añcaṉam (p. 7) s. Blackness, darkness, black coloring, கறுப்பு. 2. A collyrium or black paint for the eyelids, கண் ணுக்கிடுமை. 3. A black coloring or magic ointment put on the hand, &c. to assist in discovering lost, stolen, or concealed property; a species of magic, சேமப்பொருள் முதலியகாட்டுமை. 4. One of the eight elephants which support the world, being that of வருணன், regent of the west point, மேற்றிசையானை. Wils. p. 14. ANJANA. 5. Medicine for the eye when a person is bitten by a venomous snake, and also for one who has fits, கலிக்கம். 6. A black stone, marble, சலவைக்கல். (p.) அஞ்சனக்கலிக்கம், s. A magic ointment rubbed on the eyes or palms of the hand of one who wishes to discover any thing lost. அஞ்சனக்கல், s. Sulphuret of antimony, a combustible used in fireworks, giving a blue flame. See நிமிளை. (M. Dic.) அஞ்சனக்காரன், s. A soothsayer, conjurer, sorcerer. அஞ்சனக்கோல், s. A paint brush or pencil to blacken the eyelids. அஞ்சனத்திரயம், s. Three species of magical ointments, viz., பூதாஞ்சனம், that which assists in discovering whether a person is possessed or not; சோராஞ் சனம், that which assists in discovering stolen property; and பாதாளாஞ்சனம், that which assists in discovering treasure buried under ground. அஞ்சனபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of native arsenic. அஞ்சனமெழுத, inf. To paint the eyes. அஞ்சனவண்ணன், s. Vishnu, the blue colored, திருமால். அஞ்சனாவதி, s. The female of the elephant supporting the north-east, or the eighth angle, of the world, வடகீழ்த்தி சையானைக்குப்பெண்யானை. அஞ்சனி, s. A small flower-tree, காயா, Memecylon, L. 2. A grass, நாணற் புல், Saccharum, L. (p.) 39) *

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kri (p. 96) s. Charcoal, நெருப்புக்கரி. 2. Blackness, crock, snuff of a lamp &c., கரு மை. (c.) 3. (p.) Poison, நஞ்சு. 4. The hard part of timber, வைரம். 5. Witness, evidence, testimony, சாட்சி, 6. Example illustration, திருட்டாந்தம். மயிர்ச்சுட்டுக்கரியாகுமா. Can charcoal be made of hair? i. e. what profit can accrue from mean savings, &c. அவளொருகரிநாய். She is a black dog; i.e. she is an ugly creature. கரிகறுக்க, inf. [vul.] To grow black, to become very dark, மிகக்கறுக்க. கரிகறுத்துப்போயிற்று. It is become as black as charcoal. கரிகறுத்தமுகம், s. A face as black as charcoal either naturally, or with rage. கரிக்கட்டி, s. A piece of charcoal. கரிக்கட்டை, s. A quenched firebrand. கரிக்காரன், s. A charcoal dealer. கரிக்காந்தல், s. [prov.] Particles of charred olas, rice husk and such-like thin substances, cinders of light bodies. See கரந்தல். கரிக்கிடங்கு, s. A pit or hole for burning charcoal. கரிக்குடல், s. [prov. vul.] The great gut, the rectum, மலக்குடல். கரிக்குருவி, s. A black bird greatly esteemed for its song, கஞ்சனம். It is said to peck crows and other large birds and to drive them away, Graceola religiosa. 2. A small black bird, ஓர்சிறுகுருவி. கரிக்கொள்ளி, s. A charred brand extinguished, குறைக்கொள்ளி. கரிக்கோடிடுதல், v. noun The appearing of soft hairs on the chin of young men. கரிச்சட்டி--கரிப்பானை, s. Begrimed, smutty pots. கரிச்சாம்பல், s. Black ashes, கறுத் தசாம்பல். கரிச்சுட, inf. To burn charcoal, to char, கரியுண்டாக்க. கரித்தண்ணீர், s. Water in which collied chatties have been washed. கரித்துண்டு--கரித்துணி, s. A dirty begrimed rag or cloth, கரிச்சீலை. கரிநெருப்பு, s. Fire made of charcoal, கரியிலுண்டானநெருப்பு. கரிப்பிடிக்க, inf. To be collied, be begrimed with soot, &c.--as a vessel on the fire, கரிப்பற்ற. கரிப்புரள, inf. To be collied, as clothes, &c. கரிப்புறத்திணை, s. Rules for explaining and proving a doctrine from the written and testimonies of the learned, சாட்சிப்புறத்திணை. கரிப்பூச, inf. To begrime with the smut of charcol. என்முகத்திலேகரிப்பூசிப்போட்டான். He has begrimed my face; i. e. brought a disgrace on me. கரிமருந்து, s. Powder used for fireworks, of which charcoal, is the essential ingredient, வெடிமருந்து. கரிமுண்டம், s. [vul.] A very dark person, lit. a lump of charcoal, மிகக்கறுத்த வன். 2. A hideous ghost mentioned to frighten children, கோரரூபி. கரிமுரடு, s. A quenched fire-brand. கரியல், s. [prov.] A tree or plant stinted and grown blackish, வளராமரம். கரியல்வடலி, s. [prov.] A young stinted palmyra having dried leaves on it, பனங்கருக்கு. 99)

