akki (p. 4) s. [ex அக்ஷி.] Eye, கண். (p.) 2. (c.) A kind of scabby disease or erysipelas on the breast or back, chiefly found in children, ஆனைக்கரப்பன். 3. Heat, உட்டணம். 4. An insect, ஓர்பூச்சி. அக்கிதாரை, s. The eye-ball. அக்கிபடலம், s. A disease of the eye. (M. Dic.) 6) *

acr (p. 5) s. [prop. அசறு.] Scurf, dandruff, scab, தலைச்சுண்டு. (c.) 90) *

āṉai (p. 44) s. An elephant, யானை. 2. (M. Dic.) The அத்தி tree, Ficus racemosa. ஆனைகட்டுந்தறி--ஆனையணைதறி, s. A post to tie an elephant. ஆனைக்கண், s. Round, black spots in fruits, when they are over-ripe, or spoiled. ஆனைக்கண்படுதல்--ஆனைக்கண் வி ழுதல், v. noun. The appearing of spots, or defects in fruits. பலாப்பழமானைக்கண்பட்டுப் போயிற்று. The jack fruit has got a defect or flaw. ஆனைக்கதுப்பு, s. The frontal sinus of the elephant, from which secretion exudes when the animal is in rut. ஆனைக்களிமுளையான், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைக்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். ஆனைக்காயம்--ஆனைப்பெருங்கா யம், s. A kind of assaf&oe;tida given to elephants, &c. See பெருங்காயம். ஆனைக்கால், s. A disease--the elephantiasis or large leg, Cochin leg, வாதக்கால். 2. A big tube fixed on the walls or roofs, for rain-water to pass through, தண்ணீர்க்குழாய். (c.) ஆனைக்காவல், s. Watchers to defend a garden, a field, &c., against elephants. ஆனைக்கூடம், s. An elephant's stall, ஆனைகட்டுமிடம். ஆனைக்கொம்பு--ஆனைக்கோடு--ஆ னைத்தந்தம், s. An elephant's tusks. 2. Ivory. ஆனைக்கொம்பன், s. A kind of rice, ஓர்வகைநெல். 2. A species of plantain--as ஆனைவாழை. ஆனைக்கோடன்சுரை, s. A gourd whose fruit is compared to the elephant's tusks, and is used for a curry, the snake gourd, ஓர்வகைச்சுரை. [Trichosanthes anguina.] ஆனைசேனை, s. A great quantity, abundance, மிகுதி. ஆனைச்சப்பரம், s. A seat on an elephant--as அம்பாரி. ஆனைச்சிலந்தி, s. A kind of scabby disease. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch in large blisters. ஆனைச்சீரகம், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைச்செவியடி, s. A pricklyleaved plant, ஓர்பூண்டு. 2. The lower part of the elephant's ear. ஆனைத்தடிச்சல், s. A kind of creeping plant with acid juice--used in polishing brass, ஓர்படர்கொடி. ஆனைத்தடிப்பு, s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைத்திசை, s. [in astrology.] North, வடக்கு. ஆனைத்திப்பிலி, s. Pericarps of Pothos officinalis, ஓர்வகைத்திப்பிலி. ஆனைத்தோட்டி, s. An elephant's hook or goad. ஆனைநெருஞ்சில், s. A low plant, a kind of spreading thistle--pricklyfruited Pedalium murex, ஓர்வகைநெருஞ்சில். ஆனைப்படுவன், s. A kind of scabby disease--as the அக்கி. ஆனைப்படை, s. An army of elephants. ஆனைப்பந்தி, s. An elephant's stall. 2. A row of elephants. ஆனைப்பாகன், s. An elephanteer, or one who tames or guides elephants. ஆனைப்பிச்சான், s. A plant, ஓர் பூண்டு. ஆனைப்பேன், s. An insect that lives in the brinjall plant, கத்தரிச்செடியிலு ண்டாகுமோர்பூச்சி. ஆனைமஞ்சள், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைமதம், s. An elephant's rut. ஆனைமத்தகம், s. An elephant's skull or part of the head, கும்பம். இ. A short letter, similar to I in English, ஓர்குற்றெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து--as இந்த, this. 3. A termination of the second person singular, முன்னிலையொருமைவிகுதி--as உண்டி, thou hast eaten. 4. An imperative second person singular, முன்னிலையேவலொருமைவிகுதி-as சொல்லுதி, say thou. 5. A feminine appellative termination, பெண்பால்விகுதி-as கூனி, a hump-backed woman. 6. A singular termination, common to the masc. and fem., உயர்திணையொருமைவிகுதி--as மானி, an honorable person--பாவி, a sinner. 7. A termination in the singular, common to each gender, இருதிணைமுக்கூற்றொருமைவிகுதி --as செவியிலி, a man, woman, or animal without ears. 8. An expletive inserted at pleasure, when the preceding word ends with any letter except ய், and the following word begins with ய், சாரியை--as காலியாது, from கால், foot and யாது, which. 9. A termination of some participles, வினையெச்சவிகு தி--as எண்ணி, சொல்லி, &c. 1. A prefix to ஆனைமயிர், s. The hair of an elephant's tail. ஆனைமயிர்க்காப்பு, s. Bracelets of the hair of elephants' tails. ஆனைமலை, s. The name of a mountain in the south near Madura. ஆனைமுகவன்--ஆனைமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். 2. An Asoor, கசமுகா சுரன். (p.) ஆனைமுதுகு, s. An elephant's back. ஆனையடி, s. The footsteps of an elephant. ஆனையறுகு, s. A kind of grass, ஓரறுகு. ஆனையறையும்புள்--ஆனையிறாஞ்சி ப்புள்--அனையுண்குருகு, s. A fabulous bird --said to devour the elephant. ஆனையிலத்தி, s. Elephant's dung. ஆனையூர்தி, s. Indra whose vehicle is the elephant, இந்திரன். 2. Ian, ஐயன். (p.) ஆனையேற்றம், s. Learning and practising to ride on an elephant, யானை யேறிப்பழகுகை. ஆனைவணங்கி, s. A kind of plant whose flower is supposed to resemble the trunk of an elephant. It is also fancied to be a preservative against the attack of a wild elephant, which, it is said, will retire abashed at the sight of it, தேட்கொடுக்குப்பூண்டு. ஆனைவாழை, s. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. ஆனைவிழுங்குமீன், s. A large fish --said to devour the elephant, திமிங்கிலம். ஆனைவீரர், s. One of the eight assistants of kings, அரசரெண்வகைத்துணை வரிலோர்வகையார். 19)

