aṭl (p. 7) s. A kind of fish, ஓர்மீன். [prov.] 2. Power, strength, வலி, 3. War. conflict, போர். 4. Victory, success, வெற்றி. 5. Murder, கொலை. 6. (as a v. noun from the root அடு.) Cooking, சமைக்கை. 7. The optative mood of the verb அடு, வியங்கோண் முற்று. (p.) அடலார், s. Foes, enemies, சத்து ருக்கள். 2. Warriors, soldiers, போர்வீரர். (p.) 70)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṉṉōṉṟi (p. 34) s. [priv. அல, et நோன்மை, strength--or நோன்றல், bearing as pain, &c.] A person of a weak or feeble constitution, பலமற்றவன்.

apalam (p. 16) s. [priv. அ.] Weakness, want of strength, பலவீனம். Wils. p. 51. ABALA. 2. Unprofitableness, uselessness, unfruitfulness, vainness, unproductiveness, பயனின்மை. Wils. p. 51. APHALA. அபலச்சா--அபலமானசா, s. An ignominious death. 21) *

āṟpatam (p. 43) --ஆஸ்பதம், s. Virtue, essence, vigor, strength, சாரம். ஆற்பதங்கெட்டவன். One whose strength is reduced. இந்தச்சோற்றிலேயாற்பதமில்லை. There is no substance, nourishment, in this rice. 68)

āṟṟl (p. 43) s. Strength, power, prowess, ability, வலிமை. 2. Energy, spirit, முயற்சி. 3. Abundance, much copiousness, மிகுதி. 4. Wisdom, knowledge of divine things, ஞானம். 5. Stability, fixedness, firmness, நிலையுடைமை. For the verbal meanings of this word, see under ஆற்று. v. ஆற்றுவாராற்றல் பசியாற்றல் அப்பசியை மாற்றுவா ராற்றலிற்பின். Though the fortitude with which those who practise austerities endure their hunger is very great, yet it is inferior to the energy of the generous who feed the hungry. ஆற்றல்கேடு, s. Great weakness from sickness, great fatigue, வலியழிவு. (c.) ஆற்றறுக்க, inf. To deprive one of power, reduce his strength, &c., desert him in time of need, வலிகெடுக்க. 69)

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

āvi (p. 43) s. Life, spirit, soul, உயிர். 2. A vowel, உயிரெழுத்து. 3. The breath-as emitted by opening the mouth, breath, சுவாசம். 4. Steam, vapor, exhalation, நீரி லெழுமாவி. 5. Smoke, புகை. 6. Smell, fragrance, scent, odor--good or bad, வாசனை. 7. A pond, tank, குளம். 8. A species of meal-cake, (dressed in steam) பிட்டு. 9. [in christian use.] Ghost, spirit, அரூபியானது. அந்த ஆண்மாரியினாவிபட்டு அவனாயுள் குறைந்து போயிற்று. Being exposed to the breath of that masculine woman, his life was shortened. ஆவிக்கொழுக்கட்டை, s. A superior kind of pastry, cooked in steam. (c.) ஆவிசீவாளம், s. [prop. யாவச்சீ வம்.] One's goods--body and life. ஆவிபறிய, inf. To be exhaled-as steam from hot food. &c. 2. [prov.] To expire, to die; (lit.) the breath to fly, சாவ. ஆவிபோக, inf. To depart as the life--to die. ஆவிவாங்க, inf. To take away another's life, உயிர்கவர. 2. To take away one's strength, property, &c., like life, வருத்த. 3. To inhale, சுவாசத்தையுள் வாங்க. ஆவிவிட, inf. To die voluntarily --as on the funeral pile, in war, &c., to destroy one's self, commit suicide. ஆவிவீச, inf. To spread as odors, to become diffused--as an unpleasant smell. 33) *

āviym (p. 43) s. Spirit, life, bodily strength, உயிர். 2. The body, receptacle of the soul, சரீரம். (பிங்கலந்தை.) இராசாகோபித்ததினாலவன்பயந்து ஆவியங்கெட்டுப் போனான். Being reproved by the king, he became like one bereft of life. 36)

āspatam (p. 37) s. A place of refuge, asylum, புகலிடம். 2. Substance, solidity, strength, சத்து;--as இந்தநெல்லிலேயோராஸ்பத முமில்லை. There is no substance in this paddy, it contains no nourishment. (p.) 26)

ikl (p. 45) s. Enmity, hatred, opposition, contrariety, hostility, பகை. 2. Battle, war, warlikeness, போர். 3. Valor, strength, prowess, வலி. (p.) இகலன், s. An old jackal, கிழநரி. 2. A jackal, நரி. (p.) இகலாட்டம், s. Diversity of opinions, controversy, disputation, altercation, போராட்டம். 2. Competition, contention, vieing, rivalry, shifting a duty on another, முரணுகை. எந்நேரமுமிகலாட்டமாயிருக்கிறவன். He who is always disputing. இகலார்--இகலோர், s. Foes, enemies, adversaries, rivals, competitors, பகைவர். (p.) 7)

iyakkam (p. 47) s. Greatness, wealth, power, ability, physical strength, பெருமை. 2. (p.) Light, brightness, பிரகாசம். 3. The north, northern point of the compass, வடதிசை. இயக்கர், s. One of the eighteen classes of demigods, பதினெண்டேவகணங் களிலோர்வகையார். இயக்கர்கோமான், s. Kuvera, the king of இயக்கர். 26) *

ilkku (p. 52) s. A mark, butt, object of aim, குறி. 2. An equal, that which is in opposition as a rival, a competitor, an opponent, the opposite party in games or trials of ability or strength, எதிரி. 3. Distinguishing marks or signs, அசாதாரணதருமம். 4. Direction, course, tendency, குறிப்பு. 5. Intention, purpose, the object in view, motive, எண்ணம். 6. Means, ability, expedient, contrivance, ஏது. 7. Seasonable opportunity, convenient time, சமயம். (c.) அவ்விடம்போக உனக்கிலக்குச்சொல்லுவேன். I will give you some marks by which you may find your way there. உனக்கிவனேயிலக்கு. He is a match for you. இலக்குப்பார்க்க, inf. To take aim, இலட்சியம்பார்க்க. இலக்குவைக்க, inf. To take aim in shooting. 2. (fig.) To wait for opportunity--generally to do evil. 3. To act covertly through another in doing evil to any one, making him appear as the principal.

iḷkkri (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To relax, become inattentive, weary, or negligent in action, duty, &c., to slacken, தளர. 2. To yield before an opponent or rival, to lose in a race or trial of strength, தாழ. 3. To become dispirited, disheartened, &c., எளிமையாக. 4. To become intimidated, to fear, அஞ்ச. (c.) 3)

iẕukku (p. 55) கிறேன், இழுக்கினேன், வேன், இழுக்க, v. n. To deviate from rule, to swerve from, neglect the performance of duty, to fall from a higher rank, to be disgraced, தவற. 2. To slip, slide, fall, deviate from the course or path, to stumble, flinch, வழுவ. 3. To fail, or be inferior to, தாழ. 4. To err, mistake, பிறழ. 5. To be reduced in strength, to become emaciated, கெட. காரியத்திலிழுக்கிப்போனான். He has failed in his attempt. இழுக்கடிக்க, inf. To put off the time of payment, to delay payment. இழுக்கம், v. noun. Failure, deviation, swerving, shrinking, flinching from, தளர்வு. 2. Backwardness, slackness, procrastination, தாமதம். 3. Fault, defect, ஈனம். (p.) இழுக்கல், v. noun. Slipperiness, sliding, slippery ground, வழுக்குநிலம். 40)