aparam (p. 16) s. The end, after part, பிற்பக்கம். 2. The back, முதுகு. 3. The hind quarter, or hind leg of an elephant, யானைப் பின்கால். 4. Variance, discord, பிணக்கு. 5. The west, மேற்கு. Wils. p. 44. APARA. 6. Hell, நரகம். 7. The stern of a ship, கப் பலின்பிற்பக்கம். 8. Coat of mail, கவசம். (p.) அபரசன், s. A younger brother, பின்னோன்; [ex ஜ, born,] also written, அவரசன், which see. அபரஞானம், s. Limited and superficial knowledge obtained by the senses, &c., and subject to interruption, oblivion, &c., பொறிகளாலறியுமறிவு. அபரநாதம், s. One of the five powers or தத்துவம் belonging to Siva. (உப. 157.) அபரபக்ஷம்--அபரபக்கம்--அபர பட்சம், s. The second fortnight of the moon, the moon in its decrease, தேய் பிறை. அபரமுத்தி, s. An inferior heaven, பதமுத்தி. அபரராத்திரம், s. The last watch, கடைச்சாமம். Wils. p. 44. APARARATRA. அபரவயசு, s. Advanced age. (தீ. 229.) அபரவாக்கியம், s. A resulting equation, or correction following a calculation. 2. [in Hindu Astronomy.] The equation of a given tabular number or argument answering to the preceding one. அபரவிந்து, s. One of the five powers or தத்துவம் of Siva. (உப. 157-158, ஞானவா. 33.) அபராசிதன், s. A name of Siva and Vishnu, (lit.) the unsurpassed. Wils. p. 44. APARAJITA. அபராணம், s. The afternoon, the fourth part of the day or from twelve minutes past one till thirty-six minutes past three, பின்னேரம். Wils. p. 44. APARAHNA. 14) *

umi (p. 62) s. Husk, chaff, hull, bran, தானியங்களினுமி. (c.) உமிக்கரப்பான், s. A small kind of eruption especially in children. உமிக்கரி--உமிச்சாம்பல், s. Ricehusk, charcoal used for cleaning the teeth, polishing metals, &c. உமிக்காந்தல், s. A fire by ricehusks. உமிக்கூர்--உமிமூக்கு, s. The apex of rice chaff broken off, or several of them. உமிச்சட்டி, s. A vessel containing chaff in which fire is kept alive. உமிச்சிரங்கு, s. A superficial troublesome kind of itch. See நமைச் சிரங்கு. உமித்தவிடு, s. Bran mixed with fine or broken chaff given to cows, coarse bran. உமிநகம், s. Very thin nails. கூருமி, s. See உமிக்கூர். குற்றுமி, s. Broken husk. 76)

kl (p. 96) கற்கிறேன், கற்றேன், கற்பேன், கற்க, v. a. To learn, study, acquire knowledge, கல்விகற்க. 2. To practise arts, the use of arms, படைக்கலமுதலியபயில. கற்ககசடறக்கற்பவைகற்றபினிற்கவதற்குத்தக. Learn perfectly what thou hast to learn, and when thou hast learned it, act upon and persist in it. (திருவள்.) கல்லாதவன், s. An illiterate, ignorant man, an idiot. கல்லாமை, v. noun. Want of learning, ignorance. கல்லார், s. Unlearned, illiterate men, அறியாதார், 2. Low people, கீழ்மக்கள். கற்போன், s. A scholar, a pupil, மாணாக்கன். கற்றவர்--கற்றார்--கற்றோர், s. The learned, படித்தவர். 2. Poets, புலவர். கற்றறிமூடன், s. A learned fool, one who knows but does not practise (morality, &c.) கற்றறிவு, s. Acquired knowledge, learning. கற்றுக்குட்டி, s. A very young scholar, கற்குஞ்சிறுவன். 2. One who has acquired a smattering of knowledge--as taught him without exercising judgment; a superficial scholar,சிறிதுகற்றவன். கற்றுக்கொடுக்க, inf. To instruct. கற்றுக்கொள்ள, inf. To learn. கற்றுச்சொல்லி, s. A poet's assistant who learns and sings his verses, துணைக்கவிஞன். கற்றல், v. noun. Learning. கற்றல்கேட்டல்பயிறல். In making an accomplished scholar, study, enquiry or (hearing), intercourse with the learned are necessary. 276)