ucci (p. 59) s. The crown of the head, உச்சந்தலை. 2. (fig.) Head, தலை. 3. Zenith, meridian, தலைக்குநேரிடம். 4. Mid-day, noon, when the sun is in the zenith, நடுப்பகல். 5. Top, apex, summit of a mountain, நுனி. (c.) 6. (p.) A knot of hair, மயிர்முடி. 7. Men's hair, ஆண்மயிர். 8. A dog, நாய். உச்சந்தலை, s. The crown of the head. உச்சிக்கரண்டி, s. A small spoon to pour oil on the heads of infants, சிறு கரண்டி. உச்சிக்கலயம், s. The uppermost earthen vessel of a number placed one above another. 2. A small earthen pot. உச்சிக்கிழான், s. The sun, (lit.) the ruler of the zenith, சூரியன். (சிலப் பதி.) (p.) உச்சிக்குடுமி, s. A tuft of hair on the crown of the head of boys and men. (c.) உச்சிக்குழி, s. Dimple in a child's cranium, the fontanel, தலையுச்சிப்பள்ளம். (c.) உச்சிக்கொம்பன், s. A beast with perpendicular horns near together, உச் சியிற்கொம்புள்ளமாடு. 2. Rhinoceros, air animal with one straight horn, காண்டாமிருகம். உச்சிச்செடி, s. The புல்லுருவி, a parasitical plant, Loranthus, L. உச்சித்திலகம், s. A flowering shrub with red blossoms, ஓர்பூஞ்செடி. உச்சிப்பிளவை, s. An ulcerous scab or sore on the crown of the head, உச்சந்தலையிலுண்டாகுமோர்புண். உச்சிப்பொழுது, s. Noon-day, நடுப்பகல். உச்சிமலை, s. A steep hill, a precipitous height. உச்சிமோக்க, inf. To smell the crown of the head of young children-as parents often do through fondness, நடுத்தலையைமோக்க. உச்சிவிடுதி, s. Cessation of rain at noon, மத்தியானநேரத்தில்மழைவிடுகை. 2. Recess at noon of laborers, or of boys at school. உச்சிவேர், s. The main root of a tree, மூலவேர். உச்சுகாட்டல், v. noun. [prop. உச் சிகாட்டல்.] Setting dogs, directing a dog to an object of attack, &c., நாயை யேவல். உச்சுச்செனல், v. noun. Calling a dog, நாயைக்கூப்பிடல். மலையுச்சி, s. The top of a hill, the peak. 59) *