kṟḷ (p. 101) s. [prov. corruption of கறை]. Rust, dross, stain, blood, &c. கறட்பற்று, s. Formation of rust, &c. புகையிலைக்கறள், s. The soot of the tobacco concreting in the stomach inducing cough, &c. 2. The blackening of teeth by tobacco smoke. 19)

kātl (p. 104) s. Warm attachment, fondness, love, affection, அன்பு. 2. Desire, longing for, ஆசை. 3. Intentness, earnestness, eagerness, ஆவல். 4. Lustfulness, passion, விரகம். 5. An object of love; emphatically, a son, மகன். 6. A species of poem commonly on divine subject, calculated to move the affections, ஓர்பிரபந்தம். 7. The cry, screech, or chirp of certain birds, &c., considered ominous, ஆந்தை கெ வுளி முதலியவைகளின் ஒலி. காதற்சிறப்புரைத்தல், v. noun. Expression of warm desire or love, as of a lover to his mistress, ஆசை மிகுதியைச் சொல்லல். (p.) காதற்பரத்தை, s. A kept mistress, being the daughter of a சேரிப்பரத்தை. ஆந்தைக்காதல், s. The screeching of an owl. 2. A treatise on divination or sooth-saying by the screech of an owl. பஞ்சபட்சிக்காதல், s. A treatise on sooth-saying by the screech, cry notes of the following five birds; ஆந்தை, an owl. 2. கோழி, a cock. 3. மயில், a peacock. 4. காகம், a crow. 5. வல்லூறு, a hawk. பேரின்பக்காதல், s. A poem in which a person is introduced as expressing his desire after true happiness. காதலன், s. Husband, தலைவன். 2. A lover, a suitor, a suitor, அன்பன். 3. A friend, a dearly beloved person, சினேகன். 4. A son, மகன். 5. A companion, a choice associate, தோழன். (சது.) நெஞ்சத்தார்காதலவர். My lover is in my heart. (குற.) காதலி, s. A wife, தலைவி. 2. A female friend, a beloved associate, தோழி. 3. A daughter, மகன். (சது.) காதலிக்க, inf. To be fond of, warmly attached to, அன்புகூர. 2. To long for, to like, desire, lust after, பேரா சைகூர. காதலித்தோர், s. Associates, friends, சினேகர். 2. Lovers, ஆசையுற்றோர். காதன்மை, s. Affection, attachment, அன்பு. (நீதிநெ.) 20) *