crvai (p. 166) s. A wreath, garland, மாலை. (p.) [a form of சரம்.] 2. A transcript not compared with the original, ஒத்திடாத பிரதி. (c.) 3. [loc.] Error, blunder, &c., in writing to be corrected, எழுத்துப்பிழை. 4. [prov.] That which is coarse, clumsy, superficial. &c., insignificant--as சரவட்டை. சரவைதிருத்த--சரவையிட, inf. To correct a writing. சரவைபார்த்துத்தீர்க்க, inf. To clear a writing from imperfections; to revise, correct, finish. (Little used.) சரவையெழுத்து, s. A rough copy, the first draft. 2. Transcribing, copying; a transcript. சரவையோலை, s. Olas for copy writing. 57) *

cāṟu (p. 180) கிறேன், சாறினேன், வேன், சாற, v. a. [vul. loc.] To sweep the threshing floor; to gather grains of corn scattered on the ground, தானியம்பெருக்க. 2. [prov.] To hoe superficially, scrape up, turn up the surface of the earth and cover in the seed, புல்முதலியசாற. குரக்கன்சாற, inf. [prov.] To hoe in குரக்கன் grain lightly after sowing. 2. (fig.) To sow குரக்கன். 65)

cī (p. 190) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To scratch--as fowls; to tear up earth--as birds, pigs, &c., to rub or scrape with the foot either walking or standing; to rub a thing under foot; to turn up or draw earth with the foot, காலினாற்சீக்க. 2. To wipe, wipe off, to rub, sweep superficially, to brush or graze, பெருக்க. 3. To expel, dispel, efface, root out, obliterate, exterminate, extinguish, destroy, அறப்பண் ண. (Compare கால்சீக்க.) 4. To cleanse, absterge, செப்பஞ்செய்ய. (c.) சீத்துக்கொண்டுபோக, inf. To scratch or rub against the ground, &c., with the feet or toes. 2. To graze--as a ball or stone. சீத்துநடக்க, inf. [prov.] To shuffle in walking. நிலவுசீக்கிறது. The rising of the moon dispels the darkness. (R.) இருள்கால்சீக்கும்பகலவன். The sun that extirpates darkness. (p.) 34) *

tẕai (p. 229) s. Sprout, shoot, தளிர். 2. Leaf, foliage, verdure, இலை. 3. Spray, twig. bough with leaves, இலைச்செறிவு. (c.) 4. Peacock's tail, மயிற்றோகை. 5. A fan, or bunch of peacock's feathers, used as an ornament, பீலிக்குடை. ஆடுதழைதின்பதுபோலே. Like a goat cropping leaves; i. e. doing many things and all superficially. 23)

tēy (p. 259) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To rub away, உரைக்க. 2. To wear away, waste by rubbing; to abrade, fray, fret, அழிக்க. 3. To kill, destroy, கொல்ல. 4. To scour, scrub, polish a wall, furniture, &c., by rubbing, துலக்க. 5. To rub an by the hand as oil, an ointment, &c., to rub one's self or another in washing, எண்ணெய்முதலியதேய்க்க. 6. To efface, erase, obliterate by rubbing, துடை க்க. 7. To give grudgingly, scantily, சிறிது சிறிதாகக்கொடுக்க. (c.) தேய்ச்சுமாய்ச்சுப்போட, inf. [prop. தேய்த்துமாய்த்து.] To waste by little and little. 2. To waste gradually, by various means, in small sums. 3. To pay a debt by little and little, so as to be unsatisfactory. 4. To palliate a crime, connive at it, &c. 5. To ba a work superficially. (c.) தேய்த்துக்குளிக்க, inf. To rub one's self in bathing. தேய்த்துப்புரட்ட, inf. [prov.] To rub ointment, &c., on the body for bathing. 2. To scour one's self in washing. பல்லுத்தேய்க்க, inf. To rub the teeth and clean them. See பல். தேய்ப்பு, v. noun. Rubbing away, rubbing in, as oil, &c., 2. Scouring. scrubbing, polishing by rubbing. 3. Wearing away, wasting away by rubbing, abrasion, attrition. 4. Killing, destruction. தேய்ப்புணி--தேய்ப்பூணி, s. A very sparing, saving person. (Fab.) தேய்ப்புமேய்ப்பு, v. noun. Rubbing and feeding-applied to domestic animals. 2)