utir (p. 60) --உதிரு, கிறது, உதிர்ந்தது, உ திரும், உதிர, v. n. To drop off, fall off--as leaves, fruits, &c.; to be blasted, nipped, to fall off--as the hair, by disease or age, சொரிய. 2. To be shaken with the wind or otherwise, அசைக்கப்பட்டுதிர. 3. To crumble, fall to pieces as cakes (பிட்டு), பிதிர. 4. To fall as tears, சிந்த. 5. To die (used in imprecations), சாவ. நீசீக்கிரமுதிர்ந்துபோவாய். You shall die soon (a curse). தாரகையுதிர்ந்த. The stars fell. (ஸ்காந்தம்.) பூவுதிரப்பிஞ்சுதிரக்காயுதிரக்கனியுதிர. Let blossoms, buds, unripe fruits, and fruits drop off; i. e. let people of all ages die--an imprecation. உதிர்ந்தசருகு, s. Withered leaves fallen from the tree. உதிர்ந்தசருகுணவொழியவுணவில்லான். He who feeds upon dry leaves abstaining from all kinds of food. (பாரதம்) உதிர்பருவம், s. The quality or consistency of a thing that easily crumbles. உதிர்மணல், s. Loose sand a little moist. இலையுதிர்காலம், s. The season of the fall of the leaf. உதிரி, s. That which falls off, or is separated, exfoliation, உதிர்ந்தது. 2. A disease, smallpox of various kinds, so called from the scabs falling off, ஓர்வைசூரி. 3. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. உதிரிக்குத்து, s. Aching pain incident to one attacked with உதிரி. உதிரித்தழும்பு, s. The pits left by the smallpox, அம்மைவடு. வரகுதிரி, s. A species of smallpox whose pustules are remarkably diminutive, like வரகு seeds. சருகுதிரி, s. A species of smallpox attended by the sloughing away of the affected flesh. மிளகுதிரி, s. A species of smallpox, the pustules of which are the size of pepper seeds. கல்லுதிரி, s. A species of smallpox the pustules of which are very large. உதிர், s. Powder, dust, any thing crumbled, பொடி. உதிர்வு, v. noun. Falling off, &c., உதிர்கை. 2. Crumbling to pieces, உகுகை. 20)

uṟai (p. 68) s. A sheath, scabbard, case, quiver, படைக்கூடு. 2. A cover, a pillowcase, &c., கௌசனை. 3. A receptacle for grain, a kind of sack, பண்டம்பெய்யுறை. 4. A reserve of curds for curdling milk, பாலிடுபிரை. (c.) 5. Place of residence, appropriate, customary place for a person or thing, இருப்பிடம். 6. Rain drops, துளி. 7. Rain, மழை. 8. Washerman's lye, ஆடையழுக்கற்றுநீர். 9. Pungency, corrosiveness, causticness, காரம். 1. Food of brutes, food, விலங்குணவு. 11. Medicine, medicament, மருந்து. 12. Life-time, வாழ்நாள். 13. Length, நீளம். 14. Height, உயரம். 15. An earthen ring used for the construction of a well, கிணற்றுறை. 16. Marks or symbols in numbering--as one for ten, &c., in measuring, weighing, இலக்கக்குறி. 17. A snake's poison bag, பாம்பின்விஷப்பை. 18. Bell-metal, வெண்கலம். (p.) உறையிலேயிருக்கிறார். He is at home, out of employ--a kind of burlesque. பொழுதுறையிலேவிழுந்தது. The sun is set, lit. gone to its place. உறைகாரர், s. Sheath-makers. See காரோடர். உறைகாலம், s. Life-time, வாழ் நாள். 2. The rainy season, மழைகாலம். உறைகுத்த, inf. To curdle milk, to cause it to coagulate. உறைக்கிணறு, s. A well formed or earthen rings one placed upon another. உறைத்துளி, s. Rain drops. உறைமோர், s. Sour milk used to curdle other milk, பிரைமோர். தலையணையுறை, s. A pillow-case. நாலுறை, s. Forty measures. நெல்லுறை, s. A mark used in measuring paddy. 2. A receptacle for paddy. 11)

kṭṟu (p. 87) s. A forest, a jungle, காடு. 2. A difficult way, அருநெறி. 3. A scabbard, வாளுறை. (p.) 34)

