டுநிற்க. To stand with the foot raised and supported on something. 2. (fig.) To resist advice, to be refractory. உதைசுவர், s. A buttress, முட்டுச் சுவர். உதைமானம், s. A prop, a support --as உதைகால். உதையுண்ண, inf. To be kicked. உதையுண்ணி, s. One who deserves to be kicked. உதைப்பு, v. noun. Kicking, striking, உதைக்கை. 2. Rebounding, recoiling, தாக் குகை. 3. Tremor, trepidation, பயம். 25) *

untu (p. 61) கிறேன், உந்தினேன், வேன், உந்த, v. a. To push out, thrust forward, தள்ள. 2. To cast forth, eject, shoot, discharge--as arrows; to throw, cast, fling, அம்புமுதலியசெலுத்த. 3. To despatch, cause to go as a vehicle, drive, செலுத்த. 4. v. n. To spring, jump up, leap, bound, flow-as water; to rise--as waves, surf, &c., எழும்ப. (p.) உந்துநீர்க்கடலுடுத்தபார். The earth clothed with the swelling ocean. (பிரமோத்தரகாண் டம்.) கவறுந்தினார். They cast dice. பந்துந்த, inf. To throw a ball. கணையுந்த, inf. To dart an arrow. வெயிலுந்தரவிந்தம், s. The lotus which the rays of the sun expand. (வா ணன்கோவை.) உந்தல், s. Height, உயர்ச்சி. 2. v. noun. Riding, ஏறுகை. 24) *

uṟṇṭai (p. 67) s. Opposition, dissension, முரட்டுத்தனம். 2. Annoying, harassing, vexing; mischievous, or offensive, sport--as pinching, pushing, &c., தொந்தரவு செய்கை. 3. A kind of offensive smell--as of bugs, some kind of fish, rancid ghee, &c., துர்க்கந்தம். (c.) உறண்டைக்குநிற்க, inf. To disagree, dissent. உறண்டைத்தனம், s. A gross, sour disposition, முரண்டுத்தனம். உறண்டைநாற்றம், s. Stink, stench, offensive effluvia--as of dry fish, any thing rancid, &c. உறண்டையடிக்க--உறண்டைவீச, inf. To smell offensively-as dried fish, &c., துர்க்கந்தம்வீச. உறண்டையாட--உறண்டையிட, inf. To annoy, harass, vex, அலைக்கழிவு செய்ய. 71)