toṭu (p. 262) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To connect, to join, to communicate with, சேர்க்க. 2. To bind, to fasten, to tie; to link or tie together; to attach; to fix, to place, as the arrow in the bow; to discharge arrows, அம்புதொடுக்க. 4. [prov.] To exercise love, hatred, &c., to cherish, to foster, மனதில்வைக்க. 5. To set on foot, to commence, to enter on, தொடங்க. 6. To join slightly--as boards or threads; to do work superficially; to put on clothes negligently; to put on a garment or ornament, இலேசாய்த்தொடுக்க. 7. [in burtesque with விட.] To bring together a man and woman, commonly clandestinely, பொ ருத்த. 8. To put on or wear sandals, slippers or clogs, செருப்புத்தொடுக்க. 9. To carry on a licentious intrigue, பெண்ணோடுசம்பந் தஞ்செய்ய. (c.) 1. To frame, to form, உரு வாக்க. 11. To fabricate, to forge, to form, a false story, கட்டுக்கதைகட்ட. 12. To make verses, to compose poetry, பாத்தொடுக்க. 13. To bend, வளைக்க. அன்றுதொடுத்து. From, or ever since, that day. அவ்விடம்தொடுத்து. From that place. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. தொடுதோல், s. Sandals, slippers, as தொடுசெருப்பு. தொடுத்தபேச்சு, s. Connected speech, a sentence connected with the context. தொடுத்துக்கட்ட, inf. To fasten together, as beasts, &c., (c.) 2. To fabricate a story, கதைகட்ட. தொடுத்துவிட, inf. To fasten beasts together. 2. To unite persons irregularly in marriage. 3. To put out an apprentice, &c. தொடுத்துவைக்க, inf. To tie or fasten slightly. தொடுவழக்கு, s. An unjust claim, an unjust prosecution, அநியாயவழக்கு. (c.). தொடுவான்-தொடுவான்கயிறு, s. [prov.] A rope attached to a pole, with a swivel, in the threshing floor, to which the inner yoke of oxen is tied; the others being all tied ox to ox, பிணையடிமாட்டிலுள் ளணைக்கட்டுங்கயிறு. தொடுவிலங்கு, s. Fetters confining two persons to each other, இருவரைத்தளைக்கும் விலங்கு. சண்டைதொடுக்க, inf. To pick quarrels. வழக்குத்தொடுக்க, inf. To institute a law-suit. 2. To sue one on false grounds. தொடுப்பு, v. noun. A tie, bandage; fastening, joining, கட்டு. 2. Linking, joining by links. சங்கிலியிடுகை. 3. A loose joining, தளரக்கட்டுகை. 4. Illicit intercourse between the sexes, coupling persons in marriage, &c. clandestinely, தொடுசு. 5. Close intimacy, keeping company with, சேர்க்கை. 6. Pursuit, prosecution, தொடர்ச்சி. 7. Implements for ploughing, கலப்பைமுதலியன, (c.) 8. A fabrication, forgery, கட்டுக்கதை. 9. Slander, aspersion, வெறும்புறங்கூறல். 1. Sandals, பாதரட்சை. தொடுப்பெங்கே. Where is your paramour? தொடுப்புக்கத்தி, s. A sword with an iron guard to cover the arm up to the elbow, ஓர்ஆயுதம். (Old. Dic.) தொடுப்புக்காரன், s. [fem. தொடுப்புக் காரி.] A lecherous person. தொடுப்புண்டாயிருக்க, inf. To have illecit intercource. 42)

pmmāttu (p. 295) s. [also பம்மத்து.] False show, ostentation, deceptive appearance, வெளிவேஷம். (c.) பம்மாத்துக்காரன், s. One who makes pretences, a superficial person. 7)

prppu (p. 297) s. Expanse, extension, space, surface, area, superficies, விரிவு. 2. Diffused or extended state of a being, corporeal or incorporeal; diffusion, over-spreading, வியாபகம். 3. Multiplicity, variety of forms, மிகுதி. 4. Range, compass, extent of a subject, &c., அளவு. 5. A land measure, for rice land, of twelve, குழி, called நெற்பரப்பு; for other lands, eighteen குழி, called நில or நிலைப்பரப்பு. 6. Sea. Ocean, கடல். 7. A ceiling, மேற்பரப்பு. 8. A bed, a couch, படுக்கை --Of compounds expressing these meanings are, இருட்பரப்பு, an expanse of darkness; உலகப்பரப்பு, the wide expanse of the world; தேருட்பரப்பு, the platform of a car; மக்கட்பரப்பு, the vast extent of human beings; மேற்பரப்பு, a celling, &c. 27)

