irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

urṟṟu (p. 64) கிறேன், உரற்றினேன், வேன், உரற்ற, v. n. To sound, resound, make a loud noise, ஒலிக்க. (p.) உரற்றியகன்மழையும்பர்சூழ்ந்தென. As if a heavy rattling shower of hall had filled the sky. (ஸ்காந்தம்.) உந்தினன்றிசைதொறுமுரற்றிவீழவே. He scattered the things which, when they fell, caused the whole hemisphere to resound. (ஸ்காந்தம்.) உரற்றல், v. noun. Loud noise, thundering sound, பேரொலி. 8)

uloṭloṭeṉl (p. 66) --உலொட லொடென்றுகூப்பிடல், v. noun. [vul.] Making a harsh and coarse noise--a sign of great noise, ஓர்வகையொலிக்குறிப்பு. உலொடலொட்டைப்பேச்சு, s. Vain or useless prattling. உலொடலொட்டையாயிருக்க, inf. To be broken, to be vain or useless. 35)

kckcttl (p. 85) --கசகசவென்றிருத் தல்--கசகசெனல், v. noun. Sounding or rattling as the crumpling of fine paper, linen; the moving or rubbing of small seeds, &c., rustling, ஒலிக்குறிப்பு. கசகசவென்றுதண்ணீரூறுகிறது. The water springs up with a quick gurgling noise. கசகசென்றுநடக்கிறான். [prov.] He walks fast, making a quick rattling noise with his garments, sandals, &c. அவருக்கிப்போதுகசகசென்றுநடக்கிறகாலம். It is with him a time of prosperity. 29)

kṭkṭttl (p. 87) --கடகடெனல், v. noun. Clattering, rattling, rumbling, clicking, கடகடென்றொலித்தல். 2. Shaking, tottering, a word imitative of sound and motion, கடகடவென்றுபோதல். கடகடென்றுபாடஞ்சொன்னான். He repeated his lesson without hesitation. பல்லுக்கடகடென்றாடுகிறது. My tooth is loose. பெட்டிக்குள்ளேயாதோவொன்று கடகடென்கிறது. Something rattles in the box. கடகடென்றோட, inf. To run at a rattling rate. கடகடப்பு, v. noun. A clatter, a rattling, rumbling, a clicking, ஈரடுக்கொ லிக்குறிப்பு. 3) *

kilukku (p. 111) கிறேன், கிலுக்கினேன், வேன், கிலுக்க, v. a. To ring, a rattle, to chink, கிலுங்கச்செய்ய. 2. To ring a small bell, சிறு மணியாட்ட. கிலுக்கு, v. noun., Rattling, tinkling, chinking, ஒலிக்கை. 2. s. A rattling stick of a school-boy, used on certain festival occasions in soliciting, with his school-mates, presents for his teacher, பள்ளிக்கூடப்பிள்ளைகளெடுக்கிறகிலுக்கு. கிலுக்குத்தடி, s. A kind of staff with a rattle at the and, used by the mailcarriers and religious mendicants to give notice of their approach. வளையற்கிலுக்கு. The tinkle of bracelets. 29)