kuṭukuṭu (p. 117) s. A rumbling noise, a guggling or sound of water running out of a vessel with a narrow mouth, ஒலிக்குறிப்பு. குடுகுடுக்க, inf. To rumble; to rattle. 2. To be in a great hurry. குடுகுடுகிழவன், s. A tottering, decrepit man; a very old man, தளர்ந்தவய தோன். குடுகுடுக்கை, s. A dry cocoanut in which the kernel rattles, காய்ந்தொலிக்குந் தேங்காய். குடுகுடுப்பை, s. Any thing hollow with a rattling inside, குடுகுடுக்கும்பொருள். 2. A small kind of taborine, ஓர்விதப்பறை. 3. [prov.] A wooden clapper for scaring away birds, மாமணி. தலைகுடுகுடுப்பைப்பற்றிப்போயிற்று. [prov.] The head is become very dry from want of oil. குடுகுடுப்பைக்காரன், s. A sooth-saying beggar with a குடுகுடுப்பை taborine. குடுகுடெனல், v. noun. Gurgling, rattling, rushing, &c., ஒலிக்குறிப்பு. குடுகுடென்றோடுகிறான். He shuffles along very fast. 8) *

kōṭngki (p. 148) s. [loc.] A diviner, soothsayer, வருங்காரியஞ்சொல்வோன். Sometimes கோடாங்கி. கோடங்கிபார்க்க, inf. To consult, &c., a diviner. 32)

kōṭāngki (p. 148) s. [loc.] A masquerade, வேஷக்கூத்து. 2. Women's cloth, மாதராடை. 3. A soothsayer--as கோடங்கி.

cantappāṇam (p. 159) s. [prov. vul. but correctly சந்தர்ப்பணம், from Sa. Santarpan'a, emollient, soothing.] A kind of salve applied to boils or tumors, ஓர்மருந்துச்சேர்வை. 81)

camātāṉam (p. 163) s. An equable state, peace, tranquillity, composure, equanimity, கலக்கமின்மை. 2. Consent, agreement, சம்மதம். 3. Reconciliation, ஒப்புரவு. 4. A reconciliatory answer in reasoning, தக்க வுத்தரம். (c.) 5. The stoicism or indifference of the Yogi or Gnani to terrestrial things, மனவவைவு; [ex சமம், quiet, et ஆதானம், having.] 6. W. p. 896. SAMADHANA. Deep and devout meditation, restraining the mind from external objects, entire abstraction, யோகநிஷ்டை. சமாதானகரணி, s. A medicament that restores distorted or otherwise disfigured limbs, features, &c., காயத்தானெகிழ்ந்தவுறுப்பு களைக்கூட்டுமருந்து; [ex கரணி, maker.] சமாதானக்கொடி, s. A flag of truce, or of peace. சமாதானக்கட்டுப்பாடு, v. noun. Social bond or union. சமாதானத்தினாவி, s. [in Christian usage.] The spirit of peace. சமாதானப்பட--சமாதானமாக, inf. To be tranquil, peaceable, quiescent. 2. To consent, சம்மதிக்க. சமாதானப்படுத்த--சமாதானம்பண்ண, inf. To quiet, calm, assuage, tranquillize. 2. To placate, to pacify, to compose, soothe. 3. To induce consent. சமாதானம்பேச, inf. To treat or sue for peace. சமாதானவுருவகம், s. [in rhet.] A species of metaphor, ஓரலங்காரம். மனச்சமாதானம், s. Tranquillity of mind. 2. The stoicism of the ascetic whose passions are annihilated--as சமா தானம், 5. நித்தியசமாதானம், s. Eternal rest, everlasting felicity. [Christian usage.] 9) *