prumai (p. 300) s. Thickness, largeness, bulkiness, greatness, magnitude, பெருமை. 2. Fatness, corpulence, grossness, பருப்பம். 3. Roughness, coarseness, பரும்படியானதன்மை. 4. [vul.] Seriousness, importance, gravity, கனம்.--Note. For the changes in combination, See அருமை. பரிது, appel. n. Any thing which is large, or bulky. பரிய, adj. Thick, large, great. (p.) பருங்கடி, s. A superficial bite, மேற்கடி. பருங்காரியம், s. [com. பெருங்காரியம்.] A great or serious matter. பருங்குடல், s. One of the intestines, the colon, மலவாகி. பருங்கை, s. One disposed to give liberally or by the handful, உதாரமுள்ளகை. 2. Opulence, riches on a large scale, பெருஞ்செல்வம். பருந்தலை, s. A large head, பெரியதலை. 2. A rash, daring, haughty person, மேட் டிமைக்காரன். 3. A respectable, masterly, dignified or opulent man, பெருமையிற்சிறந் தோன். பருந்தலைக்கறையான், s. Large headed white ants. பருந்தலைக்காரர், s. Persons of property, authority, respectability, dignity, &c. பருந்தலையெறும்பு, s. Large headed emmets. பருப்பொருள், s. That which is crude, unrefined, unfinished; imperfect, as a treatise, translation, discourse, &c., superficial knowledge, பரும்படியானபொருள். (p.) பருமட்டம்--பருமட்டு, s. [prov.] A rough calculation, பரும்படி. 2. Roughness, crudeness, as in the first process of carving, writing &c., செவ்வையின்மை. பருமட்டமடிக்க, inf. To chisel, hammer, &c., roughly, for the first time. பருமட்டமானவேலை, s. Coarse work. பருமுத்து, s. Large pearls. 2. (fig.) Castor seeds, pustules in the small pox, &c. பரும்படி, s. That which is coarse, homely, or rough, உரப்பு. 2. What is slight, or imperfect, செவ்வையின்மை. பரும்படியாகச்செய்தல். Working coarsely. 2. Doing a thing superficially. பரும்படியாகப்பார்த்தல். Examining slightly, superintending imperfectly. பரும்படியானவேலை. Coarse work. (c.) பரும்பிடி, s. A large handful. பருவலயம், s. A great circle, பெரியவட் டம். பருவுழவு, v. noun. [prov.] Furrows in ploughing too wide apart. பருவெட்டு, s. [in carpentry.] Hewing in the rough. 2. Rough work coarsely done, நேத்தியற்றவேலை. 3. [fig.] Sly means; scheming, artful management, சூட்சுமம். மாடுபருவெட்டிலேமேய்கிறது. The cow is cropping off the tops of the grass. பருவெழுத்து, s. Large letters, large print or writing, பெரியஅக்ஷரம். பருவேலை, s. Coarse or rough work. 2. Work imperfectly done. 6) *

pūcu (p. 329) கிறேன், பூசினேன், வேன், பூச, v. a. To daub, smear, spread on; to plaster, anoint, தடவ. 2. To wash, கழுவ. 3. (p.) To adorn, to ornament, அலங்கரிக்க. கைபூசிவந்தான். He washed his hands, and came. (p.) இந்தக்காப்புக்குத்தங்கம்பூசுவிக்கவேண்டும். I wish to get this bracelet gilded. புடவைக்குக்கஞ்சிபூசினான். He starched the cloth. குற்றத்தைப்பூசிமெழுக, inf. To cover a fault, to palliate a crime. பூசிப்புணர்த்த, inf. To adorn with jewels or to perfume with sandal. பூச்சு, v. noun. Daubing, smearing, anointing, plastering, painting, தடவுகை. 2. A coating, gilding, plating, tinning, மேற்பூச்சு. 3. External show, pretence, வெளிக்காட்சி, 4. Palliation, mitigation, குற்றமறைக்கை. 5. Starch stiffening, கஞ்சிப் பசை. (Old Dic.) பூச்சுப்புடவை, s. Cloth stiffened with starch. பூச்சுவேலை, s. Plated or tinned work. 2. Showy work, any thing superficial. சாந்துப்பூச்சு, s. Plaster of limemortar. பொற்பூச்சு, s. Gilding. மேற்பூச்சு, s. Outward coat of plaster, &c. 2. (fig.) False appearance. 23)