kiḷi (p. 112) s. A parrot, a paroquet, கிள்ளை. 2. A grass-hopper, a locust, வெட்டுக்கிளி. 3. A parrot-fish, ஓர்மீன். கிளிகடிகருவி--கிளிகடிகோல், s. A sling to scare away parrots, தட்டை. கிளிக்கூடு, s. A cage of parrots. 2. A cage with spikes pointed inside, for torturing criminals. கிளிப்பிள்ளை, s. A parrot. See கிளி. கிளிமூக்கு, s. A parrot's beak, or any thing resembling it. 2. A piece of the rib of an ola, on an book, to keep the leaves together, when strung. கிளிமொழி, s. Lisping or prattling like a parrot. 2. [metaphor.] A lady with a lisping, mincing and affected manner of speech, intended to be graceful and charming. கருங்கிளி, s. A black parrot. பச்சைக்கிளி--பசுங்கிளி--பைங்கிளி, s. Green parrot. பஞ்சவன்னக்கிளி, s. A parrot of five colors, considered a superior kind. வெள்ளைக்கிளி, s. White parrot. கிளிப்பூச்சி, s. A grass-hopper. இலைக்கிளி, s. Leaf-winged locust, Mortis. தத்துக்கிளி, s. A locust. தவிட்டுக்கிளி, s. A small locust, Attilabus. பச்சைக்கிளி, s. A green locust. மழைக்கிளி, s. Locust appearing before the rains, M. imbrifera. வெட்டுக்கிளி--வெட்டாங்கிளி, s. A large locust. கிளிமீன், s. A kind of fish, a parrot-fish. கிளிக்கொம்பு, s. A short and crooked horn like a parrot's beak. கிளிக்கொம்பன், s. An ox whose horns are short and turned downwards. கிளிச்சிறை, s. One of the four kinds of gold resembling, in color, the parrot's wing, ஓர்வகைப்்பொன். கிளிமூக்கன், s. One with an aquiline nose. கிளிமூக்குக்கிழங்கு, s. The root of the ஆகாசகருடன் creeper, ஆகாசகருடன்கிழங்கு. கிளிமூக்குமாங்காய், s. A mango with the bottom end a little bent. கிளிமூக்கெழுத்தாணி, s. A style with a hooked knife at top, for cutting olas. கிளித்தட்டு, s. [prov.] A kind of jumping play, with squares formed on the ground, ஓர்விளையாட்டு. கிளித்தட்டுப்பாய்தல், v. noun. Playing at the game of கிளித்தட்டு. நடுக்கிளி, s. A person standing in the square to defend it. பக்கத்துக்கிளி, s. The person who passes through the squares. 8)

kuṭukuṭu (p. 117) s. A rumbling noise, a guggling or sound of water running out of a vessel with a narrow mouth, ஒலிக்குறிப்பு. குடுகுடுக்க, inf. To rumble; to rattle. 2. To be in a great hurry. குடுகுடுகிழவன், s. A tottering, decrepit man; a very old man, தளர்ந்தவய தோன். குடுகுடுக்கை, s. A dry cocoanut in which the kernel rattles, காய்ந்தொலிக்குந் தேங்காய். குடுகுடுப்பை, s. Any thing hollow with a rattling inside, குடுகுடுக்கும்பொருள். 2. A small kind of taborine, ஓர்விதப்பறை. 3. [prov.] A wooden clapper for scaring away birds, மாமணி. தலைகுடுகுடுப்பைப்பற்றிப்போயிற்று. [prov.] The head is become very dry from want of oil. குடுகுடுப்பைக்காரன், s. A sooth-saying beggar with a குடுகுடுப்பை taborine. குடுகுடெனல், v. noun. Gurgling, rattling, rushing, &c., ஒலிக்குறிப்பு. குடுகுடென்றோடுகிறான். He shuffles along very fast. 8) *

kutlai (p. 119) s. Lisping or prattle of children, மழலைச்சொல். 2. Soft talk, pleasant prattle--as of females, மாதருடையமொழி. 3. A simpleton, a weak-minded person, an ignorant fellow, மூடன். (பாரதிதீபம்.) 4. [prov.] Unreasonable objection, எதிரிடை. குதலைகொஞ்ச, inf. To prattle, to lisp or talk imperfectly. குதலைவார்த்தை, s. Prattling words; lisping. 2. Altercation. 22)

koñcu (p. 145) கிறேன், கொஞ்சினேன், கொஞ் சுவேன், கொஞ்ச, v. n. To prattle; to talk imperfectly, softly, pleasantly; &c.--as children or young women; to talk--as parrots, மழலைபேச. 2. To play or dally with children, or young women, செல்லங் கொஞ்ச. 3. v. a. [prov.] To kiss, முத்தமிட. கொஞ்சிக்கொண்டிருக்க, inf. To spend time at table talking, and eating mincingly through bashfulness. 2.To misspend time. கொஞ்சிக்கொஞ்சிப்பேச, inf. To lisp or talk--as a child, &c. கொஞ்சுகுதிரை, s. A horse that goes on an easy pace. கொஞ்சுநடை, s. An easy pace. கொஞ்சுமொழி, s. Prattling, pleasant talk of children, or young women. (p.) கொஞ்சுகிளி, s. A prattling parrot. (p.) 35)

ciluciluttl (p. 186) --சிலுசிலெனல், v. n. [prov.] Sounding, as food when frying, ஒலி க்குறிப்பு. 2. Prattling, chattering sounds, படபடென்றுபேசுதல். 3. Detonating, crackling--as water in contact with a burning wick, சுறுசுறெனல். 4. Raining lightly, drizzling, தூறல். 5. Having a chilly sensation, as in incipient fever, சிலுசிலெனக்குளிர் வருதல். (c.) சிற்றுணர்வோரென்றுஞ்சிலுசிலுப்பர். They who have learned but little are always talking. (p.) 62)

