acṭu (p. 5) s. Meanness, lowness, கீழ் மை. (p.) 2. Fault, குற்றம். 3. (c.) A small splint, a loose, uneven portion of a surface, as on a plate of metal, the finger nail, &c., உலோகங்களிற் பேருமசடு. அசடர், s. Low-caste people, illbred persons, கீழ்மக்கள். 62)

kṭṭai (p. 88) s. A block, a log, a small stump, a slab, a clump, குற்றி. 2. A post or stake to fasten an animal to, கடாவுமுளை. 3. Fire-wood, விறகு. 4. A short low dwarfish thing, thing grown short by use, worn off--as a pen, &c., தேய்ந்தது. 5. A lifeless body, உடல். 6. Defect, imperfection, inferiority, குறைவு. 7. The refuse or residuum of கேழ்வரகு, தினை and சாயவேர் root after pounding and sifting, திப்பி. 8. Roughness of the beard after shaving, மயிர் க்கட்டை. இந்தச்சீலையகலக்கட்டை. This cloth is narrow. இதுமுழக்கட்டையானசீலை. This cloth is deficient in length and breadth. அந்தமரத்திற்கிந்தமரங்கட்டை. This piece of timber is shorter than that. கல்வியிலவன்கட்டை. [prov.] He is deficient in learning. கட்டைகடாவ, inf. To fasten a splinter or pointed stick, &c. கட்டைக்காலி, s. [prov. vul.] A bear, கரடி--as short legged--and sometimes applied to women, cows, &c. கட்டைக்குரல், s. [prov.] A weak voice, கம்மினகுரல். கட்டைக்குருத்து, s. [prov.] The last tender leaf of a plantain which envelopes the sheath or blossom and shoots out a little before it. கட்டைநெருப்பு, s. Coal fire. கட்டைப்புத்தி, s. Shallow wit, weak intellect, stupidity, தடிப்புத்தி. கட்டையடிக்க, inf. To pass a stick through a plucked jack-fruit to ripen it, ஆப்படிக்க. 2. To hurt the foot against a stump by striking on it, காலிற்கட்டையிடற. 3. To drive a stake into the ground to tie animals to, முளைகடாவ. கட்டையன், s. (fem. கட்டைச்சி.) A short person, குறளன். கட்டைவாக்கு, s. Dimness in a precious stone, இரத்தினத்தின்மங்கலொளி. கட்டைவிரல், s. The thumb or great toe, காலின்பெருவிரல். கட்டைவைத்தல், v. noun. [prov.] Collecting the stones in the hand in the game of கொக்கான். 2. Gaining in the game of singing verses. See ஈற்றெழுத்துக்கவி. முகக்கட்டை--மோக்கட்டை-முகவாய்க்கட்டை--மோவாய்க்கட்டை, s. The chin. எள்ளுக்கட்டை--எட்கட்டை, s. The stubble or stumps of Indian sesamum. 42)

kucci (p. 115) s. [a change of குச்சு.] A splinter, a peg, a bit of stick used for any purpose, மரக்குச்சு. 2. A hair-pin, மயிர்க்குச்சு. 21) *

kuccu (p. 115) s. A hut, a shed made of palm leaves, &c., சிறுகுடில். 2. A splinter, a plug, any bit of stick, மரக்குச்சு, &c. 3. A brush, a weaver's brush, பாவாற்றி. 4. Stalk of grass, &c., புற்குச்சுமுதலியன. 5. A stake of a tent driven into the ground to fasten the ropes, கடாவுமுளை. 6. A hair-pin, தலைமயிர்க் குச்சி. Wils. p. 239. KURCHCHA. 7. A tassel, a bunch, a collection, a cluster a tuft, குஞ்சம். Wils. p. 29. GUCHC'HA. 8. A fold, a plait, கொய்சகம். 9. A little bell of gold which girls wear in the ear, பொன்னின்குச்சு. குச்சுக்காரி, s. A common prostitute; lit. a mean hut-woman. குச்சுவீடு--குச்சில் s. A hut. குச்சுக்கட்ட, inf. To build a hut. 2. To plait the hair. குச்சுப்போட, inf. To make or put up a hut. குச்சுமட்டை, s. A painter's coarse brush. பற்குச்சு, s. A tooth-pick. 2. A small stick to clear the teeth with--for a brush. வேர்க்குச்சு, s. A weaver's brush made of grass roots. குச்சுப்புல், s. Tassel of grass. குச்சுப்புற்சாத்த, inf. To wipe the idol with fine grass. குச்சுப்பிடிக்க, inf. To make gears, to make tassels. குச்சுப்பிடித்துக்கட்ட, inf. To put a folded cloth. கொண்டைக்குச்சு--மயிர்க்குச்சு, s. A hair-pin. சிவிகைக்குச்சு, s. Tassel for a palankeen. பட்டுக்குச்சு, s. Silk-tassel. ஒட்டாங்குச்சு, s. A piece of pot-sherd. 26)

kumiẕ (p. 123) s. Bubble, blubber, நீர்க்குமிழி. 2. A knob--as of wooden slippers; a stud, a pommel, any thing round or convex--as the head of a nail, the chapter of a column, &c., திரண்டவடிவம். 3. A kind of thorny tree. Gmelina tomentosa, from which torches are made for travellers, ஓர்மரம். In poetry, the nose is often compared to the red குமிழ் flowers. 4. A reed, நாணல். (M. Dic.) 5. The hump of an ox, எழுத்துத்திமில். 6. A swelling or protuberance in the sole of the foot, உள்ளங்காற்கட்டி. குமியெழும்ப, inf. To form--as bubbles. குமிழாயிருக்க, inf. To be globular, bubble-like, spherical. குமிழாணி, s. A knob or stud. 2. A round-headed nail. குமிழங்கழி, s. A stick or staff of the குமிழ் tree. குமிழஞ்சூழ்-குமிழஞ்சுழுந்து, s. Torches of the குமிழ் splinters or branches, used by travellers. செங்குமிழ், s. The red குமிழ் shrub, Gmelina Asiatica. நிலக்குமிழ், s. A low species of the குமிழ் shrub. பெருங்குமிழ், s. The குமிழ் tree. 7)