ktti (p. 92) s. A knife, lance, lancet, razor, வெட்டுகத்தி. 2. A sword, a scimitar, வாள். கத்தியுங்கடாவும்போலே. As disunited as the knife and the goat to be slaughtered by it. கத்திகட்ட, inf. To be at variance, to quarrel, விரோதிக்க. 2. To arm with a sword. 3. To tie an iron spur to the leg of a fighting cock. சித்தமுங்கத்திகட்டுகிறான். He is continually quarrelling. கத்திகட்டி, s. A military man. கத்திகட்டிவிட, inf. To set cocks to fight with spurs on. கத்திதீட்ட, inf. To sharpen knives, &c. 2. To be at variance, quarrel. 3. To seek opportunities to injure. கத்திப்போர், s. A sword-fight, வாட்போர். கத்திமுனை, s. The point of a sword. கத்தியுறை, s. A scabbard, the sheath of a sword. கத்தியையுருவ, inf. To draw a sword. கத்திவாள், s. A crooked sword. கத்திவீச, inf. To brandish a sword. மடக்குக்கத்தி, s. A folding knife. வெட்டுக்கத்தி, s. A hatchet. சூரிக்கத்தி, s. A little knife. அம்பட்டன்கத்தி, s. A razor. 15)

kruvi (p. 96) s. An instrument, tool, weapon, implement, ஆயுதப்பொது. 2. Organs, faculties, either of body or mind, அகக்கருவிபு றக்கருவிகள். 3. Means, materials-as for a sacrifice, உபகரணம். 4. (p.) Armor, coat-ofmail, கவசம். 5. A saddle, குதிரைக்கல்லணை. 6. An assembly, கூட்டம். 7. Connexion, concatenation, cohesion, தொடர்பு. 8. Clouds, மேகம். 9. A guitar, யாழ். 1. A lute, வாச்சி யம். 11. Friendship, நட்பு. 12. Musical instruments, பஞ்சகருவி, in general applicable to the five kinds, viz.: (1.) தோற்கருவி, instruments made of skins. (2.) துளைக்கருவி, wind instruments. (3.) நரம்புக்கருவி, stringed instruments. (4.) கஞ்சக்கருவி, instru ments of metal--as cymbals, bells, &c. (5.) மிடற்றுக்கருவி or கண்டக்கருவி, the animal throat--as of men, birds, &c. 13. Every thing belonging to a lute, வீணைக்கருவி. கருவியுங்காலமும், Means and opportunity. கருவிகரணங்கள், s. The faculties, senses and intellectual powers. கருவிகரணாதிகள், s. The powers and faculties of the soul and body. கருவிகழலல், v. noun. Being greatly exhausted, wearied, &c. கருவிகாண்டம், s. A primer. கருவிகுறைய, inf. To be reduced --as the powers of the body and mind near death. கருவிநூல், s. Elementary books. கருவிப்புட்டில், s. A scabbard or other sheath for instruments, ஆயுதவுறை. கருவிப்பை, s. A barber's bag or instrument case, அடைப்பம். குதிரைவாய்க்கருவி, s. The bridle of a horse. மயிர்க்கருவி, s. A brush. உரையறிகருவி, s. A touch-stone. நிறையறிகருவி, s. Balance. 165)

kuṭṭam (p. 117) --குஷ்டம், s. Leprosy in general, embracing many kinds, தொழு நோய். Wils. p. 236. KUSHT'A. குட்டக்கரப்பன், s. A white scabby eruption or scurf spreading over the whole surface of the body. *குட்டநாசனம், s. White mustard, வெ ண்கடுகு. Wils. p. 236. KHSHT'ANASANA. குட்டம்பிடிக்க, inf. To come on--as the leprosy; to be afflicted with leprosy. 2. To be covered with a scabby eruption. குட்டம்பிடித்தவன்--குட்டரோகி--குட் டன், s. A leper. நீர்க்குட்டம், s. Watery leprosy. வெண்குட்டம், s. The white leprosy. 20) *

kuṭṭai (p. 118) s. Shortness, dwarfishness-as af a person, குள்ளம். 2. A pool or pond. சிறுகுளம். 3. A handkerchief, a small shawl, கைத்துண்டு. 4. [prov.] Stocks, either for the legs, or the hands, தொழுமரம். 5. A white scabby eruption, considered contagious, ஓர்குட்டநோய். குட்டையன், s. (fem. குட்டைச்சி.) A short man. 2. A person affected with the குட்டை eruption. குட்்டையாக்க, inf. To cut short, to curtail. குட்டையாயிருக்க, inf. To be short. குட்டைபோட--குட்டைமாட்ட, inf. To put in the stocks. குட்்டைபிடிக்க, inf. To be covered with the குட்டை eruption. 2)