cellm (p. 205) s. (a change of செல்வம்.) Felicity, opulence, prosperity, ஐசுவரியம். 2. Amusement, pastime. வினோதம். 3. Soft prattling as of a female, a child, &c., மழலை ப்பேச்சு. (c.) செல்லஞ்செருக்குகிறது வாசற்படிவழுக்குகிறது.... Wealth inflates, and the door steps are the occasions of one's sliding. இந்தச்செல்லமெல்லாமிங்கேநடவாது. Your soft prattlings and delicate talk won't do here. 2. I can't leave you unpunished. செல்லங்காட்ட, inf. To caress or fondle a child. செல்லங்சொஞ்ச-செல்லம்பண்ண, inf. To prattle, use gestures, &c., as a humored child, or female. 2. To fondle, dally with a woman. செல்லச்சிரிப்பு, v. noun. A delicate, tender smile. செல்லங்கொடுக்க, inf. To be indulgent to a child. செல்லச்செருக்கு, s. As செல்வச்செ ருக்கு. செல்லச்சோறு, s. Rice given in small quantities, and great varieties, dainties. செல்லத்தனம், s. [prov.] As செல்லம். செல்லத்தொந்தி--செல்லத்தொப்பை, s. A premature paunch-belly through high living. செல்லநடை, v. noun. A gentle, graceful pace--as of children, of persons walking at leisure, &c. 2. A slow, loitering walk--as of a lazy person; sauntering. செல்லநரை, s. [prov.] Premature gray hairs, supposed to result from dainty living, and being too much within doors, &c. செல்லப்பசி, s. Frequent hunger, as in children. செல்லப்பிள்ளை, s. A child brought up delicately, a pet. 2. A gentleman of leisure. 3. The second character in comedy, supposed to have been originally a representation of Skanda. செல்லப்பிள்ளைவிளையாட்டு, v. noun. The play, gestures, and humors of an indulged child. 2. The conduct of a man of pleasure, who is careless, and extravagant. செல்லப்பிள்ளைவேஷ்டி--செல்லப்பிள் ளைத்தோவத்தி, s. A child's cloth. செல்லப்பேச்சு, v. noun. A child's prattle, especially of one fondled. 2. Soft, delicate talk of a female. செல்லமடி, s. [prov.] A premature, large udder of a heifer. செல்லமாய்வளர்க்க, inf. To bring up delicately. செல்லம்பொழிய, inf. To pay very merrily, be frolicsome, jovial. 2. To live prosperously and luxuriously, செல் வமாயிருக்க. (c.) செல்லவண்டி--செல்லவயிறு, s. [prov.] Corpulence from high living--as செல் வத்தொந்தி. செல்லன், s. [prov. செல்வன். fem. செ ல்வி.] A child or person delicately brought up. 2. A wealthy person free from care--as செல்லப்பிள்ளை. 19)

cēṟpaṉam (p. 209) s. [prov. சிலேட்டுமம்.] Phlegm, as one of the three humors of the body, சிலேற்பனம். சேற்பனசுரம், s. [prov.] Bilious fever. சேற்பனந்தொட, inf. [prov.] To overpower, as phlegm in the last stage of life, with sinking of the pulse, rattling in the throat, &c. 11) *

tẕīīntẕīīmeṉl (p. 229) v. noun. Clamoring, rattling, roar, as of a drum, ஒலிக்குறிப்பு. (நாலடி.) 14)

tiṭutiṭu (p. 238) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To make a reiterated noise, as hasty steps; to rumble, as a carriage, to thump constantly, தடதடக்க. 2. [prov.]. To beat, throb, palpitate, as the heart through fear, துடிக்க. (c.) திடுதிடெனல், v. noun. Succeeding each other rapidly as reiterated sounds, சீக் கிரக்குறிப்பு. 2. Moving with noise, rattling, rumbling--as several carriages; to sound in succession--as claps of thunder, ஈரடுக்கொலிக்குறிப்பு. 3. Running or going fast with quick reiterated steps--as a troop, விசையோடுசெல்லல். 4. Entering abruptly, intruding, சடிதியாய்வருதல். (c.) திடுதிடென்றோடுகிறான். He runs fast, with quickly reiterated steps. 2. He runs in without stopping at the door. 10)