cāttiram (p. 176) --சாஸ்திரம், s. Scripture, written works on science, philosophy, &c., கலைநூல். 2. Astrology, astronomy, சோதிடம். 3. Any of the mystical science for ascertaining and predicting future events, அதி நூல். 4. Divination, sooth-saying, prognostication by any of the mysterious arts, ஆரூடம். 5. Religious or other institutes as laid down in writings and considered, of divine origin or authority, including the Vedas, Agamas, Puranas, incantations, works on medicine, mathematics, law, mechanics, erotics, &c., வேதாகமமுதலி யன. 6. Any of the systems of philosophical theology--as the Sidhanta, the Vedanta, the Potanta, &c., வேதாங்கம். 7. Religious, ceremonial, or other rules, laws, precepts, &c., as laid down in the sacred writings, விதிப்பிரமாணம். W. p. 841. S'ASTRA.--Note. The three சாத்திரம் or systems of philosophical religion; are. 1. சாங்கியம், the Sankhya system, the founder of which was Kapila, maintaining that perfect bliss consists in the entire subjection of the three gunas, which proceeded from the threefold origin of the eternal, unoriginated Maya; 2. பாதஞ்சலியம், the Yoga philosophy, as taught by Pathanjali, distinguished from the ceremonial; 3. வே தாந்தம், the theological portion of the Vedas as contained in the Upanishads. The founder of this last school was Vyasa, and its most celebrated supporter was Sankaracharya. It makes the divine being the the soul of the Universe, and is a system of Pantheism. See வேதாந்தம். The six சாஸ்திரம் or philosophical systems are; 1. வேதாந்தம், theology, as the highest knowledge. (See above); 2. வைசே ஷிகம், the Vaiseshika doctrine, morality, or ethics, a branch of the Nyaya or logical school instituted by Kanada; 3. பாட் டம், the system of Bhatta'charya, in an epic poem containing narrations; 4. பிர பாகரம், ceremonial law; 5. பூருவமீமாஞ்சை, antiquity or works and actions of old times, elucidating the Karma-kanda of the Vedas, originating with the Muni Jaimini; 6. உத்தரமீமாஞ்சை, logic, the same as the Vedanta, founded on the Gnana-kanda, or theological portion of the Vedas, and treating of God as the soul of the Universe. It is ascribed to Vyasa. சாத்திரத்துக்குக் கொஞ்சங் கூட்டிக்கொள். Take a morsel for form's sake, (lit.) in order to conform to the shastra. சாத்திரக்காரன், s. An astrologer, a diviner, a soothsayer. 2. The author of a shastra, ஆக்கியோன். சாத்திரங்கேட்க, inf. To consult an astrologer or other diviner. சாஸ்திரக்கியன், s. A man of science, a learned man, a pundit, பண்டிதன். (R.) சாத்திரசாலை, s. A college. (R.) சாத்திரசித்தம், s. Sentiment, meaning, doctrine, &c., maintained in a shastra, நூலினாலுறுதிப்பட்டது. (p.) சாத்திரஞ்சொல்ல, inf. To foretell, prognosticate by astrology, augury, &c., to divine. 2. To assert authoritatively as the shastras, தீர்ப்பாயுரைக்க. சாத்திரதீட்சை--சாத்திரதீக்கை, s. Written instruction, the scriptures as one of the modes of enlightening the mind of a disciple. See தீட்சை. சாத்திரமுறை--சாத்திரவிதி, s. The precepts, injunctions, &c., of the shastras. சாத்திரம்பார்க்க, inf. To consult astrology, &c., at the birth of a child, for the site of a house, an undertaking, &c. சாத்திரம்பண்ண--சாத்திரஞ்செய்ய, inf. To make religious ceremonies prescribed in the shastras. சாத்திரி--சாத்திரவாதி, s. [com. சாஸ்திரி.] An astrologer, a soothsayer, a diviner, a prognosticator. 2. A doctor of Sanscrit literature. 35) *