eccm (p. 73) s. Deficiency, defect, lack, குறைபாடு. 2. Remainder, remnant, சேஷம். 3. Orts, remains of food, whatever has come in contact with the mouth. spittle, &c., being deemed defiled, எச்சில். 4. Posterity, offspring, சந்ததி. 5. The dung of birds, fowls, wall-lizards, &c., பறவைமுதலி யவற்றின்மலம். 6. An elliptical, or unfinished word, sentence, பெயரெச்சமுதலியன; [ex எஞ்சு.] (p.) எச்சத்தாற்காணப்படும். (Their deeds) will be manifest in their posterity; i. e. in the prosperity, or adversity of their offspring. எச்சமிட, inf. To discharge excrement--as birds, &c., பறவைமலம்விசர்ச் சிக்க. பகையெச்சம். s. Suppressed anger. தீயெச்சம், s. The remainder of fire--as, வினைபகையென்றிரண்டினெச்சம், நினை யுங்காற்றீயெச்சம்போலத்தெறும், (Warlike) deeds which are not pushed to extremity (in the destruction of a foe) and hatred which is not executed but suppressed, will destroy like fire unextinguished. (குறள்.) நோயெச்சம், s. A reduced disease, the remains of a disease. ஈரெச்சம், s. In Grammar, the two classes of unfinished words. I. பெயரெச் சம் or participles, lit. words which require nouns to complete them. These embrace two classes, viz.: (1.) தெரிநிலை ப்பெயரெச்சம், or the participle of the common verb--as, வந்தமகன், the man who came; வருகின்றமகன், the man who comes; வரும்பிள்ளை, the child that will come. (2.) குறிப்புப்பெயரெச்சம் or பெயரெச்சக்குறிப்பு, the participle of the symbolic verb, which always ends in அ and often has the force of an adjective--as கரியகுதிரை, a black horse; கடுங்கண்ணகுதிரை, a fierceeyed horse, or a fierce horse; பொன்னகு திரை. a gold-like horse; அமர்முகத்தகுதிரை, a horse in the front of a battle; மூவிலைய வேல், a three-forked dart, a trident. II. வினையெச்சம், unfinished verbs, or such forms of the verb as require other terminate verbs, &c., to complete the sense. (1.) தெரிநிலைவினையெச்சம். In the past, it is called by Beschi, a gerund; there are five varieties; i. e. (1.) செய்து, பண்ணி, நிறீஇ for நிறுவி or நிறுத்தி; வளைஇ for வளைந்து or வளைத்து; இரீஇ for இருந்து or இருத்தி; கூய் for கூவி. (2.) செய்பு. (3.) செய்யா. (4.) செய்யூ. (5.) செய்தென--Notes. The first is the most common, and the only kind found in colloquial use. 2. The present, or infinitive, செய or செய்ய. 3. The future comprising six varieties. 1. செயின், செய்யின், செயில், செய்யில், செய்கில், these are all future subjunctive forms. 2. செய்யிய. 3. செய்யியர். 4. செய்வான். 5. செய்பாக்கு. 6. உண்பான், this termination occurs after a nasal only. The last five are equivalent to the infinitive, &c., they may be rendered by that with the potential of the verb, as given in நன்னூல். A few may be added: 1. செய் தால், the common subjunctive of the past, but often used for the future. 2. செய்தக்கால். 3. செய்தக்கடை, past or future subjunctives. 4. செய்தலும், காண்டலும். 5. செய்தலோடும், implying when, or as soon as. 6. ஏல், a contraction of எனில், is, in poetry, added to any finite verb to form the subjunctive--as உண்ணுமேல், உண்ணுமெனில். 2. வினையெச்சக்குறிப்பு or குறிப்புவினையெச்சம், gerund of symbolic verbs; of these there are but two, இன்றி and அன்றி from இல் and அல், these symbolic verbs being redundant. சொல்லெச் சம், elliptical, or incomplete words, or classes, ten in number. 1. பெயரெச்சம், participles as given above. 2. வினையெச் சம், unfinished forms of the verb. (See above.) 3. உம்மையெச்சம், a sentence in which a second உம் and its adjunct are understood--as, சாத்தனும்வந்தான், Sattan also is come, implying that others are come or expected. 4. சொல்லெச்சம், a clause in which சொல்லல் is understood --as, என்றார் for என்றுசொன்னார். 5. பிரிநிலை யெச்சம், a clause in which an exception of persons, or things is implied, see ஏ and ஓ--as, அவனேகொண்டான், he bought it, implying that others did not. 6. எனவெனெச்சம், a clause in which a verb, or a noun is required after என--as, கடலொல்லெனவொலித்தது, the sea roared with the sound of ஒல். 7. ஒழியிசையெச்சம், a clause in which a counterpart is understood--as உண்ணுதற்கோவந்தான், was it to eat that he came (implying that his object was otherwise)? 8. எதிர்மறை யெச்சம், the ellipsis of a negative, or denial--as அவனோகொண்டான், Was it he that bought it (implying a negative answer). 9. இசையெச்சம், ellipsis generally comprising two or more words, such as are not found in the above--as நின்னையா னகன்றாற்றுவனோ, Can I endure separation from you (indicating an affectionate attachment to the party addressed)? 1. குறிப்பெச்சம், symbolic terms, contractions, abbreviations, &c., comprising several kinds. (See குறிப்பு.) There is another form called முற்றெச்சம், a finite verb used in the place of a gerund--as உண்டான்வந்தான் for உண்டுவந்தான், eating he came. எச்சமிட, inf. To befoul, to soil with dung--spoken of birds. எச்சவனுமானம், s. Inference of a past cause from a present effect. See அநுமானம். எச்சவாய், s. [vul.] The sphincter of the anus, the podex, குதம். அட்டவெச்சம், s. The eight defects in the human body; i. e. 1. சிதடு or குருடு, blindness. 2. ஊமை, dumbness. 3. செவிடு, deafness. 4. கூன், crookedness of the back. 5. குறள், dwarfness. 6. முடம், lameness. (சது.) (in பிங்கலந்தை and திவாகரம், யகண், மா, hermaphroditism). 7. உறுப்புமயக்கம், a monstrous birth either by redundancy, defect, or misplacing of the members, &c. 8. உறுப்பில்பிண்டம், a shapeless production, or a birth with the features not properly developed. 23)

