aḥkm (p. 1) s. Grain, தானியம், as, அஃகஞ் சுருக்கேல், Make not grain scarce (dear,) (p.) 4)

angkitam (p. 5) s. A scar, mark on the body, உடற்றழும்பு. 2. Name given to the hero of a poem, பாட்டுடைத்தலைவன். (p.) 31)

aruku (p. 24) கிறேன், அருகினேன், வேன், அருக, v. n. [prin. 3d person neuter.] To become scarce, be reduced, diminish, கு றைய. 2. To happen rarely, be of uncommon occurrence, அருகிவர. 3. To die, சாக. 4. [improp. அருவு.] To drip, dribble, drop, ஒழுக. 5. To approad embrace, அணைய. 6. To smart, prick, &c. as the eye from dust, கண்ணருக. அருகவெட்டல், v. noun. Cutting closely. நீரருகிப்பாய்தல். The water dripping, little by little. அருகல், v. noun. An embrace, அணை கை. 2. Approaching, கிட்டுகை. 3. Diminution, குறைகை. 4. Dying, சாதல். (p.) 51) *

arukku (p. 25) கிறேன், அருக்கினேன், வேன், அருக்க, v. a. To diminish, குறைக்க. 2. To make scarce, reduce in quantity, சுருக்க. 3. v. n. To keep back from others use, (as keeping up grain, making it scarce and dear,) to stand out in bargaining, stickle, haggle, அருக்காணிபண்ண. 4. To grudge, spare reluctantly, give sparingly, show unwillingness to serve or benefit another, அழுக்காறடைய. (திரிகடுகம்.) நீரருக்கிமோர்பெருக்கி நெய்யுருக்கியுண்பவர்தம் பே ருரைக்கப்போமே பிணி. He who drinks his water after boiling, his curds diluted, and his butter made ghee, will find sickness flee at the sound of his name. அருக்கு, v. noun. Scarceness, அ ருமை. 2. Haggling in a bargain, reluctance to do a kindness, &c., அருக்காணி. 3. Fearing, அஞ்சுகை. 5) *

arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

aruvu (p. 26) கிறது, அருவினது, ம், அ ருவ, v. n. [improp. for அருகு.] To stir, move, go out by little and little, flow as water by small degrees from a spring or from stage to stage down a mountain, மெல்லெனச்செல்ல. 2. As அருந்தலாக, to be scarce. 3. To approach, கிட்ட. 4. To smart as the eyes, கண்கரிக்க. 15)

aẕi (p. 32) கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, effaced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a promise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற. அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு. அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது. அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு. அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.) அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி. அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு. அழிம்பு, s. [vul.] The nin-payment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest motives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, injury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property. அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman. அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன். அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes. அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள். அழியாமை, neg. v. noun. Incorruption, immortality, imperishableness, கெடாமை. அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு. கற்பழியாதபெண், s. A pure virgin. அழிகை, v. noun. Destruction, decay, ruin, சிதைவு. அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before. அழிவின்மை, neg. v. noun. Freedom from decay. அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு. கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely. நிறையழிதல், v. noun. Being disheartened, dispirited, without hope. 7)

intiram (p. 46) s. An organ of sense-as இந்திரியம். 2. [in comp.] Excellency, what is best, மேன்மை. Wils. p. 131. INDRA. (p.) இந்திரகோபம், s. A scarlet insect appearing after rain, the cochineal, தம் பலப்பூச்சி, Coccinella; [ex இந்திர, best, கோ, light, et ப, which nourishes.] Wils. p. 131. INDRAGOPA. இந்திரசாலம், s. Conjuring, juggling--one of the sixty-four கலைஞானம்; [ex சாலம், net.] Wils. p. 132. INDRAJALA. இந்திரமாசாலம், s. The art of producing supernatural and wonderful appearances, இந்திரசாலம். இந்திரநீலம், s. Sapphire. Wils. p. 132. INDRANEELA.. இந்திரவல்லி, s. The கொத்தான் plant or creeper, Cassyta filiformis, L. 2. The பிரண்டை creeper. இந்திரவாசம், s. The நெய்தல் plant, Nymph&ae;a pubescens, L. 16) *

impūṟl (p. 47) s. A root for dying scarlet--as சாயவேர், Chaya root or Indian madder, Oldenlandia umbellata, L. இம்பூறற்சக்களத்தி, s. A plant, Hedyotis dichotoma. 21)

ucuppu (p. 59) கிறேன், உசுப்பினேன், வே ன், உசுப்ப, v. a. [vul.] To excite, rouse, wake up, incite dogs--to scare, fray, drive away-- as birds, &c., எழுப்ப. 45)