cāntam (p. 176) s. Calmness, tranquillity, peaceableness, stillness, quiescence, அமைவு. 2. Mildness, meekness, composure, peace, resignation, சாதுத்தன்மை. 3. Patience, longsuffering, passiveness, placidity, பொறுமை. (c.) 4. One of the varieties of the passions, as exhibited in poetry and the drama, நவரசத்தொன்று. See இரசம். W. p. 837. S'ANTA. 5. (an elongation of சந்தம்.) Sandal, சந்தனம். 6. (as an auspicious term.) Cow-dung, also human dung, more commonly சாந்து, சாணி. 7. Coolness, குளிர்ச்சி. (p.) சாந்தகுணம், s. Meekness, mildness, calmness, placidity, as சாத்மீகம். சாந்தப்பட, inf. To be pacified, mitigated, assuaged, to acquiesce, தணிய. சாந்தப்படுத்த--சாந்தம்பண்ண, inf. To pacify, still, calm, tranquilize. 2. To sooth, to assuage. சாந்தமாய்ப்போக, inf. To grow mild, to abate--as a disease, storm or rage. (c.) சாந்தமுகம், s. A calm, placid, unruffled or peaceable countenance. சாந்தரசம், s. The pleasures of tranquillity. 2. Quiescence, as exhibited on the stage or in poetry; [ex இரசம்.] சாந்தசந்திரோதயம், s. The name of an excellent medicine, ஓர்குளிகை. (R.) சாந்தலிங்கதேசிகர், s. The name of the author of வைராக்கியசதகம். சாந்தரூபம், s. A quiescent state, entire passiveness--as the state of the Yogi, யோகநிஷ்டை. (உபநிட.) சாந்தன், s. A mild, gentle, patient person, சாந்தமுடையோன். 2. Argha of the Jainas, அருகன். 3. Buddha, புத்தன். (சது.) சாந்தை, s. A meek woman. (p.) 48)

cuṟṟm (p. 198) s. Kindred, relations collectively or individually, family connections, உற வு. 2. Adherents, attendants, உற்றார். (c.) சுற்றத்துக்கழகுகுழவிருத்தல். It is beautiful for relations to dwell together. (Avv.) சுற்றத்தார், s. Relations, kindred. 2. Attendants, auxiliaries. 3. Trusty servants, household dependents.--Note. Royal dependents are five: 1. நட்பாளர், intimate friends, confidential adherents, companions. 2. அந்தணாளர், priests, brahmans. 3. மடைத்தொழிலர், cooks, confectioners. 4. மருத்துவக்கலைஞர், doctors, physicians. 5. நிமித்திகப்புலவர், soothsayers, augurers, prognosticators. சுற்றந்தழால், v. noun. Living in harmony with relations, சுற்றந்தழுவுதல். (குற.) தந்தைவழிச்சுற்றம், s. Relationship by the father's side. See ஞாதி. (c.) தாய்வழிச்சுற்றம், s. Maternal consanguinity. (c.) 110)

tṭvu (p. 221) கிறேன், தடவினேன், வேன், தடவ, v. a. and v. n. To stroke, embrace, fondle, to soothe, by patting or stroking, தடவர. 2. To grope, to feel one's way with the hands or feet as in the dark, to feel about, தெரியாமற்தடவ. 3. To anoint--as with liniment, to smear softly, to spread on lightly, எண்ணெய்முதலியதடவ. 4. To bedaub, besmear; to dirty, பூச. 5. To play on a lute with a bow, வீணைவாசிக்க. 6. To measure out very scantily, to strike off the measure too closely, முகந்தளந்துதடவ. 7. (fig.) To act, execute, or perform very slowly, மெதுவாகச்செய்ய. (c.) 8. [prov.] To make very thin pan-cakes, &c., பண்ணி காரந்தடவ. 9. (fig.) To wave in the air, as tops or branches of trees, or banners, as if feeling around, நுனியசைய,--Note. Stroking the back shows affection; the feet, submission; the face or chin, pity, affection, or supplication. தடவக்கொடுக்க, inf. to let one stroke the back. 2. [prov.] To yield too much, to be too submissive. தடவிக்கொடுக்க, inf. To stroke a person, beast, &c. 2. To give short measure. இருந்துதடவ, inf. To sit groping; from great age, blindness, &c. தடவிக்கொண்டுதிரிய, inf. To walk about groping. தடவியளக்க, inf. To measure scantily, with the measure. தட்டித்தடவிவர, inf. To come stumbling and groping. தாடியைத்தடவ, inf. To stroke the chin as supplicating favors. வீடெல்லாந்தடவிப்பார். Search for it all over the house. எல்லாந்தடவிக்கொண்டுபோய்விட்டான். He has scraped up all, and gone. அவனைத்தலைதடவிப்போட்டார்கள்.....They have stripped him of every thing. மரமெல்லாந்தடவிக்கொண்டுவந்துவிட்டான். He has climbed every tree; i. e. has plucked and brought away every thing. 73)