cimpl (p. 185) v. noun. [vul. substantively.] A splinter, flake, fibre of boards; rough nap on the surface of coarse cloth, paper, &c., சிம்பு. See under, சிம்பு, v. n. சிம்பல்சிலும்பல், v. noun. Tatters, what is torn in tatters. (Colloq.) 17)

cimpu (p. 185) s. [vul.] A small splinter, flake, fibre, &c.; a splint rising on a smooth surface of wood or metal; also a hang nail, சிராய். 2. A chip, a flake from beaten iron, any small mass breaking off in flakes, scales, chips, &c., இரும்புத்துகள். 3. Fibre, நார். 4. Bambu-slits, or laths, மூங்கிற்சிம்பு. 5. A twig, young stalk, இளம்விளாறு. See சிலும்பு. (c.) சிம்புபறக்க--சிம்பெழும்ப, inf. To rise, as a splinter, a fibre, &c. (c.) சிம்புதெறிக்க, inf. To break into small flakes, splinter. சிம்புவெடிக்க--சிம்புவிட, inf. To shoot forth as young stalks. (c.) ஒருசிம்புப்புகையிலை, s. [prov.] A small piece of tobacco. 2. A single piece of tobacco from a bundle. (c.) சிம்புசிம்பாய்ப்போக, inf. To splinter, to be rent in pieces. 2. To be rent--as clothes; to be torn in tatters. 19)

cirāy (p. 185) s. [usage.] Splint, splinter, shivered chips of palmyra or other timber, மரச்சிராய். 2. Fibres constituting the solid and other parts of palmyra timber, பன ஞ்சிராய். 3. [prov.] The hard and undurated part in a bubo or cancer, பருவின்முளை. சிராயருகுகிறது. The splinter causes pain. சிராய்தைக்க, inf. To run as a splinter into the foot. சிராய்த்தூள்--சிராய்ப்பொடி, s. Small chips, splinters. சிராய்பிளக்க, inf. To cleave a tree, commonly for fuel. சிராய்ப்பாக்கு, s. Areca-nuts not well ripened. சிராய்ப்பீனசம், s. An inflammatory disease of the head, with discharges by the nose in bean-like flakes, ஓர்நோய். See பீனசம். சிராய்விழ, inf. [prov.] To be fibrous, as mangoes and other fruits when blighted. 61)

ciṟāmpu (p. 189) s. [prov.] A splinter, a shiver, செதும்பு. Compare சிலாம்பு. 30)

ciṟāmpu (p. 189) கிறேன், சிறாம்பினேன், வேன், சி றாம்ப, v. a. [prov.] To scratch or rub an animal with a splinter, or thorn, பிறாண்ட. 2. v. n. To graze as a ball when passing, உராய்ஞ்ச. 31)

cilāmpu (p. 186) s. [vul.] Fish scales, மீன் செதில். 2. Splint, splinter, மரப்பொருக்கு. 50)

cilumpu (p. 186) s. A small splinter, a splint rising on the smooth surface of wood--as சிம்பு, மரச்செதும்பு. 2. Verdigris, களிம்பு. 65)

coṟi (p. 212) s. Itching, tingling, தினவு. 2. Scab, scurf, eruption; a small kind of itch, சொறிசிரங்கு. 3. Roughness, inequality of surface, மரச்சொறி. 4. Nettles, &c., which cause itching or tingling, கடற்சொறி. (c.) எறிவானேன்சொறிவானேன். Why offend and then ask pardon? [prov.] சொறிபிடிக்க, inf. To become itchy. சொறிசொறியாயிருக்க, inf. To be rough, full of asperities. 2. To be scabby--as itch. சொறிக்கல், s. [improp. சொரிக்கல்.] Lime-stone, சுக்கான்கல். 2. Laterite or iron-stone, தவளைக்கல். 3. Saffron-stone, மஞ்சட்கல். சொறிக்கிட்டம், s. Iron dross, கிட் டக்கல். சொறிதேய்க்க, inf. [prov.] To rub against a post--as a beast. என்னிலேசொறிதேய்க்கவருகிறான். He comes to rub his back against me; i. e. he thinks me of no account, or, comes to quarrel with me. சொறித்தேமல், s. A ring-worm. சொறித்தவளை, s. [also சொறியாந்த வளை.] A large kind of frog, whose skin is rough. சொறிநாய்--சொறிபிடித்தநாய், s. An itchy dog. (c.) சொறியன், s. A scabby person, 2. (M. D.) A frog, ஓர்தவளை. சொறியாடு, s. A scabby sheep. சொறியெழும்ப, inf. [prov.] To rise as splinters, roughness in timber, &c. பாற்சொறி, s. Scabbiness from want of milk. 14)

tṭl (p. 221) s. [prov.] Flake, peel, splinter, &c., சிதள். 2. Refuse of jack fruit, especially the spongy internal part, பலாப்பழச் செதிள். 3. Enclosing folds of the plantain tree, வாழைமடல். (Jaffna usage.) 69)

tppai (p. 223) s. (Tel. ், com. டப்பை.) Bambu splints, for a broken bone, &c., மூங்கில்பற்றை. (c.) 79)