veṇ (p. 399) adj. White, pure, bright; [ex வெண்மை.] வெண்கடம்பு, s. See கடம்பு. வெண்கடுகு, s. White mustard. See கடுகு. வெண்கண், s. A fish. See வெங்கண். வெண்கதிரோன்--வெண்சுடர், s. Moon, the silver-beamed, சந்திரன். (p.) வெண்கலி--வெண்கலிப்பா, s. A kind of verse. See கலிப்பா. வெண்கல், s. Marble, (lit.) white stone. வெண்காந்தள், s. The white காந்தள் flower. வெண்காயம், s. Onion, as வெங்காயம். வெண்காயப்பல், s. The tooth-like bulb in the onion. வெண்காரம், s. [com. வெங்காரம்.] Borax. வெண்கிடை--வெண்கிடைச்சி, s. White cork tree, a shrub which grows in water. See கிடை. வெண்குட்டம், s. White leprosy. வெண்குன்றி, s. The wild licorice, resembling Glycyrrhiza glabra. See அதி மதுரம். 2. See குன்றி. வெண்கூதாளம், s. A species of கூதா ளம் shrub. வெண்கோஷ்டம், s. The white கோஷ் டம் plant. வெண்சலசமுற்றாள்--வெண்டாமரை யாள், appel. n. Sarasvati, as sitting upon the white lotus, சரஸ்வதி. (சது.) வெண்சாமரம்--வெண்சாமரை, s. [improp. வெண்சாய்மரை.] A whisk, chowrah. See சாமரம். வெண்சீர், s. A metrical foot. See சீர். வெண்சுக்கான்கல், s. One of the onehundred and twenty kinds of natural bodies, ஓர்உபாசம். வெண்டகரை, s. The white flowered cassia. See தகரை. வெண்டலை, s. Scull, தலையோடு. (சது.) வெண்டளை, s. Connexion of வெண்பா verse. See தளை. வெண்டாது, s. Silver, வெள்ளி; [ex தாது. (சது.) வெண்டாமரை, s. A white lotus. See தாமரை. வெண்டாழிசை, s. A kind of verse. See தாழிசை. வெண்டாழை, s. A variety of Pandanus odoratissimus with white flowers; [ex தாழை.] வெண்டுகில், s. A white cloth. (p.) வெண்டுறை, s. One of the divisions of verse. See பா. வெண்டேர், s. Mirage. See கானல். வெண்டோன்றி, s. The white தோன்றி flower. வெண்ணாயுருவி, s. A species of நாயு ருவி plant. வெண்ணாரை, s. A white cormorant. See நாரை. வெண்ணிலம், s. Bare ground. வெண்ணிலவு--வெண்டிங்கள்--வெண் மதி, s. The moon, as வெண்கதிரோன். வெண்ணிலை--வெண்ணிலைக்கடன், s. A debt without security. வெண்ணிலைப்பத்திரம், s. Note of hand without security. வெண்ணெய், s. [vul. வெண்ணை.] Butter, (lit.) white ghee. வெண்ணெய்ச்சுறா, s. A species of சுறா fish. வெண்ணெய்தல், s. A white waterflower. See நெய்தல். வெண்ணெய்நல்லூர், s. A town near Madura, where வெண்ணைநல்லூர்ச்சடை யன், patron of கம்பன், lived வெண்ணெய்யெடுக்க, inf. To make butter. வெண்ணொச்சி, s. A species of நொச்சி plant. வெண்ணோ, s. [com. வெக்கடுப்பு.] Sore-eyes unattended with inflammation. வெண்ணோக்காடு, s. False labor-pains. வெண்பதம், s. Underboiled, &c., இளம்பதம். வெண்பலி, s. Ashes, சாம்பல். (சது.) வெண்பா, s. A species of verse of different kinds. See பா.--The most important are குறள்வெண்பா, சிந்தியல்வெ ண்பா, நேரிசைவெண்பா, இன்னிசைவெண்பா, பஃறொடைவெண்பா. வெண்பாப்புலி, s. The name of a distinguished poet, ஓர்புலவர். வெண்புணர்ச்சிமாலை, s. A poem of three-hundred stanzas of the வெண்பா versification. வெண்புழுக்கல், s. [prov.] Underboiling, இனம்புழுக்கல். வெண்பொன், s. Silver. (சது.) வெண்மட்டம், s. Shallowness, superficialness, மேலெழுந்தவாரி. வெண்மட்டக்கருத்து, s. Superficial judgment. வெண்மட்டவேலை, s. Indifferent work. வெண்மணல், s. White sand. வெண்மணி, s. Pearl, முத்து. (p.) 2. [prov.] One of the three circles about the pupil of the eye. வெண்மயிர், s. Gray hairs, நரைமயிர். 2. (சது.) Chowrah, as சாமரம். வெண்மலை, s. The feigned residence of Siva, (lit.) the silver mountain. See கைலை. (சது.) வெண்மொந்தன், s. A kind of plantain, ஓர்வாழை. 37)