otukku (p. 82) கிறேன், ஒதுக்கினேன், வே ன், ஒதுக்க, v. a. To cause to recede or retire, to take or put on one side or out of the way, as the hair--as cattle, &c., meeting one in the road, to drift floating or other bodies to the shore, to push into a corner, to one side, to a hedge, &c.--as dry leaves, &c., to shove away, ஒதுங்கச்செய்ய. 2. To take under shelter as a protege or one needing aid, to protect, to shelter as a bird its young. to brood, சேர்க்க. 3. To gather or tuck up the clothes--as in pass ing through a river, &c., வஸ்திரத்தையொ துக்க. 4. To despatch a business, to settle an affair, or thing in hand so as to get it out of the way, to pay arrears, make a final settlement, to settle amicably, கடன்தீர்க்க. சேவல்சிறகொதுக்குகின்றது. The cock shows its gallantry by walking round the hen with one wing extended to the ground. அவனெல்லாவற்றையுமொதுக்கிப்போட்டான். He squandered all his property. பட்சிசிறகுகளைக்கோதிக்கோதியொதுக்கும். Birds adjust their feathers with their beaks. திரைமுத்துக்களையொதுக்கிற்று. The waves washed the pearls ashore. என்பயிருக்குந்தண்ணீரொதுக்கு. Make the water run into my field also. கப்பலைக்குடாக்கடலிலொதுக்கினான். He ran the ship into harbor. காரியத்தைத்தங்களிலொதுக்கிக்கொண்டார்கள்..... They have settled the affair amicably without going to law. கோழிகுஞ்சுகளைச்செட்டைகளுக்குள்ளொதுக்குகின் றது. The hen protects its chickens under its wings. காற்றொதுக்கிக்கொண்டுபோயிற்று. The wind has drifted or driven it away to a corner, a hedge, the shore, &c. ஒதுக்கிப்போட, inf. To settle. ஆடுமாடொதுக்க, inf. To take cattle to shelter from rain. 2. To separate flocks of cattle which have been feeding. மயிரையொதுக்க, inf. To adjust the hair with the hand, smoothing it back, out of the way. 2. To shave the margin of the hair. புடவையொதுக்க, inf. To tuck or gather up the clothes. ஆள்களையொதுக்க, inf. [in com. usage.] To kill people. 2. To impoverish. பொருளையொதுக்க, inf. To get away one's property by unfair means, by little and little. முன்றானையொதுக்க, inf. To gather up the front of the cloth--as a woman. கரையிலொதுக்க, inf. To cast on shore. 5)

kekkḷi (p. 136) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. [prov.] To bend, writhe; to be twisted out of place; to be distorted--as the body of a wrestler, the feet being fixed, நெளிய. 2. To be pushed out, to be protuberant--as a bone when carrying a heavy load, வளைய. 4. To be defeated in controversy; to yield, தோல்விகாட்ட. 28)

cīttlaiccāttṉ (p. 190) s. The name of a poet of the Madura college, (lit.) the pusheaded Sattan, ஓர்புலவன். 76)

celuttu (p. 205) கிறேன், செலுத்தினேன், வேன், செலுத்த, v. a. To cause to go or to proceed. நடத்த. 2. To discharge as a missile weapon, விட. 3. To drive, to impel, to push forward, to propel, ஒட்ட. 4. To execute, manage, conduct; to forward, carry on, carry into execution--as orders, &c., to administer--as justice, government, &c., அதி காரமுதலியசெலுத்த. 5. To perform, effect, observe, pay--as a tribute, debt, &c., கொடுக்க. 6. To fulfil, accomplish a purpose, promise, vow, duty, நிறைவேற்ற. 7. To issue, pass, utter, or circulate coin, &c., பணத்தைச்செ லுத்த. 9. To despatch, cause a person, or thing to reach the destination, commonly through difficulties. அனுப்ப; [ex செல்லு. v. n. go, of which it is the causative.] (c.) செலுத்திப்போட--செலுத்துவிக்க, inf. To pay a promised sum. செலுத்தவேண்டியவணக்கம், s. Due respect, homage, worship. கோபஞ்செலுத்த, inf. To be angry, give vent to anger. காரியஞ்செலுத்த, inf. To transact the business. சாதனப்படிசெலுத்த, inf. To execute a testament or will. உட்செலுத்த-உள்ளேசெலுத்த, inf. To administer medicine, poison. &c., by force, guile, &c. 2. To insert, inject, thrust in. 3. (fig.) To give a bribe secretly, லஞ்சங்கொடுக்க. மனஞ்செலுத்த, inf. To direct the mind to an object. கவனஞ்செலுத்த, inf. To pay attention. See கவனம். 14)

tḷḷu (p. 229) s. Pushing, rejecting, a shove, propulsion, தாக்கு. (c.) 2. Deduction, discount, கழிவு. 3. Dismission, discharge, banishment, divorcement, protrusion, நீக்கு. 4. Abandonment, renunciation, relinguishment, கைவிடல். தள்ளுண்ண--தள்ளுப்பட, inf. To be dismissed, தள்ளப்பட. தள்ளுண்டவன், appel. n. A rejected person, an out-caste, a reprobate. தள்ளுப்புள்ளு--தள்ளுமெள்ளு, s. [vul.] A scuffle, இழுபறி. தள்ளுப்புள்ளுப்பட, inf. To be in a scuffle, pushing, pulling, &c. தள்ளுமட்டம், s. A young elephant when unable to walk, which is pushed forward by the old once, யானையிளங்குட்டி. 65)