uṭl (p. 59) s. Body--human or brute, bodily constitution--one of the three obstacles to piety, சரீரம். 2. (p.) A consonant, மெய்யெழுத்து. 3. Gold, பொன். மறுப்படாவுடலேழுபொதிதந்துநீவாழியே. Do thou prosper giving (me) seven bags of gold. உடலிரண்டுயிரொன்று. A shellfish, கிளிஞ்சில். 2. Intimate friendship-two bodies but one life, சிநேகம். உடலிலான், s. Kama, the Hindu cupid, காமன். (p.) உடலெடுக்க, inf. To take a body, to be born. 2. [prov.] To fatten, become fat or fleshy--as cows. உடலெரிவு, s. Smarting or burning sensation all over the body. உடலெழுத்து, s. An inanimate letter, a consonant. உடல்வாசகம், s. The body of a writing in bonds, &c., exclusive of signatures and of a letter exclusive of salutation, &c., நெட்டெழுத்துவாசகம். உடல்வேலை, s. Body of a work, chiefly applied to painting or other ornamental work, பரும்படியானவேலை. உடற்கருவி, s. Body armor. உடற்குறை, s. A headless body, முண்டம். 2. Any blemish in the body, உறுப்புக்குறை. உடற்கூறு, s. Anatomy, the component parts of the human system, சரீ ரக்கூறு. உடற்கூற்றுத்தத்துவம், s. The principles of anatomy or the description of the component parts of the body. உடற்கொழுப்பு, s. A disease which creates a dislike to food. உடற்றழும்பு, s. A scar, a cicatrice, the mark of a stroke or blow, உடலின்மறு. குதிரையுடலன், s. [prov.] A bull having his belly straight and narrow as that of a horse. 84)

uttariyam (p. 60) --உத்தரீயம், s. A garment worn by either sex. loosely thrown over the shoulders, a shawl, a scarf, a mantle, ஏகாசம். Wils. p. 142. UTTARYA. 35) *

urppu (p. 63) கிறேன், உரப்பினேன், வே ன், உரப்ப, v. n. and a. To whoop, vociferate inarticulately or otherwise--as in driving cattle, scaring away birds, beasts, or human beings, to menace or intimidate by shouts, to bluster, shout, call, அதட்ட. 2. To urge forward beasts of burden with shouts, துரத்த. 3. (p.) To pronounce with aspiration, as the second letter in each of the five series of Sanscrit gutterals, உரத் தொலிக்க. ஆனையையுரப்பிலிடு. Frighten away, or drive the elephants along. ஒருவரேயெதிரினிங்ஙனுரப்பியேதுரப்பர். If but one should oppose them, he may rout them all merely by a menacing shout. உரப்பிப்பார்க்க, inf. To use menace, boisterousness, &c., in order to try the courage of any one to beat him down, &c. உரப்பியடிக்க, inf. To attempt, overcome by boisterous talk, overcome in whole, or in part. உரப்பு, v. noun. Bluster, shout, vociferation, whoop, call, அதட்டுகை.

us (p. 59) s. A hiss, a sound for setting on or inciting dogs, for scaring away birds, &c. உஸ்என்றோட்ட, inf. To scare, scare away by hissing. 67)

ūṟu (p. 71) s. Touch, feeling, sensation, தீண்டுகை. 2. Misfortune, obstacle, disaster, mishap, இடையூறு. 3. A scar, a wound, a maim, a hurt, or injury inflicted by violence, காயம். 4. Killing, murder, கொலை. 5. Evil, mischief, blight, தீமை; [ex உறு.] (p.) --Note. There are eight kinds of ஊறு or sensations given, viz.: 1. வெம்மை, heat. 2. தண்மை, cold. 3. மேன்மை, Softness, thinness, fineness. 4. வன்மை, hardness. 5. நொய்மை, slenderness, tenuity. 6. சீர்மை. smoothness. 7. இழுமெனல், slipperiness, 8. சருச்சரை, roughness, unevenness. ஊறுகாட்டினர்க்கு. To those who inflict wounds, &c. ஊறுகொள்ள, inf. To receive a hurt, suffer violence, காயங்கொள்ள. (இ ராமா.) ஊறுகோள், s. Injury, violence, wounds inflicted, காயம். 2. Murder, கொ லை. (p.) ஊறுபாடு, s. Wounds, scars, காயம். 2. Injury, damage, violence, தீமை. 3. The four ways of inflicting injury, viz.: எறிதல், குத்தல், வெட்டல் and எய்தல். ஊறுவைக்க, inf. To cause a mark, or scar--as with the nails, teeth, &c.; to wound. 9)