kuppi (p. 122) s. A Phial, a flask, a bottle, ஓர்விதகுடுவை. Wils. p. 239. KUPEE. 2. A small golden ornament, worn on the hair of women, மாதர்சிரசணியுளொன்று. 3. The screw of a lute, யாழின்குப்பி. 4. A ferrule or knob at the end of a scabbard, bullock's horns, elephant's tusk, spout of a kettle, &c., பூண். 5. [prov.] An ear-ring of a particular shape, குப்பிக்கடுக்கன். காசிக்குப்பி, s. A phial containing holy water from the Ganges at Benares. குப்பிமுடிக்க, inf. To fasten the குப்பி ornament in the hair-tuft. குப்பிச்சாரம், s. A mineral salt, காசிச் சாரம். குப்பிலவணம், s. A medicinal salt, வளையலுப்பு, Fel vitri, L. குப்பிவைப்பு, s. The process of chemical preparation in an alembic. 2 The materials for the chemical preparation. குப்பிக்குட்சமைந்தகன்னி, s. A kind of arsenic, பஞ்சபட்சிபாஷாணம். 3)

kottai (p. 146) s. [vul.] Decay, rottenness, cariousness, blemish, சொத்தை. கொத்தைநூல், s. Cotton yarn with particles of the pod adhering to it. கொத்தைப்பல், s. Carious teeth. கொத்தையாராய, inf. To examine cloth in order to pick out the particles of husk or pod. கொத்தையுடல், s. A scabby state of body. கொத்தையும்நெருடுமானசீலை, s. Inferior cloth, rough and having particles of the fibrous covering of the cotton woven into it. 71)

kōcam (p. 148) s. Egg, முட்டை. 2. Penis; also the scrotum, ஆண்குறி. 3. Sheath, scabbard, case, receptacle, உறை. These sheaths are five, one within the other. 4. Treasures, stores--as gold or silver plate, jewelry, &c., பலபண்டம். 5. A store house, a treasury, பண்டசாலை. 6. A treatise, a book, especially a dictionary, or vocabulary, புத்தகம். W. p. 252. KÔSHA. 7. (சது.) Covered or ornamented parts of a fortress-wall, மதிலுறுப்பு. 8. Street, வீதி. (p.) 9. [in Hindu philosophy.] A covering or case for the organised soul, கவசம். Cases supposed to invest to soul are five; 1. அன்னமயகோசம்; the body sustained by food. W. p. 4. ANNAMAYAKÔSHA. 2. பிரா ணமயகோசம்; the vital, external organs. W. p. 586. PRANAMAYAKÔSHA. 3. மனோமயகோ சம்; the mental organs with the faculty of thought, (மனம்.) operating through the senses. 4. விஞ்ஞானமயகோசம்; the supposed organs of intellectual perception with the faculty of intellect (புத்தி.) 5. ஆனந்தமய கோசம்; supreme felicity in which the soul is so entirely absorbed as to be unconscious of everything else. W. p. 113. ANANDAMAYAKÔSHA. 9)

cirngku (p. 185) s. An eruption, ulcer; the ulcers, or scabs individually in the itch, &c., ஓர்புண். 2. Itch, சொறி. இரும்பெடுத்த கையுஞ் சிரங்குபிடித்த கையுஞ் சும் மா இராது. The hand armed with iron, or covered with itch, cannot be quiet. சிரங்கரிக்க, inf. To itch. சிரங்கள்ளிப்போட--சிரங்கள்ளிக்கொட் ட--சிரங்குவாரிப்போட, inf. To break out thickly, as the itch. சிரங்காறுதல், v. noun. Healing of the itch. சிரங்குகுத்த, inf. [prov.] To break itch-pustules with the nails, for relief from itching. சிரங்குசொறிய, inf. To scratch when itching. See சொறி. v. சிரங்குஞ்சீயுமாயிருக்க, inf. To be afflicted with running eruptions. சிரங்குண்டாக--சிரங்குவர,--சிரங்குபிடி க்க, s. To break out, as the itch. சிரங்குதிர, inf. To cast off itch scabs. சிரங்கெண்ணெய், s. An oinment for the itch. (Modern.) சிரங்குப்புண், s. Itch-sores or ulcers. சிரங்குள்ளடங்கல், v. noun. Striking in of the itch--considered dangerous. சிரங்கெரிவு, s. Irritation or burning of the itch. தோடகச்சிரங்கு--தோடஞ்சிரங்கு--தோ ட்டுச்சிரங்கு, s. [prov.] A kind of itch with large scabby ulcers. நமுட்டுச்சிரங்கு, s. Itch like prickly heat. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch with very large blotches. See ஆனை. அரிசிரங்கு, s. See அரி, v. சொறிசிரங்கு, s. A small kind of itch causing very annoying sensations. சிறுசிரங்கு, s. Small eruptions on the skin. உமிச்சிரங்கு, s. [prov.] A very small kind of itch having a continued irching and excessive burning. 39)