tḷḷu (p. 229) கிறேன், தள்ளினேன், வேன், தள்ள, v. a. To push, to shove, to shove, to force forward, to push down, to shove away, துரத்த. 2. To reject, to expel, to cast off, தடுக்க. 3. To forsake, to abandon, to relinquish, to renounce, கைவிட. 4. To discard, to dismiss, to discharge from office, விலக்க. 5. To abolish, annul, abrogate, repeal, அழிக்க. 6. To thrust back, to repel, விலக்க. 7. To extrude, to cast forth, force out-as from a syringe; to drive away, to banish, அகற்ற. 8. To deduct, to subtract, கழிக்க. 9. To discharge an arrow, &c., செலுத்த. 1. To exclude, to omit, to expunge, நீக்க. 11. To launch a vessel, தோணிதள்ள. 12. To refute, to confute, திக்க ரிக்க. 13. To remove a boundary or a landmark, எல்லைபெயர்த்திட. 14. To turn over, to turn back the leaves of a book, திருப்ப. 15. To put forth, to yield as clusters of fruits, குலைதள்ள. 16. (with காலம்.) To pass one's days. (c.) வாயாலும்வயிற்றாலுந்கொண்டுவந்துதள்ளிவிட்டது. It has operated both upward and downward. சனந்தள்ளிச்சாய்கிறது. The people are passing in crowds. (prov.) சுவாமீஎன்னைத்தள்ளாதிரும், O Lord! cast me not off. தத்துத்தள்ளிப்போயிற்று. The danger is past. பாக்கியைத்தள்ளிக்கொண்டான். He forgave a part of the debt. பத்துநாள்தள்ளித்தருவேன். I will give it after of the days. (prov.) தள்ளப்பட, inf. To be dismissed, &c. தள்ளாதவிருந்து, s. An honorable guest; also a near relative. தள்ளி, [used adverbially.] Further off, aloof, away, beyond, distant, remote. தள்ளிக்கொள். Move a little. தள்ளிநில். Stand off. தள்ளிநட. Walk faster, push forward. தள்ளிப்போ. Go further off. தள்ளியிரு. Sit a little further. தள்ளிவாசி. Read further on. தள்ளிப்பாட, inf. To shorten the measure in singing, by rejecting one full syllable. தள்ளிப்போட--தள்ளிவிட, inf. To reject, dismiss. தள்ளிவைக்க, inf. To set a thing a little further off. 2. To cast off or exclude from society. 3. To suspend from an office, &c. 4. To excommunicate. தள்ளுதல், v. noun. Pushing, discounting, banishment, &c., as தள்ளு. தள்ளுதலின்சீட்டு, s. A bill of divorcement. தள்ளுபாடு, v. noun. Being rejected. சந்திரனொன்றுதள்ளியோடுதல், v. noun. Moon's passing within one of the stars of Magha (மகம்) the tenth lunar mansion, or Leo in the Zodiac.--Note. This transit is made the ground of prediction concerning rain, which will be most abundant if only one star is passed, and least, or none at all, if the four are passed. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days. See காலம். தொப்பைதள்ள, inf. To be big-bellied. வயிறுதள்ள, inf. To be visibly pregnant. 67)

tūkku (p. 252) s. Pendents, anything suspended, தொங்கல். 2. A ring and rope for carrying a pot, or to support it standing; a string for carrying a parcel, உறி. 3. Weighing, weight, நிறை. 4. The fourth of a துலாம், a weight, காற்றுலாம். 5. Libra of the Zodiac, துலாராசி. 6. Any thing carried by hand in a basket, &c;., கைத்தூக்கு. 7. Wooden frame of a plumb-line, தூக்குமட் டப்பலகை. 8. A plumb-line, தூக்குநூல். 9. A bird that makes hanging nests, also the nest of the pensile bird, the oriole, or Loxia philipina, &c., தூக்கணாங்குருவி. 1 தூ A poem, poetry, செய்யுள். 11. Height, altitude, உயர்ச்சி. 12. Comparison, similitude, உவமைச்சொல். 13. Deliberation. weighing in the mind, pondering, ஆராய்ச்சி. 14. Dancing, கூத்து. (சது.) தூக்குங்குண்டும். Plumb-line, plumb, &c. தூக்கணங்குருவி, s. As தூக்கு, 9. (c.) தூக்கணங்குருவிகுரங்குக்குப்புத்திசொன்னாற்போ லே. As it the Loxia bird should teach the monkey. தூக்கிலேபோட, inf. To hang a person. தூக்குந்தள்ளுமாய்க்கொண்டுபோக, inf. [prov.] To lift and push one along with force and precipitation. தூக்குணி, appel. n. A person hanged or impaled. See under உண், v. தூக்குநூல், s. As தூக்கு, 8. 9)